Δεν θα πω πολλά. Δεν έχω, άλλωστε, πολύ χρόνο. Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό. Πόσες, λοιπόν, έχουν απομείνει; Ελάχιστες. Μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Για παράδειγμα, ο Ζανέτι, ο Τότι, ο Τζέραρντ. Νταξ, το γνωρίζω, είμαι υπερβολικός. Αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι η υπερβολή είναι αναγνωρίσιμη και, συνήθως, κατανοητή. Πώς αλλιώς μπορώ να αποτυπώσω την κατάσταση που ταλανίζει το σύγχρονο ποδόσφαιρο; Βλέπεις νέους παίχτες, κι όχι μόνο, χωρίς να έχει ιδιαίτερη σημασία αν έχουν ταλέντο ή όχι, να γίνονται βεντέτες πριν γίνουν ποδοσφαιριστές. Κι αυτό ισχύει σε όλον τον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Γιατί συμβαίνει; Ο προφανής λόγος είναι τα χρήματα. Το ποδόσφαιρο, βλέπετε, απασχολεί επαγγελματίες. Τρίχες κατσαρές. Αυτά τα λένε εκείνοι που δεν έχουν μάθει να αγαπούν αυτό το εξαίσιο άθλημα. Το ποδόσφαιρο, λοιπόν, συνιστά κάτι περισσότερο από ένα απλό επάγγελμα. Αποτελεί πηγή συναισθημάτων. Πραγματικό ηφαίστειο. Και δεν αναφέρομαι μονάχα στα συναισθήματα που προκαλεί ο ανίδεος οπαδισμός ορισμένων. Σαν τον Πάντελιτς που σκόραρε και φιλούσε το σήμα του Ολυμπιακού. Όχι, βέβαια. Άλλου είδους αγάπη εννοώ. Ανιδιοτελή. Και προς το ποδόσφαιρο, αυτό το θαυμάσιο άθλημα, και προς τον σύλλογο που σε μεγάλωσε. Τα χρήματα, λοιπόν, σού προσφέρουν μια πλούσια ζωή, αλλά δεν σου χαρίζουν ποδοσφαιρική αθανασία. Ο εικονιζόμενος το γνωρίζει. Το ίδιο κι εμείς.
Υ.Γ.1 Γιατί τσακώνεστε, ρε παιδιά; Όλοι θα γίνετε Πρόεδροι. Τις μονές μέρες θα είναι ο Σκόρδας και τις ζυγές ο Στεφανίδης. Και αφήστε τις αργίες για τον Ηλιάδη.
Υ.Γ.2 Για το Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός θέλω να κάνω ένα σχόλιο. Μόνο ένα. Κάτι πήρε το αυτί μου ότι και καλά ο Ολυμπιακός ήταν κουρασμένος. Κουταμάρες! Από τι ήταν κουρασμένος; Μπετά ρίχνανε; Μόνο στην Ελλάδα υφίσταται αυτό το παραμύθι ως δικαιολογία. Και υφίσταται, διότι κάποιοι το πιστεύουν. Άκου, λέει, ήταν κουρασμένοι...
Υ.Γ.3 Ήθελα να γράψω ένα άρθρο για τον Στέφενς, αλλά δεν έχω χρόνο για να το οργανώσω σωστά μέσα στο μυαλό μου και να το αποτυπώσω στην οθόνη του υπολογιστή. Μπορώ, όμως, να απευθύνω μια ερώτηση προς πάντα ενδιαφερόμενο: αν ο Δώνης, ή κάποιος άλλος Έλληνας προπονητής, έκανε αυτά που έκανε ο Στέφενς, τι θα του είχε συμβεί; Θα μπορούσε να μπει και σαν κουίζ.
Υ.Γ.4 Κομματάρα!
Κανεις δεν παιζει για τη φανελα, ολοι για τα φραγκα το κανουν. Υπαρχουν ομως και καποιες εξαιρεσεις που μπορει να πληρωνονται αλλα τουλαχιστον σεβονται την ομαδα. Δυστυχως αυτο ειναι το "μοντερνο" ποδοσφαιρο που καποιοι θελουν να πλασαρουν στον κοσμο. Καρεκλακια, παλαμακια, πατατακια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟποιος ειδε τον Ολυμπιακο κουρασμενο τοτε ειδε αλλο ματς, καταπιναν χιλιομετρα την Κυριακη. Ο παναθηναικος εκανε καλυτερη διαχειριση επαιξε το 100% που μπορουσε και του βγηκε. Οποιος μεγαλωνει την αξια αυτου του παναθηναικου και μειωνει την αξια αυτου του Ολυμπιακου μαλλον πρεπει να παει σε οφθαλμιατρο.
Τωρα θα παει ο Σαντος με τα καρο πουκαμισακια του ταβερνιαρη στην τουμπα και ο αλεφαντος θα κανει πλακες!!
Εγω θαυμαζω ακομα την Πεπαρα απο κατω, cult "εργαλειο" τον παιδικο μας χρονων.
Χάρης
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνθαρε, η γνώμη μου για τις λεγόμενες ποδοσφαιρικές "σημαίες" είναι ότι έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους. Το μεγαλύτερο θετικό είναι ότι η σημαία μπορεί να εμπνεύσει τους συμπαίκτες του ή/και τον κόσμο όταν η κατάσταση στον Χ σύλλογο είναι κακή (είτε αγωνιστικά είτε διοικητικά) και η ομάδα να πάρει τα πάνω της. Να χάνεις 3-0 στο ημίχρονο και να το γυρίζεις επειδή η σημαία έδωσε το έναυσμα για την αντεπίθεση. Το αρνητικό είναι ότι μια σημαία αργά ή γρήγορα γίνεται τσιμπούρι και βαρίδι στην ομάδα του. Είναι κρίμα να βλέπεις τον Τζέραρντ, που κάποτε κατάπινε όλο το γήπεδο και ήταν μια ομάδα μόνος του, σήμερα να βραχυκυκλώνει την ανάπτυξη της Λίβερπουλ. Είναι επίσης κρίμα να βλέπεις τον Πουγιόλ (ψυχάρα από τους λίγους, πάντως) να μην μπορεί να τρέξει και να είναι βασικός στην άμυνα της Μπαρτσελόνα (μέχρι πριν 1-2 χρόνια), χώρια ότι με τόσους τραυματισμούς στα γόνατα πλέον προκαλεί οίκτο. Άλλα τσιμπούρια είναι το δίδυμο των Τόττι και Ντε Ρόσσι στην Ρόμα, ο πρώτος αν και ξελασπώνει την ομάδα του έχει συμβόλαιο που θα μπορούσαν να δώσουν σε έναν νεότερο και καλύτερο φορ, ενώ ο δεύτερος είναι ο Ιταλός Κατσουράνης που πλέον δεν μπορεί να τρέξει ενώ κάποτε όργωνε το γήπεδο. Ο μόνος παίκτης-σημαία που παραδέχομαι ότι δεν επιβαρύνει την ομάδα του είναι ο Χαβιέρ Ζανέττι στην Ίντερ. Τον πούστη, 40 χρονών και τρέχει ακόμα σαν σκύλος (μέχρι που τραυματίστηκε)! ;Ρ Πάντως δεν αξίζει να λατρεύει και να ταυτίζεται κανείς με τις ποδοσφαιρικές σημαίες, ακόμα κι αν μιλάμε για παίκτες σαν τον Γκιγκς και τον Ντελ Πιέρο, επαγγελματίες είναι που πληρώνονται όπως όλοι. Το να παίζει κάποιος για την φανέλα, αν θέλει το πιστεύει κανείς ότι γίνεται.
Το Γαύρος-Βάζελος 0-3 ήταν πεντακάθαρο. Και εντυπωσιάστηκα από τον διαιτητή. Πραγματικά δεν πήρα χαμπάρι ότι υπήρχε. Δεν σφύριζε τίποτα και καλά έκανε. Ο Ολυμπιακός δεν περπάταγε σε καμία περίπτωση, έτρεξε, απλώς ο Παναθηναϊκός τον εξουδετέρωσε ολοκληρωτικά με αποτέλεσμα να μην δεχθεί ούτε μια φάση, και ταπείνωσε τον αντίπαλο. Οι δικαιολογίες τύπου "υπήρχε κούραση από την Μάντσεστερ", "ο Μίτσελ δεν φρέσκαρε την 11άδα με ροτέισον", "ο Ολαϊτάν μας έκοψε την ψυχολογία", "δεν έπαιξαν ο τραυματίας Ρονάλντο και ο τιμωρημένος Μέσσι", "ο κυρ Σάββας δεν έστρωσε την καράφλα", "ο Μίτσελ δεν συμβουλεύτηκε τον Αλέφαντο", είναι για γέλια. Ο καφές που χτύπησε τον Αναστασίου είναι ξεδιάντροπη πράξη. Και μας λέει ο Μαρινάκης ότι "θα βρούμε τον προβοκάτορα (!!!) και θα τον κάνουμε ντα". Εμένα κάτι μου λέει ότι ρίπτης του καφέ ήταν ο ίδιος ο Μαρινάκης...
Βρε καλώς τον τον Ιβάν. Ντύθηκε Σωκράτης Κόκκαλης, και απέλυσε τον Στέφενς βαπτίζοντας κόουτς τον ΓΧ. Δεν υπερασπίζομαι απαραίτητα τα έργα του Στέφενς (το ότι αναγκάζεται να κάνει αλχημείες και να παίζει με σέντερ μπακ τον Τζαβέλλα και τον Κατσουράνη είναι συνέπεια του κακοσχεδιασμένου ρόστερ που κληρονόμησε το καλοκαίρι από τους Βρύζα, Τσιστιακόφ και Κωνσταντινίδη, αφού δεν είχε εμπλοκή στον σχεδιασμό), απλώς θυμίζω ότι ο εφετινός Μίτσελ και η ομάδα του δεν έχουν καμία σχέση με πέρυσι που γέλαγε ο κόσμος.
Manolo, επίτρεψέ μου να πιστεύω ότι υπάρχουν κάποιοι ελάχιστοι που παίζουν για την φανέλα. Είμαι, βλέπεις, ρομαντικό παιδί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά περί κούρασης να τα πεις στους δημοσιογράφους του Ολυμπιακού, οπαδικούς και μη, που έσπευσαν να βρουν δικαιολογίες.
Καλά, ο Σαββίδης πρέπει να πάει σε σχολή παραγόντων. Όσο για τον Σάντος, σκατά τα έκανε. Ας πάει όπου θέλει. Το θέμα είναι ότι θα πάμε στο Μουντιάλ με έναν προπονητή που απλά θα κάθεται στον πάγκο.
Πεπάρα και τα μυαλά στα μίξερ!
Χάρη, προτιμώ να έχω σημαίες στο ποδόσφαιρο παρά να μην έχω. Κι έχουν και αρνητικά, με τα οποία, εν πολλοίς, συμφωνώ. Για παράδειγμα, ο Τότι, αν και παιχταράς, αγαπημένος παιχταράς, κυριολεκτικά κάνει στην Ρόμα ό,τι γουστάρει. Γενικά, οι σημαίες θέλουν ειδική μεταχείριση. Προσεκτική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεντακάθαρη, ναι. Συμφωνώ. Και κάτι ακόμα: ο Παναθηναϊκός κέρδισε, δεν έχασε ο Ολυμπιακός. Για να ξέρουμε και τι λέμε. Όσο για τον καφέ, είδαμε όλοι την επιλεκτική δράση της διαιτησίας και της αθλητικής δικαιοσύνης. Σε άλλο γήπεδο, ονόματα δεν λέμε, το παιχνίδι μπορεί και να είχε διακοπεί υπέρ των φιλοξενουμένου.
Είναι πιθανό ο Στέφενς να έκανε ό,τι έκανε, αυτά τα πειράματα δηλαδή, για να δείξει ότι το ρόστερ χρειάζεται ουσιαστική ενίσχυση. Και δεν εννοώ δανεικούς και Έλληνες που φαίνεται να έχουν κορεστεί. Μου κάνει εντύπωση πως μια ομάδα σαν τον ΠΑΟΚ, με έναν επενδυτή που βάζει λεφτά, η οποία συμμετέχει σε ένα πρωτάθλημα της πλάκας, δεν μπορεί να ορίσει ένα καταραμένο σχέδιο. Εμένα και σένα να βάζανε, καλύτερη δουλειά θα κάναμε.
Πολλές καλημέρες στην παρέα!