Πραγματικά λυπάμαι με το επίπεδο του οπαδικού κοινού της Ελλάδας. Και, για να είμαι ακριβέστερος, ή μάλλον ειλικρινής, λυπάμαι με το επίπεδο το δικό μου. Διότι σπαταλώ το χρόνο μου, αντί να πάω για τρέξιμο, να βγω για καμιά μπύρα ή να ακούσω μουσική, για να κάτσω να διαβάσω τα ρεπορτάζ και τα σχόλια του αγώνα με τον Λεβαδειακό, και τραβάω τις κωλότριχές μου. Κι όχι μόνο τις τραβάω, αλλά τις βγάζω κιόλας. Γιατί τέτοια εμπάθεια με τον Άρη, και τον κάθε Άρη; Γιατί πρέπει να ανακαλύπτουμε παντού συνωμοσίες; Γιατί πρέπει να εφευρίσκουμε συνεχώς δολοπλοκίες; Τα πιστεύουμε πραγματικά ή απλά τα γράφουμε για να τα γράψουμε; Τέλος πάντων.
Ας πω δυο λόγια για το παιχνίδι. Όποιος παρακολούθησε το ματς, μη γνωρίζοντας τη βαθμολογική θέση των δυο ομάδων, θα νόμιζε ότι ο Άρης κυνηγάει την είσοδο στα play off κι ο Λεβαδειακός τη σωτηρία. Κι όμως, οι ρόλοι είναι αντεστραμμένοι. Αυτό, όμως, δεν εμπόδισε τον Άρη να κερδίσει 4-0. Η έκταση του σκορ δεν με ενδιαφέρει -το μηδέν στην άμυνα είναι απείρως σημαντικότερο. Και ευτυχώς δεν ενδιαφέρει και τον Σούλη. Ο Άρης χρειαζόταν, εδώ και πολύ καιρό, έναν λογικό τρελό στον πάγκο κι ο Σούλης μας δίνει ακριβώς αυτό που πρέπει. Όχι, δεν είναι προπονηταράς. Αλλά είναι έμπειρος, σφυρηλατημένος στο σκληρό και υποτιμημένο πρωτάθλημα της Β΄Εθνικής, ορισμένες φορές κυνικός, συχνά εκρηκτικός και γνωρίζει τα βασικά. Και το σημαντικότερο: του παρουσιάζεται η ευκαιρία να κάτσει στον πάγκο μιας μεγάλης ομάδας. Είμαι σίγουρος ότι δεν θέλει να την αφήσει να πάει χαμένη. Για αυτό ακριβώς περιμένω ανάλογο πάθος, τρέξιμο και πίστη καθ' όλη τη διάρκεια των εναπομεινάντων αγώνων. Κι ας μην τα καταφέρουμε -δεν θα τα βάψουμε και μαύρα. Αν είναι να πέσουμε, ας πέσουμε μαχόμενοι.
Έστω κι αν έχουμε φτάσει σε ένα οριακό σημείο. Και γράφω ''οριακό'', διότι, ενώ κρατούσαμε την τύχη στα χέρια μας, πλέον εξαρτιόμαστε κι από τα αποτελέσματα των άλλων ομάδων -προσοχή: υπενθυμίζω ότι δεν πρέπει να περιμένουμε δώρα από κανέναν. Για παράδειγμα, ο Π.Α.Ο.Κ., την 28η αγωνιστική, αγωνίζεται στην Τούμπα με την Βέροια. Αν η κατάσταση στην βαθμολογία είναι μπερδεμένη, δηλαδή η Βέροια χρειάζεται επειγόντως βαθμούς, τι θα πράξει ο Π.Α.Ο.Κ.; Η προϊστορία μας δίνει την απάντηση. Επίσης, η αποψινή ήττα του Λεβαδειακού σχεδόν υποχρεώνει τον Παράσχο να ψάξει βαθμούς για να μην μπλέξει σε περιπέτειες. Και οι ομάδες που καλείται να αντιμετωπίσει τις επόμενες δυο αγωνιστικές είναι ο Ο.Φ.Η. και η Α.Ε.Κ. Επομένως, δεν αρκεί να κερδίζουμε μόνο εμείς, αλλά να χάνουν οι υπόλοιπες ομάδες που μάχονται για την παραμονή. Και να μην ξεχνάμε ότι, έτσι όπως τα κάναμε, μειονεκτούμε στη συντριπτική πλειοψηφία των ισοβαθμιών. Το ενδιαφέρον στο πρωτάθλημα συνεχίζεται.
Υ.Γ.1 Εντυπωσιακό παιχνίδι στο Λίβερπουλ. Η ομώνυμη ομάδα κέρδισε την Τότεναμ, ανατρέποντας την ανατροπή, παρέμεινε σε τροχιά Ευρώπης και έδωσε πνοή στους οπαδούς της. Προσωπικά, πάντως, αναμένω την αντίδραση της Τότεναμ απέναντι στην Ίντερ. Όπως και της Μπάρτσα απέναντι στην Μίλαν.
Υ.Γ.2 Δεν μπορούσα να καταλάβω όλη αυτήν την παρανοϊκή τρέλα αναφορικά με το τι θα κάνει ο Λίνεν στο Καραϊσκάκη και το πως θα παρουσιαστεί η ομάδα. Να χτυπήσει το ματς έλεγε ο ένας, να ρισκάρει έλεγε ο άλλος. Να πιέσει ψηλά έλεγε ο δείνα, να κρατήσει το σκορ έλεγε ο τάδε. Στη φάση που βρίσκεται η Α.Ε.Κ. δεν υπήρχαν πολλές επιλογές: μια αξιοπρεπής ήττα θα ήταν ό,τι καλύτερο.
Υ.Γ.3 Φέτος δεν έχω καταφέρει να παρακολουθήσω την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Δυστυχώς δεν έχω άπειρο χρόνο και δεν διαθέτω δέκα ζευγάρια μάτια για να βλέπω όσες ομάδες με ενδιαφέρουν. Πάντως, κέρδισε την Βαλένθια, εντός έδρας, και απομακρύνθηκε από την ζώνη υποβιβασμού. Φαίνεται ότι η πώληση του Χάβι Μαρτίνεθ, ο παροπλισμός του Γιορέντε, η απειρία του Μουνιαΐν και η κάκιστη αμυντική λειτουργία έχουν συμβάλλει τα μέγιστα στην αγωνιστική πτώση των Βάσκων.
Υ.Γ.4 Υπογράψαμε τον Σούλη Παπαδόπουλο ως προπονητή, κάναμε πρόταση στον Βασίλη Δημητριάδη για να αναλάβει γενικός αρχηγός στην ομάδα και αποκτήσαμε τον πρώην διαιτητή Λάζαρο Πολατιάν (!) ως team manager. Αυτά είναι. (Πάλι καλά που κάτι κινείται. Ή μήπως όχι;)
Υ.Γ.5 Ίσως γράψω ένα κοινωνικό άρθρο με αφορμή τις απόκριες -εν τω μεταξύ, ακόμα δεν έχω δημοσιεύσει αυτό που σας έχω πει ότι έχω ετοιμάσει. Μέχρι τότε, ακούμε Helloween.
Υ.Γ.1 Εντυπωσιακό παιχνίδι στο Λίβερπουλ. Η ομώνυμη ομάδα κέρδισε την Τότεναμ, ανατρέποντας την ανατροπή, παρέμεινε σε τροχιά Ευρώπης και έδωσε πνοή στους οπαδούς της. Προσωπικά, πάντως, αναμένω την αντίδραση της Τότεναμ απέναντι στην Ίντερ. Όπως και της Μπάρτσα απέναντι στην Μίλαν.
Υ.Γ.2 Δεν μπορούσα να καταλάβω όλη αυτήν την παρανοϊκή τρέλα αναφορικά με το τι θα κάνει ο Λίνεν στο Καραϊσκάκη και το πως θα παρουσιαστεί η ομάδα. Να χτυπήσει το ματς έλεγε ο ένας, να ρισκάρει έλεγε ο άλλος. Να πιέσει ψηλά έλεγε ο δείνα, να κρατήσει το σκορ έλεγε ο τάδε. Στη φάση που βρίσκεται η Α.Ε.Κ. δεν υπήρχαν πολλές επιλογές: μια αξιοπρεπής ήττα θα ήταν ό,τι καλύτερο.
Υ.Γ.3 Φέτος δεν έχω καταφέρει να παρακολουθήσω την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Δυστυχώς δεν έχω άπειρο χρόνο και δεν διαθέτω δέκα ζευγάρια μάτια για να βλέπω όσες ομάδες με ενδιαφέρουν. Πάντως, κέρδισε την Βαλένθια, εντός έδρας, και απομακρύνθηκε από την ζώνη υποβιβασμού. Φαίνεται ότι η πώληση του Χάβι Μαρτίνεθ, ο παροπλισμός του Γιορέντε, η απειρία του Μουνιαΐν και η κάκιστη αμυντική λειτουργία έχουν συμβάλλει τα μέγιστα στην αγωνιστική πτώση των Βάσκων.
Υ.Γ.4 Υπογράψαμε τον Σούλη Παπαδόπουλο ως προπονητή, κάναμε πρόταση στον Βασίλη Δημητριάδη για να αναλάβει γενικός αρχηγός στην ομάδα και αποκτήσαμε τον πρώην διαιτητή Λάζαρο Πολατιάν (!) ως team manager. Αυτά είναι. (Πάλι καλά που κάτι κινείται. Ή μήπως όχι;)
Υ.Γ.5 Ίσως γράψω ένα κοινωνικό άρθρο με αφορμή τις απόκριες -εν τω μεταξύ, ακόμα δεν έχω δημοσιεύσει αυτό που σας έχω πει ότι έχω ετοιμάσει. Μέχρι τότε, ακούμε Helloween.
Κάνθαρε, μεγάλη ανάσα η νίκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, μεγάλη ανάσα. Απέναντι σε έναν Λεβαδειακό που ήταν άνευρος, ανέτοιμος, soft και ντεφορμέ. Το ντεμπούτο του Σούλη μας έκατσε καλά. Κι από τον πάγκο δεν χρειάστηκε να κάνει και πολλά. Η ροή του αγώνα τον βοήθησε σε αυτό -αν και είχαμε τρεις αναγκαστικές αλλαγές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλος, για να φανώ και λίγο κυνικός, η νίκη αυτή μας δίνει ελπίδα. Και η ελπίδα συχνά αποτελεί υπουλο εφόδιο. Το ίδιο και η έκταση της νίκης. Θα προτιμούσα να κερδίζαμε με μικρότερο σκορ. Φοβάμαι ότι μπορεί να επαναπαυτούμε και να παρεξηγήσουμε, παρερμηνεύσουμε ορισμένα πράγματα. Ας ελπίσουμε ότι ο Σούλης θα είναι καλός ψυχολόγος. Έστω καλύτερος από τους υπόλοιπους.
Γενικά θέλω να πέφτουν Αθηναικές ομάδες και όχι επαρχιώτικες (δεν γουστάρω να παίζω εκτος έδρας ως ΠΑΟ στο περιστέρι !) οπότε λυπάμαι για την φετινή καταλήξη των ουραγών. Ελπίζω να την γλυτώσετε φίλε κάνθαρε διότι να μείνει μονο ο ΠΑΟΚ απο σαλονίκη Α εθνική είναι μαλακία χοντρή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ανταγωνισμός είναι απαραίτητος. Το να παίζει μπάλα ο ΠΑΟΚ μόνος, χωρίς Άρη και Ηρακλή, είναι εις βάρος του. Κάποιοι το καταλαβαίνουν, κάποιοι άλλοι όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι μυρωδιάδες βάζελοι έκαναν πλάκα με το Σούλη τις προάλλες. Τώρα κατάπιαν τη γλώσσα τους και είναι κρυμμένοι στα λαγούμια τους, οι λαγοί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού κέρδεψε ο Άρης (άσχετα από σκορ και με ½-0 το ίδιο ήταν), πρώτος υποψήφιος για βουτιά είναι ο Όφις. Στα ματσάκια που μένουν, με [Σουβλακιακό - Πάνθρακα - Αστέρι Μωραΐτικο εκτός] και [ΠΑΣά - Πιτσούνι] εντός, παίζει να μην κόψει ούτε πόντο. Μετά τον allenatore παίζουν πολύ χάλι Μπέρι.
Υπουργέ, έχουμε ακόμα δρόμο για τη σωστηρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘες δυό νίκες τουλάχιστον και βλέπουμε. Αν όμως την 1η την κάνεις στον ΠΑΣά (δύσκολο) μάλλον σώθηκες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα είναι ότι η κατάσταση ξέφυγε. Χρειάζομαι περισσότερους βαθμούς από όσους δήλωναν οι αρχικοί υπολογισμοί. Το βασικό είναι να κερδίσω τα δυο ματς που έχω στην έδρα μου. Και εκτός έδρας, ο Θεός και η ψυχή τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή