Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Η σταθερότητα του σκύλου

Ο Μπλατ είχε δηλώσει ότι σε ένα καβγά μεταξύ σκύλων, δεν παίζει ρόλο το μέγεθος του σκύλου, αλλά η καρδιά. Αν ο Άρης ήθελε να ελπίζει σε κάτι από αυτό το ματς θα έπρεπε να βάλει φρένο στις ταχύτητες του Ολυμπιακού και να κάνει κάτι που δεν το έχει φέτος. Να είναι αποτελεσματικός στην επίθεση και να πετυχαίνει εύκολα καλάθια. Παραλίγο να το καταφέρει.

Στο πρώτο δεκάλεπτο, ο Άρης ήταν αυτός που ξεκίνησε καλύτερα, αφού δεν άφησε τον Ολυμπιακό να τρέξει, έλεγχε τα ριμπάουντ και πετύχαινε εύκολα καλάθια, απόρροια της καλής κυκλοφορίας που είχε η ομάδα. Ο Ολυμπιακός από την άλλη δεν είχε ενθουσιασμό, έκανε αρκετά λάθη και δεν μπορούσε να πάρει αμυντικό ριμπάουντ, με αποτέλεσμα το δεκάλεπτο να κλείσει 22-21 υπέρ του Ολυμπιακού. Το σκηνικό άλλαξε άρδην στο δεύτερο δεκάλεπτο, διάστημα κατά το οποίο οι παίχτες του Γιαννάκη ήταν καλά κλεισμένοι στην άμυνα του Μπλατ. Με μπροστάρη τον Κακιούζη και άξιο συμπαραστάτη τον Μάϊλς, ο Άρης πετύχαινε εύκολα καλάθια και έφτασε να προηγείται με 35-28 στο 16' λεπτό. Οι ερυθρόλευκοι δεν μπορούσαν να τρέξουν, δεν είχαν καλά μπλοκ άουτ και δεν έπαιζαν καλή άμυνα, ειδικά στην περιφέρεια. Το ημίχρονο έληξε 43-38 υπέρ του Άρη, με την ομάδα της Θεσσαλονίκης να είναι σταθερά καλύτερη από την αντίστοιχη του Ολυμπιακού. Επίσης, είχε κάτι που της έλειπε σε όλα τα προηγούμενα παιχνίδια. Σταθερότητα.

Το τρίτο δεκάλεπτο ξεκίνησε με τις δυο ομάδες να είναι ορεξάτες. Ο Άρης συνέχισε να παίζει καλή άμυνα, με τον Κακιούζη να κάνει πολύ καλή δουλειά, σε αντίθεση με τον Ρίτσαρτσον που ήθελε, αλλά δεν μπορούσε. Σιγά σιγά, ο Ολυμπιακός άρχισε να ανεβάζει ρυθμούς και ξεκίνησε να παίζει δυνατά στην άμυνα. Έδωσε τέλος στα επιθετικά ριμπάουντ του αντιπάλου, ο αφρομαλλιάς και ο Βούισιτς πήραν την σκυτάλη από τον Κλέιζα στο σκοράρισμα και ο Πεν βραχυκύκλωσε την καλή κυκλοφορία που είχε ο Άρης μέχρι εκείνο το σημείο. Αποτέλεσμα να προηγείται 63-56 στο τέλος του τρίτου δεκαλέπτου, με επιμέρους σκορ 26-13. Στις αρχές του τελευταίου δεκαλέπτου, η ομάδα του Μπλατ αντέδρασε, μια έκρηξη όμως του Ολυμπιακού έφερε το σκορ 71-63 εφτά λεπτά πριν το τέλος του αγώνα. Οι φιλοξενούμενοι δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη. Με τον Μπάρλο και τον Πάουνιτς να δίνουν λύσεις, έφτασαν σε απόσταση βολής τρία λεπτά πριν το τέλος. Μάλιστα, ενάμισι λεπτό πριν τη λήξη, κατόρθωσε να ισοφαρίσει με τον Ρίτσαρτσον σε 77-77. Τη λύση για τους γηπεδούχους έδωσε ο - μέχρι εκείνο το σημείο άστοχος - Τεόντοσιτς με τρίποντη βόμβα από την γωνία.

Το παιχνίδι έληξε 82-77 με τον Ολυμπιακό να εξαργυρώνει την καλή του άμυνα στο δεύτερο ημίχρονο, δεδομένου ότι επιθετικά δεν άλλαξε κάτι ιδιαίτερα. Είχε σε καλή μέρα τους Κλέιζα και Τσίλντρες, ενώ είχε και αρκετές βοήθειες από τον πάγκο του με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Βασιλόπουλο. Από την άλλη πλευρά, η βελτίωση του Άρη ήταν θεαματική. Τα κενά της ομάδας περιορίστηκαν στο ελάχιστο, υπήρχε ενέργεια και όπως φαίνεται υπάρχει προπονητής. Με αυτή την νίκη ο Ολυμπιακός παρέμεινε στην πρώτη θέση με συγκάτοικο τον Παναθηναϊκό, ενώ ο Άρης πρέπει να σκέφτεται ήδη την διάκριση μέσω των play off.


Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Ο λοχαγός με τις δυο τράπεζες και τα εφτά εργοστάσια

Φυσικά, δεν είχε στην κατοχή του μόνο αυτά. Είχε πολλά περισσότερα. Έτσι έλεγε τουλάχιστον. Οπότε δεν κάνει καμιά εντύπωση για αυτά που είχε τάξει στους παίχτες, στους υπαλλήλους, στους διοικούντες και στον κόσμο. Οι φίλοι της ομάδας την είχαν μυριστεί την δουλειά. Υποπτεύομαι το ίδιο και οι παίχτες. Αλλά τι να κάνουν; Να βγουν να πουν τι; Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο ο ''φίλος'' του Αντώνη να εξαφανιστεί. Πριν εξαφανιστεί, βέβαια, πρόλαβε από ''φίλος'' να γίνει ''εχθρός'' του Ρέμου. Να εκφράσω και μια εύλογη απορία; Από πού είναι φίλοι; Από τις πίστες που τραγουδάει ο Πρόεδρος; Πως εξαφανίστηκε, όμως; Βασικά, υπήρχε για να εξαφανιστεί; Είναι υπαρκτό πρόσωπο; Πόσοι έχουν δει φωτογραφίες του; Και γιατί δεν υπήρχαν πληροφορίες για την σκούφια του;


Όπως έχετε καταλάβει, αναφέρομαι στον απίστευτο Λαντάνι. Το ''δεξί χέρι'' του οποίου συνελήφθη το Σάββατο και οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού με την κατηγορία της πλαστογραφίας με χρήση κατ' εξακολούθηση, κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια. Καλά διαβάσατε. Πλαστογραφία. Ο Γιώργος Πάγκαλος (δεξί χέρι) άρχισε να κάνει ό,τι και το αφεντικό του. Μοίραζε υποσχέσεις, έταζε και φυσικά πλαστογραφούσε. Και εδώ έχω άλλη μια εύλογη απορία. Καλά, ρε Αντώνη, είναι δυνατόν να ανοίγεις τις πόρτες σε όποιον λέει ότι θα ρίξει χρήμα; Φαίνεται ότι δεν λειτουργεί με καθαρό μυαλό. Τα ξενύχτια του το έχουν πάρει. Φαίνεται ότι μέσα στην απελπισία του εμπιστεύεται όποιον βρει. Φαίνεται και κάτι άλλο. Ότι δεν έχει την ικανότητα, δεν μπορεί να κάνει την διαφορά. Δεν μπορεί να γίνει Ζαγοράκης ή Ντέμης.

Αυτός ο Λαντάνι, λοιπόν, αναδύθηκε ως ο σωτήρας του Ηρακλή. Τι έκανε; Ευτυχώς δεν πρόλαβε να κάνει. Η τρίτη εύλογη απορία μου είναι τι γίνεται από δω και πέρα; Και για να έχουμε και καλό ερώτημα έχει κάποιος την τσίπα να παραιτηθεί; Με τους παίχτες που έφυγαν τι γίνεται; Με αυτούς που έρχονται; Και ποιος ήταν ο ρόλος του διοικητικού συμβουλίου, του Πουρσανίδη και του Κωφίδη; Και γιατί ο Ρέμος δεν προκρίνει τον Χαραλαμπίδη; Τουλάχιστον αυτός είναι υπαρκτός επιχειρηματίας και φαίνεται να ενδιαφέρεται πραγματικά. Η πλάκα είναι ότι ο Ρέμος μάλλον δεν έχει καταλάβει που βρίσκεται. Βγάζει ανακοινώσεις και κατηγορεί τον Λαντάνι ότι δεν ανταποκρίθηκε στις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει. Λέει ότι θα συνεχίσει να αναζητεί την καλύτερη λύση για τον Ηρακλή που θα εγγυάται την βιωσιμότητα και την πρόοδό του.

Όλα αυτά, όμως, σύντομα θα ξεχαστούν. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η ομάδα κινδυνεύει. Όχι μόνο με υποβιβασμό. Για τον υποβιβασμό θα ασχοληθεί ο νέος προπονητής Μπουμπένκο. Το σημαντικό είναι ότι τσαλακώνεται το πρεστίζ της ομάδας. Χάνει πόντους στη συνείδηση του κόσμου που έχει τιγκάρει με απογοήτευση. Και είναι πολύ δύσκολο να το αντιστρέψεις.

Υ.Γ.1 Ο Μπουμπένκο τελικά είναι σανίδα σωτηρίας ή τσιμεντόλιθος;

Υ.Γ.2 Ξύπνα, Αντώνη. Σε λίγο θα θες πιστοντουζιέρα για να κυκλοφορείς.

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Ο οικοδόμος, η κόμπρα και τα ζόμπι του θείου

Ξεκινάμε τάχιστα με το πρώτο χρονικά παιχνίδι. Ο Παναθηναϊκός στο Χαριλάου επιζητούσε μια πειστική εμφάνιση για να δείξει ότι μόνο τυχαία δεν βρίσκεται στην κορυφή. Μπορώ να πω ότι σε γενικές γραμμές το πέτυχε. Από την άλλη πλευρά, η ομάδα του Κούπερ ήθελε να πιστοποιήσει την ανοδική πορεία που διαγράφει τα τελευταία παιχνίδια και να αποδείξει ότι κάθε παιχνίδι είναι πόλεμος κι όχι επίδειξη ικανοτήτων.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με την ομάδα του τσίμπλα να μπαίνει πιο αποφασισμένη στο γήπεδο και τον Άρη να προσπαθεί να βρει τον χαμένο του ενθουσιασμό. Ένας Άρης χωρίς ορμητικότητα, χωρίς τρεξίματα, χωρίς ρυθμό. Άναρχο παιχνίδι, με τον Παναθηναϊκό να δείχνει πιο ικανός να ελέγξει το ματς και τον Άρη να μην μπορεί να αναπτυχθεί από τα άκρα, με αποτέλεσμα να προσπαθεί να κάνει παιχνίδι από τον άξονα. Τα τρία χαφ του τριφυλλιού υπερτερούσαν έναντι των Νάτσο και Πρίττα με τον Βολιβιανό να μην είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Σημαντική η απουσία του Ναφτί. Μέχρι το 30΄λεπτό μπορώ να πω ότι ο αγώνας ήταν σχετικά ισορροπημένος. Από εκείνο το σημείο και μετά οι φιλοξενούμενοι κέρδισαν μέτρα, έδωσαν τέλος στην αναρχία και προσπάθησαν για το γκολ.

Πήγα να πάθω ταμπλά με το σουτ του οικοδόμου στο 35' λεπτό. Πραγματικά έμεινα μπούφος και νόμιζα ότι η μπάλα μπήκε γκολ. Λίγο αργότερα, ύστερα από λάθος του Νέτο, πάλι ο ίδιος παίχτης απείλησε με τον Σηφάκη να λέει όχι. Το ημίχρονο φτάνει στο τέλος του με τον Παναθηναϊκό σε γενικές γραμμές να είναι καλύτερος από τον αντίπαλό του και να πατάει καλά στα πόδια του. Αντίθετα, ο γηπεδούχος είχε πολλά προβλήματα στη μεσαία γραμμή με τον Πρίττα να κάνει ότι μπορεί, τον Νάτσο να μην κάνει, τον Κάλβο να μην έχει όρεξη και με έναν Χαβίτο να τρέχει αλλά να μην βοηθά ουσιαστικά.

Στο δεύτερο μέρος. ο Άρης ήταν αυτός που μπήκε ορμητικά στην προσπάθεια του να αιφνιδιάσει τον Νιόμπλια. Ήταν φανερό όμως ότι ήθελε φρεσκάρισμα. Ο Αντού δεν μπήκε ποτέ, τα δυο ακραία μπακ ήταν σε κακή βραδιά και ο Κούπερ έκανε μπαμ ότι δεν εμπιστευόταν τον Ρόβα για τη θέση του κουρασμένου Νάτσο. Η φρεσκάδα ήρθε με την είσοδο του Τζόνσον στον αγωνιστικό χώρο με τον Άρη να ανεβάζει στροφές. Τότε ήρθε και η μεγαλύτερη ευκαιρία του. Ο Κάμπορα φεύγει από (θέση οφσάιντ) αριστερά και σουτάρει με την μπάλα να χτυπάει δοκάρι, τον Αμερικανό να παίρνει το ριμπάουντ, να προσπαθεί να σκοράρει υπό πίεση και τον Τζόρβα να αποκρούει με φοβερή εκτίναξη. Σε εκείνο το σημείο, ο Άρης έκλεισε καλύτερα του χώρους, και πίεσε καλύτερα στον άξονα, αλλά δεν είχε διάρκεια. Ο Παναθηναϊκός, με τον Σίλβα σε καλή βραδιά και τον Κατσουράνη δίπλα του να μην το κουνάει ρούπι, έψαξε το γκολ, ωστόσο δεν έβρισκε κενούς χώρους. Αποτέλεσμα να αναλώνεται σε μακρινά σουτ χωρίς ιδιαίτερη τύχη, με εξαίρεση ένα ωραίο σουτ του Κατσουράνη στο 88΄λεπτό. Το τρυφύλλι είχε και το πλεόνεκτημα να μαζεύει ότι σκουπίδι πετούσαν οι παίχτες του Άρη. Το ματς έληξε 0-0 με τον Άρη να καταφέρνει να περιορίσει τον Σισέ, αλλά να μην μπορεί να πάρει το κέντρο. Ο Παναθηναϊκός πήρε σχετικά εύκολα το Χ που μάλλον αφήνει ευχαριστημένο τον Νιόμπλια, αλλά και τον Κούπερ. Ωστόσο, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι ο Παναθηναϊκός βρέθηκε πιο κοντά στη νίκη από ότι ο Άρης.

Στο άλλο ματς φωτιά, ο Ολυμπιακός είχε το πλεονέκτημα ότι γνώριζε το αποτέλεσμα του Παναθηναϊκού, με τη νίκη να αποτελεί μονόδρομο για την ομάδα του Πειραιά. Ο δικέφαλος του βορρά, παρά την συσπείρωση των ερυθρολεύκων, πόνταρε στην δυνατή του άμυνα, στους λιγοστούς - αλλά δεδομένους - αυτοματισμούς του και στο γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δεν βρισκόταν σε καλή αγωνιστική κατάσταση. Η χρησιμοποίηση του Σορλέν και του Σνάουτσερ δεν ξέρω κατά πόσο ευχαρίστησε τους φίλους του Π.Α.Ο.Κ., αλλά μάλλον αυτό λίγη σημασία έχει. Το παιχνίδι κυλούσε όμορφα και ωραία με τον Ολυμπιακό να θέλει να ψάξει το γκολ, αλλά να μην μπορεί. Και σε ένα σημείο που ο γηπεδούχος πίεζε, ο δικέφαλος αντεπιτίθεται με τον Βιερίνια να δίνει στον Ίβιτς, ο οποίος με τη σειρά του την σπάει δεξιά στον Εντίνιο που δεν έχει πρόβλημα να πλασάρει τον Αντώνη. Κακή αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού με τον Μπράβο και τον Μέλμπεργκ να είναι εκτός φάσης.

Μετά το γκολ η ομάδα του Πειραιά ανοίγει το παιχνίδι και ψάχνει την ισοφάριση, αλλά παρόλη την κατοχή μπάλας επιτίθεται χωρίς πλάνο και με μηδέν βοήθειες από τα άκρα. Όλες οι προσπάθειες του Ολυμπιακού σταματούσαν έξω από την περιοχή του Π.Α.Ο.Κ., ο οποίος αρνούταν πεισματικά να αφήσει κενούς χώρους, με τους Γκαρσία και Βιτόλο να κόβουν κάθε διάθεση στον Ολυμπιακό για ανάπτυξη από τον άξονα. Και κάνω την εξής ερώτηση. Ποιος Στολτίδης; Πείτε μου ποιος Στολτίδης; Το ημίχρονο τελειώνει με τον Ολυμπιακό να προσπαθεί, να προσπαθεί και να προσπαθεί. Η ομάδα του Σάντος ήταν καλά στημένη στον αγωνιστικό χώρο και δεν νομίζω ότι έπρεπε να αλλάξει κάτι. Αντίθετα, περίμενα ο Μπάντοβιτς να κάνει 5-6 αλλαγές, αλλά δυστυχώς για αυτόν μπορούσε μόνο τρεις. Ειλικρινά δεν περίμενα ποτέ να φτάσω στο σημείο να πω ότι η απουσία του πιστολέρο Μήτρογλου είναι πλήγμα για τον Ολυμπιακό. Που είναι ο Ντιόγκο που τον ήθελε η Τσέλσι; Πράγματι, ο Μπάντοβιτς έκανε μαζεμένα δυο αλλαγές και φρέσκαρε την ομάδα. Έφυγε ο εξαφανισμένος Όσκαρ, τον οποίο άκουσα πρώτη φορά όταν βγήκε αλλαγή και ο Ζαϊρί.

Οι Λούα Λούα και Ντάτολο έδωσαν πνοή στον Ολυμπιακό, με τον Π.Α.Ο.Κ. κυριολεκτικά να
μην μπορεί να περάσει το κέντρο. Οι ερυθρόλευκοι φαίνεται ότι αιφνιδίασαν τους αντιπάλους τους, αλλά σύντομα ο δικέφαλος ισορρόπησε και με καλή κυκλοφορία βγήκε στην κόντρα. Την ορμητικότητα του Ολυμπιακού την ακύρωνε ο Στολτίδης, οποίος πραγματικά ήταν για λύπηση. Μπάντοβιτς βγάλτον έξω χθες! Την ίδια στιγμή οι φιλοξενούμενοι απείλησαν δις στο 65' και 66' λεπτό. Τελικώς, ο Μπάντοβιτς με άκουσε και πέρασε στη θέση του τον Ντούντου. Με κυμματοθραύστη τον Βιτόλο, ο Π.Α.Ο.Κ. έβγαινε από το καβούκι του και κέρδιζε μέτρα. Το ματς τελείωσε με τον Τοροσίδη να έχει κατασκηνώσει στην περιοχή του Χαλκιά, τον φιλότιμο Μέλμπεργκ να έχει μετατραπεί σε επιθετικό και τον Ολυμπιακό να προσπαθεί, να προσπαθεί και να προσπαθεί.

Είχαμε πει ότι αν ο Ολυμπιακός σκόραρε πρώτος τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα για αυτόν. Τελικά έγινε μάλλον το αντίθετο. Ο Π.Α.Ο.Κ. πέρασε δίκαια από το Καραϊσκάκη και έπιασε τον Ολυμπιακό στην δεύτερη θέση. Κυριάρχησε στο κέντρο, με έναν Ίβιτς να κρατάει μπάλα, να μοιράζει παιχνίδι και να κάνει πολλά χιλιόμετρα στον άξονα. Βαρέθηκα να λέω για το αγωνιστικό πλάνο του Σάντος. Επιπλέον, έχει δουλέψει στις αντεπιθέσεις και στις βοήθειες. Τολμώ να πω ότι αυτός ο Π.Α.Ο.Κ. είναι δημιούργημα του προπονητή του. Αντίθετα, αυτός ο Ολυμπιακός είναι δημιούργημα, όχι των προπονητών του, αλλά του θείου Σωκράτη. Η επίσκεψη - ντόπα του Προέδρου στου Ρέντη, μπορεί σε άλλες εποχές να είχε αποτέλεσμα, αλλά όχι τώρα. Οπως φαίνεται, ο Ολυμπιακός μάλλον θα πάει στα play off και δεν ξέρω πως θα μπορέσει να ανταποκριθεί. Προβλέπονται μεγάλα παιχνίδια.

Υ.Γ.1 Αρχίζω να πιστεύω ότι το τυχερό μπουφάν του Σάντος μάλλον δεν είναι πλέον απαραίτητο.

Υ.Γ.2 Ο Παναθηναϊκός είναι ήδη πρωταθλητής;

Υ..Γ.3 Α ρε Κάλβο τι σαβούρα ήταν αυτή;

Υ.Γ.4 Καλά ρε Ολυμπιακέ τι πρώτο ημίχρονο ήταν αυτό που έκανες;

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

Ντέρμπυ εις διπλούν

Η ερχόμενη Κυριακή έχει δυο σημαντικά ματς που όπως φαίνεται θα κρίνουν πολλά για την πορεία και των τεσσάρων ομάδων. Όπως γίνεται κατανοητό όλο το βάρος θα πέσει σε αυτά τα δυο παιχνίδια, οπότε μπορούμε όλοι να φανταστούμε τι έχει να γίνει στην αθλητική κυριακή. Θα έχουμε πολύ μαμ. Ξεκινάμε με το Άρης - Παναθηναϊκός.

Ο Μαζίνιο μετά το εντός έδρας ματς με την Α.Ε.Κ. είχε κάνει λόγο ότι η ομάδα ίσως δεν έχει νοοτροπία νικητή για να παίρνει τα δύσκολα ματς. Δεν ξέρω αν τελικά αυτό ισχύει. Ξέρω όμως ότι την Κυριακή ο Άρης έχει την ευκαιρία να τσαλακώσει τον Παναθηναϊκό, όπως ακριβώς έκανε και με τον Ολυμπιακό. Η μέτρια εμφάνιση στα Γιάννενα ήρθε ακριβώς την κατάλληλη στιγμή για να προσγειώσει κάπως τους παίχτες και τον κόσμο. Ο Κούπερ, άλλωστε, αυτό θέλει. Χαμηλά την μπάλα, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Η βελτίωση είναι δεδομένη. Δεν υπάρχει ταχύτητα μόνο στα πόδια, αλλά και στην σκέψη. Θα πρέπει, όμως, να περιοριστεί ο Σισέ. Ο Γάλλος είναι γρήγορος, σουτάρει δυνατά, μονοκόμματα και πασάρει με την μία και δεν ξέρω πως θα μπορέσει να τον σταματήσει ο βαρύς Γκιάρο. Μάλλον ο Νασούτι θα τον προσέχει. Ο κίνδυνος του Σισέ θα περιοριστεί αν ο Άρης καταφέρει να πάρει το κέντρο και βγει νικητής στις προσωπικές μονομαχίες. Ο Σίλβα κάνει πολύ καλή σεζόν και αποτελεί το βαρόμετρο στη μεσαία γραμμή του Παναθηναϊκού, ειδικά από τη στιγμή που Κατσουράνης και Καραγκούνης μαρκάρουν με τα μάτια. Θα μπορέσει ο Νάτσο και ο Σάκαρος (γίγαντας) να κυριαρχήσουν στο κέντρο; Η απώλεια πάντως του Ναφτί (τιμωρημένος) με βάση τις τελευταίες εμφανίσεις του ειναι πλήγμα. Επιπλέον, θεωρώ ότι ο Νιόμπλιας πρέπει να φορτώσει με παίχτες την αριστερή πλευρά του Άρη, όπου ο Αράνο παίζει με κινητή μονάδα νεφρού. Έχει σκάσει ο παίχτης. Ο επικίνδυνος Σάλπι μπορεί να κάνει τη ζημιά. Άντε να δούμε και το πάλαι ποτέ τεράστιο ταλέντο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.

Ο τσίμπλας σίγουρα είναι σοβαρός και λογικός άνθρωπος. Βέβαια, τα πειράματα που κάνει αν τα έκανε ο Κάτε δεν ξέρω κι εγώ τι θα είχε γίνει. Η αλήθεια είναι ότι αυτό το τεστ θα είναι το πιο σοβαρό και αξιόπιστο για τον Παναθηναϊκό και τον Νιόμπλια. Δυο μήνες δουλειάς θα αξιολογηθούν την ερχόμενη Κυριακή. Ίσως δεν είναι δίκαιο και σωστό, αλλά κάπως έτσι θα το εκλάβουν δημοσιογράφοι και κόσμος. Δεν αποκλείω κανένα αποτέλεσμα. Είναι πιθανό το τριφύλλι να χάσει και να φέρει τον Ολυμπιακό σε απόσταση βολής αν ο ίδιος νικήσει τον Π.Α.Ο.Κ. Το θέμα είναι ότι η ομάδα του Πειραιά δείχνει ότι ακόμα και να χάνει ο Παναθηναϊκός, δεν δείχνει ικανή να αντιστρέψει την κατάσταση.

Σίγουρα η απόλυση του ''φταίχτη'' Ζίκο φέρνει ένα θετικό κλίμα στην ομάδα. Τα δεδομένα όμως δεν αλλάζουν. Όπως πιστώνεται τις επιτυχίες, έτσι πρέπει να πιστωθεί και τα λάθη. Φυσικά αναφέρομαι στον Πρόεδρα, για τον οποίο έχω την απορία αν είναι ο ίδιος που δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του. Οι δήθεν μεταγραφές που γίνανε μάλλον ούτε ουσία έχουν, ούτε κατάφεραν να φέρουν ενθουσιασμό. Παρόλα αυτά δεν νομίζω ότι θα χάσει κι άλλο εντός έδρας ματς. Θεωρώ ότι αν σκοράρει πρώτος θα βραχυκυκλώσει τον Π.Α.Ο.Κ. και θα καταφέρει να κερδίσει. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης είναι στημένη για να προηγείται, όχι για να κυνηγάει το σκορ. Ο Σάντος ανεξαιρέτως με ποιον παίζει προετοιμάζει την ομάδα με τον ίδιο τρόπο. Είδα και το ματς με τις Σέρρες για το κύπελλο. Έτσι θα παίξει και με τον Ολυμπιακό. Θα έχει την ίδια διάταξη, απλά θα αλλάξουν τα πρόσωπα. Επομένως, ουδόλως θα επηρεάσει τον Π.Α.Ο.Κ. η αλλαγή προπονητή στον Ολυμπιακό. Πάντως, από ότι διαβάζω και ακούω ο Μπάντοβιτς θα προχωρήσει σε αρκετές αλλαγές στην ενδεκάδα. Διάβασα μάλιστα ότι θα ξεκινήσει ο Στολτίδης. Θεέ και κύριε. Ο Γκαρσία με τον Βιτόλο θα τον φάνε για πρωινό. Η πλάκα είναι ότι ο κόσμος του Π.Α.Ο.Κ. συμπεριφέρεται λες και έχει χάσει από τώρα. Αυτή η μίξη αλαζονείας και ηττοπάθειας συνεχώς με εκπλήσσει. Και φυσικά δεν αναφέρομαι μόνο στους οπαδούς του Π.Α.Ο.Κ. Η συνέχεια στο χορτάρι.

Υ.Γ.1 Τελικά τι έγινε με τον Βιερίνια;

Υ.Γ.2 Ζίκο αλάνι για πάντα στο λιμάνι!

Υ.Γ.3 Τι θα κάνει ο Σαριέγκι και ο Βύντρα την Κυριακή;

Υ.Γ.4 Τσίμπλας=Νιόμπλιας (Εμπνευστής ο salamagkas)

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Σαλπιγγίδης: Ναι ή Ου;

Την ιδέα για την γραφή του άρθρου την πήρα από την κουβέντα που είχα με ένα φίλο ΠΑΟΚτσή κι από ένα τοπικ του πιο cult (αθλητικού) φόρουμ της Ελλάδας. Πρόκειται για τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη και όλη τη συζήτηση που έχει γίνει γύρω από το όνομά του, για το αν θα ανηφορήσει στη Θεσσαλονίκη ή όχι. Ο φίλος έλεγε ότι ουσιαστικά ο κοντός έχει κλείσει, απλά η διοίκηση (Ζαγόρ ή Ζήσης;) περιμένει να κόψει αντιδράσεις από τον κόσμο της ομάδας. Δεν μπορώ να αποκλείσω μια τέτοια πιθανότητα, αλλά θα προσπαθήσω να εμβαθύνω όσο μπορώ καλύτερα στο ζήτημα κι από ότι φαίνεται θα προκύψει το μεγαλύτερο άρθρο που έχω γράψει.

Αν η διοίκηση περίμενε να κόψει αντιδράσεις στον αγώνα Π.ΑΟ.Κ. - Πανιώνιος, καλύτερα να μην το έκανε. Η ομάδα νικούσε 1-0 σε ένα χρονικό σημείο που ο Πανιώνιος πίεζε για γκολ και πως αντιδρά μερίδα του κόσμου (θύρα 4); Βρίζουνε τον Σάλπι, τον προδότη. Βρίζουνε ένα παίχτη που ουδεμία σχέση έχει με τον αγώνα. Αποτέλεσμα να αντιδρούν κάποιοι άλλοι και να επευφημούν τον παίχτη (όχι θύρα 4)! Να επευφημούν παίχτη που ανήκει στον Παναθηναϊκό. Τραγικό περιστατικό που δείχνει δυο πράγματα. Πρώτον, ότι είναι απερίγραπτα κουραστικό και επικίνδυνο για το σύλλογο να ακούγονται τέτοιου είδους συνθήματα για παίχτη που δεν ανήκει στην ομάδα και δεύτερον, ότι υπάρχουν μόνο άκρα. Υπέρ ή κατά. Λατρεία ή μίσος. Μέση λύση δεν φαίνεται να υπάρχει.

Κι αν ο Σάλπι έχει αποφασίσει να έρθει τελικώς στην Τούμπα θα πρέπει να το σκεφτεί πολύ καλά αυτό. Οφείλει να σκεφτεί και κάτι άλλο. Ότι οι φίλοι του Π.Α.Ο.Κ. καλώς ή κακώς θεωρούν ότι η ομάδα με την προσθήκη του παίχτη μπορεί να χτυπήσει το πρωτάθλημα. Ας είμαστε σοβαροί ρε παιδιά. Είναι δικαίωμα του καθενός να ονειρεύεται ότι μπορεί να χτυπήσει πρωτάθλημα, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Χρειάζονται κι άλλα πράγματα για να βγεις νικητής σε έναν μαραθώνιο όπως είναι το πρωτάθλημα. Χρειάζεσαι βάθος, ποιότητα, διάρκεια και στήριξη. Χρειάζονται εύστοχες επιλογές παιχτών (scouting) και υψηλότερο μπάτζετ. Θα μου πείτε μα το μπάτζετ δεν παίζει μπάλα. Μπορεί να μην παίζει, αλλά σίγουρα δίνει την απαιτούμενη αντοχή στο μαραθώνιο που πρόκειται να τρέξει η ομάδα.

Οπότε το ερώτημα είναι αν έρθει, μήπως του ζητήσουν πράγματα που δεν μπορεί να κάνει; Μήπως δημιουργηθούν υπερβολικά μεγάλες προσδοκίες που δεν θα μπορεί να εκπληρώσει; Μήπως δημιουργηθεί βάρος που δεν θα μπορεί να αντέξει; Μήπως τελικά όλα αυτά γυρίσουν μπούμερανγκ και βαφτιστεί εκ νέου προδότης; Οπότε, κατά τη γνώμη μου ένας Σάλπι δεν φέρνει πρωτάθλημα. Απαιτούνται κι άλλοι παίχτες, έμπειροι, ποιοτικοί που γνωρίζουν το τόπι. Εκτός αν θεωρηθεί ότι το τριετές πλάνο του Πορτογάλου, ούτως ή άλλως στεφθεί με επιτυχία στο τέλος της επόμενης χρονιάς.

Και έρχομαι στα τελευταία ερωτήματα. Πρώτο ερώτημα: Χρειάζεται ο κοντός; Αγωνιστικά είναι απαραίτητος; Χωράει στην εντεκάδα; Η πλάκα είναι ότι οι φίλοι του Π.Α.Ο.Κ. ήδη ψάχνουν τρόπους να τον χωρέσουν στην ομάδα. Αν υπογράψει θα αλλάξει το σύστημα; Ποιος θα φύγει; Ποιος θα έρθει; Τι θα απογίνει ο Μούσλι; Ο Εντίνιο; Όπως γίνεται κατανοητό τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Το δεύτερο και τελευταίο ερώτημα είναι και το πιο κυνικό. Με τι θα πληρωθεί ο παίχτης; Με φιστίκια Αιγίνης; Που θα βρεθούν τα λεφτά για ένα συμβόλαιο της τάξης των 700.000 ευρώ τον χρόνο;

Ας μην ξεχνάμε ότι ο παίχτης βρίσκεται στην καλύτερη φάση για μπάλα. Διαθέτει ένα πλήρες πακέτο (ελεύθερος, 29 ετών, διεθνής, κοινοτικός, γερό σκαρί χωρίς τραυματισμούς, προπονημένος, με ευχέρεια να παίζει πολλές θέσεις στην επίθεση), που στην ελεύθερη αγορά φαντάζει δελεαστικό. Και που το πακέτο αυτό πιάνει ίσως και πάνω από μύριο. Θεωρώ ότι ο παίχτης δεν πρέπει να πάει στην Τούμπα. Δεν πρέπει να μείνει ούτε καν στον Παναθηναϊκό. Έχει μοναδική ευκαιρία να πάει στο εξωτερικό για να παίξει μπάλα, όπως έκαναν τόσοι πρωτοκλασάτοι Έλληνες παίχτες. Δεν νομίζω ότι το μετάνιωσε κάποιος από αυτούς. Κατά τη γνώμη μου η Γερμανία ταιριάζει γάντι στον Δημητράκη και θα είναι λάθος να πάρει τόσο μεγάλο ρίσκο να επιστρέψει στην πόλη του Ραπτόπουλου, του Μπούζα, του Κουρκούμπα και του Μίνου. Οφείλει να σκεφτεί καλά την επιλογή του και να μην επιστρέψει απλά και μόνο για να απαλλαγεί από τη ρετσινιά του προδότη. Αν θεωρείται προδοσία το γεγονός ότι δεν σεβάστηκε τα λεφτά που συγκεντρώθηκαν για χάρη του από τον κόσμο της ομάδας. Στο κάτω κάτω έφερε λεφτά στα ταμεία του Π.Α.Ο.Κ., περίπου 2 μύρια συν κάποιους παίχτες. Δεν έφυγε τσάμπα.

Προσπάθησα να δείξω ότι το θέμα έχει πολλές και δύσκολες παραμέτρους και ότι είναι άκαιρο και επικίνδυνο να συζητιούνται τέτοια πράγματα. Η εικόνα της Τούμπας με τους μεν και τους δε δεν απείχε πολύ από το να χαρακτηριστεί ως διχασμός. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αποπροσανατολίζει. Ο δικέφαλος οφείλει να έχει τρεις προτεραιότητες την δεδομένη χρονική στιγμή. Πρώτον, να μπορέσει να σταθεροποιηθεί στις πρώτες τρεις θέσεις της βαθμολογίας, δεύτερον να δει τι θα κάνει με τα συμβόλαια παιχτών που λήγουν (Ίβιτς, Χαλκιάς, Λίνο, Γκαρσία) και τρίτον να κυνηγήσει το κύπελλο.

Ο αγώνας στις Σέρρες είναι πολύ κρίσιμος, δύσκολος και σημαντικός για να μην δείχνουν οι οπαδοί την απαιτούμενη προσοχή. Φαίνεται πως υποτιμούν το ματς κυπέλλου και έχουν επικεντρωθεί στο παιχνίδι της ερχόμενης Κυριακής κόντρα στον Ολυμπιακό. Κλείνοντας,να πω ότι το πιο σημαντικό στοιχείο που ρούφηξα ήταν η μετάνοια που δείχνουν οι φίλοι της ομάδας απέναντι στον Σάντος. Φαίνεται ότι έστω και - πάρα πολύ - καθυστερημένα, αναγνωρίσουν την μεγάλη συμβολή που έχει ο καρπουζοψαράς στην αγωνιστική υγεία που βγάζει η ομάδα. Κάλιο αργά, παρά ποτέ.

Υ.Γ.1 Ο κόσμος του Παναθηναϊκού τι λέει για όλα αυτά;

Υ.Γ.2 Ποια θα είναι η στάση των ΠΑΟΚτσήδων αν βγει ο Σάλπι και πει πως τα λεφτά που πήρε από τον έρανο τα δίνει σε φιλανθρωπικό ίδρυμα;

Υ.Γ.3 Αν τελικώς έρθει ο παίχτης, εξιλεώνεται;

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Ο Μέσι και ο Κριστιάνο (όχι ο Ρονάλντο)

Αποφάσισα να κλέψω λίγο από το χρόνο μου για να κάτσω να δω το ματς της Τούμπας. Δεν το μετάνιωσα. Ο Π.Α.Ο.Κ. μπήκε αποφασισμένος να πετύχει ένα γρήγορο γκολ με αιχμές του δόρατος τον Κριστιάνο αριστερά, τον Βιερίνια δεξιά, δεκάρι τον Ίβιτς και τον Φιλομένο στη κορυφή. Από την άλλη πλευρά ο Βλάχος (υποτιμημένος προπονητής) παρέταξε την ομάδα με τρία αμυντικά χαφ, μπας και καταφέρει να κόψει την ορμητικότητα του δικεφάλου.


Οι γηπεδούχοι ξεκίνησαν δυναμικά με τον Φιλομένο να τραυματίζεται (μπήκε ο Κούτσια) στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης. Ο τραυματισμός του δεν άλλαξε κάτι ιδιαίτερα στη διάταξη του Π.Α.Ο.Κ., ο Βιερίνια όμως είχε αντίθετη γνώμη. Η ανωριμότητα του Πορτογάλου να αντιδράσει, ύστερα από ένα σκληρό (ίσως και αντιαθλητικό) μαρκάρισμα του Μπαστία σίγουρα ενόχλησε τον Σάντος και τον έβαλε σε μπελάδες. Αποτέλεσμα να ανέβει ο Σέρβος στην κορυφή της επίθεσης, έχοντας δεξιά τον Κούτσια και αριστερά τον Κριστιάνο. Από εκείνο το σημείο και μετά ο Αστέρας κέρδισε μέτρα στον αγωνιστικό χώρο με τους Μπαστία, Φυτανίδη και Καρντόσο και προσπάθησε να απειλήσει τον Π.Α.Ο.Κ. Οι γηπεδούχοι είχαν πρόβλημα στη δημιουργία με τους Βιτόλο και Γκαρσία να κόβουν αλλά να μην φτιάχνουν φάσεις. Ο Κουτσιαμικρούλης προσπαθούσε, ο Κριστιάνο δεν προσπαθούσε κι ενώ η ομάδα είχε ανάγκη τις επελάσεις του Λίνο, ο ίδιος προτίμησε να μείνει πίσω. Μεταξύ μας καλά έκανε. Το ημίχρονο έκλεισε με τον Ίβιτς να χάνει μια καλή στιγμή με κεφαλιά, τη στιγμή που ο Αναστασόπουλος πήγε για παγωτό.

Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με τον Ίβιτς χαμένο ανάμεσα σε Λαζαρίδη και Μαρσελάο, αλλά με τον Κουτσιανικούλη σε μεγάλα κέφια. Μία φανταστική ενέργειά του παραλίγο να ανοίξει το σκορ, κάτι που πέτυχε στην επόμενη φάση. Η ομάδα της Τρίπολης ξεχάστηκε μπροστά, η άμυνα είχε ανέβει πολύ ψηλά με τους Ίβιτς και Κούτσια να βγαίνουν στην κόντρα και τον τελευταίο παρόλο που δεν πιάνει καλά το πλασέ (βρήκε το τόπι με τις τάπες) να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα. Τραγικότατο λάθος από τον Αστέρα με τον Βλάχο να έχει βγει δικαίως από τα ρούχα του. Ανέμενα με ενδιαφέρον την αντίδραση της Τρίπολης, κυρίως στην επίθεση. Ο Καούνος ήταν πολύ μόνος μπροστά, καθώς ο Ουντότζι και ο Καρέρα δεν μπορούσαν να βοηθήσουν ιδιαίτερα. Έκανε μπαμ η απουσία του τιμωρημένου Τσέζαρεκ, ενώ τα προβλήματα για τον Ουριμπάρι από τον ''Μέσι'' παρέμεναν.

Πλέον οι φιλοξενούμενοι ανοίχτηκαν αναγκαστικά και βγήκαν μπροστά για να ψάξουν το γκολ της ισοφάρισης. Ο Βλάχος φρεσκάρει την ομάδα και από ότι κατάλαβα άλλαξε το σύστημα σε 4-4-2. Ωστόσο, ορισμένες φορές είχα την εντύπωση ότι ο Π.Α.Ο.Κ. ήταν αυτός που έπαιζε με παίχτη παραπάνω κι όχι ο Αστέρας. Η μοναδική έκλαμψη του Αστέρα ήρθε στο 75΄λεπτό με το σουτ του Ουντότζι, την ίδια στιγμή που ο Σάντος δικαιολογημένα περνάει στο παιχνίδι τον Σορλέν στη θέση του Κριστιάνο, ο όποιος έδειξε λίγα πράγματα. Τα τελευταία λεπτά πέρασαν μάλλον ήσυχα για τον δικέφαλο του βορρά, αφού ο Αστέρας δε μπορούσε.

Οι γηπεδούχοι κατέκτησαν μια πολύ σημαντική νίκη, απέναντι σε μια καλή ομάδα. Οι φιλοξενούμενοι δεν μπόρεσαν να εκμεταλλευτούν τον παίχτη παραπάνω, αντίθετα λες και αποπροσανατολίστηκαν από την αποβολή του Βιερίνια. Αντί να αμύνεται και να περιμένει για να παίξει την κόντρα, έπρεπε να βγει μπροστά και να καλύψει τους κενούς χώρους. Δεν είναι ομάδα φτιαγμένη για τέτοια πράγματα. Η αλήθεια είναι ότι ο Αστέρας θα μπορούσε να φύγει με το Χ, αν δεν έκανε η άμυνα το τραγκό λάθος. Το έκανε όμως. Ε λοιπόν ας μη το έκανε. Από την άλλη πλευρά, ο Σάντος για μια ακόμη φορά είχε πλάνο και έμεινε πιστός σε αυτό, παρόλη την επιθυμία του Βιερίνια να του χαλάσει τα σχέδια. Η ομάδα έχει αυτοπεποίθηση, έχει ρυθμό κι ενώ δεν παίζει καμιά σπουδαία μπάλα παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει. Επόμενος σταθμός Σέρρες, έχοντας πολλές απουσίες.

Υ.Γ.1 Γιατί ο Βερόν έχει στρογγυλοκαθήσει σαν κλώσσα πάνω στο συμβόλαιο του;

Υ.Γ.2 Είχα προαναγγείλει ότι θα έγραφα για τον κοντό. Θα επανορθώσω άμεσα.

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Αντιαθλητικό φάουλ και αποβολή με ντισκαλιφιέ

Ο ερχομός του Ματσόν, ύστερα από το αποτυχημένο πείραμα ''Χέρμπερτ'', δεν απέδωσε καρπούς και δεν κατάφερε να δώσει το κάτι παραπάνω στην ομάδα της Θεσσαλονίκης. Το στραπάτσο από το Μαρούσι (καλοδουλεμένη ομάδα) για τα προκριματικά της Euroleague ουσιαστικά σηματοδότησε το τέλος του Ματσόν και τον ερχομό του Φώτη Κατσικάρη. Ο μουσάτος Ιταλός έπαιζε σκυλίσια άμυνα, η οποία ακυρωνόταν από τις άνευ συστημάτων επιθέσεις.

Ο Έλληνας τεχνικός ήρθε να δώσει πνοή και όραμα και το κυριότερο καλύτερο και σωστότερο μπάσκετ. Η αλήθεια είναι ότι υπήρξε κάποια αλλαγή στον επιθετικό τομέα, όσον αφορά τα συστήματα, αλλά η ομάδα έφτασε σε αρκετά παιχνίδια να σκοράρει λιγότερους πόντους από τον Άρη του Ιταλού και μάλιστα ξεχνώντας πολλές φορές να παίξει άμυνα! Επίσης, ο Άρης του Ματσόν χαρακτηριζόταν από μια σταθερότητα, ενώ αντίθετα ο Άρης του Κατσικάρη από μια τρομακτική αστάθεια. Δεν θέλω να συγκρίνω τους δυο προπονητές. Απλά θέλω να διασαφηνίσω τη διαφορά φιλοσοφίας των δυο τεχνικών. Το αποτέλεσμα ήταν με το που ανέλαβε ο Κατσικάρης να γίνουν αλλαγές στο ρόστερ και μάλιστα όχι μια, αλλά αρκετές. Φυσικά αλλαγές θα γίνουν και τώρα. Γιατί; Διότι ο Κατσικάρης παραιτήθηκε.

Ωστόσο, ας επανέλθουμε στα του πρόσφατου παρελθόντος κι ας εξετάσουμε τι πίστευαν οι φίλοι του Άρη για τον Κατσικάρη. Νέος, φέρελπις προπονητής, με εμπειρία σε ομάδες του εξωτερικού, φάνταζε ιδανική επιλογή για τον πάγκο. Έχω την εντύπωση ότι όποιον φίλαθλο και να ρωτούσες για το ποιον ήθελε στον πάγκο θα σου έλεγε Κατσικάρης. Τι θα σου πουν τώρα; Ότι το μόνο που συνδέει τον Κατσικάρη με τον Άρη είναι η κατάληξη του επωνύμου του. Ότι είναι γατάκι και έφυγε στα δύσκολα. Ότι φάνηκε ''λίγος''. Ότι βρήκε ευκαιρία να πάει στην Ισπανία. Ότι, ότι, ότι...

Η αλήθεια είναι ότι δεν ζύγισε καλά τις αποφάσεις του. Η συνέντευξη που έδωσε σήμερα μάλλον έκανε τα πράγματα χειρότερα παρά τα βελτίωσε. Το σίγουρο είναι ότι φέρθηκε ανεύθυνα και τολμώ να πω και αντιεπαγγελματικά. Αποτελεί τρανό παράδειγμα ατόμου που ενώ είχε αμέριστη στήριξη, κυριολεκτικά εν μια νυκτί μετατράπηκε σε ανεπιθύμητος σε υπερθετικό βαθμό. Μπορεί κάποιος να κατηγορήσει τους φίλους του Άρη; Εγώ πάντως όχι. Η συμπεριφορά του ήταν επιεικώς απογοητευτική.

Το θέμα είναι τι γίνεται από δω και πέρα; Ποιος ''τρελός'' θα αναλάβει μια ομάδα μεσούσης της σεζόν που αλλάζει προπονητές και παίχτες σαν πουκάμισα; Τη στιγμή που γράφεται το παρόν άρθρο δεν είχε κλείσει κάποιος προπονητής. Ακούστηκαν βέβαια κάποια ονόματα όπως του run 'n gun Καζλάουσκας, του Αγγέλου, του Πιλαφίδη. Ακούστηκε κι ένα όνομα το οποίο αδυνατώ ακόμα να το πάρω στα σοβαρά, αυτό του Μπλατ. Διαβάζω μάλιστα ότι είναι έτοιμος να υπογράψει. Δεν ξέρω αν ισχύει κάτι τέτοιο. Το μόνο που ξέρω είναι ότι η διοίκηση με την υποστήριξη της Σάρισας θα κάνει ότι καλύτερο. Ο κόσμος πάντως έχει ξενερώσει αρκετά με το μπάσκετ, με αποτέλεσμα να μην πηγαίνει Αλεξάνδρειο, αλλά Χαριλάου. Ο πιθανός ερχομός (;) του Μπλατ, ίσως φέρει και τον χαμένο ενθουσιασμό στο Παλέ. Αν υπογράψει θα πρόκειται για μεγάλη επιτυχία.

Υ.Γ.1 Ο τίτλος του άρθρου είναι από εδώ.

Υ.Γ.2 Seahawk μαλλον δεν θα έρθει ο Ρέπεσα.

Υ.Γ.3 Επόμενο θέμα στο blog, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, η φημολογουμένη επιστροφή του κοντού.

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Θεός vs Ημίθεος, σημειώσατε άσσος

Μία από τις πρώτες σκέψεις μου για το ματς ήταν ότι ο Άρης δεν θα έπρεπε να παρασυρθεί από τον ενθουσιασμό του κόσμου. Αντίθετα, θα έπρεπε να έχει υπομονή στο παιχνίδι του και να κυνηγήσει ένα γρήγορο γκολ, ώστε να ανοίξει την άμυνα του Ηρακλή, δεδομένου ότι ο Άρης σε κλειστές άμυνες έχει πρόβλημα. Τουλάχιστον αυτό πίστευα μέχρι πρότινος. Από την άλλη πλευρά ο ''Γηραιός'' θα μπορούσε να παίξει με αντεπιθέσεις, να τρέξει με τον Έπσταϊν πάνω στην ασβέστη και να εκμεταλλευτεί την δύναμη του Γιάκομπ στον αέρα, ειδικά από την στιγμή που οι γηπεδούχοι αντιμετωπίζουν κάποια προβληματάκια στην εναέρια κυκλοφορία. Αναρωτιόμουν, επίσης, αν θα βλέπαμε ένα ματς καρμπόν με αυτό έναντι στον Ολυμπιακό.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με μια έκπληξη από πλευράς Κούπερ. Έβαλε τον 19χρονο Ίαν Ντέιλι στη θέση του αριστερού εξτρέμ. Ο Ηρακλής, όμως, ήταν αυτός που ξεκίνησε δυνατά με τον Άρη να φαίνεται μάλλον μουδιασμένος. Ωστόσο, οι κιτρινόμαυροι γρήγορα ισορρόπησαν και μάλιστα πήραν την πρωτοβουλία των κινήσεων. Γρήγορο παιχνίδι από τις δυο ομάδες με τους γηπεδούχους να ψάχνουν το γκολ, το οποίο ήρθε στο 31' λεπτό με τον γκολτζή Κάμπορα να εκτελεί, ύστερα από όμορφη ενέργεια του Κόκε, ο οποίος αφού ψιλοχόρεψε την άμυνα του Ηρακλή σούταρε με τον Μπαντή να μην μπορεί να μπλοκάρει τη μπάλα.


Αν ισχύει η φράση του Μπουφόν ότι ο καλός τερματοφύλακας φαίνεται από το πόσο εύκολα μπορεί να μπλοκάρει την μπάλα, τότε μάλλον ο Μπαντής μένει μετεξεταστέος. Ο Ηρακλής, όμως, απαντά γρήγορα με τον Έπσταϊν να εκτελεί ένα μακρινό φάουλ και την άμυνα του Άρη να αντιδρά ερασιτεχνικά ή για να είμαστε πιο ακριβείς να μην αντιδρά καθόλου. Η μπάλα ουσιαστικά πέρασε κάτω από το σώμα του Σηφάκη που είχε κάνει ένα ωραίο άλμα, νομίζοντας και γω δεν ξέρω τι. Το ημίχρονο όδευε προς το τέλος του και κει που όλοι νόμιζαν ότι θα λήξει Χ, ο Άρης ευτύχησε να προηγηθεί σε ένα πολύ κρίσιμο χρονικό σημείο, με τον Κάλβο να βομβαρδίζει.

Στο δεύτερο ημίχρονο δεν άλλαξε κάτι. Ο Άρης μπήκε φουριόζος για ένα τρίτο γκολ με τους φιλοξενούμενους να έχουν πολλά προβλήματα στο αριστερό άκρο της άμυνας, καθώς και στη μεσαία γραμμή. Μάλιστα, από την πλευρά του Ιωαννίδη προήλθε το τρίτο γκολ πάλι με τον Κάμπορα, ύστερα από ωραία κάθετη του Ναφτί στον Κόκε που με τη σειρά του πασάρει παράλληλα στον Αργεντίνο killer. Ωστόσο, δεν υπήρχε τελειωμός. Τέταρτο γκολ με τον εξαιρετικό Ναφτί να σεντράρει και τον Κάλβο να σκοράρει με το κεφάλι. Και να σκεφτεί κανείς ότι βρισκόμασταν μόλις στο 54' λεπτό.

Πολλά κενά στο κέντρο άμυνας του ημίθεου με τον Κατσαμπή και τον Σαρακατσάνο απλά να μην μπορούν. Αθόρυβη δουλειά για τον Πρίττα, ο οποίος έκοβε και για τον Ναφτί, δίνοντάς του την ευκαιρία να συμμετέχει στην επιθετική λειτουργία της ομάδας. Τα περισσότερα προβλήματα για τους φιλοξενούμενους ξεκινούσαν από την αδυναμία του Ηλιάδη και του Παπαστεριανού να μαρκάρουν με τον τελευταίο να συνεχίζει ένα σερί κακών εμφανίσεων. Συν τοις άλλοις, πολλοί παίχτες ήταν εκτός ρυθμού με τον Μπόσνιακ να έχει ακουμπήσει μπάλα ελάχιστα φορές.

Τα λεπτά μέχρι το τέλος ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα και το μόνο που κάταφερε ο Ηρακλής ήταν να μειώσει σε 4-2 με τον Μιλάνο προς το τέλος του αγώνα. Ούτε ο πιο πιστός φίλος του Άρη δεν περίμενε τέτοια επιθετική παραγωγικότητα και μάλιστα για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι. Έλεγχε τον αγώνα, δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα και αναπτυσσόταν από άξονα και άκρα. Για ένα ακόμη παιχνίδι έβγαλε αρκετές κάθετες και πραγματικά όλα κύλησαν ρολόι. Όσο για τον Κάμπορα, η διοίκηση οφείλει να τον ανανεώσει χθες. Με τον ρυθμό που σκοράρει ο Αργεντίνος θα ζητάει μετά τον ουρανό με τα άστρα. Δεν μπορώ να εξηγήσω την - προς το καλύτερο - μεταμόρφωση του Άρη, παρά να την πιστώσω στον Κούπερ. Φαίνεται ότι ο Αργεντινός τεχνικός βγάζει τίμια το ψωμί του.

Όσο για τον Ηρακλή ότι και να πούμε είναι λίγο. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει ποιότητα παιχτών. Έχει πολλά κενά στην άμυνα και το πληρώνει συνεχώς, αλλά τουλάχιστον λειτουργεί ικανοποιητικά στην κόντρα. Τη δεδομένη χρονική στιγμή το πρόβλημα έγκειται στο ότι οι ομάδες που έχουν τους ίδιους στόχους με αυτόν ενισχύονται, εκτός από τον ίδιο. Μάλιστα, έχουν αρχίσει και προσφυγές με τον Κοβαλέφσκι να προσφεύγει για 10.000 ευρώ! Φυσικά δεν είναι μόνο ο Πολωνός keeper. Έπονται κι άλλοι. Ο Πουρσανίδης λέει ότι ο Ηρακλής έχει stand dy παίχτες, αλλά δεν φαίνεται να πείθει κάποιον. Ας μην πω και για τις φήμες περί πώλησης του Έπσταϊν. Ας μην πω και για τις καταγγελίες Κωφίδη περί τρελής εφόδου στα αποδυτήρια στο ημίχρονο του προηγούμενου αγώνα επί του Πανθρακικού. Ας μην πω για τους αλλοδαπούς συνέταιρους του Προέδρου. Ας μην πω για το πόσο ''ωραία'' νιώθει ο κόσμος της ομάδας. Δεν τον βλέπω καλά τον Ρέμο.

Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010

Το ''κάψιμο'' συνεχίζεται

Λίγο πριν τον αγώνα μεταξύ Ολυμπιακού και Α.Ε.Κ. σκεφτόμουν πως θα μπορούσε να σκοράρει η φιλοξενούμενη ομάδα. Σε ένα παιχνίδι όπου οι αποστάσεις θα ήταν σίγουρα μεγάλες από πλευράς γηπεδούχου, δεν υπήρχαν και πολλοί πιθανοί τρόποι. Θα μπορούσε να σκοράρει από κάποια στημένη φάση, όχι όμως με κεφαλιά γιατί στον αέρα είναι πολύ αδύναμη. Λογικό θα ήταν να σκοράρει από αντεπίθεση με αιχμές του δόρατος τους Μπλάνκο, Σκόκο και Τζιμπούρ. Τζιμπούρ; Ναι Τζιμπούρ. Ο κλώνος του Τρεζεγκέ έπαιξε βασικός και έδωσε ένα μεγάλο φαπ στον Ντούσαν που τον είχε τόσο καιρό εκτός ομάδας και εντός ψυγείου. Φαπ όμως εισέπραξε και ο Ολυμπιακός. Γιατί; Διότι για δεύτερη συνεχόμενη φορά ''ξεβρακώνεται''. Ποιος φταίει; Η απάντηση στη συνέχεια.


Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον Ολυμπιακό να μπαίνει δυνατά στον αγωνιστικό χώρο και την Α.Ε.Κ. κυριολεκτικά να μην μπορεί να περάσει το κέντρο και να αδυνατεί να αλλάξει έστω και μια σωστή μπαλιά. Να είμαι ειλικρινής, πίστευα ότι ο Ολυμπιακός θα σκόραρε νωρίς και πράγματι το κατάφερε σε μια περίεργη και συνάμα δύσκολη φάση. Στο 28' λεπτό μετά από εκτέλεση κόρνερ η μπάλα φτάνει στον Αβραάμ που πλασάρει. Την ''δόξα'' του Αβραάμ πάει να κλέψει ο Μήτρογλου, ο οποίος ενώ είναι σε θέση οφσάιντ μπλέκεται στη φάση και μπερδεύει την κατάσταση. Τραγικό λάθος από τον επιθετικό του Ολυμπιακού, ο οποίος αντί να μείνει αμέτοχος και να κάτσει στα αυγά του, τα έκανε σαλάτα με τον διαιτητή να αλλάζει (!) απόφαση και να κατοχυρώνει το γκολ. Μάλιστα ο Αβραάμ μετά τη φάση (δικαίως) τα έχωνε στον πιστολέρο.

Το γκολ σίγουρα χαλάει τον τρόπο παιχνιδιού της Α.Ε.Κ., η οποία πλέον αναγκάζεται να ανοιχτεί και να ψάξει το γκολ, αντί να παίξει με αντεπιθέσεις. Η απάντηση, όμως, έρχεται άμεσα από τον Σκόκο με τον Αργεντίνο να το παστελώνει με φοβερό μονοκόμματο σουτ και φτου ξανά από την αρχή. Έχουμε πει και στο παρελθόν ότι ο παίχτης το κατέχει το τόπι. Η πλάκα είναι ότι η Α.Ε.Κ., όχι μόνο οργανώθηκε, όχι μόνο ισορρόπησε, αλλά και προηγήθηκε με τον Σκόκο να πιάνει στον ύπνο τον Αντώνη, ύστερα από μακρινή εκτέλεση φάουλ. Μεγάλο λάθος από το φέρελπι κηπουρό, ο οποίος μάλλον πήγε για πουρνάρια. Δεύτερο συνεχόμενο ματς με ''(ψιλο)πνίξιμο'' για τον τερματοφύλακα. Ο διαιτητής σφυρίζει την λήξη του πρώτου ημιχρόνου με την ομάδα του Πειραιά μάλλον να έχει υποτιμήσει την αντίπαλη ομάδα.

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκινάει με την Α.Ε.Κ. να είναι πιο ορμητική, να πιέζει ψηλά και να δυσκολεύει τις κινήσεις του Ολυμπιακού. Φαίνεται να κυλάει πολύτιμος χρόνος εις βάρος των ερυθρολεύκων, χωρίς να υπάρχει ουσιαστική αντίδραση. Το παιχνίδι θα το χαρακτήριζα μέτριο και αυτό φαίνεται κι από τις ''απουσίες'' πολλών παιχτών. Ο Ντιόγκο ήταν επιεικώς εξαφανισμένος, ο Γκαλέτι μάλλον περιμένει την Μπορντώ, ο Μαρέσκα μπερδεύτηκε και ο μόνος που φαίνεται να επιπλέει ήταν ο Αβραάμ, ο οποίος έτρεχε παντού και έπαιζε μέχρι και επιθετικός. Από την άλλη πλευρά ο Μπλάνκο ήταν κάκιστος, αλλά η κακή απόδοσή του δεν φάνηκε λόγω του Σκόκο, του Τζιμπούρ και του αθόρυβου Μαντούκα.

Οι γηπεδούχοι προσπαθούσαν να απειλήσουν με σέντρες και ψηλές μπαλιές με την ένωση να έχει πολλά προβλήματα στον αέρα. Η πώληση του Κυργιάκου έχει αποδυναμώσει αισθητά την εναέρια άμυνα της ομάδας, σε σημείο που να εκθέτει τον τερματοφύλακα. Ωστόσο, φαίνεται ότι η ομάδα του Πειραιά έχει ''καεί'', δεν διαθέτει φρεσκάδα και είναι ανήμπορη να ανατρέψει το αποτέλεσμα. Για την ακρίβεια, έδειχνε να μην μπορεί καν να ισοφαρίσει το ματς.

Τελικώς, η Α.Ε.Κ. έφυγε νικήτρια από το Καραϊσκάκη μετά από 15 χρόνια, με όχι και τόσο μεγάλη εμφάνιση, αλλά αυτό έχει μικρή σημασία. Έμεινε πιστή σε αγωνιστικό πλάνο, κατάφερε να εκμεταλλευτεί τα κενά του Ολυμπιακού και να κάνει αυτά που έπρεπε στον αγωνιστικό χώρο. Οι αντεπιθέσεις δούλεψαν σωστά και τα αμυντικά χαφ υπερίσχυσαν στο χώρο του κέντρου. Ο Ντούσαν δεν χρειάστηκε να κάνει κάτι σημαντικό. Η ροή του αγώνα τον βοήθησε σημαντικά σε αυτό. Αυτό το παιχνίδι μπορεί να αποτελέσει την (αγωνιστική) ανάκαμψη της Α.Ε.Κ. Οι φίλοι της ομάδας πήραν χαρά μετά από καιρό.

Από την άλλη πλευρά, γίναμε μάρτυρες για μια ακόμη φορά των κενών του Ολυμπιακού. Ο κόσμος του Ολυμπιακού θα πρέπει να καταλάβει ότι δεν είναι αδυναμία, ούτε αχαριστία να παραδεχτεί ότι ο Πρόεδρας έχει κάνει τραγικά λάθη στο σχεδιασμό του φετινού ρόστερ. Δεν υπάρχει ποσότητα παιχτών και η διοίκηση αντί να ψάξει σαν τον Rex έτοιμους παίχτες για ενδεκάδα, πάει και υπογράφει τον (ανέτοιμο) Λούα Λούα, κυνηγάει τον (επίσης ανέτοιμο) Καστίγιο και γενικά δείχνει μια απίστευτη αδιαφορία. Λες και ο Κόκκαλης έχει το αλάθητο. Το τραγικότερο όλων είναι ότι συζητείται ακόμα και αντικατάσταση του Ζίκο! Λες και φταίει ο Βραζιλιάνος. Το θέμα είναι πολύ απλό. Αν δεν ενισχυθεί άμεσα με έτοιμους παίχτες θα χάσει το πρωτάθλημα, μολονότι έχει ευνοϊκότερο πρόγραμμα από τον Παναθηναϊκό. Κι αν την διοίκηση δεν την ενδιαφέρει το πρωτάθλημα, αλλά η Ευρώπη, με τέτοιες εμφανίσεις αντίο ζωή.

Υ.Γ.1 Ρε Κατσαρέ, μάθε να περιγράφεις αγώνα.

Υ.Γ.2 Καλά ποιος φώναζε από την ντουντούκα; Και ακουγόταν κιόλας.

Υ.Γ.3 Φαπ σε μένα που είχα πει ότι θα κερδίσει ο Ολυμπιακός και μάλιστα είχα προβλέψει και σκορ (2-0) τρομάρα μου!

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

Ιθαγενείς στο Allianz Arena (όχι του Μονάχου)

Τόσο καιρό που γράφω στο blog δεν είχα ασχοληθεί ιδιαίτερα με την Α.Ε.Κ. Η κατάσταση με τον μάστορα όμως με ωθεί στο να γράψω για τα τεκταινόμενα στην ομάδα. Πάμε να τα κάνουμε πενηνταράκια. Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία με τον Bob έχει αρχίζει να κουράζει κι όχι μόνο τους φίλους της Α.Ε.Κ. Αν ο καλός αυτός άνθρωπος θέλει να αγοράσει την ομάδα, γιατί δεν το κάνει; Γιατί δεν μπαίνει σε ένα αεροπλάνο από την πόλη των ανέμων με προορισμό το Ελλάντα; Αρχικά, ας δεχτούμε ότι έχει την οικονομική επιφάνεια, όπως δήλωσε άλλωστε και ο Έλληνας πρόξενος στο Σικάγο. Τότε τι τον εμποδίζει να πάρει την Π.Α.Ε.;

Η γνώμη μου είναι ότι η Α.Ε.Κ. χρωστάει και μάλιστα χρωστάει πολλά. Και προφανώς θέλει να τσεκάρει πόσο είναι αυτό το ποσό. Προκύπτουν όμως κρίσιμα ερωτήματα. Πρώτον αν η Α.Ε.Κ. χρωστάει, τι ωθεί τον Bob να πάρει την ομάδα; Η αγάπη του για την Α.Ε.Κ.; Ας σοβαρευτούμε λίγο. Δεύτερον, γιατί η Π.Α.Ε. χρωστάει; Πως έφτασε να χρωστάει πάνω από 30 μύρια; Μαζί με τον Άρη μπήκαν στο περιβόητο άρθρο 44 κι αυτή τη στιγμή η ομάδα της Θεσσαλονίκης βρίσκεται σε απείρως καλύτερη μοίρα. Πως κατόρθωσε η Α.Ε.Κ. να φτάσει σε αυτό το σημείο - γιατί σίγουρα περί κατορθώματος πρόκειται - μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ. Σίγουρα έγιναν λάθη σε μεταγραφικούς σχεδιασμούς, αλλά μιλάμε για μια ομάδα που έχει έσοδα από εισιτήρια, χορηγούς, τηλεοπτικά και πωλήσεις παιχτών. Ο νοών νοείτω.

Σύμφωνα με τον Θανόπουλο: «το ''κουτί της Πανδώρας'' άνοιξε με την φυγή του Ντέμη, ο οποίους άφησε την ομάδα σε ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με το άθλημα, δεν έχουν γνώση και χρόνο παρόλο που διαθέτουν λεφτά». Μιλάμε για τους ίδιους ανθρώπους που έστειλαν εξώδικο (!) στον Κοζώνη και του ζήτησαν να μην ξανασχοληθεί με την Α.Ε.Κ. Ο ρόλος τους είναι να μοιράζουν εξώδικα; Υποτίθεται ότι έχουν λεφτά. Αν έχουν γιατί δεν τα βάζουν στην Α.Ε.Κ.; Κι αν δεν έχουν πρόθεση να τα σπρώξουν γιατί κάθονται; Έχει δημιουργηθεί και ένα ωραίο τριγωνάκι με Νοτιά, Θανόπουλο και Κανελλόπουλο κι έχει δέσει το γλυκό. Όπως βλέπουμε όλα είναι αλληλένδετα μεταξύ τους.

Ωστόσο, στο γενικό χάλι της ''ένωσης'' παίζει ρόλο και το αγωνιστικό, όπου θεωρώ ότι μεγάλη ευθύνη φέρει ο Ντούσαν. Μαλώνει με όποιον βρει, διώχνει όποιον θέλει, και γενικά τσιτώνει εύκολα. Τριβές με την διοίκηση, πολλά λάθη στο μεταγραφικό σχεδιασμό, αποτυχημένες επιλογές παιχτών, δημιουργία (αργεντίνικης;) κλίκας στα αποδυτήρια. Κι από όλα αυτά συνεπάγεται κακό ποδόσφαιρο. Για να είμαι ειλικρινής ο Σέρβος φαίνεται κουρασμένος, σα να μην έχει φρεσκάδα και είναι μονίμως εκνευρισμένος. Παρόλα αυτά δεν τα παρατάει και μάλλον το πείσμα του βλάπτει την ομάδα, αλλά και τον ίδιο.

Η ταμπακιέρα είναι ότι οι φίλοι της Α.Ε.Κ. έχουν απογοητευτεί τόσο πολύ, που δεν ξέρουν τι να πιστέψουν. Ίσως εν τέλει και να μην τους νοιάζει. Μέχρι και ιστοσελίδα κατασκεύασαν για το μαστόρι. Η πικρή αλήθεια είναι ότι αν η ομάδα πήγαινε καλά αγωνιστικά, ίσως όλα αυτά που συζητάμε τώρα να είχαν μικρή σημασία. Αν τελικώς επικρατήσει ο Κοζώνης το κοινό της Α.Ε.Κ. να εύχεται να μην εξελιχθεί σε κλώνο του Ζαχουδάνη. Είμαι σίγουρος ότι οι φίλοι του Άρη θα θυμούνται πολύ καλά τον Τζον.

Υ.Γ.1 Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!!!

Υ.Γ.2 Μην ξεχάσετε να ψηφίσετε στο νέο γκάλοπ του blog.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...