Κυριακή 12 Μαΐου 2013

Τι την έκανε την μπάλα ο Θεός!

Κάθομαι εδώ και πόση ώρα, κοιτώντας την οθόνη, κυριολεκτικά σαν κολυμπηθρόξυλο, με τα δάχτυλα έτοιμα να πληκτρολογήσουν και την παραμικρή υποψία σκέψης, για να γράψω για τον Νίκο Γκάλη και την εκδήλωση που οργάνωσε ο Άρης προς τιμήν του. Σκέφτηκα να αρχίσω το κείμενο, δίνοντας τα εύσημα στους δημοσιογράφους που έδωσαν την πραγματική διάσταση για τον Νίκο Γκάλη. Μετά θεώρησα σωστό να τονίσω ιδιαίτερα το γεγονός ότι είναι λάθος να προσεγγίζουμε αυτό το ιερό τέρας της Ευρώπης με οπαδικούς όρους και κριτήρια: ο Γκάλης δεν ανήκει μόνο στον Άρη, αλλά σε όλους τους Έλληνες, και οι 20χρονοι φίλοι του Π.Α.Ο., μαζί με ορισμένους δημοσιογραφίσκους, καλό είναι να πάψουν να συντηρούν δονκιχωτικές και ανυπόστατες συγκρίσεις. Κάποια στιγμή σκέφτηκα να κράξω τον Ιωαννίδη, που για μία ακόμα φορά μπέρδεψε τους ρόλους του. Τον κάλεσαν, είχα την εντύπωση, ως προπονητή του μπάσκετ κι αυτός συμπεριφερόταν ως Υπουργός. Και τι βλακείες είναι αυτά; Άκου η σάλα να ονομαστεί σε ''Nick Galis Hall''. Όλο το γήπεδο έπρεπε να ονομαστεί σε ''Νίκος Γκάλης''! Σε κάποια φάση, άλλαξα παντελώς γνώμη και αποφάσισα ότι το κείμενο έπρεπε να ξεκινήσει με ένα μπράβο προς τη διοίκηση του Άρη για την πρωτοβουλία που πήρε, καθώς και για την άριστη εκτέλεση της εκδήλωσης. Κατόπιν, άλλαξα εκ νέου γνώμη, για να γράψω το παράπονό μου για το ότι έχω να δω σπάσιμο μέσης και (εύστοχο) σουτάκι υπό ασφυκτική πίεση από την εποχή του Νώε. Και τι θα έγραφα για την καριέρα του; Πώς θα το έγραφα;


Ξαφνικά, καθώς πάσχιζα να επιλέξω τις κατάλληλες λέξεις που θα αποτύπωναν το μεγαλειώδες μεγαλείο αυτού του χαρισματικού μπασκετμπολίστα, μεταφέρθηκα νοητά στην Μύκονο και αναδημιούργησα το περιστατικό που έλαβε μέρος. Τότε που, στο άκουσμα ''Νίκος Γκάλης'', έσπευσα να τον συναντήσω. Κι όταν λέμε έσπευσα, εννοώ ότι εμφανίστηκαν φτερά στα πόδια. Και, πράγματι, τον συνάντησα. Του μίλησα. Βγήκα φωτογραφίες μαζί του. Αλλά, ακόμα και τώρα, μετά από τόσο καιρό, υπάρχουν στιγμές που δεν μπορώ να το πιστέψω. Μιλάμε για σοκ και δέος. Το ίδιο σοκ και δέος που ένοιωσα όταν παρακολούθησα από τον υπολογιστή την εκδήλωση. Γνήσια συγκίνηση. Και στην πρώτη περίπτωση, και στην δεύτερη. Μερικοί ενδέχεται να με θεωρείτε υπερβολικό. Δεν σας κατηγορώ. Μπορεί και να είμαι. Εντούτοις, μάλλον δεν έχει σημασία που είμαι κυριολεκτικά ανίκανος να συνθέσω ένα άξιο κείμενο προς τιμήν του Γκάλη. Εξάλλου, τα έχουν πει άλλοι πριν από μένα, πληρέστερα και καλύτερα. Προσωπικά, μου αρκεί που τον συνάντησα από κοντά. Μου αρκεί που τον έχω παρακολουθήσει εντατικά, έστω κι από βιντεοκασ(σ)έτες, και θαύμασα τις αδιαμφισβήτητες ικανότητές του. Διότι όσοι τον έχουν δει να αγωνίζεται, ξέρουν. Και τον τιμούν ανιδιοτελώς, μη μπορώντας να ξεχάσουν. Με πρώτους και καλύτερους τους αντιπάλους του. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε εμείς είναι να τον ευχαριστήσουμε θερμά για τις χαρές και το θέαμα που μας προσέφερε. Τι την έκανε την μπάλα ο Θεός!

Υ.Γ.1 Διαβάζω ότι θα επιστρατεύσουν τους καθηγητές. Θα προσπεράσω την εν πολλοίς άδικη αντιμετώπιση που λαμβάνει αυτός ο κλάδος, καθώς τώρα μας έπιασε ο πόνος για το εκπαιδευτικό σύστημα, και θα πω ότι μακάρι να μπορούσαμε να επιστρατεύσουμε λογική και ήθος. Έστω να βρούμε κάποια τράπεζα που να δανείζει αυτά τα δυο στοιχεία.

Υ.Γ.2 Για τον τελικό κυπέλλου δεν έχω να πω τίποτα. Δεν θέλω. Δεν επιθυμώ να ασχοληθώ, βρε παιδί μου. Ας ελπίσουμε ότι θα ασχοληθούν -επιτέλους!- οι ίδιοι οι φίλοι του Ολυμπιακού. Αντίθετα, θα ευχηθώ καλή επιτυχία στην ομάδα του Μπαρτζώκα.

Υ.Γ.3 Αφιερωμένο στον Νίκο Γκάλη.

17 σχόλια:

  1. Μάλλον σου το εχω ξαναγράψει,ειχα την ευτυχία να τον απολαυσω στην πρωτη του προπόνηση στο Παλέ το 1979 και στο πρώτο ματς με τον Ηρακλή,ε,καταλαβαινεις,κόλλησα:)Μετά ακολούθησαν εκατοντάδες ώρες αισθητικής απόλαυσης στο Παλέ και αργότερα στην tv,ώρες θριάμβων,ε,τι άλλο να ζητήσεις απ'τη ζωή:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ρε νυχτοπούλι, δεν κοιμάσαι; Μου το έχεις πει, ναι. Φαντάζομαι το τι ένοιωθες! Τεράστιος παίχτης. Ανήκει σε μια τοπ κατηγορία Ευρωπαίων που συμπεριλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τον Ντράζεν και τον Σαμπόνις. Νταξ, τι να λέμε τώρα! Ιερό τέρας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο πατέρας μου τον θαύμαζε τον Γκάλη και μου 'λεγε γι' αυτόν...

    Όσο για τους καθηγητές,το θλιβερό είναι ότι στρέφονται όλοι εναντίον τους. Δεν μπορώ να πω,τα Μ.Μ.Ε. έκαναν πάλι άριστα τη δουλειά τους! Κατανοώ πλήρως τους μαθητές,μιας και δίνω κι εγώ Πανελλήνιες του χρόνου και θ' αντιδρούσα άσχημα σε μία τέτοια απεργία,αλλά όλοι οι άλλοι,που σκίζουν τα καλσόν τους και ωρύονται στα κανάλια,μου φαίνονται επιεικώς γελοίοι. Έλεος με την προπαγάνδα σ' αυτή τη χώρα,έλεος!

    Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. και μόνο που οι πρώτες μου αναμνησεις είναι από τον Γκάλη και την παρέα του το '87 να σηκώνουν το ευρωπαϊκό και την μάνα μου να με παίρνει στους ώμους για τους πανηγυρισμούς, μου φτάνει για να τον έχω θεοποιήσει στο μυαλό μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χάρης

    Κρίμα που λόγω ηλικίας δεν έχω δει τον Νίκο Γκάλη να αγωνίζεται. Όπως και άλλους παικταράδες του μπάσκετ (Ντράζεν Πέτροβιτς, Άρβιντας Σαμπόνις, Μάικλ Τζόρνταν) και του ποδοσφαίρου (Πελέ, Μαραντόνα, Κρόιφ, Χατζηπαναγή). Τί να σου κάνουν μερικά βιντεάκια από κασέτες ή Youtube. Αν δεν έχεις δει αγώνες ολόκληρους, ή σαιζόν ολόκληρες, δεν μπορείς να καταλάβεις.

    Ο Γκάλης ως παίκτης ήταν μια ομάδα μόνος του. Απλά με την τεράστια προβολή και την δόξα που γνώρισε στην Ελλάδα, πιστεύω ότι παρασύρθηκε και πέταξε στα σύννεφα. Και ποιός δεν θα σήκωνε τον αμανέ, εδώ που τα λέμε, όταν μια ολόκληρη χώρα τον λάτρεψε. Γι' αυτό και τον είχαν 20 χρόνια στο φτύσιμο και ο Νικ παραπονιόταν κάθε τρεις και λίγο για την αντιμετώπισή του από τους άλλους και ότι τον ξέχασαν. Μέχρι που παπούδιασε (ααχχχ, να τον βλέπω τώρα με άσπρο μαλλί, και να λέω "κι εμείς έτσι θα γίνουμε"...) και καθαρά από φιλότιμο θα έλεγα, κάποιος σκέφτηκε να τον τιμήσουν επιτέλους. Για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να τιμηθεί κάποτε αναλόγως και η ομάδα του Άρη εκείνης της περιόδου (Γιαννάκης, Σούμποτιτς και σία), και η Εθνική μπάσκετ του 1987.

    Δεν ξέρω λεπτομέρειες, αλλά έχω την εντύπωση ότι οι καθηγητές απειλούν να απεργήσουν, έχοντας ως μοχλό πίεσης τις πανελλήνιες και έχοντας ομήρους τους μαθητές. Σωστά? Αν ισχύει, προφανώς και θέλουν σκότωμα.

    Ο χθεσινός Τελικός Κυπέλλου ήταν σκέτη παρωδία. Δεν ξέρω αν ξεπέρασε τον προπέρσινο της ΑΕΚ με τον Ατρόμητο. Μιλάμε για αίσχος. Τύφλα να έχει ο Παπουτσέλης και οι υπόλοιποι ήρωες της Παράγκας. Άσε μας ρε Γιάχο που κλαίγεσαι και ζητάς και συγγνώμες, και νομίζεις ότι τώρα ειναι όλα εντάξει. Ο "Μποροθρύλος" κα ο Καϋμενάκης έπρεπε απλώς να πάρουν την ομάδα και να αποχωρήσουν, ήσυχα και ωραία. Αλλά πού να τολμήσουν, όταν βοά η πιάτσα ότι ο Βαγγέλας τους έσωσε πρόπερσυ από τον υποβιβασμό? Γι' αυτό και έβριζαν μόνο τον Γιάχο. Απλά να πω ότι ο κυρ Σάββας με το γλείψιμο στον Μαρινάκη (όπως και με τον Κόκκαλη) καταντά ένας γελοίος κωλόγερος.

    Καλή επιτυχία στον μπασκετικό Ολυμπιακό!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλύτερα που ασχολείσαι με το Νικο Γκάλη και όχι με τον τελικό κυπέλλου. Πολύ σωστή επιλογή!! άσε που αξίζει κιόλας!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ένα πράγμα δεν απαντήθηκε όμως στην εκδήλωση κύριε κάνθαρε: τι την έκανε την μπάλα ο θεος?

    Όσο για τους καθηγητές είναι μεγάλο ζήτημα και δεν είναι σωστό να υπερκαλύψει την ανάρτηση για τον Γκάλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μη έχοντας προλάβει τον τιτάνα των γηπέδων Γκάλη, θα εστιάσω στο θέμα που απασχολεί εμένα ως υποψήφιο Πανελλαδικών. Θεωρώ ότι, έστω και σαν εκβιασμός προς την κυβέρνηση, το να προκηρύξουν απεργία ενώ 100000 μαθητές παίζουν το μέλλον τους (ποιο μέλλον θα μου πεις έτσι σκατά που τα έχουμε κάνει ομαδικώς και θα έχεις και δίκιο) είναι σαν να σου λένε "έχουμε όλους τους 100000 μαθητές, τον κόπο τους και την αγωνία τους γραμμένα στις αρχιδάρες μας, αρκεί να μη θιχτούν τα προνόμιά μας και κουραστεί ο κώλος μας αν δουλέψουμε δυο ώρες παραπάνω". Δε με ενδιαφέρει αν είναι άδικες ή οτιδήποτε άλλο οι αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση. Αυτοί οι άνθρωποι υποτίθεται ότι ασκούν λειτούργημα και βλέπουμε ποιο ήθος και ποια λογική έχουν. Να επιστρατευτούν χθες. Μπορεί βέβαια αν δεν ήμουν άμεσα θιγόμενος να μην τοποθετούμουν τόσο δογματικά, αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο ζήτημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φιλε Κανθαρε, απο τα γραφομενα σου αντιλαμβανομαι οτι μαλλον σου ριχνω μερικα χρονακια και πως δεν ειχες την τυχη να παρακολουθησεις τον Nick σε πρωτο χρονο, παρα μονον σε βιντεο.
    Πιστεψε με η διαφορα ειναι τεραστια...
    Πραγματικα νιωθω τυχερος που ειμαι μεγαλυτερος σου (πλησιαζω τα 40), καθως ειχα το προνομιο να ζησω απιστευτα συναισθηματα παρακολουθωντας τον.
    Οταν καθεσαι να δεις σε βιντεο τον Nick, ξερεις τι περιμενεις να δεις και εκ των πραγματων απλα τον θαυμαζεις.
    Φαντασου λοιπον να ειχες την δυνατοτητα να παρακολουθησεις live ενα παιχνιδι του, χωρις να ξερεις τι σε περιμενει, και να γινεσαι μαρτυρας της ιστοριας που εγραψε αυτος ο ανθρωπος...
    Θυμαμαι τον εαυτο μου να παρακολουθει τον Γκαλη απο τις αρχες το 80.
    Οχι γιατι καταλαβαινα πολλα απο μπασκετ τοτε, αλλα γιατι ακουγα τον πατερα μου να μουρμουριζει : "βαλε τον κοντο μεσα!"
    Οπως καταλαβαινεις λοιπον, μεγαλωσα με τον Γκαλη και εμαθα μπασκετ παρακολουθωντας τον.
    Το 87 δεν μου ηρθε "αποτομα".
    Ειχα παρακολουθησει ηδη την πορεια του τα προηγουμενα χρονια σε κατι επικα παιχνιδια (ακομη θυμαμαι τα παιχνιδια με την "Ciao Crem Varese" και τον Γκαλη να παιζει με ναρθηκα στο χερι!).
    Πραγματικα γελαω αλλα πολλες φορες εκνευριζομαι κι ολας με τις προσπαθεις να συγκριθει ο οποισδηποτε οψιμος "star" με τον Γκαλη.
    Φαινεται ομως πως ειναι ενα απο τα σημεια των καιρων..
    Εχουμε αφησει το αθλημα αυτο καθε αυτο και ασχολουμαστε με το marketing..
    Και δυστυχως, καθως ο χρονος κυλαει και οι αναμνησεις απο τον Γκαλη παραμενουν ζωντανες μονο σε "παππουδες" σαν την αφεντια μου, θα ερθει η στιγμη που η πλειοψηφια θα "αποφασισει" οτι ο X παιχτης ειναι ο καλυτερος ολων των εποχων..
    Για να ειμαι ειλικρινης ομως δεν μου καιγεται καρφι!
    Νιωθω πληρης με αυτα που μου προσφερε ο Γκαλης και η παρεα του και πραγματικα λυπαμαι που δεν υπαρχει καποιος που να μπορει να προσφερει αντιστοιχα συναισθηματα στις νεες γενιες.
    Γιατ δεν λεω, καλα τα νουμερα και οι στατιστικες, αλλα ο Γκαλης ηταν περα απο αυτα.
    Το εχει πει και ο ιδιος πολλες φορες, οτι αυτο που τον ενδιεφερε πρωτιστως ηταν να προσφερει θεαμα στον κοσμο.
    Αυτο το καταφερε πολυ καλα νομιζω..
    Η απαντηση στο αιωνιο ερωτημα λοιπον για το τι την εκανε την μπαλα, ειναι πολυ απλη:
    Την εκανε οτι ηθελε!

    Ηλιας

    Υ.Γ.: Σχολια και σκεψεις για τον τελικο κυπελλου νομιζω πως ερχονται σε αντιθεση με τον τεραστιο Γκαλη. Θα ηταν προσβλητικο γι αυτον να βρεθει στο ιδιο κειμενο με την μαφια.
    Γιατι μπορει να τον αποκαλουσαμε γκανγκστερ, αλλα ηταν το εντελως αντιθετο.
    Ηταν ισως ο καλυτερος αθλητης που εβγαλε αυτη η χωρα και μονο σε αυτο βασιστηκε για να μεγαλουργησει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κ. †, νομίζω ότι ο Γκάλης είναι αποδεκτός από όλους τους Έλληνες. Ασχέτως κοινωνικού στάτους, οικονομικής επιφάνειας, πολιτικής παράταξης ή οπαδικής προτίμησης. Κι αυτό συνιστά τεράστιο παράσημο. Όσο για τους καθηγητές, δυστυχώς δεν μπορώ να αναλύσω την άποψή μου σε τόσο περιορισμένο χώρο. Απλά να μην κατηγορούμε συλλήβδην του καθηγητές. Ειδικά όταν οι κατήγοροι διακατέχονται από αξιοπερίεργα και οπορτουνιστικά κίνητρα. Για να μην πω τίποτα χειρότερο.

    Παρτάλι, μα είναι Θεός!

    Χάρη, ο Σαμπόνις, αυτό το ιερό τέρας, έσταξε, μόλις χθες, μέλι για τον Γκάλη. Το ίδιο και οι λοιποί σταρ της εποχής. Έχω παρακολουθήσει πολλές βιντεοκασσέτες, αλλά, όντως, δεν είναι το ίδιο. Ξέρω το σκορ, ξέρω τον νικητή, συχνά ξέρω και τους πρωταγωνσιτές. Επομένως, δεν υπάρχει η αίσθηση του αναπάντεχου. Όσο για τα βιντεάκια, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αντικατοπτρίσουν το μεγαλείο του παίχτη. Δεν νομίζω να παρασύρθηκε τόσο πολύ από τη δόξα όσο γράφεις, αλλά μου φαίνεται αδιανόητο να μην παρουσιάστηκαν έντονες εξάρσεις αλαζονείας. Μη μου λες ''κι εμείς έτσι θα γίνουμε'' και με στεναχωρείς! Προσωπικά με στίβεις και βγάζω χυμούς! Και ελπίζω να βγάζω χυμούς για πολλά χρόνια ακόμα! Το θέμα των καθηγητών είναι κάπως πιο σύνθετο. Όπως και το θέμα της εκπαίδευσης είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο. Ίσως τα αναλύσω σε κάποια μελλοντική ανάρτηση. Για τον τελικό κυπέλλου, συγγνώμη, αλλά δεν θέλω να αναφέρω το παραμικρό. Δεν είμαι εγώ ο αρμόδιος για αυτό, αλλά το σύστημα του Ολυμπιακού. Κι από ό,τι βλέπω, ο Μαρινάκης, οι δημοσιογράφοι του ''Θρύλου'' και μεγάλη μερίδα των οπαδών κυνηγάνε πεταλούδες. Δυστυχώς το ποδόσφαιρο υποβαθμίζεται συνεχώς και απομακρύνει το υγιές κομμάτι του.

    Balanced Girl, η αλήθεια είναι ότι ήθελα να ασχοληθώ με τον τελικό κυπέλλου. Άκυρο. Ήθελα να ασχοληθώ με τον Τσιώλη. Δεν πειράζει.

    Ιταλέ, τι την έκανε την μπάλα ο Θεός; Μου φαίνεται, εν τέλει, ότι έκανα λάθος που συμπεριέλαβα το θέμα των καθηγητών και τον τελικό κυπέλλου, έστω ως μικρά υστερόγραφα, στην ανάρτηση.

    Θωμά, δεν σε κατηγορώ. Αλλά αυτό που γράφεις αποτελεί μόνο την μία όψη του νομίσματος. Οι προεκτάσεις του θέματος είναι πολύ μεγάλες που δεν μπορούν να εξαντληθούν υπό μορφή σχολίου. Για παράδειγμα, γιατί το Υπουργείο επέλεξε να ανακοινώσει προ Πανελληνίων την νέα τάξη πραγμάτων; Δεν μπορούσε να κάνει υπομονή λίγες μέρες ακόμα; Έτσι για να πάρουμε μια γεύση από το Υπουργείο και το πόσο θερμά ασχολείται με την Παιδεία. Τέλος πάντων. Ίσως ετοιμάσω μια ανάρτηση.

    Αγαπητέ Ηλία, όχι, δεν είχα την δυνατότητα να παρακολουθήσω επί μακρόν σε πρώτο χρόνο τον Γκάλη. Το αντιλαμβάνομαι ότι η διαφορά είναι τεράστια. Αν είναι δυνατόν! Αυτό το πράγμα που να μην ξέρεις τι σε περιμένει, τι θα γίνει στην επόμενη φάση, πόσο θα λήξει το σκορ, πώςο Γκάλης θα περάσει τον προσωπικό του αντίπαλο και τη βοήθεια που δεδομένα θα εμφανιστεί, έχει ανεκτίμητη αξία. Κι εγώ μέχρι πρότινος εκνευριζόμουν με τις πανάστοχες συγκρίσεις που επιχειρούν κάποιοι, αλλά, δεν ξέρω, αποφάσισα να τις αφήσω πίσω μου. Διότι ξέρω τι εστί Γκάλης προσωπικά μου αρκεί. Με γεμίζει. Όπως σωστά γράφεις, ''νοιώθω πλήρης''. Μεγάλη κουβέντα! Πρέπει, βέβαια, να πούμε ότι υπήρχαν και άλλοι μεγάλοι καλαθοσφαιριστές. Για παράδειγμα, ο Γιώργος ο Κολοκυθάς. Ή ο υπέρτατος μπόμπερ του Άρη ο Χάρης ο Παπαγεωργίου. Αλλά, όπως λες κι εσύ, ο Γκάλης την μπάλα την έκανε ό,τι ήθελε! Τέλος, όπως δήλωσα προηγουμένως, έκανα λάθος που έβαλα στην ίδια ανάρτηση το θέμα των καθηγητών και τον τελικό κυπέλλου. Αλλά τα γραπτά μένουν!

    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ο Γκάλης ήταν ο πρώτος Έλληνας που έκανε όλη την Ελλάδα να ασχολείται με το μπάσκετ. Και μετά ο Διαμαντίδης..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Επειδή είπες να ασχοληθούμε οι φίλοι του Ολυμπιακού για το κύπελλο,σαν Ολυμπιακός λοιπόν κι εγώ,Παρόλο μου είμαι Ολυμπιακός,πολλά μπράβο στον Αστέρα.Γιαχο είσαι ένας ξεφτίλας διαιτητής,που έκρινες τον τελικό στη φάση του Μανιάτη και τέτοια κύπελλα δεν τα γουστάρω.Με τη φυγή τόσων ποιοτικών ποδοσφαιριστών,είναι φυσικό να βλέπουμε τον χειρότερο Ολυμπιακό της 10ετιας.Μια ομάδα μηδενική,που δεν πρέπει να βγει έξω από τα σύνορα.Μακάρι οι κινήσεις και οι επιτυχίες των Αγγελόπουλων να ξυπνήσουν τη ποδοσφαιρική διοίκηση για να μη δούμε και του χρόνου αυτό το έκτρωμα!!!!Ντρέπομαι πραγματικά μετά από όσα είδα ... Χοντρέ κατέστρεψες το όνομα της λαοφιλέστερης ομάδας στη Ελλάδα ... Ντροπή μόνο ντροπή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πρόεδρε, με συγχωρείς, αλλά δεν με νοιάζει ποιος έρχεται μετά.

    Παλιοκόριτσο, οφείλω να υποβάλω τα ειλικρινή σέβη μου! Μόνο οι φίλοι του Ολυμπιακοί μπορούν να αλλάξουν αυτήν την κατάσταση που βλέπουμε εδώ και χρόνια. Κανείς άλλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Όπως τα λες θεός...
    και η αλόγα που εβαλες στο μουσικό σου χαλί όλα τα λεφτά..
    καλημέρα καλή βδομαδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γεια σου, Φούλη! Ανέκαθεν συμπαθούσα την Τίνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ο Γκάλης, εκτός από μεγάλη παιχτούρα, ήταν αυτός που έφερε το μπάσκετ στην Ελλάδα. ΤΕΛΟΣ! Δυστυχώς αδικήθηκε που είχε αυτόν τον μέτριο προπονητή.

    Όλοι οι σημερινοί παιχταράδες τον έχουν σαν φωτεινό παράδειγμα, οπότε η γνώμη των σημερινών φίλων απλά του αθλήματος περισσεύει.

    Για τον τελικό Κυπέλλου μίλησαν οι Ολυμπιακοί που αποχώρησαν πριν την απονομή. Τι παραπάνω να πεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Υπουργέ, αυτά που έκανε ο Γκάλης δεν τα έχουμε ξαναδεί από τότε. Και με συνέπεια, ε; Και υψηλή αποτελεσματικότητα. Είναι η απλότητα που διέπει τον παίχτη. Ποια απλότητα, όμως; Ο Γκάλης έκανε το δύσκολο να φαίνεται εύκολο. Ελάχιστοι κατέχουν τέτοιο χάρισμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...