Η κούρσα και ο Ραν Ταν Πλαν

Αν ο Παναθηναϊκός στο παιχνίδι με την Καβάλα είχε στο μυαλό του την Ρόμα έχει καλώς. Στο χτεσινό ματς πάντως αυτό έδειξε. Θεωρητικά αν όλα πήγαιναν σύμφωνα με το πρόγραμμα, η ομάδα στο χθεσινό ματς θα έπαιζε απελευθερωμένη από το άγχος του πρωταθλήματος. Επειδή τα πράγματα στην πράξη είναι σαφώς πιο δύσκολα, ουσιαστικά έπρεπε να αποδείξει ότι μπορεί υπό το καθεστώς πίεσης να αντιδράσει. Πολλοί ήταν αυτοί που είχαν χάσει τον ενθουσιασμό τους μετά την ήττα από την μακαρομάδα. Ακόμα περισσότεροι ήταν αυτοί που θεωρούσαν δύσκολο να αντιμετωπιστεί η Ρόμα.

Αλήθεια είναι ότι η ομάδα την προσεχή Κυριακή αντιμετωπίζει τον Π.Α.Ο.Κ. σε ένα πολύ δύσκολο αγώνα που θα κρίνει πολλά για το πρωτάθλημα. Αλήθεια είναι ότι έχει χαθεί μεγάλο μέρος του ενθουσιασμού. Αλήθεια είναι ότι ξενέρα και γκρίνια πλανάται στην ατμόσφαιρα. Ωστόσο, αυτά είναι λόγια δικά μας. Έτσι, για να χουμε και κάτι να πούμε. Η πραγματική αλήθεια είναι ότι ομάδα που σέβεται τον εαυτό της, όταν παίζει ευρωπαϊκά ματς και μάλιστα απέναντι σε δυνατές ομάδες, έχει μόνο μια επιλογή. Να προσπαθήσει για το καλύτερο. Κι αυτό ακριβώς έκανε η ομάδα. Προσπάθησε και δικαιώθηκε. Κατά την ταπεινή μου άποψη, μεγάλη αλήθεια είναι και το ότι καμιά ελληνική ομάδα δεν έχει το δικαίωμα να σνομπάρει ένα ευρωπαϊκό αγώνα. Και διαφωνώ με όποιον θεώρησε ότι οι πράσινοι δεν θα έπρεπε να έχουν προτεραιότητα αυτό το ματς. Μπα; Παίζουν κάθε μέρα με Ρόμες; Τι μας λέτε;

Για ποια Ρόμα μιλάμε όμως; Όταν ο Σπαλέτι αποχώρησε, προσλήφθηκε αμέσως ένα από τα hot ονόματα ελεύθερων προπονητών εκείνη την περίοδο. Ο Σπαλέτι ήθελε μεταγραφές, η διοίκηση δεν είχε λεφτά, οι οπαδοί φώναζαν και κάπως έτσι ήρθε ο Ρανιέρι. Ο Ρανιέρι όχι μόνο είναι Ιταλός, όχι μόνο είναι γνώστης, αλλά είναι και οπαδός της ομάδας. Ωστόσο, δεν άλλαξε πολλά πράγματα στο παιχνίδι της Ρόμα. Κράτησε και το ίδιο σύστημα. Αλλά η ομάδα έγινε πιο επιθετική, εκμεταλλευόμενη πολλούς παίχτες της που μπορούν να πατήσουν περιοχή και να κάνουν μπούκες. Κάτι που φυσικά έγινε και χθες. Την πρώτη φάση της Ρόμα την κάνει το επιθετικογενές αριστερό μπακ Ρίισε μέσα από την περιοχή με την μπάλα να τραντάζει το δοκάρι. Στο γκολ που βάζει ο Βούτσινιτς ακριβώς στα όρια της μεγάλης περιοχής, είναι ουσιαστικά ανενόχλητος, διότι μέσα στην περιοχή υπάρχουν άλλοι 4 παίχτες της Ρόμα που χρειάζονται επιτήρηση, παρόλο που η επίθεση της ομάδας εκδηλώθηκε με ελάχιστες πάσες. Το πέναλτι το κερδίζει ο μπουκαδόρος Τσέρτσι σε μια φάση που οι αμυντικοί δεν το περιμένουν. Μέχρι και ο Μότα που δεν φημίζεται για τις επελάσεις του πάτησε περιοχή. Επίσης, η ομάδα διαθέτει ποιοτικά χαφ που μαρκάρουν, πασάρουν, σουτάρουν και δημιουργούν. Και όλα αυτά έγιναν χωρίς Τότι και Τόνι. Προσωπικά ήθελα να δω τον Τότι σαν τρελός. Δεν πειράζει.

Πως αντέδρασε το τριφύλλι στο παιχνίδι της Ρόμα; Δεν αντέδρασε! Βύντρα και Σπυρόπουλος εκτός τόπου και χρόνου. Ειδικά ο Βύντρα είχε πολλά προβλήματα από δεξιά και δεν έπαιρνε βοήθειες από τον Νίνη. Έγκλημα του Νιόμπλια που δεν ξεκίνησε τον κοντό. Έγκλημα του Νιόμπλια που ξεκινάει τον Καραγκούνη. Το ρεζερβουάρ του έχει βενζίνη για 60' λεπτά, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Το μόνο που κάνει είναι να γκρινιάζει και να κυλιέται στο χόρτο λες και είναι ο Ραν Ταν Πλαν. Ο Σιμάο έκοβε ότι μπορούσε, αλλά μην του πεις να βγάλει την ομάδα μπροστά γιατί δεν μπορεί να κάνει πάσα στα 6 μέτρα. Σίλβα γύρνα. Τουλάχιστον χθες είχε στήριγμα τον Κατσουράνη που στον άξονα έκανε καλή δουλειά. Κι επιτέλους, τον είδαμε να παίρνει πρωτοβουλίες. Αναφορικά με τον Σισέ παρέμεινε εγκλωβισμένος για μια ακόμη φορά. Ωστόσο, ένα ξεπέταγμα του ήταν αρκετό για να το καρφώσει. Όσο για τους Σαριέγκι και Καντέ προσπάθησαν. Το χειρότερο με αυτούς τους δυο είναι ότι πανικοβάλλονται όταν βλέπουν αντίπαλο στα δυο μέτρα. Το χείριστο είναι ότι χθες έτρεχαν (και) για να μπαλώνουν τις τρύπες που άφηναν οι Σπυρόπουλος και Βύντρα.

Γιατί έχασε η Ρόμα; Για να θέσω καλύτερα την ερώτηση γιατί κέρδισε ο Παναθηναϊκός; Διότι δεν παράτησε το ματς σε κανένα σημείο του αγώνα. Κάτι που κατάλαβε αργά ο Ρανιέρι και το πλήρωσε. Πίστεψε ότι εύκολα ή δύσκολα θα περνούσε. Η εικόνα του αγώνα ίσως να τον αποπροσανατόλισε, αλλά το λάθος παραμένει. Έχω την εντύπωση ότι από ένα σημείο και μετά υποτίμησε τον Παναθηναϊκό. Βέβαια, δεν μπορούσε να υπολογίζει και την ατυχία του. Βάζει ο Νιόμπλιας τον Σαλπιγγίδη στο καπάκι γκολ με στημένη φάση. Βάζει ο Νιόμπλιας τον οικοδόμο στο καπάκι γκολ με στημένη φάση. Γκολ ο Σισέ από σέντρα του Σαλπιγγίδη. Αυτό θα πει του βγήκαν οι αλλαγές. Ούτε ο Νιόμπλιας δεν θα το περίμενε. Πάντως, με το που έφαγε το γκολ ο Παναθηναϊκός είπα από μέσα μου πάει η πρόκριση, όχι όμως και η νίκη. Για να έχει ελπίδες πρόκρισης στους 16 του Europa League δεν έπρεπε να δεχτεί γκολ. Παρόλα αυτά κατάφερε και έκανε την μεγάλη ανατροπη και μπράβο του. Έβαλε φρένο στη Ρόμα και μπράβο του.

Από το χθεσινό παιχνίδι μπορούν να βγουν πολλά συμπεράσματα, αλλά θα αρκεστώ σε λίγα. Πρώτον, ο σκάουτερ της Εθνικής Γαλλίας θα έμεινε ικανοποιημένος. Δεύτερον, ο κόσμος έμεινε ευχαριστημένος. Όπως και οι παίχτες, έτσι και οι οπαδοί ζουν για τέτοιες βραδιές. Τρίτον, ο Νιόμπλιας είχε την τύχη με το μέρος του, αλλά δεν θα συμβαίνει το ίδιο βιολί σε κάθε αγώνα. Χθες έκανε λάθη που δεν στοίχησαν. Και επιμένει να μην ρισκάρει. Θα μου πείτε κάτσε ρε μεγάλε με τη Ρόμα έπαιζε. Ένας λόγος παραπάνω. Τέταρτον, Καραγκούνη αν αγαπάς την ομάδα και είσαι πραγματικός αρχηγός βγες μόνος σου. Δεν μπορείς αγόρι μου. Αν πάμε με αυτόν τον Καραγκούνη στο μουντιάλ αντίο ζωή. Όττο ελπίζω να βγάλεις κανά άσσο από το μανίκι σου. Απομόνωσέ τον σε ένα ροζ δωμάτιο και βάλτον να δει το Euro 2004 σε επανάληψη. To επόμενο τεστ στην Τούμπα ίσως δεν θα είναι τόσο ανώδυνο. Και ίσως εκεί θα πρέπει να ελαχιστοποιήσει τα ρίσκα. Η συνέχεια την Κυριακή.