Πίεση καλής εμφάνισης, όχι αποτελέσματος

Την Κυριακή τίθενται αντιμέτωποι, στο γήπεδο Χαριλάου, ο Άρης και ο Ολυμπιακός. Σαφώς και πρόκειται για μεγάλο παιχνίδι και ιδιαίτερα κρίσιμο για τον γηπεδούχο. Ξεκάθαρο φαβορί φυσικά είναι ο Ολυμπιακός. Το παιχνίδι, όμως, κατά τη γνώμη μου κρύβει κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία, τα οποία θα εξετάσουμε ευθύς αμέσως.

Η ομάδα της Θεσσαλονίκης με την έλευση Κούπερ επιχειρεί μια αναπροσαρμογή στο πλάνο, μια πολυδιάστατη αλλαγή στο μοντέλο. Η μεταμόρφωση, όμως, της ομάδας δεν είναι δυνατόν να έρθει - αν έρθει - μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Χρειάζεται χρόνος, κάτι που άλλωστε δήλωσε και ο ίδιος ο Κούπερ. Βέβαια, κάποιοι δεν το κατανοούν αυτό. Το αποτέλεσμα είναι να γίνεται ήδη κριτική στον Αργεντινό τεχνικό. Πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά, όμως ποιος μου λέει ότι δεν θα επεκταθεί; Αυτό σημαίνει ένα πράγμα. Ότι χρειάζεται υπομονή. Και θα πρέπει κάποιοι να καταλάβουν ότι όταν οι συνθήκες δεν είναι ώριμες η υπομονή μεταφράζεται σε αρετή και όχι σε ηττοπάθεια. Καταλαβαίνω ότι σε κάποιους δεν αρέσει αυτό που λέω αλλά νομίζω ότι την δεδομένη χρονική στιγμή δεν υπάρχει άλλη λύση. Δεν υπονοώ φυσικά ότι η ομάδα έχει βγει εκτός στόχων. Ακόμα, είναι πολύ νωρίς για να πούμε κάτι τέτοιο.

Προς αποσαφηνισμό του τίτλου, με τον οποίο στόλισα το άρθρο θεωρώ ότι όταν παίζει ο Άρης εντός έδρας με τον Αστέρα είναι το φαβορί για την νίκη. Το ίδιο κι όταν παίζει με ομάδες τύπου Αστέρα. Με τον Ολυμπιακό, όμως, δεν είναι φαβορί. Πως να το κάνουμε δηλαδή; Και με βάση την εικόνα που έδειξε στον προηγούμενο αγώνα και τα όσα έγιναν μετά το ματς μια καλή εμφάνιση επιβάλλεται. Κι ας μην έρθει η νίκη. Υπάρχουν στιγμές που η καλή μπάλα παίζει σπουδαιότερο ρόλο από το αποτέλεσμα. Λιγοστές αυτές οι στιγμές αλλά κάποιες φορές αναγκαίες. Αυτό εννοώ όταν λέω ότι υπάρχει πίεση καλής εμφάνισης κι όχι αποτελέσματος. Ελπίζω να έγινα κατανοητός, έστω κι αν υπάρχει αντίθετη άποψη.

Στα του Ολυμπιακού τώρα. Η ομάδα πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Ο Ζίκο, μετά την νίκη επί του Παναθηναϊκού και την πρόκριση στο τζαμπιόλι που απέφερε 25 μύρια δεν έχει λόγο να μην αισθάνεται ικανοποιημένος. Κάθε άλλο μάλιστα. Ξέρει όμως ότι τα προβλήματα παραμένουν και για αυτό εξακολουθεί να ζητάει ενίσχυση. Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός επωφελείται λόγω της ποιότητας κάποιων παιχτών που διαθέτει και ότι ελλείψεις και κενά φαίνονται σχεδόν σε κάθε αγώνα. Ειδικά στην ανασταλτική λειτουργία είναι οφθαλμοφανές ότι υπάρχει πρόβλημα. Ευτυχώς που η τετράδα της άμυνας βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά και ούτε γάτα, ούτε ζημιά.

Βέβαια, απέναντι σε έναν αντίπαλο που έχει κι αυτός τα προβλήματά του στη μεσαία γραμμή δεν ξέρω κατά πόσο θα φανεί το κενό, ειδικά από τη στιγμή που παρτενέρ του Ναφτί στην μεσαία γραμμή του Άρη θα είναι (λογικά) ο τιτανοτεράστιος Πρίττας. Κατά τη γνώμη μου, οι ερυθρόλευκοι θα πρέπει να προσέξουν την αρχή του αγώνα και το δυνατό ξεκίνημα του γηπεδούχου. Αν λάβουμε υπόψη και το γεγονός ότι η ομάδα του Ζίκο δεν αποδίδει καλά στο πρώτο ημίχρονο πιστεύω πως ότι είναι να γίνει από πλευράς Άρη θα γίνει στο πρώτο μέρος.

Το ζητούμενο είναι να είμαστε αντικειμενικοί και να βλέπουμε τα πράγματα ως είναι κι όπως θα θέλαμε να είναι. Όπως και να χει περιμένω δυνατό παιχνίδι, κυρίως από πλευρά Άρη. Και κάτι τελευταίο. Σιχαίνομαι να μιλάω για τα κίτρινα ανθρωπάκια με τη σφυρίχτρα αλλά θα σκάσω αν δεν το γράψω. Στο άκουσμα ότι ορίστηκε ο Παμπορίδης άρχισαν κάποιοι Αρειανοί να μιλάνε για ενδεχόμενη σφαγή, αλλά εκεί που τρελάθηκα είναι ότι κάποιοι φίλοι του Ολυμπιακού το πήραν και πάνω τους και μεταξύ σοβαρού κι αστείου λέγανε ότι ο Παμπορίδης βρίσκει δίχτυα. Όχι ρε παιδιά. Καθίστε να γίνει το ματς πρώτα. Όχι ακόμα. Καήκαμε μου φαίνεται. Η συζήτηση γύρω από τη διαιτησία μόνο κακό κάνει και δημιουργεί φαύλους κύκλους.