Με ποιον έπαιξε ο Άρης;

Πάντως όχι με τον Ολυμπιακό. Δεν ξερω ποια ομάδα κατέβηκε στον αγωνιστικό χώρο του Χαριλάου. Το μόνο που ξέρω είναι ότι έχασε και μάλιστα έχασε πανηγυρικά. Είχαμε πει πως ο Άρης θα πρέπει να μπει δυνατά και να χτυπήσει στο πρώτο ημίχρονο. Μπήκε όντως δυνατά αλλά χτύπησε στο δεύτερο. Είχαμε πει επίσης, ότι υπάρχει πίεση καλής εμφάνισης, αλλά όχι πίεση αποτελέσματος. Η καλή εμφάνιση εξετελέσθη και μαζί ήρθε και το αποτέλεσμα. Η φιλοξενούμενη ομάδα άραγε που βρισκόταν; Τι συμμετοχή είχε σε όλα αυτά;

Το ματς ξεκίνησε εντυπωσιακά με τις δυο ομάδες να μπαίνουν δυναμικά στον αγωνιστικό χώρο. Ξέφρενος ρυθμός με την μπάλα να πηγαίνει πάνω κάτω. Τα κέντρα και των δυο ομάδων δεν μπορούσαν να συναρμονιστούν με το ρυθμό του αγώνα. Η πρώτη φάση ήρθε από τον Κάλβο στο 23' λεπτό, ύστερα από πολιορκία του Άρη στα καρέ του Ολυμπιακού. Από εκείνο το σημείο και μετά η ομάδα του Πειραιά ήταν θεατής.

Πάθος και επιθετικότητα τα χαρακτηριστικά του γηπεδούχου, με πολύ καλή αλληλοκάλυψη στα άκρα και σταδιακή υπεροχή στο χώρο του κέντρου με τον Πρίττα να δίνει ρεσιτάλ. Στο αντίπαλο στρατόπεδο, για μια ακόμη φορά γίναμε μάρτυρες των κενών του Ολυμπιακού. Ανεπαρκές κέντρο με τον Ντούντου να παλεύει με δυο αντιπάλους και συνάμα, να προωθείται και τον Ντομί να μην μπορεί να αποδώσει ως αμυντικό χαφ. Εκτός τόπου και χρόνου ο Γάλλος. Εδω καλά καλά δεν μπορεί να αποδώσει στην θέση του. Αναγκαίο κακό η χρησιμοποίησή του. Κραυγαλέα η έλλειψη του Μαρέσκα. Ο Ιταλός αν και δεν είναι αμυντικό χαφ δίνει ποιότητα στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Τα ίδια ισχύουν και για τον Μέλμπεργκ, ειδικά από την στιγμή που ο Αβραάμ φαινόταν έξω από τα νερά του. Ο Άρης επιτιθέμενος από τα άκρα έβγαζε τα συκώτια στα ακραία μπακ του Ολυμπιακού. Γκαλίτσιος και Μπράβο αντιπετώπισαν πολλά προβλήματα στο πρώτο ημίχρονο από Κάλβο και Χαβίτο αντίστοιχα.

Γρήγορη ανάπτυξη από πλευράς Άρη με σωστές και κοντινές πάσες, κυριολεκτικά σφουγγάρισε τον Ολυμπιακό στο πρώτο μέρος. Ο Ζίκο είχε πολλά να διορθώσει στο δεύτερο μέρος και πραγματικά προσπάθησε, αποσύροντας τον κάκιστο και κιτρινισμένο Γκαλίτσιο, βάζοντας στον αγώνα τον Τοροσίδη. Από την άλλη πλευρά, το 4-4-2 του Κούπερ λειτούργησε άψογα με την ομάδα να αφομοιώνει τα στοιχεία του Αργεντίνου τεχνικού και να παρουσιάζει ένα κράμα Μαζίνιο-Κούπερ. Σίγουρα οι κιτρινόμαυροι δικαιούντο ένα γκολ στο πρώτο ημίχρονο.

Το δεύτερο ημίχρονο δεν ξεκίνησε τόσο ορμητικά όσο το πρώτο, όμως οι γηπεδούχοι εξακολουθούσαν να ελέγχουν το ματς. Και μάλιστα όσο περνούσε η ώρα, οι ερυθρόλευκοι έδειχναν να θωρακίζονται στα μετόπισθεν για να κρατήσουν το μηδέν. Γύρω στο 60' λεπτό ειλικρινά σκέφτηκα ότι ο Ολυμπιακός θα έβγαζε λαγό από το καπέλο του και θα έπαιρνε το ματς. Διαψεύστηκα κατηγορηματικά. Στο 69' λεπτό, σε μια φάση που δεν μύριζε γκολ ο μαχητής Πρίττας με μια επίμονη προσπάθειά του διεκδικεί την μπάλα, η οποία φτάνει στον Κάμπορα και σκοράρει βάζοντας φωτιά στο γήπεδο. Η δικαιοσύνη αποδόθηκε. Η άμεση αντίδραση του Ζίκο, με Ζαϊρί και Ντιόγκο δεν φρεσκάρουν την ομάδα. Ο Ολυμπιακός πραγματικά κλάταρε. Παίχτες κλειδιά δεν είχαν ιδέα που βρίσκονταν με πρώτο και καλύτερο τον -διαλέγω παιχνίδια- Γκαλέτι.

Η ανωτερότητα του Άρη ήταν καθολική και σταθερή σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Ούτε ένας παίχτης δεν υστέρησε. Δεν άφησε τον Ολυμπιακό να πάρει ανάσα και τον ''ξεβράκωσε'' φανερώνοντας όλα τα κενά και τις αδυναμίες του. Πανάξια η επικράτηση του Άρη απέναντι σε ένα κάκιστο Ολυμπιακό. Πολλάκις έχουμε αναφέρει πως οι νίκες αποκρύπτουν τα πραγματικά προβλήματα μιας ομάδας. Απόψε ήρθε η αποκαθήλωση. Η εμφάνιση του Ολυμπιακού δεν επιτρέπει σε κάνεναν να πει το οτιδήποτε. Να δούμε πως θα διαχειριστεί ο κόσμος του Ολυμπιακού την ήττα. Θα κάτσει να σκεφτεί ποιος είναι υπεύθυνος για το φετινό ρόστερ του Ολυμπιακού; Σίγουρα όχι ο Ζίκο, ο οποίος από την πλευρά του έκανε ότι μπορούσε. Αντέδρασε σωστά, όχι όμως και οι παίχτες του.

Να δούμε όμως και πως θα διαχειριστεί ο Άρης την νίκη. Φοβερή βελτίωση από την ομάδα της Θεσσαλονίκης με τον Κούπερ σίγουρα να είναι ευχαριστημένος από την απόδοση. Δεν πρέπει όμως να παρασυρθούν από το αποτέλεσμα, η καλή εμφάνιση είναι το ρεζουμέ. Πλέον ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στην πρώτη θέση, ύστερα από το ''τσαλάκωμα'' του Ολυμπιακού, έχοντας όμως δυσκολότερο πρόγραμμα στη συνέχεια. Και μια που αναφέρομαι στον Παναθηναϊκό, μόνο αστεία μπορώ να χαρακτηρίσω τα σενάρια που κυκλοφόρησαν ότι ο Άρης έπαιξε για χαρη του τριφυλλιού. Ο Άρης δεν έχει ομάδα, δεν έχει οπαδούς, δεν έχει αναγκη τους βαθμούς; Δηλαδή όταν ο Άρης έκανε καλή εμφάνιση εναντίον του Παναθηναϊκού, έπαιζε για τον Ολυμπιακό; Πρέπει να κυνηγάς φαντάσματα για να πιστεύεις τέτοια πράγματα ή πολύ απλά να ψάχνεις άλλοθι. Γελάνε και οι πέτρες.

Υ.Γ.1 Πολύ ντεφορμέ ο Παμπορίδης με τους βοηθούς του.

Υ.Γ.2 Πρίττας = Τιτανοτεράστιος

Υ.Γ.3 Πολύ καλή περιγραφή του αγώνα από τη Nόβα.

Υ.Γ.4 Όλα τα λεφτά ο μεταφραστής του Άρη.