Μαθαίνει γρήγορα

Την ώρα που η Μαρσέιγ δεν μπορεί να κερδίσει την Νις εντός έδρας, ψάχνοντας προπονητή και τεχνικό διευθυντή για το καλοκαίρι, η Παρί, το κατ΄εξοχήν rival club των Μασσαλών, καταρρίπτει την συμβατική σοφία που διέπει τις νεόπλουτες ομάδες. Δείχνει ότι τα σωστά είναι περισσότερα από τα λάθη, και προβαίνει στην ομαλή υλοποίηση του πλάνου. Κι αυτό το γράφει κάποιος που παρακολουθεί την Παρί μια ντουζίνα χρόνια και έχει κατακρίνει την πολιτική της ομάδας ουκ ολίγες φορές. Αλλά και οι πρωτευουσιάνοι μού έδιναν δικαιώματα. Ειδικά τα τελευταία χρόνια. Για παράδειγμα, άκυρες αγορές ποδοσφαιριστών (π.χ. Μπίσεβατς), περίεργες πωλήσεις (π.χ. Σακχό) και βιαστικές απολύσεις προπονητών (π.χ. Κομπουαρέ). Παρόλα αυτά, φαίνεται ότι η Παρί μαθαίνει. Και μαθαίνει γρήγορα. Προσαρμόζεται στις απαιτήσεις των νέων προοπτικών που ανοίγονται μπροστά της (π.χ. τσου λου και επίδειξη δύναμης στο γαλλικό πρωτάθλημα), αντιλαμβάνεται τις ανάγκες της (εξάπλωση του brand name) και αρχίζει να ωριμάζει. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό, μπορούν να εξετάσουν παραδείγματα άλλων ομάδων που ξαφνικά βρέθηκαν με πακτωλό χρημάτων στο πορτοφόλι τους. Κι έχουμε πει ότι όλα τα λεφτά του σύμπαντος να διαθέτεις, χωρίς εταιρικό πλάνο δεν θα πετύχεις τους στόχους σου.

Μετά την απόλυση, λοιπόν, του σταθερότατου Κομπουαρέ, ο οποίος έκανε πολύ καλή δουλειά σε επίπεδο αποδυτηρίων και τακτικής, οι Άραβες έφεραν τον Αντσελότι. Ο Ιταλός προπονητής είχε υποσχεθεί ότι θα παρουσιάσει ένα ελκυστικό σύνολο και ζήτησε από το κοινό υπομονή. Πράγματι, ύστερα από ένα χαμένο πρωτάθλημα, αμέτρητα πειράματα, αλλά και αρκετό χρονικό διάστημα, σχεδόν ενός έτους, η ομάδα άρχιζε να ρολάρει. Και στα ματς απέναντι στην Μπαρτσελόνα, στα προημιτελικά του θεσμού, την οποία παραλίγο να αποκλείσει, έδειξε από τι είναι φτιαγμένη. Και το κυριότερο: δεν φοβήθηκε. Ειρήσθω εν παρόδω, στα προημιτελικά προκρίθηκε και φέτος. Όχι, μην βιάζεστε, δεν πρόκειται για σύμπτωση. Είπαμε, η Παρί κινείται, πλέον, στα σωστά μονοπάτια. Ακόμα και η επιθυμία του Αντσελότι για τακτική ιταλικοποίηση της ομάδας δεν μπόρεσε να σταθεί εμπόδιο. Όμως, τι είδους ιταλικοποίηση ποθούσε ο Αντσελότι; Αφού σχεδόν όλη η εντεκάδα της Παρί προέρχεται από την Ιταλία! Γνώριζαν, δηλαδή, τις βασικές αρχές που διέπουν μία τέτοια φιλοσοφία. Κι όμως, αν θέλουν να ανεβάσουν ταχύτητα, την ανεβάζουν. Αν θέλουν να κυκλοφορήσουν την μπάλα, την κυκλοφορούν. Αν θέλουν να ανοίξουν το πλάτος, το ανοίγουν. Αν θέλουν να προσθέσουν σκοπιμότητα, προσθέτουν. Επιλογές υπάρχουν. Κι ο Μπλαν, ο αντικαταστάτης του Αντσελότι, ένας πρακτικός προπονητής που υπέγραψε αυστηρώς για έναν χρόνο, διαχειρίζεται καλά την υφιστάμενη κατάσταση. Δυσκολεύτηκε λίγο με τη συνύπαρξη των Ζλάταν και Καβάνι στην ίδια εντεκάδα, πράγμα που σημαίνει ότι ο Παστόρε μένει στον πάγκο, αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί προπονητές στον ποδοσφαιρικό πλανήτη που θα έλυναν εύκολα και ανώδυνα τον συγκεκριμένο τακτικό γρίφο.

Το ρεζουμέ είναι ότι η Παρί αρχίζει και σταθεροποιείται στη συνείδηση του κοινού. Κι αρχίζει και φτιάχνει σταθερό κορμό. Έχει τον Ζλάταν (φώτο) για να διασπά τις κλειστές άμυνες, τον Ματουιντί να τρέχει σαν σκύλος και να μετατρέπεται σε κρυφό επιθετικό, και τον Τιάγκο Σίλβα να επιβλέπει την άμυνα, με τον Σιρίγκου να προσδίδει ασφάλεια κάτω από τα δοκάρια. Γερός άξονας, δηλαδή. Την ίδια στιγμή, η ομάδα προχωρά σε ενέσεις ποιότητας, υπογράφοντας τον Καμπάιγ, δίνοντας, έτσι, και βάθος στον πάγκο. Είναι γνωστή, άλλωστε, η επιθυμία των Αράβων να προσελκύσουν ποιοτικούς γηγενείς ποδοσφαιριστές. Εξού και το έντονο ενδιαφέρον για τον Πογκμπά. Τέλος, έχουμε και ανανεώσεις. Ο Σουηδός μυτόγκας, ο Μότα, ο Ματουιντί κι ο Μάξουελ δεν το κουνάνε από το Παρίσι. Το ίδιο και το ενδιαφέρον μου.

Υ.Γ.1 Ποιος είδε τον Ζορζ Γουεά και δεν τον φοβήθηκε. Λάβρος εμφανίστηκε κατά των ποδοσφαιριστών της Μίλαν, μετά τον αποκλεισμό από την αρμάδα του Σιμεόνε. Τι είπε; Ιδού: «Το πρόβλημα είναι οι ποδοσφαιριστές που έχουν το κεφάλι στα πόδια και τα πόδια στο κεφάλι. Έχει δίκιο ο Μπόμπαν όταν λέει ότι οι σημερινοί ποδοσφαιριστές έχουν το μυαλό τους στα λεφτά, τα αυτοκίνητα και τις γυναίκες. Αν οι ποδοσφαιριστές δεν ξέρουν πώς να παίζουν ποδόσφαιρο, ας πάνε στα σπίτια τους να παίζουν στο PS4. Εκεί μπορεί να είναι καλοί». Θυμάστε, μόλις πρόσφατα, τι λέγαμε;

Υ.Γ.2 Για το θέμα του Σάντος στην Εθνική ομάδα, ο Αλέφαντος διατείνεται τα εξής: «Για εμένα θα στοιχίσει στην Εθνική αυτή η ιστορία με τον Σάντος και τον Π.Α.Ο.Κ. Θα χαθεί η πειθαρχία στην Εθνική, οι παίκτες θα τον βλέπουν σαν περαστικό τον Σάντος, και θα αρχίσουν οι κακές σκέψεις, τα παράπονα, ότι λειτουργεί πλέον επηρεασμένος από τον Π.Α.Ο.Κ. και άλλα τέτοια. Εγώ αν ήμουν πρόεδρος της Ε.Π.Ο. και μου έριχνε τέτοια πόρτα ο προπονητής, θα τον έδιωχνα επί τόπου και θα πήγαινα με άλλον προπονητή στην προετοιμασία της ομάδας για το Μουντιάλ». Νταξ, ο Αλέφας συνήθως είναι παρορμητικός και πιο γραφικός από το Πήλιο, αλλά στην προκειμένη περίπτωση είμαι μαζί του. Και συνεχίζουμε, στο ίδιο κλίμα, με τον Αλέξη Σπυρόπουλο: «Ο Φερνάντο Σάντος, μετά το Μουντιάλ, αποχωρεί. Είναι από τα πράγματα, που υπάρχουν ''μες στη ζωή'' του ποδοσφαίρου. Το 2010, και τότε μετά από Μουντιάλ, αποχώρησε ο Ότο. Η διαφορά έγκειται στο ότι ο Πιλάβιος ήταν τυχερός, να έχει στη διπλανή πόρτα την έτοιμη λύση που από μακρυά φαινόταν πως εξασφάλιζε την ομαλή μετάβαση. Δεν έγινε, καν, σίριαλ. Πατ-κιουτ, μονομιάς όλα τα κομμάτια μπήκαν στη θέση τους. Ο Σαρρής, δεν βλέπω να είναι τόσο τυχερός». Και, συμπληρώνοντας τον Σπυρόπουλο, δεν θα είναι τυχερός με υπαιιτότητα δική του. Συνειδητά. Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς τα ονόματα προπονητών που διαρρέουν στα Μ.Μ.Ε. Προφανώς για να κόψουν αντιδράσεις. Πάντως, για να είμαστε ειλικρινείς, από αυτά που διέρευσαν ένα, μόνο, όνομα αξίζει. Αυτό του Μαρτσέλο Μπιέλσα. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι πρόκειται για έξυπνο άνθρωπο.

Υ.Γ.3 Κάποιοι υποστηρίζουν, δηλαδή τα φερέφωνα της Π.Α.Ε. Π.Α.Ο.Κ. και οι όψιμοι γλείφτες του Σαββίδη, ότι ο Στέφενς δεν ήταν έτοιμος για τον Π.Α.Ο.Κ. Λάθος. Ο Π.Α.Ο.Κ. δεν ήταν έτοιμος για τον Στέφενς. Τα είχαμε γράψει ήδη από την πρώτη στιγμή που ο Σαββίδης προσέλαβε τον Ολλανδό. Όποιος θέλει, μπορεί να τα βρει. Τα γραπτά μένουν. Εξάλλου, το πόσο άσχετος είναι ο Στέφενς το καταλάβαμε από το πόσες μέρες έμεινε άνεργος.

Υ.Γ.4 Επικό κομμάτι!