Η Ελλάδα συνιστά έναν επίγειο παράδεισο. Ευλογημένη χώρα. Από όλες τις απόψεις. Τίποτα δεν της λείπει. Όλα τα διαθέτει. Όλα τα κομφόρ. Δεν είναι τυχαίο ότι όποιος επισκέπτης έρχεται σε αυτή την χώρα δεν θέλει να φύγει. Το πρόβλημα, βέβαια, με την Ελλάδα δεν είναι οι ξένοι, όσο κι αν ουρλιάζουν ορισμένοι, αλλά οι πολίτες αυτού του τόπου. Ο Αλκέτας Παναγούλιας, ένας μεγάλος Έλληνας, έλεγε: «Η ζωή έχει λογική. Δεν πας για ψάρεμα με λάσο ούτε για κυνήγι με
ψαροντούφεκο και απόχη. Μόνο στην Ελλάδα γίνονται τα απίθανα και
προσπαθούμε να ψαρέψουμε λαγό με αγκίστρι». Για παράδειγμα, ο Σάντος και οι επιλογές του. Με τους δημοσιογράφους να έχουν μετατρέψει τον Πορτογάλο προπονητή σε τοτέμ (φώτο) και να στήνουν ένα είδος επικοινωνιακής ασπίδας γύρω από το όνομά του. Με τους διεθνείς να εκμετελλεύονται στο έπακρο την υφιστάμενη κατάσταση, και να δείχνουν χαλαροί και βολεμένοι. Εξάλλου, δεν φαίνεται να τους νοιάζει και ιδιαίτερα η παρουσία τους στο Μουντιάλ: ποζεριά, selfies, ελάχιστο πάθος, κανά μπινελίκι στην προπόνηση, και άσε τον Σάντος και τους δημοσιογράφους να προσπαθούν να μας πείσουν ότι το κλίμα στα αποδυτήρια είναι άριστο -μήπως η Ε.Π.Ο. δεν έπρεπε να ανακοινώσει, πριν το μουντιάλ, ότι ο Σάντος θα αποτελεί παρελθόν; Έχει, πάντως, ενδιαφέρον να βλέπεις την Εθνική να προσπαθεί να σκοράρει. Σαν να κυνηγάει λαγό με αγκίστρι.
Η λογική, όμως, δηλώνει απούσα και σε άλλες πτυχές της καθημερινότητας. Δεν εξαντλείται, δηλαδή, μόνο στα της Εθνικής και του Σάντος. Υπάρχει ένα τεράστιο πολιτικό μέγεθος που επισκιάζει τα πάντα, ακόμα και τον αποκλεισμό της Ισπανίας ή τις εμφανείς αδυναμίες της Βραζιλίας. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, λοιπόν, αυτός ο ευκλεής άντρας, υποστηρίζει: «Μόλις πετύχαμε το πρωτογενές πλεόνασμα, που είναι μεγάλος άθλος στην μεταπολιτευτική Ελλάδα, αρχίσαμε να κρατάμε δημοσίους υπαλλήλους και υπαλλήλους που έχουν μπει στο Δημόσιο με αμφισβητούμενες διαδικασίες». Γιατί, άραγε, αποτελεί άθλο το πρωτογενές πλεόνασμα στην μεταπολιτευτική Ελλάδα; Ποιος διόριζε υπαλλήλους στο Δημόσιο με αμφισβητούμενες διαδικασίες; Πού βρισκόταν ο Πάγκαλος εκείνες τις εποχές; Σε άλλη χώρα; Ένας δημοσιογράφος δεν βρέθηκε να τον ρωτήσει αυτά τα πράγματα; Ο Πάγκαλος, όμως, είναι ατρόμητος. Στη συνέχεια, δήλωσε ότι πρέπει να απολυθούν οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι. Μέσα σε αυτούς τους μισούς, άραγε, θα συγκατελέγεται η κόρη του;
Τώρα θα μου πείτε, και θα έχετε δίκιο, εδώ βγαίνει ο Βενιζέλος και εξαγγέλλει, πάντοτε με περηφάνεια, την αναγέννηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ο Βενιζέλος, όμως, αυτός ο μεγάλος πατριώτης, τα έβγαλε εις πέρας. Αντιμέτωπος με πολλαπλούς εχθρούς, κατάφερε να βγει νικητής. Και χωρίς να διαθέτει τη στήριξη των δημοσιογράφων, όπως ο Σάντος. Ξεφύγαμε, όμως. Τι σχέση έχει, λοιπόν, το Δημόσιο με τον Σάντος; Ο Κώστας Καίσαρης γράφει: «Ποιος μπορούσε να βρει την ενδεκάδα της Εθνικής επί Ρεχάγκελ; Σε κάποια παιχνίδια μόλις τη μάθαινε ο Γκαγκάτσης, έκανε το σταυρό του. Τώρα με τον Σάντος δεν ξέρεις μόνο τους έντεκα. Ξέρεις ποιες θα είναι κατά σειρά και οι τρεις αλλαγές. Και ποιοι θα μπούνε και ποιοι θα βγούνε. Αντίληψη και συμπεριφορά 100 τοις 100 δημοσιοϋπαλληλική».
Εν κατακλείδι, δεν με ενοχλούν τα λάθη. Για παράδειγμα, το λάθος του Ακινβέεφ στο ματς με την Νότια Κορέα. Έκανε ένα λάθος ο άνθρωπος. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακός τερματοφύλακας -τουναντίον. Ή το άστοχο στήσιμο του προπονητή της Εθνικής Αργεντινής, κάτι που παραδέχτηκε ο ίδιος και δημόσια. Όπως δημόσια παραδέχθηκε κι ο Ντελ Μπόσκε ότι η Ισπανία αποκλείστηκε δίκαια. Και τα λάθη, λοιπόν, μέσα στο πρόγραμμα είναι. Το πρόβλημα είναι όταν δεν υπάρχει πρόγραμμα, όταν αρνείσαι να τα παραδεχτείς και όταν επιμένεις να κυνηγάς λαγό με αγκίστρι. Όπως συμβαίνει στην Ελλάδα. Πάντα φταίνει οι άλλοι, ποτέ εμείς. Λέτε να το δούμε, πάλι, στο ματς με την Ιαπωνία;
Υ.Γ.1 Απαιτώ την άμεση επιστροφή των Μανώλη Μαυρομάτη και Αλέκο Θεοφιλόπουλο! Θα μιλάμε για μυθικές περιγραφές!
Υ.Γ.2 Θαύμασα για μία ακόμη φορά την Αυστραλία. Επίσης, με εντυπωσίασε η Βοσνία και η Κόστα Ρίκα. Μεγάλη απογοήτευση, πάντως, η Βραζιλία, αλλά και η Ουρουγουάη. Και όχι, δεν θεωρώ εκπλήξεις τον διασυρμό της Πορτογαλίας και τον αποκλεισμό της Ισπανίας.
Υ.Γ.3 Με ρώτησε ένας φίλος τι θα έκανα αν καθόμουν στον πάγκο της Εθνικής στο παιχνίδι με την Ιαπωνία. Του απάντησα ότι θα έβρισκα έναν θαυματοποιό. Η απάντηση, λοιπόν, στο κουίζ, έστω και αργοπορημένα, είναι ο τεράστιος Μπράιαν Κλαφ.
Υ.Γ.4 Θα φύγω την Παρασκευή το πρωί εκτός Αθηνών. Έχω να παραστώ σε ένα γάμο στη Χίο. Επομένως, σε όσα σχόλια δεν απαντήσω, να είστε σίγουροι ότι, μόλις επιστρέψω, θα το κάνω.
Υ.Γ.5 Μην το χάσετε!
Η λογική, όμως, δηλώνει απούσα και σε άλλες πτυχές της καθημερινότητας. Δεν εξαντλείται, δηλαδή, μόνο στα της Εθνικής και του Σάντος. Υπάρχει ένα τεράστιο πολιτικό μέγεθος που επισκιάζει τα πάντα, ακόμα και τον αποκλεισμό της Ισπανίας ή τις εμφανείς αδυναμίες της Βραζιλίας. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, λοιπόν, αυτός ο ευκλεής άντρας, υποστηρίζει: «Μόλις πετύχαμε το πρωτογενές πλεόνασμα, που είναι μεγάλος άθλος στην μεταπολιτευτική Ελλάδα, αρχίσαμε να κρατάμε δημοσίους υπαλλήλους και υπαλλήλους που έχουν μπει στο Δημόσιο με αμφισβητούμενες διαδικασίες». Γιατί, άραγε, αποτελεί άθλο το πρωτογενές πλεόνασμα στην μεταπολιτευτική Ελλάδα; Ποιος διόριζε υπαλλήλους στο Δημόσιο με αμφισβητούμενες διαδικασίες; Πού βρισκόταν ο Πάγκαλος εκείνες τις εποχές; Σε άλλη χώρα; Ένας δημοσιογράφος δεν βρέθηκε να τον ρωτήσει αυτά τα πράγματα; Ο Πάγκαλος, όμως, είναι ατρόμητος. Στη συνέχεια, δήλωσε ότι πρέπει να απολυθούν οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι. Μέσα σε αυτούς τους μισούς, άραγε, θα συγκατελέγεται η κόρη του;
Τώρα θα μου πείτε, και θα έχετε δίκιο, εδώ βγαίνει ο Βενιζέλος και εξαγγέλλει, πάντοτε με περηφάνεια, την αναγέννηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ο Βενιζέλος, όμως, αυτός ο μεγάλος πατριώτης, τα έβγαλε εις πέρας. Αντιμέτωπος με πολλαπλούς εχθρούς, κατάφερε να βγει νικητής. Και χωρίς να διαθέτει τη στήριξη των δημοσιογράφων, όπως ο Σάντος. Ξεφύγαμε, όμως. Τι σχέση έχει, λοιπόν, το Δημόσιο με τον Σάντος; Ο Κώστας Καίσαρης γράφει: «Ποιος μπορούσε να βρει την ενδεκάδα της Εθνικής επί Ρεχάγκελ; Σε κάποια παιχνίδια μόλις τη μάθαινε ο Γκαγκάτσης, έκανε το σταυρό του. Τώρα με τον Σάντος δεν ξέρεις μόνο τους έντεκα. Ξέρεις ποιες θα είναι κατά σειρά και οι τρεις αλλαγές. Και ποιοι θα μπούνε και ποιοι θα βγούνε. Αντίληψη και συμπεριφορά 100 τοις 100 δημοσιοϋπαλληλική».
Εν κατακλείδι, δεν με ενοχλούν τα λάθη. Για παράδειγμα, το λάθος του Ακινβέεφ στο ματς με την Νότια Κορέα. Έκανε ένα λάθος ο άνθρωπος. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακός τερματοφύλακας -τουναντίον. Ή το άστοχο στήσιμο του προπονητή της Εθνικής Αργεντινής, κάτι που παραδέχτηκε ο ίδιος και δημόσια. Όπως δημόσια παραδέχθηκε κι ο Ντελ Μπόσκε ότι η Ισπανία αποκλείστηκε δίκαια. Και τα λάθη, λοιπόν, μέσα στο πρόγραμμα είναι. Το πρόβλημα είναι όταν δεν υπάρχει πρόγραμμα, όταν αρνείσαι να τα παραδεχτείς και όταν επιμένεις να κυνηγάς λαγό με αγκίστρι. Όπως συμβαίνει στην Ελλάδα. Πάντα φταίνει οι άλλοι, ποτέ εμείς. Λέτε να το δούμε, πάλι, στο ματς με την Ιαπωνία;
Υ.Γ.1 Απαιτώ την άμεση επιστροφή των Μανώλη Μαυρομάτη και Αλέκο Θεοφιλόπουλο! Θα μιλάμε για μυθικές περιγραφές!
Υ.Γ.2 Θαύμασα για μία ακόμη φορά την Αυστραλία. Επίσης, με εντυπωσίασε η Βοσνία και η Κόστα Ρίκα. Μεγάλη απογοήτευση, πάντως, η Βραζιλία, αλλά και η Ουρουγουάη. Και όχι, δεν θεωρώ εκπλήξεις τον διασυρμό της Πορτογαλίας και τον αποκλεισμό της Ισπανίας.
Υ.Γ.3 Με ρώτησε ένας φίλος τι θα έκανα αν καθόμουν στον πάγκο της Εθνικής στο παιχνίδι με την Ιαπωνία. Του απάντησα ότι θα έβρισκα έναν θαυματοποιό. Η απάντηση, λοιπόν, στο κουίζ, έστω και αργοπορημένα, είναι ο τεράστιος Μπράιαν Κλαφ.
Υ.Γ.4 Θα φύγω την Παρασκευή το πρωί εκτός Αθηνών. Έχω να παραστώ σε ένα γάμο στη Χίο. Επομένως, σε όσα σχόλια δεν απαντήσω, να είστε σίγουροι ότι, μόλις επιστρέψω, θα το κάνω.
Υ.Γ.5 Μην το χάσετε!
Χάρης
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι η Εθνική σήμερα όχι να κερδίσει απαραίτητα την Ιαπωνία, αλλά να παρουσιαστεί όπως πρέπει. Με τα θετικά και τα αρνητικά της. Και τους κωλοπαιδαράδες τύπου Μανιάτη και Τζαβέλλα που πουλάνε το οπαδιλίκι των κωλο-ομάδων τους ακόμα και στην Εθνική να τους δούμε στον πάγκο (αν όντως έγινε ο φερόμενος γελοίος τσακωμός). Αν πρώτα παίξουν σωστά, μετά όλα γίνονται.
Το Mundial είναι χορταστικό μέχρι τώρα, αλλά δεν πάει άλλο με τους σχολιαστές. Να βλέπεις την μία γκολάρα μετά την άλλη και να σου τα βγάζει ξινά ο κάθε μαλάκας της ΝΕΡΙΤ και της ΕΡΤ. Και αυτό το πρόβλημα ανατρέχει τουλάχιστον στο Mundial του 2006. Πραγματικά υπάρχουν στιγμές που εξαγριώνομαι με αυτούς τους ανίκανους που πληρώνονται από τους φορολογούμενους κι εγώ με το βιογραφικό μου είμαι άνεργος.
Τέσπα, πάμε στα καθαρά ποδοσφαιρικά.
Η Γερμανία μέχρι στιγμής έδειξε ότι πάει για την κούπα, καθώς ποδοπάτησε χωρίς να πιεστεί την αφελέστατη Πορτογαλία. Τελικά βρήκε γκολ από τον Muller και έχει λειψανδρία στα μπακ. Για να δούμε.
Η Βραζιλία είναι πολύ δυσκοίλια επιθετικά, παρ' ότι βελτιώθηκε σε σχέση με το παιχνίδι με την Κροατία. Δεν γίνεται δουλειά με τον Neymar να προσπαθεί να περάσει τους πάντες, πάντως αυτό που κάνει δεν είναι δημιουργία παιχνιδιού αλλά άναρχο παιχνίδι. Για μένα ο Scollari πρέπει να βγάλει ένα από τα 2 χαφ που είναι καρφωμένα στην σέντρα και δεν κάνουν τίποτα, και να βάλει τον Ramires ως box-to-box. Το Μεξικό άξιζε περισσότερο την νίκη κόντρα στην διοργανώτρια, αλλά τους λείπει ο φορ που θα γεμίσει την περιοχή και θα απειλήσει την αντίπαλη άμυνα (ποιός Chicharito, πλάκα κάνουμε? πρώτη φορά βλέπω φορ που βάζει γκολ μόνο μέσα από την μικρή περιοχή και δεν έχει σουτ).
Η πολύ καλή Αυστραλία έπρεπε να κερδίσει χθες την προβληματική Ολλανδία (θα έμειναν στην 5άρα...), ενώ νίκησε καθαρά λόγω Robben και Van Persie.
Είδα χθες πρώτη φορά την Χιλή. Και διαπίστωσα ότι πράγματι είναι η πιο ανορθόδοξη ομάδα του τουρνουά, μπορεί και παγκοσμίως. Ανορθόδοξη, 3-4-3 ή κάτι τέτοιο και με πολλές ιδιαιτερότητες σε θέσεις και ρόλους παικτών, αλλά αποτελεσματική και γρήγορη. Τόσο γρήγοροι και πιεστικοί ήταν οι Χιλιανοί που οι Ισπανοί φαίνονταν παλαίμαχοι. Μια Ισπανία όπου ο Del Bosque είχε την φαεινή ιδέα να συνεχίσει να παίζει με 3 βαριά και αργά χαφ (Xavi, Xabi Alonso, Busquets). Ποιός απ' όλους αυτούς θα έτρεχε να μαρκάρει στο κέντρο, στην ηλικία και κατάσταση όπου βρίσκονται? Η 5άρα από τους εκρηκτικούς Ολλανδούς ήταν αναμενόμενη. Αυτό που δεν περίμενα είναι να συνεχίσει με αργούς και ταλαιπωρημένους παίκτες στα χαφ κόντρα στη Χιλή που τους έκανε μια χαψιά. Και το άλλο λάθος που παρατήρησα στους Ισπανούς, είναι ότι μπήκαν στο παιχνίδι όχι απλώς για να νικήσουν την Χιλή και να πάρουν 3 βαθμούς μετά από ένα χαμένο παιχνίδι, αλλά για να ξεπλύνουν την ντροπή της 5άρας. Μπήκαν μέσα και με το ξεκίνημα έτρεχαν νευριασμένοι και πιεσμένοι, μέχρι να ρουφήξουν το 1ο γκολάκι και να ησυχάσουν. Με το 2ο τα παράτησαν ομαδικώς. Μόνο όταν μπήκε ο Cazorla στο 75' έγιναν φάσεις κόντρα στην Χιλή, αλλά το αποτέλεσμα δεν άλλαξε. Τέλος, να πω τί πρέπει κατ' εμέ να αλλάξει στην Εθνική Ισπανίας (και κατ' επέκταση και στην Barcelona). Η πάσα τούς έγινε τέτοια εμμονή, που ξέχασαν ότι υπάρχει και το σουτ. Πολλές φορές θα μπορούσε να σουτάρει από μακρυά π.χ. ο Iniesta που το κατέχει, αλλά όλο έκανε πασούλες γύρω-γύρω. Και όταν δεν σουτάρεις και δεν είσαι απειλητικός, σε παίρνει χαμπάρι ο αντίπαλος και σε καταπίνει αμάσητο.
Αυτά από μένα, καλά να περάσεις Κάνθαρε στην Χίο!!!
Βραζιλία και Αργεντινή έχουν κοινό πρόβλημα. Οι προπονητές τους είναι ρούκουνες.
ΔιαγραφήΕρώτα. Γιατί το λένε πρωτογενές πλεόνασμα και όχι σκέτο πλεόνασμα; Υπάρχει και δευτερογενές, τριτογενές κ.ο.κ.; Γιατί ποτέ δεν τα έχω ακούσει ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την Εθνική, μάλλιασε η γλώσσα μου να αναφέρω την Κλίκα Δυτ. Πελοποννήσου, αλλά κανείς σας δεν με τίμησε με το σχόλιό του πάνω σ' αυτό.
Υ.Γ.1 Ο Θεοφιλόπουλος μαθαίνω ότι κάνει ποδοσφαιρικές αναλύσεις πάνω στα παιχνίδια. Έλα Αλέκο! Είμαστε πολύ τυχεροί που ζούμε τέτοιες μεγάλες στιγμές!
Υ.Γ.3 Μια φορά στα τόσα χρόνια κατάφερα να βρω τη σωστή απάντηση σε κουίζ και αποφεύγεις να με αποθεώσεις!
Υ.Γ.4 Προτείνω να αγοράσεις τοπικά μαστίχα Χίου, την ανεπεξέργαστη, ελαφρά κιτρινωπή. Μπορείς; να κάνεις κάτι παγωτά ανυπέρβλητα. Και όχι μόνο.
Λοιπόν, παιδιά, βλέπω τώρα το Κολομβία - Ακτή Ελεφαντοστού, ένα πραγματικά όμορφο παιχνίδι, και απορώ με τον εαυτό μου που κάθομαι και υπομένω αυτόν τον Μπακόπουλο ή πως σκατά λέγεται. Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν ξέρει να περιγράφει και λέει βλακείες, αλλά ότι δεν ξέρει ποδόσφαιρο. Πραγματικά κρίμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάρη, με τα τωρινά δεδομένα, η Γερμανία φαντάζει το απόλυτο φαβορί. Ίσως η μοναδική ομάδα σε όλο το τουρνουά που παίζει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Από εκεί και πέρα, για τους Ισπανούς είχαμε πει ότι υπάρχει νοητική κούραση. Σίγουρα παίζει ρόλο και η καταπόνηση, δεν αντιλέγω, αλλά οι παίχτες έδειχναν κορεσμένοι. Ο αποκλεισμός δεν προξενεί έκπληξη.
Για την ανεργία που λες, χτυπάς ευαίσθητες χορδές... Θα αντισταθώ στον πειρασμό να πω το οτιδήποτε. Το ίδιο ισχύει και για το λεγόμενο πρωτογενές πλεόνασμα.
Όσο για την Βραζιλία, είμαι πολύ περίεργος να δω που θα φτάσει. Λογικά θα προκριθεί, καθώς το Καμερούν δεν αποτελεί φόβητρο, αλλά τι θα κάνει μετά; Θα παίρνει σφυρίγματα; Δεν ξέρω αν ευθύνεται ο προπονητής, Υπουργέ, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν και παίχτες. Βραζιλία χωρίς επιθετικούς είναι σαν μακαρονάδα χωρίς σάλτσα. Αντίθετα, η Αργεντινή νομίζω ότι θα βελτιωθεί στη συνέχεια. Αρκεί ο προπονητής της να καταλάβει τι είδους παίχτες έχει στη διάθεσή του. Αν οι παίχτες του γουστάρουν το ανοιχτό γήπεδο ή να τρέχουν με την μπάλα στα πόδια πρέπει να εφαρμόσει ένα επιθετικό transition game και να πιάνει ανοργάνωτη την αντίπαλη άμυνα.
Τέλος, δεν ξέρω πως αυτή η Εθνική μπορεί να αντιδράσει απέναντι στην Ιαπωνία. Μακάρι να δείξει σχέδιο, διάθεση και πάθος, κι ας χάσουμε. Τουλάχιστον να πέσουμε μαχόμενοι. Και ναι, Υπουργέ, μπορώ! Όπως μπορεί κι ο Ρανιέρι να σπάσει όλες τις κλίκες και τις αλλαξοκωλιές.
Το ερωτηματικό μετά το "μπορείς" μπήκε κατά λάθος. Πατήθηκε το q μαζί με το τελικό ς (w).
ΔιαγραφήΤο Κολομβία - Ακτή Ελεφαντοστού δεν το είδα. Η τηλεόραση ήταν ανοιχτή αλλά ο Μήτσος κοιμότανε του καλού καιρού. Είδα όμως το Ουρουγουάη - Αγγλία (2-1) και πολύ μου ήρεσε. Αντρικό ματσάκι.
Και τώρα είμαι μάχιμος να παρακολουθήσω το ... πειρατικό, που δεν βλέπω πως θα γλυτώσει το σφόλι. Είθε να με διαψεύσουν.
Νικολας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφου ρε συ Κανθαρε στην εγραψα την απαντηση στο κουιζ για τον Μπραιαν Κλαφ και το βοηθο του τον Πιτερ Τειλορ.
Απο τις ομαδες που ειδα μεχρι τωρα, την καλυτερη εντυπωση μου την αφησε η Γαλλια. Και ξαναλεω οτι ο Πογκμπα ειναι ο πιο πληρης χαφ στον κοσμο.
Τι θα πει πληρης ? Θα πει γρηγορος, δυνατος, με καλη πασα και σουτ. Γρηγορη σκεψη, καλη τοποθετηση, και οσο το δυνατον καλες επιλογες.
Για μενα ειναι η ζωντανη αποδειξη οτι ο Φεργκιουσον ηταν προπονητης της σειρας. Ο Σερ...
Οι αλλες αποδειξεις ηταν ο Πικε, ο Φορλαν, ο Βερον, ο Μπλαν.
Ξαναγυρνωντας στον Πογκμπα, μαζι με τον Ματουιντι, τον κοντοπουτανο Βαλμπουενα και τον Γκριζμάν, συγκροτουν μια φοβερη τετραδα στο κεντρο, που κινειται κι αλλαζει θεσεις συνεχως.
Καλη εντυπωση εχω και για την Κολομβια, και πιο συγκεκριμενα για τον Χαιμε Ροντριγκεζ της Μονακο. Μεγαλος παιχτης.
Πρωτογενες λεγεται γιατι λογαριαζεις μονο τα εσοδα, χωρις να πληρωνεις τοκους και κεφαλαιο απο το χρεος. Δηλαδη τα τοκοχρεωλυσια.
Βεβαια εδω η συγκυβερνηση δεν πληρωνει τους εσωτερικους συνεργατες της, (γιατρους, νοσοκομους, φαρμακοποιους, κλπ.)
Κι εγω αν δεν πληρωσω στο σπιτι μου ΔΕΗ ΟΤΕ και κοινοχρηστα, να δεις ενα πρωτογενες πλεονασμα που θα βγαλω,
Μπορει να εχασα το παρολι μου με την ισοπαλια της Βραζιλιας, αλλά χτες βραδυ εβγαλε μια κεντα και σηκωσα ενα χιλιαρικο.
Αφιερωμενο. http://youtu.be/CuxUT1KtP7o
ΥΓ. Αυτος ο Σαμπεγια της Αργεντινης ειναι προπονηταρας. Καμια σχεση με Φελιπαο και λοιπους.
Πως το λες αυτό για τον Σαμπέγια, τι έχεις δει (που δεν έχω δει);
ΔιαγραφήΣτην αναμέτρηση με Βοσνία κατέβασε εντελώς λάθος την Αργεντινή στο 1ο ημίχρονο. Κάτι που διόρθωσε εν μέρει στην ανάπαυλα, αλλά μπορεί και να τον ενημέρωσαν άλλοι από μέσα ότι κάνει "εγκλήματα". Το καλό είναι που το παραδέχτηκε στο τέλος, ότι έκανε λάθος στην τακτική προσέγγιση του αγώνα.
Νικολας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Σαμπεγια πηρε το εισιτηριο για τον παγκο της Εθνικης, λογω της καλης δουλειας που εκανε στην Εστουντιαντες, με αποκορυφωμα το Λιμπερταδορες του 2009, και τον τελικο που επαιξε στο Σουνταμερικανα το 2010.
Την Αργεντινη την περασε στα τελικα του μουντιαλ. 5 αγωνιστικες πριν το τελος.
Ειναι αυτος που μπολιασε το Μεσσι στο παιχνιδι της εθνικης, και τον εκανε να καταλαβει την σημαντικοτητα που εχει για να σηκωσει την κουπα η ομαδα.
Τακτικα κανει πολλες αλλαγες μεσα στο παιχνιδι. Για παραδειγμα στο τελευταιο φιλικο πριν το μουντιαλ εναντιον της Σλοβενιας, ειχε τριαδα αμυντικων, με τον Ματσερανο στη μεση. Μολις ομως αντιληφθηκε οτι ο ψηλος Νοβακοβιτς, πηγε πανω στον Ματσερανο και οι Σλοβενοι γεμιζαν με στοχο τον ψηλο, στο τεταρτο πανω, περασε τον Ματσερανο χαφ, βαζοντας τον Καμπανιαρο τριτο αμυντικο, (βοηθουμενος απο τον τραυματισμο και την αλλαγη του Μπιλια).
Καλημέρα οικοδεσπότα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπέστρεψες από την Χιόν; Έφαγες παγωτό μαστίχα στον (τί όνομα!) "Κρόνο";
Σου έχω αφιέρωση το τελευταίο μου άρθρο!
Πολλές καλησπέρες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπέστρεψα χθες από την Χίο. Δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα με το μέρος. Και μάλλον έχω αμφιλεγόμενη άποψη για τους Χιώτες. Τέλος πάντων.
Όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορούσα να παρακολουθήσω με συνέπεια τους αγώνες και τα μεθεόρτια αυτών. Είχαμε πολύ τρέξιμο και εξαντλητικό πρόγραμμα. Επομένως, θα σταθώ στο χιλιάρικο του Νικόλα και περιμένω επικό κέρασμα!
Τουλάχιστον στην Χίο έφαγα καλά. Και μαστίχες, και παγωτά (Κρόνος), και χιώτικια (sic!) πορτοκαλάδα, και ωραία ταβερνάκια και ουζερί. Δεν έχω παράπονο από το φαγητό.
Αλλά έχω παράπονο, και μάλιστα έντονο, από τους δημοσιογράφους με τις ελλειπείς γνώσεις τους και τις ηλίθιες συγκρίσεις τους. Στο Μουντιάλ κάτι παθαίνουν και ξεφεύγουν έτι περισσότερο, ακόμα και κάπως σοβαροί δημοσιογράφοι όπως ο Καρπετόπουλος.
Τέλος, θέλω να δω τι έμπνευση θα έχει ο Σάντος. Είμαι πολύ περίεγος να δω την τακτική προσέγγιση που θα έχει η Εθνική από τη στιγμή που χρειάζεται διακαώς τη νίκη, άρα γκολ.
Α! Κι όσον αφορά τον Μπράιαν Κλαφ, ξέχασα να αναφέρω ποιοι το βρήκαν και να τους δώσω συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφή