Το αφήνω στη φαντασία σας

Αναχώρησε η αποστολή του Παναθηναϊκού για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας. Όχι, δεν πήγε στα Καμμένα Βούρλα ή στο Λουτράκι. Ούτε καν σε κάποιο κοσμοπολίτικο νησί. Στην Ολλανδία πήγε. Στη χώρα της τουλίπας. Άσχετα αν η τουλίπα υφίσταται ως είδος στην Ελλάδα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Καταραμένο marketing! Ξεφύγαμε, όμως. Λέγαμε για την προετοιμασία του Παναθηναϊκού. Ομολογώ ότι είμαι πολύ περίεργος να δω τη μορφή αυτής. Θα παίρνει δηλαδή την μπάλα ο Αναστασίου, θα μαζεύει τους παίχτες στο κέντρο του γηπέδου και τι θα τους λέει; Για αυτοματισμούς και τριγωνάκια; Για πίεση στο μισό γήπεδο και διαγώνιες αλληλοκαλύψεις; Για υψηλό τέμπο και μεγάλος πλάτος στο γήπεδο; Έστω, λοιπόν, ότι αυτός τα λέει. Πόσοι ποδοσφαιριστές από την αποστολή θα τα καταλάβουν; Ο Ζέκα κι ο Καρνέζης; Λογικά, ναι. Προφανώς κι ο Μπαϊράμι. Άντε κι ο Ντίνας. Οι υπόλοιποι; Το αφήνω στη φαντασία σας.

Εξάλλου, οι κακές οι γλώσσες λένε ότι ο Αναστασίου τους δίνει ένα τόπι και παίζουν σαν μικρά παιδιά -και έπρεπε να πάνε στην Ολλανδία για να το κάνουν αυτό; Όπως στο μάθημα της γυμναστικής που κάναμε πέντε κοιλιακούς, τρέχαμε 50 μέτρα και μετά παίζαμε μπάλα. Μισό λεπτό, όμως: τι άλλο να κάνει ο άνθρωπος; Αφού η συντριπτική πλειοψηφία των παιχτών που έχει μαζί του είναι ανέτοιμοι και αδούλευτοι. Άραγε, ποιος ευθύνεται για αυτό; Το αφήνω στη φαντασία σας. Όμως, θα παρακαλούσα να εξαιρεθεί ο Αλαφούζος. Δεν θέλω κακοήθειες. Η καθημερινή πάλη που δίνει για να φέρει πίσω τον Καραγκούνη, τον έχει εξουθενώσει. Σαν τον Βενιζέλο που έχει σώσει την Ελλάδα τρεις και τέσσερις φορές. Μέχρι εκεί έφτασε ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης του Παναθηναϊκού. Άλλοι παλεύουν να ρίξουν γκόμενα, άλλοι παλεύουν με κροκόδειλους και αρκούδες, άλλοι παλεύουν με τους κλώνους του Hulk Hogan (φώτο), άλλοι παλεύουν με τους δαίμονές τους και, τέλος, άλλοι παλεύουν να φέρουν έναν 36χρονο ποδοσφαιριστή που δεν θέλει να έρθει. Λίγη επιείκεια, λοιπόν, δεν βλάπτει.

Όχι τίποτα άλλο, αλλά έφυγε κι ο Σεϊταρίδης. Τον οποίο, να σημειωθεί, τον είχανε και σίγουρο. Δεν γνωρίζω το ύψος της προσφοράς προς τον παίχτη, αλλά για να μην έγινε δεκτή θα ήταν πολύ χαμηλή για το επίπεδό του. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι οι βόλτες με την Ferrari στην παραλιακή κοστίζουν. Επομένως, ο Νταμπίζας θα πρέπει να βρει δεξί μπακ. Και κεντρικό αμυντικό. Και κόφτη. Και ακραίο χαφ. Και επιθετικό. Σχεδόν μια εντεκάδα, όπως έλεγε ο Υπουργός. Ο Κάνθαρος, πάντως, είναι ελεύθερος. Αγωνίζεται ως αμυντικό χαφ, παίρνει μέτρα στον άξονα, σουτάρει και με τα δύο πόδια, πασάρει κάθετα, ενίοτε μετατρέπεται σε τρίτο σέντερ μπακ, καλύπτει διαγώνια στην άμυνα και βρίσκεται σε εξωπραγματική φυσική κατάσταση -λευτεριά στο ταχίνι! Σε ποιον παίχτη μοιάζει; Το αφήνω στη φαντασία σας. Σας εγγυώμαι, πάντως, ότι υπογράφει με τρία χιλιάρικα το μήνα και έρχεται να θωρακίσει τη μεσαία γραμμή. Κουνούπι δεν θα περνάει!

Τέλος, θα ήθελα να προβώ σε ορισμένες εύλογες και ριψοκίνδυνες απορίες. Ας υποθέσουμε, καθώς στην Ε.Π.Ο.land δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει αύριο, ότι την ερχόμενη σεζόν θα πέσουν τρεις ομάδες. Ποιες θα είναι αυτές; Ας μειώσω τον βαθμό δυσκολίας. Ποιες ομάδες θα παλέψουν για την αποφυγή του υποβιβασμού; Ο Παναθηναϊκός θα αποτελεί μία από αυτές; Ε, αφού πήραμε το κολάι, το αφήνω κι αυτό στη φαντασία σας.

Υ.Γ.1 Αυτός ο Βάις που πήρε ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι παιχταράς. Τόσο παιχταράς που μάλλον δεν το γνωρίζει ούτε ο ίδιος.

Υ.Γ.2 Ο Αμπροζίνι, ο σκληροτράχηλος Ιταλός που φλέρταρε σε κάθε παιχνίδι με την κίτρινη κάρτα, ο άνθρωπος που τίμησε την φανέλα της Μίλαν για 18 σεζόν, ένα διάστημα που για ορισμένους φαντάζει μια ολόκληρη ζωή, ανήκει, και επίσημα πλέον, στην Φιορεντίνα. Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν.

Υ.Γ.3 Με τιμάει που ονειρεύτηκα, εννοείται στον ύπνο μου, ότι ήμουν Πρωθυπουργός της Ελλάδας και παντρεμένος με την  Kate Upton (γυναικάρα!);

Υ.Γ.4 Κομματάρα!