Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Ένας εναντίον όλων

Κάποιοι θεωρούν τον Μουρίνιο υπερτιμημένο. Ορισμένοι τον λατρεύουν. Άλλοι τον μισούν. Ελάχιστοι, πάντως, αδιαφορούν. Ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Είναι ο Μουρίνιο κανονικός προπονητής; Ναι, είναι. 'Εστω κι αν δεν έχει παρουσιάσει κάποια φοβερή τακτική καινοτομία ή έχει ξοδέψει υπέρογκα ποσά για μεταγραφές. Η συμπεριφορά του, όμως, επισκιάζει την προπονητική του ικανότητα. Στρέφει τα φώτα πάνω του, πάντοτε εσκεμμένα, αλλά όχι για αγωνιστικούς λόγους ή, έστω, όχι για ορθούς αγωνιστικούς λόγους. Και πολύ φοβάμαι ότι θα μείνει γνωστός για τα καραγκιοζιλίκια και τις ίντριγκές του, κι όχι για το προπονητικό του έργο, ακόμα και τα αποτελέσματά του. Και επειδή δείχνει εμμονή σε αυτή τη συμπεριφορά, γίνεται φανερό το μέγεθος της αλαζονείας του. Το χειρότερο είναι ότι δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει. Το χείριστο ότι έχουν καταλάβει όλοι οι άλλοι.


Το ότι θα έφευγε από τη Ρεάλ το γνωρίζαμε ήδη από το προηγούμενο καλοκαίρι. Γιατί, όμως, ήρθε στη Μαδρίτη; Για να πάρει το τσου λου με τρίτη διαφορετική ομάδα; Επιτρέψτε μου να διατηρώ ισχυρές αμφιβολίες. Η πικρή αλήθεια είναι ότι πήγε στη Ρεάλ για να βάλει ένα τέλος στη κυριαρχία της Μπαρτσελόνα. Και η υπερηχητική σφαλιάρα που δέχτηκε από τους Καταλανούς, με το κοντέρ να σταματάει στα πέντε γκολ, σε μία από τις πρώτες συναντήσεις των δυο ομάδων με τον Μουρίνιο στον πάγκο της Ρεάλ, πείσμωσε τον Πορτογάλο έτι περισσότερο. Δεν μπορούσε να αφήσει αναπάντητη τέτοια ντροπή. Με συγχωρείτε, αλλά αυτό κατάλαβα. Όπως πρόπερσι το καλοκαίρι που προετοίμασε την ομάδα του για το Σούπερ Καπ. Μα, ποιος ισορροπημένος προπονητής φορτσάρει την ομάδα του στις αρχές Αυγούστου; Μάλλον εκείνος που έχει εμμονή με έναν συγκεκριμένο αντίπαλο. Ακόμα και οι πρόσφατες δηλώσεις του, περί παύσης της κυριαρχίας της Μπαρτσελόνα επί των ημερών του, φανερώνουν ανεξήγητη και αδικαιολόγητη έπαρση. Διότι μέσα σε τρία χρόνια πήρε ένα πρωτάθλημα, ένα κύπελλο και ένα Σούπερ Καπ. Έτσι σταματάνε οι κυριαρχίες; Απορία ολκής. Εκτός αν θεωρεί ότι το πρωτάθλημα που κατέκτησε ισοδυναμεί με δυο ή τρεις τίτλους. Αν και η αλήθεια είναι ότι τη σεζόν 2011-2012, δηλαδή τη χρονιά που πήρε το πρωτάθλημα, η Ρεάλ Μαδρίτης απέδωσε θαυμάσιο ποδόσφαιρο. Η ομάδα, όντας σφυρηλατημένη στο επιθετικό transition game, παρουσίασε ένα ελκυστικό σύνολο που έπαιζε ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, χωρίς να (δια)τηρεί υψηλά ποσοστά κατοχής. Δεν συμβαίνει και συχνά.

Τα πράγματα, όμως, δεν είχαν ανάλογη συνέχεια. Όποιος πήγαινε εναντίον του, έμπαινε στο περιθώριο. Στην αρχή υπήρχε πρόβλημα με τον Βαλντάνο, το οποίο, με την στήριξη του Πέρεθ, λύθηκε υπέρ του Μουρίνο. Μετά ήρθε η κόντρα με τους παίχτες, με τις φήμες να υποδηλώνουν ότι τα αποδυτήρια μυρίζουν μπαρούτι, όντας χωρισμένα σε Ισπανούς και Πορτογάλους, και ότι μια ντουζίνα παίχτες εισηγήθηκαν στον Πέρεθ την απομάκρυνση του προπονητή τους! Ο Πορτογάλος, λόγω άγνοιας κινδύνου, έκανε επίδειξη δύναμης και αλαζονείας, αποφασίζοντας το παραγκωνισμό του Κασίγιας, αλλά ύστερα προέκυψαν μεγαλύτερα προβλήματα. Ο Πέπε, ένας σύμμαχος του Μουρίνιο, έσπευσε να υπερασπιστεί τον αρχηγό, ο Μαρτσέλο γκρίνιαζε για το χρόνο συμμετοχής του, ο Ρονάλντο δεν διέψευδε τα δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για θέληση του ίδιου να φύγει από τη Ρεάλ, το σύνολο των παιχτών ήταν δυσαρεστημένο για την αμυντική τακτική που εφάρμοζαν απέναντι στην Μπαρτσελόνα, ενώ θρυλική έχει μείνει η ατάκα του Ράμος για το κοντό παντελονάκι που ποτέ δεν φόρεσε ο Μουρίνιο! Κι όλα αυτά με τα ισπανικά Μ.Μ.Ε. να αποδέχονται την κήρυξη πολέμου εκ μέρους του Μουρίνιο, η περηφάνια του οποίου περίμενε να είναι υπεράνω κριτικής, άσχετα αν ο ίδιος παρέμενε προκλητικά προκλητικός. Από όλη αυτή την ιστορία δεν γινόταν να λείπουν οι οπαδοί, οι οποίοι είχαν χωριστεί σε δυο στρατόπεδα, άλλοι υπέρ κι άλλοι κατά του Πορτογάλου. Τρανή απόδειξη το γεγονός ότι στο τελευταίο του παιχνίδι στον πάγκο της Ρεάλ οι γιούχες επισκίαζαν τις επιδοκιμασίες και τούμπαλιν! Είναι προφανές, νομίζω, πως όταν χάνεις το touch με τους οπαδούς, όλα βαίνουν εις βάρος σου. Αυτό κατάλαβε κι ο Πέρεθ, ο οποίος, ενώ στην αρχή τον στήριζε δημόσια, στη συνέχεια άρχισε να τηρεί σιγή ιχθύος και ασυρμάτου. Το ήξερε κι ο ίδιος ότι η φετινή σεζόν του Μουρίνιο θα ήταν η τελευταία του στον πάγκο της Ρεάλ.

Ένας εναντίον όλων, λοιπόν. Αντιμετώπισε τους πάντες, εκτός από τον εαυτό του. Δεν απέτυχε επειδή δεν πήρε το τσου λου με τρίτη ομάδα ή επειδή δεν κατέκτησε κι άλλους τίτλους στην Ισπανία. Ούτε επειδή, όπως δήλωσε ο ίδιος, η φετινή σεζόν ήταν η χειρότερη της καριέρας του. Απέτυχε διότι δεν μπόρεσε ποτέ να καταλάβει ότι η Ρεάλ Μαδρίτης αποτελεί τεράστιο μέγεθος. Μεγαλύτερο από αυτόν. Με μια συγκεκριμένη φιλοσοφία που τα τερτίπια του Μουρίνιο δεν μπορούσαν και -προφανώς!- δεν ήθελαν να ακολουθήσουν. Ξέχασε ότι κάθε σεζόν αναιρεί τι έχεις πετύχει στο τέλος της προηγούμενης. Ξέχασε ότι κάθε σεζόν συνιστά μια νέα αφετηρία. Κι ο Μουρίνιο μπορεί να νόμιζε ότι το παρελθόν του τού επιφυλάσσει ένα ξένοιαστο μέλλον και μια απεριόριστη εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα αλαζονικά του ένστικτα δέχτηκαν ισχυρό πλήγμα. Ο Πορτογάλος μπορεί να έχει τον τρόπο του, αλλά και η Ρεάλ έχει τον δικό της. Μένει να δούμε αν στον επόμενο σταθμό της καριέρας του θα εφαρμόσει ό,τι έμαθε στον πάγκο των Μαδριλένων. Η Τσέλσι, πάντως, φαντάζει μια εύκολη επιλογή. Χωρίς ρίσκα. Σαν καταφύγιο. Αλλά στο ποδόσφαιρο, όπως και στη ζωή, οι εύκολες επιλογές συχνά επιφέρουν δύσκολες προσαρμογές.

Υ.Γ.1 Σούλη, συγγνώμη που σε διώξαμε. Σε ευχαριστώ για το πάθος, την όρεξη και την πίστη που φανέρωσες στον Άρη. Και ελπίζω την επόμενη σεζόν που θα σε χρειαστούμε για να μας ξανασώσεις, να δείξεις καλή καρδιά και να επανέλθεις.

Υ.Γ.2 Δεν μπορώ να καταλάβω τον πανικό που κυρίευσε ορισμένους από το κλείσιμο της Ε.Ρ.Τ. Λες και κλείνει ένας άριστος οργανισμός που λειτουργούσε πάντα με διαφάνεια και ορθολογισμό. Το θέμα, όμως, δεν είναι ότι κλείνει η Ε.Ρ.Τ., αλλά γιατί κλείνει και ποια είναι η εναλλακτική πρόταση. Διότι το να κλείνουμε ή να συγχωνεύουμε οργανισμούς μόνο και μόνο για να τους πλασάρουμε στο κοινό με νέο περιτύλιγμα (π.χ. νέα ονομασία), δεν έχει ιδιαίτερο νόημα και μάλλον δεν ικανοποιεί το συμφέρον κανενός.

Υ.Γ.3 Είναι πιάνο; Ναι, είναι πιάνο! Κι όχι μόνο! Καταπληκτικό κομμάτι, δεν νομίζετε;

23 σχόλια:

  1. Χάρης

    Κάνθαρε, τον Μουρίνιο τον πάω. Είναι πιο εγκεφαλικός απ' ότι νομίζουν οι περισσότεροι. Η κατηγορία περί απουσίας τακτικής πρωτοτυπίας είναι άδικη, ο Φέργκιουσον δηλαδή τί έκανε? Παραδοσιακό 4-4-2 (με παικταράδες πάντα) και τα μυαλά στα κάγκελα. Και από μεταγραφές έχει κάνει μόνο λίγα ατοπήματα (π.χ. τα 30 μύρια για τον Κοεντράο, καλός παίκτης αλλά δεν αξίζει τόσα). Όλοι οι υπόλοιποι πανάκριβοι (Ρονάλντο και σία) ήταν στην ομάδα πριν τον Μουρίνιο. Κι οι παίκτες που έφερε (Εζίλ, Κεντίρα, Ντι Μαρία, Μόντριτς) δεν είναι καθόλου άσχημοι.

    Ο Μουρίνιο έχει κερδίσει το δικαίωμα να κάνει ό,τι νομίζει και να πάει κόντρα σε όλους και όλα. 2 Τσου Λου μετράει το παλμαρέ του. Η συμπεριφορά του παρεξηγείται από πολλούς ως αλαζονεία, αλλά δεν πιστεύω ότι είναι έτσι. Έχει πει ο ίδιος ότι το κάνει για να τραβάει την προσοχή των άλλων πάνω του και οι παίκτες του να είναι ελεύθεροι πίεσης, προστατεύοντάς τους και στα καλά και στα ασχημα. Σύγκρινέ τον με άλλους προπονητές που δίνουν βορά στον κόσμο τους παίκτες τους όταν η ομάδα χάνει, αποποιούμενοι τις ευθύνες που έχει πάντα ο στρατηγός.

    Στην Ρεάλ δηλαδή γιατί "απέτυχε"? Επειδή η Ρεάλ δεν πήρε το 10ο Τσου Λου? Και το ένα πρωτάθλημα στα 3 χρόνια είναι λίγο? Έπρεπε να τα πάρει όλα (σαν τον αδηφάγο Ολυμπιακό), για να τον πούμε πετυχημένο? Το σημαντικότερο είναι ότι από εκεί που έφαγε 5 και η ομάδα έπαιζε όντως κατενάτσιο, η Μπαρτσελόνα δεν τον ξανακέρδισε από την 2η χρονιά κι έπειτα, ενώ η Ρεάλ πλέον έπαιζε μπάλα και όχι ξύλο. Φέτος που η Ρεάλ είχε ξεπέσει αγωνιστικά, την Μπάρτσα την είχε πελατώσει στο χαλαρό. Αν δεν είναι έργο του προπονητή, τότε ποιανού είναι?

    Όσο για τις κόντρες του με όλους στην Ρεάλ (παίκτες, Βαλντάνο, Ζιντάν, κλπ), το αντιπαραβάλλω με την εικόνα του στις προηγούμενες ομάδες του. Κανείς από την Πόρτο, την Τσέλσυ και την Ίντερ (εκτός του τρελού Μπαλοτέλλι, που τον κράζανε μέχρι και οι συμπαίκτες του), δεν έχει βγει να πει "ο Μουρίνιο είναι το και το και το". Ακόμα και παιδιά που τσακώθηκαν μαζί του, όπως ο Τέρρυ, τον λατρεύουν. Στην Ρεάλ έχουν τσακωθεί όλοι με τον Μουρίνιο. Οπότε, ή ο Μουρίνιο είναι ο τρελός της παρέας, ή στην Ρεάλ είναι κακομαθημένοι και νομίζουν ότ η Ρεάλ είναι φέουδό τους. Καλά, ο Πέπε τα χρωστάει όλα στον Μουρίνιο που τον πίστεψε και δεν τον έδιωξαν από την Ρεάλ με τις γκάφες που έκανε προ Μουρίνιο, και για λόγους πολιτικής και δημοσίων σχέσεων (επειδή θα έφευγε ο Μουρίνιο), πήρε το μέρος του Κασίγιας που λύνει και δένει. Άτιμες οι κλίκες σε ποδοσφαιρικές ομάδες.

    Ασφαλώς η Τσέλσυ είναι μια "ασφαλής" επιλογή. Ένα καταφύγιο. Και δεν πιστεύω ότι θα έχει την ίδια επιτυχία με την πρώτη του θητεία. Για μένα ο Μουρίνιο θα έπρεπε να κάνει όπως τότε που απολύθηκε από την Τσέλσυ: να κάτσει ένα χρόνο εκτός πάγκων, για να φορτίσει τις μπαταρίες του.

    Για την ΕΡΤ τί να πω? Ένα σκάνδαλο είναι, όπως παλαιότερα ο ΟΤΕ, η Ολυμπιακή. Σίγουρα και η ΔΕΗ. Να πάνε στο διάολο που θέλουν και λύπηση τα κομματόσκυλα που εχουν μαζευτεί εκεί μέσα. Εδώ θέλουν λύπηση οι απλήρωτοι υπάλληλοι του ΠΑΣΟΚ. "Σφάξτε" τους χωρίς έλεος και χωρις αναισθητικό. Η ΕΡΤ (που θα γίνει ΝΕΡΙΤ) δεν θα μου λείψει, γιατί τηλεόραση δεν βλέπω έτσι κι αλλιώς. Οι μόνοι που θα ζημιωθούν, είναι αλήτες σαν τον Σπύρο Παπαδόπουλο και την Μπηλιω Τσουκαλά (κι όχι μόνο αυτοί). Να θυμήσω ότι, μεταξύ άλλων, το 2009 Λυριτζής και Οικονόμου έπαιρναν €300.000 ετησίως για να ανοίγουν τις εφημερίδες στο πρωινό τους magazino. Μετά που έγιναν αποκαλύψεις την έκαναν για τον ΣΚΑΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ωραίο άρθρο. εγώ είμαι με το Μουρίνιο και όχι τη Ρεάλ πάντως. τον τύπο τον πάω με τα χίλια. μεγάλη αλύτρα των πάγκων αλλά προπονητής με ταμπεραμέντο ρε παιδί μου. ζωντανός και ζωηρός. λάθος του που πήγε στην τσέλσι πιστεύω. ελπίζω να τον δούμε φέτος σε μεγάλες στιγμές. συμφωνώ επίσης με τα σχόλια για την ΕΡΤ είσαι σωστός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προπονητής καλός αλλά μεγάλος σπασαρχίδας (και αλαζόνας εννοείται). Δεν είμαι Ρεάλ αλλά καλύτερα για την ομάδα που έφυγε (πιστεύω)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χάρη, ο Φέργκιουσον έκατσε σε μια ομάδα 26 χρόνια. Δεν παρουσίασε κάποια τακτική καινοτομία -το να εκμεταλλεύεσαι άριστα το χώρο το εφαρμόζουν και άλλοι εξίσου καλά- αλλά είχε συνέπεια σε αυτό που έκανε. Δεν είναι και εύκολο. Καθόλου εύκολο. Θα άντεχε ο Μουρίνιο σε μια ομάδα επί 26 χρόνια; Και κυρίως, θα τον άντεχαν;

    Ο Ντι Μαρία πόσα κόστισε; Αλλά το πάρτι βρίσκεται στην πρώτη θητεία στην Τσέλσι, όπου ξόδεψε εκαντοντάδες εκατομμύρια για μεταγραφές. Συνολικά σε Τσέλσι, Ίντερ και Ρεάλ έχει ξοδέψει περίπου 700 εκατομμύρια!!! Μιλάμε για τρομακτικά τρομακτικό νούμερο.

    Ανέφερα στο κείμενο γιατί απέτυχε. Διότι δεν μπορούσε να αντέξει το γεγονός ότι η Ρεάλ είναι μεγαλύτερο μέγεθος από αυτόν. Και δεν έκανε καμιά προσπάθεια. Τσαλάκωσε το προφίλ της Ρεάλ με την τακτική που ακολουθούσε στα ματς με την Μπάρτσα, ήταν προκλητικός με αντιπάλους και δημοσιογράφους, δεν σεβάστηκε καν άτομα μέσα στην ίδια την ομάδα, αδιαφόρησε πλήρως -μάλλον δεν τον ένοιαζε, καθώς γνώριζε ότι θα φύγει- για τις αντιδράσεις των οπαδών στο θέμα του Κασίγιας. Δεν απέτυχε για τους εγχώριους τίτλους ή το τσου λου: νομίζω είμαι σαφής σε αυτό. Αλλά το να δηλώνεις ότι έβαλες τέλος στην κυριαρχία της Μπάρτσα επειδή πήρες ένα κύπελλο, ένα πρωτάθλημα και ένα Σούπερ Καπ σε τρία χρόνια είναι αρκετά υπερβολικό και δείχνει ότι δεν είχε και μεγάλη επαφή με την πραγματικότητα. Δηλαδή αν έπαιρνε άλλον έναν ή δύο εγχώριους τίτλους τι θα έλεγε; Κι αν θες να είμαστε και δίκαιοι, η Ρεάλ ποδόσφαιρο έπαιξε μόνο περύσι, όποτε ήταν και απολαυστικά καταιγιστική. Η Ρεάλ του Μουρίνιο την πρώτη σεζόν και ειδικά στις αρχές αυτής δεν βλεπόταν -έστω ότι μόνταρε την ομάδα και ήθελε χρόνο για τη θαυμάσια δεύτερη σεζόν-, ενώ η τρίτη, και τελευταία, χρονιά ήταν αισθητά κάτω του μετρίου.

    Τέλος, επαναλαμβάνω ότι τον θεωρώ ικανό προπονητή, αλλά, όπως ανέφερα, η συμπεριφορά του επισκιάζει την προπονητική του ικανότητα. Και επίτρεψέ μου να νομίζω ότι δεν τραβάει τα φώτα του πάνω του, με τον τρόπο που το κάνει, για να αποφορτίσει τους παίχτες -αν και, για να είμαι σωστός, δεν τον θυμάμαι ποτέ να κατηγορεί τους παίχτες του για κάποιο άσχημο αποτέλεσμα. Αλλά υπάρχουν τρόποι να ασχολούνται μαζί σου χωρίς να είσαι προκλητικός και αλαζόνας. Θυμίσου τον Κλοπ ή τον Φέργκιουσον, ακόμα και τον Μπιέλσα ή τον Φαν Γκάαλ. Ας ελπίσουμε ότι στην Τσέλσι, στο καταφύγιό του, θα εφαρμόσει κάποια από αυτά που έμαθε -διότι είναι σίγουρο ότι πήρε κάποια μαθήματα. Και να μην ξεχνάμε ότι οι Άγγλοι πήραν τσου λου με τον Ντι Ματέο και πρώην Ουέφα με τον Μπενίτεθ. Άσχετα αν από ποδόσφαιρο, ειδικά στην περίπτωση του πρώην Ουέφα, οι Άγγλοι ήταν εκτός πραγματικότητας. Τέλος, ο Μουρίνιο έχει πολλά χρόνια μπροστά του για να πετύχει κι άλλα πράγματα και να μας δίνει αφορμές για να ασχολούμαστε μαζί του -ελπίζω αγωνιστικά.

    Το μόνο που με στεναχωρεί για το κλείσιμο της ΕΡΤ είναι όλοι αυτοί οι μεροκαματιάρηδες, τύπου καμεραμέν και λοιπά, που χάνουν τη δουλειά τους. Και επειδή ανέφερες αυτό το τηλεοπτικό τέρας που ακούει στο όνομα Μπήλιω Τσουκαλά, Χάρη, σε παρακαλώ, πες μου πως γίνεται ένας τέτοιος άνθρωπος που δεν μπορεί να αρθρώσει μία γαμημένη λέξη να έχει εκπομπή στη τηλεόραση και να αμοίβεται κιόλας. Απίστευτα πράγματα! Σαν κάτι βουλευτές που τους ανεβάζεις στο βήμα της Βουλής και κοιτάνε τη θέα. Αλλά αυτό είναι θέμα για κάποια άλλη ανάρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μάρκο, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Δεν ξέρω αν θα πετύχει στη Τσέλσι. Θα δούμε. Όπως είπα και στον Χάρη, ας θυμόμαστε τα δυο ευρωπαϊκά τρόπαια που πήρε η αγγλική ομάδα με Ντι Ματέο και Μπενίτεθ και, επίσης, ας μην ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει Σερ Άλεξ, ότι ο Βενγκέρ διανύει την τελευταία του σεζόν στο Λονδίνο κι ότι η Σίτι δεν έχει καταφέρει ακόμα να δώσει με τα λεφτά βάρος στη φανέλα. Εν τέλει, μπορεί και να τα καταφέρει, αρκεί να γίνει κάπως πιο διαλλακτικός. Μόνο να κερδίσει έχει.

    Πρόεδρε, εννοείται ότι με την φυγή του ανακουφίστηκε η ομάδα! Νομίζω ότι όλοι το δεχόμαστε αυτό, χωρίς αντίλογο. Τώρα που είπες σπασαρχίδας, θυμήθηκα τον Καρατζαφέρη που είχε αποκαλέσει τον Σαμαρά σπουδαρχίδη. Ε, ρε γλέντια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ενδιαφέρουσα η αναφορά σου στο πως έχουν συνεπαρθεί οι στόχοι του Μουρίνιο.
    Πάνω που εγώ θα αναφερόμουν στον Μουρίνιο ως ρεαλιστή και αντι-ρομαντιστή μέχρι αηδίας πολλών. Και σε αυτό εγώ προσωπικά του βγάζω το καπέλο.

    Ο προπονητής ΠΡΕΠΕΙ να είναι αυστηρός. Αλλα κάθε άνθρωπος ΠΡΕΠΕΙ να είναι αυστηρός ΠΡΩΤΑ με τον εαυτό του. Ισως και να έχεις δίκιο οτι αυτό ξέχασε να το κάνει ο Μουρίνιο.
    Και δεν αναφέρομαι στο γραφικό του χαρακτήρα μπροστά απο τα μικρόφωνα, γιατι δεν μπορώ να ξέρω κατα πόσο είναι "mind games", και κατα πόσο εμπνέονται απο την πραγματική του προσωπικότητα.
    Εξάλλου, πόσο πρέπει να με ενδιαφέρει αν ο κάθε αθλητής/προπονητής/γυμναστής/τραγουδιστής είναι "καλό παιδί"; Η μήπως ο Τεράστιος σερ Αλεξ ήταν ποτέ "ησυχο παιδί" απέναντι σε παίκτες, δημοσιογράφους, και αντιπάλους; Η αλήθεια είναι οτι εκείνος δίδαξε τα mind games προτού εμφανιστεί και τα κάνει τέχνη ο Μουρίνιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Που τα βρηκες τα 700 μυρια ρε αδερφε?ελεος,σιγα μην ειχε και το αμερικανικο αεπ να διαχειριστει...

    Στην ιντερ σε δυο χρονια ξοδεψε 40 εκ. παραπανω απο οσα εβγαλε,δηλαδη 20 το χρονο,της πλακας ποσο...

    Στην τσελσι που επεσαν τα πολλα λεφτα,ξοδεψε περιπου 160-170 μυρια παραπανω απο οσα πουλησε,αλλα σε 4 χρονια,αρα μια 40ρα το χρονο...δεν ειναι και τοσο υπερβολικο αμα σκεφτεις τα λεφτα που πεφτανε τοτε,ειδικα στην αγγλια...

    Στη ρεαλ τα ιδια με τσελσι,120 μυρια σε 3 χρονια,40 το χρονο δηλαδη.

    Προφανως μιλαμε για τρομακτικα ποσα,αλλα τα 700 που ανεφερες ειναι εκτος πραγματικοτητας.

    υγ.τα ποσα που γραφω ειναι σε ευρω,οχι λιρες.

    striker

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Άλεξ, πρέπει να είναι αυστηρός και δίκαιος. Και πάντα να εξηγεί στους παίχτες, πίσω από τις κουρτίνες των αποδυτηρίων, τι κάνει και γιατί το κάνει. Αλλά, όπως κι εσύ συμφωνείς, πρέπει λίγο να κοιτάμε και προς τον εαυτόν μας. Κι ο Μουρίνιο αυτό δεν το έκανε. Αν κρίνω, πάντως, από τη συνέντευξη τύπου που έδωσε μπροστά σε 100 δημοσιογράφους με αφορμή την πρόσληψή του από την Τσέλσι, ίσως κάτι άλλαξε μέσα του. Μπορεί η πίεση με τον Μουρίνιο να ήταν αφόρητη για τη Ρεάλ, όπως δήλωσε ο Πέρεθ, αλλά ο ίδιος ο Μουρίνιο πρέπει να έμαθε αρκετά πράγματα από τη θητεία στη Μαδρίτη. Μακάρι να τα εφαρμόσει στην Τσέλσι. Για τα mind games που λες θεωρώ ότι περισσότερο προκύπτουν λόγω της προσωπικότητα τους κι όχι κάποιας επικοινωνιακής τακτικής. Συμφωνώ ότι ο Φέργκιουσον είναι ειδικός στα mind games, αλλά μάλλον είχε διαφορετικά κίνητρα από τον Πορτογάλο. Παίζει κι αυτό ρόλο.

    Striker, τώρα που το ξανασκέφτομαι μπορεί να κάνω και λάθος. Ίσως να έχει ξοδέψει γύρω στα 660 -680 εκατομμύρια σε Τσέλσι, Ίντερ και Ρεάλ κι όχι 700 όπως ανέφερα. Νταξ, μπορεί να έπεσα κάποιες δεκάδες μύρια έξω. Μπορεί και όχι. Πάντως, όχι και πολύ εκτός πραγματικότητας. Αναφέρομαι, βέβαια, στα καθαρά ποσά που ξόδεψε για αγορές ποδοσφαιριστών. Υποθέτω ότι με ένα απλό google search μπορεί ο καθένας να βρει το ακριβές συνολικό ποσό. Υποθέτω, επίσης, ότι το transfer markt θα διαθέτει τα ακριβή νούμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θεωρώ τον Γιούργκεν Κλοπ περισσότερο υποσχόμενο μάνατζερ από τον Μουρίνιο. Μπορεί να μη φτάσει ποτέ τόσο ψηλά, αλλά έχει φτιάξει ομάδες ΚΑΙ παίκτες.

    Ο Μου έχει φτιάξει ΜΟΝΟ ομάδες αγοράζοντας ήδη καλούς - και ακριβούς - παίκτες. Και το ευρωπαϊκό που πήρε με την Ίντερ δεν το λες απόλυτα διαφανές.

    Η επιστροφή του στην Τσέλσι θα μας δείξει του χρόνου - φέτος είναι νωρίς - πόσα απίδια χωράει ο σάκος του, στο παρόν. Αν πετύχει δεν έχω πρόβλημα να τον αποθεώσω.

    Το κλείσιμο της ΕΡΤ είναι το δέντρο. Το δάσος είναι η τελική κατάληξη. Αν επαναλειτουργήσει - κατά πως φαίνεται - με ανθρώπους της ΝΔ και στο ίδιο μοτίβο με το παρελθόν, τότε πρόκειται για μια πραξικοπηματική ενέργεια δικτατόρων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Υπουργέ, πράγματι ο Κλοπ είναι πολλά υποσχόμενος. Αλλά κι ο Μουρίνιο έχει ακόμα χρόνια μπροστά του.

    Το τσου λου που πήρε με την Ίντερ, να με συγχωρείτε, αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω το απαίσιο αντιποδόσφαιρο που έπαιξε με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα. Ντρεπόμουν με αυτά που έβλεπαν τα ματάκια μου. Από τα πιο ντροπιαστικά παιχνίδια που έχω παρακολουθήσει στη ζωή μου. Και κάποτε ο ίδιος, ως προπονητής της Τσέλσι, είχε εξαπολύσει δριμύ κατηγορώ προς την Τότεναμ, επειδή έπαιζαν άμυνα, λέγοντας ότι έβαλαν ένα λεωφορείο μπροστά από την εστία τους. Και κωλοτούμπας.

    Η Τσέλσι, όπως είπαμε, φαίνεται μια εύκολη επιλογή. Θα δείξει ο χρόνος την πορεία της ομάδας και του Μουρίνιο.

    Νομίζω ότι το θέμα με την ΕΡΤ έχει κουράσει πλέον. Απλά οι περισσότεροι ασχολούνται, διότι είναι ένα θέμα που πουλάει. Όμως, υπάρχουν και πιο σημαντικά πράγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χάρης

    Έλα βρε Κάνθαρε, με το Τσου Λου της Ίντερ. Δηλαδή τί έπρεπε να κάνει ο Μουρίνιο? Να παίξει κανονικά, χαλαρά και ανοικτά και να φάει 5 γκολ από την Μπαρτσελόνα, για να λέμε ότι παίχθηκε ποδόσφαιρο (και αυτό από την Μπαρτσελόνα μόνο)? Και να του την λέμε και από πάνω, σε στυλ "πού πας ρε Καραμήτρο, παίζοντας έτσι απέναντι στην Μπαρτσελόνα"? Στον πόλεμο δηλαδή, τί πρέπει να κάνει ο Στρατηγός, όταν μειονεκτεί κατά κράτος από τον αντίπαλο? Να στείλει το στράτευμα στον θάνατο, για να λένε ότι αντιμετώπισε τον εχθρό στα ίσα και με στρατιωτική χάρη? Όχι, ανταρτοπόλεμο θα κάνει.

    Το να παίξεις κατενάτσιο είναι καλύτερο και πιο "ηθικό", αν θες, από το να πέφτεις κάτω σαν τους παίκτες του Ολυμπιακού για να παίρνουν πέναλτυ επί Παράγκας (της παλαιάς). Όλα επιτρέπονται στο ποδόσφαιρο (και στην ζωή). Εκτός από τις κλωτσιές π.χ. των Ουρουγουανών, που κάποτε έσπαγαν πόδια και έστελναν αντιπάλους στο νοσοκομείο. Και στους ημιτελικούς της Ίντερ με την Μπαρτσελόνα, παρ' ότι η Ίντερ είχε και μερικά κλαδευτήρια, δεν θυμάμαι να έπεσε ούτε μια κλωτσιά στους παίκτες της Μπαρτσελόνα.

    Και όχι, ο Μουρίνιο δεν είναι κωλοτούμπας, επειδή ό,τι του έκανε η Τότεναμ το έκανε κι αυτός στην Μπαρτσελόνα. Ρεαλιστής είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χάρη, είναι προφανές ότι διαφωνούμε. Νταξ, δεν μπορούμε να συμφωνούμε σε όλα ή, έστω, στα περισσότερα!

    Δεν μιλάω για εσκεμμένα κλαδέματα. Ούτε το συγκρίνω σε ηθική βάση με τα αόρατα πέναλτι του Ολυμπιακού. Αλλά εκείνο το ματς ήταν ντροπή. Αν η ομάδα που υποστήριζα έπαιζε τέτοιο ποδόσφαιρο, έκλεινα την τηλεόραση.

    Έχω πει πολλές φορές ότι η σκοπιμότητα έχει πολλές μορφές και δεν είναι όλες καταδικαστέες. Κι άλλοι έπαιξαν άμυνα απέναντι στην Μπαρτσελόνα, αλλά τέτοιο πράγμα δεν είδα ποτέ. Ποτέ! Κι όχι μόνο απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Τέτοιο πράγμα δεν έχω δει ποτέ να εφαρμόζεται από οποιαδήποτε ομάδα απέναντι σε οποιαδήποτε ομάδα!

    Όσο για το αν είναι ή δεν είναι κωλοτούμπας, κυκλοφορεί και ένα βιντεάκι με τις δηλώσεις του για το ματς με την Τότεναμ. Ποια είναι η ιδέα του περί ποδοσφαίρου όταν η Τότεναμ παίζει άμυνα και η ομάδα του δεν μπορεί να σκοράρει, και ποια είναι η ιδέα του περί ποδοσφαίρου όταν ο ίδιος αντιμετωπίζει την Μπαρτσελόνα. Βέβαια, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, το ότι είναι κωλοτούμπας δεν φανερώνεται μόνο από αυτή τη δήλωση. Κατά καιρούς έχει δηλώσει εκπληκτικά πράγματα που αναιρούνται μεταξύ τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ωπα κατσε,γιατι θα μπερδευτουμε...τα εξοδα μιας ομαδας κινουνται παντα βασει και των εσοδων της...αυτα τα ποσα που εγραψα πιο πανω ειναι ολα απο σχετικα εγκυρα σαιτ,transfermarkt και transferleague.

    Βασει αυτων,φαινεται οτι οι ομαδες που ηταν ο μουρινιο εχουν ξοδεψει συνολικα 330 μυρια σε 9 χρονια,γυρω στα 35 ανα χρονο.Μπατζετ καθαρο μεταγραφων,οχι παρατρεχαμενοι και μπονους...

    Ε,αμα το καλοσκεφτεις,ενας γκετσε το χρονο ειναι,δεν ειναι και τοσο εξωφρενικο,και σιγουρα δεν ειναι 700 και 680 που λες εσυ...

    Αμα σκεφτεις οτι η μπαγερν εδωσε 150 εκ. στον γκουαρντιολα για δυο χρονια,μιλαμε για ψιχουλα...συν το οτι οι εποχες ηταν διαφορετικες τοτε,συν το οτι οι αγγλοι παντα δινουν πιο πολλα,ειδικα για μεταγραφες εντος νησιου...

    striker

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Striker, νομίζω ότι έχουμε μπερδευτεί λίγο. Μιλάμε για αγορές παιχτών. Δηλαδή ποδοσφαιριστές που αποκτήθηκαν αφού έπεσε το απαραίτητο χρήμα για να σπάσει το συμβόλαιό τους. Και το σύνολο του χρηματικού αντιτίμου για τις αγορές ποδοσφαιριστών όσο ήταν στην Τσέλσι, στην Ρεάλ και στην Ίντερ είναι ελάχιστα κάτω από 700 μύρια (γιούρο). Και μην ξεχνάς ότι ο μόνος παίχτης που αγόρασε και δεν ήταν δική του επιλογή, ήταν, όπως λέγεται, ο Σεφτσένκο.

    Το πόσους παίχτες πούλησε και πόσο τους πούλησε σε σχέση με τις αγορές, ή τις επενδύσεις, ή τα πρόστιμα, ή τα έσοδα του τσου λου, ή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο, δεν με ενδιαφέρει. Αυτά αφορούν τους ισολογισμούς των ΠΑΕ. Αν εγώ αγοράσω ένα παίχτη 50 μύρια και πουλήσω έναν άλλο για 20 μύρια, τι θα πω; Ότι δαπάνησα τριάντα μύρια για μεταγραφές; Αφού 50 κόστισε ο ποδοσφαιριστής! Ο φάκελος με τις μεταγραφές ποδοσφαιριστών θα γράφει 50 μύρια.

    Το ρεζουμέ είναι ότι ο Μουρίνιο χωρίς πολλές και ακριβές μεταγραφές δεν μπορεί. Δεν δουλεύει με ταλαντούχους παίχτες, δεν βγάζει ποδοσφαιριστές από τα φυτώρια της εκάστοτε ομάδας και έχει κάκιστες σχέσεις με το σκάουτινγκ. Και η αλήθεια είναι ότι στην Πόρτο, για μια διετία, είχε δώσει διαφορετικά δείγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Χάρης

    Κάνθαρε, δηλαδή αν ο Μουρίνιο έδωσε τρελά λεφτά για μεταγραφές, ο Μοράττι στην Ίντερ τί έκανε επί 15-20 χρόνια? Όποιον έβλεπε μπροστά του τον έφερνε στην Ίντερ, και μάλιστα καλοπληρωμένο και με το παραπάνω! Από παικταράδες μέχρι σαπάκια. Μόνο τα τελευταία 2 χρόνια μαζεύτηκε, λόγω της κρίσης. Ας μην μιλήσω για τον Πέρεθ και τον Αμπράμοβιτς. Ή τον τρελό Ρώσο στην Ανζί και εσχάτως τον άλλο στο Μονακό. Ή μήπως η Μπαρτσελόνα και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν έχουν κάνει τις τρέλες τους?

    Για την Τσέλση που λες, πώς να μην κάνει πολλές μεταγραφές ο Μουρίνιο το 2004? Αφού όταν πήρε ο Αμπράμοβιτς την Τσέλση ένα χρόνο πριν, ήταν μια μικρομεσαία ομάδα με αντίστοιχου επιπέδου παίκτες. Και με τέτοιους δεν πας για πρωτάθλημα και Τσου Λου που ήθελε ο Ρώσος. Έγινε ολοκληρωτικό λίφτινγκ, όπου σε τέτοιες περιπτώσεις θα κάνεις 40 μεταγραφές για να βρεις τους 10-15 παικταράδες που χρειάζονται, για αρχή.

    Στην Ίντερ δεν έκανε πολλές μεταγραφές. Τον Μιλίτο και 2-3 ακόμα πήρε την πρώτη χρονιά. Την 2η πήρε τον Σνάιντερ και τον Ετό (ανταλλαγή με τον Ιμπραΐμοβιτς), συν 2-3 ακόμα με τα λεφτά του Σουηδού. Μην ξεχνάς ότι στην Ίντερ βρήκε το παλτό τον Αντριάνο, και τον τρελό Μπαλοτέλλι. Έφερε και τον ελεύθερο από την Λάτσιο Πάντεφ τον Δεκέμβρη, και να σου η ομάδα που πήρε το τρεμπλ.

    Στην Ρεάλ έδωσε λεφτά το πρώτο καλοκαίρι, και μάλιστα σχετικά λίγα, για Κεντίρα, Εζίλ, Ντι Μαρία (20-25 εκατομμύρια έδωσε). Ρονάλντο και σία προϋπήρχαν. Όπως και παλτά τύπου Κακά, Μπενζεμά, Πέπε. Το 2ο καλοκαίρι έδωσε λεφτά για τον Κοεντράο, το παραδέχομαι ότι είναι πολύ περίεργο να δίνεις 30 εκατομμύρια γι' αυτόν (μυρίζομαι μίζα), εκτός κι αν μιλάγαμε για ρώσικη/ουκρανική ομάδα. Το 3ο καλοκαίρι πήρε ουσιαστικά μόνο τον Μόντριτς, που βγήκε πολύ χρήσιμος, άσχετα αν άργησε να πάρει μπρος.

    Και στην Τσέλση, όπου επέστρεψε, έχει δεσμευτεί ότι δεν θα κάνει πολλές μεταγραφές (και έτσι είναι το σωστό, δεν μπορείς να φέρνεις κάθε χρόνο 10 νέους ποδοσφαιριστές, σαν τον Κόντη), και σε αριθμό κα σε χρηματικό κόστος. Αν καταφέρει να πουλήσει και τον Τόρρες (ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω πώς ξέπεσε τόσο το παιδί αυτό εδώ και 2-3 χρόνια), θα είναι σαν να έχει κερδίσει τον πρώτο λαχνό. Θα μπορέσει να τον αντικαταστήσει.

    Όσο για το αν ο Μουρίνιο αναδεικνύει ή δουλεύει με νεαρούς, ενδεικτικά έχει πει ότι τον Μπαλοτέλλι προσπάθησε μάταια να τον κάνει άνθρωπο, ενώ φέτος προώθησε τον Βαράν. Και στο κάτω-κάτω, ούτε τα φυτώρια της Ίντερ, ούτε της Ρεάλ, ούτε της Τσέλση φημίζονται για την παραγωγικότητά τους σε παίκτες ταλέντα. Δεν είναι όλοι σαν την Μασία, το αντίθετο θα έλεγα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ένα τελευταίο να πω.

    Όταν - σαν πρόεδρος που είμαι - φέρνω τον Special One που αγοράζει παίκτες κορυφής, περιμένω να κάνει ομάδα που κυριαρχεί στο παιχνίδι. Ομάδα Special. Αν πρόκειται να έχω ομάδα που πάει να κλέψει τα ματσάκια, καλύτερα να πάρω τον allenatore Nicolo.

    Χουμφ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Χάρη, δεν νομίζω ότι είναι σωστό να συγκρίνουμε έναν προπονητή (Μουρίνιο) με κάποιον ιδιοκτήτη ομάδας. Μιλάμε για τελείως διαφορετικές ιδιότητες. Ο Μουρίνιο ποτέ δεν πήρε παίχτη που δεν ήθελε. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί ο Σεφτσένκο που τον επέβαλε ο Αμπράμοβιτς.

    Με συγχωρείς, αλλά δεν είσαι καθόλου ενημερωμένος για τα ποσά που έσωσε για μεταγραφές. Μόνο για τον Ντι Μαρία έδωσε περίπου 33 εκατομμύρια γιούρο! Άλλα 18 για τον Οζίλ και άλλα 15, αν θυμάμαι καλά, για τον Κεντίρα. Όσο για τον Κοεντράο που λες ότι μυρίζει μίζα νομίζω ότι δεν είναι η μοναδική περίπτωση μίζας Πορτογάλου ποδοσφαιριστή που παίρνει μεταγραφή σε ομάδα του Μουρίνιο. Δεν θα εκπλαγώ αν όλοι αυτοί έχουν κοινό μάνατζερ.

    Στην Ίντερ σε δυο σεζόν ξόδεψε περίπου 165 εκατομμύρια! Την πρώτη σεζόν θυμήσου τον Κουαρέσμα, τον Μουντάρι και τον Μαντσίνι, ενώ ο Μιλίτο νομίζω ότι ήρθε την δεύτερη σεζόν μαζί με τον Ετό.

    Για την πρώτη θητεία στην Τσέλσι από πού κι ως πού χρειάζονται 40 μεταγραφές την πρώτη σεζόν για να φτιάξει ομάδα; Δεν το κατάλαβα αυτό.

    Τον Τόρες δεν ξέρω αν θα καταφέρει να τον πουλήσει. Πέρα από την πλάκα, όμως, παρά το γεγονός ότι η Τσέλσι ήταν επιεικώς μέτρια, ο Τόρες έβρισκε δίχτυα, αν και δεν έπαιζε καλά! Πολύ παράξενη σεζόν για τον Ισπανό. Και μην πιάνεις τον Κόντη στο στόμα σου! Πλακίτσα! Ο Κόντης είναι μια κατηγορία μόνος του! Ένας Θεός ξέρει πόσες μίζες πήρε όλα αυτά τα χρόνια και πόσα λεφτά έβγαλε από τον Άρη. Όχι τίποτα άλλο, αλλά έχει και ακριβά γούστα.

    Τέλος, τον Βαράν τον έφερε ο Ζιντάν, με τη σύμφωνη γνώμη του Μουρίνιο, και είχε σχεδόν γεμάτη σεζόν στη Λανς πριν έρθει στην Μαδρίτη. Άσε που φέτος δεν είχε και πολλές επιλογές στην άμυνα. Αλλά πρέπει να συμφωνήσω ότι Τσέλσι και Ίντερ δεν ρίχνουν βάρος στα φυτώρια, με αποτέλεσμα να μην διευκολύνουν τον εκάστοτε προπονητή. Για τα φυτώρια της Ρεάλ θα διαφωνήσω, καθώς παράγουν παίχτες, αλλά σχεδόν ποτέ δεν τους εμπιστεύονται. Προτιμούν, βλέπεις, να ξοδεύουν, ακόμα και να σπαταλούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Υπουργέ, αυτό που λες έχει τεράστιες δόσεις αλήθειας. Και για να μην ξεχνιόμαστε, μόνος του έχει αυτοανακυρηχθεί Special One. Ίσως φέτος ρίξει λίγο τους τόνους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Δηλαδη,αμα αγορασε με 700 και ταυτοχρονα πουλαγε με 800,παλι θα λεγαμε οτι εσπρωξε 700 για μεταγραφες?τι λογικη ειναι αυτη?στην ιντερ δηλαδη που εκανε το ντηλ του αιωνα με τον ζλαταν,κοιτας οτι εδωσε 6 για τον λουσιο και 9 για τον μοττα...

    Μπατζετ μεταγραφων μετραμε,δεν γινεται να αγοραζει κανεις μονο,ουτε να λεμε οτι ξοδευει απειρα λεφτα οταν τα φερνει πισω την επομενη μερα...

    striker

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ακριβώς! Αν αγόρασε με 700, θα λέμε ότι έσπρωξε 700 για μεταγραφές. Τα ποσά πώλησης αποτελούν μέρος του ίδιου βιβλίου, αλλά τελείως διαφορετικό κεφάλαιο. Μιλάμε για επιλογές ενός συγκεκριμένου προπονητή κι όχι για ισολογισμούς ΠΑΕ. Επίσης, το ότι έχει δαπανήσει 700 μύρια για μεταγραφές δείχνει σε μεγάλο ποσόστο το πως σκέφτεται ''το φτιάχνω ομάδα''.

    Μέχρι που φτάσαμε στην δεύτερη θητεία του στην Τσέλσι, όπου κατά την συνέντευξη τύπου δήλωσε ότι δεν θα χρειαστούν πολλά λεφτά για να φτιάξει ομάδα. Μένει να το δούμε στην πράξη. Και τονίζω ότι αυτή η συνέντευξη δείχνει πως αντιλαμβανόταν τον εαυτό του και το ποδόσφαιρο τα προηγούμενα χρόνια. Δείχνει ότι από τον πάγκο της Ρεάλ έμαθε κάποια πράγματα. Κι αυτό είναι καλό για όλους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Kαλα,οκ,το βλεπουμε αλλιως...ο μαρινακης δηλαδη περυσι που παντελονιασε 8 μυρια απο τον μιραλας,θα λεμε οτι εσπρωξε 2.5 απο την τσεπη του για τον γκρεκο και τον μασαδο...παρανοια...

    striker

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Όντως το βλέπουμε αλλιώς. Νταξ, δεν νομίζω ότι είναι και τόσο σημαντικό ώστε να χαλάσουμε τις καρδιές μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...