Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Η συνέχεια επί του χόρτου

Η Ρεάλ, έχοντας δυο προπονητές στον πάγκο της, τον Μουρίνιο και τον Τερίμ, δεν είχε ιδιαίτερο πρόβλημα να περάσει στα ημιτελικά: ουσιαστικά είχε ήδη προκριθεί από το πρώτο ματς. Η Ντόρτμουντ (φώτο), πάλι, προκρίθηκε δύσκολα, με μια νότα ηρωισμού, μια πρέζα ικανότητας και ισχυρή δόση τύχης, απέναντι στην Μάλαγα. Έχω την εντύπωση ότι ακόμα και τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, οι Ισπανοί δεν θα έχουν συνέλθει. Τέλος πάντων.


Ας συνεχίσουμε με τα υπόλοιπα ζευγάρια. Είχαμε πει ότι η Παρί, με το πρώτο ματς να γίνεται στο Παρίσι, είχε μια υποχρέωση να βγει μπροστά, να πάρει μέτρα και να ψάξει το γκολ. Κι αυτό έκανε. Δεν πήρε απλά μια ισοπαλία, αλλά κέρδισε και κάτι ακόμα: τη συμπάθεια του κόσμου. Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι πολλοί μετατράπηκαν εν μία νυκτί σε οπαδούς των Παριζιάνων, ενοχοποιώντας -με προκλητικό τρόπο είναι η αλήθεια- την απόλυτη και εμφατική ανωτερότητα της Μπαρτσελόνα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά στο ότι αυτή η γνήσια συμπάθεια προήλθε λόγω του ότι η Παρί προσπάθησε να παίξει ποδόσφαιρο. Πραγματικό ποδόσφαιρο -κι όπως έχουμε πει πλειστάκις, για να κερδίσεις μια ομάδα που παίζει ποδόσφαιρο πρέπει να παίξεις κι εσύ ποδόσφαιρο. Και μπορεί οι Θεοί του ποδοσφαίρου να διακατέχονται από ορισμένα πάθη, όμως ξέρουν να συγχωρούν μια ομάδα που έπαιξε ποδόσφαιρο, αλλά δεν κέρδισε. Τι ματς περιμένω στην Βαρκελώνη; Τελείως διαφορετικό από εκείνο του Παρισιού. Με τους Γάλλους να παίζουν περισσότερο άμυνα, δηλαδή να δίνουν απλόχερα κατοχή στον αντίπαλο, και να ψάχνουν το γκολ με τρόπους που μάλλον δεν αρμόζουν στην επιθετική ιδιοσυγκρασία τους. Και την Μπάρτσα, με ή χωρίς Μέσι -ας μην υποτιμούμε τους Καταλανούς: η Μπάρτσα συνιστά ανώτερη οντότητα από τον Μέσι-, να παίζει ακριβώς αυτό που μας έχει υποσχεθεί. Τι ματς θα ήθελα να περιμένω στην Βαρκελώνη; Λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη ότι το γήπεδο είναι κατηφορικό, αλλά και μεγαλύτερο σε τετραγωνικά, θα ήθελα να δω την Παρί να μην απαρνιέται τη φύση της και να μπει στο χόρτο να τρέξει τον αντίπαλό της, γνωρίζοντας τι θέλει και γνωρίζοντας πως πρέπει να το πάρει. Η συνέχεια επί του χόρτου.

Στο έτερο ζευγάρι, μετά το έγκλημα του Ιταλού προπονητή, δεν υπάρχουν πολλά μυστικά. Απλά δυο ερωτήματα. Πρώτον, τι είδους άμυνα θα παίξει ο Κόντε. Για να είμαι πιο ακριβής, πως θα στελεχώσει την αμυντική του γραμμή; Με μονάχα τρία σέντερ μπακ ή δυο σέντερ μπακ και δυο ακραίους; Από τη στιγμή που στο Μόναχο δεν πρόκρινε τον τακτικό ρεαλισμό είναι αναγκασμένος και υποχρεωμένος να προβεί στην απαραίτητη τακτική επιλογή. Δεν ξέρω τι από τα δυο θα επιλέξει. Αυτό που ξέρω, και φτάνουμε στο δεύτερο ερώτημα, είναι ότι δεν πρέπει να φάει γκολ -θα προτιμήσει να ανοιχτεί από νωρίς και να κυνηγήσει κάποιο γρήγορο γκολ ή θα παίξει προσέχοντας τον κώλο του; Διότι, αν φάει, θα θέλει τέσσερα για να προκριθεί. Και δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι αυτή η Γιουβέντους μπορεί να βάλει τέσσερα γκολ σε αυτήν την Μπάγερν. Εδώ αμφιβάλλω ότι μπορεί να τις ρίξει δύο. Ειδικά μετά το μάθημα του Χάινκες από την εντός έδρα ήττα με αντίπαλο την Άρσεναλ. Ο πρώτος, και τελευταίος λόγος, λοιπόν, ανήκει στους Γερμανούς. Οι οποίοι, όντας μια πολύ μεγάλη ομάδα εντός και εκτός χόρτου, δεν έχουν πρόβλημα να διαφημίσουν περήφανα την προβλεψιμότητά τους: δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα και κανέναν. Το πρόβλημα ανήκει στους Ιταλούς που θα πρέπει να μάθουν ξαφνικά να παίξουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Και ίσως να μην χρειαζόταν, αν έπαιζαν μια γνήσια ιταλική άμυνα στο Μόναχο -προφανώς με τις απαραίτητες τακτικές πινελιές.

Υ.Γ.1 Την Πέμπτη, το ενδιαφέρον θα στραφεί στην Βασιλεία. Η Τότεναμ είναι μια ωραία ομάδα. Την παρακολουθείς ευχάριστα. Μπορεί το 4-4-2 του Ρέντναπ να αποτελεί παρελθόν και να έχει φύγει ο μαέστρος Μόντριτς, αλλά η εικόνα που παρουσιάζει στο χόρτο είναι θελκτική. Ίσως επειδή, εκτός από ικανή, είναι και λίγο αφελής ή υπερβολικά ενθουσιώδης. Τέλος πάντων. Δεν ξέρω αν τελικά θα παίξει ο Μπέιλ ή όχι, αλλά, όπως και στην περίπτωση του Μέσι, τέτοια ζητήματα δεν πρέπει να απασχολούν τον προπονητή. Αυτά είναι για λαϊκή κατανάλωση, λίγο κουτσομπολιό και φιλολογικές συζητήσεις.Ο προπονητής οφείλει να βρει τις λύσεις και να φανεί ψύχραιμος.

Υ.Γ.2 Έγραφα στις αρχές Ιανουρίου: «Στον Ατρόμητο, έπειτα από τον επικό άθλο στον πάγκο του Ο.Φ.Η., του δίνεται η δυνατότητα να αναδειχτεί έτι περισσότερο, να κερδίσει καινούριες συμπάθειες και να αποδείξει ότι μπορεί να παίξει και ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας». Τελικά, ούτε αναδείχτηκε, ούτε κέρδισε καινούριες συμπάθειες, ούτε έπαιξε ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Κι όλα αυτά, διότι δεν μπόρεσε να λύσει το επιθετικό πρόβλημα που ταλάνιζε την ομάδα, ήδη από την εποχή Μπάγιεβιτς. Ορισμένοι ισχυριζόντουσαν ότι ο Αναστόπουλος νόμιζε ότι προπονούσε ακόμα τον Ο.Φ.Η. Κάποιοι άλλοι έλεγαν για τις μεταγραφικές του επιλογές. Όμως, δεν νομίζω ότι φταίει στο βαθμό που του αναλογούν: η ομάδα δεν ήταν δικιά του. Το λάθος μάλλον οφείλεται στον Σπανό, ο οποίος δεν του έδωσε την απαραίτητη πίστωση χρόνου -Έλληνας παράγοντας γαρ!- και τον έδιωξε κακήν κακώς. Εκτός αν η αρετή της υπομονής μεταφράζεται σε δυο μήνες. Τότε πάω πάσο και το γυρίζω στο γκολφ. Και για να γίνω και κάπως εριστικός, πώς να βάλει μια ομάδα γκολ, με τον Μάντζιο στην κορυφή της επίθεσης, ενόσω οι υπόλοιποι επιθετικογενείς παίχτες μένουν στατικοί σαν σουμπότεο;

Υ.Γ.3 Έρχεται κάποια στιγμή το πλήρωμα του χρόνου. Σκέφτεσαι ότι φτάσαμε στον πάτο του βαρελιού. Ότι πιο κάτω δεν πάμε. Ότι τα έχεις δει και τα έχεις ακούσει όλα. Και, καθώς σκέφτεσαι ότι η κατάσταση θα αλλάξει, εμφανίζονται, σαν στρουμφάκια, κάτι Καμμένοι και κάτι κλώνοι του Άδωνι, και σου μαγαρίζουν τη διάθεση. Και στο καπάκι βγαίνουν κάποιοι οπαδοί του Παναθηναϊκού και ισχυρίζονται ότι τους αδικεί η διαιτησία. Αυτοκτονείς με κουραμπιέδες ή όχι;

Υ.Γ.4 Απολαυστικός ο Κώστας Καίσαρης: «Υπάρχει ως έννοια η σεξουαλική παρενόχληση. Ο Πάγκαλος είναι ίσως η αιτία για να καθιερωθεί η ''πολιτική παρενόχληση''. Οπως λοιπόν κάποιοι την πέφτουνε στις γυναίκες, κάποιοι την πέφτουνε στον Πάγκαλο. Όχι για να τον πηδήξουνε. Αυτό θα ήταν και πρακτικά αδύνατον, αλλά για να τον προγκήξουνε πολιτικά. Με χυδαίες φραστικές επιθέσεις, τις περισσότερες φορές, αλλά ενίοτε και µε γιαούρτια. Όπου κυκλοφοράει δηµόσια ο Πάγκαλος, ακόµα και στο εξωτερικό, δέχεται ''παρενοχλήσεις''. Όπως προχθές, στη λίµνη της Βουλιαγµένης που συχνάζει, κάποιος τον αποκάλεσε ''γαϊδούρι''. Η αντίδραση του Πάγκαλου ακαριαία: ο υβριστής συνελήφθη και οδηγήθηκε στο αστυνοµικό τµήµα. Κι εντάξει. Δεν είναι το καλύτερο για τον πάσα ένα να τον σκυλοβρίζουνε. Δεν µιλάµε όµως για έναν απλό πολίτη. Μιλάµε για πολιτικό. Για δεκαετίες υπουργό, που έχει φτάσει µάλιστα και στο αξίωµα του αντιπροέδρου της κυβέρνησης. Που, στο φινάλε, έχει δίπλα του σε 24ωρη βάση πολιτσµάνους να τον προστατεύουνε. Έχει αναρωτηθεί λοιπόν ποτέ ο εν λόγω Πάγκαλος για ποιον λόγο όλος αυτός ο κόσµος µόλις τον βλέπει αγριεύει και ορµάει, όπως ο ταύρος µε το κόκκινο πανί; Του έχει περάσει έστω και σαν υποψία η σκέψη ότι εκφράζει τη σαπίλα και τη διαφθορά του πολιτικού συστήµατος: Ή πιστεύει αυτά που λέει στην τηλεόραση ότι όλοι αυτοί είναι βαλτοί από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α;».

Υ.Γ.5 Χωρίς να γνωρίζω πολλά πράγματα για την Θάτσερ, θεωρώ ότι η αντιμετώπιση του θανάτου της από τους εχθρούς της αποτελεί το καλύτερο παράσημο.

Υ.Γ.6 Ακατέργαστο διαμάντι!

12 σχόλια:

  1. Είναι από τις λίγες φορές που θα διαφωνήσω μαζί σου. Σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν αυτοκτονείς με κουραμπιέδες αλλά με λουκουμάδες. Σου μένει περισσότερη γλύκα να πάρεις μαζί σου στον παράδεισο :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χάρης

    Κάνθαρε, δυστυχώς τα χθεσινά ματσάκια δεν τα είδα, ας όψεται η τρισκατάρατη NOVA. Η Ρεάλ πήγε χαλαρά στην Πόλη, έχασε 3-2 και πήρε την πρόκριση έχοντας παίξει όσο ακριβώς χρειαζόταν. Πώς φαίνεται ότι η φετεινή δεν έχει σχέση με την περυσινή πυραυλοκίνητη Ρεάλ. Για το Ντόρτμουντ-Μάλαγα, έχασα ένα επικό ματσάκι. Αν και νομίζω ότι μπήκαν 2 γκολ οφσάιντ, ένα για κάθε ομάδα, αν και καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο για τον επόπτη να τα δει. Παρ' όλ' αυτά, χαίρομαι που έγινε τέτοιο ματς, με 2 γκολ στις καθυστερήσεις. Η Ντόρτμουντ, απαλλαγμένη απο το άγχος του Πρωταθλήματος που μόλις κατέκτησε η Μπάγερν, θα δώσει όλες τις δυνάμεις της στο Τσου Λου. Έχει να πουλήσει άλλωστε τον Λεβαντόφσκι (και 1-2 ακόμα παίκτες), και πρέπει να εκτοξευτεί η τιμή του μέσω καλών εμφανίσεων στο Τσου Λου όσο γίνεται.

    Για το Μπαρτσελόνα-ΠΣΖ, ειλικρινά πιστεύω ότι αν στο ξεκίνημα τους τρέξει με Μόουρα και λοιπούς μπαλαδόρους, η Παρί έχει πιθανότητες να κοντράρει την Μπαρτσελόνα. Δεν τρέφω αυταπάτες, προφανώς η Μπαρτσελόνα έχει το προβάδισμα, είτε παίξει με τον Μέσσι είτε χωρίς. Απλώς θα επαναλάβω ότι η Μπάρτσα σαν να περπατάει ως σύνολο. Και θα επαναλάβω, ότι με την Μίλαν πρώτα έχασε 2-0 με κάτω τα χέρια (ούτε φάση δεν έκανε στο Μιλάνο), και μετά με επική υπερπροσπάθεια (το τονίζω: ΥΠΕΡπροσπάθεια) της έβαλε 4 γκολ. Και η υπερπροσπάθεια γίνεται μια φορά, άντε δύο. Δεν μπορεί πάντα να φέρνει και καλό αποτέλεσμα.

    Για το Γιουβέντους-Μπάγερν, μην εκπλήσσεσαι από την άμυνα του Κόντε. Από πέρυσι έχει καθιερώσει τα 3 σέντερ μπακ με Κιελίνι-Μπονούτσι-Μπαρτσάλι, όχι 5άδα στην άμυνα. Στο κάτω-κάτω, εδώ και 3-4 χρόνια, στην Ιταλία έχουν επικρατήσει 2 γενικές τακτικές: είτε το 4-4-2 με ρόμβο στο κέντρο (όπως κάνει η Μίλαν και η Λάτσιο), είτε το 3-5-2 (σε διάφορες παραλλαγές) με τα 3 σέντερ μπακ (Γιουβέντους, Ίντερ), ενώ η Εθνική Ιταλίας εναλλάσσεται μεταξύ των 2 αυτών τακτικών επιλογών ανάλογα τον αντίπαλο. Οι 2 πλάγιοι (Λιχτστάινερ δεξιά, Ασαμόα ή όποιος να 'ναι αριστερά) παίζουν σαν φουλ μπακ-χαφ. Η δύναμη είναι τα τρεχαντήρια στο κέντρο, ο Μαρκίζιο και ο Βιντάλ, που ειδικά ο δεύτερος μπορεί να γίνει απειλητικός, εντός και εκτός περιοχής. Το μυαλό είναι προφανώς ο οπισθοχωρημένος Πίρλο (κρίμα που δεν είναι νεότερος...), ένα δεκάρι πίσω από την σέντρα, που σπανίως ανεβαίνει. Οι υπάρχοντες επιθετικοί της Γιουβέντους είναι πρόβλημα. Ο Βούτσινιτς είναι ο καλύτερος συνολικά, αλλά είναι περιφερειακός. Ο Μάτρι είναι φορ περιοχής και σκόρερ, αλλά στατικός. Ο Κουαλιαρέλλα είναι για να ξεκλειδώνει άμυνες, βάζοντας κάτι κουλά γκολ από το πουθενά. Ο Τζιοβίνκο τον πήραν με την ελπίδα να βγει Ντελ Πιέρο. Ατύχησαν, ούτε το μυαλό του έχει ούτε τις ικανότητες. Τέλος πάντων. Η Μπάγερν είναι αυτή που ξέρουμε, την πρόκριση την έχει πάρει. Από εκεί και πέρα, το μόνο που θα δούμε, είναι πόσο μπορούν οι υπάρχοντες παίκτες της Γιουβέντους να κοντράρουν μια ομάδα 1ης κατηγορίας στην Ευρώπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χάρης

    (συνέχεια...)

    Το Europa League δεν το πολυβλέπω. Η Τόττεναμ είναι μια πολύ καλή ομάδα. Ο Μπέιλ (που πιστεύω ότι είναι υπερεκτιμημένος) μόλις τον πέρασαν μπροστά σαν φορ, έγινε σκόρερ σαν τον Γουόλκοτ στην Άρσεναλ. Βέβαια, δεν είναι μόνο η ταχύτητά του, αλλά έχει αποδείξει εδώ και χρόνια ότι έχει πολύ καλό σουτ. Για το αν θα προκριθεί επί της Βασιλείας θα έλεγα δύσκολο, γιατί προέχει να βγει στην 4άδα στην Πρέμιερ Ληγκ.

    Ο Αναστόπουλος δεν έφυγε από τον Ατρόμητο επειδή ο Σπανός τάχα ξηγήθηκε σαν τον Κόκκαλη. Καιρό είναι που ο Ατρόμητος δεν παίζει καλά. Κι ας μην είναι η ομάδα του Αναστόπουλου. Απλά η ήττα από τα παιδάκια του Άρη δεν χωνεύεται, και τους πήρε και τους σήκωσε (ή τουλάχιστον έτσι λέει ο θρύλος).

    Για τον Πάγκαλο (που σε καμία περίπτωση δεν αγιοποιώ) έχω ξαναπεί ότι έχει περισσότερο δίκιο από τους πολίτες που τον βρίζουν. Λες ρε φίλε τον Πάγκαλο γάιδαρο. Γιατί δεν τον έβριζες και πριν 10, 20, 30 χρόνια? Ίδιος ήταν, ίδιος παρέμεινε. Το μόνο που σκεπτόσουν ΠΑΣΟΚε (όχι εσύ Κάνθαρε, απευθύνομαι στον ανώνυμο αγανακτισμένο!), ήταν να ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ για να παίρνεις λεφτά από το Κράτος χωρίς να τα αξίζεις. Τα ίδια ισχύουν και για Νεοδημοκράτες και ΚΚΕδες, μην γελιόμαστε. Όσο σκέπτομαι ότι υπάρχει ενδεχόμενο να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, ανατριχιάζω. Όσο για το αν πίσω από τα επεισόδια κρύβεται ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πω ότι τα αρχικά επισόδια πριν 2-3 χρόνια, όπου 100άδες έπαιρναν στο κατόπι τον Πάγκαλο και τον γιαούρτωναν έξω από εστιατόρια, ήταν οργανωμένοι ΣΥΡΙΖαίοι χωρίς αμφιβολία. Ένας πολίτης σοβαρός και τσαντισμένος, θα βρίσει τον Πάγκαλο όταν τον πετύχει στον δρόμο του, όχι να τον ακολουθεί σαν ντετέκτιβ. Και πραγματικά, θέλω να τους δω όλους αυτούς τους αγανακτισμένους, αν γίνει ο Αλεξάκος πρωθυπουργός και ανακρούσει πρύμναν όσον αφορά τις γελοίες εξαγγελίες του (διπλασιασμός ύψους και χρόνου του επιδόματος ανεργίας, 100.000+ ρουσφετολογικές προσλήψεις στο Δημόσιο, "να το ρισκάρουμε" και να βγούμε από το Ευρώ, κλπ), θα τον κυνηγήσετε?

    Για την Θάτσερ δεν ξέρω να πω πολλά. Το ότι οι Λιβερπουλιανοί "χορεύουν στον τάφο της" έχει διπλή ερμηνεία. Πρώτον, ότι η Μάγκυ έκανε πολύ καλή δουλειά για να αντιμετωπίσει τα χουλιγκάνια με τις εξοντωτικές ποινές που επέβαλλε σε ομάδες και φυσικά πρόσωπα, και σήμερα στα αγγλικά γήπεδα σχεδόν δεν πέφτει καρφίτσα. Δεύτερον, βγάζουν τα απωθημένα τους που στιγματίστηκαν ψευδώς για όσα έγιναν στο Χίλσμπορω. Μπορεί να έγινε άδικα και με σκοπιμότητα η παραποίηση αυτή, αλλά εδώ που τα λέμε δεν ήταν και τα καλύτερα παιδιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν εχω άποψη των ποδοσφαιρικών,των πολιτικών; τι να λέμε τα ίδια και τα ίδια,θα μου επιτρέψεις να εχω άποψη των μουσικών σου προτιμήσεων, άψογες και είναι ο ένας λόγος που έρχομαι να πω την καλημέρα μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φούλη, έχεις δίκιο: τα ίδια και τα ίδια λέμε. Έχουμε παραμερίσει τη λογική κι έχουμε καταργήσει το αυτονόητο. Και ντρέπομαι όταν γίνονται αναφορές σε αυτά τα δυο στοιχεία. Που να δεις τι τραγουδάρα σου έχω στην επόμενη ανάρτηση!

      Διαγραφή
  5. Χάρη, οι Τούρκοι το πάλεψαν το ματς. Αν ο Τερίμ, στο πρώτο ματς, δεν είχε ξαμολύσει τους παίχτες του να μαζεύουν κοχύλια, νομίζω ότι ο επαναληπτικός θα ήταν ακόμα πιο ενδιαφέρων. Όσο για την Ντόρτμουντ, αυτό που έγινε καθιστά τους παίχτες ήρωες. Ίσως να τους δίνει και μια αίσθηση ότι μπορεί να φτάσουν μέχρι τον τελικό. Η άποψή μου είναι μπορούν να φτάσουν. Και μπορούν και να το πάρουν. Δεν μπορώ να μην τους υπολογίζω, όπως αυτοί οι άνθρωποι που ήταν καλεσμένοι στην εκπομποί της ΝΕΤ μετά το ματς Γιούβε - Μπάγερν. Τι είναι αυτοί, ρε; Και, νταξ, πες ότι ο Μανώλης Μαυρομάτης είναι μυθικό τέρας και συγχωρούνται τα πάντα: λεκτικό ύφος, σαρδάμ και λοιπά. Τι πράγμα είναι αυτός ο Νικοπολίδης; Όχι μόνο δεν μπορούσε να μιλήσει, αλλά δεν ήξερε και τι να πει. Πλήρως ανεπαρκής. Σε φουλ βαθμό. Άσε τους τρεις δημοσιογράφους που στελέχωναν το πάνελ. Σαν να βλέπεις πολιτική εκπομπή. Τέλος πάντων. Συγγνώμη για το μίνι ξέσπασμα.

    Για το Μπάρτσα - Παρί, νομίζω ότι το ματς κύλισε όπως είχαμε πει. Η Παρί μετατρέπεται σε μια πολύ καλή ομάδα, με επιθετικό ταλέντο. Χρειάζεται ίσως έναν αμυντικό χαφ σκύλο, τύπου Ντάβιντς (μια βελτιωμένη έκδοση του Ματουιντί δηλαδή) και να κρατήσει τον Αντσελότι, ο οποίος μπορεί να συνεχίσει το έργο του με λίγες πινελιές. Και σε αυτό το σημείο να πω, παρά την εκ μέρους μου κριτική στο πρόσωπο του Ιταλού προπονητή, ότι η ομάδα ρόλαρε, ακριβώς όπως είχε δηλώσει ο Αντσελότι. Μπορεί να άργησε, αλλά ρόλαρε.

    Γνωρίζω ότι ο Κόντε έχει καθιερώσει ένα σύστημα με τρία σέντερ μπακ, αλλά θα έπρεπε να γνωρίζει κι ο ίδιος ότι απέναντι σε μια ομάδα που παίζει με εξαιρετικά μεγάλο πλάτος, που ανοίγει το παιχνίδι της στα άκρα, που είναι πολύ καλή στο ένας εναντίον ενός, ένα τέτοιο σύστημα σε καταδικάζει σε ήττα. Θα σου φέρω και ένα παράδειγμα. Θυμάσαι στο πρόσφατο Euro, στους αγώνες των ομίλων, που η Ιταλία του Πραντέλι είχε αντιμετωπίσει την Ισπανία; Ο Πραντέλι είχε παίξει το ίδιο σύστημα, και την ίδια διάταξη, που παίζει κι ο Κόντε. Και ουσιαστικά είχε κλείσει τους Ισπανούς. Γιατί; Διότι ο Ισπανοί δεν παίζουν από τα άκρα, έχουν ένα σχετικά μικρό πλάτος, δεν ποντάρουν τόσο στο ένας εναντίον ενός και λοιπά. Και ο άξονας των Ιταλών, όντας πολυάριθμος, κατάφερε και μπλόκαρε μερικώς τον αντίστοιχο άξονα των Ισπανών. Τα άκρα δεν χρειάστηκε καν να τα καλύψει, διότι ο Ντελ Μπόσκε -λανθασμένα- δεν ενδιαφερόταν για αυτά. Τώρα, πάρε το παράδειγμα που έγραψα και προσπάθησε να το φανταστείς με αντίπαλο μια ομάδα σαν την Μπάγερν. Για αυτό έβγαιναν συνεχώς από τα άκρα δυο παίχτες των Γερμανών με κάποιον άτυχο και αργό κεντρικό αμυντικό των Ιταλών. Ειδικά αυτός ο Μπονούτσι δεινοπάθησε κι ακόμα απορώ πως δεν αποβλήθηκε από την υπερπροσπάθεια. ΄Άσε το τακτικό τρικ του Χάικες να βάλει πάνω στον Πίρλο τον Μίλερ και κατόπιν, καθώς η Γιούβε έπαιρνε μέτρα προς το τερέν της Μπάγερν, να τον αναλαμβάνει ο Χάβι Μαρτίνεθ. Τέλος, στην σχετική παράγραφο που έγραψες, μπορώ να πω ότι συμφωνώ. Απλά να σημειώσω ότι ο Βιντάλ είναι παιχταράς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. (συνέχεια)

    Ο Μπέιλ μου αρέσει ως παίχτης. Δεν έχω ακόμα καταλάβει αν είναι υπερτιμημένος ή όχι, αλλά η αλήθεια είναι ότι δημιουργεί τρόμο στους αντιπάλους του. Θα είναι πολύ ενδιαφέρον το αποψινό ματς, το οποίο ευτυχώς δείχνει ο ΑΝΤ1.

    Έχουμε πει ότι ο Ατρόμητος έχει, από την αρχή της σεζόν, επιθετικό πρόβλημα. Και νταξ, χάνεις από τον Άρη. Τι σημαίνει; Ότι πρέπει να διώξεις τον προπονητή; Μετά από δυο μήνες; Συγγνώμη, αλλά αυτά τα πράγματα υποδηλώνουν ερασιτεχνισμό και προχειρότητα. Κι όλα αυτά δυο αγωνιστικές πριν τη λήξη του πρωταθλήματος! Ας κάτσει τότε στον πάγκο ο Σπανός να κουτσάρει την ομάδα στα play off.

    Για τον Πάγκαλο, αυτό ακριβώς λέω κι εγώ. Τον καιρό της μάσας κανείς δεν τον πήρε στο κυνήγι να του πει ''τι κάνεις, ρε λαμόγιο;'', όπως κι ό ίδιος ποτέ δεν βγήκε να πει την στιγμή που τα τρώγανε ''μαζί τα τρώμε''. Το να κυνηγάει ο ''αγανακτισμένος'' πολίτης τον Πάγκαλο και το να το παίζει ο Πάγκαλος ''μεταννοιωμένος'' και μετά Χριστόν προφήτης, αντιπροσωπεύει τον ορισμό της υποκρισίας, κι από τους μεν κι από τους δε. Με τους πρώτους να είναι μικρο-απατεώνες και τους δεύτερους μεγαλο-κλέφτες.

    Για την Θάτσερ κι εγώ δεν γνωρίζω πολλά, προφανώς δεν ήταν αγία και αλάνθαστη, αλλά εδώ μιλάμε για μίσος. Και δεν προέρχεται μόνο από το χώρο του ποδοσφαίρου ή τους ανθρακορύχους. Βάσει αυτών των ακραίων αντιδράσεων που συνόδεψαν τον θάνατο (!) ενός πολιτικού, υποθέτω ότι κάτι πρέπει να έκανε σωστά που δεν άρεσε σε ορισμένους. Και μιλάμε για μια πολιτικό που εκλέχτηκε τρεις φορές Πρωθυπουργός και αποσύρθηκε λόγω εσωκομματικών διαφωνιών. Και ξέρεις ποια είναι η πλάκα; Ότι έβλεπα κάτι φωτογραφίες με Άγγλους να πανηγυρίζουν για το θάνατό της -άκρως υπερβολικό- και δεν πρέπει να ήταν πάνω από 25-30 χρονών. Άσε το τραγικό να βγαίνουν Έλληνες και να κράζουν την Θάτσερ για απολυταρχία και λοιπά. Σαν να βγαίνουν οι Άγγλοι και να κράζουν π.χ. τον Γεώργιο Ράλλη.

    Πάντοτε χαρά μου να συνομιλώ μαζί σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το ματς που ήθελες να δεις πάντως πέχτηκε στη Βαρκελώνη. Ωραία μπάλα από την Παρί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πρόεδρε, πάντοτε απολάμβανα την Παρί! Αγαπημένη ομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "Έχω την εντύπωση ότι ακόμα και τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, οι Ισπανοί δεν θα έχουν συνέλθει"
    επειδή σήμερα το διαβάζω το κείμενο (όσο παραξενο και αν ακούγεται). Ναι ακόμα δεν έχουν συνέλθει οι Ισπανοί αλλά της Ρεαλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Βρε, και της Ρεάλ, και της Μάλαγα, και της Μπαρτσελόνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...