Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

Η αποθέωση του μηδενισμού

Δεν ξέρω πολλές ομάδες που δεν θα άλλαζαν τον προπονητή στην περίπτωση κατά την οποία ο τελευταίος έπασχε από σοβαρό πρόβλημα υγείας. Δεν ξέρω πολλές ομάδες που θα αποφάσιζαν να στηρίξουν ποικιλοτρόπως αυτόν τον προπονητή και δεν θα τον έστελναν για βρούβες. Δεν ξέρω πολλές ομάδες που θα έβαζαν το βοηθό -του βοηθού- προπονητή να κάτσει στον πάγκο και να τεθεί, μεταξύ άλλων, αντιμέτωπος με την Μίλαν και την Ρεάλ, με κίνδυνο να τεθεί η ομάδα εκτός τσου λου και ισπανικού κυπέλλου. Και δεν ξέρω πολλές τέτοιες ομάδες, διότι δεν υπάρχουν. Εκτός από την Μπαρτσελόνα. Και ουδείς συνειδητοποιεί τη σημασία μια τέτοιας ενέργειας. Για δυο λόγους. Πρώτον, η Μπάρτσα δείχνει ένα ανθρώπινο πρόσωπο. Δυστυχώς, όμως, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων είναι πολύ ''ρηχοί'' -αρχικά είχα χρησιμοποιήσει άλλη λέξη- για να αντιληφθεί ανθρωπιές πάσης φύσεως και προέλευσης. Δεύτερον, ο περισσότερος κόσμος αγνοεί τι σημαίνει να έχεις έναν προπονητή στον πάγκο σου. Θυμάμαι κάτι συζητήσεις καφενειακού επιπέδου που έλεγαν ξεκάθαρα ότι η Μπαρτσελόνα δεν χρειάζεται προπονητή. Ότι όποιος και να καθίσει στον πάγκο θα κερδίζει τους αγώνες με περίσσεια ευκολία. Θα ήθελα να δω όλους αυτούς που υποστηρίζουν τέτοιες απόψεις να κοουτσάρουν ένα παιχνίδι των Καταλανών. Θα είχε πολύ πλάκα. Αλλά αυτό είναι το επίπεδό μας. Αυτή είναι η άγνοια μας.


Και για αυτό λατρεύουν κάποιοι να μισούν την Μπάρτσα. Διότι το σύστημά της, όσο εξωπραγματικό και να δείχνει, είναι πραγματικό. Είναι ανθρώπινο. Αληθινό. Δηλαδή ακαταλαβίστικο για ορισμένους. Βέβαια, δεν ισχύει το ίδιο για τους οπαδούς και τη διοίκηση που στηρίζουν έμπρακτα την ομάδα: ούτε γιούχες, ούτε απειλές, ούτε ανακοινώσεις, ούτε κινήσεις πανικού. Αυτά τα κάνουν οι Έλληνες οπαδοί και οι κλώνοι του Αλαφούζου. Πού και πώς να καταλάβουν όλοι αυτοί τι σημαίνει να λειτουργείς υπό το κράτος ενός κοινού κώδικα; Εν πάση περιπτώσει. Και -προφανώς!- δεν πρόκειται για playstation και τρίχες κατσαρές: αυτά συνιστούν ανόητα ευφυολογήματα των δημοσιογράφων. Και μόλις, λοιπόν, αυτό το σύστημα γνωρίσει την ήττα, μια ήττα, σπεύδουν όλοι να την κατηγορήσουν για βαρετό ποδόσφαιρο, για κορεσμένους παίχτες και ξεπερασμένη φιλοσοφία. Την έχουν στήσει στη γωνία σαν αδηφάγα αρπακτικά και περιμένουν το timing για ανηλεή επίθεση. Δίχως χρονοτριβή. Χωρίς αναισθητικό. Άνευ ηθικών αναστολών. Λες και οι Καταλανοί έχουν υπογράψει σύμβαση αορίστου χρόνου με την επιτυχία. Λες και οι παίχτες είναι ρομπότ. Λες και δεν έχουν δικαίωμα να χάσουν. Και δεν μιλάμε για αντιπάλους του κώλου. Από Μίλαν και Ρεάλ έχασαν. Το αποτέλεσμα; Να κράζεις -δεν πρόκειται για κριτική- την Μπαρτσελόνα, η οποία βρίσκεται στην κορυφή επί συναπτά έτη, και να αποθεώνεις τον Μουρίνιο για τη νίκη του. Ναι, είναι ο ίδιος, αυτός ο αλαζόνας Πορτογάλος, που οι φήμες οργιάζουν ότι το καλοκαίρι θα αποτελεί παρελθόν. Και τώρα, αυτοί που τον έκραζαν, σχεδόν ουρλιάζοντας, για το μπάχαλο στα αποδυτήρια και την τρίτη θέση στη βαθμολογία του πρωταθλήματος, τον αποθεώνουν. Επειδή κέρδισε ένα ματς: κι ας ονομαζόταν ο αντίπαλος Μπαρτσελόνα -μα, δεν καταλαβαίνουν ότι με την συμπεριφορά τους υποτιμούν και εκθέτουν την Ρεάλ; Για αυτό υποστηρίζω ότι γουστάρουμε εφήμερες επιτυχίες και υποκριτικές συμπεριφορές. Και νταξ, το να βλέπεις Ισπανούς οπαδούς της Ρεάλ και Ισπανούς οπαδούς της Μπαρτσελόνα να τσακώνονται μεταξύ τους, είναι κάπως αναμενόμενο. Το να βλέπεις, όμως, Έλληνες οπαδούς να υποστηρίζουν με μένος την Ρεάλ Μαδρίτης, και την κάθε Ρεάλ Μαδρίτης, και να βγάζουν κόμπλεξ με την Μπαρτσελόνα, και την κάθε Μπαρτσελόνα, είναι από τα άγραφα. Αντί να βγάζουμε ανάλογο πάθος για την πατρίδα μας, την εργασία μας, τους φίλους μας και την γκόμενά μας, το διοχετεύουμε στον Μέσι που ''ξεβρακώθηκε από τον Μουρίνιο'', στον Τσάβι που ''έχει ξεμείνει από ιδέες'', στον Κριστιάνο που ''τους γλεντάει όλους'' και στον Πουγιόλ που ''δεν μπορεί να στρίψει''. Μα, πόσο εύκολα ξεχνάμε! Πόσο γρήγορα εναλλασσόμαστε από την αποθέωση στο κράξιμο και τούμπαλιν! Και με τι πειθαρχία! Πραγματικά αξιοθαύμαστη. Αυστηρή. Σχεδόν στρατιωτική.

Εν κατακλείδι, δεν θα απαξιώσω την Μπαρτσελόνα. Δεν θα την μηδενίσω. Ούτε θα την στήσω στον τοίχο. Αυτά αποτελούν τερτίπια άλλων. Καταννοώ ότι περνάει ντεφορμάρισμα, αλλά θα δείξω υπομονή: οι παίχτες και οι προπονητές άνθρωποι είναι. Και θα δείξω υπομονή, διότι αναγνωρίζω ότι αποτελεί μέγιστη -και άκρως υποτιμημένη- αρετή. Έτσι, όταν έρθει η ώρα, θα μπορέσω να κρίνω την Μπάρτσα δίκαια, χωρίς εμπάθειες -το ίδιο ισχύει για την Ρεάλ, και την κάθε Ρεάλ. Δεν είναι δυνατόν να σβήσουν ολόκληρα χρόνια παραμονής σε υψηλότατο επίπεδο, επειδή τη δεδομένη χρονική στιγμή έχει κάνει αγωνιστική κοιλιά. Κι αυτό θα υποστηρίζω και μετά τα επερχόμενα ματς με την Ρεάλ και την Μίλαν, ασχέτως αποτελεσμάτων και εμφανίσεων. Διότι το να ''προβλέπεις'', έπειτα από δυο ήττες (!), ότι ο κύκλος αυτής της ομάδας έκλεισε, είναι σαν να λες ότι οι Μαδριλένοι βρίσκονται στην τρίτη θέση της Primera, επειδή ο Μουρίνιο πάσχει από υψοφοβία.

Υ.Γ.1 Είχα σκοπό να ανεβάσω ένα μικρό κείμενο κοινωνικού χαρακτήρα. Αντί αυτού, επέλεξα συνειδητά να υποχρεώσω τον εαυτό μου να γράψει για το αυτονόητο. Και ντρέπομαι για αυτό. 

Υ.Γ.2 Θα βρίσκομαι εκτός Ελλάδας για το Σαββατοκύριακο. Υπόσχομαι ότι θα απαντήσω, πάντοτε με χαρά και ευχαρίστηση, σε όλα τα σχόλια, μόλις επιστρέψω! Καλή άνοιξη!

Υ.Γ.3 Από τον Κώστα Καίσαρη: «Αν ένας βουλευτής δεν ψηφίσει στη Βουλή ό,τι λέει το κόμμα, διαγράφεται. Αν είναι υπόδικος για κακούργημα, όχι».

Υ.Γ.4 Δεν είδα το ματς στα Γιάννενα. Όμως, άκουσα ότι είχε ενδιαφέρον. Δεν έχω ιδέα τι συνέβη, αλλά ένα πουλάκι που του αρέσει να βλέπει τα ελληνικά ματς με αγγλικό σπικάζ, μου είπε ότι ο Άγγλος σπίκερ τράβαγε τα μαλλιά του με τον αγωνιστικό χώρο και τις διαιτητικές αποφάσεις. Για τον αγωνιστικό χώρο το πιστεύω χωρίς δισταγμό: το συγκεκριμένο χωράφι δεν είναι γήπεδο. Για τα υπόλοιπα, μόνο εικασίες μπορώ να κάνω.

Υ.Γ.5 Για να μην σας κουράσω, διάλεξα τη μικρή version. Αλλά για να μην σας αφήσω και παραπονεμένους, τσόνταρα λίγο Slayer. Έτσι, για να γουστάρουμε.



10 σχόλια:

  1. Χάρης

    Η Μπαρτσελόνα διανύει περίοδο αγωνιστικής πτώσης, "κάνει κοιλιά" όπως λέμε. Σε όλες τις ομάδες τυχαίνει, και μια, και δυο, και τρεις φορές σε μια χρονιά. Όπως συνέβη φέτος στην Ρεάλ, την Τσέλσυ, την Άρσεναλ, την Μάντσεστερ Σίτυ, την Παρί Σαιν Ζερμαίν, την Μίλαν, την Νάπολι, κι άλλους. Όλες οι ομάδες, μεγάλες και μικρές, πέφτουν και ανεβαίνουν και ξανά μανά. Η Μπάρτσα έτυχε αυτή την περίοδο να χάσει τον προπονητή Βιλανόβα, που κάνει χημειοθεραπείες. Να 'ναι σιδερένιος ο άνθρωπος πάνω απ' όλα, κι ας πάει το κάθε κυπελλάκι στα τσακίδια. Του χρόνου να είναι όλοι καλά κι εδώ είμαστε να τους δούμε.

    Όσο για τον Παπαγεωργόπουλο, να προσθέσω ότι είναι υπερβολή τα ισόβια. Απλώς την πλήρωσε για να ικανοποιηθεί το λαϊκό αίσθημα, επειδή δεν έχει ξανατιμωρηθεί κανείς. Σίγουρα του χρόνου με έφεση θα του επιβάλλουν την πραγματική ποινή, ας πούμε 5 χρόνια φυλακή. Το θέμα είναι να του πάρουν τα λεφτά που έκλεψε, όπως και απ' όσους συμμετείχαν. Στις ΗΠΑ όποιος χρωστάει, και πληρώνει και πάει φυλακή μερικά χρονάκια για παραδειγματισμό (Wesley Snipes). Τα ισόβια είναι για δολοφόνους, όχι για υπεξαιρεστές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. έτσι γίνεται κάθε φορά. όταν κερδίζει η Μπάρτσα είναι η ομάδα που δε χάνει ποτέ και είναι απείρως ανώτερη από όλες. όταν χάνει π.χ. από Ρεάλ για όλα μα όλα ευθύνεται ο Μουρίνιο (αυτός που βρίζουν τις άλλες φορές που χάνει η Ρεάλ). Έλληνας σπίκινγκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ρε ποια Μπαρτσελόνα.
    Μιλανάραααααααα ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι άνθρωποι παντού είναι οι ίδιοι. Με τα ίδια πάθη και τα ίδια ελαττώματα.

    Η Μπαρτσελόνα είναι ειδική περίπτωση. Δεν μπορεί να απαξιωθεί από δυο αποτυχημένα αποτελέσματα. Όπως δεν μπορεί να απαξιωθεί και η Ρεάλ με αρκετά περισσότερα, τουλάχιστον την τελευταία διετία. Αγωνιστικά μπορεί να έκανε δυο ήττες αλλά πολύ σύντομα θα ανακάμψει. Δεν τελειώνουν έτσι εύκολα αυτές οι ομάδες. Όσο για τον τρόπο που φέρεται στον άτυχο προπονητή της είναι χαρακτηριστικός της διαφορετικότητας που την διακρίνει. Κορυφαίος δεν γίνεται ένας σύλλογος επειδή διαθέτει σπουδαία στελέχη και καλή ομάδα ή επειδή κατακτάει τίτλους, αλλά και γιατί ξέρει να σέβεται και να τιμάει όσους κλείνει στην αγκαλιά του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι ντρέπεσαι μωρέ;
    Αυτά τα "αυτονόητα" που γράφεις δεν τα έχω δει ακόμα απο οπαδούς η αρθρογράφους, οπότε ίσως δεν είναι και τόσο αυτονόητα...
    Βέβαια, όπως καταλαβαίνεις, δηλώνω λιγότερο φαν δακρύβρεχτων "κοινωνικών" άρθρων.

    Για τις υπερβολές των ΜΜΕ θα προσθέσω το εξής:
    Είναι ακριβώς αυτό που γράφεις και στον τίτλο. Εγώ θα το έλεγα "αντίστροφη θεοποίηση". Δηλαδή, υποτιμούν το ρόστερ της Μιλαν, για να δώσουν μεγαλύτερο ντόρο στη νίκη της.
    Ναι, δεν έχει καλύτερο ροστερ απο της Μπάρτσα.
    Ναι, δεν έχει καλύτερο ρόστερ απο της Μιλαν προηγούμενων εποχών.
    Αλλα εδώ διαβάζω απο διάφορους σχολιαστές οτι "σου κανε πλάκα κάποιος Κονσταντ, κάποιος Μποατενγκ, και κάποιος Μουντάρι". Δηλαδή ποιος δεν είχε ακουστά τον Μουντάρι με πολυετή θητεία σε Πρεμιερσιπ και Σερι Α; Αποφασίστε, ο Μποατενγκ και ο Ελ Σαραουι είναι παικταράδες, η δεν είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΉΘελα να αφιερώσω μια παράγραφο-αλλα δεν κολούσε με το κειμενάκι μου- για το οτι ξαφνικα όλοι οι επιστήμονες ανακάλυψαν πως η Μπαρτσελόνα παίζοντας το ίδιο ποδόσφαιρο έχει γίνει βαρετή και ο αντίπαλος την καταλαβαίνει...ΧΑΧΑΧΑ...αυτοί είμαστε όμως κύριοι. Και ναι αντιπαθώ την Μπαρτελόνα γιατι έχει γινει ομάδα αλλα και γιατ ςι αβάντες της στην ευρώπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η ανάρτηση είναι εκτός θέματος.
    Φτιάξε άλλη.
    Ποιος ασχολείται τώρα με την Μπαρτσελόνα.
    Εδώ έχουμε θέμα με την πτώση του Αρη στη Β' Εθνική.
    Κουράγιο παλικαρά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γεια σου, Τάνια!

    Χάρη, εγώ κι εσύ ξέρουμε τι σημαίνει αγωνιστική κοιλιά. Όλοι αυτοί που κράζουν και αποθεώνουν εναλλάξ, ξέρουν; Τα ισόβια νομίζω ότι λειτουργούν σαν άλλοθι. Σαν επικοινωνιακό τρικ. Προφανώς και πρέπει να υπάρξει τιμωρία, αλλά χρειάζεται μέτρο στις ποινές. Να αντιστοιχεί στο έγκλημα και να επιβάλλεται για τους σωστούς λόγους. Όχι για να λέμε και να διαφημίζουμε ότι η δικαιοσύνη έκανε καλά τη δουλειά της. Η δικαιοσύνη δεν είναι κουτσομπολιό.

    Πρόεδρε, είναι πολύ περίεργο ον ο άνθρωπος. Πραγματικά εντυπωσιακό είδος.

    Ωραίος ο Tommy!

    Αετόπουλο, την κουλτούρα της Μπάρτσα θα την σύνέκρινα μόνο με αυτήν την Μπάγερν. Ίσως για αυτό ο Γκουαρντιόλα κατέληξε εκεί. Καποια στιγμή πρέπει να γράψουμε ένα κείμενο για αυτό το γεγονός.

    'Αλεξ, πρέπει να γνωρίζουμε ότι το να αποθεώνεις το αυτονόητο υποδηλώνει παθογένεια. Το να οραματίζεσαι το αυτονόητο υποδηλώνει παθογένεια. Το να είσαι ανήμπορος να πράξεις το αυτονόητο υποδηλώνει παθογένεια. Αν έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο έχουμε σοβαρότερο πρόβλημα από ό,τι νομίζουμε. Το χείριστο είναι ότι δεν το καταλαβαίνουμε. Η Μίλαν αποτελεί μια μεγάλη ομάδα με πολύ βαριά φανέλα. Όποιος χρησιμοποιεί τέτοιες τακτικές κατά της Μίλαν, είναι χαζός. Και δυστυχώς, οι δημιογράφοι το κάνουν αυτό. Το θυμάμαι ότι δεν είσαι φαν των κοινωνικών άρθρων. Ούτε εγώ. Κι ας σου φαίνεται οξύμωρο. Υπόσχομαι ότι το επόμενο άρθρο κοινωνικού περιεχομένου θα είναι πολύ μικρό.

    Ιταλέ, μπορείς να παίξεις το ίδιο ποδόσφαιρο με άλλο τρόπο. Εξάλλου, μια μεγάλη ομάδα πρέπει να είναι απρόβλεπτα προβλέψιμη. Να μην αποκρύβει τίποτα, να γνωρίζεις τα πάντα για αυτήν, κι όμως να μην μπορείς να την σταματήσεις.

    Καλό μήνα, Φούλη!

    Χρήστο, και να πέσει ο Άρης κατηγορία δεν θα βάψω μαύρα! Γουστάρω πολύ την Αρειανάρα, αλλά δεν αποτελεί παρά μόνο μια μικρή πτυχή της ζωής μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...