Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Συμπεράσματα και απορίες

Από το ματς του Ολυμπιακού προκύπτουν ορισμένα θλιβερά συμπεράσματα. Σε εξωαγωνιστικό και αγωνιστικό επίπεδο. Ας ξεκινήσουμε με τα εξωαγωνιστικά. Πρώτον, η τραγική διαχείριση των δημοσιογράφων. Κι όταν μιλάω για τραγική διαχείριση, εννοώ την αδικαιολόγητη αβάντα υπέρ του Ολυμπιακού κι όχι πάντα με το κριτήριο της ''φουστανέλας''. Ένας επικοινωνιακός μανδύας που προσπαθεί να μας πείσει για το απίστευτο, προεξοφλεί, με ιδανικό τρόπο θα έλεγα, δονκιχωτικές καταστάσεις και, κατόπιν, καταλήγει στο φιάσκο των ''μετά Χριστόν προφήτων''. Αιώνια θύματα αυτής της νοσηρής συμπεριφοράς είναι οι οπαδοί της ομάδας, ορισμένοι εκ των οποίων δείχνουν να συνέρχονται από τον υπνωτισμό. Αρκεί να ξεκαθαρίσουν μέσα στο κεφάλι τους ''πως ονειρεύονται τον Ολυμπιακό'': θέαμα ή αποτέλεσμα; Να πω κι αυτό πριν το ξεχάσω: το να βγαίνουν διάφοροι και να λένε ότι η Λεβάντε δεν είναι κάτι ιδιαίτερο ως ομάδα, είναι κάπως άκομψο και άκαιρο όταν ο αντίπαλός της έχει αποκλειστεί με τέσσερα γκολ στην κεφάλα. Έτσι δεν είναι, κύριε Γιαννακόπουλε; Δεύτερον, οι δηλώσεις του Βλαχοδήμου -αλλά, εν μέρει, και του Φετφατζίδη. Ενός ποδοσφαιριστή, δηλαδή, που είχε ενεργή συμμετοχή και στα δυο παιχνίδια και έζησε διά ζώσης το πως ήρθαν αυτά τα δυο αποτελέσματα. Είναι προφανές ότι το καράβι του συγκεκριμένου παίχτη δεν αρμενίζει στην πραγματικότητα. Πάλι καλά που οι Κοντρέρας και Κάρολ είχαν άλλη άποψη. Πιο ρεαλιστική.

Τρίτον, η συμπεριφορά των οπαδών των άλλων ομάδων. Να παίζει ελληνική ομάδα στην Ευρώπη και να εύχεσαι να χάσει ή να ξεφτιλιστεί είναι από τα άγραφα. Ό,τι κι αν έχει διαπράξει ο Ολυμπιακός στο ελληνικό πρωτάθλημα, πρέπει να καταλάβουμε πως στην Ευρώπη βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι: το ελληνικό ποδόσφαιρο χρειάζεται απεγνωσμένα βαθμούς. Εκτός αν θεωρούμε ότι, προκειμένου να επιβιώσουμε στη ''ζούγκλα'', πρέπει να υιοθετήσουμε ανάλογες τακτικές. Τότε, να το κλείσουμε το μαγαζί και να το γυρίσουμε στο καλλιτεχνικό πατινάζ. Επειδή σκοτώνει ο ένας, θα σκοτώνουμε κι εμείς; Έτσι πάει; Παράνοια (μαζί σου Αρειανάρα στα ουράνια). Και, τέλος, ουδείς έχει δικαίωμα να σνομπάρει ευρωπαϊκό αγώνα. Είτε πρόκειται για ελληνικές ομάδες, είτε για οπαδούς, είτε για δημοσιογράφους. Η εμφάνιση του Ολυμπιακού απέναντι στη Λεβάντε θύμιζε καλοκαιρινή προετοιμασία. Η αντίδραση του Ολυμπιακού στο μοναδικό γκολ του αγώνα θύμιζε τις ευχές όλων που θέλανε γρήγορο γκολ. Και δικαιώθηκαν. Απλά το γκολ το έβαλαν οι Ισπανοί.


Αλλά έχουμε και τα αγωνιστικά συμπεράσματα. Ξεκινώ με μια γενική παρατήρηση. Τι ήθελε ο Μίτσελ; Να κυνηγήσει την πρόκριση; Να κερδίσει το παιχνίδι; Να μην χάσει; Να παίξει ωραίο ποδόσφαιρο; Ειλικρινά, όσο και να βασανιζόμουν, δεν μπορούσα να καταλάβω. Επίσης, δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος ήταν ο ρόλος του Γκρέκο. Στα χαρτιά έπαιζε έξω αριστερά, στο χόρτο έπαιζε κάτι σαν αριστερό εσωτερικό χαφ και στην πραγματικότητα δεν έπαιζε πουθενά. Κι αυτή η απορία μου δεν είναι πρόσφατη. Εδώ και μήνες προσπαθώ να καταλάβω σε ποια θέση αγωνίζεται και ποια διάταξη λαμβάνει στο χώρο. Το αποτέλεσμα ήταν να εκτεθεί ανεπανόρθωτα ο Λυκογιάννης. Πώς να τα βάλει απέναντι σε υπεράριθμους αντιπάλους, όντας μόνος και αβοήθητος; Τι άλλο δεν μπορούσα να καταλάβω; Το λόγο που ο Ιμπαγάσα καθόταν στον πάγκο. Το ίδιο ισχύει και για την ταχύτητα του Μανωλά. Και γιατί μπήκε ο Φετφατζίδης ως αλλαγή στο δεύτερο 45λεπτο; Νομίζω ότι παίρνω την απάντηση στο τι ήθελε ο Μίτσελ από το ματς. Και σκεφτείτε ότι ο Μίτσελ γνώριζε, υποτίθεται, καλά την Λεβάντε. Όμως, τον Ολυμπιακό τον γνώριζε; Δεν το νομίζω. Με ένα αργό κεντρικό αμυντικό δίδυμο, ένα αμυντικό χαφ (Φέισα) που φαίνεται δυσκίνητο, διστακτικό, αδύναμο και χωρίς ικανότητα για κάθετο ποδόσφαιρο, τον Μασάδο σε έναν ελεύθερο ρόλο που μάλλον τον επέλεξε ο ίδιος, τον Μήτρογλου να εξακολουθεί να αγνοεί τι σημαίνει οφσάιντ και τον Τζιμπούρ, για μία ακόμη φορά, απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα, σε τι μπορεί να ελπίζει κανείς; Ο μόνος που έβγαζε φρεσκάδα ήταν ο άναρχος Βλαχοδήμος -αλλά είπαμε: ζει σε άλλη πραγματικότητα.

Η Λεβάντε, λοιπόν, αμυνόταν με 4-5-1. Ουσιαστικά, ο Μάρτινς ήταν ο μοναδικός που στεκόταν μπροστά από την μπάλα. Και μόλις το ποδόσφαιρο αναμονής κέρδιζε την μπάλα από τους γηπεδούχους -δεν ήταν δύσκολο-, ξεδίπλωναν, χωρίς χρονοτριβή, το κάθετο ποδόσφαιρό τους. Ο Ρίος, αν και δεν βρήκε τον Χολέμπας απέναντί του, όργωνε την αριστερή πλευρά, ο Ρούμπεν κρατούσε άψογα τη θέση του κι ο Μπακέρο έδειχνε στον Μασάδο πως πρέπει να αγωνίζεται κάποιος που έχει ελεύθερο ρόλο. Πιο πίσω, στη μεσαία γραμμή, όλα κυλούσαν ρολόι. Χωρίς να κουραστούν τα χαφ της Λεβάντε, υποχρέωναν τους γηπεδούχους σε λάθη. Προσοχή: αβίαστα λάθη -υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ λάθους και αβίαστου λάθους, και κάποια στιγμή πρέπει να το εξηγήσουμε. Το ίδιο μοτίβο επικρατούσε και στην αμυντική γραμμή. Με στοιχειώδη αλληλοκάλυψη και βασικό ντουμπλάρισμα αντιπάλων, κυρίως μέσα στην περιοχή, δεν προέκυψε το παραμικρό πρόβλημα και ο παραμικρός κίνδυνος. Πώς προσπαθούσε να σπάσει ο Ολυμπιακός την άμυνα των αντιπάλων; Με σέντρες στο πουθενά, ορισμένες προσωπικές ενέργειες που φανέρωναν απόγνωση, ανυπομονησία και έλλειψη ομαδικότητας, και μακρινά σουτ που κατέληγαν σε μυστήριο λαϊκού ήρωα. Και χωρίς πλάτος. Αυτό έδειχνε την αδυναμία/ανικανότητα του Ολυμπιακού να αναπτυχθεί κάθετα, να διασπάσει κλειστές άμυνες, να πάρει την πρωτοβουλία και να πλαγιοκοπήσει. Το μόνο που έκανε ήταν να παίζει ένα ανούσιο ποδόσφαιρο κατοχής, με οριζόντιες πασούλες και χωρίς αυτοματισμούς, και να έχει αργές επιστροφές κάθε φορά που έχανε την μπάλα. Κι όλα αυτά, απέναντι σε μια στατική άμυνα. Γιατί η άμυνα της Λεβάντε ήταν στατική; Διότι η επίθεση του Ολυμπιακού ήταν σαν σουμπότεο. Λες και τα πόδια των παιχτών είχαν βυθιστεί σε τσιμέντο ταχείας πήξης. Όχι τίποτα άλλο, αλλά δεν καταφέραμε να δούμε πως θα ανταποκρινόταν η Λεβάντε απέναντι σε ισχυρή πίεση και ταχύτητα σκέψης. Τέλος, αντί επιλόγου, έχω ακόμα μια απορία. Υποτίθεται ότι όταν ο προπονητής είναι καινούριος σε μια ομάδα, οι παίχτες προσπαθούν να κάνουν καλή εντύπωση. Προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοια του. Για παράδειγμα, να βγάλουν πάθος και ποδοσφαιρικό τσαμπουκά, και να δείξουν αγωνιστική ετοιμότητα. Είδατε εσείς κάτι τέτοιο;

Υ.Γ.1 Για τα χρέη του Άρη, αλλά και της Α.Ε.Κ., είχαμε αναφερθεί στις αρχές Σεπτεμβρίου. Το παρακάτω κείμενο προέρχεται από τον Κώστα Καίσαρη: «Από µόνος του τις έφερνε ο Κόντης όλες αυτές τις καραβιές µε τους ξένους ποδοσφαιριστές; Ο Παναθηναϊκός, όπως και η ΑΕΚ, χρεοκοπήσανε για άλλον λόγο. Υπήρχαν µέτοχοι που βάζανε λεφτά. Τα παρατήσανε και φύγανε και το καράβι βούλιαξε. Στον Άρη δεν υπήρχανε αφεντικά. Διαχείριση κάνανε εκ των ενόντων. Και δεν αφήσανε κολυµπηθρόξυλο. Τον ξεσκίσανε τον Άρη. Τον ξεπατώσανε. Και το χειρότερο απ' όλα: Αυτή η οµερτά που επικρατεί. Κανένας δεν καταγγέλλει κανέναν. Κανένας δεν ζητάει έλεγχο. Και ο ''Σούπερ 3'' στο κόλπο. Με τον Μιχαλήτσιο τα βάζουνε και µε τους ποδοσφαιριστές. Για τη ληστεία, που έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια στον Άρη, ουδείς ασχολείται. Ούτε καν ο Ιωαννίδης, που το παίζει Αρειανός. Να διατάξει έναν έλεγχο για να φανεί πού πήγανε τα λεφτά του Άρη. Τίποτα. Λες και είναι όλοι στο κόλπο. Έτσι ακριβώς µεταφράζεται αυτή η συνωµοσία της σιωπής. Όλοι µαζί τα φάγαµε, καταπώς λέει ο Πάγκαλος και κανείς δεν κατηγορεί κανέναν. Έτσι πάει. Αν δεν πληρώνεις τους ποδοσφαιριστές, αν δεν πληρώνεις την Εφορία κι έχουνε φτάσει τα χρέη σου κοντά στα 20 εκατοµµύρια Γιούρο, κάπου αλλού πηγαίνανε τα λεφτά όλα αυτά τα χρόνια». 

Υ.Γ.2 Φοβερά πράγματα στο Λιόν - Τότεναμ. Ο Πρόεδρος της Λιόν χαρακτήρισε, πριν το ματς στο Ζερλάν, την Τότεναμ ''αγγλικά ροζ μπιφ'', ενώ άφησε υπόνοιες για τον διαιτητή του πρώτου αγώνα, σχολιάζοντας καυστικά: «Δεν θέλω να συνδέσω το γεγονός ότι ήταν Πορτογάλος ο διαιτητής, ίδιας δηλαδή εθνικότητας με τον προπονητή της Τότεναμ». Η συνέχεια δόθηκε σε παμπ της Λυών, όπου οπαδοί της Τότεναμ δέχθηκαν επίθεση από Γάλλους νεοναζί, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι οι Άγγλοι οπαδοί πάθανε τα ίδια και στην Ρώμη, όταν η ομάδα αγωνίζόταν απέναντι στην Λάτσιο. Η διοίκηση της Λυόν, πάντως, έσπευσε να απευθύνει συγγνώμη προς τους οπαδούς της Τότεναμ για τα επεισόδια. Όχι, όμως, και για το ''αγγλικά ροζ μπιφ''.

Υ.Γ.3 People are strange when you're a stranger, Faces look ugly when you're alone, Women seem wicked when you're unwanted, Streets are uneven when you're down...

11 σχόλια:

  1. Χάρης

    Το ματσάκι δεν το παρακολούθησα όλο. Μόλις μπήκε το γκολ από τα αποδυτήρια, σταμάτησα να βλέπω, κι έριχνα μερικές ματιές κάθε 5-10 λεπτά, ενώ παράλληλα δούλευα στον υπολογιστή. Έτσι κι αλλιώς, δεν άκουγα να γίνονται φάσεις. Τις λίγες φορές που είδα, διαπίστωσα ότι η Λεβάντε ήταν στην επίθεση! Όχι ο Ολυμπιακός που υποτίθεται θα έπαιζε φουλ επίθεση μιας και δεν είχε να χάσει τίποτα. Τόσο τραγικός ο Ολυμπιακός, που εισέβαλλαν 2 οπαδοί μέσα στο γήπεδο αν θυμάμαι καλά. Κι εδώ κολλάει αυτό που λες φίλε Κάνθαρε για τους κωλοδημοσιογράφους που κάνουν το μαύρο άσπρο. Ο Τσώχος να μας ζαλίζει ότι "ο κόσμος του Ολυμπιακού δεν έχει δόσει ποτέ τέτοια δείγματα, είναι κρίμα, όλα καταγράφονται και θα πέσει τιμωρία στο γήπεδο". Ο λαός του "Γ. Καραϊσκάκη" κάποτε απλώς ήθελε να σφίξει το χέρι του Σισσέ.

    Όσο για την περίπτωση του Άρη, τα λέει όλα ο Καίσαρης. Κανείς δεν θίγεται απ' όσα γράφει. Να του πει ένας Κόντης "ανακάλεσε ή σου κάνω μήνυση". Τίποτα. Αυτό που γράφει για τον "Σούπερ 3" (που ισχύει προφανώς για κάθε σύνδεσμο οργανωμένων οπαδών) ισχύει επίσης. Πώς αλλιώς δηλαδή την μία μέρα στο γήπεδο βρίζουνε τους πάντες και την άλλη είναι αρνάκια? Τίποτα δεν γίνεται τσάμπα πλέον. Ούτε η "καλημέρα" το πρωί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον 1ο χρόνο χαίρονται. Στο Λιμανάκι δεν έβαλαν μυαλό. «Η πρόκριση χάθηκε στον 1ο αγώνα» σου λένε. Αυτό εμείς το λέγαμε, εσείς λέγατε άλλα, μόνο και μόνο για να γεμίσετε το γήπεδο και να πάρετε τα φράγκα. Άλλο που δεν γέμιζε με την καμία και προκειμένου να παραμυθιάσετε ΠΑΛΙ δώσατε ένα σκασμό εισιτήρια στα γυμνασιόπαιδα.

    Η νίκη στο 2ο αγώνα γιατί χάθηκε ρε μάγκες, μπορεί κάποιος επαγγελματίας γραφιάς να μας αποκαλύψει; Γιατί επί 180 αγωνιστικά λεπτά ο Θρήνος δεν έκανε μια κλασική ευκαιρία απέναντι στη Λεβάντε, ξέρει κανείς αθλητικογράφος να μας ενημερώσει;

    Κάνεις λάθος Κωστή, που θεωρείς ότι το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι να προκρίνεται απευθείας η ομάδα του Δημοσίου στους ομίλους και να παντελονιάζει τα - 23 για φέτος - εκ. ευρώ. Το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι να χρειάζεται να δώσει ο διορισμένος προκριματικούς αγώνες, οπότε χάνεται το εύκολο αβαβά κέρδος. Έτσι εξισώνονται όλες οι ομάδες απέναντι στο δικαίωμα επιτυχίας. Καταργούνται τα "άρματα", αφού χωρίς μπαγιόκο θα μείνουν από λάστιχο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτα ακριβώςπου γράφεις στην τελευταία παράγραφο σκόπευα να γράψω υπουργέ μου. ΑΝ συνεχίστεί αυτή η υποβάθμιση του ελληνικού πρωταθλήματος που ο Ολυμπαικός με γνωστούς λόγους προσπαθεί μαζι με την κρίση σιγά σιγά τέρμα τα "ο πρώτος τσεπώνει τα 25 μύρια", διότι οι βαθμοί διαιρούνται με τις ομάδες που συμμετέχουν και αν αυτές είναι χάλι μαύρο οι βαθμοί λιγοστεύουν και μακροπρόθεσμα η Ελλάδα θα πέσει στην κατάταξη.

      Διαγραφή
  3. Χάρη, δεν υπερβάλλω και δεν σου λέω ψέμματα: καθώς παρακολουθούσα το ματς, με έπιασε μια απίστευτη νύστα. Ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε και η Λεβάντε δεν ήθελε. Οι Ισπανοί έκαναν μια καλή προπόνηση στο Καραϊσκάκης. Πολύ εύκολα, πολύ χαλαρά πήραν το ματς και την πρόκριση. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο δεν πρέπει να έβαλαν καθόλου ένταση. Δεν πρέπει να έκαναν ούτε ένα σπριντ! Ναι, κύριε Τσώχο, το ξέρουμε, ο κόσμος του Ολυμπιακού ''διδάσκει ήθος''. Όσο για αυτά που γράφει ο Καίσαρης, δεν διαφωνώ σε τίποτα. Συμφωνώ μέχρι κεραίας. Είναι από αυτά που λέω ή γράφω κι εγώ. Για αυτό και πολλές φορές νοιώθω ξένος μεταξύ των Αρειανών ή των ποδοσφαιρόφιλων.

    Υπουργέ, να μας πει ο Νικολακόπουλος γιατί ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να αναπτυχθεί κάθετα και να πλαγιοκοπήσει με συνέπεια. Ή κάτι άλλοι απίστευτοι δημοσιογράφοι που τους διαβάζω και αναρωτιέμαι πως γίνεται να εξασκούν τέτοιο επάγγελμα. Και να πουν οι μετά Χριστόν προφήτες, τι έγραφαν πριν τους αγώνες. Πάντως, οφείλω να πω ότι ο Σαμπράκος παραδέχτηκε την ανεπάρκεια του κλάδου του. Κι αυτό είναι προς τιμήν του. Έστω κι αν ο ίδιος θεωρεί ότι έχει το αλάθητο του Πάπα. Να του πω και μπράβο; Όχι, δεν νομίζω. Δεν θα επιβραβεύσω το αυτονόητο. Έχω γράψει αρκετές φορές σε αυτό το blog ότι το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι δυσοίωνο. Δεν έχω γράψει ποτέ ότι το μέλλον είναι να πηγαίνει ο πρωταθλητής κατευθείαν στους ομίλους. Πώς να πηγαίνει κατευθείαν στους ομίλους; Αφού οι βαθμοί που μαζεύουμε είναι με το σταγονόμετρο -εκτός αν ο Αστέρας, ο Ατρόμητος, ο Λεβαδειακός ή τα Γιάννενα κάνουν το ευρωπαϊκό μπαμ και φέρουν βαθμούς: πράγμα εξαιρετικά δύσκολο. Το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου, λοιπόν, είναι να δίνει ο Ολυμπιακός προκριματικούς αγώνες για να πάει στους ομίλους. Κι όλοι ξέρουμε τι κατάληξη έχουν αυτοί οι αγώνες. Κι αν δεν προκρίνεται στους ομίλους ο Ολυμπιακός, δεν θα δίνει λεφτά για μεταγραφές, όσα δίνει τέλος πάντων. Αυτό σημαίνει περισσότερο εγχώριο ανταγωνισμό και, αν όλα κυλήσουν βάσει εξωγενών επιχειρηματικών πρωτοβουλιών του Σαββίδη, άνοδο του ΠΑΟΚ, ή και άλλων ομάδων. Ο Μαρινάκης μπορεί να θέλει να γίνει Κόκκαλης, αλλά ξεχνάει κάτι βασικό: ότι πλέον δεν υπάρχουν ομάδες να κρατάνε ψηλά την Ελλάδα στην βαθμολογία της Ουέφα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χαιρετίζω την όμορφη παρέα. Όσον αφορά το ματς του Ολυμπιακού έκανα ότι ακριβώς και ο Χάρης (1ο σχόλιο)...

    "...ότι η Λεβάντε δεν είναι κάτι ιδιαίτερο ως ομάδα". Αυτή η (ψευδο)υπεροψία θα μας "φάει". Τι για "Ξάνθη της Ισπανίας" διάβασα τι για τον "Λεβαδειακό της πριμέρα"... Συνέλθετε!!! Από πότε η 4η ή 5η ή η 6η ομάδα του καλύτερου πρωταθλήματος του κόσμου θεωρείται καφενείο όταν παίζει με Ελληνική; Αλλά ξέχασα "αυτοί τρώγανε βελανίδια όταν εμείς…"

    Kanthare, μην τα κράζεις τα παιδιά (Βλαχοδήμο, Φέτφα) και μην συγκρίνεις τις δηλώσεις τους με εκείνες ποδοσφαιριστών που παίζουν 15 και 20 χρόνια ποδόσφαιρο (Κοντρέρας, Κάρολ). Άλλες εμπειρίες, άλλες παραστάσεις. Είναι κομματάκι άδικο…

    Η στάση των Ελλήνων φιλάθλων όταν παίζουν οι ομάδες στην Ευρώπη δεν είναι διαφορετική από εκείνη των υπολοίπων Ευρωπαίων. Φαντάζεσαι οι φίλοι της Γιουνάιτεντ να πανηγυρίζουν για νίκη ή πρόκριση της Σίτι; Των φίλων της Μίλαν για επιτυχία της Ίντερ; Ή της Ρεάλ αν σηκώσει κούπα η Μπάρτσα; Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα συμβαίνει (και με τις ίδιες αναλογίες κιόλας) και στον υπόλοιπο κόσμο. Εγώ πάντως δηλώνω ουδέτερος…

    Να το διευκρινίσουμε κι αυτό. Ελληνικές ομάδες είναι μόνο οι Εθνικές (για την ακρίβεια οι "κρατικές", αλλά ας μην το μπλέξουμε κι αυτό στην παρούσα φάση) ομάδες. Οι σύλλογοι είναι πολυεθνικές εταιρείες με έδρα την Ελλάδα. Είναι διαφορετικό…

    Περί Μίτσελ: από την αρχή μου δημιουργήθηκε η εντύπωση πως αποκτήθηκε για… την επόμενη χρονιά. Κι αυτή η εκτίμηση επιβεβαιώνεται διαρκώς. Πχ. από την μεταγραφή του Μπόατεγκ, ή το ότι χρησιμοποιεί σχεδόν όλους τους παίκτες, σαν ένα είδος τεστ και ξεκαθαρίσματος για να ξέρει με ποιους θα πορευτεί την νέα χρονιά. Μόνο με αυτή την λογική μπορώ να εξηγήσω γιατί "έφαγε πάγκο" και στα δύο ματς με την Λεβάντε ο Ιμπαγάσα. Γιατί του χρόνου δεν θα είναι στην ομάδα.

    ΥΓ.1 Έχει τα δίκια του ο Καίσαρης αλλά βλέπει την μία όψη του νομίσματος.

    ΥΓ.2 Από τα ωραιότερα τραγούδια των Doors. Τρομερή μελωδία…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μα γιατί ολο ακουω οτι το ματσάκι γυρίζει;μην απαντήσεις άσχετη από αυτά και δεν θα καταλάβω, περνάω να ακουω τη μουσική σου
    Doors!!
    καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. δεν έχω άποψη για το μάτς!
    πέρασα απλά να ευχηθώ καλή εβδομάδα..
    ελπίζω να απόλαυσες τον ήλιο!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μπαλαντέρ, και να έχεις φάει και τέσσερα γκολ από τη μέτρια ομάδα! Από που να αρχίσει και που να τελειώσεις! Γιατί να μην κράζω τις δηλώσεις τους; Επειδή είναι νεαροί; Δεν κατάλαβα. Παρόντες ήταν και στα δυο ματς. Κι όμως με βάση αυτών που δήλωσαν, φαίνεται να βρίσκοταν σε άλλο γήπεδο. Ναι, δεν διαφωνώ με αυτό που λες για Γιουνάιτεντ - Σίτι και Ρεάλ - Μπάρτσα, αλλά εδώ δεν μιλάμε μόνο για φίλους του ΠΑΟ. Η πλειονότητα αυτών που μίλησα, ανεξαρτήτως τι ομάδα υποστηρίζουν στην Ελλάδα, κι από όσα διάβασα στο ίντερνετ, κατάλαβα ότι ευχόντουσαν να χάσει ο Ολυμπιακός. Οι σύλλογοι είναι ανώνυμες εταιρίες, ναι. Αν το καταλάβουμε αυτό, θα δούμε τελείως διαφορετικά το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ωραία, ο Μίτσελ ήρθε για του χρόνου. Ο Ζαρντίμ γιατί ήρθε; Και γιατί επιλέχθηκε το συγκεκριμένο timing αποχώρησης; Και τι συμφώνησε ο νέος προπονητής με τη διοίκηση; Αναπάντητα ερωτήματα. Ο Καίσαρης έχει δίκιο. Το ίδιο και οι Doors!

    Γεια σου, Φούλη! Το ματσάκι γυρίζει πιο δύσκολα από όσο πιστεύουν κάποιοι!

    Γεια σου, Phantoma! Τον απήλαυσα τον ήλιο. Κι αυτός εμένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. 1. Οι δημοσιογράφοι ειδικά οι αθλητικοί δεν παίζονται εκτός πολύ μικρών εξαιρέσεων. Αστεία υποκείμενα του ήξεις αφίξεις. Με τον χωροφύλαξ αλλά και με τον αστυφύλαξ. Ανάξιοι λόγου!
    Θύματα όμως δεν είναι οι οπαδοί για τους οποίους δε δίνω δεκάρα αλλά οι ίδιοι οι παίκτες.
    Οι πρώτοι θα έπρεπε να βλέπουν την φως φανάρι κατάσταση και να μην παραμυθιάζονται.
    Οι δεύτεροι όμως όντας μικρά παιδιά και τα περισσότερα αγράμματα σε βαθμό αστείο είναι λογικό να πεισθούν ότι μπορούν να βάλουν 4 στη Λεβάντε όταν με το ζόρι κερδίζουν τα Γιάννενα στο «Καραϊσκάκης».
    Η διαφορά μεταξύ των διδύμων Βλαχοδήμου-Φετφατζίδη και Κοντρέρας-Κάρολ είναι η ηλικία που βοηθάει τους δεύτερους να ξεπερνούν το επίπεδο μόρφωσής τους και να λένε πότε-πότε σε στιγμές εγκεφαλικής διαύγειας μερικά «σωστά».
    Κάπως έτσι την πατήσανε πάλι η ίδια ομάδα, που τυχαίνει να είναι και δική μου ομάδα, και τότε που τους βάλανε στη λογική ότι μπορούν να κερδίσουν την Γιουβέντους στο Τορίνο και βγήκανε με πλήρη αμνησία και άγνοια κινδύνου για το ποια ήταν η αντίπαλός και φάγανε 7. Δεν ξεχνιούνται αυτά. Έβλεπα έναν Τζόρτζεβιτς κα καλπάζει ανοήτως από αριστερά να του κλέβουν τη μπάλα και… «που σε πονάει και που σε σφάζει.
    Ευτυχώς που το πρώτο ματς με τη Λεβάντε ήταν εκτός γιατί έτσι ότι έκαναν το έκαναν με μία αντίπαλο που δούλευε στο ρελαντί. Αν το δεύτερο ήταν στην Ισπανία με τη λογική που είχαμε θα επαναλαμβανόταν νέος διασυρμός και μάλιστα από ασήμαντο αντίπαλο.

    2. Τη συμπεριφορά των οπαδών την θεωρώ απόλυτα φυσιολογική. Τι είναι ο Ολυμπιακός; Το Ρούπελ που φωνάζοντας «ΑΕΡΑ» ορμάμε να το καταλάβουμε; Όπως είμαι Ολυμπιακός θα μπορούσα να είμαι Μπαρτσελόνα. Και το λέω γιατί αυτό ισχύει για πολλούς Έλληνες που έχουν αποβάλλει από τον οργανισμό τους το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Και έστω πως παίζει η αλλοδαπή πια ομάδα τους με τον Ολυμπιακό θα τους κατηγορήσω γιατί θα χαρούν την πεντάρα που θα του ρίξουν; Όχι βέβαια και διαφωνώ μαζί σου. Τους βαθμούς γιατί τους χρειαζόμαστε απεγνωσμένα; Το ερώτημα ρητορικό. Άμα τους αξίζουμε θα τους πάρουμε αν όχι ας κάτσουμε σ’ αυγά μας . Κι εδώ που έχουμε φτάσει νομίζω ότι καλύτερα πλέον είναι να ασχοληθούμε με το καλλιτεχνικό πατινάζ μπας κι αφήσουμε το ποδόσφαιρο και τους εγκληματίες του να κάνουν την αυτοκριτική τους, να καταλάβουν ότι το προϊόν που μας πλασάρουν δεν αξίζει ούτε για φτύσιμο και αρχίσουν να αλλάζουν διαγωγή.
    Για την Αρειανάρα στα ουράνια θα βρεθείς στα σίγουρα οσονούπω. Ο θάνατος είναι κοντά αν δεν βρεθεί το κατάλληλο φάρμακο. Δύσκολο βέβαια αφού τα συμπτώματα δείχνουν καρκίνο, αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Άμα δε ισχύσει κι αυτό που είπε ο Πανόπουλος για τον υποβιβασμό 3 ομάδων, τότε τα χειρότερα είναι μπροστά σας.

    Συνεχίζεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. 3. Γιατί να βγάλω αγωνιστικά συμπεράσματα; Έχω κάτι που να μοιάζει με ομάδα που μπορεί να σταθεί με σοβαρότητα στα Ευρωπαϊκά γήπεδα. Έχεις απορία ποιος είναι ο ρόλος του Γκρέκο. Εγώ λέω καλύτερα θα ήταν να είχες απορία για το που τον βρήκανε και μας κατσικώθηκε αυτό το «πράμα».
    Για τον Ιμπαγάσα αυτό που έχω να πω ότι ήταν ένας πολύ καλός παίκτης ΚΑΠΟΤΕ, που μπορεί να προσφέρει στο επίπεδο του Ελληνικού πρωταθλήματος, και να δείχνει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα, αλλά όπως φαίνεται ακόμα κι αυτό με το ζόρι λόγω συχνών τραυματισμών λόγω αφού «ου γαρ το γήρας...»
    Ο Μασάδο προβληματίζει, από τότε που ήρθε, με την γενικη παρουσία του στην ομάδα. Λες κι άλλα που για μένα δεν δικαιολογούν τα ασυμμάζευτα. Συνεχίζεις να κριτικάρεις παίκτες, όπως κάνεις και με αυτούς το Άρη, σαν να τους ζητάς να ξυπνήσουν από κάποιο λήθαργο. Είναι όμως σαν να το ζητάς αυτό από μένα. Εγώ λοιπόν είναι μεγάλος σε ηλικία, άρρωστος, αδύναμος αλλά και εντέλει άτεχνος και ατάλαντος. Αυτό το μείγμα δεν βγάζει ούτε καλό φαΐ ούτε γλυκό. Σου κάθεται στο στομάχι. Χρειάζεσαι αντιόξινο!

    4. Η καλή εντύπωση, το πάθος, ποδοσφαιρικός τσαμπουκάς, η αγωνιστική ετοιμότητα κλπ βγαίνουν και γίνονται ορατά όταν υπάρχουν. Είδες εσύ κάτι τέτοιο; Τον Μίτσελ ας τον αφήσουμε να κάνει τη δουλειά του. Μετράει 10 μέρες από τότε που ήρθε οι είναι περισσότερες; Κάποιος μετά τον Βαλβέρδε πρέπει να στεριώσει!

    5. Τα χρέη βλέπω ακόμα τα συζητάς! Δεν υπάρχει ούτε ελπίδα, ούτε βοήθεια από πουθενά και για τον Άρη και για την ΑΕΚ αλλά και για κανέναν άλλον. Και νομίζω αυτό αν συμβεί τελικά τότε θα σημάνει κι ένα έστω πρώτο δείγμα υγείας στο ποδόσφαιρό. Μην το ζορίζετε άλλο αφήστε τις ομάδες σας να πάνε στην κατηγορία που ΣΗΜΕΡΑ ανήκουν και γυρίστε σε 3-4 χρονια δυνατοί και υγιείς οικονομικά και αθλητικά εκεί που λέτε ότι ανήκετε και αποδείξτε με έργα και πράξεις ότι το αγίζετε. Θα ειναι τότε η ώρα που θα αποτελείτε ελκυστικό προϊόν και αρκετοί επενδυτές θα θελήσουν να αναλάβουν τις ομάδες σας. Οι μεταγγίσεις αίματος και η μεταφορά σας από εντατική σε εντατική δεν ειναι λύση κλπ κλπ κλπ.

    Καλησπέρα παλικαρά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χρήστο, να προσθέσω ότι δεν παίζονται, με ελάχιστες εξαιρέσεις, και οι πολιτικοί δημοσιογράφοι.

    Συμφωνώ ότι θύματα είναι και οι ίδιοι οι παίχτες. Έχεις δίκιο. Μια ομάδα αποτελεί ένα ανοιχτό σύστημα που δέχεται ερεθίσματα και αλληλεπιδρά με το εξωτερικό της περιβάλλον. Πρόσεχε, όμως: οι οπαδοί δεν έχουν μυαλό στο κεφάλι τους και ονειρεύονται ό,τι θέλουν και νομίζουν, αλλά ο ποδοσφαιριστής είναι υποχρεωμένος να είναι νηφάλιος και υπεύθυνος. Κι αν δεν είναι, πρέπει ο προπονητής και κυρίως η διοίκηση να τους συνετίσει. Τι συμβαίνει, όμως, όταν η διοίκηση βρίσκεται σε άλλον σύμπαν;

    Η συμπεριφορά των άλλων οπαδών είναι αναμενόμενη, αλλά όχι λογική. Στην Ευρώπη βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι. Κάθε βαθμός είναι υπερπολύτιμος, προκειμένου να κρατηθούμε ψηλά στην βαθμολογία της Ουέφα. Προφανώς και εννοώ να αποκτηθούν με την αξία μας. Αυτό έλειπε! Αν αυτοί που περιμένουν να χάσει ή να αποκλειστεί ο Ολυμπιακός, κι ο κάθε Ολυμπιακός, από την Ευρώπη, να μην γκρινιάζουν όταν βλέπουν τους οπαδούς των άλλων ομάδων να τους φέρονται με τον ίδιο τρόπο. Και να μην απορούν γιατί η ομάδα τους δεν βγαίνει Ευρώπη, ενώ τερμάτισε π.χ. τέταρτη, ή γιατί πρέπει να παίξει δυο και τρία προκριματικά για να παίξει στους ομίλους. Διότι αυτοί οι καιροί δεν απέχουν μακριά.

    Οι εγκληματίες δεν κάνουν αυτοκριτική. Αν έκαναν, δεν θα υπέπιπταν στο ίδιο παράπτωμα. Συνειδητά γίνονται όλα αυτά. Και ο Άρης συνιστά τρανή απόδειξη. Αν πρέπει να πέσει, ας πέσει. Αν πρέπει να πληρώσει, ας πληρώσει. Αν πρέπει να διαλυθεί, ας διαλυθεί. Σιγά τα ωά. Από το μυαλό μου, πάντως, δεν ξεγράφεται ο Άρης.

    Στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν υπάρχει οργάνωση, αξιοκρατία, δικαιοσύνη. Κι όταν βλέπεις τον πρωταθλητή της χώρας να μην μπορεί να συλλάβει ένα εταιρικό σχέδιο, τότε καταλαβαίνει τι γίνεται στις άλλες ομάδες. Σκάουτινγκ δεν υπάρχει -νομίζω πως όλοι συμφωνούμε σε αυτό. Αν ο Γκρέκο είναι προϊόν υπεύθυνου σκάουτινγκ, εγώ είμαι αεροπόρος επειδή πετάω χαρταετό την Καθαρά Δευτέρα. Ο Μασάδο είναι ξεκάθαρα προϊόν μάνατζερ. Νομίζω ότι τον παρακολουθήσα ως παίχτη της Τουλούζ, περισσότερες φορές από ότι το τμήμα σκάουτινγκ του Ολυμπιακού. Ο Ιμπαγάσα, πάντοτε για το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος, ξέρει μπάλα και ποδόσφαιρο. Απλά, υποθέτω, έχει βρεθεί στην άκρη, διότι δεν υπολογίζεται για του χρόνου.

    Κάνεις λάθος για τους παίχτες του Άρη. Δεν τους κατηγορώ για τίποτα. Γνωρίζω το υλικό μου και είμαι αρκετά ρεαλιστής για να γνωρίζω τα όριά τους. Τα παιδιά παίζουν όσο κι όπως μπορούν. Αν πρέπει να κατηγορήσω κάποιον, είναι η διοίκηση.

    Επιμένω ότι όταν έρχεται νέος προπονητής, το μάτι των παιχτών πρέπει να γυαλίζει. Οι παίχτες του Ολυμπιακού μου έδιναν την εντύπωση υπαλλήλων που βρίθουν μονιμότητας στην εντεκάδα. Εξαιρείται ο Βλαχοδήμος που είναι ο μόνος που βγάζει φρεσκάδα.

    Τα χρέη τα συζητώ, διότι πρέπει επιτέλους να αποδοθούν ευθύνες σε εκείνους που τους αναλογούν. Ασχέτως που θα καταλήξει η εκάστοτε ομάδα. Πρέπει να υπάρχουν κυρώσεις στους έχοντες δικαίωμα υπογραφής. Ατιμωρήσια τέλος.

    Τα σέβη μου!

    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...