Έτσι στήθηκαν

Στις αρχές Σεπτεμβρίου έγραφα για τα χρέη του Άρη και της Α.Ε.Κ. Για τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει οι παράγοντες της ομάδας. Πριν συνεχίσω, να υπενθυμίσω ότι ουδείς από αυτούς τους παράγοντες έχει κληθεί από την Δικαιοσύνη. Με τους οπαδικούς δημοσιογράφους να κάνουν τουμπεκί και την επόμενη φουρνιά παραγόντων να αποποιείται την απόδοση ευθυνών. Μόνο οι οπαδοί ζητούν τα αυτονόητα. Εντούτοις, έχουμε αναφέρει ότι το αυτονόητο είναι πολύ ενοχλητικό. Τέλος πάντων.

Στο τραπέζι, όμως, δεν έχουμε μόνο την απόδοση ευθυνών. Οι εξελίξεις τρέχουν. Οι ομάδες έπρεπε να σχεδιαστούν. Να αποκτηθούν παίχτες και προπονητές, ώστε να παρουσιαστούν όσο πιο ανταγωνιστικές γίνεται. Και σε αυτό το σημείο, ο Άρης και η Α.Ε.Κ. μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό. Η στήριξη σε Έλληνες παίχτες, και μάλιστα νεαρούς, ήταν μια βάναυση, βίαιη αναγκαιότητα, η οποία υπό προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή της ομάδας, αλλά και των παιχτών. Το ίδιο ισχύει και για τους έμπειρους ποδοσφαιριστές που απέμειναν στα ρόστερ των ομάδων. Τους παρουσιάστηκε μια μεγάλη ευκαιρία να ''βγουν μπροστά''. Δηλαδή να πάρουν πρωτοβουλίες, να αποδείξουν ότι μπορούν να καθοδηγήσουν τους υπολοίπους και να ανεβάσουν την απόδοση αυτών. Δυστυχώς, και για τις δυο ομάδες, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να ισχύει, τουλάχιστον για τους Έλληνες παίχτες. Για παράδειγμα, στον Άρη, ο Παπαζαχαρίας αποδεικνύεται ανεπαρκής, ο Καπετάνος έχει γίνει συνώνυμο της προσπάθειας, ο Παπαστεριανός γκρινιάζει κι ο Καζναφέρης φλερτάρει σε κάθε ματς με την κόκκινη κάρτα. Τουλάχιστον ο Κοέλιο, ο Πουλίδο και, κυρίως, ο Αγκάνθο μας δίνουν το κάτι παραπάνω -θυμηθείτε τι λέγαμε για τον άξονα του Άρη. Αντίθετα, στην Α.Ε.Κ., νομίζω ότι μονάχα ο Γκερέιρο μπορεί να λειτουργήσει σαν λαμπερός φανοστάτης, άντε κι ο φιλότιμος Κοντοές: οι δυο τερματοφύλακες είναι ασταθείς, ο Λαγός δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά και ο Ρίκκα ακόμα προσπαθεί να βρει τα πατήματά του. Υπάρχουν, όμως, δυο βασικές διαφορές μεταξύ των δυο ομάδων. Πρώτον, ο Κατσαβάκης, με τον οποίο ξεκίνησε η σεζόν για τον Άρη, δεν έκανε τα λάθη του Τσιάρτα και του Βλάχου. Δεύτερον, ο Άρης είχε και ορισμένα παιδιά από τις ακαδημίες στα οποία μπορούσε, τουλάχιστον στα χαρτιά, να στηριχτεί (π.χ. Γιαννώτας, Οικονομόπουλος, Σουνάς, Διούδης), συν τον Τριανταφυλλάκο. Η Α.Ε.Κ. είχε μόνον τον Φούντα, τον οποίο πρόσφατα έκραξε ο Λίνεν, και απέκτησε στο τέλος του καλοκαιριού τον προβληματικό Κατίδη από τον Άρη. Και μια διαφορά bonus: ο Άρης ξέρει ότι πρέπει να στηριχτεί στις δικές του δυνάμεις, ενώ η Α.Ε.Κ. ονειρεύεται εισροή χρημάτων από την περιβόητη υπόθεση Ψωμιάδη και εσχάτως από τον ζεν πρεμιέ Βιντιάδη.

Συνεπώς, ο σχεδιασμός των δυο ομάδων ήταν βιαστικός, άτσαλος και βραχύπνοος -τα λάθη των προηγουμένων ετών πληρώνονται. Αλλά, έτσι στήθηκαν. Εν προκειμένω, στη φάση που βρίσκεται ο Άρης και η Α.Ε.Κ., και με την ψυχολογία που έχουν οι παίχτες και το τεχνικό τιμ, πρέπει να υπάρχει αποκλειστικό ενδιαφέρον στα αποτελέσματα κι όχι στις εμφανίσεις. Στην υφιστάμενη κατάσταση μόνο αυτά έχουν σημασία. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να περιμένουμε θέαμα και δεν πρέπει να υπολογίζεται το τακτικό κόστος που πρέπει να επιβληθεί για την συγκομιδή βαθμών (π.χ. κλειστό παιχνίδι, μηδενική πρωτοβουλία κινήσεων, οπισθοχώρηση γραμμών, καθυστερήσεις, άμυνα στο μισό γήπεδο, ποδόσφαιρο αναμονής και αντεπιθέσεις ακόμα και στα εντός έδρας παιχνίδια). Κλείνοντας πρέπει να πω και κάτι ακόμα. Έστω και με αυτά τα ρόστερ, έστω και σε αυτήν την κατάσταση ο Άρης και -ακόμα περισσότερο- η Α.Ε.Κ. διαθέτουν ειδικό βάρος. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει και αυξημένη πίεση -έστω κι αν διατηρεί τους παίχτες σε εγρήγορση. Ωστόσο, για την τρέχουσα σεζόν, οι δυο ομάδες, θα πρέπει να ξεχάσουν τα κιλά της φανέλας και να βάλουν μπόλικη σκοπιμότητα και πάθος στο παιχνίδι τους: σε ένα ποδοσφαιρικό μαραθώνιο, όπως είναι το πρωτάθλημα, δεν παίζουν μπάλα οι φανέλες και τα ονόματα. Τέλος, αν έπαιρνες τα ρόστερ του Άρη και, κυρίως, της Α.Ε.Κ., και τα έντυνες με στολές του Πανθρακικού και της Κέρκυρας αντίστοιχα, θα είχαν πέσει από το καλοκαίρι και δεν θα το γνώριζαν. Τώρα, πάει και έρχεται.

Υ.Γ.1 Η σωστή απάντηση στο κουίζ της προηγούμενης ανάρτησης είναι ο Ξαβιέ Μακντάνιελ. Και η ομάδα που διέλυσε ο Σακίλ με τους Μάτζικ, ήταν οι Μπόστον Σέλτικς. Κι αν δεν με απατάει η μνήμη μου, τότε στην Βοστόνη αγωνιζόταν κι ο Ντομινίκ.

Υ.Γ.2 Η ήττα από την Καλλιθέα δεν σημαίνει τίποτα απολύτως -αν και τα γκολ που δεχόμαστε είναι αστεία: τα λάθη της αμυντικής γραμμής πρέπει κάπως, κάπου, κάποτε να σταματήσουν. Και μπράβο στον Αλκαράθ που κατάλαβε ότι το κύπελλο αποτελεί ζήτημα ήσσονος σημασίας.

Υ.Γ.3 Ολοκληρώθηκε η ανάρτηση των Χριστουγέννων. Να είναι καλά ο συγγραφικός οίστρος. Ελπίζω να την βρείτε όμορφη. Τουλάχιστον είναι αυθεντική.

Υ.Γ.4 Όχι άλλα αποθεωτικά κείμενα για τον Μαυρία. Δεν αντέχω άλλο! Μαυρία, παιδί μου, κλείσε αυτιά και μάτια, δούλεψε σκληρά και με την πρώτη ευκαιρία φύγε στο εξωτερικό για να σωθείς.

 Υ.Γ.5 Δεν μπορώ να γνωρίζω τους πραγματικούς λόγους που ο Αλαφούζος έδιωξε τον Κατσουράνη. Αλλά ξέρω ότι η μεταγραφή του εν λόγω ποδοσφαιριστή στον Π.Α.Ο.Κ. αποτελεί σπουδαία προσθήκη. Και δεν αναφέρομαι στο βαρύ βιογραφικό που φέρει. Μόνο και μόνο ότι θέλει να αποδείξει πως δεν είναι τελειωμένος, αρκεί. Το μοναδικό αίνιγμα περιορίζεται στο που θα παίξει. Αν παίξει σέντερ μπακ, όπως λέγεται, τότε είναι σαν να παραδέχεται ο Δώνης τις άστοχες επιλογές του για το κέντρο αμύνης -συν τοις άλλοις, ο παίχτης, κατά την γνώμη μου, δεν μπορεί να παίξει σέντερ μπακ. Και για τον Δώνη κάτι τέτοιο είναι αρκετά απίθανο. Αν παίξει κόφτης, τότε νομίζω ότι ο Κάτσε θα πρέπει να αγοράσει κινητή μονάδα νεφρού. Βλέπετε, ο Κατσουράνης έχει την κακιά συνήθεια να μαρκάρει με το δάχτυλο, δηλαδή να δείχνει στους συμπαίχτες του ποιον να μαρκάρουν -αναγνωρίζω, όμως, ότι ο παίχτης διαθέτει ικανοποιητική τοποθέτηση. Αν ρωτάτε την άποψή μου, η καταλληλότερη θέση για τον Κατσουράνη είναι εκείνη που τον είχε βάλει ο Κάτε. Άστον να βγαίνει σαν κρυφός φορ και, που ξέρεις, μπορεί να βρεθεί λύση στο επιθετικό πρόβλημα του Π.Α.Ο.Κ.

Υ.Γ.6 Το νέο φορολογικό σύστημα αποτελεί ένα θαυμάσιο μέτρο για να μάθει κανείς πως πρέπει να φοροδιαφεύγει. Μπράβο στους φωστήρες της Κυβέρνησης. Επίσης, οφείλω να εκφράσω και μια εύλογη, πιστεύω, απορία: πώς σκατά γίνεται κορυφαία, κι όχι μόνο, ονόματα του πολιτικού στίβου να έχουν τέτοιες περιουσίες; Μας κοροϊδεύουν κυριολεκτικά μέσα στα μούτρα μας. Μιλάμε για επέμβαση με το γάντι. Χωρίς αναισθητικό.

Υ.Γ.7 Νταξ, χωρίς σχόλια.