Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013

Το Ελληνόμετρο

Δεν υπάρχει μόνο το Αρειανόμετρο. Όχι, βέβαια. Για να βλέπουν και να εξακριβώνουν οι Σουπεράδες πόσο Αρειανός είσαι και, κατ' επέκταση, αν έχεις το δικαίωμα να κολλάς οπαδόσημα στο κιτρινόμαυρο άλμπουμ της κάθε σεζόν. Υφίσταται και το Ελληνόμετρο. Το οποίο μετράει τον πατριωτισμό -ή ''πατριωτισμό'': κάντε υπομονή μέχρι τον επίλογο. Και προσθέτει εκατοστά στο ελληνικό πουλί μας. Η μέτρηση πραγματοποιείται με ταχύτητα Όβερμαρς. Και θεωρείται πάντα αξιόπιστη και μη διαπραγματεύσιμη. Αν οι Θεοί του Πατριωτισμού λάβουν μια απόφαση, δύσκολα αυτή αλλάζει. Σαν τα σφυρίγματα ενός διαιτητή σε κάποιον αγώνα. Και το σημαντικότερο: είναι τζαμπέ. Από όλες τις απόψεις. Δεν απαιτεί πολύ χρόνο. Ούτε κόπο. Μόνο στόμα. Όσο για χρήμα; Ελάχιστο. Ένα κομμάτι ύφασμα και ένα σπρέι φτάνουν και περισσεύουν. Τίποτα άλλο δεν χρειάζεται. Ούτε καν επιχειρήματα, λογικά ή παράλογα. Άντε και μια βροντερή φωνή, κλίμακας 4. Σαν αυτή του Γιάννη Μποσταντζόγλου (φώτο). Αλλά μάλλον την ίδια δουλειά κάνουν και οι φωνητικές χορδές του Άδωνι ή του Καμμένου. Μέγιστοι πατριώτες και οι δυο. Εμείς, αλήθεια, πότε θυμόμαστε να είμαστε πατριώτες; Όταν ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος, προφανώς προς όφελος της πατρίδος, μάς πίνουν το αίμα με φόρους και χαράτσια; Όταν η Χρυσή Αυγή διοργανώνει, πάντοτε άρτια, αυτές τις υπέροχες συγκεντρώσεις και δηλώνει με στόμφο ότι δεν υπάρχει ούτε ένας νόμιμος μετανάστης; Όταν στεκόμαστε στο φωτεινό σηματοδότη και διαπιστώνουμε ότι ο Πακιστανός με την βούρτσα και τον κουβά στο χέρι, (μάς) δημιουργεί ένα είδος αισθητικής ρύπανσης; Όταν μάς κάνει κέφι κι όποτε μάς συμφέρει; Εν τέλει, τι προσπαθούμε να μασκαρέψουμε με τον (ντεμέκ) πατριωτισμό; Διότι είναι σίγουρο ότι τον χρησιμοποιούμε για να καλύψουμε τεχνηέντως δεδομένες ανεπάρκειες. Είτε αυτές αναφέρονται στην πολιτική, είτε στην προσωπική μας ζωή, είτε σε ηθικοπλαστικά ζητήματα.


Ναι, το ξέρω, η εισαγωγή είναι μακροσκελής. Ζητώ άφεση αμαρτιών και συγχώρεση. Αλλά, πρωτίστως, ζητώ να καταλάβουμε πως η τωρινή κρίση, την οποία βιώνουμε ποικιλοτρόπως, είναι κυρίως αξιακή -η οικονομική κρίση αποτελεί το αποτέλεσμα κι όχι το πρωτογενές αίτιο. Τι προκαλεί μια αξιακή κρίση; Νοητική σύγχυση. Κι ως γνωστόν, είναι χαρακτηριστικό της σύγχυσης να οδηγεί τους ανθρώπους σε σύγχιση. Σε κοινωνική αναστάτωση. Mίζερη γκρίνια. Αδικαιολόγητο μίσος. Και σε αστραφτερή απόγνωση. Κάπου εδώ κάνει την εμφάνισή του το Ελληνόμετρο. Οι μετρήσεις του οποίου υπερκαλύπτουν, ή ακυρώνουν, κάθε εύλογο ερώτημα που μπορεί να προκύψει ως απόρροια μιας τεθλασμένης κατάστασης. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τα τεκταινόμενα σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό πεδίο. Τα πεπραγμένα πολιτικών και πολιτών πυροδοτούν τον πάσης φύσεως πατριωτισμό; Ας εμβαθύνουμε κάπως περισσότερο. Πάμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τυχαία επιλέγω το αγώνισμα της άρσης βαρών. Οι αθλητές που συνιστούσαν την αποκαλούμενη Dream Team του Χρήστου Ιακώβου ενθάρρυναν ή αποθάρρυναν τον πατριωτισμό; Μας ένοιαζε που ο συμπαθέστατος και αξιοπρεπέστατος Κάχι Καχιασβίλι είναι Γεωργιανός; Μήπως το μόνο που μας ένοιαζε είναι η συλλογή μεταλλίων; Με κάθε κόστος; Αν ο εν λόγω αθλητής δεν είχε ταλέντο προς την άρση βαρών, τι αντιμετώπιση θα είχε; Την ίδια; Ελαφρώς διαφορετική; Ολότελα διαφορετική; Και τι μέτρηση θα έβγαζε τότε το Ελληνόμετρο; Ο Γεωργιανός με τον οποίο πλέναμε μαζί πιάτα και ποτήρια σε μια καφετέρια που δούλευα πριν χρόνια, τι αντιμετώπιση είχε; Αλλά, ξέχασα, η λάντζα δεν λογίζεται ως ταλέντο. Και δεν (αντ)αμείβεται με ελληνικά διαβατήρια. Ο καψερός, βλέπετε, δεν μπορούσε να ανακαλύψει κάποιο κρυφό του ταλέντο, έστω να ειδικευτεί στο ζετέ και στο αρασέ, για να κατευνάσει τον πατριωτικό πατριωτισμό ορισμένων.

Την ίδια περίπου κατάσταση, και διαχείριση, βιώνουμε αυτό το διάστημα με την περίπτωση του Γιάννη Αντετοκούμπο. Του εκκολαπτόμενου μπασκετικού σταρ που ορίστηκε, θυμίζω, στο νούμερο 15 του φετινού ντραφτ. Ο ίδιος μπορεί να νοιώθει Έλληνας, όπως λέει, και πολύ καλά κάνει, αλλά αυτό δεν έχει καμιά σημασία. Δεν διαδραματίζει κανέναν σημαίνοντα ρόλο. Το ζητούμενο είναι τι θα αποφασίσει η συμβατική σοφία του Ελληνόμετρου. Κι αυτό το καταραμένο όργανο μέτρησης, κυριολεκτικά υποκριτικό, απεφάνθη ότι από τη στιγμή που έχει ταλέντο στο μπάσκετ, δικαιούται να πάρει και το ελληνικό διαβατήριο -αλλά δεν κρατάμε καν τα προσχήματα: οι γονείς του Γιάννη πήραν ελληνικό διαβατήριο; Για να σηκώνει τη σημαία της Ελλάδος ψηλά, με τις Εθνικές ομάδες και την μελλοντική του καριέρα στο Ν.Β.Α., και να εκσπερματώνει η δημοσιογραφία της φουστανέλας, η περήφανη ελληνική πολιτεία και ορισμένοι απολίτιστοι πολίτες. Και ερωτώ: αυτό αποτελεί ή δεν αποτελεί υπέρτατη, και συνάμα ύπουλη, μορφή ρατσισμού; Να πριμοδοτούμε ένα νέο παιδί, επειδή έτυχε να έχει ταλέντο στο μπάσκετ, ενώ, την ίδια στιγμή, χιλιάδες συνομήλικοί του που δεν έχουν έφεση σε κάποιο άθλημα, τηγανίζουν πεπόνια και ξύνουν με τα νύχια τους τα κάγκελα. Εν τέλει, μόνον οι ταλαντούχοι και οι ικανοί αξίζουν να γίνουν Έλληνες; Και το αστείο της υπόθεσης είναι ότι μέχρι και η Χρυσή Αυγή, αυτή η πάντοτε ευαίσθητη παράταξη σε θέματα (λαθρο)μεταναστών, τήρησε σιγή ιχθύος και ασυρμάτου. Διότι ήξερε πολύ καλά ότι αν έβγαινε και έλεγε το παραμικρό για τον Γιάννη Αντετοκούμπο θα την έτρωγε η μαρμάγκα -επιλεκτική πολιτική: αυτό δείχνει ότι η Χρυσή Αυγή αρχίζει να απορροφάται από το σύστημα. Όπως η ελληνική πολιτεία, δηλαδή η εκάστοτε Κυβέρνηση, σπεύδει να δώσει ελληνικά διαβατήρια σε όσους προστάζει η φωνή της ψηφοθηρίας. Ένας Θεός ξέρει, πάντως, πως άντεξε ο Μιχαλολιάκος, ο Καιάδας κι ο Κασιδιάρης να βλέπουν τον Αντετοκούμπο, έναν Νιγηριανό, να ανεμίζει την ελληνική σημαία. Αν και, για να είμαι ειλικρινής, περίμενα την Χρυσή Αυγή να βγάλει μια ανακοίνωση στην οποία να αποδίδει η ίδια τα εύσημα στον εαυτό της για την σκληρή προπόνηση που υποβάλλει καθημερινά τους (λαθρο)μετανάστες. Έχετε δει τους Σουδανούς, τους Νιγηριανούς και τους Πακιστανούς πώς τρέχουνε; Πιο γρήγορα κι από κόψιμο. Δεν είναι τυχαίο.

Τέλος, επιτρέψτε μου να προβώ σε ορισμένα συμπεράσματα, υπό μορφή ερωτημάτων. Πρώτον, μπερδεύουμε, με πρώτους και καλύτερους τα κομματόσκυλα, τον γνήσιο πατριωτισμό με τον ντεμέκ πατριωτισμό. Και, έπειτα, πόσοι εξ ημών γνωρίζουν τον ορισμό του εθνικισμού; Ο Σαρλ Ντε Γκωλ, Πρόεδρος και Στρατηγός της Γαλλίας, έλεγε: «Πατριωτισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ' όλα την αγάπη για τη χώρα σου. Εθνικισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ' όλα το μίσος για τις άλλες». Ο γνήσιος πατριωτισμός, λοιπόν, δεν χρειάζεται Ελληνόμετρα και λοιπά αποστάγματα αλχημειών. Αυτά είναι τρίχες κατσαρές. Επομένως, ας αποφασίσουμε τι είδους πατριωτισμό θέλουμε κι ας σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Δεύτερον, συχνά λέμε να φύγουν οι ξένοι -αλλά σε ποιους ξένους αναφερόμαστε; Οι ταλαντούχοι και οι ικανοί, όπως ο Κάχι Καχιασβιλι κι ο Γιάννης Αντετοκούμπο, συμπεριλαμβάνονται σε αυτούς; Ή εννοούμε μόνο τους ανίκανους, τους φτωχούς και τους εξαθλιωμένους; Τρίτον, και τελευταίον, γνωρίζουμε τη διαφορά μεταξύ ιθαγένειας και εθνικότητας; Είναι δυνατόν, πιστεύετε, κάποιος που έχει την ελληνική ιθαγένεια (=υπηκοότητα), αλλά όχι την εθνικότητα, να νοιώθει περισσότερο Έλληνας και να εκτιμά πληρέστερα κάποια πράγματα από κάποιον που γεννήθηκε εξ ορισμού Έλληνας; Η απάντηση είναι σαφώς καταφατική. Κι αν αναρωτιέστε (το) γιατί, ρίξτε μια καθαρή, νηφάλια ματιά γύρω σας. Θα εκπλαγείτε με αυτά που θα παρατηρήσετε.

Υ.Γ.1 Πέρυσι, το σύμπαν συνωμότησε με τέτοιον τρόπο, μαγικό τρόπο, για όλα τα μέλη της παρέας, που μου χάρισε τις πιο τέλειες διακοπές! Φέτος, η κατάσταση φαντάζει μάλλον κάπως διαφορετική. Λέτε να κάνω καμιά θυσία στους Θεούς των Διακοπών;

Υ.Γ.2 Ο George Harisson γράφει μελωδία και στίχους, ο Paul τραγουδάει, ο Eric Clapton στην lead guitar και εγένετο τραγουδάρα!

13 σχόλια:

  1. Χάρης

    Φίλε Κάνθαρε, με αφορμή το άρθρο σου, επίτρεψέ μου να παραθέσω κάποιες σκέψεις.

    Η Ελλάδα, μια χώρα στην οποία έννοιες (ανάμεσα σε πολλά άλλα) όπως ο γνήσιος πατριωτισμός και το Ελληνικό γένος έχουν δαιμονοποιηθεί από τους δήθεν προοδευτικούς αριστερούς, πάντα είχε μια ψεύτικη, κατευθυνόμενη εθνικιστική έξαρση, μια στο τόσο. Και μάλιστα σε σαχλές περιστάσεις, όπως τότε που κεντρική πολιτική στρατηγική ήταν η πάση θυσία συλλογή μεταλλίων σε Ολυμπιάδες (είτε με φάρμακα είτε με ελληνοποιήσεις Γεωργιανών, Αλβανών και λοιπών αδερφών), για να 'χουμε να λέμε ότι οι Έλληνες είναι γεννημένοι για να νικάνε (και οι υπόλοιποι προφανώς είναι καταδικασμένοι να χάνουν). Φευ, όλα κατέρρευσαν λίγο αργότερα με τις ντόπες και την ξεφτίλα που ακολούθησε. Σε σοβαρές περιστάσεις, όπως στην κρίση των Ιμίων ή το φιάσκο με τον Οτσαλάν, δεν θυμάμαι να υπήρχε τέτοιο γενικευμένο πατριωτικό κλίμα, ότι ο Ελληνισμός βρίσκεται σε κίνδυνο, παρ' ότι πολλοί είχαν αντιδράσει.

    Η περίπτωση του Αντετοκούνμπο είναι για γέλια. Δεν φταίει το παιδί, του εύχομαι να φτάσει όσο ψηλότερα μπορεί, και ακόμα παραπέρα (δεν είναι λίγο από την άσημη Α2 να είσαι Νο 15 στο draft του NBA). Αντί να λέει ο Τσίπρας τα απολύτως προβλέψιμα και χωρίς πρωτοτυπία για "τον μαύρο μετανάστη που τα κατάφερε κόντρα σε όλους και όλα" (και είχε το σοβαρό ελάττωμα να διαθέτει ελληνικό διαβατήριο και όνομα, και να κουνάει περιχαρής την ελληνική σημαία), τον πήρε παραμάσχαλα ο Σαμαράς για να περάσει την ώρα του.

    Όσο για το αν αξίζουν ιδιαίτερης μεταχείρισης μόνο οι ταλαντούχοι (λαθρο)μετανάστες, θα ελεγα ναι. Δεν εννοώ τους ταλαντούχους αθλητές, αλλά γενικά τους ικανούς ανθρώπους, σε ο,τιδήποτε. Είτε στις τέχνες, είτε στις επιστήμες, είτε ακόμα και στην απλή εργατικότητα και ήσυχη ζωή. Τους άχρηστους (ναρκωμανείς, εγκληματίες, κλέφτες, ισλαμιστές, κλπ) δεν τους χρειαζόμαστε, και ούτε μπορούμε να τους θρέψουμε όλους.

    Τέλος, το ερώτημά σου "μπορεί κάποιος ξένος να αισθανθεί Έλληνας", η απάντηση θα έλεγα ότι εξαρτάται από κάποιες προϋποθέσεις. Μεγάλο ρόλο παίζει η συμβατότητα της πολιτιστικής κληρονομιάς σου με την νέα χώρα. Δεν μπορεί π.χ. ένας Αφρικανός/Άραβας από οικογένεια μαχητών του Αλλάχ να ενσωματωθεί σε ελεύθερη Ευρωπαϊκή κοινωνία, όπου ο Θεός (ή ο "Θεός", δηλαδή οι μουλάδες) δεν είναι τα πάντα και οι γυναίκες έχουν δικαίωμα ύπαρξης και γνώμης. Επίσης, πρέπει οι συνθήκες διαβίωσης να είναι καλές (δηλαδή να περνάς ευχάριστα, χωρίς φόβο ή σκοτούρες). Εγώ έχω ζήσει πιτσιρικάς 3 χρόνια στο εξωτερικό, και καθώς μεγάλωνα και διαμόρφωνα την προσωπικότητά μου, αισθανόμουν όλο και περισσότερο ντόπιος παρά Έλληνας (δεν μιλάω για διχασμένη προσωπικότητα ή τίποτα τραγικό, μια χαρά Έλληνας ήμουν και πάλι). Αλλά ήμουν πιτσιρικάς 10 ετών. Όταν γύρισα Ελλάδα, είχα ένα πρόβλημα προσαρμογής για 2-3 χρόνια, αλλά πλέον δεν βάζω την άλλη χώρα πάνω από την Ελλάδα, παρ' ότι είναι οι καλύτερες αναμνήσεις που είχα ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χάρη, ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα. Ότι θυμόμαστε τον πατριωτισμό όποτε μας συμφέρει και μας κάνει κέφι. Π.χ. για πανηγυράκια και ζητήματα της πλάκας. Ή για ψηφοθηρία.

    Στα πραγματικά προβλήματα, στα κρίσιμα θέματα, στα κομβικά ερωτήματα, δηλαδή σε ζητήματα που χωράει γνήσιος πατριωτισμός, οι περισσότεροι κάνουν τις πάπιες. Ίσως να έχουν μπερδευτεί τόσο πολύ από τον ντεμέκ πατριωτισμό που να έχουν ξεχάσει, ή χάσει, τον γνήσιο πατριωτισμό. Το Ελληνόμετρο, πάντως, αυτό το υποκριτικό όργανο, βρίσκεται πάντα στις επάλξεις. Για να μετράει πόσο Έλληνας είναι ο καθένας. Τέλος πάντων.

    Σαφώς και η χώρα πρέπει να δεχτεί τους ικανούς και τους ταλαντούχους μετανάστες. Δεν το συζητώ. Ή, για να το θέσω κάπως καλύτερα, όσους είναι πρόθυμοι να συνεισφέρουν και να δημιουργήσουν. Τους καταστροφείς παιχνιδιού λογικό και αναμενόμενο είναι να μην τους θέλουμε. Αλλά χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στο πως θα αντιμετωπίσεις αυτή την διάκριση. Απαιτείται τακτ. Και, φυσικά, απαραιτήτως ορθή μεταναστευτική πολιτική. Εμείς δεν έχουν τίποτα από αυτά και δεν τηρούμε καν τα προσχήματα. Κι εδώ πασαλείμματα.

    Σίγουρα, η απάντηση στο ερώτημα ''αν κάποιος ξένος μπορεί να αισθανθεί Έλληνας'' απαιτεί προϋποθέσεις. Εννοείται αυτό. Προφανώς ένας φανατικός μουσουλμάνος δεν θα μπορέσει ποτέ να απορροφηθεί από την Ελλάδα και/ή να νοιώσει Έλληνας. Αλλά υπάρχουν παραδείγματα μεταναστών που πραγματικά νοιώθουν Έλληνες. Ή, αν προτιμάς, που πραγματικά είναι πιο Έλληνες από τους ορίτζιναλ Έλληνες. Που σέβονται την ιστορία ή τους νόμους περισσότερο, και εκτιμούν το γεγονός ότι βρίσκονται σε αυτή τη χώρα. Μπορεί να χτυπάει άσχημα, αλλά είναι η πικρή αλήθεια.

    Προσοχή: δεν παίρνω το μέρος των μεταναστών και προφανώς δεν υποδύομαι τον αριστερό, απλά καταγράφω αυτά που παράγει ο νοητικός μου μηχανισμός.

    Τέλος, αν επιτρέπεται, σε ποια χώρα έζησες;

    Υ.Γ. Άκουσα χθεσινές δηλώσεις του Μιχαλολιάκου, κατόπιν ερώτησης από τον παρουσιαστή μιας εκπομπής στην τηλεόραση, για τον Γιάννη Αντετοκούμπο. Τη στιγμή που ολοκληρώθηκε το παρόν άρθρο δεν είχα γνώση των εν λόγω δηλώσεων. Για την ακρίβεια, αυτές δεν είχαν καν πραγματοποιηθεί. Ορθώς είπε ότι υπάρχουν πολλλοί ομοεθνείς του Γιάννη που έτυχε να μην ξέρουν μπάσκετ. Αλλά το παιχνίδι το έχασε εκεί που είπε κάτι για ζωολογικούς κήπους και μπανάνες. Μετά από όλα αυτά λίγη σημασία έχει αν ο Γιάννης νοιώθει Έλληνας ή όχι. Το σίγουρο είναι ότι μάλλονα έκανα λάθος όταν έγραψα στο κείμενο ότι η Χρυσή Αυγή θα απορροφηθεί από το σύστημα. Ίσως αργήσει αυτή η μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χάρης

    Η χώρα που με φιλοξένησε πιτσιρικά και συνέβαλλε στην ανατροφή μου ήταν η Ιταλία! Συγκεκριμένα έζησα στην αιώνια πόλη, την Ρώμη.

    Σαφώς υπάρχουν κάποιοι μετανάστες που είναι καλύτεροι πολίτες από τον μέσο Έλληνα. Το ίδιο ισχύει και για την ομογένεια (είναι καλύτεροι Έλληνες από τους Ελλαδίτες). Και προς Θεού, το ότι αντιπαθώ την Αριστερά (χωρίς να είμαι δεξιός, άλλωστε απαξιώ τέτοιες λογικές διαχωρισμού τύπου προοδευτικοί-συντηρητικοί, δεξιοί-αριστεροί, μπρος-πίσω, πάνω-κάτω, μέσα-έξω...), δεν σημαίνει ότι αν πεις κάτι που ακούγεται αριστερό θα σε κράξω. Δεν είμαι φανατικός σε τίποτα, και δεν έχω τέτοιο κόλλημα.

    Όσο για την Χρυσή Αυγή, ήθελα να 'ξερα (ακόμα κι αν αυτές οι προβλέψιμες δηλώσεις του Μιχαλολιάκου δεν είχαν γίνει ποτέ) πώς σου πέρασε από το μυαλό ότι θα απορροφηθεί από το σύστημα. Λες και είναι ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΛΑΟΣ ή ΔΗΜΑΡ. Είναι δυνατόν με 9% και καλπάζοντας (τουλάχιστον μέχρι να αποδειχθεί και στις κάλπες), η Χρυσή Αυγή να απορροφηθεί από το πολιτικό σύστημα? Δεν υπάρχει περίπτωση. Προκειμένου να επιβιώσουν πολιτικά (γιατί αν αρχίσουν τις κολοτούμπες και να παίρνουν Υπουργεία από τον Σαμαρά ή οποιονδήποτε άλλο, θα καταποντιστούν), δεν πρόκειται να μαλακώσουν στο ελάχιστο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έχω πάει Ιταλία. Και φυσικά έχω πάει Ρώμη. Πολύ όμορφη πόλη. Αν και μεταξύ μας ψηφίζω Φλωρεντία. Μου είχε πάρει τα μυαλά! Άσε που εκεί έφαγα το καλύτερο παγωτό που υπάρχει στον πλανήτη Γη. Και μακάρι να είχα λεφτά -και γκόμενα διότι στην Φλωρεντία δεν θα πας με τον κάφρο τον φίλο σου- και να ξαναπήγαινα τώρα. Θα έρθει όμως η ώρα της. Που θα πάει...

    Έχεις δίκιο για την ομογένεια. 'Εχουμε κάτι γνωστούς στην Αυστραλία που τους λες για Ελλάδα και είναι έτοιμοι να χαμογελάσουν και να δακρύσουν από χαρά!

    Φίλε Χάρη, ξέρεις, και ξέρω, πολύ καλά ότι πλέον δεν υφίσταται ουσιαστικός διαχωρισμός σε δεξιά και αριστερά. Ίσως να μην υπήρχε και ποτέ. Όπως διάβασα πρόσφατα σε ένα βιβλίο περί οικονομικών, αν εξηγήσεις στον κομμουνιστή τι είναι ο καπιταλισμός δεν θα υπήρχαν κομμουνιστές. Την υποσημείωση ότι δεν υποδύομαι τον αριστερό την έκανα όχι για σένα, αλλά για όσους δεν γνωρίζουν τον χαρακτήρα και τις ιδέες του Κάνθαρου. Θέλω να πιστεύω ότι εσύ, ύστερα από τόσες αναγνώσεις και έχοντας ενεργό συμμετοχή και ουσιαστική συμβολή στο blog, ξέρεις τι να περιμένεις από μένα.

    Για την Χρυσή Αυγή προφανώς έκανα λάθος. Υπέθεσα ότι θα έβγαζε ανακοίνωση, κάτι που δεν έχει κάνει ακόμα, αλλά μάλλον ξέχασα το γεγονός ότι οι δημοσιογράφοι γουστάρουν να την τρολάρουν και να την κοντράρουν. Και έχεις κι αυτόν τον Μιχαλολιάκο που τσιμπάει σαν χάνος. Αυτό, όμως, που λες είναι πάρα πολύ σοβαρό. Αν η Χρυσή Αυγή δεν αρχίσει να μαλακώνει και επιμένει στις ίδιες τακτικές, αυξάνοντας παράλληλα τα ποσοστά της, τότε αυτό υποδηλώνει σημαντικότατο πρόβλημα στην πολιτική και κοινωνική παιδεία των Ελλήνων. Ελπίζω ο ελληνικός λαός να καταλάβει ότι το λάθος δεν διορθώνεται με λάθος, παρά μόνο με ανάληψη ευθυνών και αυτοκριτική. Το ίδιο ισχύει και για τους Έλληνες πολιτικούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. όλη αυτή η κατάσταση ή μόδα, όπως θες πες το, με την αύξηση του ρατσισμού και να φύγουν οι ξένοι και άλλα τέτοια πιστεύω γίνεται επειδή ο Έλληνας δε θέλει να παραδεχτεί ότι φταίει σε κάποια (πολλά) πράγματα οπότε διοχετεύει το μίσος του αλλού, στους ξένους, αυτοί φταίνε για όλα... τόσο ηλίθια άποψη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Aσχετο,αλλά Αρειανό,σε ποιον αναφερεται ο Αγγέλου;Τι παιχτηκε;Ξέρεις κανα παρασκήνιο; http://www.sport24.gr/Basket/OmadesBasket/A1Aris/aggeloy_kata_manatzer.2318874.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @VAD αναφέρεται στον Μαργαρίτη του συμπολίτη με μάνατζερ τον Μηνά Τουκμενίδη. Ο μάνατζερ το έπαιξε σε διπλό ταμπλό για να ανεβάσει το κασέ του παίκτη του.

      ΜΕΓΑΛΗ ΛΑΙΛΑΠΑ του αθλητισμού οι μάνατζερ. Έχουν καταστρέψει τα ΠΑΝΤΑ. Αλλά επαγγελματικός είναι ο αθλητισμός...


      Παναγιώτης

      Διαγραφή
    2. Παναγιώτη,σ'ευχαριστω για την ενημερωση.Ν'ανεβάσει το κασέ ποιανού;Του Μαργαρίτη;Του παιχταρά για τον οποίο πλειοδοτεί η μισή Ευρωλίγκα;:))
      -Και μια που ο λόγος περι της πληγής των μάνατζερ,στα πρωτα χρόνια της ενασχόλησης του Κοκκαλη με το θρύλο,τοτε που ο Σωκρατης εκανε τις πατάτες τι μια πίσω απ'την άλλη,πήρε για προπονητή τον τιτανοτεράστιο Σταυρο Διαμαντόπουλο,ο οποίος,αφού πρωτα ως ποδοσφαιριστής ειχε κλαδέψει πλειστα όσο καλάμια,στη συνεχεια διέπρεψε σε όλο το Τσάμπιονς Λιγκ,Νάουσα,Πιερικο,Ολυμπιακο Βόλου,Λεβαδειακο,Λάρισα:))!Τέτοιος προπονηταράς! εμφανιστηκε λοιπον για να κανει τις διαπραγματευσεις ως μάνατζερ ενας κολλητός του Διαμαντόπουλου, οποίος απαιτησε και ποσοστό για τον εαυτό του 300000 δραχμές!Ετοιμος ήταν να τις ακουμπήσει ο Σωκράτης,αλλά μπήκαν στη μέση κάποια σαϊνια του περιβάλλοντος του,τον προλαβαν και εδιωξαν τον επίδοξο μάνατζερ κακήν κακώς:)) Τέτοια ωραία πράματα!

      Διαγραφή
  7. Πρόεδρε, αν θέλουμε να φύγουμε οι μετανάστες, τότε ένας καλός τρόπος είναι να στραφούμε κατά του εαυτού μας για τα πολιτικά πρόσωπα που ψηφίζαμε συνειδητά επί δεκαετίες. Να χαράω μεταναστευτική πολιτική κι όχι μόνο. Που αν πας το πρωί, στις 5:00, στο σταθμό Λαρίσης θα δεις να κατεβαίνουν από τα τρένα εκατοντάδες μετανάστες. Τουρνέ κάνουν οι άνθρωποι.

    Vad, κι εγώ το είδα και ομολογώ ότι δεν ήξερα σε ποιον αναφέρεται. Μας κάλυψε και τους δυο ο Παναγιώτης, ο οποίος πολύ εύστοχα κατακρίνει την συμβολή των μάνατζερ στον επαγγελματικό αθλητισμό. Βρίσκουν και τα κάνουν, όμως. Τουλάχιστον στην Ελλάδα. Και εμείς υποτιμούμε τρομακτικά την διαπραγματευτική δύναμη, κι όχι μόνο, που έχουν αυτοί οι άνθρωποι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ενδιαφέρον Και "καυτό" θέμα, με προεκτάσεις και τροφή για προβληματισμούς, αλλά ΒΡΕ ΑΘΕΟΦΟΒΕ όχι στην καρδιά του καλοκαιριού!!!

    Τι δαίμονας είσαι εσύ που μας ζητάς εθνοκοινωνικοπολιτικές αναλύσεις και σχόλια με το θερμόμετρο να "χτυπάει" σαραντάρια;;;

    Γιατί ενοχλείς τα "μπάνια του λαού";

    Πάω να πιω παγωμένη φραπεδιά με 45 ζάχαρες ("Είμαι αραγμένος στον ακάλυπτο και πίνω το φραπέ μου με τις 45 ζάχαρες" που λέει και ο Χάρρυ Κλυνν) και να στοχασθώ επί του θέματος.

    Θα επανέλθω (κι αυτό είναι απειλή!)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μπαλαντέρ, έχεις δίκιο. Δεν μπορώ να σου δώσω άδικο. Αλλά, βλέπεις, ας όψεται αυτός ο καταραμένος ο οίστρος!

    Θα δώσω πιο καλοκαιρινή νότα στις αναρτήσεις μου (κι αυτό είναι απειλή!)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Για τους Έλληνες του εξωτερικού είχε πει ένα "μπαμ στο στόχο" ο Χάρι Κλυν (ντάξ' ο Καλαμίτσης το είχε γράψει) πριν χρόνια.

    Οι Έλληνες του εξωτερικού είναι πιο Έλληνες από μας. Αυτοί ρε ακούνε για Ελλάδα και κλαίνε. Αντί να κλαίμε εμείς που ζούμε εδώ, κλαίνε αυτοί οι μαλάκες που ζουν έξω!

    Για τον Αντετοκούμπο έκανε δηλώσεις ο Μιχαλολιάκος, μαύρο χιμπατζή τον αποκάλεσε. Τον εμπιστεύομαι - αυτόν και τους ομοίους του - λόγω συγγένειας. Κανείς δεν ξέρει καλύτερα για χιμπατζήδες, από τους γορίλες με τα κλομπς και τους αγκυλωτούς σταυρούς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εμείς ακούμε Ελλάδα και κράζουμε. Ακούμε κράτος και το ονομάζουμε ως εχθρό. Ακούμε Έλληνες και χρησιμοποιούμε το Ελληνόμετρο ή τους βάζουμε ταμπέλες. Αυτοί είμαστε. Και παίρνουμε ακριβώς αυτό που μας αξίζει.

    Έκανε δηλώσεις, ναι. Κι ο ελληνικός λαός εξακολουθεί να διαπράττει λάθη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...