Στοίχημα και πολυλογίες

Αν κάποιοι πρέπει να αισθάνονται χαρούμενοι από την συνέντευξη Σαββίδη αυτοί δεν πρέπει να είναι οι Π.Α.Ο.Κ.τσήδες, αλλά οι Έλληνες πολίτες. Σε τελική ανάλυση, πιο πολλά είπε, πάντοτε υπό τη συνοδεία έξοχων πολιτικών πινελιών, για τους Ρώσους που θέλουν να επενδύσουν στη χώρα μας και λιγότερα για το τι θα γίνει στον Π.Α.Ο.Κ. Τέλος πάντων. Ας αφήσουμε την εξωτερική πολιτική και το ελληνικό χρέος κι ας περιοριστούμε στα του Π.Α.Ο.Κ.

Ξεκινώ με ορισμένα ερωτήματα, διότι είδα αρκετές ανακρίβειες. Είναι φίλαθλος/οπαδός του Π.Α.Ο.Κ.; Ας είμαστε σοβαροί. Ένας Ρώσος επιχειρηματίας είναι που θέλει, μέσω της ομάδας, να επενδύσει στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, αναμένεται δυναμικό μπάσιμο στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, ενώ, παράλληλα, έντονο είναι το ενδιαφέρον για το Λιμένα Θεσσαλονίκης και τον κλάδο της ενέργειας. Επομένως, οι φωνές που κάνουν λόγο για αυθεντικό Π.Α.Ο.Κ.τσιλίκι πνίγονται πάραυτα -μην σας ξεγελάει η φώτο. Έστω κι αν ο Ιβάν Σαββίδης θέλησε να δώσει μια οπαδική νότα ηρωισμού στη συνέντευξή του: προφανώς αυτό συνέβη για ευνόητους λόγους -κάτι ανάλογο, και μάλιστα σε αισθητά υψηλότερο βαθμό, είχε πράξει ο Μαρινάκης στην πρώτη του συνέντευξη. Είναι απατεώνας; Όχι, βέβαια. Ένας απατεώνας δεν περιμένει έξι χρόνια για τις κατάλληλες συνθήκες, προκειμένου να εισέλθει σε μια ανώνυμη εταιρία. Και προφανώς δεν είναι καψούρης με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αν ήταν, όλα αυτά  τα χρόνια θα είχε αναλάβει κάποια άλλη ομάδα.

Το θέμα, όμως, είναι να βοηθήσει τον Π.Α.Ο.Κ., και κατ' επέκταση το ελληνικό ποδόσφαιρο, να ξεφύγει από τον επαγγελματικό ερασιτεχνισμό που διέπει αρκετές δομές του. Και για να το κάνει αυτό χρειάζεται πλάνο. Σοβαρότητα, πάντως, δεν του λείπει. Ούτε φαίνεται ιδιαίτερα παιχνιδιάρης, σπάταλος ή τσαπατσούλης. Αυτό είναι πολύ κακό. Σίγουρα θα αναρωτιέστε το γιατί. Μα, ο Έλληνας οπαδός δεν γουστάρει τους ατσαλάκωτους -θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να αναφέρω παραδείγματα. Επίσης, ο Έλληνας οπαδός δεν χαρακτηρίζεται από υπομονή: ένα συστατικό που περιέχεται στην ετικέτα κάθε πλάνου και σχεδίου. Η υπομονή συνιστά ένα απαραίτητο εφόδιο που σφυρηλατεί χαρακτήρες, αλλά, δυστυχώς, συχνά παρερμηνεύεται ως ανοχή. Και οι οπαδοί του Π.Α.Ο.Κ. δεν έχουν υπομονή -το ίδιο ισχύει για τους Αρειανούς: θυμηθείτε τους παράγοντες του Άρη, το κέικ της υπομονής, το (αυθεντικό) τιραμισού και το τετράγωνο της μελιτζάνας. Ήδη, λοιπόν, έχουν ξεκινήσει την πλάση μεγάλων ονείρων. Έρχονται δεύτεροι, όμως. Οι δημοσιογράφοι του Π.Α.Ο.Κ. είναι εκείνοι που ύψωσαν πρώτοι την σημαία της μεγαλομανίας -προσοχή: δεν αναφέρομαι για ενθουσιασμό, έστω και άκρατο, αλλά για πρόωρη, ανεδαφική και αδικαιολόγητη αλαζονεία. Λίγες ώρες, λοιπόν, μετά την αναμενόμενη συνέντευξη, έσπευσαν να γράψουν το αποθεωτικό κείμενό τους, συνοδευόμενο από τις απαραίτητες αγωνιστικές απειλές προς τις άλλες ομάδες, και άρχισαν να σκέφτονται μεγαλεία. Σκεφτείτε τι έχει να γίνει, όταν ο Σαββίδης διοργανώσει και δεύτερη συνέντευξη τύπου. 

Κι εδώ ακριβώς ανατέλλει το δυσεπίλυτο πρόβλημα. Το μεγάλο στοίχημα του Σαββίδη, κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν είναι να φτιάξει γήπεδο, να ξεχρεώσει, να φέρει μεγάλα ονόματα ή να ισοπεδώσει το κατεστημένο του Ολυμπιακού. Το μεγάλο στοίχημα, που πρέπει πάση θυσία να κερδίσει, είναι να μην απορροφηθεί από το σύστημα του Π.Α.Ο.Κ. -για να συμβεί αυτό, θα πρέπει πρώτα να αντιληφθεί τι έχει να αντιμετωπίσει. Ένα σύστημα που μαστίζεται από νοσηρές αντιλήψεις. Που βρίθει από φρούδες ελπίδες. Που υποστηρίζεται από ένα εξαιρετικά οργανωμένο δίκτυο προπαγάνδας. Κι όταν λέω σύστημα, εννοώ τους δημοσιογραφίσκους που με πολύ κόπο έχουν εισέλθει στο πάνθεον της μιζέριας και της υπερβολής, τους οπαδούς που, για κάποιο λόγο που αγνοώ, ονειρεύονται εκδίκηση από το κατεστημένο της Αθήνας και τις παραγοντικές βδέλες που μονίμως επιδείκνυαν μια ανεξήγητη εσωστρέφεια και ρουφούσαν το μεδούλι των οπαδών. Όταν, λοιπόν, συνειδητοποιήσει το στοίχημα και κατόπιν το κερδίσει, τότε και μόνο τότε θα μπορέσει να φτιάξει γήπεδο, να αποπληρώσει τα παγωμένα χρέη, να φέρει παίχτες και να διεκδικήσει επί ίσοις όροις τον τίτλο του πρωταθλητή. Γιατί; Μόνο τότε θα κερδίσει χρόνο για να εφαρμόσει στο ακέραιο το επιχειρηματικό του πλάνο. Διότι, κι αυτό αποτελεί πλέον κανόνα, οι οπαδοί και οι δημοσιογράφοι, μέσα στην ιδιοτέλειά τους και στην έπαρσή τους, συχνά ξεχνάνε ότι η εκάστοτε ομάδα, η οποία υπενθυμίζω ότι δεν τους ανήκει σε καμία περίπτωση, συνιστά ανώνυμη εταιρία (με κεφάλαια, ισολογισμούς, διοικητικό συμβούλιο, μετοχές κ.ά.), η οποία, προκειμένου να καταστεί βιώσιμη επιχείρηση, χρειάζεται απαραιτήτως εταιρικό πλάνο.

Εν κατακλείδι, ο ιδιοκτήτης του Π.Α.Ο.Κ. τοποθέτησε ψηλά τον πήχη: υποσχέθηκε πολλά, είπε περισσότερα και άφησε πλείστα υπονοούμενα. Τι θα συμβεί; Δεν μπορώ να το ξέρω. Με βάση την προϊστορία, όμως, το πιο πιθανό ενδεχόμενο είναι να φύγει νύχτα, όπως τόσοι και τόσοι επενδυτές από τις ομάδες της πόλης. Η προϊστορία, όμως, δεν επαναλαμβάνεται πάντα, αρκεί να υπάρχει η εξής προϋπόθεση: ότι ο οργανισμός του Π.Α.Ο.Κ., και του κάθε Π.Α.Ο.Κ., έχει μάθει από τα λάθη του. Και για αυτό δεν είμαι και τόσο σίγουρος.

Υ.Γ.1 Πριν σπεύσουν ορισμένοι και με κατηγορήσουν άδικα για εμπάθεια και παρόμοιους ατυχείς χαρακτηρισμούς, οφείλω να πω ότι ο Σαββίδης πρέπει και θέλω να πετύχει. Και, παρά το γεγονός ότι θα μπορούσα να απαριθμήσω αρκετούς λόγους, αρκεί ένας. Άνοδος του Π.Α.Ο.Κ. θα συμπαρασύρει, αργά ή γρήγορα, σε πρόοδο τον Άρη. Αυτό, ξέρετε, λέγεται ανταγωνισμός. Μια τόσο άγνωστη έννοια στην Ελλάδα.

Υ.Γ.2 Αγωνιζόμαστε με τον Παναθηναϊκό εκτός έδρας. Τι μπορούμε να περιμένουμε από ένα τέτοιο παιχνίδι;

Υ.Γ.3 Αυτό το πράγμα με το Facebook και το Twitter πρέπει να σταματήσει. Ο κάθε διάσημος (ηθοποιός, τραγουδιστής, πολιτικός, αθλητής κ.ά.), ή ''διάσημος'', εκτοξεύει την παπαριά του και κατόπιν σπεύδουν όλοι, πάντοτε μέσω πληκτρολογίου, να τον αποθεώσουν ή να τον κράξουν.

Υ.Γ.4 Καλή απόλαυση!