Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Το χαμένο ακουστικό της κυρίας Ξανθούλας

Προσοχή: ακολουθεί αυθόρμητη ανάρτηση. Και αρετουσάριστη. Μετατρέπομαι, λοιπόν, σε παιδάκι δέκα χρονών και ξεκινάω να γράφω την έκθεσή μου. Σαν το σκέφτομαι και γράφω. Ακριβώς σαν το σκέφτομαι και γράφω. Για πάμε. Τις καλύτερες μου διακοπές τις έχω περάσει στην Χαλκιδική. Με το ημερολόγιο να γράφει Σεπτέμβριος του 2009.


Εκ πρώτης όψεως, όμως, δεν ήταν τα πάντα ρόδινα. Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου είχε φύγει. Οι παραλίες ήταν άδειες. Οι πρώτες βροχές είχαν κάνει την εμφάνισή τους. Η θερμοκρασία είχε πέσει αισθητά. Και, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, είχαμε και την κυρία Ξανθούλα από το διπλανό διαμέρισμα να έχει χάσει το ακουστικό της κι ως εκ τούτου να βάζει στη διαπασών την τηλεόραση. Χωρίς να υπάρχει πρόμπλεμ στην ώρα. Το ρολόι να γράφει τέσσερις το πρωί, τα κουνούπια να κάνουν επιδρομή κι εσύ να ακούς από την τηλεόραση της κυρίας Ξανθούλας πως αναπαράγονται οι φώκιες. Αλλά η παρέα που είχα ήταν τόσο υπέροχη και δεν με ένοιαζε τίποτα από όλα αυτά που περιέγραψα παραπάνω. Ό,τι θέλαμε, κάναμε. Πάντα με στυλ και φινέτσα. Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο όμορφα περνούσα(με). Δεν είμαι, βλέπετε, τόσο καλός στον γραπτό λόγο. Εξάλλου, στις εκθέσεις ο βαθμός σπάνια υπερέβαινε το 14. Όμως, ούτε στον προφορικό λόγο είμαι καλός. Τέλος πάντων.

Γενικά, δεν ενοχλούμαι ιδιαίτερα από όσους καταφέρονται λεκτικά εναντίον μου. Υπάρχουν, όμως, ορισμένες εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, όταν το πλάσμα που αγάπησα, μου είπε ότι οι γονείς μου δεν με έμαθαν να αγαπώ. Πρέπει να είναι μακράν ό,τι χειρότερο μου έχει πει ανθρώπινο ον. Δεν κρατάω κακία, όμως. Μια άλλη ατάκα που με έχει ενοχλήσει, προήλθε, πριν αρκετά χρόνια είναι η αλήθεια, από τον πάλαι ποτέ καλύτερό μου φίλο. Τι μου είπε; Ότι δεν θέλει να πάει διακοπές μαζί μου. Εντούτοις, το είπε εν βρασμώ ψυχής, αλλά το βάρος της δήλωσης με πλάκωσε. Σίγουρα, θα αναρωτιέστε το γιατί. Η απάντηση είναι πολύ απλή. Θα έχετε ακούσει, φαντάζομαι, τον θυμόσοφο λαό να λέει ότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου φαίνεται στα χαρτιά και στο ποτό. Συμφωνώ μέχρι κεραίας, αλλά οφείλω να συμπληρώσω ότι φαίνεται και στις διακοπές. Ο δυσκοίλιος στις διακοπές βγάζει μάτι. Ο δυσπροσάρμοστος φωνάζει από μακριά. Το ίδιο και ο παρτάκιας. Ο μίζερος. Ο τσιγκούνης. Ο βρομιάρης. Αυτά τα πράγματα δεν κρύβονται. Είναι τελείως διαφορετικό, όντας στην πόλη, να βγαίνεις με κάποιον για καφέ ή να τον συναντάς έξω από τον κινηματογράφο και τελείως διαφορετικό να μένετε στο ίδιο δωμάτιο ενός νησιού για πέντε μέρες. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Να ζείτε, να αναπνέετε και να λειτουργείτε από κοινού σε λίγα τετραγωνικά. Και να διακατέχεστε όλοι από την ευθυμία των διακοπών: η χαλάρωση είναι αναπόφευκτη, πράγμα που σημαίνει ότι ο καθένας θέλει να κάνει αυτό που γουστάρει. Συνεπώς, στις διακοπές πάντα ανακαλύπτεις νέες πτυχές στον χαρακτήρα του κάθε συνταξιδιώτη. Ε, λοιπόν, όταν μου είπε ότι δεν ήθελε να πάει διακοπές μαζί μου, κατάλαβα ότι εγώ είμαι ο δυσκοίλιος κι ο δυσπροσάρμοστος. Ευτυχώς, κατάλαβα λάθος.

Πολλοί από εσάς θα σκέφτεστε ότι γράφω βλακείες. Ίσως να είναι κι έτσι. Αλλά είναι δικές μου βλακείες. Αρκετοί θα αναρωτιέστε τι σχέση έχει η δεύτερη παράγραφος με την τρίτη. Καμία. Τουλάχιστον φαινομενικά. Ίσως για αυτό η φιλόλογος μου έβαζε μέτριους βαθμούς. Όμως, εξ αρχής σας προειδοποίησα ότι η ακόλουθη ανάρτηση είναι αυθόρμητη και αρετουσάριστη. Μολαταύτα, μπορείς να προβείς σε ορισμένα συμπεράσματα. Μπορείς να εξάγεις κάποια πράγματα. Για παράδειγμα, οι διακοπές δεν είναι τόσο απλή υπόθεση. Πρέπει να έχεις χημεία με την υπόλοιπη παρέα. Είτε πρόκειται για γκόμενα, είτε για φίλους, είτε για συγγενείς. Αν ταιριάζουν τα χνώτα σας, τότε δεν κολλάτε ούτε στο λιγοστό κόσμο, ούτε στον βροχερό καιρό, ούτε στο κρύο, ούτε καν στο χαμένο ακουστικό της κυρίας Ξανθούλας. Κάνετε τα μαγικά σας και περνάτε υπέροχα. Κι αυτό ακριβώς σας εύχομαι. Καλό καλοκαίρι!

Υ.Γ.1 Συνεχίζουμε καλοκαιρινά!

13 σχόλια:

  1. Λοιπον ενα θα σου πω μονο... αυτα! :)

    Καλα να περνας! Ας μην μιλησουμε τωρα για καποιες συγκεκριμενες γυναικες, δεν θα τελειωσουμε και ακρη δεν θα βγαλουμε. Ασε που θα μας περασουν για φλωρους. :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα,
    κάπως έτσι είναι...
    άλλωστε και οι διακοπές ανήκουν στη σφαίρα της συμβίωσης,και σου δίνεται η δυνατότητα να μάθεις τα χούγια,που λένε, του άλλου σε ταχύρυθμα μαθήματα..
    Κάποιες φορές,ακόμα και αν δεν ταιριάζουν τα χνώτα,δεν αποκλείεται να μείνουν αξέχαστες οι διακοπές..εννοώ,πως δεν υπάρχει περίπτωση να τις ξεχάσεις και όσο απομακρύνεται ο χρόνος τόσο περισσότερο γέλιο έχουν..,κάποιος που είναι "δυσκοίλιος",δυσπροσάρμοστος,θέλει να έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο και να ακολουθούν πάντα οι υπόλοιποι,με μαθηματική ακρίβεια πέφτει σε όλες τις αναποδιές,σε βαθμό που καταντάει "κωμωδία"..
    Κατα την άποψή μου ,δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει απόλυτη ταύτιση,αρκεί να υπάρχει καλή θέληση και η συνείδηση οτι κάνω διακοπές απο ότι έκανα καθημερινά..
    Καλό καλοκαίρι κι εύχομαι αυτές οι διακοπές να είναι απο αυτές που θα νοσταλγείς..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οι διακοπές είναι όντως μια καλή ευκαιρία για να διαπιστώσεις πόσο ταιριάζεις με τους φίλους σου, κυρίως αυτούς με τους οποίους δε γνωρίζεσαι καιρό. Λέω με τους φίλους σου γιατί σε μία σχέση είναι πιο πιθανό αργά ή γρήγορα να μείνεις με τον άλλον/άλλη στο ίδιο σπίτι/χώρο, είτε πρόκειται για λίγο, είτε για πολύ.
    Όσο καλή και να είναι η διάθεση, να υπάρχει χαλαρότητα κτλ, οι παραξενιές του κάθε ατόμου δε φεύγουν έτσι εύκολα. Και αν οι παραξενιές του ενός συμπίπτουν κάπως με τις παραξενιές του άλλου, τότε η συμβίωση γίνεται σαφώς καλύτερη.

    Τέλος, (αν και κάπως άσχετο) θα έπρεπε να συνηθίσουμε λίγο στο να περνάμε καλά και μόνοι μας. Πολλοί άνθρωποι δεν πάνε π.χ. ούτε μιας ώρας βόλτα με τα πόδια αν δεν έχουν παρέα.
    Όπως και να ’χει, καλό υπόλοιπο καλοκαιριού εύχομαι!

    Υ.Γ. Οι καθηγητές πολλές φορές έλεγαν και βλακείες. Ο αυθόρμητος, ανεπιτήδευτος λόγος, γραπτός ή προφορικός, για μένα είναι πάντως προτιμότερος από αυτόν που χρειάζεται να μπει σε "κουτάκια" για να κάνει εντύπωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μια χαρά τα λές και να γράφεις αυθόρμητα, είναι ακόμα καλύτερα
    όσον αφορά την κοπέλα που λες, σου είπε κάτι, εντάξει. εκείνη όμως ήξερε να αγαπά? τότε γιατί δεν είναι μαζί σου? δέστο κι από την άλλη μεριά εννοώ. τα "λάθη" ποτέ δεν είναι μονόπαντα. απλά καψουρεύτηκες και ακόμα θρηνείς. όμως νομοτελείακά η επόμενη σπουδαία θα είναι ακόμα σημαντικότερη. η ζωή πάει μπροστά και να μην είσαι σφιγμένος, αφέσου
    καλές διακοπές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πόσο εγωιστικό να πεις σε κάποιον "δεν έχεις μάθει ν' αγαπάς" πιστεύοντας ότι εσύ ξέρεις. Αλλά στις μέρες μας ο εγωισμός έχει γίνει κυρίαρχος σε κάθε σχέση και πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί του και να τον αντιμετωπίζουμε σαν καθημερινή συναναστροφή μας. Ένας τρόπος να απαλλαγούμε από δαύτον θα ήταν ο καθένας μας να επιχειρήσει να σκοτώσει τον δικό του πρώτα, πριν απαιτήσει από τον άλλο να κάνει το ίδιο. Και, ναι σκοτώνεται ο εγωισμός μόνο που είναι τρομερά επίπονη αυτή η διαδικασία. Και φυσικά παίρνει χρόνο. Για τον φίλο που σου δήλωσε ότι δεν γουστάρει να πάτε μαζί διακοπές πρέπει να δεις ορισμένα επί μέρους θέματα και παραμέτρους. Εσύ περνούσες καλά μαζί του; Είχατε κοινά σημεία επαφής; Μήπως ήσουν πολύ απαιτητικός από τη φιλία σας κι εκείνος δεν μπορούσε να ανταποκριθεί; Αν ναι, καλά έκανες. Στα δύσκολα και στα απαιτητικά δοκιμάζονται και οι σχέσεις και οι φιλίες. Και τι πιο δύσκολο και πιο απαιτητικό από μια κοινή συμβίωση, έστω και λίγων ημερών σε κοινές διακοπές. Εν κατακλείδι, κάθε ναι και κάθε όχι που εισπράττουμε είναι και ένα ακόμα μάθημα που περνάμε στις εξετάσεις τής ζωής μας. Άλλες φορές είναι το ναι που απαιτείται για να το περάσουμε το μάθημα και άλλες είναι το όχι. Στη δικιά σου περίπτωση, με το όχι του "φίλου", πέρασες ακόμα ένα μάθημα και οδεύεις ολοταχώς για ένα ακόμα πτυχίο. Α, εγώ πάντως θα πήγαινα ευχαρίστως διακοπές μαζί σου. Θα είχαμε να κουβεντιάζουμε τόσα που θα έφτανε η μέρα να γυρίσουμε και δεν θα το είχαμε πάρει χαμπάρι. Το ζήτημα είναι το πώς τα καταφέρνει κανείς σήμερα να πάει διακοπές :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χωρίς να υποννοώ ότι δεν γράφεις καλά (είσαι πολύ καλός και αρκετά ανώτερος από τον μέσο όρο), μου φαίνεται ότι πρέπει να γράφεις πιο συχνά αυθόρμητα.

    Καλό καλοκαίρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γεια σου Μανόλο, γίγαντα! Ας μας περάσουν και φλώρους. Δεν μασάμε.

    Astazzia, εννοείται ότι δεν αναμένω απόλυτη ταύτιση. Προς Θεού (του Πολέμου). Απλά κάποια κοινά σημεία. Έχει τύχει να πάω διακοπές και να συμβούν σκηνικά που δεν ξεχνιούνται. Όταν γινόντουσαν πετούσα κατάρες, αλλά κατόπιν εορτής γελούσα και έσπαγα πλάκα. Έτσι πάει. Αντποδίδω την ευχή! Καλό καλοκαίρι και καλές διακοπές!

    Σκοτεινέ Σεφ, στις διακοπές ο καθείς φανερώνει τα χούγια του, απελευθερώνει τις παραξενιές του. Και σε ανύποπτες στιγμές. Από εκεί που δεν το περιμένεις. Για το χρόνο που λες ότι πρέπει να περνάμε και μόνοι μας, έχεις δίκιο. Δεν μπορώ να διαφωνήσω. Εδώ, χθες στην παραλία έβλεπες ανθρώπους να αράζουν μόνοι τους στην ξαπλώστρα, να διαβάζουν το βιλίο τους, να πίνουν το απεριτίφ τους και τους θεωρούσες παρακατιανούς. Λες και δεν έχουν δικαίωμα να πάνε μόνοι τους στη θάλασσα και να χαλαρώσουν. Καλό καλοκαίρι!

    Μάρκο, με συγχωρείς, αλλά δεν ξέρω τι να σου απαντήσω. Αν διαβάζει το σχόλιο σου, ας (σου) απαντήσει εκείνη. Στο μυαλό μου, πάντως, βρίσκεται νύχτα και μέρα.

    Αετόπουλο, μου είπε (ή ''είπε'') τόσα πολλά, αλλά η συγκεκριμένη ατάκα είναι που με ισοπέδωσε. Όπως είπα, όμως, δεν μπορώ να της κρατήσω κακία. Είναι αδύνατον. Με τον πάλαι ποτέ καλύτερό μου φίλο τηρούσαμε κοινά σημεία επαφής ως παιδιά. Κάποια στιγμή, όμως, έπρεπε να ωριμάσουμε νοητικά. Εκείνος έμεινε πίσω σε εκείνη την διαδικασία. Δυστυχώς. Συνεπώς, από ένα σημείο και μετά χάλασαν τα πράγματα. Πλέον, τον βλέπω τυχαία μια φορά το οχτάμηνο και λέμε τα τυπικά. Κρίμα. Το κοινό στοιχείο σε αυτές τις δυο περιπτώσεις είναι αυτό που γράφεις κι εσύ. Ό,τι στις δύσκολες καταστάσεις είναι που δοκιμάζεται μια σχέση ή μια φιλία. Και τολμώ να πω ότι και στις δυο περιπτώσεις, μόλις έμαθα/κατάλαβα ότι κάτι τσουλάει λάθος, προσπάθησα πολύ, πολύ περισσότερο από όσο έπρεπε. Και δεν το μετανιώνω. Αν πηγαίναμε διακοπές μαζί μόνο οι συζητήσεις για Κόντη, Αδαμίδη και Τζέφρυ θα ήταν αρκετές. Και δεν βάζω γκόμενες, μπύρες, θάλασσα, γεμιστά και λουκουμάδες. Αν μπαίναν κι αυτά στην ατζέντα δεν θα γυρνούσαμε ποτέ.

    Νίκο, δεκτή η παρατήρηση. Μπορεί και να το κάνω. Καλό καλοκαίρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. άπειρα ζευγάρια, άπειρες φιλίες χάλασαν εξ αφορμής των διακοπών. ευτυχώς να λες, γιατί εκεί φαίνεται αν, η οποιουδήποτε είδους, σχέση που έχεις είναι πραγματικά αυτή που πιστεύεις... δύσκολο, πολύ δύσκολο πράγμα η συμβίωση.

    ξέρω πως δεν είναι στο χέρι σου (ή μήπως είναι;), μα κάθε φορά που σε ακούω να μιλάς για την γυναίκα αυτή, θυμώνω πάρα πολύ! δώσε χώρο σε καρδιά και μυαλό και θα δεις πως θα γεμίσουν, όχι με αναμνήσεις, αλλά με ζωή αληθινή!

    σε φιλώ κανθαρούλη μου και σου εύχομαι καλές, τρυφερές και σκανδαλιάρικες διακοπές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Mωρε ας ειχαμε τα φραγκα να παμε διακοπες φετος κι ας τις περναγαμε αγκαλια με την κα Ξανθουλα!!

    Καλα να περασετε ολοι, ειτε εντος ειτε εκτος των... τοιχων! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Λύχνε, εσύ μπορεί να θυμώνεις. Εγώ, όχι. Και δεν είναι στο χέρι μου. Για εκείνη είμαι σαν νεκρός. Όσο βαρύ κι αν ακούγεται αυτό. Καλή διασκέδαση να έχουμε!

    The Bgt, η κυρία Ξανθούλα μεγάλη μορφή. Έχουν περάσει ολόκληρες δεκαετίες και η ρουφιάνα είναι ίδια! Εκτός από την ακοή, βέβαια. Καλά να περνάμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Παρότι απεχθάνομαι το καλοκαίρι (κι όσα το συνοδεύουν, μαζί και τις διακοπές) σου εύχομαι χαλάρωση, ξεκούραση, διασκέδαση. Άσε την κυρία Ξανθούλα και πιάσε καμία... ξανθούλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αν υπάρχει ένα μάθημα, που η βαθμολογία του δε μου έλεγε απολύτως τίποτα, αυτό ήταν η έκθεση. (Σημ: 13 είχα). Το 14 δε δείχνει ότι δεν ξέρεις να γράφεις, δείχνει ότι δεν έγραφες καλά για τα δεδομένα που ζητούσαν/ζητούν. Θυμάμαι να μας διδάσκουν πώς η σωστή έκθεση έπρεπε να ξεκινάει με κάποια ηλίθια έκφραση του στυλ "ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον", είτε γράφαμε για το φαινόμενο του θερμοκηπίου (top trend), είτε για τη θανατική ποινή. Δεν είμαι ειδικός για να κρίνω τη γραφή σου, αλλά είσαι blogger, οπότε έχεις κάθε δικαίωμα να γράφεις με τον τρόπο που επιθυμείς. Θες, δε θες, θα διαβάσεις τη γνώμη μου: τα κείμενά σου α) με κρατάνε πάντα ως το τέλος, β) μου δημιουργούν εικόνες και γ) με κάνουν να σκεφτώ και να θέλω να απαντήσω. Συμφωνώ απόλυτα με τον Dark Chef.

    Όσο για τις διακοπές: κακός ο τσακωμός, αλλά πολύ καλύτερα να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα. Think positive! (Βέβαια, όποιος έχει μία βδομάδα άδεια και αναγκάζεται να τσακωθεί με τον/τους συνταξιδιώτες του, έχει κάθε δικαίωμα να με μουντζώσει).

    Δε θέλω να πάρω θέση για το θέμα με την κοπέλα. Καλός ο γραπτός λόγος, αλλά σε τέτοια θέματα είναι προτιμότερες οι πρόσωπο με πρόσωπο συζητήσεις. Και επειδή δε σε γνωρίζω προσωπικά, φοβάμαι μην πω καμιά βλακεία.

    Καλό καλοκαίρι Κάνθαρε! Εύχομαι να το απολαύσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τα σέβη μου στον συμπολεμιστή Μπαλαντέρ. Και ξανθούλες, και μελαχρινές, κι ό,τι θέλεις!

    Scouser Jim, ευχαριστώ για το κοπλιμάν. Με τιμά. Και πάμε στο φάκελο ''διακοπές''. Δεν είναι απλά του έχω μια βδομάδα άδεια και προσπαθώ να περάσω καλά. Είναι ό,τι στην προσπάθεια αυτή, φανερώνει κανείς πράγματα που στην κανονική ροή της στείρας καθημερινότητας δεν τα βγάζει προς τα έξω ή δεν γίνονται αντιληπτά -έχει τύχει να βρεθώ ενώπιον κωμικοτραγικών γεγονότων. Τέλος πάντων. Φίλε μου, καλέ μου φίλε, το έθεσες άψογα και εύστοχα: πρόσωπο με πρόσωπο συζητήσεις. Δυστυχώς αυτό το προνόμιο δεν μου το έδωσαν. Δυστυχώς.

    Καλό καλοκαίρι σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...