Άγιε Νεκτάριε, πούλα βίλες και κότερα

Ο Μπένι, σε αντίθεση με τον Παπακωνσταντίνου, την σκαπούλαρε. Για αυτό ήταν και φανερά ανακουφισμένος. Δεν φτάνει που έσωσε την Ελλάδα δυο και τρεις φορές, δεν φτάνει που ανέλαβε την Προεδρία του κόμματος σε μια ιδιαιτέρως δύσκολη στιγμή, δεν φτάνει που προτάσσει τα στήθια του μπροστά από τον πολιτικό τυφώνα που ακούει στο όνομα Αλέξης Τσίπρας, δεν φτάνει που τολμά να αναμετρηθεί με την Χρυσή Αυγή, θα βρει και τον μπελά του από πάνω; Για ένα στικάκι; Σιγά τα ωά. Αλλά θα ήθελα να ήξερα: όσο καιρό μαλώνουν για το ποιος ευθύνεται και φταίει για το στικάκι, υπάρχει κανείς που να ελέγχει τα ονόματα που αναγράφονται στη λίστα Λαγκάρντ;

Ας μην ξεφύγω, όμως. Άλλαξε κάτι που ανέβηκε στο σανίδι του κόμματος ο ευκλεής Μπένι; Κι όταν λέω αν άλλαξε κάτι, εννοώ επί της ουσίας. Απολύτως τίποτα. Νταξ, ο Μπένι προεκλογικά παρίστανε ένα μετανιωμένο, ατίθασο αγόρι που εκπροσωπούσε, τάχα μου, ένα ντεμέκ αντιμνημονιακό κόμμα. Το μόνο που μπορεί να πει κανείς πως άλλαξε, είναι ότι πλέον δεν ακούς τα σαρδάμ του Τζέφρυ στις πολιτικές ομιλίες. Η γλώσσα, πάντως, παραμένει ξύλινη. Κι όταν λέω ''γλώσσα'', εννοώ τα άψογα ΠΑ.ΣΟ.Κ. που πρέπει να περάσουν αιώνες για να αποκρυπτογραφηθούν. Σαν την γραφή των Μάγια ή την Γραμμική Β'. Λέγαμε, λοιπόν, ότι επί της ουσίας δεν άλλαξε κάτι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.: είναι εύκολο να υποδύεσαι τον μεταρρυθμιστή και τον μετανιωμένο μπροστά στις κάμερες, αλλά εξαιρετικά δύσκολο να το εφαρμόσεις στην πράξη. Είναι δαιδαλώδες, βλέπετε, να ξεριζωθούν νοοτροπίες δεκαετιών. Τι άλλο έμεινε ίδιο στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., μετά το συνειδητό πείραμα ''Τζέφρυ'' που διεξήγαγε ο ελληνικός λαός; Τα υπέρογκα χρέη του κόμματος -εντούτοις, δεν τίθεται μόνο οικονομικό ζήτημα: το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει χρεοκοπήσει πολιτικά εδώ και πολύ καιρό. Ο Μπένι ισχυρίζεται ότι τα παρέλαβε από την προηγούμενη ηγεσία. Και έχει δίκιο. Αλλά η λαχτάρα του να αναλάβει την Προεδρία ενός χρεοκοπημένου κόμματος ήταν τεράστια. Και για να έχουμε καλό ερώτημα: ποιος χρωστάει περισσότερα; Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή ο Άρης; Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή ο φούρναρης της γειτονιάς; Τέλος πάντων.

Η κατάσταση, πάντως αρχίζει και ξεφεύγει. Οι εργαζόμενοι στο κόμμα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Είναι απλήρωτοι εδώ και έναν χρόνο και ζητάνε τα δεδουλευμένα τους. Θεμιτό, λογικό, αναμενόμενο και δίκαιο. Και κάπου εδώ έρχεται το πολιτικό θωρηκτό που ακούει στο όνομα Πέτρος Δούκας. Ο οραματιστής πολιτικός προκρίνει τον εθελοντισμό και την άμισθη εργασία. Ως πρόταση δεν είναι απορριπτέα, αλλά δεν την εκστομίζεις υπό τέτοιες συνθήκες. Κι αν θες να την εκφράσεις, τότε να δώσεις και το καλό παράδειγμα. Ο ίδιος, ως βουλευτής, εργάζεται αμισθί; Ας είμαστε σοβαροί. Θα δεχόταν να δουλέψει αμισθί; Δεν θέλω κουματάρες. Εδώ δεν ξέρουμε τι σημαίνει εθελοντισμός και θα πάμε στις επιχειρήσεις να εργαστούμε χωρίς να παίρνουμε σέντσι; Επομένως, μια τέτοια πρόταση μπορεί να βρει πεδίο εφαρμογής στο Λουξεμβούργο, αλλά όχι στην Ελλάδα του 2013. Και οι εργαζόμενοι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., αγανακτισμένοι με αυτά που βλέπουν και όντας -προφανώς!- αρνητικοί να υιοθετήσουν μια πρόταση όπως αυτή του Δούκα, δηλώνουν: «Δεν θα κάνετε συνέδριο πάνω στα πτώματά μας! Πουλήστε τις βίλες και τα κότερά σας και πληρώστε τους εργαζομένους σας!».

Με αυτά και με αυτά, γίνεται κατανοητό ότι το πάλαι ποτέ ένδοξο ΠΑ.ΣΟ.Κ. λειτουργεί με κινητή μονάδα νεφρού. Για κάποιους άλλους βρίσκεται ήδη στην εντατική. Κι όμως, αρκετοί εξακολουθούν να θεωρούν, λόγω πολιτικής αδράνειας και νοητικής χαζομάρας, τον παρηκμασμένο οργανισμό ως κόμμα εξουσίας. Επομένως, τι μέλλει γενέσθαι; Όπως κάποτε είχαν κυκλοφορήσει φήμες ότι η Α.Ε.Κ. θα συγχωνευτεί με τον Θρασύβουλο και ο Άρης με την Επανωμή, ας επιδιώξουν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. να συγχωνευτούν με την Ν.Δ. Από το να έχεις δυο οργανισμούς που χρωστάνε τα μαλλιοκέφαλά τους, ας μείνει ένας. Ούτως ή άλλως, τόσα χρόνια δεν είχαν τίποτα να χωρίσουν. Μπατζανάκηδες ήταν. Και τι θα απογίνει ο Μπένι σε μια τέτοια περίπτωση; Θα δεχτεί να γίνει στέλεχος κάποιας άλλης πολιτικής παράταξης που δεν θα πρεσβεύει τις αξίες του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Δεν το νομίζω. Η εξουσία, άλλωστε, είναι σαν την πρέζα. Και δεν υπάρχει κέντρο απεξάρτησης. Ο ίδιος δήλωσε προς πάσα κατεύθυνση: «Δεν χρειάζομαι προστασία από κανέναν. Είμαι στόχος εδώ και καιρό μιας χυδαίας εκστρατείας. Έως ότου αποκαλυφθεί όμως όλη η αλήθεια, δεν θα κάθομαι με σταυρωμένα χέρια. Δεν είμαι ο Άγιος Νεκτάριος...». Καλώς ή κακώς, αγαπητέ Μπένι, ο μόνος τρόπος για να μην χρειαστείς προστασία, δεν είναι η προαναφερθείσα συγχώνευση, αλλά η αυτοδιάλυση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Εξάλλου, υπάρχει αντικαταστάτης: το κόμμα του Αλέξη.

Υ.Γ.1 Η σωστή απάντηση στο κουίζ της προηγούμενης ανάρτησης είναι ο Sir Charles. Το βρήκε ο Manolo, ο VAD, ο Μέγας Ιωάννης και ο Χρήστος!

Υ.Γ.2 Η μπασκετική Αρειανάρα συνεχίζει ακάθεκτη!

Υ.Γ.3 Από τον Αλέξη Σπυρόπουλο: «Η Μπάγερν έπαιζε, παίζει, θα παίζει σαν Μπάγερν. Δεν έχει την παραμικρή ανάγκη, να παίξει σαν κάτι άλλο. Σαν κάτι που δεν είναι». Απόλυτα εύστοχο το σχόλιο του δημοσιογράφου.

Υ.Γ.4 Είπαμε ότι  η κίνηση για τον Σισέ ήταν ένα επικοινωνιακό τρικ. Και κατέληξε σε φιάσκο. Διότι, πλείστες φορές, ο ιθύνων νους αγνοεί ότι ένα τέτοιο τέχνασμα μπορεί πανεύκολα και ανέξοδα να μετατραπεί σε μπούμερανγκ.

Υ.Γ.5 Αυτός ο πανικός, με αφορμή τον δανεισμό του Ζαραδούκα εκ μέρους του Άρη, που πρόσβαλε μεγάλη μερίδα του οπαδικού κοινού, δεν μπορεί να εξηγηθεί σε καμία περίπτωση με τη λογική. Προσωπικά αδυνατώ να τον καταλάβω. Ίσως να ευθύνεται το φτωχό μου το μυαλό. Τέλος πάντων. Από κει και πέρα, το ματς είναι ανοιχτό σε όλα τα αποτελέσματα. Αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι αισιόδοξος για νίκη -μακάρι να διαψευσθώ. Υποθέτω ότι η Α.Ε.Κ. θα μας δώσει χώρο και εμείς, όντας γηπεδούχοι, θα προσπαθήσουμε να τον αξιοποιήσουμε. Όμως, επικρατούν δυο δισεπίλυτα προβλήματα: δεν είμαστε καλοί με την μπάλα στα πόδια, δηλαδή όταν έχουμε κατοχή, και είμαστε ιδιαίτερα ευάλωτοι στην κόντρα. Ας ελπίσουμε ότι θα μπορέσουμε να εκμεταλλευτούμε τα γρήγορα ποδάρια ορισμένων παιχτών μας απέναντι στο αργό αμυντικό κεντρικό δίδυμο της Α.Ε.Κ και θα έχουμε γρήγορε επιστροφές. Η συνέχεια επί του χόρτου.
 
Υ.Γ.6 Το 1984, οι Bon Jovi κυκλοφορούν το πρώτο τους άλμπουμ. Δεν είναι ιδιαίτερο εμπορικό και δεν έχει τα μεγάλα hits, αλλά πρόκειται για έναν τεχνικά ικανοποιητικό δίσκο που βρίθει εντόνων hard rock πινελιών.

Ι'm burning for love, Filled with desire, I can't stand the heat, And my heart's on fire, I can't get enough, It's down to the wire, I'm making my move, I'm looking for you, Ι'm burning for love, You're the victim it's in your eyes, I'm the suspect and love's the crime...You can run but you can't hide, You're the only one I need, To feel the fire inside...