Σούμα στα τρίποντα

Θα επιχειρήσω μία μικρή σούμα για τους αγώνες που προσπάθησα να παρακολουθήσω. Λέω προσπάθησα γιατί σε κάποια στιγμή ήθελε πραγματικά μεγάλη υπομονή να κάτσεις μπροστά από το κονσερβοκούτι. Ξεκινάμε από τον πρώτο χρονικά αγώνα μεταξύ Αστέρα και Ηρακλή.

Τι να πούμε για αυτό το ματς; Ο Ηρακλής στην καλύτερη του φετινή εμφάνιση ισοπέδωσε τον Αστέρα. Ο Γιάκομπ βγήκε λίρα εκατό για την ομάδα και αποτελεί την κολώνα στην επίθεση. Να είμαι ειλικρινής δεν τον έχω σε πολύ μεγάλη εκτίμηση, αλλά δεν έχει καμιά σημασία. Ο παίχτης κάνει τη δουλειά του και με το παραπάνω. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ελαχιστοποιούνται οι ευκαιρίες του Βέλλιου. Πραγματικά δεν περίμενα ότι θα ρίξει τεσσάρα. Υπέθετα ότι θα γίνει αμφίρροπο ματς, αλλά προφανώς έπεσα έξω. Πιο μεγάλη έκπληξη όμως, μου προξενεί το γεγονός ότι η ομάδα δεν έφαγε γκολ. Με αυτή την νίκη φαίνεται ότι ο Ηρακλής βγαίνει εκτός κινδύνου. Μεταξύ μας υπάρχουν και χειρότερες ομάδες από το γηραιό. Από την άλλη πλευρά, ο Αστέρας έχασε μια καλή ευκαιρία να πλησιάσει την πεντάδα και μάλλον από δω και στο εξής θα δείχνει αδιάφορος. Θα δείχνει, όχι ότι θα είναι κιόλας.

Και συνεχίζουμε με το υπερμπάσκετ που παρακολουθήσαμε στα Τρίκαλα. Τι να πούμε τώρα για το παιχνίδι; Θα προσπαθήσω να φερθώ ψύχραιμα, αν και το post του φίλου Animation τα λέει όλα. Γιατί χαραμίζουμε πολύτιμα αγωνιστικά λεπτά μέχρι να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά; Γιατί πρέπει να μας βγαίνει η ψυχή; Γιατί; Έβλεπα την ομάδα να επιτίθεται και πραγματικά νόμιζα ότι στον πάγκο καθόταν ο Ματσόν. Κακή επιθετική λειτουργία για ένα ακόμα παιχνίδι και σχεδόν μηδενική δημιουργία. Αν δεν μπαίνουν τα τρίποντα έχουμε σοβαρότατο πρόβλημα. Και μιλάμε για πολλά τρίποντα. Μέχρι να πάρουμε χαμπάρι ότι η μπάλα έπρεπε να πηγαίνει στον Μπετς είχαμε σουτάρει 2378 τρίποντα. Επιπλέον, η άμυνα σε κρίσιμα χρονικά σημεία πελάγωνε. Δεν ξέρω αν ο Μπλατ έχει επιλέξει να επενδύσει στην Ευρώπη, αλλά ο Άρης δεν έχει δικαίωμα να διαλέγει παιχνίδια. Το να μείνεις εκτός εξάδας ισοδυναμεί με το να βάζεις το πιστόλι στον κρόταφο και να πατάς την σκανδάλη. Παίξτε επιτέλους μπάσκετ ρε γαμώτο! Νιώστε!

Και μετά το υπερθέαμα του μπάσκετ γνώρισα την μαγεία του ποδοσφαίρου μέσα από τον αγώνα Ξάνθη - Π.Α.Ο.Κ. Σε ένα μέτριο προς κακό παιχνίδι, η Ξάνθη βρέθηκε από νωρίς με την πλάτη στον τοίχο. Και τι έκανε; Έφαγε και δεύτερο γκολ. Κάκιστη αμυντική λειτουργία, κάκιστη αμυντική συμπεριφορά, κάκιστη ανάπτυξη, κάκιστη αγωνιστική συμπεριφορά. Ο Π.Α.Ο.Κ. χωρίς να κάνει τίποτα το ιδιαίτερο, απλά έκλεισε τους χώρους, τους βραχυκύκλωσε, πέταξε τρία μπαλάκια και γεια σας. Εδώ που τα λέμε δεν ήταν και τόσο δύσκολο. Είπαμε προηγουμένως ότι υπάρχουν χειρότερες ομάδες από τον Ηρακλή. Η Ξάνθη είναι μία από αυτές. Και για να μην σας κουράζω άλλο, το γεγονός ότι ομάδα του Σάντος έβαλε τρία γκολ τα λέει όλα.

Υ.Γ.1 Οι παρεμβάσεις του Αντώνη (Πρόεδρας) έχουν φέρει αποτέλεσμα.

Υ.Γ.2. Ο Δαμιανίδης φταίει για την σημερινή ήττα ή τίποτα άλλο;

Υ.Γ.3 Λατρεύω να ακούω τον ρεπόρτερ Μίνο.