Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

Προπονητικά εγκλήματα και αριθμητικό πλεονέκτημα

Ξεκινάμε με τζαμπιόλι. Λέγαμε, λοιπόν, ότι η Γαλατασαράι μπορεί να κάνει τη ζημιά απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης. Τρίχες κατσαρές. Με τέτοια αμυντική γραμμή κι ο Αστέρας του Σάκη του Τσιώλη θα την είχε ταράξει στα γκολ. Το κέντρο άμυνας των Τούρκων ήταν επιεικώς απαράδεκτο για επίπεδο τσου λου. Λες και οι δυο κεντρικοί αμυντικοί έπαιζαν πρώτη φορά μαζί. Συν τοις άλλοις, δεν υπήρχε δεξί μπακ, με τη θέση να την καλύπτουν οι διαφημιστικές πινακίδες. Ο Έμπουε, βλέπετε, προφανώς λόγω προπονητικών οδηγιών, μετατρεπόταν σε δεξί χαφ. Μα, θα μου πει κάποιος, υπήρχε αριστερό μπακ; Όχι, δεν υπήρχε. Είναι δυνατόν να παίζεις απέναντι σε μια γρήγορη ομάδα, με γρήγορους παίχτες, που ψάχνουν συνειδητά την αντεπίθεση, με αριστερό μπακ τον Ριέρα; Κι όλα αυτά με τη μεσαία γραμμή σε όλο τον οριζόντιο άξονα να έχει πιο αργές επιστροφές κι από αυτές του Άρη -άντε, να εξαιρέσω τον Σελτσούκ Ινάν. Ειδικά αυτός ο Σνάιντερ ήταν για λύπηση. Κι ο Μέλο νόμιζε ότι συμμετείχε σε αγώνα επίδειξης ικανοτήτων. Το αποτέλεσμα ήταν να παίζει μαν του μαν ο Βαράν τον Ντρογκμπά και να τον χάνει μονάχα μια φορά. Μολαταύτα, ένα γκολ το άξιζαν οι Τούρκοι. Δεν ξέρω, πάντως, τι σκεφτόταν ο Τερίμ, αλλά, κρίνοντας από την τακτική συμπεριφορά των παιχτών του, είναι φανερό ότι πήγε στην Μαδρίτη για να χτυπήσει στα ίσια -κι όχι να κλέψει- το ματς. Όσα βάλουμε κι όσα φάμε, δηλαδή. Ερασιτεχνικό στήσιμο από τον Τούρκο προπονητή -γιατί δεν έπαιξε ποδόσφαιρο αναμονής; Και το χειρότερο είναι ότι έφαγε τρία γκολ από μια μετριότατη Ρεάλ.


Και πάμε στο Μόναχο. Δεν το είδα το παιχνίδι. Είδα μόνο κάτι φάσεις και διάβασα ορισμένα ρεπορτάζ. Κι αυτό που κατάλαβα, όσο επικίνδυνο κι αν είναι να κρίνεις ένα ματς χωρίς να το έχεις δει, είναι ότι (και) ο Κόντε υπέπεσε σε προπονητικό έγκλημα -μπορεί να κάνω και λάθος. Δώστε μου λίγο χρόνο για να σας το εξηγήσω. Παίζεις εκτός έδρας. Αντιμετωπίζεις μια ομάδα που βρίσκεται σε διαολεμένη φόρμα. Γνωρίζεις το στυλ παιχνιδιού του αντιπάλου -δεν είναι μυστικό- και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των αντιπάλων παιχτών. Και απέναντι σε αυτήν την ομάδα, ενώ ξέρεις πολύ καλά ότι θα παίξει με μεγάλο πλάτος, πλαγιοκοπήσεις, όβερλαπ και μπούκες, στήνεις την αμυντική σου γραμμή μονάχα με τρία αργά στόπερ; Στην ευθεία; Χωρίς λίμπερο; Χωρίς ποσοτική κάλυψη, δηλαδή κορμιά, στα άκρα αμύνης; Πάλι καλά που η ιταλική ομάδα έφαγε μόνο δυο γκολ. Αν υπήρχε ποδοσφαιρικός δικαστής, θα είχε κρεμάσει τον Κόντε από τα αυτιά και θα του γαργαλούσε τις πατούσες για παραδειγματισμό. Ερασιτεχνικό στήσιμο κι από τον Ιταλό προπονητή.

Και σβήνουμε με το πρώην Ουέφα. Δεν ξέρω πόσοι από σας θυμάστε ένα εντός έδρας παιχνίδι της Εθνικής Ελλάδας με την αντίστοιχη της Γερμανίας που είχε λήξει 4-2 εις βάρος μας. Με τους Γερμανούς να παίζουν με δέκα -ο αποβληθείς παίχτης, αν θυμάμαι καλά, ήταν ο Ντάισλερ, με το σκορ στο 2-2- και την Εθνική, κατόπιν της αποβολής, να παίζει χειρότερα με παίχτη παραπάνω και μοιραία να δέχεται δυο γκολ. Στη συνέντευξη τύπου είχε βγει ο Δανιήλ, ο τότε προπονητής της Εθνικής, και είχε δηλώσει ότι η ομάδα αποσυντονίστηκε από την αποβολή των Γερμανών. Ομολογώ ότι  εκείνη η δήλωση μου είχε φανεί πολύ αστεία και ιδιαίτερα προκλητική. Κι όμως, έκανα τραγικότατο λάθος -ευτυχώς, καθώς περνούσε ο καιρός, κάτι περισσότερο έμαθα για ποδόσφαιρο. Διότι, όπως κατάλαβα με την πάροδο του χρόνου, ο Δανιήλ ήξερε πολύ καλά τι έλεγε κι ας τον έκραζαν σχεδόν όλοι, μεταξύ των οποίων κι ο γράφων. Πολύ απλά, η Εθνική ομάδα δεν είχε δουλευτεί για να αγωνίζεται με αριθμητικό πλεονέκτημα. [Προσοχή, όμως: η συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων που μένουν με παίχτη λιγότερο, γνωρίζουν πως πρέπει να αντεπεξέλθουν (π.χ. κάλυψη τετραγωνικών, πίεση αντιπάλου, επιθετικό πλάνο), αφού οι προπονητές, οι κανονικοί προπονητές, διά στόματος Μουρίνιο, ρίχνουν ειδικό βάρος σε αυτό το θέμα.] Κάτι αντίστοιχο, λοιπόν, έπαθε, κατόπιν της αποβολής του Ονάζι, η Φενερμπαχτσέ, η οποία, αν δεν κέρδιζε το πέναλτι, δεν νομίζω ότι θα πετύχαινε γκολ. Με τα εύσημα να πηγαίνουν στον Τσενάρ Ερκίν, την πρώτη αλλαγή του Τούρκου προπονητή -άργησε χαρακτηριστικά να προβεί σε εξωτερικές και εσωτερικές αλλαγές-, ο οποίος ανέτρεψε το όλο σκηνικό, αναγκάζοντας τους οπαδούς της τουρκικής ομάδας να ζητάνε την κατάκτηση του Europa League. Λέτε;

Υ.Γ.1 Ο Λάμπρος Σκόρδας επανέρχεται στο προσκήνιο. Θα έρθει η στιγμή που θα ασχοληθούμε και με αυτόν και, κατ' επέκταση, με την Αρειανάρα. Επιτρέψτε μου, ωστόσο, να υποβάλλω τα σέβη μου στον Σούλη Παπαδόπουλο. Προσπαθεί να κρατήσει ψηλά το φρόνημα των παιχτών και να συσπειρώσει την ομάδα. Να την αποφορτίσει από την πίεση. Και κάνει και ωραίες δηλώσεις. Ίσως διότι θέλει να μείνει και του χρόνου. Πώς αλλιώς θα κερδίσουμε συμπάθειες; Ε, Σούλη;

Υ.Γ.2 Νταξ, το ξέρουμε ότι ο Τζόι Μπάρτον, ο παίχτης της Μαρσέιγ, δεν την παλεύει κάστανο. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι η Μαρσέιγ αποτελεί rival club. Αλλά αυτά που έγραψε στο twitter εις βάρος του Τιάγκο Σίλβα, με αφορμή το ματς της Παρί με την Μπαρτσελόνα και αιτία την υπεράσπιση του Νεϊμάρ εκ μέρους του Τιάγκο Σίλβα, ξεπερνάνε κάθε λογική! Άκου εκεί ότι ο Σίλβα είναι ''υπέρβαρος τρανσέξουαλ''! Κι όπως είναι προφανές, η Παρί κι ο Σίλβα δεν θα το αφήσουν ντούκου το όλο θέμα.

Υ.Γ.3 Με τιμάει που μου την πέφτει με φουλ γκάζια μια 16χρονη κοπέλα, πρώην μαθήτριά μου; Με τιμάει που οι φίλοι μου μού λένε ''χώσου'' (!);

Υ.Γ.4 Αρκετοί τους θεωρούν υπερτιμημένους. Μπορεί και να είναι. Αλλά, δώσε μου τέτοια κομμάτια, και πάρε μου την ψυχή!

7 σχόλια:

  1. Με τιμάει που θα σου προτείνω να πεις την πρώην μαθήτριάς σου "ξέρεις, είμαι πολύ μεγάλος για σένα, από την άλλη έχω έναν φίλο...";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βάρβαρε, σε τιμάει! Απλά, γνωρίζοντας την κατάσταση, νομίζω ότι η πρόταση θα πέσει στο κενό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω ότι η ελάχιστη υποχρέωσή σου σαν καθηγητής, είναι πρώτα να "εξετάσεις" τη μαθήτρια - ενδελεχώς - πριν την παραδώσεις στις πραγματικές συνθήκες της καθημερινότητας. Και φυσικά να συμπληρώσεις ενδεχομένως τυχόν κενά μαθήσεως ... lol

      Αν μελλοντικά κρίνεις ότι ο Θωμάς είναι το επόμενό της βήμα, θα είσαι σε θέση να τη συνοδεύσεις με εμπεριστατωμένο βιογραφικό, έστω και προφορικό. Να ξέρει κι' ο άλλος τι να περιμένει ασούμε ... lol

      Διαγραφή
    2. Υπουργέ, την ίδια ''εξέταση'' μου είπε να κάνω και ένας πολύ καλός μου φίλος! Για να είμαι ελικρινής, δεν νομίζω ότι μου εχει πει κάποιος φίλος μου να κάτσω στα αυγά μου! Σάτυροι!

      Διαγραφή
  3. Χάρης

    Το Ρεάλ-Γαλατάσαράι ουσιαστικά δεν το είδα, γιατί όσο "παιζόταν", όταν μπήκαν τα γκολ, έκανα ντους μετά από αγώνα στο 5Χ5 που πάω. Μετά, το ματσάκι ήταν χαλαρό τουρλουμπούκι. Οπότε, δεν μπορώ να κρίνω.

    Μερικές διαπιστώσεις. Για να βγαίνει αλλαγή ο Σνάιντερ στην ανάπαυλα (και ενθυμούμενος την εικόνα του στο Euro 2012), πάει να πει ότι περπατούσε από το 20ό λεπτό. Για να παίζει ο Ριέρα βασικός, πάει να πει ότι ο Τερίμ είναι (για να το πω ευγενικά) υπερεκτιμημένος προπονητής (όπως έντρομος διαπίστωσε παλαιότερα ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι που τον είχε φέρει στην Μίλαν). Ο Φελίπε Μέλο που έφυγε κλωτσηδόν από την Γιουβέντους τουλάχιστον τρέχει, αλλά από λάθη άλλο τίποτα. Ο Εμπουέ ό,τι να 'ναι. Μόνο ο Ντρογκμπά (παλληκάρι!) πάλευε, αλλά μόνος εναντίον 11. Η Ρεάλ μπορεί να έπαιξε μέτρια, αλλά το τρίμπαλο το 'χωσε και αρκεί για την πρόκριση.

    Το Μπάγερν-Γιουβέντους δεν το είδα, όπως και το Παρί-Μπαρτσελόνα. Για το πρώτο ματς, από τις φάσεις που είδα, μάλλον Γιουβέντους δεν υπήρχε στο γήπεδο. Για το δεύτερο ματσάκι (διαψεύστηκα ως προς το ότι θα ήταν παράσταση για ένα ρόλο, της Μπάρτσα δηλαδή), έχω να πω ότι η Μπαρτσελόνα έχει 2-3 μήνες που σαν να "περπατάει". Μπορεί να έβαλε 4 γκολ στην Μίλαν, αλλά μην ξεχνάμε ότι στο Μιλάνο είχε χάσει με κάτω τα χέρια, ενώ στην Πριμέρα έχει τόσο μεγάλη διαφορά δυναμικότητας από τους άλλους που και στο περπατητό τους κερδίζει (πλην της μέτριας φέτος Ρεάλ, η οποία φέτος τουλάχιστον τους "έχει").

    Όσο για τον Τιάγκο Σίλβα? Ας αφήσουμε το "τρανσέξουαλ" στην άκρη. Από τις φωτογραφίες που βλέπω, μήπως ο Μπάρτον έχει δίκιο για το "υπέρβαρος"? Τον βλέπω να θυμίζει τον Ρονάλντο (με τον δήθεν "χοντρό λαιμό") σιγά-σιγά.

    Lampros Skordas Reloaded. Και που επέστρεψε, δεν τρέχει κάστανο. Λες και είναι αναμάρτητος. Κόντης, από την άλλη, δεν είναι.

    Το "πέσιμο" της μαθήτριας θα έλεγα ότι αποτελεί παράσημο τιμής! [προσωπικά, εκεί θα το άφηνα: παράσημο στην βιτρίνα]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΑΣε τα πεσίματα με τις μαθήτριες διότι σε βλέπω να "χώνεσε" στην στενή μετα το "χώσιμο" σε αυτην!

    Δυστυχώς δεν είδια καθόλου τσαμπιολί ελέω διαβάσμαος, αλλα άκουσα οτι η Παρί στο πρώτο μισάωρο θα μποροούσε να πάρει την μπάρτσα και ότι έπαιξε πολυ καλά. Αληθεύει?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χάρη, η Γαλατά κατέβηκε να παίξει ανοιχτά, με αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές και κατοχή μπάλας. Για αυτό και έφαγε τρία γκολ από μια μετριότατη Ρεάλ. Ο Τερίμ κατάφερε και ανέδειξε όλες τις αδυναμίες της ομάδας του. Μπράβο του: ήθελε προσπάθεια. Αν επιθυμούσε να αποκλειστεί από το πρώτο ματς, το πέτυχε. Το Μπάγερν - Γιουβέντους, όπως αναφέρω και στο κείμενο, ούτε εγώ το είδα. Αλλά μόλις διάβασα ότι ο Κόντε έπαιξε με αυτόν τον τρόπο -το διασταύρωσα από πολλές πηγές-, συγκλονίστηκα. Θα έπρεπε να έρθει ένας εισαγγελέας με τους απαραίτητους ποδοσφαιρικούς φρουρούς και να περάσει βραχόλια στον Τερίμ και στον Κόντε. Μιλάμε για εγκλήματα ολκής! Η Παρί έκανε αυτό που λέγαμε κι αυτό που έπρεπε. Βγήκε μπροστά, έτρεξε και έψαξε το γκολ. Νομίζω ότι το διασκέδασαν και οι παίχτες, με πρώτο και καλύτερο τον αειθαλλή Μπέκαμ. Η ομάδα άργησε να βρει μια σταθερότητα, αλλά θεωρώ ότι αργά και σταθερά μπαίνει στην ευθεία που έλεγε και ξαναέλεγε ο Αντσελότι. Είμαι περίεργος να δω πως θα παρουσιαστεί μέσα στην Βαρκελώνη. Αν την τρέξει την Μπάρτσα, θα δούμε ωραίο ματς. Αν κλειστεί πίσω θα χάσει τις εντυπώσεις και κατά πάσα πιθανότητα το ματς και την πρόκριση. Το παράξενο με την Μπάρτσα ήταν ότι βάζει το γκολ λίγα λεπτά πριν το τέλος του παιχνιδιού και, ενώ έμενε ελάχιστος χρόνος, δεν μπόρεσε να αμυνθεί κυκλοφορώντας την μπάλα, κάνοντας δηλαδή αυτό που ξέρει καλύτερα, ώστε να ροκανίσει τον χρόνο. Ορισμένοι λένε ότι η Μπάρτσα χωρίς τον Μέσι χάνει μεγάλο μέρος της δυναμικότητάς της ή/και ότι οι παίχτες είναι νοητικά και σωματικά κουρασμένοι. Η άποψή μου είναι πως την τελευταία φορά που κάποιοι έλεγαν παρόμοια πράγματα κατάπιαν τη γλώσσα τους. Τέλος, χρωστάω στην Μπαρτσελόνα στιγμές σπουδαίας μπάλας και σπουδαίου ποδοσφαίρου, αλλά υποστηρίζω φανατικά Παρί! Για τον Τιάγκο Σίλβα, δεν ξέρω αν είναι υπέρβαρος ή όχι, αλλά στο ματς μια χαρά έπαιξε. Άσε που είναι ο πιο γρήγορος κεντρικός αμυντικός της Παρί. Περί Σκόρδα θα μιλήσουμε κάποια στιγμή. Χωρίς να έχω τάση και διάθεση να τον υποστηρίξω, έχω την εντύπωση ότι είναι ολίγον παρεξηγημένος. Και σε αυτό φταίει ο Αθανασιάδης με τον Κόντη που τον παρουσίαζαν κάτι περισσότερο από αυτό που είναι. Για το πέσιμο της μαθήτριας, αν και με άφησε μαλάκα -με την καλή έννοια- με μια ενέργεια της, αυτό δεν είναι τίποτα. Όταν δίδασκα να δεις τι γινόταν!

    Ιταλέ, εννοείται ότι δεν πρόκειται να κάνω το οτιδήποτε με μια κοπέλα 16 χρονών! Κι ας με κράζουν οι φίλοι μου όσο θέλουν! Όσο για τη, ερώτησή σου, αληθεύει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...