Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

Με ποιον έπαιξε ο Άρης;

Πάντως όχι με τον Ολυμπιακό. Δεν ξερω ποια ομάδα κατέβηκε στον αγωνιστικό χώρο του Χαριλάου. Το μόνο που ξέρω είναι ότι έχασε και μάλιστα έχασε πανηγυρικά. Είχαμε πει πως ο Άρης θα πρέπει να μπει δυνατά και να χτυπήσει στο πρώτο ημίχρονο. Μπήκε όντως δυνατά αλλά χτύπησε στο δεύτερο. Είχαμε πει επίσης, ότι υπάρχει πίεση καλής εμφάνισης, αλλά όχι πίεση αποτελέσματος. Η καλή εμφάνιση εξετελέσθη και μαζί ήρθε και το αποτέλεσμα. Η φιλοξενούμενη ομάδα άραγε που βρισκόταν; Τι συμμετοχή είχε σε όλα αυτά;

Το ματς ξεκίνησε εντυπωσιακά με τις δυο ομάδες να μπαίνουν δυναμικά στον αγωνιστικό χώρο. Ξέφρενος ρυθμός με την μπάλα να πηγαίνει πάνω κάτω. Τα κέντρα και των δυο ομάδων δεν μπορούσαν να συναρμονιστούν με το ρυθμό του αγώνα. Η πρώτη φάση ήρθε από τον Κάλβο στο 23' λεπτό, ύστερα από πολιορκία του Άρη στα καρέ του Ολυμπιακού. Από εκείνο το σημείο και μετά η ομάδα του Πειραιά ήταν θεατής.


Πάθος και επιθετικότητα τα χαρακτηριστικά του γηπεδούχου, με πολύ καλή αλληλοκάλυψη στα άκρα και σταδιακή υπεροχή στο χώρο του κέντρου με τον Πρίττα να δίνει ρεσιτάλ. Στο αντίπαλο στρατόπεδο, για μια ακόμη φορά γίναμε μάρτυρες των κενών του Ολυμπιακού. Ανεπαρκές κέντρο με τον Ντούντου να παλεύει με δυο αντιπάλους και συνάμα, να προωθείται και τον Ντομί να μην μπορεί να αποδώσει ως αμυντικό χαφ. Εκτός τόπου και χρόνου ο Γάλλος. Εδω καλά καλά δεν μπορεί να αποδώσει στην θέση του. Αναγκαίο κακό η χρησιμοποίησή του. Κραυγαλέα η έλλειψη του Μαρέσκα. Ο Ιταλός αν και δεν είναι αμυντικό χαφ δίνει ποιότητα στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Τα ίδια ισχύουν και για τον Μέλμπεργκ, ειδικά από την στιγμή που ο Αβραάμ φαινόταν έξω από τα νερά του. Ο Άρης επιτιθέμενος από τα άκρα έβγαζε τα συκώτια στα ακραία μπακ του Ολυμπιακού. Γκαλίτσιος και Μπράβο αντιπετώπισαν πολλά προβλήματα στο πρώτο ημίχρονο από Κάλβο και Χαβίτο αντίστοιχα.

Γρήγορη ανάπτυξη από πλευράς Άρη με σωστές και κοντινές πάσες, κυριολεκτικά σφουγγάρισε τον Ολυμπιακό στο πρώτο μέρος. Ο Ζίκο είχε πολλά να διορθώσει στο δεύτερο μέρος και πραγματικά προσπάθησε, αποσύροντας τον κάκιστο και κιτρινισμένο Γκαλίτσιο, βάζοντας στον αγώνα τον Τοροσίδη. Από την άλλη πλευρά, το 4-4-2 του Κούπερ λειτούργησε άψογα με την ομάδα να αφομοιώνει τα στοιχεία του Αργεντίνου τεχνικού και να παρουσιάζει ένα κράμα Μαζίνιο-Κούπερ. Σίγουρα οι κιτρινόμαυροι δικαιούντο ένα γκολ στο πρώτο ημίχρονο.

Το δεύτερο ημίχρονο δεν ξεκίνησε τόσο ορμητικά όσο το πρώτο, όμως οι γηπεδούχοι εξακολουθούσαν να ελέγχουν το ματς. Και μάλιστα όσο περνούσε η ώρα, οι ερυθρόλευκοι έδειχναν να θωρακίζονται στα μετόπισθεν για να κρατήσουν το μηδέν. Γύρω στο 60' λεπτό ειλικρινά σκέφτηκα ότι ο Ολυμπιακός θα έβγαζε λαγό από το καπέλο του και θα έπαιρνε το ματς. Διαψεύστηκα κατηγορηματικά. Στο 69' λεπτό, σε μια φάση που δεν μύριζε γκολ ο μαχητής Πρίττας με μια επίμονη προσπάθειά του διεκδικεί την μπάλα, η οποία φτάνει στον Κάμπορα και σκοράρει βάζοντας φωτιά στο γήπεδο. Η δικαιοσύνη αποδόθηκε. Η άμεση αντίδραση του Ζίκο, με Ζαϊρί και Ντιόγκο δεν φρεσκάρουν την ομάδα. Ο Ολυμπιακός πραγματικά κλάταρε. Παίχτες κλειδιά δεν είχαν ιδέα που βρίσκονταν με πρώτο και καλύτερο τον -διαλέγω παιχνίδια- Γκαλέτι.

Η ανωτερότητα του Άρη ήταν καθολική και σταθερή σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Ούτε ένας παίχτης δεν υστέρησε. Δεν άφησε τον Ολυμπιακό να πάρει ανάσα και τον ''ξεβράκωσε'' φανερώνοντας όλα τα κενά και τις αδυναμίες του. Πανάξια η επικράτηση του Άρη απέναντι σε ένα κάκιστο Ολυμπιακό. Πολλάκις έχουμε αναφέρει πως οι νίκες αποκρύπτουν τα πραγματικά προβλήματα μιας ομάδας. Απόψε ήρθε η αποκαθήλωση. Η εμφάνιση του Ολυμπιακού δεν επιτρέπει σε κάνεναν να πει το οτιδήποτε. Να δούμε πως θα διαχειριστεί ο κόσμος του Ολυμπιακού την ήττα. Θα κάτσει να σκεφτεί ποιος είναι υπεύθυνος για το φετινό ρόστερ του Ολυμπιακού; Σίγουρα όχι ο Ζίκο, ο οποίος από την πλευρά του έκανε ότι μπορούσε. Αντέδρασε σωστά, όχι όμως και οι παίχτες του.

Να δούμε όμως και πως θα διαχειριστεί ο Άρης την νίκη. Φοβερή βελτίωση από την ομάδα της Θεσσαλονίκης με τον Κούπερ σίγουρα να είναι ευχαριστημένος από την απόδοση. Δεν πρέπει όμως να παρασυρθούν από το αποτέλεσμα, η καλή εμφάνιση είναι το ρεζουμέ. Πλέον ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στην πρώτη θέση, ύστερα από το ''τσαλάκωμα'' του Ολυμπιακού, έχοντας όμως δυσκολότερο πρόγραμμα στη συνέχεια. Και μια που αναφέρομαι στον Παναθηναϊκό, μόνο αστεία μπορώ να χαρακτηρίσω τα σενάρια που κυκλοφόρησαν ότι ο Άρης έπαιξε για χαρη του τριφυλλιού. Ο Άρης δεν έχει ομάδα, δεν έχει οπαδούς, δεν έχει αναγκη τους βαθμούς; Δηλαδή όταν ο Άρης έκανε καλή εμφάνιση εναντίον του Παναθηναϊκού, έπαιζε για τον Ολυμπιακό; Πρέπει να κυνηγάς φαντάσματα για να πιστεύεις τέτοια πράγματα ή πολύ απλά να ψάχνεις άλλοθι. Γελάνε και οι πέτρες.

Υ.Γ.1 Πολύ ντεφορμέ ο Παμπορίδης με τους βοηθούς του.

Υ.Γ.2 Πρίττας = Τιτανοτεράστιος

Υ.Γ.3 Πολύ καλή περιγραφή του αγώνα από τη Nόβα.

Υ.Γ.4 Όλα τα λεφτά ο μεταφραστής του Άρη.


Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

Πίεση καλής εμφάνισης, όχι αποτελέσματος

Την Κυριακή τίθενται αντιμέτωποι, στο γήπεδο Χαριλάου, ο Άρης και ο Ολυμπιακός. Σαφώς και πρόκειται για μεγάλο παιχνίδι και ιδιαίτερα κρίσιμο για τον γηπεδούχο. Ξεκάθαρο φαβορί φυσικά είναι ο Ολυμπιακός. Το παιχνίδι, όμως, κατά τη γνώμη μου κρύβει κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία, τα οποία θα εξετάσουμε ευθύς αμέσως.

Η ομάδα της Θεσσαλονίκης με την έλευση Κούπερ επιχειρεί μια αναπροσαρμογή στο πλάνο, μια πολυδιάστατη αλλαγή στο μοντέλο. Η μεταμόρφωση, όμως, της ομάδας δεν είναι δυνατόν να έρθει - αν έρθει - μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Χρειάζεται χρόνος, κάτι που άλλωστε δήλωσε και ο ίδιος ο Κούπερ. Βέβαια, κάποιοι δεν το κατανοούν αυτό. Το αποτέλεσμα είναι να γίνεται ήδη κριτική στον Αργεντινό τεχνικό. Πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά, όμως ποιος μου λέει ότι δεν θα επεκταθεί; Αυτό σημαίνει ένα πράγμα. Ότι χρειάζεται υπομονή. Και θα πρέπει κάποιοι να καταλάβουν ότι όταν οι συνθήκες δεν είναι ώριμες η υπομονή μεταφράζεται σε αρετή και όχι σε ηττοπάθεια. Καταλαβαίνω ότι σε κάποιους δεν αρέσει αυτό που λέω αλλά νομίζω ότι την δεδομένη χρονική στιγμή δεν υπάρχει άλλη λύση. Δεν υπονοώ φυσικά ότι η ομάδα έχει βγει εκτός στόχων. Ακόμα, είναι πολύ νωρίς για να πούμε κάτι τέτοιο.


Προς αποσαφηνισμό του τίτλου, με τον οποίο στόλισα το άρθρο θεωρώ ότι όταν παίζει ο Άρης εντός έδρας με τον Αστέρα είναι το φαβορί για την νίκη. Το ίδιο κι όταν παίζει με ομάδες τύπου Αστέρα. Με τον Ολυμπιακό, όμως, δεν είναι φαβορί. Πως να το κάνουμε δηλαδή; Και με βάση την εικόνα που έδειξε στον προηγούμενο αγώνα και τα όσα έγιναν μετά το ματς μια καλή εμφάνιση επιβάλλεται. Κι ας μην έρθει η νίκη. Υπάρχουν στιγμές που η καλή μπάλα παίζει σπουδαιότερο ρόλο από το αποτέλεσμα. Λιγοστές αυτές οι στιγμές αλλά κάποιες φορές αναγκαίες. Αυτό εννοώ όταν λέω ότι υπάρχει πίεση καλής εμφάνισης κι όχι αποτελέσματος. Ελπίζω να έγινα κατανοητός, έστω κι αν υπάρχει αντίθετη άποψη.

Στα του Ολυμπιακού τώρα. Η ομάδα πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Ο Ζίκο, μετά την νίκη επί του Παναθηναϊκού και την πρόκριση στο τζαμπιόλι που απέφερε 25 μύρια δεν έχει λόγο να μην αισθάνεται ικανοποιημένος. Κάθε άλλο μάλιστα. Ξέρει όμως ότι τα προβλήματα παραμένουν και για αυτό εξακολουθεί να ζητάει ενίσχυση. Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός επωφελείται λόγω της ποιότητας κάποιων παιχτών που διαθέτει και ότι ελλείψεις και κενά φαίνονται σχεδόν σε κάθε αγώνα. Ειδικά στην ανασταλτική λειτουργία είναι οφθαλμοφανές ότι υπάρχει πρόβλημα. Ευτυχώς που η τετράδα της άμυνας βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά και ούτε γάτα, ούτε ζημιά.

Βέβαια, απέναντι σε έναν αντίπαλο που έχει κι αυτός τα προβλήματά του στη μεσαία γραμμή δεν ξέρω κατά πόσο θα φανεί το κενό, ειδικά από τη στιγμή που παρτενέρ του Ναφτί στην μεσαία γραμμή του Άρη θα είναι (λογικά) ο τιτανοτεράστιος Πρίττας. Κατά τη γνώμη μου, οι ερυθρόλευκοι θα πρέπει να προσέξουν την αρχή του αγώνα και το δυνατό ξεκίνημα του γηπεδούχου. Αν λάβουμε υπόψη και το γεγονός ότι η ομάδα του Ζίκο δεν αποδίδει καλά στο πρώτο ημίχρονο πιστεύω πως ότι είναι να γίνει από πλευράς Άρη θα γίνει στο πρώτο μέρος.

Το ζητούμενο είναι να είμαστε αντικειμενικοί και να βλέπουμε τα πράγματα ως είναι κι όπως θα θέλαμε να είναι. Όπως και να χει περιμένω δυνατό παιχνίδι, κυρίως από πλευρά Άρη. Και κάτι τελευταίο. Σιχαίνομαι να μιλάω για τα κίτρινα ανθρωπάκια με τη σφυρίχτρα αλλά θα σκάσω αν δεν το γράψω. Στο άκουσμα ότι ορίστηκε ο Παμπορίδης άρχισαν κάποιοι Αρειανοί να μιλάνε για ενδεχόμενη σφαγή, αλλά εκεί που τρελάθηκα είναι ότι κάποιοι φίλοι του Ολυμπιακού το πήραν και πάνω τους και μεταξύ σοβαρού κι αστείου λέγανε ότι ο Παμπορίδης βρίσκει δίχτυα. Όχι ρε παιδιά. Καθίστε να γίνει το ματς πρώτα. Όχι ακόμα. Καήκαμε μου φαίνεται. Η συζήτηση γύρω από τη διαιτησία μόνο κακό κάνει και δημιουργεί φαύλους κύκλους.

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Τα καρότα και το χάος

Χθες αγωνίστηκαν αντιμέτωποι ο Ηρακλής και ο Παναθηναϊκός με τους φιλοξενούμενους να δραπετεύουν με γκολ του Νίνη στο 73' λεπτό. Δεν το είδα το ματς και ως εκ τούτου δεν μπορώ να έχω άποψη. Θέλω να σταθώ στο τι ρόλο βαράνε οι διοικήσεις των ομάδων και στο τι χάος επικρατεί κι η αλήθεια είναι ότι αυτές οι δυο ομάδες είναι αντιπροσωπευτικά δείγματα ηλιθιότητας. Όχι ότι δεν υπάρχουν κι άλλες. Σχεδόν όλες οι ομάδες του πρωταθλήματος δεν την παλεύουν μία όσον αφορά τα διοικητικά. Πάρτε την Α.Ε.Κ. για παράδειγμα. Αλλά εκεί τεράστια ευθύνη για το μπάχαλο φέρνει και ο προπονητής. Για την Α.Ε.Κ. όμως θα τα πούμε άλλη φορά.

Κι έρχομαι κατευθείαν στην ταμπακιέρα. Έφταιγε ο Τεν - Τεν και αν ναι που; Τι μεγάλο λάθος έκανε; Και μην μου πείτε ότι απολύθηκε για το αποτέλεσμα με τον Ολυμπιακό. Διότι αν ισχύει κάτι τέτοιο θα πρέπει όλοι οι φίλοι του Παναθηναϊκού να πάνε σωρηδόν να γίνουν μέλη στη Λέσχη Φίλων Άρη. Δεν γίνεται να διώχνεις ένα προπονητή που έχεις τόσο καιρό επειδή έχασες ένα ματς. Είναι προφανές ότι ο Πατέρας (όπως και το σύνολο των οπαδών) δεν διαχειρίστηκε καθόλου μα καθόλου σωστά την ήττα. Δηλαδή τώρα που άλλαξε προπονητή τι έγινε στον Π.Α.Ο.; Τι άλλαξε; Να το θέσω καλύτερα; Τι θα αλλάξει; Θα μάθει καλύτερη μπάλα ο Σαριέγκι και θα βγάζει σέντρες με το αριστερό ο Βύντρα; Ή ο Καραγκούνης δεν θα πέφτει κάτω λες και είναι παππούδι; Μήπως ο Αντωνίου ξαφνικά θα μετατραπεί σε σκάουτερ ολκής και δεν θα δίνει 3 μύρια σε κάποιον Ροντρίγκο Σόουζα;

Αψυχολόγητη κίνηση από την διοίκηση. Δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλει να πετύχει ο Πατέρας. Θέλει να δείξει ότι είναι το απόλυτο αφεντικό; Θέλει να γίνει νέος Κόκκαλης; Η ομάδα είναι στην δεύτερη θέση, είναι το απόλυτο φαβορί για το κύπελλο και με το ένα πόδι στην επόμενη φάση της Ευρώπης. Και φυσικά η λύση είναι να διώξεις τον προπονητή. Και φυσικά η καυτή πατάτα πέφτει στα χέρια των Νιόμπλια και Βαζέχα. Και φυσικά η φετινή ομάδα θα παραμείνει δημιούργημα Κάτε. Οπότε για να μην βιαστούν κάποιοι να προτρέξουν σε ενδεχόμενη επιτυχία του νέου προπονητικού διδύμου ας το θυμούνται αυτό. Αν ήθελαν κάποιοι να διώξουν τόσο πολύ τον Ολλανδό ας περιμένανε μέχρι τον Γενάρη. Γιατί βιάστηκαν τόσο; Ας τον διώχνανε από το περασμένο καλοκαίρι. Ειλικρινά αδυνατώ να καταλάβω το λόγο απομάκρυνσης. Αλλάζει το μοντέλο και το πλάνο και δεν το πήρε κανείς χαμπάρι; Τελειώνοντας το θέμα με τον κλώνο του Ντούζου να πω ότι όταν είχε γίνει χαμός για να φύγει ο Τζίγγερ έλεγα ότι δεν ξέρω αν αυτό βγει σε καλό. Ειδικά από την στιγμή που λαλούν πολλά κοκόρια στην ομάδα.

Και πάμε στον Ηρακλή. Και μόνο που έχει πρόεδρο έναν τραγουδιστή τα λέει όλα. Το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να τραγουδάει για τον Ροναλντίνιο κάθε φορά που έρχεται από Μιλάνο και να σηκώνει τον γιακά από το πόλο μπλουζάκι του. Τι μπάλα ξέρει ο Αντώνης; Είναι φίλος της ομάδας σίγουρα. Αλλά τι σημαίνει αυτό; Ότι πρέπει να γίνει και πρόεδρος; Για μια στιγμή όμως είναι πρόεδρος; Έχει τις μετοχές στην κατοχή του; Είναι διοίκηση πρωτοδικείου ή δεν είναι; Γενικώς εδώ και δυο χρόνια, ψάχνουν όλοι στον Ηρακλή να βρουν ποιος έχει τις μετοχές. Τις έχει ο Σπανουδάκης, o Θεοδωρίδης, τις μεταβίβασε σε άλλον; Ποιος ξέρει. Και ξαφνικά ο Αντώνης αποφάσισε ότι θέλει να φύγει από τον Ηρακλή. Τώρα για ποιο λόγο μάλλον ούτε ο ίδιος ξέρει. Μήπως ξέρει ο Γαλανός; Ίσως γνωρίζει ο Αρναούτογλου και ο Μάκης. Εκλιπαρώ κάποιον να μου εξηγήσει την προσφορά του Γρηγόρη και του Μάκη στον Ηρακλή. Οι φήμες λένε κάτι για Έλληνα επιχειρηματία που ενδιαφέρεται για το πακέτο. Ποιος Έλληνας ρε παιδιά; Πλάκα κάνουμε; Πάλι θα τρέχουν οι Ηρακλειδείς μου φαίνεται.

Εμένα όμως μου αρέσει ο ''Γηραιός'' αναφορικά με την τακτική που ακολουθεί όσον αφορά τα νέα παιδιά. Κι όταν λέω νέα δεν εννοώ 25 χρονών. Κι αν κάποιος γονιός από βόρεια Ελλάδα θέλει να πάει το γιο του σε ακαδημία ποδοσφαίρου να τον πάει στον Ηρακλή. Παράγει συνεχώς παίχτες και στελεχώνει την ομάδα. Δεν λέω ότι είναι παιχταράδες, αλλά προσωπικά δεν με χαλάει ούτε ο Παπαστεριανός, ούτε ο Παπαζαχαρίας, ούτε ο Γιάντσης. Και μπράβο στον Ρέμο που ενθάρρυνε την προώθηση νέων παιδιών, ασχέτως αν το έκανε κι από αναγκαιότητα λόγω στενών οικονομικών πόρων. Καλή επιλογή και ο χεβυμεταλλάς στον πάγκο, ύστερα από την απόλυση του Προτάσοφ.

Πάντως, θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες με τις τραγελαφικές διοικήσεις που έχουν οι ομάδες. Για Κόντη, Σάββα, Πηλαδάκη, Πανόπουλο κ.ά. Με τέτοια πουλέν που στελεχώνονται διοικητικά οι ομάδες δεν περιμένω κάτι καλύτερο από αυτό που βλέπω.

Υ.Γ.1 Όλα τα λεφτά η υποδοχή του κόσμου του Ηρακλή στον Καραγκούνη όταν πήγε να χτυπήσει κόρνερ. Ακόμα απορώ πως δεν έπεσε κάτω να σφαδάζει από χτύπημα καρότου.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...