Κυριακή 30 Αυγούστου 2015

Το χειρότερο είδος

Είμαι της άποψης ότι από τις δηλώσεις των προπονητών μπορεί κανείς να καταλάβει πολλά πράγματα και να εξάγει χρήσιμα συμπεράσματα. Θα πρέπει, βέβαια, να ομολογήσω ότι οι δηλώσεις των περισσότερων προπονητών είναι τετριμμένες, σαν ένα είδος copy paste, και ανιαρές. Ωστόσο, υπάρχουν ενδιαφέρουσες περιπτώσεις με τις οποίες μπορεί να ασχοληθεί κανείς και ξεχωρίζουν σαν μια φωτεινή λάμπα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Για παράδειγμα, οι δηλώσεις των Κούπερ (φώτο) και Βαλβέρδε ήταν αψεγάδιαστες και φανέρωναν πλήρως τις ποδοσφαιρικές ιδέες των δύο προπονητών. Επίσης, ήταν κύριοι. Ποτέ δεν προκάλεσαν, ποτέ δεν κρύφτηκαν πίσω από δικαιολογίες, ποτέ δεν έψαξαν άλλοθι τύπου «έφταιγε το ψηλό χορτάρι» ή «για το αποτέλεσμα του αγώνα είναι υπεύθυνη η παράγκα της Ε.Π.Ο.». Τέτοιου είδους προπονητές λείπουν από το μίζερο ελληνικό πρωτάθλημα, στο οποίο η ατέρμονη γκρίνια και οι άψυχες απειλές θεωρούνται αντίδραση στο κατεστημένο, και προσφέρουν πραγματικά μια λαμπερή λάμψη.


Από εκεί και πέρα, υπάρχουν και προπονητές σαν τον Αναστόπουλο. Δεν χαϊδεύει αυτιά, δεν ψάχνει αποδιοπομπαίους τράγους, δεν έχει σκοπό να κάνει φίλους, δεν φοβάται να πει την αλήθεια. Τέτοιου είδους προπονητές είναι ρεαλιστές και πρακτικοί, εντός και εκτός χόρτου, ακόμα στις δηλώσεις τους, κάτι που δεν αρέσει στους δημοσιογράφους. Ίσως για αυτό η Εθνική Ελλάδος με τον Ρεχάγκελ στον πάγκο κατάφερε και πραγματοποίησε το θαύμα του 2004. Δεν πρέπει, φυσικά, να ξεχάσουμε και περιπτώσεις τύπου Τσιώλη. Προπονητών, δηλαδή, που γίνονται υπερβολικά επικοινωνιακοί, με αποτέλεσμα να χάνουν την ουσία. Αυτοί οι άνθρωποι, ίσως κι από αφέλεια, προσπαθούν να γίνουν κατά κάποιο τρόπο αρεστοί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αποδέχονται την ευθύνη που τους αναλογεί. Τέτοιου είδους προπονητές είναι αρκετά συμπαθείς, αλλά θα πρέπει να θεσπίσουν όρια στη συχνότητα και στο ποιόν των δηλώσεων.

Καμιά, όμως, από τις παραπάνω κατηγορίες δεν συγκρίνεται με τον τύπο προπονητή που αποφεύγει συνεχώς την ατομική ευθύνη. Του προπονητή, δηλαδή, που, μέχρι να πεθάνει ο Χαϊλάντερ, διατυμπανίζει ότι τα κάνει όλα σωστά και δεν ευθύνεται ποτέ για την εμφάνιση/αποτέλεσμα της ομάδας του. Αυτό το απροσάρμοστο είδος δεν φοβάται να πετάξει στα λιοντάρια στους παίχτες του, να κατηγορήσει τη διαιτησία και την Ε.Π.Ο., να καταλογίσει ευθύνες στα ball boys, ακόμα και να αρνηθεί να πει ένα τυπικό συγγνώμη στον κόσμο της ομάδας. Αυτοί οι προπονητές δεν έχουν το παραμικρό πρόβλημα να τσαλακώσουν το πρεστίζ της ομάδας τους, να γίνουν υπέρ το δέον προκλητικοί, καθώς δεν παραδέχονται αυτά που βλέπουν ακόμα και οι τυφλοί, και, από ένα σημείο και έπειτα, να εκνευρίσουν με την άτοπη αλαζονεία τους την πλειονότητα του κόσμου. Πρόκειται αναμφίβολα για το χειρότερο είδος. Κι αυτό ισχύει είτε είσαι ένας καταξιωμένος προπονητής με πολλούς τίτλους στο παλμαρέ σου είτε ένας μαθητευόμενος μάγος σαν τον Αναστασίου.

Υ.Γ.1 Η κλήρωση του τσου λου για τον Ολυμπιακό είναι αισθητά επώδυνη. Το γήπεδο της Άρσεναλ είναι κατηφορικό, οι Κροάτες είναι υπολογίσιμος αντίπαλος και η Μπάγερν δεν έχει κανένα πρόβλημα να φορτώσει τα αντίπαλα δίχτυα (κλισέ) με πέντε, έξι και εφτά γκολ. Η ενεργοποίηση του ρεαλισμού επιβάλλει ως κύριο στόχο την τρίτη θέση κι από εκεί και πέρα οτιδήποτε προκύψει είναι καλοδεχούμενο. Θα πρέπει να καταλάβουμε κάποια στιγμή στην Ελλάδα ότι το πρώην Ουέφα δεν είναι ντροπή. Αν μια ελληνική ομάδα θέλει να διακριθεί στην Ευρώπη, θα πρέπει να ρίξει βάρος σε αυτήν τη διοργάνωση.

Υ.Γ.2 Υποτιμημένη μπάντα οι Saxon και άξιοι εκπρόσωποι του N.W.O.B.H.M. Ακόμα και τώρα.

8 σχόλια:

  1. Χάρης

    Ο Αναστασίου, ενώ δείχνει συμπαθής και κάτι προσπαθεί να κάνει στο χόρτο, είναι ανασφαλής και για να σώσει το τομάρι του τα ρίχνει στους παίκτες του όταν υπάρχουν αποτυχίες. Αυτά τα "αδικούμε τους εαυτούς μας" όταν τα ακούω μου στρίβουν τα άντερα. Κατάφερε και έχασε την πρόκριση από μια κάποια Καμπάλα από το Αζερμπαϊτζάν, και τουλάχιστον δεν τόλμησε να ξεστομίσει κάτι τέτοιο. Τώρα που δεν τον έδιωξε ο Αλαφούζος, έχει την τελευταία του ευκαιρία.

    Για τον Ολυμπιακό στο Τσου Λου, έχω να πω ότι θα πέσει κλάμα στις 16/09. Δεν κοιτάω καν ότι παίζει με την Bayern Munchen. Ότι θα έχει αντιπάλους τον Robben, τον Muller, τον Vidal και την παρέα τους. Πιο σημαντικό είναι τί ομάδα έχει ο Ολυμπιακός και σε τί κατάσταση βρίσκεται. Η εικόνα του Γαύρου όμως είναι αποκαρδιωτική. Είναι μια ομάδα χωρίς σέντερ φορ και με άμυνα ανέκδοτο. Έχουν παίξει 2 ματς με καφενεία χωρίς ταξίδια εκτός Αθηνών (Πανιώνιο και Λεβαδειακό) όπου ο εκάστοτε φορ (Jara, Finnbogason) απουσίαζε από την ροή του παιχνιδιού, και ο Σιόβας έκανε τσαρουχιές χωρίς πίεση. Με την Bayern, όμως, δεν θα έχει ούτε αμούστακα παιδάκια αντιπάλους, ούτε οι καραμπόλες θα τον σώσουν. Όσο για τον Φορτούνη, που όντως έχει πάρει τα πάνω του αλλά κάτι μου λέει ότι αυτό δεν φτάνει από μόνο του για να σταθεί στο Τσου Λου, δεν θα κριθεί από τον αν θα σκοράρει κόντρα στον Neuer, αλλά αν τουλάχιστον στο Πρωτάθλημα δείξει συνέπεια και συνέχεια. Chori Dominguez, πάντως, δεν είναι ακόμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χάρη, δεν παλεύεται ο Αναστασίου. Δεν είναι μόνο ότι δείχνει εμμονές σε συγκεκριμένες διατάξεις και πρόσωπα. Δεν είναι ότι άλλα περιμέναμε να δούμε βάσει της θητείας του στο ολλανδικό πρωτάθλημα κι άλλα βλέπουμε. Δεν είναι ότι χωρίς τον Μπεργκ η ομάδα φαίνεται πιο ακίνητη κι από βουνό και χωρίς φρέσκιες ποδοσφαιρικές ιδέες. Αλλά για πόσο ακόμα θα έχει άλλοθι για ένα διπλό που έφερε με τον Ολυμπιακό και ένα κύπελλο που πήρε; Και για πόσο ακόμα θα προβαίνει σε τέτοιες δηλώσεις; Προσωπικά κουράστηκα. Από ένα σημείο και μετά δεν χρειάζεται καν να τσεκάρεις τι δήλωσε: το γνωρίζεις από πριν.

    Όσο για τον Ολυμπιακό, αυτό που τον ''σώζει'' είναι ότι με Μπάγερν και Άρσεναλ θα έχει χώρους να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο σε αντίθεση με τον Λεβαδειακό και τον Πανιώνιο που έπαιζαν πιο κλειστά. Το λέω αυτό διότι φαίνεται ότι σε κλειστές άμυνες έχει πρόβλημα, ενώ ορισμένοι παίχτες όπως ο Φινμπόγκασον μάλλον θέλουν λίγα παραπάνω τετραγωνικά ελεύθερα. Αυτο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα κάνει και ζημιά στις αντίπαλες άμυνες, αλλά θα ήθελα να δω την αντίδραση του Ολυπιακού απέναντι σε ομάδες που παίζουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Ειδικά, δε, κόντρα στην Μπάγερν, που δεν είναι τόσο θνητή όσο η Άρσεναλ, είμαι πραγματικά περίεργος να δω τι τακτική θα ακολουθήσει και πως θα προετοιμαστεί ψυχολογικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απο τον Αναστασίου είχα χαρεί την μπάλα που παίξαμε την 1η χρονιά, και σε ένα μεγάλο μέρος της 2ης. Ημουν αισιόδοξος μπορώ να πω για το πλάνο της ομάδας. Ολα αυτά βέβαια πηγαίνουν στράφι όταν μετά απο 2,5 χρόνια, αντί να έχει "γαλουχηθεί" η ομάδα, να αποκλείεται απο κάποια Καμπάλα.
    Δεν νομίζω οτι δεν γνωρίζει απο τακτική ο Αναστασίου. Με το φτωχό μου μυαλό έχω 2-3 τακτικές ενστάσεις, όπως και το οτι απέτυχε να διαχειριστεί σωστά τη δομή του ρόστερ, αλλα αν και δεν τον θεωρώ "κορυφαίο", τον θεωρώ "κανονικό" προπονητή. Το θέμα είναι οτι η ομάδα βγάζει αυτό ακριβώς: Μια στασιμότητα. Κινήσεις μηδέν. Και όταν θες να παίξεις κάθετο ποδόσφαιρο, χωρίς να κινείται η μεσαία γραμμή, μοιραία συνεπάγεται γιόμες. Και αυτό ακριβώς είδα κόντρα στα ματς με Καμπάλα, και ομολογουμένως θα μας "έβγαινε" αν είμασταν πιο τυχεροί (γιατι για την Καμπάλα πρόκειται, φυσικό που χρειαστήκαν και λίγη τύχη οι άνθρωποι)
    Η εικόνα της ομάδας παραμένει δεδομένα οικτρή. Παίζει και το θέμα φυσικής κατάστασης θα μου πεις, αλλα ως πότε θα φορτσάρουμε μόνο όταν θα έχουν καθιερωθεί στον πάτο οι στόχοι μας;

    Εν κατακλείδι, αυτή η αψυχία που είδα, μου λέει οτι ίσως έχει ξεμείνει απο το να εμπνέυσει τους παίκτες του ο Αναστασίου. Να μου πεις για τα κολλήματα στην τακτική.... 1ον, αν παίξει σε μισό φιλικό με διαφορετικό σύστημα, όλοι πέφτουν να τον φάνε για τα "πειράματα", αλλιώς τον τρώνε για τα "κολλήματα". Λίγο παράνοια θα το λεγα....
    2ον, πόσο σουπερ-τακτική χρειαζόμασταν για να, αποκλείσουμε έστω, αυτούς τους ημι-επαγγελματίες;

    Για το οτι "ρίχνει τους παίκτες στα λιοντάρια"; Δεν θα το λεγα. Εκτός αν εννοείς που κατσάδιασε τον Τριανταφυλλόπουλο μέσα στο γήπεδο, πριν κανα 2 χρόνια. Γελοιωδώς μεν, αλλα αυτό που κάνει είναι να υπερασπίζεται την γενική εικόνα της ομάδας. Πάντα όμως, κονσέρβα. Οταν μετά το 0-0 και το 2-2 λέει "τα παιδιά καλά προσπαθήσαν", τότε τι θεωρείται; Υπερβολική χαλαρότητα, η επίρριψη ευθυνών;
    Δεν λέει πχ στο στεγνό "χάσαμε γιατί 2-3 παίκτες μου παίξανε χάλια" όπως κάνει ο Μουρίνιο. Προφανώς θα μπορούσε μια συγγνώμη, εκ μέρους των δικών του λαθών, να βρίσκεται στο λεξιλόγιο του. Αυτά βέβαια, λίγο η πολύ, είναι του "φαίνεσθαι" και του "εκ των υστέρων", οπότε δεν θα βάσιζα εκεί τον λόγο που ο συγκεκριμένος έχει οδηγήσει την ομάδα σε τέτοιο στραπάτσο.

    Τέλος, έχω ξαναπει οτι δεν μου φαίνεται τυχαίο που όλοι οι πρόσφατοι προπονητες μας (και πολλοί στην Ελλάδα γενικότερα) έρχονται κύριοι, και φεύγουν γραφικοί. Ο Φερέιρα ήρθε ως πρότυπο χαρακτήρα, και μετά απο κάποιο καιρό είχε μπει στο τρυπάκι να ανακυκλώνει δηλώσεις περι ατυχίας, θεών, δαιμόνων, κλπ. Το ίδιο υποθέτω και ο Αναστασίου, γιατι πως αλλιώς θα γλιτώσεις το τομάρι σου μετά απο ήττες, όταν η διοίκηση έχει εκπαιδεύσει την επικοινωνιακή νοοτροπία της ομάδας έτσι οπως την έχει;;
    Τουλάχιστον όπως αναφέρεις υπήρξαν προπονητές στη χώρα μας όπως ο Κούπερ και ο Βαλβέρδε (Respect!!) που διατήρησαν "εξωτική" συμπεριφορά μέσα σε αυτήν την κωλο-κοινωνία. Βέβαια ο Ισπανός δεν γνώρισε και πολλά στραπάτσα, οπότε δεν είχε και λόγο να την χάσει.

    Τεσπα, δεν ξέρω πλέον τι και μέχρι πόσο να υποστηρίξω. Μόνο σε αυτό που λέει ο Χάρης μπορώ να καταλήξω: Αφού δεν έφυγε τα ίδια μεσάνυχτα, μόνη του ευκαιρία είναι να πάμε για ένα 5/5 τουλάχιστον, και κατ ευχήν, σε ένα πρωτάθλημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα!

    Νομίζω ότι η κατάσταση του ΠΑΟ, και το έχω ξαναπεί αυτό, μασκαρεύεται από το χαμηλό επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος. Ακούγεται κυνικό, αλλά το πιστεύω. Γι αυτό και ο Αναστασίου κέρδισε πόντους. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για μέτριους παίχτες όπως ο Λαγός ή ο Καρέλης. Είναι τόσο χαμηλό το επίπεδο που παίχτες σαν τον Καρέλη κάνουν τη διαφορά. Μιλάω για τον Καρέλη που αν τους πετάξεις την μπάλα ψηλά στα δέκα μέτρα και του πεις να την στοπάρει, θα πάει να την κοντρολάρει με τον έσω μηνίσκο.

    Πρόσεχε τώρα: σε αυτό το άρθρο δεν αναφέρομαι σε τακτικές, αλλά ούτε σε ορισμένες περίφημες δηλώσεις. Δεν αναφέρομαι σε ρόμβους, σε ολλανδικα μοντέλα, σε αύξηση του ελληνικού στοιχείου στην εντεκάδα και σε μείωση του μέσου όρου ηλικίας. Δεν αναφέρομαι καν σε εμφανίσεις και αποτελέσματα. Αναφέρομαι αποκλειστικά στις δηλώσεις που κάνει ένας προπονητής και, πιο συγκεκριμένα, μετά από έναν αγώνα.

    Και για να το πάω και λίγο παραπέρα, δεν είναι μόνο οι δηλώσεις, αλλά και το ύφος. Βλέπεις τον Αναστασίου να κάνει δηλώσεις και έχει μια γλώσσα σώματος του στυλ ''γαμάω και δερνω'', έχει ένα ύφος χιλίων καρδιναλίων. Συγγνώμη, αλλά τέτοιους τύπους δεν τους μπορώ. Και για να το πάω και λίγο παραπέρα, τι έχει να επιδείξει ο Αναστασίου στην προπονητική του καριέρα; Τι έχει κάνει για να εκπέμπει τέτοια αλαζονεία;

    Για το 1 που γράφεις συμφωνώ 100%. Ο λόγος που όταν κάποιος κάνει πειράματα στα φιλικά ακούει μπινελίκια, οφείλεται στην έλλειψη παιδείας του Έλληνα, ο οποίος δεν καταλαβαίνει τη σημασία ττης προπόνησης και του φιλικού.

    Για το 2 που γράφεις τείνω να πιστέψω η τακτική είναι απαραίτητη ανεξαρτήτως αντιπάλου. Το ίδιο και η ψυχολογική προετοιμασία. Στο ματς με την Καμπάλα, ο ΠΑΟ δεν είχε τίποτα απολύτως. Για αυτό και αποκλείστηκε. Το αποτέλεσμα ήταν συνάρτηση της εμφάνισης.

    Τέλος, αυτό που λες ότι υπερασπίζεται τη γενική εικόνα της ομάδας, δεν το βλέπω τόσο πολύ. Πιο πολύ βλέπω ότι εμμέσως πλην σαφώς υποστηρίζει τον εαυτόν του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα στην παρέα.

    Σπανίως ασχολούμαι με δηλώσεις (προπονητών, παικτών κλπ). Μου είναι παντελώς αδιάφορες (ειδικά αν έχω δει το ματς). Αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι τα πεπραγμένα, το έργο του καθενός και μοναδικός καθρέπτης είναι το χόρτο (πιο κλισέ πεθαίνεις).

    Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω ποιο το νόημα στις συνεντεύξεις μετά τα παιχνίδια (πλην εξαιρέσεων, αν έχει συμβεί κάτι ιδιαίτερο).

    Είναι σαν να βλέπεις μία κινηματογραφική ταινία ή μία θεατρική παράσταση και μετά να βγαίνει ο σκηνοθέτης ή ο σεναριογράφος και να αναλύει το έργο ή γιατί δεν "τράβηξε" ο δείνα πρωταγωνιστής και ο τάδε κομπάρσος!

    Γιατί; Είμαστε λαός του κουτσομπολιού, του μπλα - μπλα. Πιο πολύ ασχολούμαστε με τα "γύρω - γύρω" παρά με το ποδόσφαιρο.

    Στο θέμα της Ευρωπαϊκής κλήρωσης του Ολυμπιακού υπάρχει μία (πιθανώς) επώδυνη και μία ευχάριστη πλευρά. Ποια είναι η ευχάριστη; Ότι κανείς δεν θα γκρινιάξει αν δεν προκριθεί στην επόμενη φάση (αρκεί να μην "ξεφύγουν" κάποια ματς).

    Αν πάρει την 3η θέση όλα μία χαρά. Και -συμφωνώντας απόλυτα μαζί σου- απορώ γιατί μας "ξινίζει" το Europa League. Τόσες φορές το έχουμε κατακτήσει που δεν μας κάνει αίσθηση;

    Kanthare, όλα καλά αδερφέ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γεια σου, Μπαλαντέρ! Όλα καλά! Εσύ;

    Προτιμώ έναν προπονητή που προβαίνει σε τετρμμένες δηλώσεις, παρά έναν προπονητή που γίνεται προκλητικός ή έχει ύφος χιλίων καρδιναλίων. Το θέμα είναι ότι ελάχιστοι προπονητές λένε κάτι όταν μιλούν. Είναι σαν τους πολιτικούς ένα πράγμα. Μπορεί να μιλάς αλλά θα πρέπει να έχει και κάτι να πεις.

    Αναφορικά με την κλήρωση του Ολυμπιακού, δεν ξέρω ακριβώς τι πρέπει να περιμένω. Και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί αρκετές ελληνικές ομάδες σνομπάρουν το πρώην Ουέφα. Αν μια ελληνική ομάδα θέλει να διακριθεί στην Ευρώπη, το Europa αποτελεί μονόδρομο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η Εθνική πρέπει να ξορκίσει την κατάρα της Κόστα Ρίκα ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Με έναν κανονικό προπονητή ίσως την ξορκίσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...