Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Τα άκρα της ζωής και των κλώνων

Λέγεται ότι το σχολείο και ο στρατός είναι μικρογραφίες της κοινωνίας. Έτσι είναι. Παρόλο που δεν είμαι μαθουσάλας αυτό έχω εισπράξει. Μπορώ να πω μάλιστα ότι έχω καταλάβει και κάποια επιπλέον πραγματάκια για τη ζωή. Θέλετε να σας πω κάποια από αυτά; Να σας πω. Η ζωή αντιπροσωπεύει τα άκρα. Αντιπροσωπεύει δυο τελείως διαφορετικές πλευρές που σε τελική ανάλυση δεν απέχουν τόσο πολύ η μία από την άλλη, όπως άλλωστε νομίζουμε, και μάλλον τις χωρίζει μια λεπτή γραμμούλα, παρά ένας τσιμεντένιος τοίχος πάχους δέκα μέτρων.

Αγάπη και μίσος, χαρά και θλίψη, ευεξία και πόνος, λογική και τρέλα, ευτυχία και δυστυχία, ευγένεια και αγένεια, εξυπνάδα και βλακεία, αλήθεια και ψέμα, ενδιαφέρον και αδιαφορία, είναι μόνο κάποιες από τις άκρως αντίθετες πλευρές. Το εντυπωσιακό είναι ότι πολλές φορές όλα αυτά συνδέονται μεταξύ τους και παράγουν ένα εκρηκτικό μείγμα. Αναρωτιέμαι πόσοι από μας αγαπούν αληθινά και νιώθουν δυστυχισμένοι, επειδή δεν βρίσκουν ανταπόκριση; Πόσοι από μας βρίσκονται σε έντονο σωματικό ή ψυχικό πόνο και λένε ότι είναι καλά για να μην στενοχωρήσουν τον άλλον; Πόσοι από μας θεωρούνται (παν)έξυπνοι, αλλά κάνουν βλακείες που όταν επισημανθούν ντρέπονται και αισχύνονται; Πόσοι από μας χαρακτηρίζονται λογικοί, αλλά έρχονται στιγμές που σπάνε, λυγίζουν και προβαίνουν σε τρελές πράξεις που δεν σκεφτόντουσαν ποτέ να κάνουν; Πόσοι από μας είναι θλιμμένοι και διακατέχονται από ανιδιοτελή ευγένεια; Πόσοι από μας δείχνουν φαινομενικά αδιάφοροι κι όμως το ντεπόζιτο της αγάπης είναι (υπερ)γεμάτο σε βαθμό που ξεχειλίζει;

Απάντηση μην ψάχνετε να βρείτε. Ωστόσο, είναι προφανές το πόσο οξύμωρες και ειρωνικές είναι κάποιες καταστάσεις που ζούμε. Από την αληθινή αγάπη να υπάρχει η δυστυχία. Από τον έντονο πόνο να προκύπτει το ψέμα. Από την εξυπνάδα να εμφανίζεται η βλακεία, υπό τη συνοδεία της αυθεντικής μετάνοιας. Από την λογική να βασιλεύει η απονενοημένη τρέλα. Από την θλίψη να ζει η ανιδιοτελής ευγένεια. Από την δήθεν αδιαφορία να πηγάζει η άκρατη αγάπη. Έτσι είναι η κατάσταση, ασχέτως αν οι περισσότεροι αδυνατούν να την ερμηνεύσουν σωστά. Η τάξη των πραγμάτων αυτό υποδηλώνει. Και ξέρετε κάτι; Αυτή είναι η μαγεία. Η χαρά του να προσπαθείς και να μάχεσαι. Η ικανοποίηση που γεύεσαι όταν πετύχεις. Να μην τα παρατάς ποτέ. Να βελτιώνεσαι, να προσαρμόζεσαι και να εξελίσσεσαι συνεχώς μέσα από ένα πλέγμα συναισθημάτων.

Δεν είναι όμως όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Δεν είναι όλοι οι λαοί ίδιοι. Το κατά πόσον θα υπερισχύσει η μία εκ των δυο πλευρών εξαρτάται από τα σωματικά και κυρίως από τα ψυχικά εφόδια του καθενός. Από την ανατροφή του, την παιδεία του, την κουλτούρα του, την ιδιοσυγκρασία του. Για παράδειγμα ο Κάνθαρος πιστεύει ότι μπορεί να υπομείνει, να αντέξει και να υποφέρει κυριολεκτικά τα πάντα. Σχετικά με τους Έλληνες, μεταπηδούν από άκρο σε άκρο με την ίδια ευκολία που τσακίζω μια μπιφτεκούμπα με σος ροκφόρ. Αλλάζουν απόψεις πολύ εύκολα, μηδενίζουν ακόμα ευκολότερα και αποθεώνουν το οτιδήποτε με το ελάχιστο δείγμα γραφής. Το ζητούμενο είναι η ισορροπία που σχεδόν ποτέ δεν έρχεται και η αλήθεια, την οποία οφείλουμε να αποζητούμε και να δηλώνουμε, όσο σκληρή κι αν είναι.


Φυσικά στο ποδόσφαιρο δεν γίνεται να ισχύει κάτι διαφορετικό. Εμφανίζεται λοιπόν στο προσκήνιο ο Νίνης. Και να όλα τα τσακαλάκια να βγαίνουν και να λένε το μακρύ και το κοντό τους. Και να τα διθυραμβικά σχόλια. Και να οι παιάνες. Και να οι δήθεν προτάσεις από τη Μάντσεστερ του τσίχλα. Ποια ήταν η κατάληξη; Το έργο να τελειώσει πριν καν αρχίσει. Ο παίχτης ''κάηκε''. Ξεζουμίστηκε. 'Εκανε βήματα πίσω. Από την λατρεία φτάσαμε στην αδιαφορία. Που είναι όλοι αυτοί που τον αποθέωναν τότε; Συνεχίζουν να βρίσκονται σε ένα δικό τους κόσμο που δημιουργεί ψεύτικα είδωλα και ασθενή ταλέντα.

Όπως ακριβώς έγινε με τον Κουτσανικούλη. Τον θυμάμαι πολύ καλά όταν έπαιζε στον Εργοτέλη. Σε ένα περιβάλλον με ελάχιστη έως καθόλου πίεση και με έναν προπονητή που τον στήριζε και τον πρόσεχε ιδιαίτερα. Εμείς τον χαβά μας. Βλέπετε έχουμε μια μανία να βαφτίζουμε ντε και καλά κάποιους παίχτες κλώνους του Μέσι. Πόσο εύκολα όμως φτάνει κανείς από την αποθέωση στην απαξίωση; Ο Π.Α.Ο.Κ. δαπάνησε αρκετά μπικικίνια για να τον αποκτήσει και επιεικώς πιάστηκε κορόιδο. Έλεγαν μάλιστα στη Σαλονίκη ότι ο Ζαγόρ εξασφάλισε την υπογραφή του παίχτη, νικώντας στο νήμα Ο.Σ.Φ.Π. και Π.Α.Ο. Από την μεγαλομανία φτάσαμε στο ψέμα. Ο Παπουτσάκης πάντως χτένιζε τα μουστάκια του με τα λεφτά που πήρε από την μεταγραφή. Αλήθεια που βρίσκεται αυτός ο ''Έλληνας Μέσι'';

Μα φυσικά μετενσαρκώθηκε στον Φετφατζίδη. Ένα παιδάκι με ορισμένες αρετές, αλλά τρανταχτές αδυναμίες. Εμείς όμως θέλουμε είδωλα. Ο λαός απαιτεί ταλέντα. Κι όταν δεν τα έχουμε τα δημιουργούμε μόνοι μας. Από την αλήθεια φτάσαμε στην υπερβολή. Μάλιστα, διάβασα πριν καιρό ένα άρθρο που συγκρίνει τον Φέτφα με τον Χατζηπαναγή (!!!). Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου. Ποια θα είναι άραγε η κατάληξη του παίχτη;  Άγνωστο προς το παρόν. Ίσως σκάσει καμιά μυθική πρόταση από την Σαχτάρ και μας αποχαιρετήσει. Ίσως πάλι δοθεί δανεικός στον ΟΦΗ. Ελπίζω να διαψεύσει τον Κάνθαρο, να επιβεβαιώσει τα Μ.Μ.Ε. και να κάνει πράγματι μεγάλη καριέρα.

Μυαλό όμως δεν βάζουμε. Συνεχίζουμε στο ίδιο μοτίβο. Δεν χορταίνουμε να γεμίζουμε το κεφάλι ελπιδοφόρων παιχτών με κοπανιστό αέρα και φρούδες ελπίδες. Δεν χορταίνουμε να αποπροσανατολίζουμε τον κόσμο. Σειρά τώρα έχει ο Φορτούνης που πραγματοποιεί ''σπουδαίες'' εμφανίσεις κάθε αγωνιστική και ''ματώνει ακατάπαυστα'' τα αντίπαλα δίχτυα. Ο Βέλλιος είναι τυχερός: πήγε στο εξωτερικό και σώθηκε.

Που μας οδήγησε η λατρεία, η μεγαλομανία και η υπερβολή; Εμάς πουθενά. Παραμένουμε προσκολλημένοι στη βλακεία που μας δέρνει. Για ρωτήστε όμως τους κλώνους του Μέσι πως νιώθουν, να δούμε τι θα σας πουν. Έχω την εντύπωση ότι νιώθουν πόνο. Δυστυχία. Απογοήτευση. Άγχος. Πίεση. Κι αυτό διότι, δεν έχουμε την παιδεία να διαχειριστούμε καταστάσεις που χρίζουν ιδιαίτερης αντιμετώπισης και απαιτούν ειδικούς χειρισμούς. Δεν υπάρχει σωστή κρίση. Φυσικά εννοώ του (κωλο)δημοσιογράφους και τον κόσμο που δεν φιλτράρει αυτά που ακούει και διαβάζει. Αν η δουλειά των δημοσιογράφων είναι να καταγράφουν και να περιγράφουν τα γεγονότα όπως πραγματικά γίνονται, μαχόμενοι παράλληλα για την μοναδική αλήθεια, τότε είναι προφανές ότι κάποιοι δημοσιογράφοι ασχολούνται με λάθος επάγγελμα. Δυστυχώς για όλους εμάς, οι περισσότεροι δημοσιογράφοι πιστεύουν ότι η δουλειά τους είναι να εκφράζουν την γνώμη τους. Μακάρι να ήξεραν πόσο έξω πέφτουν. Αν κάποιος δημοσιογράφος θέλει να πει την γνώμη του, οφείλει να την διαχωρίσει από την αλήθεια. Κι όταν κάποιοι αντιλαμβάνονται την αλήθεια και προσπαθούν να ζυγίσουν την κατάσταση με διαφορετικά κριτήρια από τα δικά μας, τι κάνουμε; Τους χλευάζουμε. Όπως ακριβώς συνέβη με τους Πεσέιρο, Κάτε, Σάντος και Βαλβέρδε.

Έτσι είναι όμως. Ανέκαθεν έτσι ήταν. Όπως είπα και στην αρχή: τα πάντα διαχωρίζονται από μια λεπτή γραμμούλα. Οπότε κάποιες φορές η γραμμούλα θα διακοπεί. Το θέμα είναι γιατί διακόπτεται, πως διακόπτεται, πότε διακόπτεται και τι κάνουμε εμείς οι ίδιοι για αυτό. Και για να κλείσω όπως ξεκίνησα: και το ποδόσφαιρο μικρογραφία της κοινωνίας είναι. Ή μήπως όχι;

Υ.Γ.1 Η σωστή απάντηση στο κουίζ της προηγούμενης ανάρτησης είναι φυσικά ο ανυπέρβλητος Μάκαρος, γνωστός και με το παρατσούκλι ''αγαπούλας''.

Υ.Γ.2  Οι Y&T μετά την επιτυχία του ''Earthshaker'', βγάζουν ένα χρόνο αργότερα, το 1982, το  τέταρτο στούντιο άλμπουμ της καριέρας τους με τίτλο ''Black Tiger'', το οποίο περιλαμβάνει ασυζητητί ένα από τα καλύτερα κομμάτια τους.

Your eyes have the power to hold me, like no others can...So come, come take my hand, and we'll ride the winds of heaven like only we can, forever, forever, forever, fallin' for you...I surrender all to you, I surrender my love, I surrender all to you, forever...

35 σχόλια:

  1. Συμφωνω μαζι σου-εκτος απο τα θεματα του ποδοσφαιρου που ειμαι ασχετη-ολα τα ζουμε στα ακρα,και το ενα ακρο θεωρει παρανοικο το αλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ρε κανθαρε πρωι πρωι δεν εχω πιει καφε ακομα δεν εχω κανει ουτε ενα μποαφο καλα καλα και μου βαλες δυσκολα!!
    τον μανολα ξεχασες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κανθαρέ μου γνωρίζοντας την ηλικία σου θα πω οτι έχεις μυαλό και σοφία 80νταχρονου..
    Φιλιά καλέ μου τα είπες όλα και με τη μία ειδικά το πρώτο μέρος σπάει κόκκαλα...
    Καλημέρες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο ουρανός είναι πιο μουντός κι από του Λονδίνου,έχουμε μουχλιάσει με τόσες μέρες βροχή κι έρχεσαι φίλε Κάνθαρε και δένεις όλο το κλίμα με τις (εύστοχες) παρατηρήσεις σου πάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά.Την ίδια
    συμπεριφορά που άλλοτε μας λυτρώνει κι άλλοτε μας καταδικάζει.
    Τι να κάνεις όμως?Περίεργο ον ο άνθρωπος.Με το συναίσθημα να τον σπρώχνει,τη λογική να τον φρενάρει,το πολύ(?) μυαλό να τον βαραίνει...τελος πάντων.
    Το ποδοσφαιρικό κομμάτι του άρθρου το αφήνω ασχολίαστο.Η μαλακία που μας δέρνει γνωστή και χιλιοειπωμένη.
    Καλημέρα.

    Υ.Γ.Αγνοώντας τη μουσική που πιθανότατα θα απεχθάνεσαι,αφιέρωσε λίγο χρόνο να διαβάσεις τους στίχους του κομματιού "Beloved" από τους VNV NATION,μέρος των οποίων έχω βάλει παρακάτω.

    ...It's so quiet I can hear
    My thoughts touching every second
    That I spent waiting for you
    Circumstances affords me
    No second chance to tell you
    How much I've missed you
    ......................

    My beloved do you know
    How many times I stared at clouds
    Thinking that I saw you there
    These are feelings that do not pass so easily
    I can't forget what we claimed as ours...

    Αντάρτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ειναι μιά διαρκής ισορροπία η ζωή φίλε μου.
    Αδιάκοπη. Ασταμάτητη σου λεω.
    Για τα υπόλοιπα εχω να πώ οτι οι αθλητικογράφοι δεν ασκούν δημοσιογραφία, η συντριπτική πλειοψηφία απο αυτούς γράφει ακριβώς αυτά που το σύστημα ελέγχου μαζών απαιτεί :
    Θεοποιούν προέδρους και ... μεσσοποιούν παίκτες, εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη ανθρώπων - πελατών - θυμάτων με χαμηλό IQ να έχουν ινδάλματα, να παρακινούνται απο αυτά ως πρόβατα που εχουν ανάγκη τον βοσκό τους.
    Πόσες αθλητικές φυλλάδες έχουμε είπαμε ;
    Τα έγραφα παλιότερα ΕΔΩ πριν σχεδόν 3 χρόνια ! και εξακολουθούν τα ίδια να ισχύουν σήμερα.
    Στην εκμετάλλευση κάποιας αγάπης έχουν στηθεί μηχανισμοί με πολύ χρήμα στην Ελλάδα, εκμετάλλευση της αγάπης για τον άρρωστο συγγενή = φακελάκι στο γιατρό.
    Εκμετάλλευση της πίστης = παπαδαριό κλπ
    Εκμετάλλευση στο θάνατο, στη βάφτιση, στα καύσιμα και τέλος εκμετάλλευση φυσικά της αγάπης για τον αθλητισμό που δεν εξυπηρετούσε αυτούς διαφορετικά εκτός αν επρόκειτο για τυφλό οπαδισμό στενόμυαλων αμαθών.
    Ετσι, φτιάχνουν ινδάλματα με το παραμικρό για να γκαβλώσει ο οπαδός, να αγοράσει φημερίδα, να πάρει γραμμή απο αυτην, και να τον κατευθύνουν κατα το δυνατόν εκει που κάποιοι άλλοι θέλουν.
    Εβίβα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το σημαντικότερο και αυτό που κρατώ εγώ, είναι αυτό που έγραψες και μάλιστα είπες ότι σε εκφράζει και σε δείχνει, ειναι το "Αυτή είναι η μαγεία. Η χαρά του να προσπαθείς και να μάχεσαι. Η ικανοποίηση που γεύεσαι όταν πετύχεις. Να μην τα παρατάς ποτέ. Να βελτιώνεσαι, να προσαρμόζεσαι και να εξελίσσεσαι συνεχώς μέσα από ένα πλέγμα συναισθημάτων"....

    Ζούμε σε πολυ δύσκολη εποχή, με κρίση, όχι μόνο στα φράγκα και στις δουλειές, αλλα και στις ανθρώπινες αξίες ή αν θέλεις καλύτερα, τις ανθρώπινες σχέσεις...

    Στην αρχή, έγραψες, ότι το σχολείο και ο στρατός, είναι μικρογραφίες της κοινωνίας μας..Δεν είναι μόνο αυτά..Μικρογραφία της κοινωνίας μας, αποτελεί, πλέον το καθετί εδω..Η καθε παρέα που κάνει οτιδήποτε, το κλιμα στην δουλεια μας που ειναι οπως ειναι, η συμπεριφορα όλων μας, όταν πηγαινουμε καπου με ενα μεταφορικο μεσο...

    Ψάχνοντας, όλα αυτα, που ψάχνεις και εσύ, κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: Ότι ως λαός, δεν θέλουμε να ταλαιπωρούμε τον εαυτό μας, θέλει ο καθενας να την βγαζει "λάδι" που λενε και γενικότερα, η αντίληψη που κυριαρχει ειναι το "μακρυά από τον πισινό μου και ας ειναι και ενας πόντος"...

    Κατέληξα, στο συμπέρασμα, ότι ως Έλληνες, αγαπάμε και προστατεύουμε σε υπερβολικο βαθμό, τον εαυτό μας και χωρίς δισταγμό, μπαίνουμε σε διαδικασία να "χώνουμε" άλλους και να συμπεριφερόμαστε, άδικα απεναντι τους..

    Μας ενδιαφέρει, η "πάρτυ" μας, τόσο πολύ και πως θα την βγαλουμε "καθαρη", που όλο αυτό, βέβαια, κάποια στιγμη, γυρνάει μπούμερανγκ και χτυπάει, εμάς τους ίδιους...

    Υ.Γ.: Καλά κάνεις και ασχολείσαι πέρα από τα αθλητικά και με τα κοινωνικο-ψυχολογικα...Έτσι, για να ψαχνόμαστε όλοι μας ή τελος πάντων, όποιος νοιάζεται πλέον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Meanan, μην λες τον εαυτό σου στα ποδοσφαιρικά άσχετη. Είμαι σίγουρος ότι κατέχεις πολύ περισσότερο από κάποιους ''γνώστες''. Όσο για τα του κειμένου απλά αποτυπώνω αυτά που αισθάνομαι, σκέφτομαι και πιστεύω, είτε πρόκειται για τόπι, είτε για κοινωνία, είτε για ψυχολογία.

    Άστα να πάνε Θέμη. Ελπίζω την στιγμή που γράφω το παρόν σχόλιο να είσαι κυριλέ. Όσο για τον Μανωλά δεν τον ξέχασα. Απλά δεν τον ανέφερα, διότι θεωρώ πως δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία που περιγράφω. Και δεν ανήκει για τον απλό λόγο ότι ο παίχτης δείχνει να έχει την δύναμη να αυτοκαταστραφεί.

    Τάνια αυτό που έγραψες δεν ξέρω αν το πιστεύεις ή απλά το έγραψες από καλοσύνη, αλλά νομίζω ότι με τιμά υπερβολικά πολύ για να είναι αληθινό. Έχω ακόμα πάρα πολλά ψωμιά να φάω. Σε ευχαριστώ πολύ.

    Γεια σου Υπουργέ μου. Δεν είδα να κάνεις κάποιος σχόλιο για τους ''Έλληνες Μέσι''.

    Φίλε Αντάρτη ο Αριστοτέλης έλεγε ότι ο άνθρωπος είναι ζώο πολιτικό και κοινωνικό. Αν ζούσε τη σημερινή εποχή νομίζω ότι θα ανασκεύαζε κατά πολύ την ίδια του φράση. Το τραγούδι το άκουσα ολόκληρο και παράλληλα διάβαζα τους στίχους. Η μουσική δεν μου άρεσε να είμαι ειλικρινής, αλλά οι στίχοι ήταν πραγματικά υπέροχοι. Μου επιτρέπεις να τους αφιερώσω στο πρόσωπο, το οποίο γουστάρω περισσότερο από ότι φαντάζεται;

    Τζονάκο αυτή η ισορροπία είναι το ζητούμενο. Αυτή η καταραμένη ισορροπία. Όσο για την εκμετάλλευση που λες ισχύει. Και δυστυχώς ισχύει σε πολλούς τομείς. Ξέρεις, βρισκόμαστε σε μια εποχή, κατά την οποία αλλοιώνεται η σημασία των λέξεων. Έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε την εκμετάλλευση αξιοποίηση. Τεράστιο σφάλμα. Καταραμένο χρήμα. Όσο για τις φυλλάδες άστα να πάνε. Αλλά ειλικρινά έχω μια απορία: Πόσοι ρε γμτ υποτάσσονται σε αυτή την νοοτροπία που θεωρεί επιβεβλημένα στοιχεία την ανακρίβεια, το ψέμα και την υπερβολή; Πόσοι;

    Η κρίση που βιώνουμε φίλε μου Jim είναι πρωτίστως στις αξίες και στις ιδέες. Και φυσικά όπως ανέφερες και στις ανθρώπινες σχέσεις. Όπως σωστά λες ότι βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι στον μικρό μας εαυτό. Αποφεύγουμε την ατομική ευθύνη και κατηγορούμε συνεχώς τους πάντες και τα πάντα, εκτός από εμάς τους ίδιους. Για να κοιταχτούμε και λίγο στον καθρέφτη να δούμε ποιος είναι ο κύριος υπεύθυνος. Προσωπικά το έκανα και όπως έχω δηλώσει στο πρόσφατο παρελθόν, άλλαξα. Άλλαξα προς το καλύτερο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι κρατώ τα δυνατά μου στοιχεία και προσπαθώ να βελτιώσω τα αρνητικά. Μπορώ να πω ότι σε γενικές γραμμές τα καταφέρνω. Μόνο ένα πράγμα δεν μπορώ να αντέξω και συγκεκριμένα την απουσία αυτού. Μόνο αυτό.

    Σας ευχαριστώ πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "A man can fail many times, but he isn’t a failure until he begins to blame somebody else.” (John Burroughs)

    Τα χαιρετίσματα μου, φίλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. σου έχω πρόσκληση για παιχνίδι... έλα να δεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Kanthare den tha sou po mpravo, oute oti me ekpliseis eyxarista..giati poly apla den me ekpliseis pia...stin arxi nai otan se diavaza skeftomyon oti mallon eisai eksogiinos kai oti ta grafeis kata tixi...edo kai kairo exo katalavei oti mallon esi eisai o giinos... proti fora soy grafo alla se diavazo syxna kai symfono sxedon panta me ayta poy grafeis gia ton ARI kai oxi mono...synexise Kanthare

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καταπληκτικό κείμενο kanthare. Συμφωνώ απόλυτα σε ότι γράφεις, καθώς και με τους tzonako και jim.

    Στο μόνο που ίσως έχω μια ένσταση, είναι στο ότι ευθύνεται και η νοοτροπία των ίδιων των νεαρών αθλητών. Εγώ σε αυτά τα παιδιά βλέπω αθλητές χωρίς φιλοδοξίες, χωρίς προσπάθεια εξέλιξης. Δε μπορώ να κατανοήσω πως ένα νέο παιδί με φιλοδοξίες θα προτιμήσει το ελληνικό πρωτάθλημα από ένα ανεπτυγμένο ευρωπαϊκό, έστω και αν χρειαστεί να παίξει σε "μικρή" ομάδα.

    Δυστυχώς, όπως έχει πει και ένας φίλος, "οι αθλητές μας είναι αθλητές του φραπόγαλου".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. http://makedonitissa.blogspot.com/2010/11/blog-post_24.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. AIWNIA H MNHMH TWN DOLOFONH8ENTWN

    ADELFWN MAS

    PROXTES

    APO TROMOKRATES APANTHRWPOUS FASISTES ME TA KALAZNIKWF.

    KALH ANTAMWSH ADELFIA...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πάρα πολύ σωστός σε όλα...
    Αλλά...
    Αλλά φωνή βοώντος εν τη ερήμω...
    Προσωπικά προτιμώ ένα βοώντα μέσα στην έρημο παρά εκατομμύρια μουγκούς μέσα σε μεγαλουπόλεις...

    Την καληνύχτα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Χαράλαμπε, σωστός ο Jonh. Σωστότατος. Καλή συνέχεια να έχουμε.

    Γεια σου ρε Lilium με τις προσκλήσεις. Ήρθα και είδα, αλλά δεν νομίζω ότι θα παίξω. Σε ευχαριστώ.

    Ανώνυμε υπάρχουν αρκετοί γήινοι και πολύ περισσότερο από μένα. Σε ευχαριστώ για τα κολακευτικά λόγια.

    Γιώργο σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Η ένστασή σου δεν γίνεται απλά δεκτή, αλλά αποτελεί και μια μεγάλη αλήθεια. Δυστυχώς οι Έλληνες ποδοσφαιριστές συμπεριφέρονται σαν τους Αμερικανούς μισθοφόρους στο μπάσκετ. Καμία όρεξη για δουλειά. Βολευόμαστε με το τώρα, ούτε καν με το σήμερα. Για το αύριο φυσικά ούτε κουβεντά. Με λίγα λόγια οι νεαροί παίχτες επαναπαύονται, οι δημοσιογράφοι υπερβάλλουν χαιδεύοντας αυτάκια και οι παράγοντες της εκάστοτε ομάδας βαυκαλίζονται μόνοι τους. Και οι οπαδοί μασάνε.

    Ανώνυμε με όλο το σεβασμό στο πρόσωπο σου και φυσικά στα δυο παλικάρια που δολοφονήθηκαν οφείλω να σε ενημερώσω ότι είσαι εκτός θέματολογίας. Και κάνεις και δυο σχόλια, δεν σου φτάνει ένα.

    Ευχαριστώ bd. Σωστός ή λάθος αυτά νοιώθω, αυτά γράφω. Κι εγώ το ίδιο προτιμώ. Είδες; Αμέσως γίναμε δυο φωνούλες στην έρημο. Θα έρθουν κι άλλες. Πολλές καληνύχτες.

    Καλό ξημέρωμα σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ο 1ος Μέσσι, όταν έμπλεξε με την Υγροπούλου, έδειξε ότι θα έχει την εξέλιξη όλως όσων κάνουν νταραβέρι με μοντέλες, τραγουδιάρες κ.λ.π. Ασήμαντη εξέλιξη στο τόπι, αλλά τρομερές γνωριμίες με τους μαιτρ στις μπουζουκλερί.

    Όταν ο 2ος Μέσσι ήταν ακόμα στον Έργο, μακρινός συγγενής του μου είπε ότι δεν θέλει μεταγραφή σε Ελληνική ομάδα γιατί εδώ παίζουν σκληρά! Τότε κατάλαβα ότι είναι Λουλού και θα μείνει στάσιμος. Γιατί μπάλα παίζουν οι ... άντρηδες.

    Για το 3ο Μέσσι, της Ψαραγοράς, τα έχεις νομίζω διαβάσει στον Πέτρο. Όταν βρίσκεται 4-5 βήματα έξω από την περιοχή είναι ακίνδυνος γιατί έχει σουτ 14χρονου. Είναι νομίζω ο πλέον ελπιδοφόρος, αφού δεν έχει "παρελκόμενα" κουσούρια, αρκεί να τον δουλέψει κάποιος γνώστης της προπονητικής. Ίσως πρέπει να φύγει όξω το συντομότερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Έχεις απόλυτο δίκιο. Ελπίζω, πάντως, όσοι ποδοσφαιριστές αναφέρεις να ανακάμψουν γιατί τους έχει ανάγκη και η Εθνική.
    Ευτυχώς, εμείς, έναν Κολοβέτσιο έχουμε αλλά επειδή πέφτουμε μάλλον μας άφησαν (και τον άφησαν) ήσυχο. Ωστόσο, και για αυτόν μετά το ματς του πρώτου γύρου με τον ΠΑΟ, κάποιοι έγραψαν ότι τον θέλουν οι «βάζελοι». Ευτυχώς, έμεινε εκεί το παραμύθι (βέβαια, ο μικρός θέλει πολλή δουλειά ακόμη αλλά έχει κάποια καλά στοιχεία και ίσως κάποτε κάνει αξιόλογη καριέρα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. SORRY
    KAN.
    APLA DEN HKSERA OTI TRABAS ZORI ME TA SXOLIA
    SE ARITHMO
    KAI SE THEMA..

    OI DOLOFONIES AYTES THA EPREPE NA PONANE OLOYS .......TOUS NORMAL ANTHRWPOYS.

    TWRA TO FOOTBALL
    EINAI APLA GAMES.
    KAI
    SYXNA.....................POLY BRWMIKA.

    KALO SAS KSHMERWMA.+SORRY AGAIN.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. δεν νομιζω οτι οι ελληνες αμφιταλαντευονται μεταξυ των ακρων.θελει πολυ μυαλο,γνωσεις,αυτογνωσια και self consiousness(δεν υπαρχει ελληνικη λεξη) για να κανει καποιος κατι τετοιο.δεν νομιζω οτι ο μεσος νεο-ελλην διαθετει κατι απο τα παραπανω.αντιθετως,μαλιστα(αν ρωτησεις εμενα ,τουλαχιστον).

    ο νεο-ελλην θελει απλα να κανει εντυπωση,και επικαλειται τα ακρα,γουσταρει να ειναι το επικεντρο του κοσμου,προφασιζομενος ακραια πραγματα..

    μην υποτιμας τα ακρα,θελει πολλα κοτσια για να σταθεις εκει γιατι ουσιαστικα σημαινει την αποχωρηση σου απο την δομημενη κοινωνια οπως την αντιλαμβανομαστε.

    οσον αφορα τα ταλεντα που αναφερεις,νομιζω το εχουμε ξανασυζητησει(για τον Κουτσιανικουλη) και συμφωνω μαζι σου.

    με εντυπωσιαζεις γι ακομη μία φορα με τους yesterday and today(εγω ετσι τους θυμαμαι παντα,με το original brand).το συγκεκριμενο κομματι το αφιερωνα στον φιλο μου οταν ημασταν ακομη παιδια(πρινα πο απειρα χρονια),και εκεινος φυσικα δεν το γνωριζε και μου εβαζε sodom...τεσπα

    για το ζητημα που σε απασχολει ,πραγματικα, πιστευω οτι πρεπει να κανεις κατι.ξερω ποσο βλακωδες ακουγεται αυτο,αλλα ειναι πολυ κριμα να εισαι ετσι.για τους ανθρωπους που αξιζουν,αξιζει να ματωσουμε(προσωπικη μου αποψη) αλλα δεν ξερω δοκιμασε κατι διαφορετικο...σου ευχομαι ολοψυχα παντως ο,τι καλυτερο στο συγκεκριμενο ζητημα (και γενικοτερα)

    καλημερες απο τον πεντακαθαρο Πέραια που σημερα γιορταζει καθοτι στελνει ενα γνησιο τεκνο του στην γιουρο-βιζιον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. http://www.youtube.com/watch?v=gELhNbDcLE0&feature=player_embedded
    καλημερα για σενα δεν διαβασα ολοκληρη την αναρτηση σου...δεν ανοιγει το ενα μου ματι χαχαχ θελω καφε... oi Υ&Τ παντως τα σπανε!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Κωστή μου από καρδιάς σου εύχομαι: Καλή Άνοιξη!
    Ολάνθιστη και ηλιόλουστη, γιατί το αξίζεις!

    Και φυσικά την Ανάσταση της Αρειανάρας, μιας και συστατικό στοιχείο της άνοιξης είναι η ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Υπουργέ μου για τον πρώτο Μέσι να πω ότι έχει γίνει χειρότερος από ότι ήταν όταν πρωτοεμφανίστηκε. Ουσιαστικά έχει να κάνει καλό παιχνίδι από πέρυσι στα ματς με τη Ρόμα. Για τον δεύτερο Μέσι νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα άλλο. Θυμάμαι που είχε κάνει δυο ντρίπλες στον Αουρέλιο και βγήκαν όλοι να πούνε το μακρύ και το κοντό τους. Για τον τρίτο Μέσι να πω ότι δεν μου γεμίσει το μάτι σε καμιά περίπτωση. Αν το βάλεις σε 7x7 θα μαγεύει, αλλά το τσου λου δεν είναι 7x7. Σε όποια δύσκολα ματς έπαιξε ήταν εξαφανισμένος.

    Πιγκουίνε αυτός ο Κολοβέτσιος έχει κάποια καλά στοιχεία. Δουλέψτε μαζί του και φυσικά να δουλέψει κι ο ίδιος. Αν τελικά πέσετε είναι ευκαιρία να δώσετε ευκαιρίες σε μικρά Ελληνάκια προερχόμενα από τον κάμπο. Επιτέλους στοπ στους μάνατζερ. Και για μας ισχύει αυτό. Βαρέθηκα.

    Ανώνυμε δεν τραβάω κανένα ζόρι. Αλλά δεν είναι και πολύ ευγενικό εκεί που μιλάμε για μπάλα να πετάς κάτι παντελώς άσχετο με την όλη ανάρτηση. Ναι οι περισσότεροι πονάμε τα δυο παιδιά, αλλά το κάθε πράγμα θέλει την ώρα του. Υπέθεσε ότι είχες γράψει στο blog σου μια ανάρτηση σχετικά με τα δυο παλικάρια και ερχόμουν εγώ και έγραφα σχόλιο: ''Το Σάββατο θα τον σκίσουμε τον Ηρακλή. Θα βάλει 2 γκολ ο Τόχα και άλλα 4 ο Μίτσελ. Θα τα πούμε στο γήπεδο μάγκες'' και να τσόνταρα και κάποιο λινκ από αθλητικό blog. Ελπίζω να με πιάνεις. Καλό απόγευμα να έχεις.

    Μπακαλιάρε δεν υποτιμώ τα άκρα, αλλά έχουμε φτάσει στο σημείο να πορευόμαστε αποκλειστικά με αυτά. Που είναι η ισορροπία; Το μέτρο; Η αλήθεια; Εδώ διαβάζω τα ρεπορτάζ του Άρη κάθε φορά που παίρνουμε παίχτες και νομίζω ότι έχω πάρει τον Μαλντίνι, τον Τζόλα, τον Σίρερ και τον Ρομάριο. Όσο για την μπάντα τα τραγούδια που βγάλανε την δεκαετία του '80 απλά τα σπάνε. Μπακαλιάρε για τον συγκεκριμένο άνθρωπο αξίζει κάθε προσπάθεια και κάθε αναμονή. Και θα προσπαθώ και θα αναμένω, όσο βλακώδες κι αν ακούγεται, όσο αφελές κι αν ακούγεται, όσο λάθος κι αν ακούγεται. Σε ευχαριστώ πολύ. Ανταποδίδω.

    Δημήτρη σε ευχαριστώ για τους Pink Floyd. Όμορφο κομμάτι, αν και κομματάκι υπερτιμημένοι ως μπάντα. Και ναι οι Y&T τα σπάνε. Το ίδιο και οι συγκεκριμένοι στίχοι.

    Ευχαριστώ Πορτιάτη. Ανταποδίδω θερμά τις ευχές. Και δεν το αξίζω μόνο εγώ, μην τρελαθούμε. Όλοι το αξίζουμε. Όσο για την Αρειανάρα τι να πούμε; Ας πούμε αυτό: Τρελαίνομαι, τρελαίνομαι...μαζί σου Αρειανάρα ανασταίνομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Φίλε Κάνθαρε,

    πολύ ενδιαφέρουσα η άποψή σου για ακραίες συμπεριφορές. Παρόλα αυτά πολύ οξύμωρο να εμφανίζουμε 2 ακριβώς αντίθετες συμπεριφορές, όπως εξυπνάδα και βλακεία κλπ.

    Τέσπα, καλό Σ/Κ σου εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Πολύ ισορροπημένες σκέψεις. Θέλει πολύ νερό ο δικός μας μύλος για να γυρίσει κι όσο το ρίχνουμε στον μύλο των άλλων δεν πρόκειται να δούμε προκοπή.

    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψή μου blog ...
    καλά άρθρα και τα blogs.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Φωτια και τσεκουρι θελουν ολοι οι πολιτικοι...Τί καθόμαστε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. ΚΑΛΟ Σ/Κ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΟΥΛΟΥΜΑ ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ ΑΛΛΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΒΑΛΕ ΕΝΑ CHAT BOX ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΟΥ ΦΡΑΦΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ε,γειάσου αγαπητέ...μετά από μέρες...ε,ναί έχεις δίκιο για πολλοστή φορά (μα καλά ρε εσύ,απορώ πραγματικά),απορώ από π ου στο καλό πηγάζει όοολη αυτή η σοφία,που βγάζουν τα γραπτά σου πάντα,έχω μείνει άφωνη!!!που δε δικαιολογείται για άτομο,τόσο νέο (επειδή έχω την εντύπωση ότι είσαι,πολύ νέος)της ηλικίας σου που θεωρείται,θεωρείται ότι δεν έχει την πείρα ενός μεγαλύτερου...κι όμως...respect! πραγματικά...να'λεγα για'μένα που κοντέυω τα 33 (ε,οσονούπω)...και που έχω δεί,άτομα και ατομάκια έως τώρα,και που έχω συναναστραφεί με κάθε καρυδιάς καρύδι,που λένε από την εφηβεία μου έως και τώρα...(που είναι ένα κάρο χρόνια από τότε (από τα 15-16 μου έως τώρα)...ντάξει...και που έχω βρεί το μπελά μου από παλλά καθικάκια,κατά καιρούς και από πολλούς μαλάκες..ε,ντάξει αλλά εσύ...πάντως έχεις δίκιο όπως το λες,είναι ακριβώς έτσι για την ακρίβεια,και το σχολείο είναι μια μικρογραφία της σκ...τό κοινωνίας στην οποία ζούμε...και αυτό,είχε την εντελώς δυσάρεστη τύχη να το συνειδητοποιήσω,με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο κάποτε στην εφηβεία,μου όταν πήγα να φοιτήσω (γυμνάσιο,λύκειο)σε ένα ίδρυμα που ήταν για παιδιά αμέα,ε,εκεί μέσα υπήρχαν όολων των ειδών τα 'κουμάσια'...που εξαρτάται το τί θα πάθαινες ανάλογα,αν έμπλεκες μαζί τους...από το βαθμό,αλητείας,σκατοψυχιάς,και μαλακίας τους...και από τον κάλο που είχαν στον εγκέφαλο...και πολλοί από αυτούς είχαν τεράστιο κάλο...και ήταν αφόρητα μαλάκες και αλήτες...και σκατόψυχοι,φυσικά..ε,κι εγώ την είχα πατήσει άσχημα,με κάποιους από κεί μέσα τόσο που ακόμη το φυσάω και δε κρυώνει...έχεις δίκιο...πολύυυ δίκιο....πάντως ήταν ένα μεγάλο μάθημα αυτό για μένα,έμαθα πολλά για το πώς να ξεχωρίζω τους ανθρώπους...εκεί μέσα...ωραίο πόστ μ'άρεσε μπράβο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Γεια σας και συγχαρητήρια για το blog σας. Σας στέλνω να ρωτήσω εάν είναι δυνατόν αφού σας προσθέσω στη λίστα ιστολογίων μου να κάνετε κι εσείς το ίδιο. Το blog μου είναι: http://zoysblog.blogspot.com

    Ευχαριστώ και καλή συνέχεια και στον Άρη στο κυνήγι της 3ης θέσης στο πρωτάθλημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Γεια σου Biologion. Είπαμε το ζητούμενο είναι η ισορροπία. Καλό τριήμερο να έχουμε.

    Πανδώρα, ευχαριστώ για το κοπλιμάντ. Καλή συνέχεια.

    Hello Cahya. Have fun.

    ADIS, φωτιά, τσεκούρι, αυγά, γιαούρτι, ρόπαλο με άμμο, πινέζες στην καρέκλα. Πολλά θέλουν. Κι εμείς το ίδιο.

    GEORGEPER κάθε φορά που πάω να βάλω chat-box κάτι με γαργαλάει και κάνω πίσω. Καλά να περάσεις μάγκα και καλή όρεξη να έχουμε.

    Αθανασία σε ευχαριστώ πολύ. Με τιμάνε πολύ αυτά τα λόγια. Τόσο πολύ που υποθέτω ότι δεν μπορώ να δεχτώ αυτά τα λόγια. Όπως είπα και στην Τάνια παραπάνω έχω ακόμα πολλά ψωμιά να φάω. Απλά προσπαθώ να κρατάω το κεφάλι μου πάνω από τους ώμους μου. Καλώς ή κακώς όλοι μας συνειδητοποιούμε ότι οι καταστάσεις γύρω μας δεν είναι αγγελικά πλασμένες. Αλλά είπαμε αυτή είναι η μαγεία. Να μην τα παρατάς ποτέ. Σε ευχαριστώ και πάλι.

    Φίλε Zoys το blog σου προκρίθηκε από τον Κάνθαρο. Πίξι έχω δεν μασάω τίποτα. Καλώς ήρθες.

    Καλές απόκριες Κώστα. Να είσαι καλά φίλε μου. Και καλή όρεξη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Δεν θα σχολιάσω...
    ...δεν έχω και πολύ όρεξη.

    Να σου ευχηθώ θέλω Καλές Αποκριές φίλε μου και να 'σαι πάντα γερός. Ότι καλύτερο!!!!

    Υ.Γ. ...και φυσικά το "γλυκάκι" δίπλα σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Κωστή κι από ψυχολογία μια χαρά τα πας!
    Εξαιρετικά ενδιαφέροντα και σωστά όσα αναφέρεις στην αρχή.Τώρα για τους "Μέσι" πιστεύω πως είναι πολλοί οι παράγοντες που η απόδοσή τους πέφτει όσο μεγαλώνουν.Δεν υπάρχει η υποδομή που θα στηρίξει ένα ταλέντο και θα το προφυλάξει από τις Σειρήνες,έτσι πιτσιρικάδες κι άμυαλοι καβαλάνε το καλάμι κι ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός από τη δουλειά τους.Ας ελπίσουμε να μη χαθεί κι ο Φετβατζίδης θα είναι κρίμα.
    Να είσαι καλά και καλά κούλουμα και καλή Σαρακοστή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ευχαριστώ πολύ Γιάννη. Καλές απόκριες και σε σένα. Καλό χαρταετό.

    Ζείδωρον συμφωνώ. Οι Ολλανδοί δλδ που θεωρούν τους 18χρονους έτοιμους παίχτες μάλλον είναι βλάκες. Για μια ακόμη φορά εμείς είμαστε οι έξυπνοι. Για μένα φίλε μου ο Φέτφα έχει ήδη χαθεί για τον απλό λόγο ότι (κι αυτός) δεν είναι κάτι εκπληκτικό. Αν ήταν θα τον άφηναν οι ομάδες του εξωτερικού; Το ίδιο ισχύει και για τον Νίνη. Ας ελπίσουμε ότι κάνω λάθος. Καλά να περάσεις φίλε μου.

    Καλημέρα σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...