Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Προσπάθεια, πίστη και ποδοσφαιρική λογική

Δεν έχω δει μεγαλύτερη προσπάθεια να φανατιστεί ο κόσμος από όση κατεβλήθη αυτές τις ημέρες στην Ελλάδα για το ματς της Εθνικής με τη Γερμανία -ενδεχομένως να ισχύει το ίδιο και στην γερμανική πλευρά του λόφου: δεν το ξέρω με σιγουριά. Λες κι αν κερδίζαμε ο Αντωνάκης θα είχε σώσει τη χώρα -τελικά, πόσες φορές θα σωθεί αυτή η χώρα; Σίγουρα, δεν θα είχε σώσει τη χώρα, αλλά ορισμένες δηλώσεις και το μεγαλείο της στιγμής θα είχαν σώσει τους δημοσιογράφους και το κοινό: όλοι θα είχαν να ασχοληθούν με κάτι και εννοώ το βάρος του ανδρικού μορίου του Έλληνα τσολιά και το πόσο bitch και αντι-sexy είναι η Καγκελάριος της Γερμανίας. Ας σοβαρευτούμε, όμως. Τι λέει ο Αλέξης Σπυρόπουλος; «Εμείς στον Τύπο έχουμε… δουλειά, όταν στο ποδόσφαιρο συμβαίνει το αναπάντεχο. Αξίζει κανείς, τότε, να το αναλύει. Όταν συμβαίνει το φυσιολογικό, η ανάλυση περισσεύει. Προχθές, στο Γκντανσκ, δάγκωσαν οι σκύλοι. Κατά τον παλαιό κανόνα της δημοσιογραφίας, καμία είδηση». Όντως, δεν προέκυψε κάποια ιδιαίτερη είδηση -αν και η αναμέτρηση με τα Panzer στα προημιτελικά αποτελεί μια είδηση από μόνη της.


Για να αντεπεξέλθει μια ομάδα σε αυτό το επίπεδο πρέπει να παίξει ποδόσφαιρο: έχουμε πει ουκ ολίγες φορές ότι για να κερδίσεις μια ομάδα που παίζει ποδόσφαιρο πρέπει να παίξεις κι εσύ ποδόσφαιρο -προφανώς και υπάρχουν εξαιρέσεις. Και ποδόσφαιρο, έστω και αναμονής, με χαφ που δεν μπορούν να δημιουργήσουν, να αλληλοκαλύψουν το κέντρο και τα άκρα αμύνης, και δεν έχουν την ταχύτητα να βγουν στην κόντρα δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα. Αν προσθέσεις και τις κάκιστες αλληλοκαλύψεις του Σαμαρά και κυρίως του Νίνη -γιατί δεν ξεκίνησε ο Σάλπι έξω δεξιά κι ο Γκέκας κορυφή;-, οι οποίοι προτιμούσαν να μαρκάρουν χώρο κι όχι παίχτη, τότε καταλαβαίνουμε την συντριπτική υπεροχή του αντιπάλου -γενικά, σε όλο το ματς προτιμήσαμε, για κάποιον λόγο που αγνοώ, να μην παίξουμε μαν του μαν: όποιος μου πει ποιος Έλληνας παίχτης μάρκαρε τον ενορχηστρωτή Οζίλ, κερδίζει αρκουδάκι με τη φάτσα του Τζέφρυ. Κι όλα αυτά, όντας ανήμποροι να κερδίσουμε τις προσωπικές μονομαχίες, είτε στο χώρο του κέντρου είτε στην αμυντική γραμμή. Κάθε φορά που οι Γερμανοί έχαναν την κατοχή, έσπευδαν σαν σκυλιά του πολέμου να την επανανακτήσουν. Και κάθε φορά που η μπάλα ερχόταν στην μεγάλη μας περιοχή, δεν μπορούσαμε να ακολουθήσουμε τους αντιπάλους μας σε ταχύτητα και δύναμη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Κατσουράνης που μαρκάρει με το δάχτυλο και το στόμα, κι ο Κυριάκος Παπαδόπουλος που δεν μπορούσε να συναγωνιστεί τον Κλόζε: στο τρίτο γκολ που δεχόμαστε, όλοι στέκονται στην άστοχη έξοδο του Σηφάκη, αλλά ουδείς σχολιάζει την κατά κράτος επικράτηση του Κλόζε, σε έδαφος και αέρα, απέναντι σε Κυριάκο και Παπασταθόπουλο -κάτι ανάλογο ίσχυε με τον Κεντίρα, ο οποίος μετατρεπόταν σε κρυφό φορ. Και, τέλος, δεν μπορώ να μην εκθειάσω την τακτική συμπεριφορά του Λεβ, ο οποίος σωστά έβγαλε από την εντεκάδα τους μέτριους στο τουρνουά Ποντόλσκι και Μίλερ και σωστά έβαλε τον Κλόζε. Η έξοδος των δυο πρώτων από την εντεκάδα προσέδωσε μια νότα μυστηρίου στο τι Γερμανία θα δούμε, καθώς με τους αντικαταστάτες τους, Ρόις και Σέρλε, δεν ήταν απολύτως αναμενόμενο πως θα παρουσιαζόταν η ομάδα, ενώ τα τακτικά χαρακτηριστικά του Κλόζε, ίσως και τα τεχνικά, υπερτερούν του Γκόμεζ, χωρίς μάλιστα να μειώνεται, έστω και στο ελάχιστο, η εκτελεστική δεινότητα της θέσης και της επίθεσης.

Δεν είναι κακό να χάνεις από έναν ανώτερο αντίπαλο. Από έναν αντίπαλο που υπερτερεί σχεδόν σε κάθε κατηγορία και μπορεί να λάβει γκολ από όλες τις γραμμές του: μας το απέδειξε ο Λαμ και ο Κεντίρα. Το κακό είναι να μην προσπαθήσεις. Και κακά τα ψέμματα, η Εθνική προσπάθησε με όλες τις δυνάμεις της -αν και τηρώ ισχυρές ενστάσεις για το μέγεθος της πίστης που είχαν οι παίχτες της Εθνικής: οι pre-game δηλώσεις που υποδήλωναν ότι πάμε για πρόκριση και λοιπά, δεν εκφράζουν τον Κάνθαρο και του θυμίζουν ανάλογες δηλώσεις του Παπακωνσταντίνου, του Τζέφρυ και του Μπένι ότι δεν θα μπουν νέοι φόροι. Απλά το ματς εξελίχθηκε με βάση τους κανόνες της ποδοσφαιρικής λογικής. Κι ας αναπτερώθηκε η ελπίδα μετά το γκολ του Σαμαρά ότι ίσως, κάπως, με κάποιον τρόπο τέλος πάντων, μπορούσαμε να ανατρέψουμε τα δεδομένα. Δυστυχώς, όμως, το γκολ της ισοφάρισης μπήκε πολύ νωρίς. Και απέναντι σε μια ικανή και ποιοτική ομάδα που μπαίνει αποφασισμένη στο γήπεδο ανεξαρτήτως συνθηκών και αντιπάλου, μάλλον πρυτανεύει η ποδοσφαιρική λογική. Μέχρι να την τρελάνει ή την καταργήσει κάποιος, όπως εμείς το 2004. Το ταξίδι, λοιπόν, έλαβε τέλος. Δεν πειράζει. Θα επανέλθουμε. Έστω κι αν, βάσει του ελληνικού πρωταθλήματος και την κουλτούρα του Έλληνα, δεν μας αξίζει αυτή η Εθνική. 

Υ.Γ.1 Η αρχική εισαγωγή της παρούσης ανάρτησης περιλάμβανε το νοητικό μπέρδεμα του Σάντος. Εντούτοις, αποφάσισα να μην συμπεριληφθεί στο τελικό κείμενο. Κι όταν λέω νοητικό μπέρδεμα, εννοώ την φανερή σύγχυση που φανέρωναν οι επιλογές του Σάντος. Από τις οριστικές επιλογές του Σάντος για τη διοργάνωση, μέχρι το στήσιμο της εντεκάδας και των αρχικών τακτικών επιλογών σε κάθε ένα από τα τέσσερα ματς που έδωσε η Εθνική -εξαιρείται το ματς με τη Ρωσία. Όποιος επιθυμεί, το συζητάμε.

Υ.Γ.2 Μόλις τελειώσει το τουρνουά, θα ετοιμάσω έναν μίνι απολογισμό όλων αυτών που με γαργάλισαν: μια λίστα με γενικές παρατηρήσεις. Μέχρι να συμβεί αυτό, βλέπουμε την Ισπανία να προελαύνει προς τον τελικό, ενώ αναμένουμε ένα μεγάλο ματς απέναντι σε Αγγλία και Ιταλία. Έχω την αίσθηση ότι θα φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη. Δεν ξέρω πως θα καταφέρει η Ιταλία να διασπάσει τον τακτικό ρεαλισμό του Χόντγκσον και τη φόρμα του Τζέραρντ. Όντας ουσιαστικά με ένα δημιουργικό χαφ (Πίρλο), με τους υπόλοιπους παίχτες της μεσαίας γραμμής να τρέχουν πολύ, να μαρκάρουν πολύ, αλλά να αντιλαμβάνονται λίγα για κάθετο ποδόσφαιρο, με τον Μπαλοτέλι εκτός πραγματικότητας και την αμυντική γραμμή να κερδίζει έναν εγκεφαλικό τύπο (Ντε Ρόσι), αλλά να τον αποσπά από την μεσαία γραμμή, δεν μπορώ να αποκρυπτογραφήσω αν ο Πραντέλι θα προσπαθήσει να πάρει τον έλεγχο του αγώνα ή θα τον πασάρει με μια μεγαλοπρεπή ασίστ στους Άγγλους. Προβλέπω χαμηλό σκορ, ενδεχομένως 0-0, παράταση και πέναλτι. Βέβαια, δεν θα εκπλαγώ αν οι Άγγλοι σκοράρουν και στείλουν για βρούβες τους Ιταλούς. Από στημένη φάση, βεβαίως.

Υ.Γ.3 Το πρώτο βήμα ήταν να αποκλειστεί η Ελλάδα. Το δεύτερο να τελειώσει το Euro. Με τόσα μπάρμπεκιου, μπύρες και πατατάκια χαλάσαμε τη σιλουέτα μας. Και το καλοκαίρι χτυπάει την πόρτα μας! Και για να σοβαρευτούμε, το Euro αποτελεί κάτι παραπάνω από μια ποδοσφαιρική διοργάνωση. Το να μαζεύεσαι με φίλους, να τρως τα κοψίδια σου, να φλερτάρεις με εύγεστες ξανθιές, να σχολιάζεις το ματς, να πανηγυρίζεις σε κάθε γκολ σαν τον Τσίπρα που βγήκε αξιωματική αντιπολίτευση και να στενοχωριέσαι για κάποια χαμένη ευκαιρία ή λάθος της άμυνας, έχει ανεκτίμητη αξία.

Υ.Γ.4 Πάμε για κάτι ανάλαφρο. Καλοκαιράκι γαρ. Από την εξαιρετική Linda Ronstadt.

19 σχόλια:

  1. Σήμερα ο Χρήστος Ζωίδης στο sentragoal και στη φιλοζωϊδική εταιρεία του, με μια καταπληκτική γελοιογραφία του τα λέει όλα. Απόλαυσέ την: http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=10960&subid=2&pubid=129077743
    Το να ξεκινήσουμε κουβέντα για τις αστοχίες τού Σάντος ή τις λάθος τοποθετήσεις διαφόρων παικτών μας μέσα στον αγωνιστικό χώρο, σίγουρα θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά ας αρκεστούμε σ' αυτό που πετύχαμε το οποίο και βρίσκεται μέσα στις δυνατότητές μας. Τα θαύματα μια φορά γίνονται. Όσο για τον φανατισμό που καλλιεργήθηκε πριν από το ματς, αν και ξέρεις την άποψή μου για τους Έλληνες δημοσιογράφους, τούτη τη φορά προκλήθηκε καθαρά από κάποιους ανεγκέφαλους Γερμανούς. Δε νομίζω ότι θα είχε το θράσος Έλληνας δημοσιογράφος να αμφισβητήσει τη Γερμανική ομάδα, πόσο μάλλον να την ειρωνευτεί. Όλα ξεκίνησαν από φανατικούς όσο και κομπλεξικούς Γερμανούς δημοσιογραφίσκους οι οποίοι και ενέπλεξαν πρώτοι την πολιτική με τον αθλητισμό και μάλιστα με τον πιο ιταμό τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Χρήστος Ζωίδης είναι πάντα απολαυστικός! Ο Σάντος έκανε λάθη, πολλά λάθη, και θα έπρεπε να σταθούμε σε αυτά -ήδη έχουμε σταθεί σε κάποια. Βλέπω, όμως, ότι η αβάντα των δημοσιογράφων καλά κρατεί. Αν ήταν ο Ρεχάγκελ και έκανε ότι ο Σάντος, θα τον είχαν κρεμάσει από τα αυτιά και θα τον έλουζαν με πέτρας έλαιον. Να τα λέμε κι αυτά. Μην ξεχνάς το 2008 και το 2010.

    Γενικώς δεν πιστεύω στα θαύματα. Όπως έχω πει κατά κόρον το 2004 μου φαίνεται κάτι παραπάνω από θαύμα. Έχουν περάσει οχτώ χρόνια -πότε πέρασαν, ρε φίλε;- κι ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει!

    Κι όμως, έβλεπα διάφορες φωτογραφίες, κολάζ, φότοσοπ, συνθήματα, κείμενα που έριχναν βέλη κατά της Γερμανίας και της Μέρκελ. Και το χειρότερο; Διάβαζα τα σχόλια οπαδών/φιλάθλων/πολιτών. Δυστυχώς, οι νηφάλιες φωνές είναι ελάχιστες. Αν έχεις λίγη παρατηρικότητα, καταλαβαίνεις τάχιστα γιατί φτάσαμε σε αυτό το σημείο ως χώρα. Και σίγουρα θα γινόταν το ίδιο κι από την πλευρά των Γερμανών. Λογικά, η υπόθεσή μου είναι σωστή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. να χαίρονται το Σάντος όσοι "πουλάνε" Εθνική, όπως ο Χελάκης και η φυλλάδα του και από το 2004 μέχρι σήμερα, έχουν γεμίσει τα τσεπάκια με "καραγκούνεια εθνικοφροσύνη"
    εσύ καλά τα λες Κάνθαρε, και λίγα λές
    η εθνική είναι της πλάκας, σε νοοτροπία και σχεδιασμό, βλέπε ΕΠΟ και ντιρεκτίβες
    ελπίζω τουλάχιστον, όσοι έπρεπε, να απομυθοποίησαν την "ελληνική ψυχή" και να κατανόησαν ότι σήμερα ποδόσφαιρο χωρίς σκυλίσιο τρέξιμο δε νοείται
    όλα τα υπόλοιπα, για λαϊκή κατανάλωση
    εμείς οι Έλληνες, κάνουμε συστηματικά λάθη, υπό πίεση. τόσο στην πολιτική, όσο και στον αθλητισμό. αυτό γιατί δεν είμαστε γυμνασμένοι ΝΟΗΤΙΚΑ, δεν έχουμε κάνει σχέδια, δεν ασχολούμαστε σοβαρά με την προετοιμασία
    οι εφημερίδες έχουν αναλάβει να "καθαρίσουν" είτε πάει θετικά, είτε αρνητικά, το όλο πράγμα
    ποδόσφαιρο και τύπος στην Ελλάδα, χέρι-χέρι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χαιρετώ την παρέα.

    Προσωπικά, δεν δίνω καμμία μα καμμία σημασία στα ελληνικα μμε. Ειτε ειναι εφημεριδες, ειτε ραδιοφωνα, ειτε τηλεοπτικα καναλια. Ακομα και σελιδες στο ιντερνετ αρχιζω να κοβω..

    Στο εξωτερικό τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, όμως με τα μμε. Γενικά, δεν χρειάζεται να τρώμε ότι μας ταϊζουν οι υποτιθέμενοι γνώστες. Αν ενδιαφερόμαστε για κάτι, πραγματικά, καλό είναι να ερευνούμε και να ψάχνουμε από μόνοι μας το θέμα.

    Εχω να αγοράσω χρόνια εφημερίδα (απο τα ευρωπαϊκά ματς του ΆΡΗ για τα πρωτοσέλιδα και από το 2009 που ετοιμαζα πτυχιακή και ημουν υποχρεωμενος να παιρνω καποια ενθετα πολιτικων εφημεριδων). Την τηλεοραση την εκοψα εδω και χρονια, γιατί σάπισε με τα προτυπα που προβαλλει. Στο ράδιο, όλοι το παίζουν ξερόλες και "μπρατσαραδες" και στο ίντερνετ πλεον, εχει δημιουργηθει νεος πλανητης.

    Από την πορεία της εθνικής είμαι ικανοποιημένος. Άλλαξε επίπεδο τα τελευταια 10 χρονια. Δείτε τι έκαναν οι υπερδυναμεις Γαλλία, Αγγλία, Ολλανδία, Ρωσία . . . Και οι παντα δυνατες διαχρονικά Σουηδία, Δανία, Κροατία... Απο ενα τελικο μουντιαλ Γαλλία και Ολλανδία τα τελευταια 10 χρονια..Και πέρα από αυτό (που αλλοιμονο αν δεν το καταφερναν κιολας), η χρυσες μετριότητες.

    Μ' αυτα τα δεδομένα, δεν γινεται να μην ειμαι ικανοποιημενος. Στα αγωνιστικά τωρα . . .

    Όταν αποφασίσουν οι ομαδες να σταματησουν να παιζουν με 75-80% αλλοδαπους ποδοσφαιριστες, τότε θα βγαλουμε και αριστερα εξτρεμ, και αριστεροποδαρα αριστερά μπακ ενδεκαδατα και αμυντικά χαφ πολυσυνθετα και επιθετικούς πολυδιάστατους κλπ...

    Μέχρι τότε, δεν μου φταίει κανένας Σαμαράς, κανένας Χολέβας, κανένας Καραγκούνης. Παντα θα υπαρχουν παικτες που αδικουνται απο τις κλησεις, γιατι Ελλάδα εισαι . . .

    Παρόλα αυτά, επιμένω πως η καθαρή πορεία της Εθνικής είναι πετυχήμενη, για μια χωρα με φτωχη υποδομη και ακόμα πιο φτωχό ποδοσφαιρικό μυαλό και επίπεδο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χάρης

    Η Εθνική Ελλαδος, δεδομένων της ποιότητας των δύο ομάδων και του επιπέδου των πρωταθλημάτων τους, στάθηκε πολύ καλά απέναντι στους Γερμανούς. Μέχρι που πίστεψα ότι με το γκολ του Σαμαρα θα περάσουμε στο τελος! Αλλά θέλει πολλά άλλα που η τωρινή ομάδα σε σχέση με το 2004 δεν διαθέτει, για να κάνει την έκπληξη. Κυρίως το τρέξιμο και την ποιότητα των χαφ. Άλλο Μπασινάς και Ζαγοράκης, κι άλλο Μανιάτης και Μακος. Με κοινό στοιχείο την παρουσια των Καραγκούνη και Κατσουρανη, έστω κι αν γερασαν πλέον. Οι Γερμανοί πιστεύω θα το σηκώσουν το Κύπελλο. Έστω κι αν οι μισοί είναι νατουραλιζε, οι νεαροί Ρόις και Σερλε αποδεικνυουν ότι τα Γερμανακια θα επανέλθουν θριαμβευτικα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στα παιδιά και τον Σάντος. Την γκρίνια και την μουρμούρα (εξαιρώ την σοβαρή κριτική όπως αυτή που κάνεις εσύ Kanthare) όταν είσαι στις οκτώ καλύτερες ομάδες της Ευρώπης δεν την παλεύω. Μάλλον δεν έχουμε εκτιμήσει σωστά τι σημαίνει αυτό και περιμένουν... δεν ξέρω κι εγώ τι! Το έχω ξαναγράψει, θα το επαναλάβω: αυτή η εθνική δεν (μας) αξίζει στην Ελλάδα. Σ' ένα ασόβαρο κράτος με ανύπαρκτο ποδόσφαιρο λειτουργεί λες κι η έδρα της είναι κάπου αλλού, στην Ελβετία ξέρω ‘γω...

    Λάθη και αστοχίες θα υπάρξουν αλλά στην βάση και στον πυρήνα το πράγμα λειτουργεί σωστά. Από τα ελάχιστα πράγματα σε τούτο τον τόπο που λειτουργεί σωστά.

    Στα αγωνιστικά και στο ματς με τους Γερμανούς, έμεινα ευχαριστημένος. Είδα σε γενικές γραμμές αυτό που περίμενα. Στο στήσιμο της 11άδας είχε την λογική του ο Σάντος απλά δεν του βγήκε...

    Όσο για το γκολ του Κλόζε που αναφέρεις Kanthare, πήρε ο μπαρουτοκαπνισμένος κεφαλιά από ένα εικοσάχρονο αμούστακο παιδί. Που το παράλογο; Παρεμπιπτόντως, τραγικός Σηφάκης (χωρίς να φταίει το παιδί πάντως, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα.) Και δεν αναφέρομαι τόσο στην έξοδο, την οποία αν την είχε κάνει ο Χαλκιάς ακόμη θα κράζαμε...
    ΥΓ. Είχες - δεν είχες μ' έβαλες να γράψω σεντόνι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. αναφέρομαι στους προλαλήσαντες:
    με θλίβει και με λυπεί η ηττοπάθεια σας αγαπητοί φίλοι
    το γεγονός πως "είστε ευχαριστημένοι"
    ευχαριστημένος με τη μετριότητα και το κακό ποδόσφαιρο=ευχαριστημένος με την αδράνεια
    αυτή η ομάδα, η εθνική, όπως και το ποδόσφαιρο μας, δεν παράγουν καινοτομία, δεν προσφέρουν καινούργιες προσεγγίσεις, δεν "ανακαλύπτουν" τη χαρά του παιχνιδιού
    είναι απλά φορείς κακού, μονότονου, copy-paste ποδοσφαίρου, αντίστοιχου προϊόντος, με αυτό που πολιτιστικά παράγει η χώρα, εδώ και τόσα χρόνια
    μιμητισμός, αδυναμία εξέλιξης, στεγανά, λούπες και επαναλήψεις, ατολμία, παπαγαλία, έμφαση στα συναισθηματικά και όχι στα λογικά προσόντα, σάλτσες και λόγια περιττά, μόνο και μόνο για να συντηρούμε στο διηνεκές, αυτή την παραμονή μας σε μια ιδεοληπτική νιρβάνα, την οποία την τροφοδοτούν οι Χελάκης της ζωής μας
    μια νιρβάνα και μια αφασία, μέσα στην οποία όλα είναι εφικτά στα λόγια και στα όνειρα
    στην πράξη όμως, τρώς 4 και στανιάρεις και από το μπούκωμα της εθνικής παλιγγενεσίας, σου απομένει η σκορδοκαϊλα και το σκισμένο καλσόν του "τσολιά" με κάτι...βαρίδια να
    ναι σιγά, μην πιαστεί και από το σούρσιμο
    λοιπόν, εγώ κρίνω και κατακρίνω αυτό που βλέπω
    και αυτό που βλέπω ΔΕΝ με κάνει χαρούμενο ούτε αισθητικά, ούτε ποδοσφαιρικά
    από εκεί και πέρα, ο καθένας ας κρίνει μόνος του τι του αρέσει και τι όχι. κοτζαμπάσης στα γούστα κανενός δεν θα γίνω
    όχι όμως να ακούω "καλά πήγε η εθνική, έτσι που είμαστε"...ε όχι
    κατεβαίνεις για να ΝΙΚΗΣΕΙΣ η νοοτροπία σου είναι αυτή...δεν κατεβαίνεις "για να έχεις μια αξιοπρεπή παρουσία", δηλαδή να μη φας πολλά
    ποιός Σάντος? τι έχει να δείξει από ποδόσφαιρο? πότε είδαμε ποδόσφαιρο από το Σάντος
    ούτε και το Ρεχάγκελ γούσταρα, όμως ο τύπος, είχε παικταράδες σε καλή ηλικία, και είχε ΠΛΑΝΟ
    όταν το πλάνο του έφτασε στο Ζενίθ, ζήτησα να πάρει τον πούλο, γιατί αντιλήφθηκα τον κορεσμό του, και το κλείσιμο του κύκλου της πιο επιτυχημένης εθνικής
    Όμως ο Χελάκης, χρειαζόταν κι άλλο
    Όπως και η σειρά "τα φιλαράκια", που παίζεται σε επαναλήψεις, μέχρι να ξεράσεις από τη...γλύκα και την...εξυπνάδα της
    Αφερίμ...ούτε ένα αφιέρωμα στον Αλκέτα δε διάβασα :-P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μάρκο, αν θέλουμε να πάμε μπροστά, να πάμε κι άλλο μπροστά, θα πρέπει να διαχωρίσουμε τη θέση μας από τα κονέ και τα μανατζεριλίκια. Ο Σάντος θα πρέπει σύντομα να συνειδητοποιήσει ότι όλοι αυτοί που του γλύφουν τα αυτάκια, θα είναι οι ίδιοι που θα του τα κόψουν. Προσοχή: η ΕΠΟ και η Σούπερ Λίγκα είναι της πλάκας. Η Εθνική, όχι. Η ομάδα έχει κάνει μεγάλα βήματα μπροστά -όχι απλώς πολλά. Όσο για το τι είναι ο Έλληνας, δυστυχώς θα μπορούσαμε να γράψουμε ολόκληρες αναρτήσεις. Για κάποιο λόγο που αγνοώ, είμαστε ανήμποροι να αντιληφθούμε το αυτονόητο, όμως την υπερβολή, τα υπονοούμενα και στις λαμογιές είμαστε όλοι μέσα. Τέλος πάντων.

    Jim, ουσιαστικά ο μοναδικός τρόπος ενημέρωσης είναι το ίντερνετ. Στο τσακίρ κέφι βάζω και λίγο ραδιδοφωνικό Σκάι το μεσημέρι που έχει το ενημερωτικό μαγκαζίνο. Γενικώς το ραδιόφωνο είναι κλάσεις ανώτερο από την τηλεόραση. Μέχρι και οι παρουσιαστές το διασκεδάζουν περισσότερο. Αυτό δείχνει πόσο θέατρο παίζουν στο γυαλί. Ό,τι μας λένε, ό,τι μας πλασάρουν, θέλει ψάξιμο: σωστά μιλάς. Θέλει κρίση. Και ακριβώς για αυτό βρισκόμαστε σε κρίση (η ''κρίση'';): χάθηκε η ορθή κρίση. Για την Εθνική δεν έχω παράπονο. Περάσαμε τον όμιλο, χαρήκαμε, αλλά πέσαμε πάνω σε μια Γερμανία που αυτή την στιγμή μασάει σίδερα. Ποια είναι η λύση για καλύτερη συνέχεια; Σκάουτινγκ. Όχι ξένων παιχτών και κλώνων του Πίου. Σκάουτινγκ Ελλήνων παιχτών και το κυριότερο αξιοποίηση αυτών, ώστε να πιάσουν καλή μεταπωλητική αξία. Έπειτα σπρώξιμο των παιχτών στο εξωτερικό από μικρή ηλικία. Με αυτό τον τρόπο βελτιώνεται ο παίχτης σε τεχνική, τακτική και συμπεριφορά και μαθαίνει να αντιμετωπίζει ποιοτικούς παίχτες κι όχι τον Κορδονούρη, τον Παρασκευαϊδη και τον Κουτρουμάνο.

    Χάρη, εσύ μπορεί να το πίστεψες, εγώ μπορεί να το πίστεψα, αλλά νομίζω ότι οι παίχτες δεν το πίστεψαν. Σίγουρα προσπάθησαν, δεν το αμφισβητώ αυτό, αλλά φάνηκαν σαν τρομαγμένα θηράματα που απλά περιμένουν το θανάσιμο δάγκωμα, αλλά παρόλα αυτά προσπαθούν από ένστικτο να ξεφύγουν. Στα χαφ το πρόβλημα ήταν πολύ μεγάλο και για αυτό βγάζω κίτρινη κάρτα στον Σάντος για την επιλογή του Νίνη. Αν είχαμε τον Χολέμπας θα έπρεπε να ξεκινήσει με αυτόν αριστερό χαφ και πίσω του τον Τζαβέλα, ενώ από την άλλη πλευρά να είχαμε Νίνη και Τοροσίδη. Κορυφή ο Γκέκας. Με την ευχή να κρατούσες το μηδέν και κάποια στιγμή στο δεύτερο ημίχρονο πετάς Σαμαρά, ξεκούραστο, ορεξάτο και ψυχολογικά ντοπαρισμένο, να κάνει τα δικά του. Όσο για τους Γερμανούς που είναι νατουραλιζέ, επειδή έχει θιχτεί το θέμα, δεν δίνω ιδιαίτερη σημασία. Κάποια εκεί γεννήθηκαν, κάποια άλλοι εκεί ανδρώθηκαν ποδοσφαιρικά, κάποιοι απλά έχουν έναν αλλοδαπό γονέα. Δεν βρίσκω κάτι το μεμπτό. Ούτε θα τους μειώσω για αυτό.

    Μπαλαντέρ, ευχαριστώ για το κοπλιμάν. Ο περισσότερος κόσμος κάνει άστοχη κριτική, διοτι τις περισσότερες φορές δεν γνωρίζει το αντικείμενο που κριτικάρει και πορεύεται με τα δικά του κριτήρια και τους τους δικούς του στόχους. Και φυσικά αυτοί που ασκούν κακοπροαίρετη κριτική, είναι οι ίδιοι που στην επόμενη φάση αποθεώνουν. Και, πλην κοινού, βάζω και δημοσιογράφους μέσα. Έχουμε πει ότι δεν είναι δυνατόν να ξέρουμε τι έχει ο κάθε προπονητής στο μυαλό του. Αλλά η πικρή αλήθεια είναι ότι ο Σάντος ήταν ντεφορμέ -εξαιρείται το ματς με τους Ρώσους, αλλά η Ρωσία ήταν ανοιχτό βιβλίο. Δεν υπάρχει παράλογο στην επικράτηση του Κλόζε έναντι των αντιπάλων του. Απλά το σημειώνω ως μειονέκτημα της ελληνικής άμυνας: πολύ απλά οι Γερμανοί είναι πιο δυνατοί και πιο γυμνασμένοι από εμάς. Ο Σηφάκης ήταν ιδιαίτερα ασταθής και αγχωμένος -το τραγικός είναι βαριά κουβέντα. Αν είχε κάνει τέτοια έξοδο ο Χαλκιάς, συμφωνώ ότι ακόμα θα έτρωγε πέτρα, αλλά αυτό δείχνει τις λάθος επιλογές του Σάντος στη θέση του τέρματος κι όχι μόνο.

    Πολλές καλημέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μάρκο, επίτρεψέ μου να απαντήσω εκ μέρους μου, διότι κι εγώ προλαλήσαντας είμαι. Η Εθνική μάς δείχνει αυτό που μας υπόσχεται. Ουδείς είπε ότι η ομάδα θα παίζει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας ή κατοχής -ο Σάντος έκανε κάποιες πανάστοχες δηλώσεις περί θεάματος και επιθετικότητας στην αρχή που ανέλαβε και, έστω κι αν εν πολλοίς τις ανακάλεσε, ποτέ δεν παραδέχτηκε δημόσια ότι είπε αρλούμπες και ούτε τον ρώτησαν οι δημοσιογράφοι: ουσιαστικά η μερική απόσυρση των δηλώσεων αυτών λαμβάνουν μέρος στο χόρτο (καθρέφτης γαρ...) και σε αυτά που παρουσιάζει η ομάδα.

    Και επειδή θεωρώ ότι κάτι λίγα γνωρίζω από ποδόσφαιρο, δεν έχω απαίτηση από την Εθνική να την δω να πιέζει στα 3/4 του γηπέδου και να πλαγιοκοπεί, απλά διότι δεν μπορεί! Αυτό που θέλω να βλέπω είναι προσπάθεια και πίστη. Κι όπως είπα, προσπάθεια είδα καθόλη τη διάρκεια του τουρνουά, αλλά στο ματς με Γερμανία απουσίαζε η πίστη. Όσο για το αν πήγε καλά η Εθνική, βάσει πρόκρισης στην επόμενη φάση, ναι, πήγε καλά -αλλά, όπως έχω ήδη εκφράσει, ακόμα δεν είμαι σίγουρος για το αν άξιζε την πρόκριση: μια πρόκριση δεν δικαιολογείται μονάχα από ένα καλό ματς.

    Έπειτα, μια ομάδα, ένας οργανισμός, μια εταιρία, μια επιχείρηση πρέπει να αξιοποιεί τα ισχυρά της σημεία. Και το δικό μας ισχυρό σημείο είναι η άμυνα. Όχι, η επίθεση. Η επίθεση θέλει ταλέντο και ποιότητα -η άμυνα θέλει δουλειά και προσήλωση. Επομένως, η ομάδα πρέπει να εμφανίζει τακτικό ρεαλισμό -οι τακτικές επιλογές του Σάντος, ακόμα και του Ρεχάγκελ, που στόχευαν σε επιθετικογενή διάταξη κατέρρευσαν σαν χάρτινοι πύργοι. Τέλος, υπάρχουν στιγμές που κι εγώ δεν μπορώ να βλέπω Εθνική, διότι θεωρώ ότι θα με πάρει ο ύπνος, αλλά η έλλειψη θεάματος μέχρι την εμφάνιση της ηττοπάθειας απέχουν παρασάγγας.

    Τα σέβη μου.

    Υ.Γ.1 Να σημειώσω ότι στο ματς με Γερμανία δεν κατεβήκαμε για να μην φάμε πολλά: αυτό το είχαμε κάνει στο Μουντιάλ του 2010 με την Αργεντινή. Κατεβήκαμε με την ελπίδα ότι θα μπορούσαμε να κλέψουμε το ματς, αλλά όταν είσαι ανήμπορος να παίξεις ποδόσφαιρο αναμονης, δεν μπορείς να ελπίζεις σε πολλά: το στήσιμο του Σάντος ήταν λάθος. Μακάρι να μπορούσαμε να παίξουμε όπως οι Κροάτες που έπαιξαν θαυμάσια ένα ποδόσφαιρο αναμονής, με άριστη τακτική και εμφανής διάθεση να τρέξουν στην κόντρα -αλλά οι Κροάτες έχουν και πιο ποιοτικούς παίχτες από εμάς. Μολαταύτα έχασαν!

    Υ.Γ.2 Για τον μέγιστο Αλκέτα έχω γράψει στην προηγούμενη ανάρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ἔστω κι΄ἔτσι καλά ἦτανε. Πιστεύω ὅμως -ὅπως καί σύ-ὅτι γιά τό παιχνίδι με΄τήν Γερμανία οἱ pre-game δηλώσεις, ἦταν γιά τίς...δηλώσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. δεν περίμενα να κερδίσουμε. το κριτήριο μου δεν είναι το αποτέλεσμα. αλλά η νοοτροπία. τα ίδια ακριβώς λέω και για το ΚΚΕ. κατεβαίνεις στη εκλογές με νοοτροπία να κρατήσω το ποσοστό μου. μοιραία, η ιστορία θα σε ξεπεράσει και θα εξαφανιστείς. δεν το επεκτείνω πολιτικά. το λέω σαν παράδειγμα. όταν κατεβαίνεις σε ένα τουρνουά, πρέπει να έχεις πίστη στη νίκη. αλλιώς τι πας να κάνεις? να συμπληρώσεις τις συμμετοχές. αυτό ακριβώς, έτσι όπως κι εσύ το λές στο άρθρο σου, αυτή την πίστη θέλω να βλέπω. όταν ο Καραγκούνης σφαδάζει, το κάνει μεν γιατί είναι ένα χωριατόπουλο, αλλά δεν δέχεται την ήττα. είναι winner όπως έλεγε ο Τεν Κάτε, και όχι survivor. αυτό λέω κι εγώ. δε μου αρκεί να είσαι survivor, και δε μιλώ για θέαμα. ειλικρινά το θέαμα απαιτεί παίκτες όπως ο Χατζηπαναγής, ο Σαραβάκος, ακόμα και ο Ντίνος Κούης προσέφερε θέαμα. δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. δεν είναι μόνο το τακουνάκι, και η ντρίμπλα, είναι η αρχοντιά μέσα στο γήπεδο, το παράστημα, η κίνηση χωρίς τη μπάλα. έβλεπα τον Πίρλο και ήταν σα να βλέπω το Δομάζο, με το κεφάλι κάτω να μοιράζει μπαλιές δεξιά κι αριστερά, λες και ήταν μηχάνημα εκτόξευσης για μπάλες τένις. τέτοια ποιότητα. η εθνική μας δεν έχει ποιότητα. έχει όμως άλλα πλεονεκτήματα. αυτά τα πλεονεκτήματα δεν τα υπερασπίζεσαι κύριε Σάντος, με το Σαμαρά αριστερό εξτρέμ. ναι έχει καλά χαρακτηριστικά αλλά όταν θες μια σκληροτράχηλη μαχητική σπαρτιάτικη ομάδα, με ένα Καραγκούνη αρχηγό να φτύνει αίμα, δε χωράνε Σαμαράδες και Χολέμπες και Νίνηδες και παιδάκια με μαλακό υπογάστριο. Δις ίζ Σπάρτα, να ούμε, Αλέφαντος σπήκινγκ. Τα λέω χοντρά και παραστατικά για να γίνομαι αντιληπτός. Λένε μερικοί για το σύστημα. Αν δε σου βγαίνει το 4-3-3 άλλαξε το παναθεμα το. Αφού δεν έχεις χαφ, τι παίζεις 4-3-3. Δεν υπάρχει πιο δύσκολο σύστημα από αυτό, θέλει αντοχες και πνευμόνια σιδερένια. Παίξε αλλιώτικα, ξέρω γω? Κάνε κάτι. Δείξε κάτι. Δείξε πως έχει καταλάβει που είσαι μάγκας. Όταν μιλάμε για "ψυχή" μιλάμε γιατί η "ψυχή" στην κατάλληλη περίσταση είναι το turbo boost του ΚΙΤ, που απογειώνεται και περνά πάνω από τις γέφυρες και τα ποτάμια. Δε γίνεται να παίζεις μπάλα με turbo συνεχώς. Πρέπει να έχεις μια σταθερή απόδοση, ένα στυλ, ένα ρυθμό. Η εθνική πράγματι είχε καλά στοιχεία, ωστόσο όταν εκτέθηκε στο καμίνι του Ευρω 2012, έλυωσε σαν κεράκι. Γιατί έλυωσε? Γιατί δεν είχε χαρακτήρα. Δεν είχε παίκτες με προσωπικότητα ατσάλινη. Είχε παικτάκια σοφτ, βουτυρομπεμπέδες. Ένας καραγκούνης όμως δε φέρνει την άνοιξη. Εσύ κύριε Σάντος που είσαι? Κοτζάμ Αγγλία και λύγισε στα μπέναλτι, από τους ψυχωμένους ιταλιάνους, με παικταράδες μέσα, όχι με Κατσουράνη να κάνει γιόμες στο Γκέκα. Εσύ κύριε Σάντος τι ψυχή χτίζεις στην ομάδα? Ο Ρεχάγκελ είχε μέσα παλικάρια μπετατζήδες μεν αλλά σε κοίταζαν και τα έκανες πάνω σου. Δις ιζ φούτμπωλ, θέλει άντερα, είναι σπορ για άντρες. Που μου καθόντουσταν σαν κατουρημένοι με διπλή ζώνη να περιμένουν τον Οζίλ και τον άλλο το φλώρο με τη στέκα στο κεφάλι, οι "μάγκες" οι Έλληνες, με τα τατουάζ και το στυλάκι...νομίζω με πιάνεις πως τα λέω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πιστεύω ότι αν δεν τρώγαμε το 2ο γκολ(που μας εκοψε τα πόδια) από αμέλεια της αμυνας που δε πήρε χαμπάρι τον Κεντίρα, και το 3ο από καθαρή ευθύνη του Σηφάκη, ίσως, δε ξέρω, να ήμασταν εμείς στα ημιτελικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Cummulus, οι δηλώσεις ήταν αχρείαστες, άνευ ουσίας.

    Μάρκο, αν και νομίζω ότι είσαι κάπως υπερβολικός, καταλαβαίνω τι εννοείς. Εννοείται ότι ο Καραγκούνης θα ήταν υπερχρήσιμος για το ματς. Το ένστικτο αλάνας που έχει και η νοοτροπία του ''δεν τα παρατάω και παλεύω για τη νίκη'' θα ήταν άκρως επιθυμητά. Το σύστημα 4-4-3 δεν το συμπαθώ ιδιαίτερα, αλλά πολλές φορές το λάθος εντοπίζεται στη διάταξη κι όχι στο σύστημα αυτό καθ' αυτό -πρόκειται για ευθύνη του προπονητή. Επίσης, συμφωνώ ότι η ομάδα θεωρείται περισσότερο soft παρά hardcore - κι αυτό εν πολλοίς βαραίνει τον προπονητή: έχει να κάνει με το τι ομάδα θέλει. Τέλος, είπαμε ότι ο Σάντος ήταν ντεφορμέ. Πόνταρε σε ορισμένες τακτικές επιλογές που δεν του βγήκαν. Για την ακρίβεια δεν βγαίνουν ποτέ ή έστω βγαίνουν σπανιότατα. Πάντως, στο ματς με τη Γερμανία δεν είδα το περίφημο ισχυρό μας σημείο σε λειτουργία: η άμυνα, αλλά και η αμυντική γραμμή πελαγοδρομούσε. Κι όπως έχω πει πριν το Euro, το πρόβλημα ξεκίνησε από τις επιλογές για την τελική φάση του τουρνουά: δεν αναφέρομαι μόνο στους τερματοφύλακες και στον Φέτφα ή στον Μήτρογλου, αλλά με το να μην πάρει ένα σκύλο αμυντικό χαφ επιπλέον ή να μην προτιμήσει τον Σκόνδρα για εναλλακτική λύση στο δεξί άκρο της άμυνας, δείχνει ότι δεν είχε ζυγίσει καλά τα πράγματα και δεν είχε καλύψει όλα τα ενδεχόμενα. Αν ρωτάς εμένα, πιστεύω ότι ο ίδιος ο Σάντος πρέπει να νοιώθει υπερευχαριστημένος που προκρίθηκε, όπως προκρίθηκε, στην επόμενη φάση. Και ναι, σε πιάνω. Όσο για το turbo boost του KITT, ρισπέκτ!

    Footballnews, μπορεί. Δεν το ξέρουμε και δεν θα το μάθουμε ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Νικολας.


    Η Εθνικη πετυχε περισσοτερα απο αυτα που μπορουσεκαι αυτο οφειλεται στον Σαντος. Επισης θα μπορουσε να πετυχει περισσοτερα, αλλά κι εδω ευθυνεται ο Σαντος. Θελω να πω πως ο ‘’δασκαλος’’ ειναι περιορισμενης ευθυνης προπονητης. Θα χασει απο εναν θεωρητικα ανωτερο αντιπαλο, αλλά θα κερδισει εναν θεωρητικα ασθενεστερο.
    Στον πρωτο αγωνα εναντιον της Πολωνιας, εκανε καλο κοουτσαρισμα. Ειδικα η αλλαγη του Σαλπι γυρισε τον αγωνα και αν ευστοχουσε ο Καραγκουνης στο πεναλτυ, θα επαιρνε το τριποντο.
    Στο δευτερο αγωνα με την Τσεχια, παλι εκανε σωστα την αλλαγη με τον Γκεκα, αλλά εκανε λαθος που εβγαλε τον Σαμαρα εκτος περιοχης στ’ αριστερα. Ετσι οπως ειχε κλειστει πισω η Τσεχια, ο σωματοτυπος του Σαμαρα ηταν υπερχρησιμος μεσα στο ‘’κουτι’’
    Με την Ρωσσια του βγηκε το γκολ απο το πουθενα και την εβγαλε τη δουλεια σε περας.
    Στον προημιτελικο με τη Γερμανια, εκανε μεγαλο λαθος που περιμενε πολυ πισω τους αντιπαλους. Η πρωτη ζωνη ηταν πανω στη γραμμη της περιοχης και η δευτερημολις δεκα μετρα μπροστα. Δηλαδη μεσα σε 25-30 μετρα ειχαμε ολους τους παιχτες μας. Με αυτον τον τροπο οταν κερδιζαμε την κατοχη, οι δυο ακραιοι Σαμαρας και Νινης, για να φτασουν στο Νοιερ, επρεπε να τρεξουν περιπου 70 μετρα σε φουλ ταχυτητα. Και στη συνεχεια να καλυψουν την ιδια αποσταση γυρνωντας πισω.
    Αν ξαναδεις σε ριπλευ το γκολ της ισοφαρισης, Ο Σαλπι με τον Σαμαρα ξεκινουν την κοντρα και το σπριντ πισω απο την σεντρα. Οταν ο Σαμαρας την σπρωχνει στα διχτυα, εχει διανυσει πανω απο 50 μετρα φουλ ταχυτητα. Πισω απο τους δυο που εβγαλαν την κοντρα, ακολουθει ο Γκεκας στα 25 μετρα και οι υπολοιποι ειναι κατω απο τη σεντρα.
    Αυτο φανερωνει το φοβο του προπονητη και την αδυναμια να βρει λυσεις στο τακτικο κομματι.
    Στο δευτερο γκολ των Γερμανων, ο Μανιατης που εγινε εσωτερικη αλλαγη και καλυψε τη θεση του δεξιου μπακ, κολλησε αδικαιολογητα και δεν πηγε στην μπαλα.
    Στο τριτο γκολ διπλο λαθος. Πρωτα του Κυριακου που δεν ειχε σωματικη επαφη με τον Κλοζε και τον αφησε να πατησει γερα και να σηκωθει και δευτερο λαθος απο την αστοχη εξοδο του Σηφακη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Νικολας (συνεχεια)


    Δεν φταει ο Σαντος γι αυτα τα λαθη. Φταιει ομως γιατι φορτωσε νοητικα και πνευματικα τους παιχτες, με τις εντολες του για πολυ βαθια αμυνα. Σε τετοιες περιπτωσεις το λαθος δεν συγχωρειται, αφου ειναι μπροστα στην εστια. Το ψυχολογικο βαρος λοιπον προ του πιθανου λαθους, τελικα οδηγει σ’ αυτο.

    Το καλυτερο σχολιο ομως για το κουτσαρισμα του Σαντος, το εκανε ο Αλεξης Λαλας στο ESPN παρεα με τον Ballack.
    ‘’Αυτοι που σηκωναν στον αερα τον Σαντος για την ευφυη του κινηση να ριξει μεσα τον Γκεκα και να περασει στη γραμμη τον Σαλπι, αυτοι οι ιδιοι τον καταβαραθρωσαν. Κι οπως ξερουμε απο την εμπειρια μας στο ποδοσφαιρο, αυτοι οι ιδιοι ειναι που οταν καθησουν σ’ ενα πλουσιο τραπεζι με πολλα εκλεκτικα φαγητα, θα πιασουν και θα φανε το φιλε μινιον με τα χερια.’’

    Η Γερμανια απεναντι στην Ιταλια θα εχει μεγαλο προβλημα στην αμυνα. Το διδυμο Κεντιρα-Σβαινετσι θα εχει μεγαλο μπελα με τους σκυλους Ιταλους. Μια Ιταλια που εδειξε απο το πρωτο κιολας παιχνιδι εναντιον της Ισπανιας, οτι πηγε στα τελικα για να παιξει ποδοσφαιρο, κι αν ο αντιπαλος ειναι πιο δυνατος και πιο τσαμπουκατος ποδοσφαιρικα, ας κερδισει.
    Δυσκολα ομως θα βρεθει καποιος με μεγαλυτερες παραστασεις απο τους Pirlo, Buffon, De Rossi, Motta, Cassano. Που να εχει καβατζωσει μουντιαλ το 2006 και να εχει συλλογη απο τσουλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γεια σου, Νικόλα. Όπως ο Σάντος πιστώθηκε, σωστά θα έλεγα, την πρόκριση στα τελικά του Euro, έτσι ακριβώς πρέπει να πιστωθεί και τα αρκετά λάθη που έκανε στο τουρνουά. Η σύγχυσή του φαινόταν από τις τακτικές επιλογές και τις εντεκάδες που κατέβαζε, ακόμα κι από τις αλλαγές. Όσο για το ψυχολογικό βάρος προ πιθανού λάθους, πολλές φορές προετοιμάζεσαι για να αποφύγεις ένα λάθος, παίρνεις, υποτίθεται, μέτρα και στο τέλος πέφτεις μέσα στο λάκο με μεγαλοπρέπεια. Αυτό που λέει ο Λάλας ισχύει, αλλά νομίζω ότι αναφέρεται στην κακοπροαίρετη κριτική. Σε αυτούς που αποθεώνουν και μετά κράζουν. Αλλά δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει κριτική. Καλοπροαίρετη κριτική. Και ορισμένοι Έλληνες παίχτες νοιώθουν υπεράνω κριτικής. Για το ματς Γερμανία-Ιταλία θα προσπαθήσω να ανεβάσω τώρα ένα άρθρο. Δεν ξέρω αν θα προλάβω. Πιστεύω, πάντως ότι θα δούμε ένα πολύ ωραίο ματς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Παιδιά, δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω την ανάρτηση. Θα την ανεβάσω αργά το απόγευμα, αν και θα ήθελα να την ανέβαζα νωρίτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανέβασέ την όποτε ευκολύνεσαι και μην αγχώνεσαι. Εμείς θα τιμήσουμε Kanthroανάρτηση όπως και να 'χει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...