Δεν ζητείται μόνο Πρόεδρος

Ξεκινάει η σεζόν. Η ομάδα, απελευθερωμένη από την ''πηγή των κακών'', ετοιμάζεται να ανοίξει τα φτερά της. Αλλά, ελάχιστα μετά την έναρξη της περιόδου, ξεκινάει η μετάθεση ευθυνών. Στην αρχή έφταιγαν οι παίχτες. Το πρόβλημα λύθηκε με την μη ανανέωση του Καραγκούνη και την απόλυση του Κατσουράνη. Μετά, τελείως ξαφνικά, έφταιγε ο προπονητής -σκουπίστηκε κι αυτός. Κατόπιν ο Μαρινάκης, αλλά αυτόν δεν μπορείς να τον βγάλεις από τη μέση τόσο εύκολα: λέγεται ότι ελέγχει το παρασκήνιο, είναι εύσωμος και έχει τον Σάββα προσωπικό φρουρό. Στη συνέχεια έφταιγε το ημερολόγιο των Μάγια, το οποίο σαμπόταρε το "αψεγάδιαστο" εταιρικό πλάνο (ποιο;) της Π.Α.Ε. Ύστερα εμφανίστηκαν (αόρατοι) εσωτερικοί εχθροί που έβαζαν τρικλοποδιές στις προσπάθειες του Αλαφούζου. Στο καπάκι έσκασε μύτη ο πριγκιπικός Τσάκας και έσπειρε έριδες και διχόνοιες. Και τώρα φταίνε πάλι οι παίχτες. Ήθελα να ήξερα, όμως: ο Αλαφούζος (φώτο) φταίει σε τίποτα; Ρητορικό το ερώτημα. 

Ας παίξουμε, όμως. Έστω, λοιπόν, ότι φταίνε οι παίχτες. Πότε στήνεις μια ομάδα; Πότε παίρνεις και διώχνεις ποδοσφαιριστές; Τον Σεπτέμβριο; Τον Δεκέμβριο; Τον Γενάρη; Το καλοκαίρι; Εξαρτάται. Αν υπάρχει σχέδιο, το ακολουθείς. Αν δεν υπάρχει, κάνεις το σταυρό σου, ασπάζεσαι τον τσακισμό και λαμβάνεις αποφάσεις εν θερμώ. Και η αλήθεια είναι ότι οι ετεροχρονισμένες κινήσεις του Αλαφούζου φανερώνουν άγνοια, ερασιτεχνισμό και πανικό. Ούτε ηγεσία, ούτε επίδειξη δύναμης, ούτε προσήλωση πλάνου. Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι έχει εναλλακτικό σχέδιο; Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι έχει εναλλακτική πρόταση; Ας είμαστε σοβαροί. Αν ήταν έτσι, κάθε φορά που ο Πρόεδρας ή κάποιος παράγοντας δεν έμενε ευχαριστημένος από τους παίχτες, θα άλλαζε πέντε ομάδες μέσα στη σεζόν. Αυτά τα κάνουν οι Κούγιες και οι Πανόπουλοι. Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι διώχνει τους παίχτες που θέλει. Με ποιον θα παίζει; Με τον Τριανταφυλλόπουλο, τον Φουρλάνο, τον Χουχούμη και τον Λαγό; Θέλει να γίνει σαν τον Άρη που παίζει με τον Σουνά, τον Γιαννίτση, τον Νταμαρλή και τον Αγγελούδη; Δεν καταλαβαίνει ότι αυτές οι κινήσεις θα οδηγήσουν σε αγωνιστική κατάρρευση; Και για να έχουμε καλό ερώτημα, να φύγει ο Βύντρα κι ο Λάζαρος, αλλά να μείνει ο Πίντο κι ο Βελάσκεθ; Με ποια κριτήρια, άραγε, σταμπάρονται οι ανεπιθύμητοι παίχτες; Μήπως με το συμβόλαιό τους; Μια απορία εκφράζω. Αλλά, όποιος και να είναι ο λόγος, ο τρόπος που έχει επιλεχθεί για την απομάκρυνση ορισμένων παιχτών είναι άκομψος. Άδικος. Χωρίς τακτ. Για να μην πω τίποτα χειρότερο. Και τι θα κάνει ο Ρότσα; Αν ήμουν στη θέση του, θα είχα ήδη πάρει το καπελάκι μου και θα είχα φύγει. Μόνος μου. Οικειοθελώς. Κι αφού είχα στηρίξει τους παίχτες μου. Θα σηκωνόμουν από τον πάγκο, θα έβγαζα τη φόρμα, θα πετούσα στο χόρτο τις σημειώσεις μου και θα έλεγα στον Αλαφούζο: «Εσύ δεν θες προπονητή, Πρόεδρο θες».

Ας επανέλθουμε, όμως, στην απόλυση των παιχτών. Πώς ακριβώς θα φύγουν; Υπάρχουν συμβόλαια που αναγράφουν χρηματικά ποσά και χρονική διάρκεια. Ο Κατσουράνης, για παράδειγμα, δεν είχε ιδιαίτερες απαιτήσεις και δεν δημιούργησε πρόβλημα. Δεν πάτησε πάνω στο συμβόλαιό του. Ποιος εγγυάται στον Αλαφούζο ότι θα κάνουν το ίδιο και οι λοιποί παίχτες που βρίσκονται υπό αποχώρηση; Όπως γράφει ο Κώστας Καίσαρης: «Όσο για τη μείωση στα συμβόλαια, αυτή δεν μπορεί να γίνει μονομερώς. Αν θέλει ο Τοτσέ κατεβαίνει από το ένα εκατομμύριο μικτά που στοιχίζει στον Παναθηναϊκό. Αν δεν θέλει, μουλαρώνει και δεν πέφτει ούτε σέντζι. Ήθελε ο Κατσουράνης και δέχτηκε τον συμβιβασμό και λύθηκε το συμβόλαιό του. Αν δεν θέλει ο Τοτσέ, μένει και θα τον πληρώσουνε βρέξει χιονίσει μέχρι το καλοκαίρι του 2014». Στη θέση του Τοτσέ βάλτε όποιο όνομα γουστάρετε.

Και για να μην ξεχνιόμαστε, μπορεί ο Αλαφούζος να έχει διαπράξει ορισμένες αστοχίες και να επιμένει σε μια αξιοπερίεργη τακτική (π.χ. επικοινωνιακή πολιτική), αλλά δεν κρατάει το μονοπώλιο ευθυνών. Σε καμία περίπτωση. Δεν είναι αυτός ο κύριος φταίχτης. Εξάλλου, δεν ήρθε ουρανοκατέβατος. Αλλού στηρίχθηκε και βρήκε πάτημα. Τα έχω γράψει πολλές φορές, τα έχω πει ακόμα περισσότερες, αλλά αρκετοί, ειδικά όσοι είναι ή το παίζουν οργανωμένοι, αρνούνται να το παραδεχτούν. Συνεπώς, ο Παναθηναϊκός δεν θέλει μόνο Πρόεδρο. Πρωτίστως, πρέπει να λύσει το οπαδικό του πρόβλημα.

Υ.Γ.1 Η βασιλόπιτα βγήκε φοβερή. Εννοείται ότι θα παρασκευαστεί εκ νέου και μάλιστα λίαν συντόμως. Εντούτοις, το επόμενο γλυκό στη λίστα είναι το μπανόφι! Και έπεται συνέχεια!

Υ.Γ.2 Ο Καπετάνος έκανε προσφυγή. Του εύχομαι καλή συνέχεια. Δεν μπόρεσε να ''βγει μπροστά'', όπως επέβαλαν οι τωρινές περιστάσεις και οι αντίξοες συνθήκες, αλλά η παρουσία του στον φετινό Άρη ήταν χρησιμότατη. Ας μην τον απαξιώσουμε.

Υ.Γ.3 Να είμαι ειλικρινής, δεν έχω ιδιαίτερη διάθεση για Χριστούγεννα. Θα μπορούσα να γράψω επακριβώς τον λόγο, αλλά μάλλον δεν έχει σημασία. Ευτυχώς, οι Queen έχουν άλλη άποψη.