Τσακώθηκε, λένε, ο Αρσέν με τον Μουρίνιο. Σιγά τα ωά. Σιγά την είδηση. Αναμενόμενο και λογικό. Με το θέμα να παίρνει υπερβολική δημοσιότητα. Λες και ήταν η Αμφίπολη. Με τις φήμες, ειρήσθω εν παρόδω, να υποδηλώνουν ότι οι αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονται στην περιοχή προστατεύουν την Άννα Παναγιωταρέα κι όχι το Μνημείο. Αλλά αυτά είναι κακοήθειες. Δεν έχει ανάγκη η Παναγιωταρέα. Τα βγάζει πέρα μόνη της. Τόσα προσόντα έχει. Τόσες ικανότητες. Και με την παραμονή της στην Αμφίπολη έχει προσθέσει και αυτή της Καρυάτιδας: την παριστάνει θαυμάσια. Ίσως, εν τέλει, να ισχύει η προαναφερθείσα φήμη. Τέλος πάντων. Βγάζει, πάντως, ωραίες selfie (φώτο).
Ξεφύγαμε, όμως. Λέγαμε για τον τσακωμό του Αρσέν με τον Μουρίνιο. Τσακωμούς, όμως, έχουμε και στην πολιτική. Αυτό δεν (πρέπει να) προξενεί εντύπωση. Με τόσα ξεφτυλισμένα κομματόσκυλα, ακόμα και σε στιγμές που η χώρα περνάει δύσκολες ώρες, κάτι τέτοιο θεωρείται -και, πράγματι, είναι- αναπόφευκτο. Μη νομίζετε ότι αυτά γίνονται στην Βουλή. Όχι, βέβαια. Η πολιτική, πλέον, ασκείται από τα κανάλια και, κυρίως, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όπως γράφουν χιλιάδες Έλληνες την μαλακία τους, υπό μορφή σχολίου, σε άρθρα πάσης φύσεως, συνδέοντας τα πάντα με την πολιτική, έτσι και οι Έλληνες πολιτικοί γράφουν εύστοχα την αστοχία τους σε Facebook και Twitter. Να ξεκατινιάζονται, δηλαδή. Λες και πρωταγωνιστούν στο Ερωτοδικείο ή στα Παρατράγουδα. Με μια λεπτομέρεια, όμως: οι πολιτικοί έχουν εκλεγεί από τον ελληνικό λαό. Δεν τους πήρε κάποιος από το χεράκι και τους παλούκωσε με το ζόρι στα έδρανα της Βουλής: έθεσαν υποψηφιότητα και εκλέχτηκαν από το εκλογικό σώμα. Και έχουν εκλεγεί για να βρίσκουν λύσεις. Όχι για να λένε ότι υπάρχουν. Δεν πειράζει. Τα πράγματα δείχνουν ότι ο λαός έχει αποφασίσει να πειραματιστεί με γεύσεις παγωτού. Μπορεί η συντριπτική πλειοψηφία αυτού να ζει με το χθες, να εκλαμβάνει την αποχή ως πανάκεια ή να θεωρεί ότι εκπληρώνει το δημοκρατικό χρέος του με πληκτρολόγια, μούντζες και μπινελίκια, αλλά, όταν έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, αποδεικνύει ότι ξέρει να επιλέγει Πρωθυπουργούς. Χθες ο Τζέφρυ, σήμερα ο Αντώνης και αύριο ο Τσίπρας. Με την Μέρκελ να μην μπορεί να κλείσει μάτι. Να στριφογυρίζει στο Μade in Germany κρεβάτι της. Βλέπει τους βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να επισκέπτονται, πάντοτε με κομματική πειθαρχία, τον ράφτη για να ράψουν, ως μελλοντικοί Υπουργοί, κοστούμια και έχει πανικοβληθεί. Λέτε ο Τσίπρας να υλοποιήσει τις υποσχέσεις του; Όσο το σκέφτεστε, ακούστε το έπος που ακολουθεί.
Aς κοιταξουμε την κατασταση στα ματια. Καμια κυβερνηση δεν μπορει να ακυρωσει τα δανεια και καμια κυβερνηση δεν μπορει να πει σταματαμε να πληρωνουμε. Οχι πως δεν γινεται, αλλα ετσι οπως εχουν ερθει τα πραγματα δεν υπαρχει αλλη "βιωσιμη" λυση. Και τι εννοω, ενα και ενα κανει δυο. Αν σταματησουν να μας δανειζουν φραγκα και εστω οτι παμε στη λυση της χρεοκοπιας ποιος θα βγει μπροστα και θα πει θα αλλαξουμε τη χωρα; Θα ζησουμε με αυτα που "παραγουμε";
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ρισκο ηταν στην αρχη, τα συμφεροντα πολλα και ολοι θελουν να το παιξουν σωτηρες, για μια δοξα ζουμε αλλωστε... Καλυτερα να σου βγει το ματι παρα το ονομα.
Ο Αλεξης αν θελει να αλλαξει την Ελλαδα, να διωξει τους πασοκους που εχει γεμισει ο Συριζα και μετα τα ξαναλεμε.
Η βομβα εσκασε στην αρχη τωρα απλως εχουμε τις συνεπειες και καποιους να μνημονευουν με παχυλα λογια τα λαθη που εχουν γινει.... απο πραξεις ομως μηδεν.
Βεβαια απο την αλλη νιωθουμε ησυχοι γιατι οι τρομοκρατες που απειλουσαν τις ζωες μας και τη αστικη δημοκρατια, πιαστηκαν οποτε σιγα σιγα τα βασικοτερα προβληματα μας τα λυνουμε.
Χάρης
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνεις λάθος Κάνθαρε. Το εκλογικό σώμα δεν εξέλεξε τους Βουλευτές για να φτιάξουν την Ελλάδα. Ίσα-ίσα που κανείς δεν θέλει να φτιάξει αυτή η καταραμένη χώρα, γιατί αν φτιάξει τότε πολύς κόσμος (από απλούς πολίτες μέχρι πολιτικάντηδες και κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες) θα πάει από κει που ήρθε. Τους ψήφισε για να τους βολέψει στο Δημόσιο, ή να τους φτιάξει δουλειές με το Δημόσιο. Αυτή είναι η αλήθεια δυστυχώς.
Οι τσακωμοί μεταξύ πολιτικών, είτε στην Βουλή είτε στα κανάλια και στα social media, είναι παραμύθια. Λες και έχουν προσωπικές διαφορές τα στελέχη των κομμάτων. Φιλαράκια είναι, σαν συμμαθητές στο σχολείο και το Πανεπιστήμιο. Όλα γίνονται για το θεαθήναι. Μπας και πιστέψει ο χάνος ότι "ο δικός του" υπερασπίζεται την Ελλάδα και την Δημοκρατία απέναντι στους εχθρούς.
Κλείνω με κάτι τελευταίο: με δεδομένο ότι κανένα υπάρχον πολιτικό κόμμα και κανείς σημερινός πολιτικός στην Ελλάδα δεν έχει ούτε τα αρχ..α ούτε την προσωπικότητα να πάρει πρωτοβουλίες και να πράξει το σωστό, προσωπικά προτιμώ να μας κυβερνά η Τρόικα (που έτσι κι αλλιώς κυβερνά), με την ελπίδα ότι θέλουν να φτιάξουν το κωλοχανείο για να είναι κερδοφόρο και να πληρώνουμε τα δάνεια, αντί να τρώμε ως συνήθως λεφτά και να τα μοιράζουμε στους ψηφοφόρους για να χρεώνουμε κι άλλο το Ελληνικό Κράτος. Δεν περιμένω από κανένα ΣΥΡΙΖΑ να μας σώσει. Όποιος απελπισμένος περιμένει τον μικρό αλέξη να τον σώσει από τα Μνημόνια, θα απογοητευθεί στο τέλος. Γιατί πολύ απλά δεν μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον που τόσο ξεδιάντροπα πήρε τα σκουλήκια του ΠΑΣΟΚ (συνδικαλιστές και κομματικά στελέχη), τα οποία είχαν αφιερώσει την ζωή και το είναι τους στο κόμμα που (πολύ πριν τα Μνημόνια) διέλυσε την Ελλάδα και πήδηξαν σαν ποντίκια από το βυθιζόμενο καράβι.
Μανόλο, θεωρείται βέβαιο ότι ο Τσίπρας θα κάνει ακριβώς τα ίδια που κάνει η Ν.Δ. -και έχω την αίσθηση ότι θα τα κάνει με ακόμα μεγαλύτερη πειθαρχία. Με όλες αυτές τις υποσχέσεις που δίνει εδώ και χρόνια να καταλήγουν στον κάδο των αχρήστων. Το πρόβλημα, όμως, δεν το έχει ο Τσίπρας: την δουλειά του κάνει. Το πρόβλημα το έχουν όλοι αυτοί που τον πιστεύουν. Πόσο πιο ωραία θα ήμαστε αν πιστεύαμε λίγο τον εαυτόν μας και τον συνάνθρωπό μας; Πόσο πιο ωραια θα ήταν αν φερόμασταν ως άνθρωποι κι όχι σαν άνθρωποι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάρη, εκλέγονται για να για να βρίσκουν λύσεις. Υποτίθεται αυτός είναι ο ρόλος τους. Και οι λύσεις που πρέπει να βρίσκουν, όπως επιβάλλει η συμβατική σοφία, επαφίενται στα προβλήματα που έχουν οι ψηφοφόροι και στα αντίστοιχα ρουσφέτια -το κοινό συμφέρον, άραγε, ποιος το εξετάζει; Το ότι δεν γινονται ρουσφέτια με την ίδια συχνότητα δεν σημαίνει ότι πολιτικοί και ψηφοφόροι έβαλαν μυαλό. Απλά δεν υπάρχουν πια η ευελιξία και οι πόροι. Για αυτό και κλονίστηκαν οι σχέσεις τους. Για αυτό και βλέπουμε το ΠΑΣΟΚ, που κάποτε εξέφραζε την κυρία Διαμαντοπούλου και χιλιάδες Έλληνες, να έχει φτάσει στο ναδίρ. Όσο για το ποιος θα φτιάξει στην Ελλάδα; Το έχω πει πολλές φορές. Οι πολίτες αυτής της χώρας θα πρέπει να πάψουν να αποφεύγουν την ετομική ευθύνη και να αρχίσουν να προσπαθούν. Μπορούν να ξεκινήσουν από το σπίτι τους, όντας καλοί άνθωποι με τους φίλους και την οικογένειά τους, και έπειτα να επεκταθούν σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Για να γίνει, όμως, αυτό θα πρέπει να έχουν γνωρίσει τον εαυτόν τους -και, κατ' επέκταση, να τον αναβαθμίσουν. Και μπορεί ο Έλληνας να ξέρει τα πάντα, από προπονητική, μηχανική, αρχαιολογία, πολιτική, ιατρική και τα λοιπά, αλλά τον εαυτόν του ουδόλως τον γνωρίζει. Και το χείριστο; Δεν θέλει να τον μάθει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τους τσακωμούς που λες, δεν ξέρω αν είναι ''στημένοι'' ή όχι; Δεν με ενδιαφέρει κιόλας. Η εικόνα, πάντως, που περνάνε προς τα έξω, υποδυόμενοι τους πατριώτες, είναι για γέλια. Με σχολικά επιχειρήματα, δυνατή φωνή και μπινελίκια. Αυτοί δίνουν το καλό παράδειγμα;
Θα συμφωνήσω, δυστυχώς, με την τελευταία παράγραφο. Το έλλεμιμα ηγεσίας στην Ελλάδα είναι τεράστιο: η Τρόικα απλά αναπληρώνει αυτό το κενό. Και η ειρωνεία είναι ότι οι περισσότεροι Έλληνες θα ήθελαν να ηγούνται! Αλλά κάτι τέτοιο απαιτεί ικανότητες -όμως, δεν τις έχουν όλοι. Και είναι κρίμα να ακολουθεί κάποιος, πολιτικός ή μή, μια φιλοσοφία που είναι στραβή, νομίζοντας ότι είναι σωστή. Ε, Αλέξη;
Για το παραμύθι της Αμφίπολης ήξερα - και πληρφόρησα - εδώ και πολές μέρες.
ΑπάντησηΔιαγραφή4minister
Ναι, το θυμάμαι.
ΑπάντησηΔιαγραφή