Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Μόνο δύο ομάδες

Σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι, δεν είναι κακό να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου. Να έχεις κατασταλάξει σε κάποιες αρχές. Σε κάποια ιδανικά. Και, πάντοτε με κάποια ευελιξία, να τα ακολουθείς. Να έχεις, με άλλα λόγια, ένα πλάνο μέσα στο μυαλό σου. Ένα προσωπικό πλάνο, νοητικής φύσεως. Σας παρακαλώ, μην με παρεξηγείτε. Το πλάνο συνιστά απαραίτητο εφόδιο. Θεμελιώδες. Ζωτικό. Για όλους. Και είναι αδιαπραγμάτευτο. Ακόμα και οι μηχανισμοί της Φύσης στηρίζονται σε ένα είδος πλάνου. Το ότι εμείς δεν το καταλαβαίνουμε ή το παρερμηνεύουμε δεν μειώνει/ακυρώνει την σημασία, την ορθότητα ή την εγκυρότητα αυτού.


Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τις επιχειρήσεις. Μια επιχείρηση χωρίς πλάνο, δεν λειτουργεί. Δεν μπορεί να λειτουργήσει. Κανόνας. Απαράβατος. Χωρίς εξαιρέσεις. Αδυνατεί να υλοποιήσει τους στόχους που έχει θέσει. Να φανεί ανταγωνιστική. Να καταστεί βιώσιμη. Είναι προφανές ότι οι Π.Α.Ε. δεν αποτελούν εξαίρεση. Μην κοιτάτε που ορισμένες Π.Α.Ε. λόγω κόσμου, άρα πολιτικών σκοπιμοτήτων, παίρνουν βαθιές ανάσες και ξανά προς την δόξα τραβούν. Η αποκαθήλωση, αργά ή γρήγορα, έρχεται. Και τότε, ο όχλος, σαν βαμπίρ που διψάει για αίμα, σπεύδει να αποφύγει την ατομική ευθύνη και εξαπολύει βέλη κατηγοριών προς πάσα κατεύθυνση. Φταίει η Ε.Π.Ο., η Κ.Ε.Δ., ο Ολυμπιακός, κάποια συγκεκριμένα πρόσωπα που λατρεύουμε να μισούμε, το ψηλό χορτάρι, αλλά ποτέ η έλλειψη στοχοθεσίας, η απουσία μακρόπνοου σχεδιασμού και η ανυπαρξία εταιρικού πλάνου.

Και σε αυτό το μίζερο πρωτάθλημα, χαμηλής δυναμικότητας και ταχύτητας, χωρίς να φαίνεται στο φόντο κάποιος λαμπερός φανοστάτης, μόνο δυο ομάδες, με τα καλά τους και τα κακά τους, φαίνεται να τηρούν κάποιο είδος σχεδιασμού. Ποιες είναι αυτές; Ο Ολυμπιακός κι ο Ατρόμητος. Ουδείς άλλος. Ούτε ο Π.Α.Ο.Κ. του Σαββίδη, ούτε ο Π.Α.Ο. του Αλαφούζου, ούτε η Α.Ε.Κ. του Μελισσανίδη. Σας παρακαλώ. Ας είμαστε σοβαροί. Ακόμα και Π.Α.Ε. που έδειχναν ότι το τσούλαγαν καλά το πράγμα, κάπου παραστράτισαν. Τρανό παράδειγμα ο Αστέρας Τρίπολης. Άντε να εξαιρέσω την Ξάνθη του Πανόπουλου, λόγω της συνέπειας που δείχνει στη συγγραφή ανακοινώσεων. Μόνο δύο ομάδες, λοιπόν. Ο Ολυμπιακός φαίνεται να βαδίζει στο σωστό μονοπάτι. Την έχει μυριστεί τη δουλειά. Έχουμε αναφέρει πολλές φορές ότι αυτό που πρέπει να κάνουν οι ελληνικές ομάδες είναι να μετατραπούν σε feeder clubs για την Ευρώπη -όμως, πόσες το εφαρμόζουν; Για να γίνει αυτό, χρειάζεσαι κονέ, και μάλιστα ισχυρά, με αυτούς που κινούν τα νήματα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο: τους μάνατζερς. Και ο Ολυμπιακός το έχει κάνει πράξη. Δεν είναι και μικρό πράγμα να παίρνεις έναν ποδοσφαιριστή με δύο μύρια και να τον πουλάς εφτά. Ή να πουλάς ποδοσφαιριστές σε μεγαλύτερη τιμή από αυτή που πραγματικά αξίζουν. Κι ας ουρλιάζουν ορισμένοι οπαδοί και δημοσιογράφοι, δηλαδή άνθρωποι που αδυνατούν να καταλάβουν ότι μια Π.Α.Ε. έχει ισολογισμούς, μετοχές, Δ.Σ. και λοιπά, περί αποδυνάμωσης. Τρίχες κατσαρές. Εξάλλου, ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει ότι διαθέτει γρήγορα αντανακλαστικά. Έφυγαν οι Βάις και Μήτρογλου, ήρθαν οι Πέρες και Βαλντές. Άμεσα. Δίχως χρονοτριβή. Επίσης, σαρώνει την ελληνική αγορά για κάθε ταλαντούχο παίχτη που ξεπετάγεται, αλλά πρέπει -επιτέλους!- να κάνει κάτι με τα φυτώριά του.  

Ο Ατρόμητος, πάλι, δεν διαθέτει τα κονέ του Ολυμπιακού -ή τα χρήματα. Όμως, έχει θεσπίσει ένα δικό του σχέδιο. Αγοράζει παίχτες που γνωρίζει και τον γνωρίζουν -το ίδιο ισχύει και με τους προπονητές, άσχετα αν ορισμένοι, όπως ο Αναστόπουλος ή ο Μπάγιεβιτς, δεν τα πήγαν ιδιαίτερα καλά. Μία άκρως, οφείλω να ομολογήσω, αποδοτική συνταγή. Δεν αναλαμβάνει, δηλαδή, μεταγραφικά ρίσκα. Νταξ, θα υπάρξουν και αστοχίες, όπως η περίπτωση Κούτσι, αλλά, επαναλαμβάνω, το εγχείρημα, εν πολλοίς, κρίνεται επιτυχές. Θα πάρει, για παράδειγμα, τον Ινγκλέσιας, τον Ναπολεόνι, τον Πίτου Γκαρσία, τον Ούμπιντες (παιχταράς). Για όλους έχει γνώση. Εικόνα. Ξέρει τι μπορούν να προσφέρουν στην ομάδα. Κάπως έτσι ήρθε το καλοκαίρι ο Δημήτρης Παπαδόπουλος και το χειμώνα ο Φωτάκης. Κι όχι μόνο αυτό. Στις ακαδημίες γίνεται καλή δουλειά Και μπορεί οι φήμες να υποδηλώνουν ότι ο Σπανός (φώτο) γνωρίζει τόπι, αλλά αυτός που κινεί τα νήματα στο ποδοσφαιρικό τμήμα είναι ο Αγγελόπουλος. Κι αυτό τιμάει, υποθέτω, ιδιαίτερα τον Σπανό. Θέλει κότσια να δώσεις το πηδάλιο σε κάποιον άλλο.

Υ.Γ.1 Η Μάντσεστερ πήρε τον Μάτα. Τεχνίτης, μπαλαδόρος, ωραία πάσα, κάθετη και διαγώνια, ενίοτε σκόρερ αλλά κάπως soft και ακίνδυνος όταν παίζει στον ασβέστη. Οι κακές γλώσσες, πάντως, λένε ότι η ομάδα δεν χρειάζεται τον Μάτα, αλλά προπονητή.

Υ.Γ.2 Έλεος με τον Μουρίνιο. Κέρδισε την Σίτι και σπεύδουν όλοι να τον αποθεώσουν. Τι προσωπολατρία είναι αυτή;

Υ.Γ.3 Θέλω να πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα γράψω μια ανάρτηση που θα αναλύει τακτικά την υπέροχη ομάδα του Σιμεόνε. Καταραμένη έλλειψη χρόνου!

Υ.Γ.4 Τι θα γίνει, ρε παιδιά, με τις γυναίκες; Μόλις δουν άντρα με αυτοπεποίθηση, που ξέρει τι είναι και τι θέλει, μπλοκάρουν, φρικάρουν, και τον κατηγορούν κι από πάνω ότι εκείνος ευθύνεται για το κοκομπλόκο που τρώνε. Και μετά έχουν το θράσος να λένε ότι δεν υπάρχουν γνήσιοι άντρες! Θεέ και Κύριε!

Υ.Γ.5 Ανεβάστε το ποτενσιόμετρο στα ύψη, και σπάστε τα όλα!

6 σχόλια:

  1. Χάρης

    Έτσι είναι Κάνθαρε. Όντως ομάδες με πλάνο στην Ελλάδα είναι μόνο ο Ολυμπιακός και ο Ατρόμητος. Μπορεί ο Μαρινάκης να έχει δώσει πολλά δικαιώματα, αλλά ως Πρόεδρος του Ολυμπιακού δεν έχει καμία σχέση με τον Κόκκαλη. Ο Θείος όχι μόνο δεν πούλαγε παίκτες, αλλά αν δεν υπήρχε σοβαρή ανάγκη ούτε καν αγόραζε κάποιον αξιόλογο (παρά την έβγαζε με Μπαμπαγκίντες). Ο Βαγγέλας αγοράζει και πουλάει, ανάλογα τις περιστάσεις. Στο κάτω-κάτω, οι ομάδες είναι υπεράνω προσώπων. Ο γαύρος πούλησε τον Μιραλλάς, αλλά δεν έπαθε τιποτα. Το ίδιο θα συμβεί τώρα και με τον Μήτρογλου. Το μοναστήρι να είναι καλά. Ή μήπως η Πόρτο έπαθε τίποτα που τους πούλησε όλους? Μια χαρά ομάδα έχει με τα πάνω και τα κάτω της, παίρνει κανά πρωτάθλημα (χωρίς την ψύχωση του Ολυμπιακού), παίζει και στο Τσου Λου, και όλα μέλι γάλα. Ο Ατρόμητος απλώς το πάει καλά, καθώς διαχειρίζονται όσο καλύτερα μπορούν το περιορισμένο μπάτζετ. Έχει καλή ομάδα, αλλά δεν πιστεύω ότι είναι κάτι το ιδιαίτερο. Θα ήθελα τον Σπανό να αποκτήσει κονέ με μάνατζερς και να δώσει λεφτά όχι για παίκτες αλλά για κάποιον σοβαρό προπονητή (ας πούμε Ισπανό), προκειμένου να οργανώσει τον σύλλογο από τις ακαδημίες μέχρι την πρώτη ομάδα. Μια μικρογραφία δηλαδή του σχεδίου του Μαρινάκη, με την μόνη διαφορά ότι ο Μαρινάκης πουλάει έτοιμους παίκτες, ενώ ο Σπανός θα μπορούσε να πουλάει στην Ευρώπη τα ταλέντα της ομάδας.

    Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πέρα από προπονητή, χρειάζεται παίκτες. Και πολλούς μάλιστα. Μην πω ότι πρέπει να πουληθούν όλοι ανεξαιρέτως και να αγοραστούν 20 νέοι. Πρέπει να υπάρξει μια ανανέωση στο Ολτ Τράφορντ, η κληρονομιά του Σερ Άλεξ είναι δυσβάστακτη.

    Ο Μουρίνιο είναι σταρ και ταυτόχρονα σπουδαίος προπονητής, τί να κάνουμε. Δεν είναι ο βαρετός παππούς στον πάγκο. Και μάλιστα καταφέρνει να συνδυάσει το στυλ με την ουσία. Πολύ δύσκολο και σπάνιο επίτευγμα. 10+ χρόνια τους κάνει όλους να ασχολούνται μαζί του και δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι αυτή ακριβώς είναι η παγίδα του. Αν ήταν απλώς ενας αλαζόνας που έτυχε να πάρει κούπες σε πλούσιες ομάδες, θα είχε ήδη καταστραφεί ως επαγγελματίας (όπως ο Ράικαρντ και ο Μαντσίνι).

    Αυτά που γράφεις συχνά για τις γυναίκες μου προκαλούν εντύπωση, γιατί (τουλάχιστον σύμφωνα με τον θρύλο) αυτές γουστάρουν άνδρες με προσωπικότητα και αυτοπεποίθηση (και έναν δερμάτινο φίλο ονόματι "πορτοφόλι", κατά προτίμηση φουσκωμένο), αντί για νερόβραστους και υποτακτικούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πρωτον: ποια ειναι η ομαδα του σιμεονε κορλεονε;;
    Δευτερον: παντα οι αντρες φταινε και
    Τριτον: το δευτερο :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χάρη, καλά, ομάδες σαν την Πόρτο, Άγιαξ, Άντερλεχτ βάζουν τα γυαλιά στις αντίστοιχες ελληνικές όσον αφορά αυτό που λέμε μεταπωλητική αξία παιχτών. Άστα να πάνε στο διάολο.

    Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με αυτό που γράφεις για τον Ατρόμητο. Απλά να θυμόμαστε ότι δεν μπορούν όλες οι ομάδες να πουλάνε έτοιμους παίχτες: κάποιες θα πουλάνε και ταλέντα.

    Κι όμως, με αυτούς τους παίχτες ο Σερ Άλεξ παρουσίαζε ένα δομημένο σύνολο με αρχή και τέλος. Ελπίζω να γίνεται αντιληπτή η συμβολή του προπονητή σε μια ομάδα.

    Ο Μουρίνιο είναι ένας αλαζόνας κωλοτούμπας. Και δυστυχώς βλέπω ότι το πέρασμά του από την Ρεάλ ήταν μάταιο: δεν έμαθε το παραμικρό, κι ας δήλωνε περιχαρής, όταν επέστρεφε στο καταφύγιό του, για το αντίθετο. Το ότι όλοι, έστω οι περισσότεροι, ασχολούνται μαζί του δεν μου λέει το παραμικρό. Νομίζω παίζει εξίσου ρόλο για ποιον λόγο ασχολούνται μαζί του. Τον εκτιμώ, βέβαια, ως προπονητή, είναι κανονικός προπονητής, αλλά νοιώθω ότι τα μειονεκτήματά του είναι περισσότερα από τα προτερήματά του.

    Αχ, αυτές οι γυναίκες! Όπως μου έλεγε ο χασάπης, ''κακόβουλα πλάσματα οι γυναίκες, κακόβουλα!''. Προφανώς κι ο χασάπης υπερβάλλει ελαφρώς, αλλά η κατάσταση, πρέπει να το ομολογήσουμε, έχει ξεφύγει. Και σε αυτό, δυστυχώς, ευθύνονται (και) οι άντρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. κακιουλες διαβάζω σχετικά με εμάς,τες πα εσυ ξέρεις εγω τι να πω ......καλά εχω τσιτα το βολιουμ χαχαχαχα......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν είναι κακιούλες. Αλήθεια είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...