Υ.Γ.1 Το γιατί η Εθνική Ελλάδος ακολουθεί φθίνουσα πορεία το έχουμε ήδη σχολιάσει. Το θέμα της σημερινής ανάρτησης προσδιορίζεται στο αν το σύστημα της Εθνικής μπορεί να αντιδράσει και να επανέλθει στο δρόμο της πρόκρισης. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Μακάρι να κερδίσουμε όλα τα παιχνίδια και να προκριθούμε ή, έστω, να παίξουμε μπαράζ, ωστόσο κάτι τέτοιο είναι, θεωρώ, εξαιρετικά δύσκολο. Όχι, δεν έχουμε κάποιο μεγαθήριο στον όμιλο. Αλλά η Εθνική δεν δείχνει ικανή να ανακάμψει. Η παρουσία του Μαρκαριάν στον πάγκο εγγυάται ότι δεν λάβουμε επιθετικά ρίσκα, καθώς έχουμε να κάνουμε με έναν πρακτικό προπονητή που προκρίνει τον τακτικό ρεαλισμό, αλλά στη θέση που βρισκόμαστε, βαθμολογική και μη, είμαστε υποχρεωμένοι να αναλάβουμε την πρωτοβουλία και να αποδεχτούμε ρίσκα, λελογισμένα ή μη. Εντούτοις, δεν είμαστε καλοί στο ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, ακόμα και απέναντι σε αντιπάλους χαμηλής δυναμικότητας, ενώ όσες φορές πήραμε κάποιο τακτικό ρίσκο βυθιστήκαμε στην μετριότητα. Συν τοις άλλοις, μπορεί να άλλαξε ο προπονητής, αλλά οι παίχτες είναι ίδιοι. Και δυσκολεύομαι να φανταστώ ότι υπάρχουν πολλοί προπονητές που μπορούν να παίξουν πραγματικό ποδόσφαιρο με αυτό το υλικό. Το μόνο θετικό, με ότι αυτό συνεπάγεται, είναι ότι έχει καταλαγιάσει η σκόνη που άφησαν οι τελευταίες εμφανίσεις της ομάδας και η βαθμολογική της συγκομιδή. Μέχρι οι άνεμοι της γκρίνιας να την επαναφέρουν στον ορίζοντα.
Υ.Γ.2 Είχα σκοπό να βάλω Genesis, αλλά οι Saxon μού άλλαξαν γνώμη.
Και μονο η επιλογη του Μαρκαριαν δειχνει τι μπαχαλο επικρατει στην ομοσπονδια... απο την αλλη δεν πειραζει, τα λαθη αλλωστε δειχνουν την πραγματικη εικονα. Η εθνικη αλλωστε παντα λειτουργουσε κατω απο ενα σαπιο συστημα, των μανατζερς, των χορηγων και του βολεματος. Να θυμημουμε αντιδρασεις για Φυσσα και Βοκολο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν συμφωνώ πλήρως με το ότι η Εθνική πάντα λειτουργούσε κάτω από ένα σάπιο σύστημα. Η εποχή Ρεχάγκελ, όπου οι δημοσιογράφοι παραμερίστηκαν σε βαθμό που δεν είχαν συνηθήσει, το αποδεικνύει περίτρανα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την επιλογή του Μαρκαριάν δεν θα πω ότι είναι καλή ή κακή. Σε αυτή την κατάσταση που βρισκόμαστε δεν ξέρω ποιος θα ήταν κατάλληλος και ποιος όχι. Σημασία έχει να γνωρίζουμε τι θέλουμε να πετύχουμε, ποιος είναι ο στόχος. Και δεν είμαι και σίγουρος ότι ισχύει κάτι τέτοιο. Η ομάδα θα πρέπει να φερθεί με ρεαλισμό και να έχει καταστρώσει plan b. Εδώ κοτζάμ Ιταλία και έχει γίνει σάλος με την ανυπαρξία φυτωρίων και την ελάχιστες ποιοτικές ενέσεις που δέχεται η Εθνική κάθε χρόνο. Τέλος πάντων.
Ελα ρε Κανθαρε τωρα, σοβαρα μιλας; Επι Ρεχαγκελ εγινε μασονια εκει μεσα. Η χαρα των μανατζερς και ειδικα απο το 2004 και μετα τα μυαλα ολων πηραν αερα και το ειδαν αρχηγοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο προβλημα με την εθνικη βρισκεται στην μη ρεαλιστικη εικονα που εχουν στην ομοσπονδια. Η τυχη που εφερε το Γιουρο το 2004 σε καποιους τους αλλαξε τα μυαλα και οι απαιτησεις αυξηθηκαν χωρις να υπαρχει σχεδιο προοπτικης.
Για τ΄ οτι οι δημοσιογραφοι κανουν μεγαλο κακο ειναι δεδομενο, φανηκε και με τον Ρανιερι που μονο το αιμα δεν του ηπιαν.
Manolo, διαφωνώ ότι επί Ρεχάγκελ η ομάδα ήταν η χαρά των managers. Εάν η χαρά των managers ήταν όπως στην Εθνική επί Ρεχάγκελ, τότε έχουμε δώσει νέο νόημα στη λέξη ''χαρά''.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα στην Εθνική προφανώς και βρίσκεται στην έλλειψη σχεδίου, καθώς φαίνεται ότι ο άθλος του 2004 εξαργυρώθηκε μόνο με προκρίσεις σε Euro και Μουντιάλ, κι όχι με ουσιαστική αλλαγή σε τρόπο λειτουργείας, υποδομές, φυτώρια κ.ά., αλλά τη δεδομένη στιγμή η ομάδα δεν έχει ποιοτικούς παίχτες. Ορθολογική συμπεριφορά με πρώτους και καλύτερους τους φιλάθλους/οπαδούς και τους δημοσιογράφους δεν είχε ποτέ.
Δυστυχώς τα δεδομένα δείχνουν ότι υπήρχε οργανωμένο σχέδιο κατά του Ρανιέρι από την πλευρά των δημοσιογράφων. Η πολιτική που ακολουθούν αυτά τα αποβράσματα είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Στον Σάντος, ο οποίος έκανε εγκλήματα, δεν ασκήθηκε η παραμικρή κριτική, ενώ τον Ρεχάγκελ τον κρέμασαν από τα κορδόνια. Ο Γερμανός, όμως, δεν άκουγε κανέναν.
Και φτάνουμε τώρα στην αποθέωση. Έφερε ο Καραγκούνης τον Μαρκαριάν, παίξαμε ένα άκρως μετριότατο παιχνίδι, για να μην πω τίποτα χειρότερο, και διαβάζω από δημοσιογράφους ότι πλέει νέος άνεμος στην Εθνική, ότι ο Καραγκούνης φέρνει την ανανέωση, ότι με τον Μαρκαριάν από την αρχή θα ήμαστε τουλάχιστον δεύτεροι και κάτι τέτοια. Δεν μαθαίνουμε με τίποτα.