Βρε, τον πούστη!

Υ.Γ.1 Ανέκαθεν γούσταρα τις δύσκολες αποκρούσεις. Με εξιτάρουν. Τις βρίσκω άκρως ελκυστικές. Επαναλαμβάνω: τις δύσκολες αποκρούσεις. Τις πραγματικά δύσκολες αποκρούσεις. Όχι αυτές, τύπου Τοχούρογλου, που εννοούν, με κάθε δόση υπερβολής, ορισμένοι σπίκερ. Να πηγαίνει, για παράδειγμα, η μπάλα πάνω στον τερματοφύλακα, κι όχι ο τερματοφύλακας στην μπάλα, και να ωρύονται ότι πρόκειται για ''εκπληκτική απόκρουση''. Τέλος πάντων. Και πραγματικά θυμάμαι σπουδαίες αποκρούσεις από σπουδαίους τερματοφύλακες. Και με συνέπεια. Με σταθερότητα. Για παράδειγμα, από τον Κουπέ, τον Καν και τον Σμάιχελ. Τώρα θα θυμάμαι και του Ντίντα. Του 40χρονου, να προσθέσω, Ντίντα.

Υ.Γ.2 Νομίζω ότι πλέον είναι ξεκάθαρο τι συνέβη στην Α.Ε.Κ. Λυπάμαι που το γράφω και ντρέπομαι για λογαριασμό των υπευθύνων, αλλά ο υποβιβασμός της ομάδας ήταν έγκλημα εκ προμελέτης. Εν ψυχρώ. Χωρίς αναισθητικό. Κι αν ήμουν φίλος της Α.Ε.Κ., θα είχα εξοργιστεί έτι περισσότερο και θα ξενέρωνα σε υπερθετικό βαθμό. Ποιοι είναι οι δράστες; Ρωτήστε τον κύριο Μελισσανίδη και τους λοιπούς φωστήρες της Π.Α.Ε. Όσο για το μέλλον, προβλέπω ότι ο Μελισσανίδης θα είναι ο μοναδικός στα πρακτικά του σύμπαντος που θα πουλήσει την ίδια ομάδα δυο φορές...

Υ.Γ.3 Το νομικό τμήμα του Άρη αξίζει ειδική μνεία. Η ομάδα βρίσκεται προ των πυλών του άρθρου 99. Η Π.Α.Ε. εκμεταλλεύτηκε ένα νόμο του κράτους και πλέον βαδίζει με σταθερά βήματα προς την εξυγίανσή της, ενώ, παράλληλα, ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για κάποιον επενδυτή. Αλλά, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, ο Άρης, καθώς και αρκετές ομάδες που βρίσκονται στην ίδια θέση με εκείνον, θα έπρεπε να αγωνίζονται στα τοπικά πρωταθλήματα. Διότι δεν είναι δυνατόν μια Π.Α.Ε., δηλαδή μια ανώνυμη εταιρία, να ξοδεύει περισσότερα από αυτά που βγάζει και να την σκαπουλάρει. Τέλος πάντων. Απλά να σημειώσω τέσσερα πολύ σημαντικά πράγματα. Πρώτον, ο Άρης έχει ακόμα δυο δόσεις, τις οποίες πάντοτε πλήρωνε, για το άρθρο 44 και τελειώνει αυτή η ιστορία. Δεύτερον, με το άρθρο 99 κανείς δεν χάνει τα λεφτά του και ειδικά οι παίχτες και οι προπονητές, με τους οποίους θα γίνουν διακανονισμοί. Όσο για τα χρέη προς το κράτος, απλά ρυθμίζονται, δεν χαρίζονται. Τρίτον, ο Άρης έχει ξεκινήσει την ιστορία με το άρθρο 99 από τον Σεπτέμβριο, με την Ε.Π.Ο. να μην κάνει την παραμικρή κίνηση. Το γράφω αυτό, διότι αρκετοί κάνουν λόγο για αυτοδιοίκητο, ultimatum και λοιπά. Απλά να πω ότι αυτό το καταραμένο το αυτοδιοίκητο το θυμόμαστε όποτε μας συμφέρει, ενώ, αν η Ε.Π.Ο. στείλει τελεσίγραφο στον Άρη, θα είναι απορίας άξιο γιατί δεν το έκανε επί οχτώ μήνες. Τι σκατά περίμενε; Τέταρτον, και τελευταίο, δεν είναι δυνατόν να χλευάζουν τον Άρη οι Π.Α.Ο.Κ.τσήδες για το άρθρο 99, τη στιγμή που η Κ.Α.Ε. Π.Α.Ο.Κ. υπάγεται εδώ και έναν χρόνο στο εν λόγω άρθρο. Μιλάμε για τραγελαφικές καταστάσεις. Για να μην αναφέρω τα παγωμένα χρέη της Π.Α.Ε. Π.Α.Ο.Κ., ήτοι χρωστούμενα στο κράτος που επί δέκα χρόνια δεν γνωρίζουν προσαυξήσεις και τόκους. Και μιλάμε για δεκάδες μύρια.

Υ.Γ.4 Χάρηκα πολύ με την κατάκτηση του κυπέλλου Ισπανίας από την αγαπημένη μου Ατλέτικο Μαδρίτης. Και μάλιστα, απέναντι σε μια ομάδα που είχε να κερδίσει αρκετά χρόνια. Δυστυχώς το παιχνίδι δεν το είδα, καθώς έπαιζα μουντιαλίτο, αλλά ο πρώτος εγχώριος τίτλος από το 1996 αποτελεί γεγονός και πανηγυρίστηκε δεόντως από τους φαν των ''Los Colchoneros''. Από την άλλη πλευρά, είναι φανερό ότι ο Μουρίνιο απέτυχε. Κι αυτό, ο εγωιστικός εγωισμός του δεν μπορεί να το αντέξει και δεν τον αφήνει να δει καθαρά τα πράγματα. Για τον Πορτογάλο, όμως, θα αναφερθούμε σε κάποια άλλη ανάρτηση.

Υ.Γ.5 Κάποιοι άνθρωποι δεν το έχουν. Θέλω να πω ότι ο καθένας έχει ένα συγκεκριμένο στυλ και ένα δεδομένο background που δεν του επιτρέπει να ερμηνεύει αταίριαστους ρόλους. Για παράδειγμα, εγώ, ως Κωστής, δεν μπορώ να υποδυθώ τον ποζερά ή να το παίξω trendy κετς. Δεν μου βγαίνει, βρε παιδί μου. Αν το κάνω, θα φαίνομαι σαν λακαμάς ολκής. Ο συνδικαλιστής που παίρνει δυο συντάξεις, μία κανονική και μία μαϊμού, δεν μπορεί να παριστάνει τον ''αναγανακτισμένο''. Δεν πείθει κανέναν. Ο δημοσιογράφος -ναι, αυτός που προσπαθεί να επιβάλλει την γνώμη του- δεν μπορεί να το παίζει ηθικολόγος ή κριτής των πάντων, και να παραδίδει, δήθεν, δωρεάν μαθήματα δεοντολογικής δημοσιογραφίας. Καταντά γελοίος. Και ο Αλαφούζος δεν μπορεί να παριστάνει τον οπαδό. Δεν του βγαίνει. Πώς να το κάνουμε;