Οι (γνήσιοι) άντρες λένε αλήθειες

Κάποιες φορές κοιτώ το ημερολόγιο, ξανά και ξανά, για να βεβαιωθώ ότι δεν έχουμε Πρωταπριλιά. Για να σιγουρευτώ ότι δεν έχει μείνει στάσιμος ο χρόνος στη μέρα που ο κάθε Έλληνας, ασχέτως επαγγέλματος ή ιδιότητας, μετατρέπεται σε έναν χαριτωμένο ψευτάκο. Με αποκορύφωμα τους δημοσιογράφους. Βιάζονται, βλέπετε, να γράψουν μια ψεύτικη είδηση για να πιάσουν κότσους τους οπαδούς. Να τους κοροϊδέψουν. Το κάθε site, λοιπόν, (ανα)παράγει μια είδηση. Για παράδειγμα, ότι ο Μέσι θα πάρει μεταγραφή στην Μπάγερν Μονάχου. Αυτά, επαναλαμβάνω, γίνονται την Πρωταπριλιά. Ψέμματα, όμως, λέμε, άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο, χωρίς να εξετάζω τα κίνητρα, καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Όλοι μας. Μηδενός εξαιρουμένου. Σε σημείο που η Πρωταπριλιά θα έπρεπε να οριστεί με νόμο του κράτους, επίσημα, ως η μέρα της αλήθειας. Όποιος, δηλαδή, λέει ψέμματα να του περνάνε βραχιόλια και να τον παρατάνε στη μπουζού. Μπας και πούμε και καμιά αλήθεια. Αυτό, βέβαια, σημαίνει ότι ορισμένοι άνθρωποι, όπως πολιτικοί ή δημοσιογράφοι, θα έπρεπε να μπουν οικειοθελώς στη φυλακή. Το να λέει ψέμματα, βλέπετε, ένας πολιτικός ή ένας δημοσιογράφος είναι στο D.N.A. του. Σαν τον Αλέξη τον Τσίπρα, ο οποίος, επειδή δεν έχει τι άλλο να δηλώσει, κάτι λογικό και αναμενόμενο, λέει συνεχώς το ίδιο πράγμα με διαφορετικές λέξεις. Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και άνθρωποι άλλων επαγγελμάτων που δηλώνουν περίτρανα, δίχως να το αντιλαμβάνονται, ανθρωπάκια. Ας μην ξεφεύγουμε, όμως.

Διαβάζεις, λοιπόν, την εξής είδηση: «Μία ακόμα μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα συνδέθηκε με τον Κώστα Μανωλά. Ιταλικά ρεπορτάζ εμφανίζουν την Μπάγερν Μονάχου να τον παρακολουθεί. Στη λίστα και οι Μονακό και Αθλέτικ Μπιλμπάο». Με το που φτάσεις στην τελεία, προσπαθείς να χωνέψεις αυτό που διάβασες. Μάταιος κόπος. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Ωστόσο, προβληματίζεσαι. Ξανακοιτάς το ημερολόγιο ότι δεν είναι Πρωταπριλιά. Προς μεγάλη σου λύπη, διαπιστώνεις ότι δεν είναι. Αρχίζεις και σκέφτεσαι. Είναι ποτέ δυνατόν να πάρει η Μπάγερν τον Μανωλά; Εξαιρετικά δύσκολο. Πιο πιθανό είναι να δεις τον Βενιζέλο αδύνατο. Η Μονακό; Ακούγεται πιο νορμάλ. Οι μάνατζερ, εξάλλου, κυριαρχούν. Αλλά και πάλι, εκεί υπάρχει ένας περίεργος Ρώσος που έχει βάλει σκοπό να φέρει στο Πριγκιπάτο τα πιο hot ονόματα. Και φτάνεις σε ένα είδος παράνοιας που ξεπερνάει το mental status της πιο κυκλοθυμικής γκόμενας. Υπάρχει ποτέ περίπτωση να ενδιαφερθεί η Μπιλμπάο για τον Μανωλά; Όχι, δεν αναφέρομαι στην ποιότητα του ποδοσφαιριστή. Με τον Μανωλά να χαρακτηρίζεται επιπόλαιος, γκαφατζής και ανώριμος. Η Μπιλμπάο, όμως, έχει μια συγκεκριμένη εταιρική κουλτούρα. Αξιοθαύμαστη και γνήσια. Έχει το βίτσιο, ρε παιδί μου, να αγωνίζονται στις τάξεις της μόνο Βάσκοι (ποδοσφαιριστές). Μόνο, επαναλαμβάνω, Βάσκοι.

Βίτσιο, όμως, έχει κι ο Κλάους Αθανασιάδης. Μπορεί να κοντρολάρει την μπάλα με το καλάμι και να σουτάρει με το γόνατο, αλλά όταν πρέπει να μιλήσει και να βάλει τα πράγματα στη θέση τους είναι αδίστακτος. Αποφασιστικός. Απηνής. Ο Κλάους, εξάλλου, είναι γνωστός για τη βαρβατίλα που αναδύει. Όπως δήλωσε κι ίδιος για τον επαναληπτικό της Τούμπας και τη νίκη επί του Ολυμπιακού: «Δεν έγινε κάτι φοβερό. Φανήκαμε πιο άντρες. Το ποδόσφαιρο είναι αντρικό άθλημα και παίζουν σε αυτό άντρες. Φανήκαμε πιο πολύ άντρες, το θέλαμε αυτό και γι' αυτό ίσως φάνηκε αυτή η εικόνα». Αυτά τα λόγια, φίλοι και φίλες, πρέπει να γίνουν το ευαγγέλιο κάθε ντεμέκ άντρα. Όποιος θέλει, επομένως, να φανεί άντρας, τι πρέπει να κάνει; Να ρίξει μπινελίκι, να σπάσει καρέκλες, να χώσει κανά μπουκέτο, έστω κλωτσιά, να πετάξει καμιά φωτοβολίδα, να δώσει φτερά σε ανυποψίαστες μπανάνες, να φυτέψει τις μαλαματίνες στο χόρτο για να φυτρώσει ρετσίνα και, τέλος, να διαφημίσει, πάντοτε αναφανδόν, την αντρίλα του. Ίσως για αυτό η Μπάγερν, η Μονακό και η Μπιλμπάο ενδιαφέρονται για τον Κώστα τον Μανωλά. Επειδή στα πρωταθλήματα της Ευρώπης σπανίζουν οι άντρες.

Υ.Γ.1 Εύχομαι σε όλον τον κόσμο καλή Ανάσταση. Να φάει, να πιει, να διασκεδάσει, να περάσει καλά και να προβληματιστεί. Κυκλοφορούν, βλέπετε, αρκετοί Βαραββάδες ανάμεσά μας. Α, τώρα που το θυμήθηκα, και να μην βιάζεται να καταλήξει σε βιαστικά συμπεράσματα. Πλεονασμός, το ξέρω, αλλά η βιασύνη συχνά, σχεδόν πάντα δηλαδή, μάς οδηγεί σε άστοχη και άδικη κριτική.

Υ.Γ.2 Ένα χρόνο μετά το ''Songs from the Wood'', που κυκλοφόρησε το 1977, οι υπέρτατοι Jethro Tull κυκλοφορούν το ''Heavy Horses''. Το ομώνυμο κομμάτι αποτελεί ένα από τα πιο υποτιμημένα τραγούδια της μπάντας.

And one day when the oil barons have all dripped dry, And the nights are seen to draw colder, They'll beg for your strength, your gentle power, Your noble grace and your bearing, And you'll strain once again to the sound of the gulls, In the wake of the deep plough, sharing...