Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

Τα στοιχεία του Άρη

Ξεκινώ το παρόν κείμενο με μια απλούστατη διαπίστωση. Δεν είναι φρόνιμο να κρίνεις παίχτες και ομάδες από ένα παιχνίδι. Ούτε από δύο. Ούτε από τρία. Χρειάζεται χρόνος. Ουσιαστικός χρόνος. Πώς αλλιώς θα αποκτήσεις μια ολοκληρωμένη εικόνα; Μπας και φάμε (αυθεντικό) τιραμισού. Ο Κώστας Δράμπης, παλαιά δόξα του Άρη και νυν γενικός αρχηγός της ομάδας, δήλωσε: «Σε ένα άθλημα υψηλής περιοδικότητας, δηλαδή όταν δίνεις εξετάσεις κάθε εβδομάδα, δεν επιτρέπονται ούτε γρήγορα συμπεράσματα ούτε γρήγοροι έπαινοι. Θα πρέπει να βγάζουμε συμπεράσματα ανά οκτώ ή ανά έξι παιχνίδια». Εμείς βγάζουμε συμπεράσματα μετά από ένα παιχνίδι, ακόμα και φιλικό (!), για να μην πω ότι πολλές φορές αρκεί και ένα μισάωρο. Κι αυτό ισχύει για όλες τις ομάδες. Τουλάχιστον για εκείνες που έχουν κάποια δυναμική και λειτουργούν σε ένα οριοθετημένο πλαίσιο πίεσης. Μισό λεπτό, όμως. Στην προσωπική μας ζωή έτσι λειτουργούμε; Αν κρίνεις κάποιον βιαστικά, είναι γκαραντί ότι θα τον κρίνεις άστοχα, σκληρά και άδικα. Μήπως θα θέλαμε να μας κρίνουν όπως κρίνουμε εμείς τις ομάδες μας;  Δεν το νομίζω. Επ' αυτού, θυμηθείτε το κέικ της υπομονής.


Αυτά προς την εισαγωγή. Η οποία, εν μέρει, έχει να κάνει με την ήττα του Άρη από τον Απόλλωνα και τα ατομικά λάθη των παιχτών. Το να ελπίζεις ότι οι τωρινοί παίχτες του Άρη δεν θα κάνουν ατομικά λάθη είναι σαν να σβήνεις τη φωτιά με πετρέλαιο. Θα γίνουν ατομικά λάθη, είναι βέβαιο, τα οποία θα επηρεάσουν αναμφισβήτητα την ομαδική λειτουργία. Δεν το συζητώ αυτό. Η τακτική παιδεία, εξάλλου, κυμαίνεται σε μάλλον μέτρια επίπεδα, ενώ η τεχνική ανεπάρκεια είναι, πιστεύω, προφανής. Αλλά προσωπικά με ενδιαφέρει να βλέπω τους παίχτες να ιδρώνουν την φανέλα και να λερώνουν το σορτσάκι. Να μην είναι αδιάφοροι. Και είμαι σίγουρος ότι ουδείς εξ ημών μπορεί να τους προσάψει τέτοιες κατηγορίες. Αυτά ως προς τα ατομικά λάθη, τα οποία θα πρέπει να περιορίσουμε αισθητά. Πώς τα περιορίζεις; Ενδεχομένως μέσω μιας καλής τακτικής. Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει ο Άρης; Ορισμένα βασικά πραγματάκια. Πρέπει να επιστρατεύσουμε συγκεκριμένα στοιχεία, τακτικά και μη, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της φετινής σεζόν. Πάμε να τα δούμε:

Επιθετική άμυνα
Η επιθετική άμυνα μπορεί να εφαρμοστεί, τουλάχιστον σε θεωρητική βάση, από οποιαδήποτε ομάδα. Αλλά ταιριάζει ιδανικά σε εκείνες τις ομάδες που θέλουν να πιέσουν στα 2/4 του γηπέδου, όντας συχνά πίσω από σέντρα, προκειμένου να κλέψουν μπάλα και να βγουν στην κόντρα -εμείς θέλουμε/μπορούμε να βγούμε στην κόντρα; Πάντως, χρειαζόμαστε και γρήγορους παίχτες για να βγει η αντεπίθεση. Έναν κεντρικό μέσο με ταχύτητα στο μυαλό και δυο εξτρέμ με ταχύτητα στα πόδια. Προς το παρόν υπάρχει μόνον ο Τάτος. Εκτός αν τα μικρά Αρειανάκια που αγωνίζονται στον ασβέστη αρπάξουν την ευκαιρία από τα μαλλιά. Δεν πρόκειται, λοιπόν, περί ελαστικής άμυνας και δεν εμπεριέχει την αναμονή λάθους εκ μέρους του αντιπάλου -ακριβώς το αντίθετο. Η επιθετική άμυνα προϋποθέτει παίχτες με χαρακτηριστικά ''σκύλου'', κυρίως στη νευραλγική θέση του αμυντικού χαφ, οι οποίοι δεν αφήνουν τον αντίπαλο παίχτη να πάρει ανάσα. Εννοώ μαρκάρισμα στο μισό μέτρο και δύναμη στις προσωπικές μονομαχίες. Κάτι σαν μαν του μαν. Ταιριάζει και με το ποδόσφαιρο αναμονής. Τα μειονεκτήματα είναι δυο: πρώτον, απαιτείται καλή φυσική κατάσταση και, δεύτερον, η χρήση της επιθετικής άμυνας αναπόφευκτα τσιτώνει το τέμπο, κάτι το οποίο μάλλον δεν το επιθυμούμε. Επίσης, αν και ο σκοπός της επιθετικής άμυνας είναι το κλέψιμο της μπάλας, δεν νομίζω ότι θα μας κατηγορήσει κάποιος αν (θα) μετατρέπουμε την μπάλα σε ρουκέτα όταν γνωρίζουμε ανυπόφορη πίεση στο τερέν μας.

Ποδόσφαιρο αναμονής
Αυτός ο Άρης δεν μπορεί να παίξει επ' ουδενί ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Προφανώς δεν μπορεί να παίξει και ποδόσφαιρο κατοχής -εκτός αν προσδιορίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε οριζόντιο passing game. Τι απομένει; Το υποτιμημένο ποδόσφαιρο αναμονής. Επιβάλλεται να υλοποιήσουμε το συγκεκριμένο στυλ ποδοσφαίρου ακόμα και μέσα στο Χαριλάου, έστω κι αν ορισμένοι θα κατεβάσουν μούτρα. Πρέπει να καταπνίξουμε τις περηφάνιες και λοιπές χαζομάρες, και να προσθέσουμε άφθονη σκοπιμότητα στο παιχνίδι μας. Το ποδόσφαιρο αναμονής απαιτεί αμυντικό βάθος, σχετικά μικρό πλάτος, γρήγορες επιστροφές, τακτικό ρεαλισμό και συνάδει άκρως ικανοποιητικά με την επιθετική άμυνα. Οφείλουμε να δίνουμε χώρο και κατοχή στον αντίπαλο, ώστε να κερδίζουμε μέτρα για αντεπίθεση, μόλις κλέβουμε την μπάλα. Θα μπορούσαμε να πάρουμε μαθήματα από την περσινή Α.Ε.Κ., η οποία είχε την αφέλεια να παίζει επίθεση, επιζητώντας διακαώς την κατοχή, πριν παίξει άμυνα. Τα λάθη στην άμυνά της δεν ήταν πολλά, αλλά ήταν σίγουρα σημαντικά. Ποδόσφαιρο αναμονής, λοιπόν, και τα μυαλά στα κάγκελα. Εκτός, βέβαια, αν συναντήσουμε τον Αναστόπουλο, στον οποίο όσα τετραγωνικά και να του δώσεις, δεν καταλαβαίνει τίποτα και ακολουθεί το πλάνο του. Το καλό με το ποδόσφαιρο αναμονής είναι ότι οι περισσότεροι αντίπαλοί μας δεν έχουν σφυρηλατηθεί στο να διασπούν κλειστές άμυνες. Το κακό είναι ότι ανέκαθεν ο Άρης όσες φορές έπαιζε ποδόσφαιρο αναμονής το έκανε ασυνείδητα, δηλαδή με τακτικές αστοχίες (εξαιρείται ο υπέροχος Άρης του Κούπερ στην Ευρώπη), καθώς έδειχνε πρωταρχική τάση να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, ειδικά στο Χαριλάου, με επιεικώς μέτρια επιτυχία.

Διαγώνιες αλληλοκαλύψεις
Ποδόσφαιρο χωρίς αλληλοκαλύψεις δεν υπάρχει. Ποδόσφαιρο χωρίς διαγώνιες αλληλοκαλύψεις υπάρχει και παραϋπάρχει. Για παράδειγμα, σπάνια θα δεις τον Μπούσκετς να καλύπτει τις επελάσεις του Ντάνι Άλβες: την κάλυψη την παρέχει ο δεξιός κεντρικός οπισθοφύλακας και η αμυντική τακτική της ομάδας. Αλλά εδώ μιλάμε για Άρη και ελληνικό πρωτάθλημα. Έναν Άρη που διαθέτει ανεπαρκή ακραία μπακ και πρέπει να προσέχει σαν κόρη οφθαλμού την άμυνά του. Ως εκ τούτου, οι διαγώνιες αλληλοκαλύψεις κρίνονται επιβεβλημένες. Αν περιμένουμε το σέντερ μπακ να καλύπτει (και) το άκρο της άμυνας θα βαρεθούμε να μαζεύουμε την μπάλα από τα δίχτυα. Εκτός αν οι δυο Αφρικανοί που έχουμε στα ακραία χαφ επιστρέφουν για να βοηθούν το ακραίο μπακ. Να το δω και να μην το πιστέψω. Επομένως, όλο το βάρος πέφτει στον άξονα και δη (και) στα κεντρικά χαφ.


Άξονας
Ο άξονας αποτελεί το μεγαλύτερο ρίσκο. Ή, αν προτιμάτε, το μεγαλύτερο στοίχημα. Τα κεντρικά χαφ πρέπει να καλύπτουν, όπως αναλύσαμε παραπάνω, διαγώνια. Πώς θα γίνει αυτό όταν ο παρτενέρ του Παπαδόπουλου, αυτός ο Σλοβένος, αποτελεί αίνιγμα ολκής; Πώς θα γίνει αυτό όταν τα δυο αμυντικά χαφ πρέπει να κόβουν κιόλας; Πώς θα γίνει αυτό όταν πρέπει να μαρκάρουν και να τρέχουν για τον Τάτο; Ένας Τάτος που έχει ποιότητα, αλλά στην αμυντική τακτική και στο αμυντικό transition game είναι κυριολεκτικά ανύπαρκτος. Κι αν τον κλείσει/ντουμπλάρει ο αντίπαλος προπονητής, όπως είχε πράξει ο Καλαϊτζίδης στην Βέροια, παίζουμε με δέκα κι ο αντίπαλος με δώδεκα. Και τότε αρχίζουν τα ωραία. Τα σέντερ μπακ, ο Πουλίδο δηλαδή, δεν μπορούν να παίξουν ικανοποιητικά με την μπάλα κάτω, ενώ τα αμυντικά χαφ, που θα πάρουν τη δεύτερη πάσα, αδυνατούν να την προωθήσουν ορθολογικά και να παίξουν κάθετα. Όλη η επιθετική λειτουργία, λοιπόν, εξαρτάται από τον Τάτο. Εκτός αν οι δυο Αφρικανοί έχουν άλλη γνώμη ή ο Μανιάς μετατραπεί σε Πίπο Ιντζάγκι. Διότι αυτός ο Αγκάνθο, ο οποίος μπορεί να παίξει ως target man, ακόμα και να δημιουργήσει, δεν τον βλέπω να παίζει σε παραπάνω από δέκα παιχνίδια. Το πιο σημαντικό πλεονέκτημα που προσδίδει ο άξονας του Άρη είναι ότι αποτελείται από παίχτες που θέλουν να αποδείξουν, ο καθένας για τους δικούς τους λόγους, ότι το λέει η καρδούλα τους. Για παράδειγμα, ο Μανιάς, ο Τάτος, ο Κύργιας κι ο Παπαδόπουλος. Ας ελπίσουμε ότι θα βγουν μπροστά όταν το επιβάλλουν οι περιστάσεις.

Επίλογος
Όλα αυτά που έγραψα αποτελούν τα σημεία στα οποία οφείλει να επικεντρωθεί ο Χατζηνικολάου. Δεν το παίζω ο προπονητής -και δεν θέλω να το παίξω. Η θεωρία απέχει παρασάγγες από την πράξη. Μπορεί, για παράδειγμα, η διαγώνια αλληλοκάλυψη να φαίνεται πολύ απλή στην εφαρμογή της, αλλά σας πληροφορώ ότι δεν είναι. Απλά καταγράφω την γνώμη μου, η οποία τις περισσότερες φορές δεν είναι αρεστή από τους Αρειανούς, δείγμα της συμβατικής σοφίας που διέπει τους περισσότερους οπαδούς.

Υ.Γ.1 Στην Αμφίπολη Σερρών έχει ανακαλυφθεί ένας τάφος, ο οποίος φημολογείται ότι ενδέχεται να ανήκει στον Μεγάλο Αλέξανδρο. Είναι προφανές, πιστεύω, ότι η είδηση πέρασε ντούκου. Ο Έλληνας δεν ενδιαφέρεται για τέτοια πράγματα. Δώσε του κουτσομπολιό, ίντριγκα και γκρίνια, και παρ' του την ψυχή και το iPhone. Τέλος πάντων. Άλλη μια είδηση -διότι περί είδησης πρόκειται- που με συγκλόνισε είναι ότι μάθαμε επιτέλους πόσοι είμαστε. Η Ελληνική Στατιστική Αρχή φιλοτιμήθηκε να ανακοινώσει τα αποτελέσματα της απογραφής που έγινε πριν 2,5 χρόνια (!). Αλλά γιατί μου κάνει εντύπωση; Εδώ αν σκοτώσω κάποιον θα δικαστώ μετά από δέκα χρόνια. Τέλος πάντων. Τι δείχνουν τα αποτελέσματα; Κυρίως ότι οι μετανάστες προσδιορίζονται σε κάτι λιγότερο από ένα μύριο. Σκεφτείτε, δηλαδή, πόσοι είναι πραγματικά.

Υ.Γ.2 Όταν δεν υπάρχουν θέματα στην επικαιρότητα πρέπει να το παίξουμε κλώνοι του Αρχιμήδη και του Δαιδάλου. Βαρέθηκα να διαβάζω για τον Μπέιλ, διασκεδάζω με τη μεταγραφή του Φέισα και απορώ με τις αναφορές για την αγωνιστική πτώση του Μέσι. Ένα μόνο ζήτημα πρέπει να ενδιαφέρει την ελληνική κοινή γνώμη. Το αποτέλεσμα του Π.Α.Ο.Κ. με την Σάλκε και το ενδεχόμενο να τρουπώσει στους ομίλους του τσου λου. Λογικά το επόμενο άρθρο σε αυτό το θέμα θα αναφέρεται.

Υ.Γ.3 Έχω αναφέρει αρκετές φορές τις παρανοϊκές τάσεις των γυναικών. Πολύ πρόσφατα είχα ακόμα ένα δείγμα ανυπέρβλητης ομορφιάς. Ευτυχώς δεν ήταν προσωπικό μου. Δυστυχώς ήταν ενός φίλου μου. Οφείλω, όμως, να σχολιάσω αρνητικά, καθώς έχουν προηγηθεί οι αναφορές μου για λακαμάδες και μουνοείλωτες, και όλους εκείνους τους κάφρους που κάνουν ό,τι μπορούν για να χαλάσουν την πιάτσα. Την ήδη χαλασμένη πιάτσα. Λες και είναι μαγκιά να ξενοπηδάς, να κοροϊδεύεις, να λες ψέμματα και να επαίρεσαι από πάνω. Περηφάνια του κώλου. Απίστευτα πράγματα.

14 σχόλια:

  1. Γενικά σε όλες τις ομάδες και όχι μόνο στον Άρη, με το που γίνουν ένα άντε δυο παιχνίδια όλοι αμέσως βγάζουν πορίσματα για την ομάδα, τους παίχτες, τον προπονητή, τη διοίκηση, τα πάντα. Τα περισσότερα βέβαια βγαίνουν αλλιώς, αλλά δεν τους νοιάζει, αλλάζουν τα λεγόμενά τους μετά όπως τους συμφέρει. Και για δημοσιογράφους και για φίλαθλους λέω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα,συνΑρειανέ μου,η επικεφαλής των εκει ανασκαφών αρχαιολόγος συνιστά ψυχραιμία,κανενα μέλος της ανασκαφικής ομάδας δεν ανακοίνωσε τέτοιο συμπέρασμα,οι ανασκαφές δεν εχουν ολοκληρωθει ουτε καν στον ταφικο περίβολο,ο τάφος δεν εχει ανοιχθει ακομα,οι εικασίες δεν προερχονται απο επιστημονικούς κύκλους,αλλά απο "υπερπατριώτες",εντελώς άσχετους με την Επιστήμη,αφήνουμε λοιπόν τους αρχαιολόγους να μιλήσουν υπευθυνα και κρατάμε την ψυχραιμία μας,όπως πολύ σωστά οι ίδιοι συνιστούν...

    Αντε,πάμε με το καλό για την πρωτη νίκη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο άσχετος πληκτρολόγος ξεχασα να αφήσω το λινκ με τις δηλώσεις της αρχαιολόγου:)
      Επανορθώνω...http://news247.gr/eidiseis/aganaktismenoi_o_arxaiologoi_gia_thn_ekseuresh_toy_tafoy_toy_m_aleksandroy_sthn_amfipolh.2381185.html

      Διαγραφή
  3. Πρόεδρε, οι οπαδοί πολλές φορές είναι χειρότεροι από τους δημοσιογράφους και τους οργανωμένους. Μία φορά να έχεις πάει γήπεδο ή να έχεις κάτσει στο καφενείο να δεις κάποιο ματς, το καταλαβαίνεις σχετικά άμεσα. Δεν μιλάω μόνο για απαξίωση ομάδας, κακοπροαίρετη κριτική ή ερμηνεία της εμφάνισης με βάση το αποτέλεσμα, αλλά για γενικότερο mentality που πιθανολογώ διέπει όλες τις πτυχές της ζωής αυτών των ανθρώπων. Δυστυχώς.

    VAD, δεν είπα ότι ανήκει σώνει και καλά στον Αλέξανδρο. Τη φημολογία σημείωσα. Και πολύ καλά τα λέει η επικεφαλής. Προσωπικά δεν έχω ιδέα σε ποιον ανήκει. Μπορεί να μην είναι του Αλεξάνδρου, αλλά της γυναίκας του και του γιου του. Μπορεί να είναι κάποιου άλλου Βασιλιά. Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για πολύ σημαντικό πρόσωπο. Λες να είναι του Φιλίππου, καθώς ο τάφος που ανακαλύφθηκε από τον Ανδρόνικο και αποδόθηκε στον Φίλιππο σύμφωνα με αρκετούς επιστήμονες ανήκει σε άλλον Μακεδόνα Βασιλιά, και να γίνει χαμός;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γεια σου Κωστη.

    Συμφωνω απολυτα με το αρθρο σου. Ειμαι και γω 100% της νοοτροπιας οτι πρεπει να αφησουμε στην αρκη ψευτουπερηφανειες και ''ΑΡΗΣ εισαι'' και οφειλουμε να δουμε τα πραγματα ρεαλιστικα.

    Η Καλλονη ειναι ενας επικινδυνος αντιπαλος. Κλεινουν πολυ καλα τους χωρους και ειναι επικινδυνοι στις αντεπιθεσεις. Γι' αυτο στα κορνερ ας μενουν πισω τουλαχιστον 3 ατομα. Κοντοι βεβαια. Π.χ. Παπαδοπουλος, Τσουμανης και Καραγκουνης. Το ιδιο να γινεται και σε περιπτωση πολιορκιας της Μυτιληνιωτικης αμυνας απο τον ΑΡΗ. Να μην παρασυρονται οι παικτες και πηγαινουν ολοι μπροστα. Δεν ξες απο που θα σου ρθει αν δεν εισαι προσεκτικος.

    Η 11αδα χρειαζεται αλλαγες στα προσωπα. Η μια πρεπει να γινει στο δεξι ακρο της αμυνας. Ο Ηρακλης ΔΕΝ ειναι δεξι μπακ, εχει μαλλιασει η γλωσσα μου να το λεω, και πρεπει ενας εκ των Ψυχογιου/Καραγκουνη να καλυψει τη συγκεκριμενη θεση. Επισης, παρολο που θεωρω τον Μανια πολυ καλο παικτη, θεωρω τον Αγγελουδη καποια επιπεδα ανωτερο του, και θελω να τον δω βασικο. Ο ανθρωπος ειναι κιλλερ.

    Η 3η αλλαγη πρεπει να γινει στον αξονα, διπλα στον Παπαδοπουλο. Η χρησιμοποιηση του 30φυλλακου ως κοφτη ηταν το λιγοτερο αστεια, και ετσι θελω να δω τον Ελσνερ, για να δω και τι ψαρι πιασαμε. Τελος, επιβαλλεται η μη χρησιμοποιηση του τελειως ανετοιμου Ιμπε και η χρησιμοποιηση του πολλα υποσχομενου Σταυροπουλου που εβγαλε ματια στην προετοιμασια.

    Αυτα. Υπομονη θελει. Απο κοσμο και παικτες. Ειμαι αισιοδοξος για αυριο.

    Να 'σαι καλα Κανθραρε!


    Υ.Γ. Καιρο εχεις να μας επισκεφτεις εμας στο Arisgod. Σε περιμενουμε για κιτρινομαυρες κουβεντες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νίκο, η αλήθεια είναι ότι οι Αρειανοί έχουν αρχίσει να προκρίνουν το ρεαλισμό. Αλλά έχουμε ακόμα δρόμο. Και καλό είναι να μην παραμυθιαζόμαστε από δηλώσεις παιχτών -και δημοσιογράφων.

    Για το ματς με την Καλλονή δεν μπορώ να πω το παραμικρό, καθώς δεν έχω ιδέα τι είδους ομάδα είναι. Εδώ καλά καλά δεν ξέρω τι είδους ομάδα είμαστε εμείς.

    Το σίγουρο είναι ότι ο Ηρακλής δεν είναι ακραίο μπακ, δεν με έχει γεμίσει ως σέντερ μπακ και δεν με πείθει ως αμυντικό χαφ. Ο μοναδικός που μπορεί να παίξει ικανοποιητικά ακραίο μπακ είναι ο Ψυχογιός, καθώς διαθέτει θέληση, επιστρέφει γρήγορα και γνωρίζει τα βασικά της θέσης.

    Για τον Μανιά δεν μπορώ ακόμα να εκφέρω άποψη, αλλά ο Αγγελούδης δείχνει πραγματικά υψηλή αποτελεσματικότητα. Τέλος, ο Τριανταφυλλάκος έχει δυνατότητες, αλλά προσωπικά με έχει μπερδέψει σχετικά με το ποια είναι η θέση του και που αγωνίζεται καλύτερα. Πάντως, όσες φορές μπήκε αλλαγή απέδωσε ικανοποιητικά.

    Το blog το επισκέπτομαι συχνά. Πολύ συχνά για την ακρίβεια. Θα έρθω και για κιτρινόμαυρη κουβέντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εσύ καλά τα λες. Άντε να δούμε τι θα δούμε.

    Νίκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκο, δεν ξέρω τι είδαμε, αλλά είμαι βέβαιος για αυτό που δεν είδαμε.

      Διαγραφή
  7. Χάρης

    Γειά σου Κάνθαρε, καλό χειμώνα να 'χουμε!

    Ο Άρης (όπως και οποιαδήποτε άλλη ελληνική ομάδα) δεν έχει σχεδόν καμία σημασία με τί σύστημα ή τακτική θα παίξει (αν και το πλάνο με την αναμονή και τις αντεπιθέσεις όντως δείχνει να είναι μονόδρομος). Κι αυτό γιατί οι ομάδες μας δεν λειτουργούν ως τέτοιες, αλλά σαν μπουλούκι, όπου ο κάθε παίκτης οφείλει, με κάποιον μαγικό τρόπο, "να πάρει την ομάδα στις πλάτες του" (δηλαδή να κάνει ό,τι του κατέβει). Γι' αυτό και δεν υπάρχουν προπονητές γενικά, αλλά κάποιοι περίεργοι στον πάγκο που κάνουν τις αλλαγές. Σημασία έχει το επίπεδο των παικτών. Έτσι όπως είναι το πρωτάθλημα, αν έχεις 2-3 παίκτες της προκοπής και είναι υγιείς, την άκρη την βρίσκεις.

    Για τον, κατά τα φαινόμενα, τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν το πιστεύω ότι είναι αυτός. Πιο πιθανό το κόβω ο τάφος να είναι κάπου στην παλιά Βαβυλώνα ή την Αίγυπτο της οποίας ο Αλέξανδρος ήταν Φαραώ, παρά στην Ελλάδα (πού να τον κουβαλάνε νεκρό τότε από την Μεσοποταμία μέχρι το Αιγαίο?). Ας βρουν πρώτα ποιανού είναι και βλέπουμε, πριν αρχίσουν να φωνάζουν με την "ανακάλυψη του αιώνα".

    Ποιό 1 εκατομμύριο μετανάστες? 1 εκατομμύριο και παραπάνω είναι μόνο οι Αλβανοί. Άσε το πόσοι από τους μετανάστες έχουν πάρει την υπηκοότητα (Αλβανοί, Ρωσοπόντιοι, Σέρβοι, Βούλγαροι, Τούρκοι) και πλέον δεν συμπεριλαμβάνονται στην κατηγορία των αλλοδαπών.

    Όταν ο Μαρινάκης πούλησε (προσοχή, ΠΟΥΛΗΣΕ, πήρε λεφτά, όχι άφησε ελεύθερο ή έδωσε δανεικό) κοτζάμ Ντούντου και Ριέρα που περπατούσαν, γιατί όχι και τον Φέισα (αν και το παλληκάρι το πιστεύω ότι δεν αξιοποιήθηκε, δεν τον βοήθησαν και οι τραυματισμοί)? Επόμενος για πούλο ο Χολέμπας, ενώ άγνωστο είναι το τί θα γίνει με τον Τζιμπούρ και τον Μασάντο.

    Ο ΠΑΟΚ την Τετάρτη ήταν τραγικός, με την Σάλκε να είναι φλύαρη και ανούσια παρ' ότι είχε την κατοχή της μπάλας και έπαιζε τον ΠΑΟΚ μονότερμα, αλλά ο Δικέφαλος κατάφερε με μία ενέργεια του αληταρά Στοχ να πάρει την ισοπαλία. Πολύ σημαντικό, αν σκεφτούμε το ρόστερ του ΠΑΟΚ σε σχέση με 2-3 χρόνια πριν. Αναμένω ως φίλος του ποδοσφαίρου την ρεβάνς!

    Ό,τι και να πούμε για γυναίκες δεν έχει σημασία, και δεν πρόκειται να σκάσω για καμία, ακόμα και για σχέση μου. Κατά τα άλλα, εμείς είμαστε γουρούνια, εγωιστές και άνιωθοι! ;Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χάρη, θα σε μαλώσω! Όχι ακόμα καλό χειμώνα! Ο ήλιος λάμπει, η θάλασσα με φλερτάρει και η ζέστη με συντροφεύει! Έχουμε ακόμα καιρό. Μην ξεχνάς ότι το φθινόπωρο στην Ελλάδα αποτελεί μια γλυκειά προέκταση του καλοκαιριού για όμορφες εξορμήσεις!

    Ο Άρης πρέπει να καταλάβει ότι οι φανέλες δεν παίζουν μπάλα. Αντίθετα, προσδίδουν ισχυρή πίεση και γκρίνια. Πρέπει να γίνουμε πολύ σφιχτοί στην άμυνα, με συνεχείς αλληλοκαλύψεις και αδιάκοπο τρέξιμο. Επίσης, αν δεν καταλάβουμε ότι η μοναδική μας σωτηρία είναι το ποδόσφαιρο αναμονής και η εποθετική άμυνα, προβλέπω ότι θα δεινοπαθήσουμε. Αν προσπαθούμε να παίξουμε ποδόσφαιρο κατοχής, καλύτερα να πάρουμε ένα μπετόνι ούζο, να λουστούμε και να το ανάψουμε. Ο Άρης του 2013 πρέπει να περιμένει τον αντιπάλο κι όχι ο αντίπαλος να περιμένει τον Άρη. Ειδάλλως, θα τρώμε πρώτοι γκολ, όπως έγινε δις μέχρι στιγμής. και μετά θα κυνηγάμε το σκορ. Και η πικρή αλήθεια είναι ότι αυτός ο Άρης δεν μπορεί να γυρίσει σκορ.

    Μολαταύτα, συμφωνώ με αυτά που λες για τους προπονητές και τους παίχτες. Αλλά δεν ισχύουν σε/για κάθε ομάδα. Μπορεί να ισχύει για την Καλλονή, τα Γιάννενα ή τον Αστέρα Τρίπολης, αλλά όχι απαραίτητα για τον ΠΑΟ, την ΑΕΚ και τον Άρη.

    Για τον τάφο, απλά σημείωσα την φημολογία και το γεγονός ότι δεν προβλήθηκε όσο θα έπρεπε. Μάλλον δεν είναι τόσο πιασάρικο το θέμα και δεν πουλάει.

    Για το θέμα των μεταναστών, όπως το βλέπω, οι Πακιστανοί είναι οι περισσότεροι. Πολλοί Αλβανοί έχουν γυρίσει στη χώρα τους, κι αφού έβγαλαν πολύ χρήμα, ειδικά επί δραχμής, ενώ κάτι Κινέζοι, Σουδανοί, Νιγηριανοί, Βαλκάνιοι και λοιποί συνθέτουν το υπόλοιπα κομμάτια του παζλ. Πάντως, συνολικά ίσως να πλησιάζουν και τα δυο μύρια.

    Για τη μεταγραφή του Φέισα έχω ακούσει πολλά. Ότι οι ξένοι σκάουτερ τον έχουν παρακολουθήσει στα παιχνίδια της Εθνικής του, όπου αποδίδει, λέγεται, καλύτερα. Ότι ο Ολυμπιακός δεν ξέρει σε ποια θέση να τον αξιοποιήσει. Ότι δεν κολλάει με την ομάδα. Ότι οι ξένοι σκάουτερ είναι άσχετοι. Ότι οι μάνατζερ κάνουν πάρτυ. Ότι, ότι, ότι. Δεν ξέρω τι ισχύει, αλλά σύμφωνα με αυτά που έχουν δει τα ματάκια μου ο παίχτης δεν αξίζει τόσα λεφτά.

    Ο ΠΑΟΚ δεινοπάθησε με την Σάλκε, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο. Το χειρότερο είναι ότι δεν μπορούσε να κρατήσει μπάλα. Το χείριστο είναι ότι ήθελε να κρατήσει μπάλα και δεν μπορούσε. Είχαμε πει ότι δεν έχουν ωριμάσει ακόμα οι συνθήκες για να παίξει ο ΠΑΟΚ τσου λου. Δεν έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο. Δεν ξέρω τι θα γίνει στην Τούμπα, αλλά η Σάλκε, έστω και με σημαντικές απουσίες, δεν θα έρθει για τουρισμό στην Ελλάδα. Προβλέπω ότι θα κάνει ακριβώς ότι έπραξε στην Γερμανία. Το αίνιγμα είναι τι θα κάνει ο Στέφενς.

    Ξέρεις τι έχω καταλάβει; Ότι οι άνδρες που φτάνουν στα 30 αρχίζουν να βλέπουν με άλλο μάτι τις σχέσεις και τις γυναίκες. Τις σχέσεις τις βλέπουν πιο χαλαρά και τις γυναίκες με πιο άνετο στυλ, πιο απενεχοποιημένα. Αυτό δεν έρχεται ουρανοκατέβατο: προφανώς προκαλείται από τις ίδιες τις γυναίκες και συγκεκριμένα από την παράνοια αυτών. Όμως, μετά να μην λένε ότι δεν υπάρχουν άνδρες και λοιπές χαζομάρες. Οι ίδιες ευθύνονται για αυτό. Πάντως, επαναλαμβάνω επίμονα ότι υπάρχουν κάποιοι που χαλάνε την πιάτσα. Μουνοείλωτες, λακαμάδες, yes men και, τέλος, οι κάφροι κάνουν ότι μπορούν για να εισέλθουν στο πάνθεον της μαλακίας και της αστοχίας. Έχω και ένα ωραίο παράδειγμα με κάφρο. Θα το βάλω στην επόμενη ανάρτηση, η οποία μάλλον θα αναφέρεται στο ματς της Τούμπας, προ αγώνα, καθώς λογικά θα λείπω εκτός Αθηνών. Εκτός αν δεν προλάβω να γράψω ούτε αυτό και απλώς σάς βάλω ένα ωραίο κουίζ που θέλω να αναρτήσω εδώ και αρκετό καιρό.

    Τα σέβη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εχω μια απορια!ασχετη τελειως!Αν μπορειτε να μου τη λυσετε.Κανθαρος ειναι αρχαιο ελληνικο αγγειο οπως επισης σημαινει και κατσαριδος(μιας και εχετε βαλει κανθαρος και οχι κανθαρις)Τι απο τα δυο αντιπροσωπευτε;Αρχαιο αγγειο η κατσαριδος;Αυτα και να με συμπαθατε αγαπητε συναρειανε.Αριστέα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γεια σου, Αριστέα! Έξοχη απορία! Τον πληθυντικό, όμως, τι τον θες;

    Κάνθαρος σημαίνει αρκετά πράγματα.

    Πρώτον, ήταν ένα είδος αρχαίου ελληνικού αγγείου. Δεύτερον, αποτελεί μια περιοχή/τμήμα στο λιμάνι του Πειραία. Τρίτον, σημαίνει σκαθάρι. Και, τέταρτον, υποτίθεται ότι σημαίνει και τζιτζίκι -πάντως, δεν έχω καταλάβει ακόμα αν σημαινει πράγματι και τζιτζίκι. Και ουσιαστικά αυτό υποδηλώνει το προσωνύμιό μου. Την ονομασία την επέλεξα ήδη από τα χρόνια του Γυμνασίου, όταν, γυρνώντας σελίδα στο βιβλίο των Κειμένων για το επόμενο μάθημα, έπεσα πάνω σε ένα κείμενο του Αισώπου. Ο τίτλος; Μύρμηξ και κάνθαρος! Εκτός αν ο Αίσωπος δεν ενοούσε το τζιτζίκι, αλλά εξαρχής το σκαθάρι, κι απλά ο μύθος στη συνέχεια, μέσω της τριβής του χρόνου, πρόκρινε το τζιτζίκι. Ή, έστω, ονομάζονται κάνθαροι όσα ζώα ανήκουν σε κοντινές οικογένειες.

    Επομένως, χρησιμοποιώ το συγκεκριμένο nickname κάτι παραπάνω από 15 χρόνια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πλακιτσα εκανα βαζωντας πληθυντικο:-Ρ Οποτε εισαι τζιτζικι!Δεν το ηξερα οτι υπαρχει τετοιο μερος στον Πειραια,παρολο που πηγαινω στη συγκεκριμενη πολη σχετικα συχνα!Καλη σου μερα Κανθαρουλη :D Αριστέα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...