Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

Θα μας είχαν βγει τα συκώτια και οι σπλήνες

Τα μάτια μου έπεσαν σε μια λίστα που έδειχνε τις ομάδες με το περισσότερο τρέξιμο. Πρώτοι οι φιλότιμοι Αυστραλοί. Δεύτεροι οι Ρώσοι του Καπέλο. Πόσα χρήματα, άραγε, έπαιρνε ο Καπέλο; Δέκα μύρια; Έντεκα; Δώδεκα; Κάπου εκεί. Όσα και να έπαιρνε, πήγε σπίτι του. Αυτός ο ωραίος προπονητής του Μεξικό παίρνει γύρω στα 300 χιλιάρικα. Ο Σάντος, με τα καλά του και τα στραβά του, έχει λαμβάνειν περίπου 700 χήνες. Ξεφύγαμε, όμως. Έχουμε πει πολλές φορές ότι το τρέξιμο από μόνο του δεν σημαίνει τίποτα. Δεν αρκεί να τρέχεις πολύ, πρέπει να τρέχεις ποιοτικά. Έξυπνα. Να γνωρίζεις τα τετραγωνικά και να ξέρεις να κινείσαι στον χώρο, με ή χωρίς την μπάλα.


Το πόσο τρέχει μία ομάδα επηρεάζεται από αρκετούς παράγοντες. Ένας από αυτούς είναι η φυσική κατάσταση: δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε περαιτέρω. Άλλος ένας, κάπως υποτιμημένος, είναι ο προπονητής. Το σύστημα, δηλαδή, που επιλέγει ή, για να είμαι ακριβέστερος, τη διάταξη. Και, φυσικά, την τακτική. Το αγωνιστικό πλάνο. Αν μια ομάδα έχει κατοχή μπάλας, προσπαθεί να πάρει την πρωτοβουλία και παίζει στο τερέν του αντιπάλου, συνήθως δεν τρέχει πολύ. Ο αντίπαλος, αντίθετα, που αμύνεται, γράφει περισσότερα χιλιόμετρα στο κοντέρ. Κι αυτό είναι λογικό: το κυνήγι της μπάλας, αλλά και παιχτών, έχει τίμημα. Κάπως έτσι εξηγείται το γεγονός ότι η Βραζιλία βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της σχετικής λίστας. Με την Ελλάδα, μια χώρα που κατά κανόνα παίζει χωρίς την μπάλα, δηλαδή αμύνεται, να βρίσκεται μία θέση πάνω από την Βραζιλία. Στην 27η η Ελλάδα, στην 28η η Βραζιλία. Σε αυτό το σημείο, σηκώνω τα χέρια ψηλά. Η αμέσως επόμενη χώρα που πόνταρε στην άμυνα και προκρίθηκε, ήταν η Αλγερία, η οποία βρίσκεται στην 6η θέση! Η χαμηλότατη θέση της Ελλάδας, εντούτοις, εξηγείται σε μερικό βαθμό. Η άμυνά της, εδώ και και μια δεκαετία, αποτελεί το δυνατό της σημείο -έστω κι αν, πλέον, δεν βρίσκεται στα υψηλά επίπεδα των προηγουμένων ετών. Υπάρχει διάκριση ρόλων, επιμερισμός εργασιών, μια ενσυνείδητη πίστη ότι εκεί πρέπει να στηριχτούμε. Αυτό μεταφράζεται σε καλές τοποθετήσεις, αλληλοκαλύψεις, έστω κι αν στις διαγώνιες έχουμε πρόβλημα, στενό πλάτος σε κατάσταση άμυνας και, γενικώς, γνώση του πως να παίζουμε σε λίγα τετραγωνικά και να καλύπτουμε το χώρο. Όλα αυτά οδηγούν σε λιγότερο τρέξιμο από μια ομάδα που αμύνεται άναρχα, άτακτα, με αφέλεια. Συν το γεγονός ότι δεν είχαμε να αντιμετωπίσουμε μεγαθήρια. Σκεφτείτε να πέφταμε στον όμιλο της Γερμανίας. Θα μας είχαν βγει τα συκώτια και οι σπλήνες. Τέλος, αν προσθέσουμε και το γεγονός ότι δεν είμαστε ειδικοί στην τέχνη της αντεπίθεσης (τρέξιμο με την μπάλα στα πόδια, ταχύτητα, κίνηση άνευ μπάλας), κάπως έτσι προκύπτει, υποθέτω, η θέση της Ελλάδας στη λίστα με τα χιλιόμετρα των ομάδων.

Η απορία, πιστεύω εύλογη, που αναδύεται είναι απλή και συνοψίζεται στο πως καταφέραμε και προκριθήκαμε με τόσο λίγο τρέξιμο, παίζοντας και με παίχτη λιγότερο για περίπου 50 λεπτά στο ματς με την Ιαπωνία, και κάνοντας, επί της ουσίας, 1,5 καλό παιχνίδι. Σαν το Euro του 2012, όπου προκριθήκαμε στον επόμενο γύρο, πέφτοντας πάνω στην Γερμανία, έχοντας κάνει μόνο ένα καλό παιχνίδι απέναντι στη Ρωσία! Μάλιστα, εκείνο το ματς, με αντίπαλο τους Ρώσους, πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της τρίτης και τελευταίας φάσης του Euro. Όπως συνέβη και τώρα με την Ακτή Ελεφαντοστού. Φαίνεται ο Σάντος κάνει πρώτα το λάθος για να βρει το σωστό. Διορθώνει τις ατέλειες, ξεφεύγει από τις εμμονές του, αν και οι εμμονές συχνά αντιπροσωπεύουν ατέλειες του αγωνιστικού πλάνου, και, όπως φαίνεται, οι παίχτες κι ο προπονητής της Εθνικής αντιδρούν καλύτερα όταν βρίσκονται υπό κράτος πίεσης και αμφισβήτησης.

Αντί επιλόγου, ας αναφέρω έναν ακόμα λόγο που η Εθνική έτρεξε τόσο λίγο. Δεν τον συμμερίζομαι, δεν με αντιπροσωπεύει, αλλά νομίζω ότι πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Ο λόγος, λοιπόν, έχει ονοματεπώνυμο: Κώστας Κατσουράνης. Και καλά ότι μόλις βγήκε από την εντεκάδα, όλα, ως διά μαγείας, διορθώθηκαν. Τρίχες κατσαρές. Δεν είναι Μέσι ο Κατσουράνης για να αλλάξει τόσο πολύ τις αγωνιστικές ισορροπίες ενός αγώνα και να βελτιωθεί εντυπωσιακά το mentality της ομάδας. Δεν θέλω κουταμάρες. Απλά ο όχλος, η συντριπτική πλειοψηφία του οποίου δεν αγαπάει το ποδόσφαιρο, ψάχνει εξιλαστήριο θύμα. Δεν υπονοώ ότι ο Κατσουράνης είχε καταπληκτική απόδοση απόδοση ή άριστη φυσική κατάσταση, ούτε ότι η εντεκάδα πρέπει να ξεκινά από αυτόν. Αλλά, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι λάθος να κράζουν τον Κατσουράνη και να μιλούν ορισμένοι με τόσο υποτιμητικά λόγια. Λες κι αυτός είναι η πηγή όλων των κακών. Εξάλλου, ο Σάντος είναι αυτός που τον επέλεγε. Ο Σάντος είναι αυτός που τον έβαζε να παίζει ως αμυντικό χαφ, ουσιαστικά μόνο του στον άξονα, έχοντας δεξιά και αριστερά εσωτερικά χαφ. Για να ξέρουμε και τι λέμε.

Υ.Γ.1 Μεγάλο ματς απόψε. Και εξόχως αινιγματικό, καθώς αγωνίζονται δυο ομάδες με διαφορετικά χαρακτηριστικά Δεν έχω ιδέα τι θα συμβεί. Αυτό που ξέρω είναι ότι η Κόστα Ρίκα συνιστά μια ενθουσιώδη ομάδα, με ταλαντούχους παίχτες, που παίζει άμυνα στο τερέν της και, μόλις αναγκάσει τον αντίπαλο σε λάθος, χτυπάει στην αντεπίθεση σαν κόμπρα. Παραδοσιακά έχουμε πρόβλημα με τέτοιες ομάδες -ο Σάντος το γνωρίζει πολύ καλά-, κάτι που σημαίνει ότι θα δούμε την Εθνική να αμύνεται περισσότερο και να επιτίθεται λιγότερο. Μπορούμε, πάντως, να φέρουμε το παιχνίδι στα μέτρα μας και να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε το μηδέν μέχρι το ημίχρονο, κάτι που σίγουρα θα αγχώσει τους Κοσταρικανούς: ποιοτικός αντίπαλος, αλλά σε καμία περίπτωση φόβητρο. Προσοχή, όμως, στις διαγώνιες αλληλοκαλύψεις, οι οποίες αποτελούν αδυναμία της ελληνικής άμυνας, και, θυμίζω, απαιτούνται γρήγορες επιστροφές. Η Εθνική, εν κατακλείδι, θα πρέπει να τρέξει περισσότερο από ό,τι συνήθως για να επικρατήσει.

Υ.Γ.2 Αν οι Βραζιλιάνοι, στο ματς με την Χιλή, έβγαζαν τις εμφανίσεις τους και φορούσαν φανέλες του Αχαρναϊκού, θα καταλάβαινε κανείς τη διαφορά; Τι θλιβερό θέαμα είναι αυτό; Τουλάχιστον δεν δαγκώνουν τους αντιπάλους τους. Κυριολεκτικά το εννοώ.

Υ.Γ.3 ...

9 σχόλια:

  1. Χάρης

    Η Εθνική Ελλάδος παίζει αυτό που μπορούν να παίξουν αυτοί που την στελεχώνουν, και που είναι οι κατά τεκμήριο καλύτεροι Έλληνες επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Οπότε ξεχνάμε τα περί μπαλάρας και θεάματος που βλακωδώς ζητάνε κάποιοι (που προφανώς έχουν μάθει βλέποντας όχι Premier League και Primera Division αλλά την Ολυμπιακάρα στο Καραϊσκάκη με τα κοράκια), εκτός κι αν έχουμε κάπου καβάτζα 10-15 Χατζηπαναγήδες και δεν το ξέρω.

    Συμφωνώ με τον Κάνθαρο στα περί τρεξίματος. Δεν έχουν σημασία τα χιλιόμετρα που γράφει το κοντέρ, όσο το να καλύπτεις χώρους και να εμποδίσεις τον αντίπαλο να σου κάνει φάσεις.

    Όσο για τον Κατσουράνη και το γρουπάκι στο FB, πραγματικά θα ήθελα να δω κάτι παρόμοιο από τους προπονητές της εξέδρας και για τις ομάδες τους. Να πουν π.χ. η Θύρα 7 "βγάλε έξω τον Χολέβα" και την Θύρα 4 να λέει "βάλε μέσα τον Pablo Garcia". Επανερχόμενος στον Κατσουράνη, ξαναλέω ότι δεν είναι ούτε αμυντικό χαφ ούτε σέντερ μπακ, αλλά χαφ που μπουκάρει στην αντίπαλη περιοχή ως κρυφός φορ. Και είναι κρίμα στην ηλικία και στην κατάσταση που βρίσκεται (ποτά, τσιγάρα και ξενύχτια) να χαραμίζεται είτε κυνηγώντας παίκτες που δεν μπορεί να κόψει, είτε στον πάγκο.

    Με την Costa Rica δεν ξέρω τί θα γίνει ακριβώς. Είναι ομάδα με παρόμοιο στυλ με εμάς αν και με κάποιους πιο γρήγορους παίκτες και ίσως πιο αφελείς. Ελπίζω μόνο μην αργήσουμε 20'-30' να "μπούμε" στο ματς, γιατί αν μας τρέξουν με την σέντρα του αγώνα σαν την Κολομβία θα την πατήσουμε. Αλλά πιστεύω ότι ο Fernando Santos δεν θα κάνει το λάθος να ξαναβάλει περιπατητές τύπου Μήτρογλου, Τζιώλη και Κατσουράνη στην 11άδα.

    Είδα μόνο τα τελευταία 20' του ματς Βραζιλία-Χιλή, αλλά όχι την παράταση. Αυτό που είδα από τους Βραζιλιάνους ήταν 100% ό,τι είδα και στους ομίλους. Αυτό δεν είναι Βραζιλία αλλά σκορποχώρι. Scollari, βγάλε τα ξύλινα ντερέκια Fred και Jo από την 11άδα, στείλε τους σπίτι τους και παίξε με Hulk, Neymar και Oscar 3άδα μπροστά, αλλιώς ούτε η Γαλλία ούτε η Γερμανία θα σου χαριστούν όπως οι άπειροι Χιλιανοί. Είδα και το δοκάρι του Pinilla στην τελευταία φάση του αγώνα και αν έμπαινε θα γέλαγε το Σύμπαν. Δικαιώνομαι που έλεγα ότι αυτή η Βραζιλία θα ταπεινωθεί, και θα συμβεί αργά ή γρήγορα. Τί λέω, έχει ήδη ταπεινωθεί από το Μεξικό και την Χιλή με την αγωνιστική εικόνα που είχε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κωστή, η αναφορά σε ένα μόνο στοιχείο είναι ανεπαρκέστατη για συμπεράσματα. Π.χ. με Κολομβία ο Κατσουράνης έκανε 10.618 χλμ και ο Μανιάτης 10.666. Αλλά ο 1ος είχε 24 σπρινταρίσματα και ο 2ος 56! Γι' αυτό όλοι "βλέπουμε" τον Μανιάτη να τρέχει περισσότερο.

    Ομάδες με αποβολές κάνουν λιγότερα χλμ στον αγώνα. Δεν είναι μόνο ο παίκτης που λείπει (και τα χλμ του), είναι που η ομάδα κλείνεται αναγκαστικά στο μισό γήπεδο. Γι' αυτό με Κολομβία είχαμε 104.851 χλμ, με Ιαπωνία μόνο 95.556 και με Ακτή 103.751.

    Αλλά, με Κολομβία είχαμε 325 σπρινταρίσματα, με Ιαπωνία λόγω αποβολής 301 και με Ακτή 341! Παρότι οι Ιβοριανοί ήταν το καφενείο της φυσικής κατάστασης στη διοργάνωση. Τελευταίοι και καταϊδρωμένοι, με μέσο όρο 95-96 χλμ στον αγώνα. Μαζί μας έκαναν 95.437.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για καριόκας και αλμπισελέστε, που λαμβάνουν μέρος χωρίς προπονητές στον πάγκο, θα μιλήσουμε από βδομάδα. Απόψε δεν χάνουμε την αυτοσυγκέντρωση στον στόχο. Ελλαδάρα οέ οέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Παραλίγο, παιδιά. Παραλίγο. Προσπαθήσαμε όσο μπορούσαμε, αλλά δεν τα καταφέραμε. Απλά να πω ότι δεν έχω καταλάβει τι έχει πιάσει μεγάλη μερίδα του κόσμου και κράζει τον Σάντος για τις αλλαγές και, επίσης, δεν έχω καταλάβει τι τους έπιασε με τον Γκέκα. Αν κάποιος θέλει να γκρινιάξει για τον Γκέκα, να γκρινιάξει για αυτούς που του είπαν να εκτελέσει πέναλτι.

    Χάρη, αυτό το πράγμα με τους επιθετικούς της Βραζιλίας δεν το έχω ξαναδεί. Θυμάμαι Μπεμπέτο, Ρομάριο, Ρονάλντο, Ροναλντίνιο, Ριβάλντο, αλλά Φρεντ και Ζο δεν θυμάμαι. Και μετά λέμε εμείς για την κακή φόρμα του Γκέκα και την ανετοιμότητα του Μήτρογλου. Τι να πουν και οι Βραζιλιάνοι.

    Υπουργέ, καλά τα σπριντ, η μέγιστη ταχύτητα, το πόσα χιλιόμετρα έγιναν χωρίς μπάλα στα πόδια και λοιπά, αλλά το σύνολο των χιλιομέτρων για κάθε ομάδα, πάντοτε μαζί με την εμφάνιση, αποκαλύπτει κάποια πράγματα. Επιμένω ότι το σημαντικό, κι αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο να δει κανείς, είναι το πόσο ποιοτικά τρέχει κανείς. Δεν υπάρχει σταστιστική για αυτό. Έχει να κάνει με τη συντήρηση δυνάμεων, με την καλή τοποθέτηση, με τη θέση, με το πόσο ποδόσφαιρο ξέρει κανείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το σύνολο των χλμ από μόνο του δεν λέει απολύτως τίποτε. Σε 1½ ώρα που διαρκεί ένας αγώνας μπορείς κάνοντας τζοκιν να ξεπεράσεις τα 10 χλμ για πλάκα αν τρέχεις χωρίς αντιπάλους, μόνος σου στο γήπεδο. Πρέπει να συνεκτιμώνται και άλλα στοιχεία, σαν αυτά που αναφέρω παραπάνω. Που δεν είναι τα μόνα.

    Ο Φρεντ θα μπορούσε να κάνει τεράστια καριέρα σαν καμάκι στην Αιδηψό. Δεν θα του ξέφευγε συνταξιούχα για συνταξιούχα! Με αυτό το στυλ νταλικιέρη που έχει, "έχω δει πολλά και είμαι έτοιμος για περισσότερα" θα ήταν ακαταμάχητος. Το τόπι όμως δεν το μυρίζει. Ούτε ο Μπάμπης ο Τεννές δεν τον θέλει στην ομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπουργέ, όσο να 'ναι, αν έχεις τρέξει ως ομάδα 100 χιλιόμετρα, ενώ ο αντίπαλος έχει τρέξει 120 χλμ, συνυπολογίζοντας την εμφάνιση/τακτική, κάτι λέει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χάρης

    Πραγματικά κρίμα για την Εθνική χθες. Χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για πρόκριση στην 8άδα του Mundial. Και ποιός ξέρει, ίσως να κοντράραμε και τους Ολλανδούς που διαμαρτύρονται σαν παιδάκια για την ζέστη.

    Το 1ο ημίχρονο πέρασε αέρα, αν εξαιρέσουμε την φοβερή ευκαιρία του Σαλπιγγίδη που έβγαλε ο Κοσταρικανός τερματοφύλακας Navas. Στο 2ο ημίχρονο δυστυχώς αργήσαμε να "μπούμε" 10'-20'. Φάγαμε τσάμπα γκολ από το πουθενά και αργήσαμε να συνέλθουμε. Ο Fernando Santos έκανε το "αδιανόητο" και αμέσως πέταξε μέσα τον Μήτρογλου και μετά τον Γκέκα, γέμισε δηλαδή την αντίπαλη περιοχή. Ο Χολέβας και ο Χριστοδουλόπουλος (σε μικρότερο βαθμό και ο Τοροσίδης) τους έκαναν γιο-γιο από τα πλάγια, αλλά γκολ δεν έμπαινε. Ήρθε και η αποβολή του Duarte και ο Santos έβαλε και τον Κατσουράνη, αφού δεν είχαμε να φοβηθούμε τίποτα από τον κοντοπίθαρο Campbell που τον έκαναν μια χαψιά ο Μανωλάς και ο Παπασταθόπουλος όποτε του πετάγανε οι Κοσταρικανοί την μπάλα. Τους παίξαμε μονότερμα μέχρι το τέλος. Οι φάσεις (αλλά όχι καθαρές ευκαιρίες) διαδέχονταν η μία την άλλη, και ο Παπασταθόπουλος στο 90' ισοφάρισε και γκρεμίστηκε το γήπεδο και οι καφετέριες στην Ελλάδα από τους πανηγυρισμούς! Και στις καθυστερήσεις μπορούσαμε να κάνουμε το 2-1, αλλά δεν τα καταφέραμε.

    Στην παράταση τους λιώσαμε στην πίεση, αλλά πάλι ο Navas έβγαλε το εξ επαφής (αλλά κακό) πλασέ του Μήτρογλου. Στα πέναλτυ δυστυχώς το έχασε ο Γκέκας και η Εθνική αποκλείστηκε. Κάποιοι λένε ότι μας απέκλεισε ο Navas μόνος του, εγώ θα πω ότι επιδείξαμε και μεγάλη ανικανότητα στο σκοράρισμα, παρά το πλήθος φάσεων που κάναμε. Αλλά δεν πειράζει, το παιχνίδι ήταν χορταστικό και θρίλερ, και η Εθνική ξανά πολύ καλή.

    Δεν κακίζω τον Γκέκα που έχασε το πέναλτυ, σε καμία περίπτωση (αυτοί που τον κακίζουν είναι όσοι έτσι και αλλιώς δεν γουστάρουν τον κάθε Γκέκα και τον κάθε Κατσουράνη και νομίζουν ότι έχουμε αφήσει έξω από την Εθνική κανέναν Ronaldo με παρασκηνιακές διαδικασίες). Απλά μου έκανε εντύπωση που ΔΕΝ σουτάρισαν πέναλτυ ο Σαμαράς που το έβαλε με την Ακτή Ελεφαντοστού, και οι αρχηγοί Κατσουράνης και Καραγκούνης.

    Τέλος πάντων, το ταξίδι του Πειρατικού στην Βραζιλία ξεκίνησε άσχημα και εξελίχθηκε πολύ καλύτερα, έστω και αν ο αποκλεισμός από την Costa Rica, και με τον τρόπο που ήρθε, μας άφησε πικρή γεύση. Έκλεισε ο κύκλος της ομάδας της Πορτογαλίας, καθώς οι Κατσουράνης και Καραγκούνης λογικά σταματάνε από την Εθνική, και τουλάχιστον κάποια νέα παιδιά (ο Χριστοδουλόπουλος, ο Σάμαρης, ο Κονέ, και ο Μήτρογλου όταν με το καλό επανέλθει αγωνιστικά) απέδειξαν ότι έχουν θέση στην 11άδα. Ας ελπίσουμε να επιστρέψουν υγιείς και οι τραυματίες Σιόβας, Κυριάκος και Αβραάμ Παπαδόπουλος. Για να δούμε και τον Ranieri στην θέση του Fernando Santos, που όσα ρίσκα δεν πήρε 4 χρόνια τώρα, τα πήρε (έστω και αναγκαστικά) στα 4 παιχνίδια του Mundial. Τον Fernando, πάντως, οι ποδοσφαιρόφιλοι και φίλοι της Εθνικής τον ευχαριστούμε για όσα έκανε σε αυτά τα 4 χρόνια, κι ας μην ήταν όλα τέλεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έτσι που το πας συγκριτικά, λέει και παραλέει. Αλλά αν τα χλμ είναι παραπλήσια και έχεις την εντύπωση ότι κάποια ομάδα έτρεξε περισσότερο, ή είσαι ρούκουνας ή το στοιχείο αυτό κρύβεται στα υπόλοιπα στατιστικά. Τρέξιμο σε high activity (όπως λέγεται στην πιάτσα), πόσα σπρινταρίσματα, πόσα "πατήματα" στην αντίπαλη περιοχή έκαναν οι παίκτες εκατέρωθεν και ένα σωρό άλλα.

    Όταν μιλάνε οι αριθμοί λένε μόνο την αλήθεια. Αλλά χρειάζεται να μάθει κάποιος να τους διαβάζει. Όχι με δυό νούμερα στο ποδάρι να βγάζει συμπεράσματα. Είμαι ακόμα στην εκμάθηση.

    Ο Γκέκας ήταν συμπαίκτης του Νάβας στη Λεβάντε και είχε γνώση πως περίπου τα εκτελεί. Πέρα που είναι τερματούρα. Ο Όρε που τα έτρωγε με χειρότερες εκτελέσεις από τις δικές μας (π.χ. Κάμπελ) δεν ευθύνεται; Τραγικός χθες και στον αγώνα. Μάλλον δεν είχε αποθεραπευτεί εντελώς.

    Ο Σάντος αποχωρεί και δεν έχει νόημα να αναφέρουμε τα εγκλήματα που έκανε και χθες. Κύριος ήρθε και κύριος φεύγει, αλλά σαν προπονητής πολύ πεπερασμένος. Κάτι ακόμα. Έχει κάνει δουλειά στις μικρές κατηγορίες και ευελπιστώ ότι μελλοντικά θα υπάρξει κέρδος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Παιδιά, συγγνώμη, αλλά δεν προλαβαίνω!

    Το Μουντιάλ, πάντως, όπως φαίνεται, δεν έχει ξεκάθαρο φαβορί. Χαμός! Η ψαλίδα μεταξύ των ''μικρών'' και των ''μεγάλων'' είναι αμελητέα. Αυτό, τουλάχιστον, δείχνει το χόρτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...