Κάθισα και παρακολούθησα την Βάαλβαϊκ με τον Άγιαξ για την 28η αγωνιστική της Eredivisie. Ο Άγιαξ προηγήθηκε νωρίς με κεφαλιά του Ντε Γιονγκ, ύστερα από σέντρα στο Σουάρεζ. Στα επόμενα λεπτά, η Βάαλβαϊκ είχε καλές ευκαιρίες με πρωταγωνιστή τον Ντι Γκρεγκόριο. Πάνω κάτω η μπάλα, λες και ήταν φιλικός αγώνας σε μουντιαλίτο. Γύρω στο 15' λεπτό ο ρυθμός έπεσε, μόνο και μόνο για να ζωντανέψει λίγο αργότερα. Ο Αίας είχε πολλά προβλήματα στην άμυνα, ιδίως οι Γκάμπρι και Ανίτα, αλλά ευτυχώς ο Ολεγέρ έκοβε ότι βρισκόταν στην εμβέλειά του.
Απογοητεύτηκα από τον Άγιαξ. Ο Ενό δεν μπορούσε να συμμαζέψει το κέντρο, ο δραστήριος Σουάρες δεν έπαιρνε πάσες, ο Πάντελιτς ήταν αβοήθητος και μόνο η αριστερή πλευρά του Εμάνουελσον ήταν αυτή που έπρεπε. Η ζημιά έγινε όταν ο Πάντελιτς στην προσπάθειά του να διώξει την μπάλα από την άμυνα την έστειλε στα δίχτυα της ομάδας του, αφήνοντας τον Στελέκενμπουργκ άγαλμα. Η Βάαλβαϊκ το δικαιούταν το γκολ. Ωστόσο, μετά την ισοφάριση ο Άγιαξ σοβαρεύτηκε, αναδιοργανώθηκε και προσπάθησε να προηγηθεί εκ νέου. Οι γηπεδούχοι όμως έπαιζαν αρκετά καλά και αν δεν γνώριζες την θέση τους στην βαθμολογία θα έλεγες ότι είναι καλή ομάδα. Βέβαια, η πραγματικότητα είναι ότι η ομάδα έχει καταδικαστεί σε υποβιβασμό.
Στο δεύτερο μέρος περίμενα τον Αίαντα να πρεσάρει και να τρέξει περισσότερο. Μόλις στο 47' λεπτό ο Σουάρεζ σκόραρε και έβαλε την ομάδα του στη θέση του οδηγού. Όλα έδειχναν ότι η ομάδα του
Μάρτιν Γιολ και του Ντάνι Μπλιντ θα έβαζε κι άλλα γκολ. Η Βάαλβαϊκ είχε κλειστεί στο μισό γήπεδο, όχι διότι ήθελε: απλά δεν μπορούσε. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι τώρα έδειχνε το πραγματικό της πρόσωπο. Είχα τη χαρά να δω κι ένα όμορφο αυτογκόλ, με τρεις ανενόχλητους αμυντικούς των γηπεδούχων να μπλέκονται και να σκοράρουν εις βάρος της ομάδας τους. Μετά το 70' λεπτό επήλθε μια φυσιολογική χαλαρότητα, η οποία επέτρεψε στον Άγιαξ να πετύχει άλλα δυο γκολ και να κλείσει το υπέρ του σκορ στο 5-1. Στο μεταξύ, οι γηπεδούχοι έπαιζαν με παίχτη λιγότερο. Παρόλα αυτά άξιζαν και δεύτερο γκολ, με την άμυνα του Άγιαξ να πνίγεται σε μια κουταλιά νερό.Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι το κίνητρο της Βάαλβαϊκ να κάνει μια καλή εμφάνιση ενάντια στον Άγιαξ ήταν ισχυρό. Όπως δεν θα ήταν υπερβολή ότι οι φιλοξενούμενοι υποτίμησαν τον αντίπαλό τους. Μόλις πήρε μπρος η μηχανή φάνηκε και η ποιοτική διαφορά των δυο ομάδων. Με αυτή την νίκη ο Άγιαξ παρέμεινε στη δεύτερη θέση, τέσσερις βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο Τβέντε.
Θέλω να σταθώ λίγο στον Σουάρεζ. Παίζει σε όλες τις θέσεις τις επίθεσης, έχει κίνηση (με ή χωρίς την μπάλα), έχει πολύ καλή πάσα και βλέπει γήπεδο. Απόδειξη ότι έχει πετύχει 29 γκολ και έχει βγάλει 15 ασίστ. Τι άλλο να ζητήσεις από έναν επιθετικογενή ποδοσφαιριστή; Ντάξει, έχει ένα πρόβλημα με το μαρκάρισμα. Λατίνος κετς. Αλλά ο άνθρωπος είναι ότι καλύτερο διαθέτει το ολλανδικό πρωτάθλημα. Ειλικρινά έχω εκπλαγεί που δεν έχει (μοσχο)πουληθεί σε ομάδα του εξωτερικού. Βέβαια, το μεγαλύτερο πρόβλημα του Άγιαξ τα τελευταία χρόνια είναι αυτό: ότι πουλάει τους καλύτερους του παίχτες χωρίς να έχει φτιάξει ομάδα. Γνήσια ποδοσφαιρική επιχείρηση. Όλα δείχνουν ότι αυτή είναι η τελευταία σεζόν του Ουρουγουανού στην ομάδα του Άμστερνταμ.
Δεν έχω άποψη για το σύγχρονο ολλανδικό ποδόσφαιρο. Ανοικτό, επιθετικογενές ποδόσφαιρο αλλά απλοϊκό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακμή. Από τότε που οι ισπανοί έδωσαν βαρύτητα στις υποδομές (κι όχι μόνο σε ντόπιους παίκτες) και η πορτογαλία (μετά το CH.L. της Πόρτο) άρχισε πάλι να εξάγει, τέλος το ολλανδικό μοντέλο.
Ο σύγχρονος Άγιαξ είναι η Άρσεναλ. Κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά...
ΥΓ. Δεν πείθομαι με τους τοπ σκόρερ στην ολλανδία. Είναι προϊόν (εμπορικού) σχεδίου. Θυμήσου τον Χούντελαρ...
H λογική του Άγιαξ αυτή ηταν και αυτή θα είναι. Ποδοσφαιρική επιχείρηση. Το θέμα είναι ότι πλέον δεν βγάζει τόσους πολλούς παιχταράδες όπως παλία οπότε δεν προλαβαίνει να δημιουργήσει μια ανταγωνιστική ευρωπαικά ομάδα πριν την πουλήσει ξανά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧόυντελααρ, Σνάιντερ, Ζλάταν, Βαν Ντερ Βααρτ. Κάποιοι βγαίνουν παιχταράδες, κάποιοι απλά ήταν υπερτιμημένοι. Το θέμα είναι ότι ο Άγιαξ ξέρει να πουλάει παίχτες.
δεν ειδα το παιχνιδι αλλα αυτο που εχω παρατηρησει με το πρωταθλημα της ολλανδιας ειναι οτι μπαινουν πολλα γκολ γενικα οι ομαδες σκοραρουν πολυ. οσο για τον αγιαξ ειναι σα μια μηχανη παραγωγης παιχτων τους οποιους πουλαει αυτη ειναι η λογικη της ομαδας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπαλαδόρε σίγουρα δεν βγάζει τόσους παιχταράδες όσο παλιά, αλλά νομίζω ότι το βασικό πρόβλημα είναι ότι πλέον τους πουλάει αρκετά νωρίς. Η ομάδα καταστρέφεται πριν ωριμάσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπαλαντέρ μου αρέσει πολύ το ολλανδικό μοντέλο. Στηρίζομαι στα φυτώρια μου, έχω scouting και φροντίζω να προωθώ συνεχώς παίχτες. Δεν είναι μόνο θέμα βιωσιμότητας. Απλά τα τελευταία χρόνια το ολλανδικό πρωτάθλημα περνάει μια κάμψη. Αιντχόφεν, Φέγενορντ δεν είναι όπως παλιά. Το ίδιο ισχύει και για Άγιαξ. Έτσι έχει δωθεί σε νέες ομάδες η ευκαιρία να πάρουν τα σκήπτρα. Η Αλκμααρ πριν 2-3 χρονια με Φαν Γκαάλ και όπως δείχνουν τα πράγματα η Τβέντε τωρα.
Όσον αφορά τον Σουάρεζ τον εχω παρακολουθήσει πάρα πολλές φορές. Ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα. Δεν είναι περίπτωση Χούντελαρ. Οι φήμες λένε ότι οδεύει προς πρέμιερ. Δύσκολο πρωτάθλημα. Θα τον δούμε τι ψάρια θα πιάσει.
Πανσοφίξ για αυτό γουστάρω ολλανδικό πρωτάθλημα! Ανοιχτά παιχνίδια και νικητής όποιος βάλει τα περισσότερα γκολ!
Ούτε εγώ είδα το ματς kanthar0s.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτίμησα να δω live sex με κρασί Da pipa -και όχι σαμπάνια- μπροστά σε 60.000 κόσμο:):)
Υ.Γ.
Απόδειξη ή τιμολόγιο;
Μου έχει λείψει ο καλός ευρωπαϊκός Άγιαξ.. Σίγουρα είναι πάνω απ' όλα ποδοσφαιρική επιχείρηση, αλλά έχει χρόνια να βγάλει μια καλή ομάδα που θα κάνει τον κόσμο να ασχοληθεί μαζί της.. Τελευταία φορά που κάτι πήγε να γίνει ήταν θυμάμαι πριν καμιά 5ετία, με Μίντο, Πίενααρ κλπ, αλλά δυστυχώς "χάθηκαν" οι περισσότεροι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Άγιαξ στα 90ies έφτιαχνε ομάδες συνόλου. Παίκτες υποταγμένους στο σύνολο. Ρομποτάκια. Η προβολή τους γινόταν μέσα απ' το σύνολο. Ήταν στρατιώτες όχι στρατηγοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν οι υπόλοιπες ομάδες αγόραζαν πλήρωναν για παίκτες προσωπικότητες αλλά αγόραζαν παίκτες συνόλου. Λίγοι μπόρεσαν να κάνουν καριέρα. Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού αυτοί που στάθηκαν στο υψηλότερο επίπεδο.
Και μιλώ για την "χρυσή" ομάδα του Άγιαξ, όχι την τωρινή. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο Μπογκάρντε (τον θυμάται κανείς;) που δεν υπολογιζόταν απ' την Τσέλσι, δεν δεχόταν να σπάσει το συμβόλαιό του (χαζός ήταν;) με αποτέλεσμα να μετέχει μόνο στις προπονήσεις μένοντας στην ... ολλανδία και πηγαινοερχόμενος καθημερινά λονδίνο με ... αεροπλάνο!!!
Σταμάτησαν ν' αγοράζουν παίκτες από τον Αίαντα γιατί τα λεφτά δεν έπιαναν τόπο. Όταν πληρώνεις για στρατηγό θες στρατηγό κι όχι φαντάρο όσο υψηλού επιπέδου κι αν είναι!
Έκλεισε η ολλανδική αγορά, ως προς τη μαζικότητα των πωλήσεων τουλάχιστον, έπεσε (πάρα) πολλά σκαλοπάτια ο Άγιαξ...