Μουρίνιο και πάσης Ευρώπης

Ένα παιχνίδι απέμενε για να κλείσει η ευρωπαϊκή σεζόν, μόνο και μόνο για να ξεκινήσει αυτό που περιμένουμε όλοι μας: το μουντιάλ. Αντιμέτωπες ήταν δυο ομάδες που έφτασαν δύσκολα στον τελικό σε κόντρα του ζευγαριού που ήλπιζε να δει ο κόσμος. Υποθέτω ότι οι περισσότεροι προτιμούσαν ένα ζευγάρι του τύπου Μάντσεστερ - Μπάρτσα. Μεταξύ μας δεν έχουν άδικο. Ωστόσο, Ίντερ και Μπάγερν δεν είναι αμελητέα μεγέθη και μάλιστα το ενδιαφέρον επικεντρώνεται και στους πάγκους των δυο ομάδων.

Ο Βαν Γκάαλ τέθηκε αντιμέτωπος με τον Μουρίνιο ή αν θέλετε ο δάσκαλος έβρισκε απέναντί του τον μαθητή. Ο Ολλανδός είχε τον Μουρίνιο βοηθό στη Μπάρτσα πριν καμιά ντουζίνα χρόνια και φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να δούμε αν ο μαθητής θα κατόρθωνε να κερδίσει τον δάσκαλο. Το γεγονός ότι και τους δυο προπονητές τους σέβομαι και τους εκτιμώ αναφορικά με τις ικανότητές τους, δεν σημαίνει κιόλας ότι τους συμπαθώ. Ειδικά για τον αλαζόνα, προκλητικό και κωλοτούμπα Μουρίνιο μετά και το ματς της Βαρκελώνης, η συμπάθειά μου έχει πέσει στο ναδίρ. Δεν ξέρω τι κάνει και πως φέρεται πίσω από τις κάμερες, αλλά μπροστά από αυτές μου φαίνεται ψεύτικος. Αντίθετα, ο προερχόμενος από την μεγάλη ολλανδική προπονητική σχολή, Λουίς Βαν Γκάαλ μου φαίνεται αρκετά αληθινός και σταράτος, ίσως διότι δεν φροντίζει να κρύψει τις αδυναμίες του. Αυτός είναι και ο λόγος που απόψε υποστήριζα την γερμανική ομάδα.

Αναφορικά με την τακτική που θα ακολουθούσαν οι δυο τεχνικοί, περίμενα ότι η μεν Μπάγερν θα παρατασσόταν με 4-4-2, η δε Ίντερ με επιθετική άμυνα ή αμυντική επίθεση και πράγματι οι ομάδες κάπως έτσι ξεκίνησαν. Αυτό που ήλπιζα ήταν να μην ξαναδώ αυτό το έκτρωμα ποδοσφαίρου που παρακολούθησα στην Βαρκελώνη. Σε μια συνομιλία με τον εαυτό μου είχα αποφασίσει ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα έκλεινα την τηλεόραση. Το ματς πάντως είχε καλό ρυθμό και έβλεπα ότι υπήρχε διάθεση να παιχτεί ποδόσφαιρο. Το παιχνίδι ήταν σχετικά ισορροπημένο με τους Σνάιντερ και Ζανέτι να ξεχωρίζουν για την Ίντερ, τη στιγμή που οι Βαυαροί μετά το 20' λεπτό έριχναν του ρυθμούς, προσπαθώντας μάταια πάντως να βρουν χώρους και να διασπάσουν την αμυντική γραμμή της Ίντερ. Με άλλα λόγια ο Μουρίνιο έδινε χώρους στην Μπάγερν, προφανώς επειδή είχε την κόντρα στο μυαλό του. Κάπως έτσι μπήκε και το πρώτο γκολ των Μιλανέζων με τον Μιλίτο να εκτελεί και να κλείνει το πρώτο ημίχρονο με τους Ιταλούς στην θέση του οδηγού. Τα πράγματα για την ομάδα του Βαν Γκάαλ γινόντουσαν αρκετά δύσκολα. Η Μπάγερν εξακολουθούσε να μην βρίσκει χώρους και αναλωνόταν σε σουτ που κατέληγαν σε μυστήριο λαϊκού ήρωα, απόρροια της υπομονής που δεν είχε. Ήταν φανερό ότι ο Τούρκος αντικαταστάτης του Ριμπερί δεν μπορούσε να αντικαταστήσει επάξια τον Γάλλο, ενώ ο Μίλερ δεν στεκόταν στο ύψος των περιστάσεων. Πέτα ρε Ολλανδέ τον Κλόζε μέσα.

Από την άλλη πλευρά, το νερό είχε ήδη μπει στο αυλάκι. Για να χάσει το κατσαρόλι η Ίντερ έπρεπε να υποπέσει σε σοβαρά λάθη και κάτι τέτοιο δεν το έβλεπα πιθανό. Παρόλα αυτά η άμυνα στο δεύτερο μέρος ένοιωθε τους Γερμανούς και έκανε κάποια τσαφάκια, ενώ παράλληλα δεν έβλεπα διατεθειμένη την ομάδα να βγει με αξιώσεις στην κόντρα. Την ίδια στιγμή ο Βαν Γκάαλ έβγαζε τον Άλτιντοπ και περνούσε τον κεφαλοσφαιριστή Κλόζε στην κορυφή της επίθεσης. Έλα όμως που ο Βαν Μπούιτεν δεν μπορεί να στρίψει και είναι τα ζα μου αργά. Η αντίδρασή του μου θύμισε ένα παλικάρι που παίζουμε μπάλα και μαρκάρει με την πλάτη. Μέχρι να γυρίσει το ένα πόδι, ζέχνει το άλλο. Ο Μιλίτο τον χιόνισε, έκανε τον 2-0 στο 69' λεπτό και κάπου εκεί η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.

Ο Ρόμπεν ήταν πολύ μόνος και καλά κλεισμένος από δυο παίχτες (Κίβου και Καμπιάσο), ειδικά από την στιγμή που έλειπε ο Ριμπερί. Το αποτέλεσμα ήταν να υπερφορτώνεται η δεξιά πλευρά της Μπάγερν με Ρόμπεν και Λαμ, έχοντας μοναδικό ''κέρδος'' να γίνεται το παιχνίδι της προβλέψιμο. Ο Κίβου και μετέπειτα ο Ζανέτι πέρασαν όμορφη βραδιά ως αριστερά μπακ. Επιπλέον, έλειπε η προσωπική ενέργεια από τους Γερμανούς. Ο Ολλανδός τεχνικός δεν μπόρεσε να κάνει κάτι για αυτά τα προβλήματα. Μπορούμε να πούμε δηλαδή ότι ο μαθητής κέρδισε τον δάσκαλο; Ναι και όχι. Ο Μουρίνιο διαθέτει ποιοτικότερα όπλα, τα οποία διαθέτουν τρομακτική φυσική κατάσταση που τους επιτρέπει να τρέχουν λες και έχουν νέφτι στον κώλο. Επιπλέον, στήνει την ομάδα χωρίς εξτρέμ, δίνει μεγάλες αρμοδιότητες στα πλάγια μπακ και παίζει υποδειγματικά την κόντρα. Απόψε ήταν καλύτερος. Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμη, αλλά αφήνω εσάς για να προσθέσετε το σχόλιο σας. Πάντως, οι Γερμανοί ένα γκολ το δικαιούνταν.

Υ.Γ.1 Έχουμε να φάμε αρκετό Βερνίκο στο μαπίδι το καλοκαίρι.

Υ.Γ.2 Το σημερινού μενού περιελάμβανε κοτόπουλο αλά κρεμ με μανιτάρια και ρύζι υπό την συνοδεία μιας παγωμένης Erdinger.

Υ.Γ.3 Τα Μιλιτέικα γκολ.