Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Το προπονητήριο

Υπήρχαν σεζόν που δεν έχανα εντός έδρας ματς. Ψηλά στην κερκίδα να φωνάζω και να τραγουδώ. Το γήπεδο γέμιζε κάθε φορά. Τίγκαρε. Και όλοι με εισιτήριο. Κανείς δεν έμπαινε στη ζούλα. Και να ήθελε, άλλωστε, δεν μπορούσε. Υπήρχαν δυο είσοδοι: η μία για θεατές και η άλλη για αθλητές, προπονητές, παράγοντες και διαιτητές. Αν ήθελες να μπεις τζαμπέ, υπήρχαν δυο τρόποι. Ο ένας προϋπόθετε να σκουπίζεις το παρκέ κάθε φορά που έπεφτε ένας ιδρωμένος αθλητής. Ο δεύτερος υποδήλωνε να αγωνιζόσουν στα φυτώρια της ομάδας. Εντούτοις, ο Κάνθαρος αγωνιζόταν στη δεύτερη ομάδα μπάσκετ που είχε ο Δήμος: στην Ολυμπιάδα Παπάγου. Επιπλέον, δεν είχα διάθεση να περιφέρομαι με μια σφουγγαρίστρα στο παρκέ. Άρα, πλήρωνα κανονικά. Παίζαμε με Δάφνη ή Σπόρτινγκ; Δυο χιλιαρικάκια το τίκετ -ευλογημένη η δραχμούλα. Φιλοξενούσαμε τον Πανώνιο ή το Περιστέρι; Τρία χιλιαρικάκια. Με Π.Α.Ο.Κ. και Ηρακλή ανέβαινε η ταρίφα στα τέσσερα. Με Άρη και Α.Ε.Κ. έφτανε στον Κολοκοτρώνη. Στο τσακίρ κέφι ακουμπούσαμε έξι χήνες, αλλά μόνο με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Το γήπεδο γέμιζε ανεξαιρέτως τιμής και αντιπάλου. Αρκετή ώρα πριν την έναρξη των αγώνων το Σαλούν ήταν φίσκα. Ο κόσμος στις κερκίδες να μετράει τα εύστοχα τρίποντα του Mike Υφαντή στην προθέρμανση και να περιμένει το τζάμπολ (κλισέ) με λαχτάρα, όπως ο Αντωνάκης την πρωθυπουργική καρέκλα. Αποθέωση, λοιπόν, για τους παίχτες του Παπάγου και γιούχα για τους φιλοξενούμενους. Ωραίες στιγμές. Και φτάνουμε στο εξής απολαυστικό σκηνικό. Ένας εκ των αντιπάλων, άρτι αφιχθείς από τον μαγικό κόσμο του N.B.A. (κλισέ), αντικρίζοντας τον κόσμο που φώναζε και ούρλιαζε, στρέφεται προς το τεχνικό επιτελείο και ρωτάει με απορημένο ύφος: «Γιατί το προπονητήριο έχει τόσο κόσμο;». Άκου εκεί να νομίζει ότι το ένδοξο Σαλούν είναι προπονητήριο. Ποιος ήταν ο παίχτης;
  1. Ξαβιέρ Μακντάνιελ (Ηρακλής)
  2. Έντι Τζόνσον (Ολυμπιακός)
  3. Σκοτ Σκάιλς (Π.Α.Ο.Κ.)
  4. Τζον Σάλεϊ (Παναθηναϊκός)
  5. Ρολάντο Μπλάκμαν (Α.Ε.Κ.) 
  6. Τζεφ Μαλόουν (B.A.O.)
Καλή επιτυχία και καλό μήνα.

Υ.Γ.1 Η σωστή απάντηση θα δημοσιευτεί στην επόμενη ανάρτηση.

Υ.Γ.2 Ήμαστε τρία άτομα που θα μπαίναμε μαζί στο γήπεδο. Τους υπόλοιπους θα τους βρίσκαμε μέσα. Έχουμε αγοράσει τα εισιτήρια και πάμε να μπουκάρουμε. Στην είσοδο μας περιμένουν οι αστυνομικοί για σωματικό έλεγχο. Με μπαλαμουτιάζουν, δεν βρίσκουν τίποτα και μου επιτρέπουν την είσοδο. Μαζί μου μπαίνει κι ο δεύτερος της παρέας. Ψάχνω να βρω τον τρίτο της παρέας, πουθενά αυτός. Ρε, πού πήγε; Άφαντος. Λες και τον κατάπιε ο Κρόνος. Ξάφνου, συνειδητοποιώ ότι δεν έχει περάσει τον έλεγχο. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά του έψαξαν μέχρι και τα παπούτσια του (!). Έχω πάει πάρα πολλές φορές γήπεδο, σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, αλλά πρώτη φορά έβλεπα τόσο εξονυχιστικό έλεγχο. Και να πω ότι o φίλος είχε criminal face να πάει στο διάολο. Το παλικάρι είχε -και ακόμα έχει- φάτσα κατηχητικού. Αξέχαστο περιστατικό.

Υ.Γ.3 Σε όλα τα ματς βρισκόμουν στην κερκίδα των γηπεδούχων. Σε όλα, πλην ενός. Τρελαίνομαι, τρελαίνομαι, μαζί σου Αρειανάρα ανασταίνομαι!

Υ.Γ.4 Το 1987, οι Def Leppard, κυκλοφορούν το τέταρτο στούντιο άλμπουμ της καριέρας τους, το οποίο σημαδεύτηκε από το ατύχημα του ντράμερ, Rick Allen, και γνωρίζουν τρομακτική επιτυχία. Πραγματική ''Hysteria''...



...ενώ πέντε χρόνια αργότερα, το 1992, παρουσιάζουν το ''Adrenalize'', που στιγματίστηκε από το θάνατο του κιθαρίστα, Steve Clark, εξαργυρώνοντας με τον καλύτερο τρόπο την επιτυχία του ''Hysteria''.

...To give out such crazy love, you must be some kinda drug
And if my time don't ever come, yeah, for me you're still the one
Damned, if I don't, damned, if I do, I gotta get a fix on you...

9 σχόλια:

  1. Σχετικά με το περιστατικό του φίλου σου. Πέρυσι στο Ελληνικό, στο ΑΕΚ-ΠΑΟΚ, τότε που κάτι ζωντόβολα δικά μας είχαν ρίξει μια φωτοβολίδα που έκαψε το χέρι μιας κοπελιάς στη Γραμματεία, ένας πανηλίθιος μπάτσος στον έλεγχο, μου πήρε εμένα το αναπτηράκι το μπικ (το μικρούλι) και οι διπλανοί μου περνούσαν μέσα μπαζούκα και όλμους. Άμα διαθέτει καρούμπαλο ο μπάτσος τύφλα να έχει ο αστυνόμος Σαΐνης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΡΕ ΦΙΛΕ...

    Ωραίο το αρθράκι.

    Αυτες τις ατακες (οπως αυτη με το προπονητηριο), τις λενε συνηθως οι Αμερικανοι. Βλέπεις οι ανθρωποι συνηθισμενοι στα μεγαλεια των ΗΠΑ, στις υπερφυσικες εγκαταστασεις τους φαινονται παραξενα καποια πραγματα...

    Ο οποιοσδήποτε μπορει να το ειπε. Μαλλον θα ηταν καποιοος που ηρθε πρωτη φορα Ευρωπη.

    Καλα για τους εξωνυχιστικους ελεγχους που λες θα μπορουσαμε να φτιαξουμε 5 αρθρα απο εμπειριες. χαχα

    Τι αν θυμηθω; Σε εκτος εδρας αγων που πηγαμε 2.500 - 3.000 χιλιαδες και μας λενε "σηκωστε τα εισητιρια ψηλα να τα δουμε"... Λες και θα δουν 2.500 - 3.000 χερια. χαχαχαχα..

    Ακόμα και στην μεγάλη κάθοδο το 10. Που λέγαμε μεταξυ μας "το εισητιριο και τα μάτια σου, μαλακα". Και φτανω να μπω στη θυρα που θα εμπαινα και παω απο μονος μου να μου κοψουν το εισητηριο. Ουτε που θα μου το κοβαν αλλιως.

    Ή στο παλε στον ημιτελικο με την Χεμοφαρμ το 2006 για το παλε ποτε uleb cup.. Ειχαν δειξει τα διαρκειας τους οι κατοχοι και τα πετουσαν απο τα παραθυρα των διαδρομων για να τα παρουν οι απο κατω που περιμεναν. χαχα. οτι να ναι.. Αυτο μου το πε φιλος. Δεν ημουν παρων.

    και αλλα πολλα. αστεια και ασχημα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αετόπουλο, στο Ολυμπιακός - Άρης, στο Καραϊσκάκη, πριν λίγες βδομάδες, δεν με έλεγξε κανείς. Στην είσοδο της θύρας δεν υπήρχαν καν μπάτσοι. Ούτε σεκιούριτι. Και άρμα μάχης περνούσες. Θυμάμαι και κάτι ματς στη Λεωρόρο που ούρλιαζε ο κόσμος, διότι περνούσε από τον έλεγχο με ρυθμούς χελώνας, και οι μπάτσοι άνοιγαν τις πόρτες για να μην γίνει κανά οργανωμένο ντου. Κουτσοί, στραβοί, τυφλοί έμπαιναν μέσα. Καταλαβαίνεις τι πέρασε μέσα. Για να ξέρουμε και τι λέμε.

    Jim, υπάρχουν άπειρα παρόμοια περιστατικά. Δεν συμπληρώνουμε μόνο πέντε άρθρα, αλλά εκατό! Και αστεία, όπως το σκηνικό που περιγράφω, και άσχημα, όπως ένα ματς στο Αιγάλεω που τα ΜΑΤ συμπεριφερόντουσαν στους Αρειανούς λες και ήταν αιχμάλωτοι πολέμου έτοιμοι προς ανάκριση. Την πρώτη φορά που πήγα στο Χαριλάου, θυμάμαι να μας εξετάζουν εξονυχιστικά, και μάλιστα σε φιλικό αγώνα. Μπορεί να μη θυμάμαι την ροή του ματς, αλλά μου έχει μείνει ως εικόνα ο σωματικός έλεγχος και η αγανάκτηση των Αρειανών για τον έλεγχο που υπεβλήθησαν σε φιλικό αγώνα. Ακόμα και την τελευταία φορά που πήγα, υπήρχε αρκετά καλός έλεγχος, από την εταιρία σεκιούριτι παρακαλώ. Τέλος πάντων. Όσον αφορά το κουίζ, πράγματι θα μπορούσε να το έχει πει ο καθένας από τη λίστα, αλλά μόνο ένας το τόλμησε. Και δεν είναι όλοι Αμερικανοί στη λίστα. Οφείλω, πάντως, να σας ενημερώσω ότι το κουίζ κρύβει και μια μικρή παγίδα. Κάποιο όνομα είναι τελείως παραπλανητικό, καθώς είχε βρεθεί σε παρόμοιο περιστατικό. Ποιος το θυμάται κι αυτό;

    Καλησπέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι μου θύμησες τώρα με τον Μπλάκμαν. Όταν τον φέραμε, ο κόσμος περίμενε θαυματοποιό. Κάποιον σούπερμαν που θα έβαζε 40άρες και 50άρες ενώ ήρθε μεσούσης της περιόδου, χωρίς προετοιμασία με την ομάδα και σε συνθήκες εξαιρετικής πίεσης (η ΑΕΚ έπαιζε την παραμονή στην κατηγορία) και παραλίγο να τον βγάλουν "παλτό", άχρηστο κι οτιδήποτε άλλο σχετικό και μειωτικό. (Για τον παίκτη ή για το αθλητικό τους επίπεδο;) Μεγάλος παίκτης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. λοιπόν κι εγώ κάποιον σκέφτομαι αλλά δε θα το πω, θα περιμένω την επόμενη ανάρτηση.
    καλό ξημέρωμα.
    οι στίχοι μερακλίδικοι
    I gotta get a fix on you...
    αααπόλαυση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μπαλαντέρ, από ότι θυμάμαι ήταν άψογος επαγγελματίας και κρίνοντας από το τζαμ σουτ είχε πολύ μπάσκετ μέσα του. Είχε έρθει και μεγάλος σε ηλικία. Νομίζω 35 χρονών. Τιμή που αγωνίστηκε στην ΑΕΚ και στην, πάλαι ποτέ κραταιά, Α1. Και αγωνιζόταν με τον τεράστιο Μάρκο Μιλίσεβιτς. Τα λόγια περισσεύουν για τον Μάρκο.

    Summertime Blues, πες το. Μην κολλάς. Η επόμενη ανάρτηση θα έχει λίγα λόγια και πολλή εικόνα. Οι στίχοι μερακλίδικοι, ναι. I gotta get a fix on you. Ναρκωτικό γαρ. Αλλά ακόμα στην απεξάρτηση είμαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. GEIA SOY KANTHARE FILARA!TI KANEIS?MPES STO BLOG MAS KAI CIFISTE STIW CHFOFORIES KATV DEJIA.OK?

    TA LEME

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κατα πασα πιθανοτητα ΔΕΝ το ειχε πει το "πιστολι"!!

    "Φεραμε απ' την αμερικη τον Εντι το πιστολι στα αρχιδια μας τον γραψαμε τον Ζαρκο τον Καργιολη!" Τι παικτουρα τεραστια ο Τζονσον, ηρωας μου στα παιδικα χρονια και αν θυμαμαι καλα μολις εφυγε την φανελα με το 8 την πηρε αν εχεις το θεο σου ο Γαλακτερος! :P

    Οσο για τον ελεγχο στην εισοδο, ειναι πως θα σου κατσει. Τοτε ηταν πολυ της μοδας να περνας κροτιδες μεσα στα παπουτσια. Να σκεφτεις σε ματς με τον παο στο ΣΕΦ εποχες 96-97 ψαχνανε μεχρι και τα σαντουιτς και μιλαω πολυ σοβαρα.

    Στον τελικο ειχαν βαλει στιουαρτς του ΟΑΚΑ να ψαχνουν τον κοσμο, δεν τον αφησα να με ψαξει γιατι ειναι αντισυνταγματικο. Του ειπα επισης πως αν με ψαξει θα τον ψαξω και εγω, φωναξε ενα γομαρι ματατζη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Έχω ήδη μπει και έχω ήδη ψηφίσει!

    Μανόλο, παιχταράς ο Τζόνσον. Παιχταράς! Βλέπω τους παίχτες που αναφέρω ως επιλογές για το κουίζ και με πιάνει θλίψη. Μέχρι κι ο ΒΑΟ είχε φέρει τον Τζεφ Μαλόουν! Τον Τζεφ Μαλόουν! Σε αυτά τα ματς ΟΣΦΠ - ΠΑΟ που λες έχει τύχει να μπαίνεις χωρίς καν έλεγχο. Την ίδια στιγμή αν πας στο Καμπ Νου, στη Βαρκελώνη, ως επισκέπτης για να θαυμάσεις το γήπεδο και το μουσείο, σε ξεβρακώνουν και σε ελέγχουν εξονυχιστικά. Στον τελικό ήσουν ολίγον προκλητικός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...