Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

Ο προσκεκλημένος και οι συμβουλές

Είναι πολύ σημαντικό να συζητάμε για ένα πρόβλημα, π.χ. το ελληνικό χρέος, αλλά είναι έτι σημαντικότερο να εντοπίζουμε και να αναλύουμε τα αίτια που το προκαλούν. Όπως, επίσης, είναι θεμελιώδες να γκρινιάζουμε για τις μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, αλλά ίσως θα έπρεπε να δυσανασχετούμε για τις προγενέστερες δαπάνες, ή μάλλον σπατάλες, εξαιτίας των οποίων μειώθηκε η αγοραστική μας δύναμη. Κι εμείς, την παρούσα φάση, βρισκόμαστε σε μια ομολογουμένως (αξιο)περίεργη θέση: προσπαθούμε να λύσουμε ένα πρόβλημα, χωρίς καν να βρισκόμαστε σε ικανή θέση να το διατυπώσουμε! Γίνονται αυτά τα πράγματα; Δεν θέλω κουταμάρες. Στην Ελλάδα γίνονται και παραγίνονται. Η χώρα του πασαλείμματος γαρ. Ο τόπος έχει γεμίσει αυθεντίες (ή ''αυθεντίες'') που διαφημίζουν με κάθε μέσον την απόλυτη άρνηση ή αποδοχή καταστάσεων. Από Υπουργούς και τηλεδικαστές μέχρι την κυρία Ευσταθία που μένει στο απέναντι διαμέρισμα και τον Μπάμπη τον υδραυλικό. Πάρτε, για παράδειγμα, τις εξελίξεις με την Ε.Ρ.Τ. και τις εκατέρωθεν ακραίες γνώμες που ακούγονται επί του θέματος. Πιθανολογώ ότι υπάρχουν και λαμπρές εξαιρέσεις που λειτουργούν δίχως ελλειμματική λογική. Ευτυχώς. Ξεφύγαμε, όμως. Λέγαμε για την (αξιο)περίεργη θέση στην οποία βρισκόμαστε. Κακά τα ψέμματα. Ποιος δεν θέλει να ξεφύγει η χώρα από τον οικονομικό κλοιό; Προς οικονομία της συζήτησης ας δεχτούμε ότι όλες οι πλευρές έχουν εγκαθιδρυμένο συμφέρον να βγούμε από την κρίση (ή ''κρίση''). Για να συμβεί κάτι τέτοιο όμως, πρέπει να σκεπαστούμε με έναν μανδύα ορθολογισμού. Και, φυσικά, απαιτούνται όνειρα και ρεαλισμός. Διότι το μόνο που βλέπω είναι γκρίνια και πεσιμισμός. Συν η επιμονή στο χθες. Στις μέρες της δόξης. Φαίνεται ότι, πλην της κυρίας Διαμαντοπούλου, κι ο ελληνικός λαός εκφράζεται από εκείνες τις εποχές.


Εκτός αν παραμένουμε προσκολλημένοι στο πάρτι που θέλουμε να διοργανώσουμε και στον επίτιμο προσκεκλημένο αυτού: το μίσος. Διότι, να είστε βέβαιοι, προς τα εκεί πάνε τα πράγματα. Μίσος προς τον συνάνθρωπό μας που βρήκε εργασία, επειδή εμείς μένουμε με τα καλαμπόκια στα δόντια. Παίζει ρόλο το πως βρήκε εργασία; Ναι, βέβαια, παίζει. Αλλά το κύριο θέμα είναι να έχει τα προσόντα για τη θέση και να αξίζει την πρόσληψη. Ας μην εκτελούμε συλλήβδην όσους βρίσκουν εργασία, επειδή εμείς μένουμε στον πάγκο. Μίσος προς τους πολιτικούς που εμείς ψηφίζουμε. Όμως, δεν κάθονται μόνοι τους στα ξύλινα έδρανα της Βουλής. Ούτε τους παίρνουν από το χεράκι οι γυναίκες τους και οι πεθερές τους, και τους παλουκώνουν με το έτσι θέλω. Ο ελληνικός λαός τους τοποθετεί εκεί. Με την ψήφο του. Συνειδητά. Και μετά, αντί να κοιτάξει το είδωλό του στον καθρέφτη και να το φτύσει μεγαλοπρεπώς, κάθεται και ουρλιάζει για την ανεπάρκειά τους. Απίστευτα πράγματα. Μίσος για τους (λαθρο)μετανάστες. Με δυο μορφές. Μία μπρουτάλ και μία ''πολιτισμένη''. Ή, για να το θέσω πληρέστερα, ξύλο και αντιρατσισμός. Μίσος προς την ηγεσία της Γερμανίας. Επειδή δεν μας δίνουν τις πολεμικές αποζημιώσεις. Ή, ακόμα καλύτερα, για τον δεύτερο Χίτλερ, όπως ο Τράγκας χαρακτηρίζει την Μέρκελ. Λες και η Καγκελάριος της Γερμανίας, ο Darth Vader, ήταν αυτή που έπαιρνε μίζες, επιδόματα ντεμέκ τυφλότητας και μαϊμού συντάξεις. Μίσος προς τα έργα και τις προσπάθειες της Κυβέρνησης. Με κομπάρσο το λαό. Και βασικό πρωταγωνιστή την αντιπολίτευση -η οποία δεν ξέρει πως να ασκεί αντιπολίτευση! Ό,τι και να πει ο Σαμαράς, ο Τσίπρας, ο οποίος δήλωσε ότι είναι έτοιμος να ηγηθεί της χώρας, θα το καταρρίψει. Δεν αφήνει τίποτα να αιωρείται. Ούτε το φοβερό και τρομερό FLAK 88 (φώτο) δεν είχε τέτοια σφοδρότητα/αποτελεσματικότητα. Θα σουφρώσει το μέτωπο, θα κουνήσει τα χεράκια του και θα αντικρούσει, πάντοτε με τσαχπινιά, κάθε λέξη του Έλληνα Πρωθυπουργού. Βρε, να βγει ο Σαμαράς και να πει ότι ο ήλιος είναι κίτρινος και λάμπει σαν τον Άδωνι όταν βγαίνει μπροστά στις κάμερες, θα πέσει στο κενό. Όχι, θα πει ο Τσίπρας, είναι πράσινος, σαν του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και δύει σαν την οικονομία της Ελλάδας. Δεν βγάζεις άκρη. Αλλά είναι θλιβερό. Να βλέπεις Έλληνες πολιτικούς, στην πλειονότητά τους επαγγελματίες πολιτικούς, να μπερδεύουν, πάντοτε ηθελημένα, τα κομματικά με τα πολιτικά και το προσωπικό συμφέρον με την πατρίδα. 

Άρα, τι κάνουμε; Υπάρχουν δυο επιλογές: μία για τους ψηφοφόρους και μία για τους πολιτικούς. Πρώτον, και κυριότερον, αρχίζουμε να συμπεριφερόμαστε ως άνθρωποι κι όχι σαν άνθρωποι -ή ανθρωπάκια. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου. Κι ας διαφωνούν, σε θεωρία και πράξη, οι περισσότεροι. Πρέπει -επιτέλους!- να αρχίσουμε τη νοητική προσπάθεια. Όπως μια θείτσα που μπαίνει προχθές στο κατάστημα που βρισκόμουν και, ενώ η υπάλληλος εξυπηρετούσε εμένα, ζήτησε επίμονα να προηγηθεί, διότι είχε αφήσει, όπως είπε, το αμάξι σε επικίνδυνη και παράνομη θέση. Λες κι εγώ είμαι λακαμάς που έψαχνα θέση παρκαρίσματος για ένα τέταρτο της ώρας. Ή μου έπεσε ο κώλος που πάρκαρα το αμάξι πέντε λεπτά με τα πόδια από το κατάστημα που ήθελα να επισκεφθώ. Τέλος πάντων. Η δεύτερη επιλογή, εκείνη που αφορά τους πολιτικούς, είναι πολύ απλή. Ας ακολουθήσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αυτή η μαριονέτα, το παράδειγμα του Γεωργίου Α'. Και επειδή το Σύνταγμα, το οποίο θυμόμαστε όποτε μας κάνει κέφι, δεν ορίζει τέτοια διαδικασία, ας το εφαρμόσει ο κλειδοκράτορας λαός. Τι έκανε, λοιπόν, ο Βασιλιάς; Όταν άκουγε την αντιπολίτευση να κατακρίνει για το καθετί την Κυβέρνηση και να διατυμπανίζει ότι είναι έτοιμη να κυβερνήσει τη χώρα, τής έδινε την εξουσία. Μόλις αυτή έπαιρνε τα ηνία, τα έκανε όλα ταναπού και, κατόπιν, προσπαθώντας να γλιτώσει από την μανιώδη οργή του λαού, έμπαινε οικειοθελώς στο περιθώριο. Επομένως, προς τον Τσίπρα έχω να δώσω δυο συμβουλές. Να προσέχει τι δηλώνει και τι εύχεται. Το ίδιο ισχύει και για τον ελληνικό λαό.

Υ.Γ.1 Παραλία: ο απόλυτος ορισμός της οφθαλμοπορνείας. Από όλα έχει ο μπαξές. Τύφλα να έχει η οδός Αθηνάς και η οδός Αιόλου. Η ελληνική κοινωνία σε μικρογραφία. Και χωρίς πολλά ρούχα. Αλλά πάντοτε με ποζεριά. 


Υ.Γ.2 Παρακολουθεί κανείς το Κύπελλο Συνομοσπονδιών;

Υ.Γ.3 Τον θυμάστε τον Κωστή; Πρόκειται για τον ήρωα μιας προγενέστερης ιστορίας που δημοσιεύσαμε την ημέρα της εορταστικής του εορτής. Μαθαίνω ότι βρίσκεται σε εξωπραγματική σωματική κατάσταση και σε άκρως ικανοποιητική ψυχολογική φάση! Επίσης, αισθάνεται ότι κάτι αρχίζει να αλλάζει. Πάντοτε προς το καλύτερο! Δεν ξέρω, μπορεί να ευθύνεται το παρακάτω κομμάτι!

13 σχόλια:

  1. Τον Τσίπρα πάντως δεν τον βλέπω καλά. Θα έχει σοβαρά μπλεξίματα αν συνεχίσει έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πες τα βρε παλικάρι, μπας και γίνουμε πολλοί αυτοί που συμφωνούμε! Γιατί είναι μερικές φορές που πιστεύω ότι εγώ είμαι η τρελή που τα σκέφτεται έτσι.
    --πλυντήριο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και τι παλικάρι! Παλίκαρος! Μην μασάς. Σκέφτονται κι άλλοι έτσι. Άσχετα αν ορισμένοι από αυτούς πάνε να διορθώσουν το λάθος με λάθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χάρης

    Καλά, ο Τσίπρας είναι ένας εξυπνάκιας της κακιάς ώρας. Όπως και οι επικοινωνιολόγοι του. Αυτά τα καραγκιοζιλίκια με τα "καληνύχτα σας κύριε Σαμαρά" με αφορμή την ΕΡΤ μόνο αυτός τα ευχαριστήθηκε και νόμιζε ότι έκανε τα μούτρα του Αντώνη κρέας. Δυστυχώς δεν τον είχε κανείς πρόχειρο να τον στριμώξει και να τον ρωτήσει μπροστά στην κάμερα "δηλαδή στηρίζετε την αναξιοκρατία, την διαφθορά και την αδιαφάνεια που χαρακτηρίζει την ΕΡΤ?".

    Οι πολιτικάντηδες δεν υπάρχει περίπτωση να μεταστραφούν σε υπεύθυνους και οραματιστές πολιτικούς (άλλωστε, ο λαός ποτέ δεν προτίμησε τεχνοκράτες και όσους δεν υπόσχονταν ρουσφέτια). Αφ' ενός τα φυντάνια μας στερούνται την απαραίτητη προσωπικότητα, αφ' ετέρου δεν έχουν τα απαραίτητα εφόδια (σπουδές και εμπειρία ζωής, που αποκτάται μόνο αν έχεις δουλέψει επιτυχώς, όχι σαν τα παιδιά του μπαμπά ή τους επαγγελματίες των κομμάτων που έχουν κατακλύσει την Βουλή). Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να αλλάξει μυαλά ένα μέρος του εκλογικού σώματος, γιατί δεν μπορούν να "σωθούν" όλοι από την μαλακία που τους δέρνει. Είναι μαλακία να λες "μην κλείσει η ΕΡΤ, γιατί αύριο θα κλείσει κανένα Ίδρυμα ή κανένα Πανεπιστήμιο, ή η Παιδεία θα ιδιωτικοποιηθεί", ή κάτι παρόμοιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σωστά τα λες μα ακουει κανείς!!
    καλησπερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ο Τσίπρας,όπως και κάποιοι άλλοι του κόμματους,είχε ξεκινήσει με καλές προϋποθέσεις. Τι τους έπιασε ομαδικώς στην πορεία δεν ξέρω,αλλά θα συμφωνήσω με τον Peri. Η Γερμανία είναι εδώ και πολύ καιρό ο αποδιοπομπαίος τράγος. Δεν λέω ότι τα μέτρα λιτότητας δεν είναι αυστηρά και πως δεν έχουν τσακίσει πλήθος κόσμου -προς Θεού!-,όμως όλα αυτά περί δεύτερου Χίτλερ κ.λπ. είναι καθαρά προπαγανδιστικά και δυστυχώς,πολλοί πέφτουν στην παγίδα. Στην τελική,η Ελλάδα ποτέ δεν ήταν χώρα οικονομικά ανεξάρτητη και αυτόνομη! Κάποτε η φούσκα του εύκολου χρήματος και της καλοπέρασης θα έσκαγε κι όσοι δεν είχαν καταλάβει ότι η κρίση προϋπήρχε,θα έπεφταν απ' τα σύννεφα! Όπως και έγινε... Τέλος πάντων,ελπίζω να φτιάξουν τα πράγματα. Όχι τίποτ' άλλο,είμαι μικρή ακόμη και δεν θέλω καν να φανταστώ το αντίθετο!

    Χαίρομαι ιδιαίτερα για τον Κωστή. Να πηγαίνει συχνότερα στις παραλίες τώρα που πιάσανε οι ζέστες,να ξεδίνει! :P Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. βαριεμαι να διαβασω το ποστ σου.
    μπορεις να μου κανεις μια περιληψη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χάρης, ο Τσίπρας πρέπει να πει δημόσια τι έχει στο μυαλό του. Οι στιγμές είναι κρίσιμες. Δεν είναι ώρα για παιχνίδια. Αν θέλει να βοηθήσει, έχει καλώς. Αν επιθυμεί το χάος, ας ελπίσουμε ότι ο λαός θα δράσει με υπευθυνότητα. Συμφωνώ απολύτως με την εκλογίκευση του εκλογικού σώματος. Έστω μιας μερίδας αυτού. Όσο αναφορά τα επιχείρηματα που άκουσα κατά του κλεισίματος της ΕΡΤ, τα περισσότερα, δυστυχώς, είναι απλά για γέλια. Είναι φανερό ότι δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Σαν τους οπαδούς. Που διαμαρτύρονται επειδή η ομάδα τους δεν πουλάει παίχτες. Και μόλις πουλήσει φρικάρουν και αναρωτιούνται με θυμό γιατί πουλάει. Παράνοια. Το ίδιο και με την ΕΡΤ. Τόσα χρόνια έλεγαν ότι είναι άνδρο των κομματόσκυλων και των βολεμένων, και τώρα που έκλεισε λένε ότι αποτέλειωσαν την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό. Με μπροστάρηδες τους αριστερούς, ή ντεμέκ αριστερούς, που κατηγορούσαν την Κυβέρνηση ότι συντηρεί την ΕΡΤ, έναν παρακαμάζοντα και διεφθαρμένο οργανισμό, και τώτα που έκλεισε ουρλιάζουν για χούντα της Κυβέρνησης και άδικες απολύσεις. Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Λευτεριά στην Μπήλιω Τσουκαλά!

    Φούλη, κι άλλοι τα λένε, αλλά απευθύνονται σε ώτα μη ακουόντων.

    Κ. †, έχεις δίκιο. Η Ελλάδα ποτέ δεν ήταν οικονομικά ανεξάρτητη και αυτόνομη. Είναι δέσμια της μαλακίας που την δέρνει. Ανέκαθεν ήταν. Κι αν φορολογούσαμε την μαλακία, θα είχαμε χεστεί στο δίφραγκο. Κι εγώ ελπίζω ότι θα φτιάξουν τα πράγματα για τη χώρα. Για τον ελληνικό λαό, δεν ξέρω. Τέλος, κιι εγώ χαίρομαι για τον Κωστή! Ελάχιστα πράγματα του λείπουν -κι όμως σημαντικά. Εμπρός, ας κιτρινίσουμε τις παραλίες, αδέλφια!

    Στέφανε, βαριέμαι να φτιάξω γεμιστό σνίτσελ με κρέμα γάλακτος και μανιτάρια. Μου κάνεις μια στραπατσάδα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Απο ότι φαίνεται, τελικά, κανείς δεν παρακολουθεί το κύπελλο των συνομοσπονδιών. Κρίμα όμως γιατί είναι κάτι σαν Σούπερ Καπ για εθνικές ομάδες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμε, εδώ είμαι. Δηλώνω ένοχος. Δεν είχα το χρόνο, αλλά και τη διάθεση -το ομολογώ- , να δω Κύπελλο Συνοσπονδιών. Παρακολούθησα μόνον το πρώτο ημίχρονο από το Ιταλία - Μεξικό. Και ήταν αρκετά καλό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εγώ είμαι αρκετά καμμένος ωστε να παρακολουθώ το Confederations, παρότι δεν μου αρέσει σαν ιδέα διοργάνωσης.
    Για να μην μακρυγορώ, τα χω γράψει εκτενέστερα:
    http://den-pame-kala.blogspot.gr/2013/06/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...