Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

Παλαιά τρικ και ντεμοντέ συστήματα

Χάρηκα με την νίκη της Βασιλείας μέσα στο Λονδίνο. Όχι, δεν έχω κάτι εναντίον της Τσέλσι ή του Μουρίνιο. Αλλά πάντα μου άρεσαν οι νίκες των Δαβίδ απέναντι στους Γολιάθ. Εκεί έγκειται η μαγεία του ποδοσφαίρου. Στο απρόοπτο. Πήραν και μια μίνι εκδίκηση, αν μπορεί κανείς να το θέσει καθ' αυτόν τον τρόπο, για τον περσινό αποκλεισμό στα ημιτελικά του πρώην Ουέφα. Αν, λοιπόν, δεν έπαιζε η Νάπολι με την Ντόρτμουντ, την Βασιλεία θα έβλεπα.


Στο θέμα μας, όμως. Στο Σαν Πάολο βρέθηκαν αντιμέτωπες δυο διαφορετικές ομάδες. Από τη μία πλευρά το μεγαλύτερο αίνιγμα κι από την άλλη η μαρμάγκα. Αμφότερες ξεκίνησαν με το ίδιο σύστημα (4-2-3-1), αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είχαν και την ίδια διάταξη στο χώρο. Για παράδειγμα, ο ρόλος του Λεβαντόφσκι είναι αισθητά διαφορετικός από εκείνον του Χιγκουαΐν. Ο Πολώνος συνηθίζει να βγαίνει εκτός περιοχής, είναι περισσότερο στατικός και παίζει συχνά με πλάτη, ενώ ο φορ της Νάπολι είναι σαφώς πιο κινητικός, παίζει συχνά στο όριο του οφσάιντ και συνήθως εκτελεί μέσα από την περιοχή. Τα ίδια ισχύουν για τα πλάγια μπακ. Αυτά των Ναπολιτάνων είναι ιδιαίτερα επιθετικά (Μάτζιο και Σούνιγκα), δίνοτας μεγάλο πλάτος, ενώ εκείνα των Γερμανών δεν αρέσκονται να παίρνουν μέτρα στον ασβέστη. Μερική εξαίρεση αποτελεί ο κατά συνθήκη δεξιός μπακ, ο Γκροσκρόιτς, ο οποίος προσπαθούσε να βοηθήσει την επιθετική τριάδα, αλλά δεν τα κατάφερε με συνέπεια. Δεν ήταν κι εύκολο. Ο Μχιταριάν ήταν απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα, οι Μπέντερ και Σαχίν είχαν χάσει τη μάχη από τους Μπεχράμι και Ινλέρ, με τον τελευταίο να επωμίζεται και την οργάνωση του παιχνιδιού, ενώ για κάποιο λόγο που αγνοώ η Ντόρτμουντ έπαιξε με πολύ μικρό πλάτος, σχετικά χαμηλό τέμπο και κάπως χαλαρή άμυνα. Στο πρώτο ημίχρονο, λοιπόν, η Νάπολι ήταν σαφώς πιο ορεξάτη, πιο κινητική και σίγουρα πιο ουσιαστική, και η Ντόρμουντ φαινόταν τακτικά μπερδεμένη και κάπως άνευρη.

Η βραδιά, όμως, επιφύλασσε αρκετές εκπλήξεις. Στην αρχή είχαμε την αποβολή του εκδηλωτικού Κλοπ (φώτο), ο οποίος παραδέχτηκε το λάθος του, έπειτα τραυματίστηκε ο Χούμελς, ο οποίος παίζει με την μπάλα κάτω και συχνά την κουβαλάει, και στη συνέχεια ο Βαϊντενφέλερ, μεταμορφώμενος σε Αντώνη Μήνου, ξέχασε ότι απαγορεύεται να πιάνει το τόπι με τα χέρια εκτός περιοχής. Όλα ανάποδα, λοιπόν. Υποθέτω, όμως, ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι και χειρότερα. Μολαταύτα, παρά την πίεση των Ιταλών για ένα δεύτερο γκολ, με την άμυνα των γηπεδούχων σε εκείνο το χρονικό σημείο να βρίσκεται πολύ ψηλά, οι παίχτες του Κλοπ άντεξαν. Οι αντιδράσεις τους, βέβαια, στην άμυνα έδειχναν πανικό, κυρίως λόγω της μη ανταπόκρισης του Μπέντερ σε ρόλο σέντερ μπακ, αλλά, επιμένω, άντεξαν. Η κυριαρχία των γηπεδούχων εξαργυρώθηκε με μια στημένη φάση, υπέροχα εκτελεσμένη από τον Ινσίνιε. Η Νάπολι κρατούσε υψηλό τέμπο, διατηρούσε το πλάτος και είχε την κατοχή μπάλας. Όλα συνηγορούσαν σε μια σχετικά εύκολη επικράτηση απέναντι σε έναν ποιοτικό αντίπαλο. Οι Γερμανοί, όμως, είχαν άλλη άποψη. Παρά το γεγονός ότι δεν έχουν εκπαιδευτεί στο να αγωνίζονται με παίχτη λιγότερο, καθώς δεν τους ταιριάζει το ποδόσφαιρο αναμονής και το παιχνίδι χωρίς την μπάλα στα πόδια τους, προσπάθησαν να αντιδράσουν, επιστρατεύοντας ένα παλαιό τρικ του ποδοσφαίρου. Σίγουρα, ο Ρόις φαινόταν βαρυκόκκαλος κι ο Λεβαντόσκι ήταν απομονωμένος, και, ναι, η Νάπολι από ένα σημείο και μετά επέλεξε να ρίξει τον μεταβολισμό και να οπισθοχωρήσει τις γραμμές τις, ώστε να προφυλάξει το αποτέλεσμα, αλλά στο ποδόσφαιρο υπάρχουν στιγμές που τέτοια στοιχεία έχουν μικρή σημασία. Τι έκανε, λοιπόν, η Ντόρτμουντ; Επέλεξε συνειδητά να κρατήσει μεγάλη απόσταση μεταξύ αμυντικής και επιθετικής γραμμής. Το αμυντικό βάθος των Γερμανών φαινόταν ελκυστικό στους γηπεδούχους, οι οποίοι ανέβαιναν, μάλλον με τακτική αφέλεια, ψηλά να πιέσουν. Οι μεσαίες γραμμές σχεδόν εξαφανίστηκαν. Το αποτέλεσμα ήταν με το που έπαιρνε πάσα ο Σαχίν να την εκτοξεύει προς το αντίπαλο τερέν, όπου καιροφυλακτούσαν ακροβολισμένοι οι Λεβαντόφσκι, Ρόις και Ομπαμεγιάνγκ. Το κόλπο, εν πολλοίς, έπιασε, το παιχνίδι απέκτησε εκ νέου ενδιαφέρον και η Νάπολι προς το τέλος του ματς τα χρειάστηκε. Τη νίκη, πάντως, πάντοτε με βάση την εικόνα του παιχνιδιού, την άξιζε.


Δεν την άξιζε, όμως, ο Π.Α.Ο.Κ. Με τον σπίκερ να μάς έχει πρήξει τα τομπολίνια για την άδεια Τούμπα και τους ψηλούς παίχτες της Σαχτιόρ. Με τα γκολ του Π.Α.Ο.Κ. να προέρχονται από δυο στημένες φάσεις. Σκεφτείτε οι Καζάκοι να μην ήταν ψηλοί. Ο σπίκερ δεν θα ήξερε τι να πει κι ο Π.Α.Ο.Κ. θα είχε πετύχει 27 γκολ. Τέλος πάντων. Η τακτική ανάλυση του ματς ήταν πολύ εύκολη. Τόσο εύκολη που μέχρι κι εγώ κατάφερα να την αποκρυπτογραφήσω. Ο προπονητής των φιλοξενουμένων απέδειξε ότι ο τακτικός ρεαλισμός δεν έχει να κάνει με πασέ και ντεμοντέ συστήματα. Το λέω αυτό, διότι κάποτε, όταν ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε εκτός έδρας την Μπάρτσα, ο Νιόμπλιας αρνήθηκε να παρατάξει ένα σχήμα με τρία σέντερ μπακ. Το αποτέλεσμα το ξέρουμε όλοι.  Επομένως, όταν είσαι αδύναμος, όταν γνωρίζεις ότι είσαι αδύναμος, πετάς τρία στόπερ, δίνεις βάθος στην αμυντική γραμμή και προσπαθείς με ελάχιστες φάσεις να κλέψεις το παιχνίδι. Ακόμα και να χάσεις, δεν ξεφτιλίζεσαι. Η Σαχτιόρ, λοιπόν, προσπάθησε ένα παίξει ένα ποδόσφαιρο αναμονής, με διπλή γραμμή άμυνας πίσω από τη σέντρα, περιμένοντας υπομονετικά το λάθος του αντιπάλου, σε επίθεση και άμυνα.

Ο Π.Α.Ο.Κ., πάλι, ήταν απογοήτευση. Δεν κατάλαβα γιατί έπαιζε άμυνα, και μάλιστα χαλαρή άμυνα, στα 2/4 του γηπέδου. Εγκληματική αντίδραση στην κατοχή μπάλας του αντιπάλου. Αν δεν παίξεις επιθετική άμυνα και δεν πιέσεις ψηλά μια άτεχνη ομάδα που πανικοβάλλεται εύκολα, πότε θα το κάνεις; Όταν φας γκολ; Μάλλον, ναι. Αλλά και η ανάπτυξη της ομάδας δεν ήταν ορθολογική. Ο Νίνης έφαγε δυο κλωτσιές και δεν ξαναπλησίασε αντίπαλο, ενώ τα ακραία χαφ συνέκλιναν ανεπιτυχώς προς τον άξονα. Ο μόνος που στάθηκε στο ύψος του ήταν ο Λαζάρ, ο οποίος έσπρωχνε την ομάδα μπροστά και μετατρεπόταν σε κρυφό κυνηγό, και ο Τζαβέλλας που όργωσε την αριστερή πλευρά και έβγαζε φαρμακερές σέντρες. Οι υπόλοιποι παίρνουν ελλειμματικό βαθμό -γιατί δεν ξεκίνησε ο Σαλπιγγίδης; Στο δεύτερο μέρος, κι αφού ο Π.Α.Ο.Κ. δέχτηκε το γκολ, το τέμπο ανέβηκε κάπως, το πλάτος μεγάλωσε και η πίεση γνώρισε ένταση -όμως, είναι φανερό ότι προβληματίζεται να διασπάσει κλειστές άμυνες. Εντούτοις, δεν κατάλαβα γιατί βγήκε ο Λαζάρ, αντί του soft Νίνη, κι ο Τζαβέλλας, ασχέτως της καλής εμφάνισης του Λίνο. Επίσης, δεν κατάλαβα γιατί στην προσπάθεια των γηπεδούχων να κυνηγήσουν το γκολ, υπήρχαν τόσο αργές επιστροφές. Αν οι Καζάκοι ήξεραν λίγο μπάλα και μπορούσαν να πασάρουν σωστά στα οχτώ μέτρα, οι παίχτες του Στέφενς (φώτο) θα έκαναν τεμενάδες στον Αλλάχ και στον Βούδα για το γεγονός ότι η Τούμπα ήταν άδεια από οπαδούς.

Υ.Γ.1 Δεν καταλαβαίνω που αποσκοπεί όλη αυτή η κουβέντα για την Χρυσή Αυγή. Μερικώς υπεύθυνες για την άνοδο της Χρυσής Αυγής, η οποία προήλθε από αντίδραση του κόσμου -από λανθασμένη αντίδραση: δεν διορθώνουμε το λάθος με λάθος-, είναι οι πολιτικές που ακολουθούσαν τόσα χρόνια οι εξέχοντες πολιτικοί και οι συμπεριφορές των Μ.Μ.Ε. που απέκλειαν το κόμμα του Μιχαλολιάκου από κάθε έννοια διαλόγου -διάλογος: εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα. Επομένως, τα πράγματα είναι πολύ απλά. Η Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να τεθεί εκτός Βουλής με κανένα νομοσχέδιο. Αυτά είναι αερολογίες και πομφόλυγες. Ούτε μπορεί να αποκλειστεί με φασιστικούς τρόπους από ανθρώπους που το παίζουν αντιφασίστες. Να χαρώ την Δημοκρατία μας. Ο μόνος που μπορεί να βγάλει την Χρυσή Αυγή εκτός Βουλής είναι εκείνος που την έβαλε εξαρχής: ο ελληνικός λαός.

Υ.Γ.2 Η παρακάτω ιστορία είναι αληθινή, πραγματική και αυθεντική. Ο τύπος, λοιπόν, έχει σπαμπάρει το γκομενάκι και πάει, γεμάτος αυτοπεποίθηση, να της μιλήσει:

- Δεν μου λες, είσαι να πάμε τώρα έξω να τη βρούμε στο αλλιώτικο;
- Φίλε, εγώ είμαι από τον Πειραιά.
- Όπα, sorry, δεν το ήξερα!

Υ.Γ.3 Μεγάλη κομματάρα.

...You can be anything you want to be, Just turn yourself into anything you think that you could ever be, Be free with your tempo be free be free, Surrender your ego be free be free to yourself...

12 σχόλια:

  1. Είσαι άδικος με τον ΠΑΟΚ. Πάντα υπάρχει πρόβλημα όταν ο αντίπαλος παίζει με πούλμαν μπροστά από το τέρμα. Εκτός αν ανήκεις στην ελίτ του ποδοσφαίρου και ο ΠΑΟΚ φυσικά δεν ανήκει.

    Κάνει και ένα πέναλτι από ερασιτεχνική κατηγορία ο ... έμπειρος, ο ωραίος Αλέξανδρος είναι αργός, πολύ αργός, ο Λούκας σύντομα θα κάνει παρέα στον Τσε. Διαβασμένοι οι άλλοι με double team πάνω στον Στοχ μόλις έπαιρνε τη μπάλα. Και ο Στέφενς στην κερκίδα, οπότε αργές και οι δικές του αντιδράσεις.

    Παρ' όλα αυτά κάνει την αλλαγή που γύρισε το ματσάκι. Βάζει μέσα τον παιχταρά γερο Λίνο και άλλαξε όλη η μορφή του αγώνα.

    Η αλλαγή του Λαζάρ δεν έχει ποδοσφαιρική εξήγηση, έχει όμως αθλητική. Δεν άντεχε άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χάρης

    Είδα το Napoli - Borussia Dortmund και απογοητεύτηκα, περίμενα πιο ανοικτό παιχνίδι. Η μεν Napoli δεν είναι η κλασική ιταλική ομάδα που κλωτσάει, ενώ η Dortmund έχει ξεκινήσει δυνατά στην Bundesliga. Αντ' αυτού είδα ένα σχετικά κλειστό ματσάκι. Οι Γερμανοί πιάστηκαν κορόιδα και φάγανε το πρώτο γκολ από κόρνερ ενώ ο Subotic είχε βγει τραυματίας και περίμενε να ξαναμπεί. Όσο και να φωνάζει για αδικία ο Klopp, που αποβλήθηκε δικαίως, έχει άδικο. Καλώς ή κακώς, παίζουν μπάλα μόνο όσοι είναι ήδη στο χόρτο και όχι όσοι είναι εκτός αγωνιστικού χώρου. Μετά αποβλήθηκε βλακωδώς και ο Weidenveller για κωλόχερο εκτός περιοχής. Μου έκανε εντύπωση που δεν έβαλε τον Παπασταθόπουλο (αν ήταν στην αποστολή) αντί του τραυματία Ηummels που αποχώρησε, και γύρισε τον γερο-Bender στην άμυνα, όπου και δεν ταίριαξε. Το 2ο ημίχρονο δεν το είδα ελέω Ευρωμπάσκετ (Σλοβενία-Γαλλία), αλλά είδα τον Insigne να βάζει γκολάρα με φάουλ και ο καημένος ο τερματοφύλακας έφαγε τα μούτρα του στο δοκάρι όπως έπεφτε. Εν τέλει η Napoli πήρε την νίκη με 2-1.

    Το ΠΑΟΚ-Σαχτιόρ Καρα-κάτι δεν το μελέτησα. Απλώς άνοιξα την τηλεόραση και πότε-πότε έριχνα μια ματιά. Ακόμα κι έτσι ήταν απίστευτα ανιαρό θέαμα. Ο Τζαβέλλας δεν τον είδα να κάνει κάτι ιδιαίτερο, και ο γερο-Λίνο που τον άλλαξε και του ρίχνει μια 10ετία και βάλε έκανε περισσότερα πράγματα (μάλλον ο Γιώργος άρχισε τα πολλά τσιγάρα μου φαίνεται, θα του τα μάθει ο Κατσουράνης καλύτερα). Ο Νίνης φλύαρος να κάνει την μία ψόφια σέντρα μετά την άλλη, που έδιωχναν οι "πανύψηλοι" γιδοβοσκοί. Ο Κώστας "εξυπνότερος-αλλά-όχι-τόσο-τρεχαλατζής-έλληνας-παίκτης" Κατσουράνης έκανε ένα μαλακισμένο πέναλτυ, και ο ΠΑΟΚ μετά έτρεχε και δεν έφτανε. Εν τέλει έβαλαν 2 γκολ από στημένα και νίκησαν 2-1, χωρίς να παίξουν καθόλου μπάλα. Ειδικά το θέαμα με τον Στοχ να προσπαθεί κάθε φορά που είχε την μπάλα να βρει χώρο να σουτάρει από μακρυά, ήταν αποκρουστικό.

    Αυτά τα τελευταία με την Χρυσή Αυγή (τους οποίους δεν ψηφίζω, το ξεκαθαρίζω) είναι επικοινωνιακά τρικ. Να λέμε καμιά μαλακία να περνά η ώρα. Άρτος και θεάματα. Κανείς δεν μπορεί να κυρήξει εκτός Νόμου κανένα Κόμμα, ειδικά όταν καλώς ή κακώς έχει ψηφιστεί από το 7% του εκλογικού σώματος. Κι εδώ που τα λέμε, γιατί να κηρυχθεί η ΧΑ εκτός Νόμου, ενώ το ΚΚΕ (που φωνάζουν για "ανυπακοή στο Σύνταγμα", άρα ποιός είναι εκτός Νόμου?) όχι?

    Η λυπηρή είδηση της δολοφονίας του ράπερ (που ίσως και να πήγαινε γυρεύοντας, δεν ξέρω να πω) από έναν Χρυσαυγίτη (ή "Χρυσαυγίτη", διαλέγετε και παίρνετε) έγινε σύμβολο της Αριστεράς σαν τον Αλέξη το 2008, σε λιγότερο από 24 ώρες! Ήρωες να 'ναι, κι ό,τι να 'ναι! Και όλα αυτά στον ιερό αγώνα εναντίον της ακροδεξιάς! Λες και η ακροαριστερά είναι καλύτερη (που δεν είναι, απλώς φέρονται πιο έξυπνα και λιγότερο άγαρμπα από την ΧΑ). Σκοτώθηκε ένας αριστερός και ο δολοφόνος του κατά σατανική σύμπτωση ομολογεί ότι είναι οπαδός/μέλος της ΧΑ! Ενώ αν το έργο ήταν ανάποδα (δολοφονία ακροδεξιού από ομολογούντα αριστερό/αναρχικό), τί θα ακούγαμε? Για προβοκάτσια και για προσπάθεια σπίλωσης της Αριστεράς.

    Κάποτε πρέπει να καταλάβουμε ότι οι πολιτικές διαχωριστικές γραμμές Αριστερά-Δεξιά στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν, και ότι μόνο κακό θα προκύπτει από μια τέτοια σκοπίμως διαιωνιζόμενη κόντρα. Γέλιο και θλίψη προκαλεί το θέαμα να βλέπεις σήμερα παιδιά 20 χρονών στα Πανεπιστήμια να προπονούνται για κομματάρχες και να μιλάνε με πάθος για πράγματα και καταστάσεις που δεν έζησαν και τους δασκάλεψαν, όπως ο Πόλεμος, η Κατοχή, η Αντίσταση, ο Εμφύλιος, οι εξορίες, οι παρακρατικοί του 1960, η Χούντα, το Πολυτεχνείο, και όλα αυτά.

    Λυπάμαι για αυτά που λέω, σίγουρα είναι θλιβερή η απώλεια ενός ανθρώπου, αλλά άλλο τόσο θλιβερή είναι η σκύλευση του πτώματός του από τα συντρόφια για πολιτική σκοπιμότητα, αντί να τον σεβαστούν και να τον τιμήσουν πραγματικά, πόσο μάλλον να κινηθούν σωστά για την αντιμετώπιση της βίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπουργέ, αν κάποιος είναι άδικος με τον ΠΑΟΚ, είναι ο ίδιος ο ΠΑΟΚ.

    Αν ο Πρόεδρος ισχυρίζεται ότι θα σαρώσει τα πάντα, οι οπαδοί ότι θα χτίσουν την δικιά τους παράγκα, οι δημοσιογράφοι ότι μεγάλωσε το πουλί τους και όλοι αυτοί λένε για πρωταθλήματα, τσου λου, και τελικούς στο πρώην Ουέφα, δεν φταίω εγώ αν δεν μπορούν να μετατρέψουν τα λόγια τους σε πράξεις και να διασπάσουν μια κλειστή άμυνα. Η εικόνα του ΠΑΟΚ για μια ομάδα που θέλει να γίνει όλα αυτά ήταν απογοητευτική. Όφειλε να έχει μελετήσει τον αντίπαλο και να τον πνίξει από την πρώτη στιγμή. Το σκάουτινγκ μου φάνηκε ερασιτεχνικό. Και η άδεια Τούμπα με τον Στέφενς τιμωρημένο δεν πρέπει να αποτελούν άλλοθι. Αυτά είναι δικαιολογίες του κώλου.

    Αντίθετα οι παίχτες της Σαχτιόρ δεν μπορούσαν να κάνουν κοντρόλ και να πασάρουν στα οχτώ μέτρα. Όμως, τακτικά ήταν δουλεμένη ομάδα και καλά διαβασμένη (κλισέ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χάρη, το Νάπολι - Ντόρτμουντ το περίμενα κι εγώ πιο ανοιχτό. Μάλλον για αυτό ευθύνεται η Ντόρτμουντ, η οποία παρουσιάστηκε νωχελική. Γενικώς δεν της πήγε το παιχνίδι, με τους τραυματισμούς, τις αποβολές και την τακτική αναγκαιότητα. Αλλά κι αυτά μέσα είναι. Όμως και η Νάπολι, αν εξαιρέσεις την τακτική αφέλεια του τελευταίου δεκαλέπτου, ήταν καλά στημένη από την Μπενίτεθ. Το τρίγωνο με βάση τους Ινλέρ - Μπεχράμι και κορυφή τον Χάμσικ τα κάνει όλα και συμφέρει.

    Το ματς του ΠΑΟΚ ήταν απογοήτευση. Με τέτοιες ομάδες μπαίνεις μέσα, τις πιάνεις από το λαιμό και δεν τις αφήνεις να πάρουν ανάσα. Οι παίχτες του ΠΑΟΚ μου φάνηκε ότι έκαναν αγγαρεία. Μα είναι δυνατόν να έπαιζαν χαλαρή άμυνα στα 2/4 του γηπέδου; Ακόμα δεν μπορώ να το χωνέψω. Κι όταν διαπίστωσαν ότι δυσκολεύονται και απόφάσισαν να παίξουν λίγο ποδόσφαιρο, μετά το ημίχρονο και ιδίως αφού έφαγαν το γκολ, δεν μπορούσαν να διασπάσουν την άμυνα. Την νίκη, πάντως, δεν την άξιζαν σε καμία περίπτωση. Όσο για το πέναλτι του Κατσουράνη, συγγνώμη, αλλά θεωρώ πως σωστά το έδωσε ο ρεφ. Κι ας έλεγαν όλοι για υπερβολικό σφύριγμα και τρίχες κατσαρές. Αφού ο λακαμάς ο Κατσουράνης σηκώνει τα χέρια ψηλά, και καλά δεν κάνει τίποτα, και πετάει το ποδαράκι του έξω. Έχουμε πει χιλιάδες φορές ότι το παιδί δεν μπορεί να παίξει σέντερ μπακ. Εκτός αν δίπλα του βρίσκονται άλλα δυο στόπερ σε μια διάταξη με τρεις κεντρικούς αμυντικούς. Αλλού πρέπει να παίζει. Τέλος πάντων.

    Όπως είδες δεν έγραψα τίποτα για την δολοφονία αυτού του τύπου. Και δεν θέλω να γράψω. Τι να γράψω, δηλαδή; Τα αυτονόητα; Ότι πάνε όλα τα κοράκια να εκμεταλλευτούν καταστάσεις και να καπηλευτούν το πτώμα; Ότι προσπάθησαν από το πρώτο δευτερόλεπτο να μπλέξουν την Χρυσή Αυγή στη δολοφονία; Μπορεί και να είναι υπεύθυνη 100000%, κι αν είναι να τιμωρηθούν οι ένοχοι σύμφωνα με τη νομοθεσία, αλλά από το πρώτο δευτερόλεπτο, χωρίς αποδείξεις, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να εμπλέξουν την Χρυσή Αυγή. Να μιλάνε για ηθική οι ανήθικοι άνθρωποι; Ναι, δυστυχώς.

    Οι δημοσιογράφοι το παίζουν δάσκαλοι δεοντολογίας και οι πολιτικοί θυμούνται την Δημοκρατία όποτε τους συμφέρει. Το να μιλάνε αυτοί οι πολιτικοί για ήθος, δημοκρατικούς θεσμούς και αξίες είναι σαν να δίνω εγώ προσωπικά ποδοσφαιρικές συμβουλές στον Γκουαρντιόλα για το πως να στήσει την Μπάγερν. Ε, λοιπόν, αυτός ο υποκριτικός μηχανισμός, σχεδόν από όλους, με εκνευρίζει και με στεναχωρεί. Και βλέπω ότι ελάχιστοι αντιλαμβάνονται αυτό που λες και λέω.

    Κλείνοντας, επαναλαμβάνω, και μακάρι να το βάλουμε καλά στο μυαλό μας, ότι μόνον ο ελληνικός λαός μπορεί να βγάλει την Χρυσή Αυγή από την Βουλή. Ουδείς άλλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να με συμπαθάς, αλλά οι δηλώσεις προέδρου, φιλάθλων και - ειδικά - δημοσιογράφων δεν παίζουν μπάλα. Ή είσαι σοβαρό ιστολόγιο ή να σου κόψω την επιχορήγηση.

    Ακόμα και ο Ολυμπιακός στη Σουπερλίγκα, παρότι έχει θεωρητικά το καλύτερο ρόστερ, αν βρει ένα αντίπαλο με 8-9 παίκτες πίσω από τη μπάλα, ψυχωμένους και χαλκέντερους (διπλοκλισέ) θα φτύσει αίμα να σκοράρει. Εκτός αν έχει στην αποστολή Γιαχοτριτσώνηδες. Αν μάλιστα ο διαιτητής δώσει σε βάρος του ένα τέτοιο πέναλτι δύσκολα θα μπορέσει να το διαχειριστεί.

    Θέλει δουλειά ο ΠΑΟΚ, δεν είναι στρωτή ομάδα. Αλλά έχει χαρακτήρα. Παίζει χωρίς πανικό παρότι το ματσάκι λήγει. Και το γυρίζει παρ΄ όλες τις αντιξοότητες (για τις οποίες φέρει ευθύνη). Αξίζει λοιπόν 100% τη νίκη. Και όχι μόνο γιατί την κατέκτησε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπουργέ, μα δεν αναφέρομαι μόνο στο σκοράρισμα και ''στο θα φτύσει αίμα για να σκοράρει''. Εξάλλου, έβαλε ο ΠΑΟΚ δυο γκολ και πήρε το παιχνίδι -αν και επιμένω ότι δεν άξιζε να κερδίσει καθώς τακτικά δεν έδειξε το παραμικρό. Το θέμα είναι πως κυνηγάς το γκολ και τι κάνεις για να το πετύχεις. Ο ΠΑΟΚ δεν έκανε σχεδόν τίποτα. Και το χειρότερο όλων ήταν η αμυντική του προσήλωση. Ο ΠΑΟΚ έπαιζε μια περίεργη άμυνα. Από την μία περίμενε τον αντίπαλο στο μισό γήπεδο, δίνοντάς του πολύτιμες ανάσες, κι από την άλλη δεν πίεζε στο ελάχιστο! Δεν μιλάμε για ελαστική άμυνα, δεν μιλάμε για επιθετική άμυνα, δεν μιλάμε για ποδόσφαιρο αναμονής, ούτε για ποιοτικότερο αντίπαλο. Αυτός ο τρόπος άμυνας απέναντι σε μια τέτοια ομάδα δεν έβγαζε νόημα από πουθενά κι αν το έπιανες.

    Όσο για τους Προέδρους, τους οπαδούς και τους δημοσιογράφους, ξεχνάς κάτι πολύ σημαντικό. Ότι οι παίχτες δεν ζουν σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον. Μια ομάδα αποτελεί ένα ανοιχτό σύστημα, ένα δυναμικό σύστημα, το οποίο δέχεται επιρροές και επιδράσεις από το εξωτερικό περιβάλλον, και συχνά, σχεδόν πάντα, λαμβάνει, αλληλεπιδρώντας, την αύρα των προαναφερθέντων ανθρώπων ή συνόλων. Μην υποτιμάς αυτήν την αύρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Έλα μωρέ τώρα που δεν άξιζε τη νίκη. Γιατί οι άλλοι τι έκαναν; Πήραν ένα πέναλτι, δίκαιο μεν αλλά γελοίο και τον Χακόμπο κόντεψε να τον πάρει ο ύπνος.

    Αμυντικά πράγματι έχει θέματα ο ΠΑΟΚ, ειδικά με Τζιόλη. Στο 4-2-3-1 παίζουν Λάζαρ με Κάτσε και τέλος. Θα τις φέρει τις ισορροπίες ο Στέφενς, τις ξέρει αλλά κάνει πολιτική μέχρι να πάρει χαμπάρι και να διώξει ο Ιβάν τα λαμόγια που βρίσκονται στη διοίκηση και στο ρόστερ και αλληλοϋποστηρίζονται.

    Ο Αλέξανδρος να πάει να κουμαντάρει το ξενοδοχείο του στην παραλία Κατερίνης και να βγάλει έξω καμιά σελέμπριτυ. Ας τηλεφωνήσει στον Γιούρκα που είναι διαθέσιμος και με ένα σκασμό τηλέφωνα στο καρνέ του.

    Ο Όφις δεν μας δάγκωσε, 1-0 και στο σπίτι γρήγορα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Υπουργέ, κατά την γνώμη μου, οι άλλοι που λες, έκαναν πολλά περισσότερα από τον ΠΑΟΚ. Μιλάω πάντα τακτικά.

    Ο ΠΑΟΚ έχει αμυντικά προβλήματα για κάποιους λόγους. Ας εξετάσουμε μερικούς. Πρώτον, ο Κατσουράνης δεν μπορεί να παίξει σέντερ μπακ. Το λέω χρόνια. Δεύτερον, τα ακραία χαφ δεν δείχνουν ιδιαίτερη διάθεση να μαρκάρουν. Ειδικά όταν τα πλάγια μπακ παίρνουν μέτρα στην πλευρά, η αλληλοκάλυψη πρέπει να υεωρείται δεδομένη, αλλά δεν είναι. Τρίτον, η απουσία του Σάλπι είναι πάντα πλήγμα για το αμυντικό παιχνίδι της ομάδας. Τέταρτον, εξαιρώντας τον Τζιόλη, η ομάδα δεν έχει ψηλά χαφ, με αποτέλεσμα να έχει πρόβλημα στα στημένα. Πάλι καλά που αυτός ο Λόπεζ, ή όπως αλλιώς λέγεται, φαίνεται να είναι πολύ καλός κεφαλοσφαιριστής. Πέμπτον, η ομάδα είναι πολύ soft. Και με παίχτες τύπου Νίνη γίνεται ακόμα πιο soft.

    Ο Ιβάν είναι απασχολημένος με το να υπόσχεται. Νταξ, είναι τζάμπα, αλλά το έχει παρακάνει ο αλητάμπουρας.

    Ο ΟΦΗ έχασε το Χ μέσα από τα χέρια του. Είδα το δεύτερο ημίχρονο. Και είδα την κόκκινη του αμυντικού του ΟΦΗ. Το επίπεδο του πρωταθλήματος είναι χαμηλότατο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τακτικά ήταν καλύτερη η Γκαραγκάντι. Αναλογίσου όμως πόσο εύκολο είναι αυτό όταν το γήπεδο είναι μικρό, δηλαδή το μισό.

    Για να πάρει την ισοπαλία ο Όφις έπρεπε να μη δεχτεί γκολ. Ή, αφού το δέχτηκε, να μπορέσει να το ανταποδώσει. Έστω να προσπαθήσει να το ανταποδώσει. Τίποτε απ' όλα αυτά δεν έκανε, γι' αυτό έχασε δίκαια. Και αν δεν αλλάξει πράγματα στο παιχνίδι του είναι ένας από τους τρεις για υποβιβασμό. Με 1 γκολ σε 5 παιχνίδια σημαίνει ότι δεν ξέρεις να παίξεις μπάλα και δεν πας πουθενά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Θεωρείς τον ΟΦΗ υποψήφιο για υποβιβασμό; Μπορεί και να είναι. Δεν έχω πειστεί ακόμα. Πάντως, θα γίνει μεγάλη μάχη στην ουρά.

    Δεν λέω ότι δεν έχασε δίκαια. Να μην έκανε την μαλακία ο αμυντικός. Μιλάμε για αντίδραση ερασιτεχνικού επιπέδου. Αλλά κι ο ΠΑΟ έχει πολλά προβλήματα. Και βλέπω ότι αρκετοί Παναθηναϊκοί το καταλαβαίνουν και δεν παρασύρονται από τη νίκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όπως ακριβώς τα υπολόγιζα προχθές:

    Ακόμα και ο Ολυμπιακός στη Σουπερλίγκα, παρότι έχει θεωρητικά το καλύτερο ρόστερ, αν βρει ένα αντίπαλο με 8-9 παίκτες πίσω από τη μπάλα, ψυχωμένους και χαλκέντερους (διπλοκλισέ) θα φτύσει αίμα να σκοράρει.

    Πάρτηνε τη χθεσινή γκέλα! Που δείχνει την αξία του ΠΑΟΚ με την Άεισιχτίρ. Την ψυχολογική του ανωτερότητα σε σχέση με το Γαύρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν το είδα το ματς του Ολυμπιακού και δεν μπορώ να το κρίνω. Αλλά το ξαναλέω: δεν αναφέρομαι στο γκολ, αλλά στο τι κάνεις για να σκοράρεις και γενικά τι τακτική ακολουθείς. Ε, η τακτική του ΠΑΟΚ ήταν κάτω του μετριού. Σε ορισμένες στιγμές, δε, θα την χαρακτήριζα άθλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...