Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Έχασαν τον δρόμο

Το ακόλουθο περιστατικό συνέβη στα μέσα, περίπου, Νοεμβρίου, την ώρα που ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, πήγαινε από την Χίο στα Ψαρά για να επισκεφτεί το εκεί φυλάκιο του ελληνικού στρατού. Τα τουρκικά F-16 καταδίωξαν το αεροσκάφος της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας από τον εναέριο χώρο των Ψαρών περίπου έως την Μύκονο, όπου εκεί βρέθηκαν αντιμέτωπα με ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη που είχε «σηκώσει» στο μεταξύ το Ελληνικό Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας. Ακολούθησε αερομαχία και αναχαιτίστηκαν τα τουρκικά F-16. Φτάνοντας στα Ψαρά, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας ενημέρωσε τον Πρωθυπουργό για το περιστατικό και ο αρχηγός Γ.Ε.ΕΘ.Α., Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος, ο οποίος συνόδευε τον Δένδια, ενημέρωσε αμέσως το υπουργείο Εξωτερικών. Ο αρχηγός της Τακτικής Αεροπορίας, Αντιπτέραρχος Χρήστος Βαΐτσης, κάλεσε τον Τούρκο ομόλογό του και ζήτησε εξηγήσεις. Αφού απολογήθηκε, είπε ότι θα περάσουν τον Τούρκο πιλότο από πειθαρχικό για το παράπτωμά του και ότι πιθανόν να μπερδεύτηκε και να έχασε τον δρόμο (!).


Γιατί αναφέρω τη συγκεκριμένη είδηση; Διότι μου θύμιζε ένα περιστατικό που διάβασα πρόσφατα σε ένα βιβλίο για την επίθεση της Γερμανίας στην Σοβιετική Ένωση, τον Ιούνιο του 1941. Ο Ζούκοφ (φώτο) κι ο Βοροσίλοφ, οι οποίοι γλίτωσαν στο τσακ από τις μαζικές εκκαθαρίσεις του Στάλιν, απευθυνόμενοι στον τελευταίο, και κατά τη διάρκεια του συμφώνου Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, τον ρώτησαν γιατί πετάνε γερμανικά αεροπλάνα πάνω από τον εναέριο χώρο της Σοβιετικής Ένωσης. Η απάντησή του προς τους δυο αξιωματικούς ήταν ότι δεν θα έπρεπε να είναι τόσο φιλύποπτοι και ότι οι πιλότοι της Luftwaffe έχαναν τον δρόμο (!).

Τον δρόμο, όμως, έχει χάσει κι ο Μίτσελ. Τουλάχιστον έτσι φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Με μια πρόχειρη ματιά. Πέρυσι έμοιαζε με τον Βαλβέρδε. Φέτος, και χωρίς ίχνος υποτίμησης, μοιάζει με τον Τεννέ. Δεν μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, δεν μπορεί να πλαγιοκοπήσει, δεν μπορεί να παίξει με την άμυνα ψηλά, έχει πρόβλημα στις στημένες φάσεις. Και μπορεί στην Ευρώπη, όπου επιχειρεί επική υπέρβαση, να τον ικανοποιεί το ποδόσφαιρο αναμονής και να καταστρώνει αναλόγως τα σχέδιά του, αλλά στην Ελλάδα, όπου πρέπει να έχει πάντοτε την πρωτοβουλία, συναντά προβλήματα. Λογικό και αναμενόμενο, θα πει κάποιος, από τη στιγμή που άλλαξε σχεδόν όλη η εντεκάδα. Είχε πρόβλημα να αλλάξει, Όχι, βέβαια! Αυτό δείχνει ότι δεν έχει αγαπημένα παιδιά, καταλαβαίνει τις ανάγκες της Π.Α.Ε. και αναγνωρίζει τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται για πωλήσεις παιχτών. Δείχνει, επιπρόσθετα, ειδικά από τα παιχνίδια της Ευρώπης, ότι τείνει περισσότερο προς τον τακτικό ρεαλισμό. Δεν αντιπροσωπεύει, δηλαδή, ένα είδος προπονητή που διδάσκει, ανεξαρτήτως υλικού, τα «θέλω» του, όπως ο Φαν Χάαλ ή ο Γκουαρντιόλα, αλλά, αντιθέτως, προσαρμόζεται στα χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών του. Δεν τον κατηγορώ για αυτό: απλά το σημειώνω.

Αλλά δεν έχει αλλάξει μόνο το ότι δεν μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Φέτος φαίνεται πιο άτεγκτος στην πειθαρχία και περισσότερο επικοινωνιακός, αλλά με διαφορετικό στυλ, χωρίς αβρότητα. Για παράδειγμα, δεν δίστασε να «αδειάσει» τον Κασάμι στους δημοσιογράφους. Αυτό σημαίνει ότι έχει πίστη στον εαυτόν του. Αυτοπεποίθηση. Και δεν παριστάνει τον στοργικό πατερούλη, όπως ο Σάντος, αλλά δίνει την εικόνα ενός προπονητή που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Αυτή η υπεροψία, βέβαια, δεν συνιστά πάντα κάτι κακό. Ο προπονητής πρέπει να είναι και λίγο εγωιστής. Κι όταν έχεις προϋπάρξει αρχηγός της Ρεάλ Μαδρίτης, μια τέτοια συμπεριφορά δεν (πρέπει να) προξενεί εντύπωση, αλλά συχνά παρεξηγείται και ίσως η ένταση του power diastance θα πρέπει κάπως να μειωθεί. Καλό είναι να μην περιμένει από τους ποδοσφαιριστές του αυτά που έκανε ο ίδιος στην Ρεάλ. Πρόκειται για διαφορετικές συνθήκες.

Υ.Γ.1 Με λύπη διαπιστώνω ότι οι άνθρωποι παντρεύονται για να «παντρευτούν» και κάνουν παιδιά για να «κάνουν παιδιά». Προβλέπω ότι οι δικηγόροι του εγγύς μέλλοντος θα έχουν πολλή δουλειά.

Υ.Γ.2 Οι θρυλικοί Jethro Tull ερμηνεύουν, αψεγάδιαστα, ένα κομμάτι από το «Songs from the Wood» που κυκλοφόρησε το 1977. Το μοναδικό πρόβλημα εντοπίζεται στη φωνή του Ian Anderson, η οποία από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 παρουσιάζει ολοένα και μεγαλύτερη φθορά. Για αυτό και ο ίδιος ο Anderson τα τελευταία χρόνια έχει προσλάβει έναν έξτρα τραγουδιστή για τις live εμφανίσεις του.

9 σχόλια:

  1. Χάρης

    Μια διόρθωση: δεν είναι ο Michel αυτός που δεν μπορεί να πλαγιοκοπήσει, να παίξει άμυνα ψηλά, να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Οι παίκτες είναι που δεν μπορούν. Πώς να πλαγιοκοπήσει ο Ολυμπιακός χωρίς εξτρέμ? Πώς να πάρει πρωτοβουλίες μόνο με τον Dominguez? Πώς να παίξει με την άμυνα ψηλά όταν απαρτίζεται από αργούς και γκελαδόρους αμυντικούς? Βέβαια ο Michel έχει την ευθύνη για τον καταρτισμό του roster, άρα και τις ελλείψεις, αλλά καλώς η κακώς οι παίκτες παίζουν.

    Η μεγαλύτερη πληγή του είναι η αμυντική γραμμή που, όπως έχω ξαναπεί, αναγκάζει με την αναξιοπιστία της τον προπονητή να παίζει με 3 και 4 αμυντικούς χαφ για να τους προστατεύσει. Γενικά βλέπω τον Michel δύσκολα να είναι και του χρόνου στο Λιμάνι. Θα πρέπει να κάνει θαύματα στην Ευρώπη για να συνεχίσει. Ο Michel ακούει τον Μαρινάκη (για τις πωλήσεις παικτών), αλλά και ο Μαρινάκης ακούει τον Michel (για τις επιλογές παικτών), οπότε πάλι θα αλλάξει όλη η ομάδα (ήδη ο Masuaku δείχνει φευγάτος, και ο Kasami μένει να φανεί αν θα συνετιστεί ή θα τα βροντήξει). Οψόμεθα.

    Α, έχει και να παίξει με την Atetico αύριο-μεθαύριο. Θα πέσει γέλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πως τα συνδιαζεις ετσι ρε παιδι μου!Με εκπλησσεις ταμαλα!
    Ημιονα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χάρη, δεκτή η διόρθωση, αλλά κάποιο ρόλο θα παίζει κι ο προπονητής! Και αναφέρομαι, κυρίως, για το χαμηλής ταχύτητας και μίζερο πρωτάθλημα της Ελλάδας, διότι στην Ευρώπη τον βολεύει το στυλ που έχει προκρίνει. Εκεί που θέλω να καταλήξω, πάντως, είναι ότι αυτός ο Μίτσελ που βλέπουμε τώρα είναι κάπως διαφορετικός από αυτόν που γνωρίσαμε τις προηγούμενες σεζόν.

    Όσο για τον αν θα μείνει, νομίζω ότι οι πιθανότητες είναι λίγες. Το συμβόλαιο, αν δεν κάνω λάθος, λήγει το καλοκαίρι και έχω την εντύπωση ότι καμιά από τις δυο πλευρές θα επιδιώξει μια ανανέωση. Και βάσει της λογικής που διέπει την ΠΑΕ Ολυμπιακός, πιθανολογώ ότι θα έρθει πάλι Ισπανός ενώ ο Μίτσελ θα εξαργυρώσει τα πρωταθλήματα και τις καλές παρουσίες στην Ευρώπη: λογικά μια ευκαιρία στην Πριμέρα θα την έχει.

    Όσο για το ματς με την Ατλέτικο, δεν ξέρω αν θα πέσει γέλιο, αλλά θα δυσκολευτεί πάρα πολύ. Η Ατλέτικο δεν είναι αφελής ομάδα: δεν θα βγει φόρα παρτίδα στην επίθεση μόλις ο αντίπαλος παραχωρήσει χώρο, εκτός αν αγωνίζεται απέναντι σε ομάδες τύπου Ρεάλ Μαδρίτης που παίζουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και ξεχύνονται γρήγορα και μαζικά στην επίθεση, ενώ ξέρει και να διασπά τις κλειστές άμυνες, είτε με τις ασίστ του Κόκε, είτε με στημένες φάσεις, είτε με τις μπούκες των περιφερειακών επιθετικών. Συν το αποτέλεσμα του πρώτου αγώνα που, όσο να 'ναι, θα θέλουν να το αντισταθμίσουν. Περιμένω ότι το κεντρικό δίδυμο του Ολυμπιακού θα συναντήσει πολλά προβλήματα από τις στημένες φάσεις, αφού ο Γκοντίν παραμονεύει σε κάθε στημένη μπάλα, ενώ πλήγμα θα θεωρηθεί ενδεχόμενη απουσία του Μάντζουκιτς. Στο πρώτο ματς ο Κροάτης είχε κερδίσει, και εύκολα μάλιστα, κάθε εναέρια μονομαχία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γεια σου, Ημιόνα. Είδες; Είμαι ταλαντούχος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο Μιτσελ δεν μπορεσε να δεσει την ενδεκαδα, και το χειροτερο που κανει ειναι που δειχνει επιεικεια στους παικτες του, οπου σε παιχνδια ελλαδας-ευρωπης ειναι η μερα με τη νυχτα.

    Προσωπικα τον Μιτσελ, μεσα απο τη σταση του και τη συμπεριφορα του, τον εκτιμω πολυ. Δειχνει να θελει να μαθει πραγματα για την προπονητικη και εχει προσωπικο στοχο. Δεν θα κατσει πολυ στον Ολυμπιακο και το ξερουμε ολοι αυτο. Ειναι ικανος να κοουτσαρει μεγαλη ομαδα της Ευρωπης και αν εχει και το καταλληλο υλικο να κανει φτιαξει ενα μεγαλο ονομα.

    Τον Ολυμπιακο τον χαλανε οι απο πανω αυτοι που πουλανε, χωρις να αγοραζουν, αυτοι που πουλανε χωρις να σχεδιαζουν, αυτοι που βαζουν το χρημα πανω απο το καλο της ομαδας. Αν θες να φτιαξεις ομαδα σε ονομα και δυναμη, (η εταιρεια το ιδιο κανει) πρεπει να χωσεις βαθια το χερι στην τσεπη, τα εσοδα δεν ερχονται μονο με το εμποριο αλλα και με το πρεστιζ. Ο Μαρινακης δυστυχως πουλαει και κανει τον Ολυμπιακο "φυτωριο", αυτο ομως το σχεδιο δεν σου δινει το αλμα προς τα πανω.

    Τον Μιτσελ παντως τον βαζω πανω απο τον Βαλβερδε σε θεμα προπονητη. ;)

    Οσο για τις παντρειες... πρεπει να κανουμε ξεχωριστο κειμενο! :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μανόλο, ξεκινώ από τα σημαντικά. Όχι απλώς ξεχωριστό κείμενο πρέπει να κάνουμε, αλλά να αφιερώσουμε έναν ολόκληρο μήνα σε αναρτήσεις και σχόλια. Έχω σκεφτεί πολύ σοβαρά να γράψω τέτοια άρθρα -ένας φίλος με θερμοπαρακαλάει να το κάνω γιατί ξέρει ότι το αποτέλεσμα θα βγει γαμάτο-, αλλά διστάζω να το κάνω.

    Όχι, δεν θεωρώ τον Μίτσελ ανώτερο του Βαλβέρδε. Ο Βάσκος ήταν δάσκαλος, έπαιζε σύγχρονο ποδόσφαιρο. Ήθελε να παίζει ποδόσφαιρο πρωτόβουλιας -και, πράγματι, έπαιζε. Δεν θέλω να συγκρίνω, όμως, τον Μίτσελ με τον Βάσκο. Το παρόν άρθρο σχετίζεται με την φετινή αλλαγή του Μίτσελ. Το πόσο διαφορετικός παρουσιάζεται εντός και εκτός χόρτου.

    Διαφωνώ, επίσης, με το ''φυτώριο'' που λες. Ο Ολυμπιακός, όπως και κάθε ελληνική ομάδα, πρέπει να μετατραπεί σε ένα είδος feeder club για την Ευρώπη. Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι χαμηλής δυναμικότητας και όποια ομάδα θέλει έσοδα, πρέπει να πουλάει στο εξωτερικό -είναι προφανές, βέβαια, ότι οι μικρότερες ελληνικές ομάδες μπορούν να πουλάνε στα μεγαλύτερα ελληνικά μεγέθη. Αυτό, όμως, για να συμβεί χρειάζεται σκάουτινγκ, φυτώρια και μάνατζερ. Ο Ολυμπιακός, για παράδειγμα, έχει μόνο μάνατζερ -και καλά κανεί, αλλά δεν αρκεί. Ο Αστέρας έχει σκάουτινγκ. Ο Άρης έχει, υποτίθεται, φυτώρια. Το ιδανικό είναι ο συνδυασμός και των τριών στοιχείων, αλλά κάτι τέτοιο στην Ελλάδα υπόκειται αποκλειστικά στη σφαίρα της φαντασίας. Τέλος, μπορεί να μην κάνει το άλμα προς τα πάνω, όπως λες, αλλά σίγουρα επικυρώνει τη βιωσιμότητα της εταιρίας. Κι αυτό από μόνο του χαρίζει την πιθανότητα, κάποια στιγμή, να κάνει όχι άλμα, αλλά άλματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αχαααααααχαααααααααααχααααααααααααχαααααααααααχααααααααααχαχααααα! ε,ώστε έτσι ε? με τον κύριο Δένδια?...ε,εμ..ναί..οι ηλίθιες (όπως πάντα) δικιολογίες των τούρκων...α υτά τα'χουνε ξανάκανει και στο παρελθόν, (μάλλον ξύνονται ως φαίνεται?, για καινούρια εισβολή στην Κύπρο?) και δ εν ξέρω τί άλλο τέσπα...λες να έχουμε, ξανά τίποτε επιστρατεύσεις? όπως α υτή του 73'? (δεν ξέρω, το γιατί α υτό είναι, κάτι που το'χω σκεφτεί πολλές φορές, ως τώρα και δ εν σου κρύβω ότι με τρομάζει, πάρα πολύ α υτή η σκέψη).....ε,εμ όσο για τον Βαλβέρδε, ε, ό-λοι χάνουμε κάποτε το δρόμο μας, και το μπούσουλα, και..την πυξίδα.....και...ε,έτσι είναι και η μπάλα πιθανόν...φιλάκια καλό μου...και γέλασα πολύ με το ποστάκι σου....καλό μεσημέρι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πόσο μεγάλη αλήθεια το Υ.Γ.1
    Κανθαράκο πάντα σε διαβάζω και εσένα και το γεμάτο αθλητική υγεία κοινό σου που σχολιάζει από κάτω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Άθη, ελπίζω για τα επόμενα 40 χρόνια να μην έχουμε επιστράτευση. Με τέτοια νοοτροπία που κουβαλάμε στο κεφάλι μας, δεν θα παρουσιαστεί ούτε ένας!

    Περίνιο, ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...