Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Οι νόμοι του Μέρφι

Εμείς δεν έχουμε ψυχούλα; Ο Αναστό, δηλαδή, στο Καραϊσκάκη, γιατί να γευτεί τους καρπούς του Κοστάντσο; Εμείς γιατί να φάμε στο μαπίδι τον Μέγιερι; Δεν μας γέννησε μάνα; Για να σοβαρευτούμε και λίγο, είναι προφανές ότι ο Κοστάντσο δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη κάτω από τα γκολπόστ. Όπως, επίσης, είναι προφανές ότι ο Κοστάντσο δεν φταίει για τα πάθη της άμυνας και της αμυντικής γραμμής. Τουλάχιστον στο βαθμό που του προσάπτουν. Δυο τεμάχια δέχτηκε από τον Άρη. Και μάλιστα μέσα σε οχτώ λεπτά. Από μια ομάδα που μέχρι πρότινος είχε πετύχει δυο γκολ σε ολόκληρο το πρωτάθλημα. Πώς τα δέχτηκε; Το δεύτερο γκολ του Άρη προήλθε από οργανωμένη επίθεση. Όμορφη ενέργεια. Το πρώτο μπήκε από στημένη φάση. Ακριβώς όπως τα γκολ που δέχτηκε ο γηπεδούχος. Και τα τρία. Νόμος Μέρφι: «Η πιθανότητα να σας προσέξουν είναι ευθέως ανάλογη προς την ηλιθιότητα της πράξης σας». Οι πράξεις μας, όταν παίζουμε χωρίς την μπάλα στα πόδια μας, σε άμυνα και επίθεση, είναι ηλίθιες. Οι πράξεις μας, όταν πρέπει να αντιδράσουμε σε συνθήκες πίεσης, είναι ηλίθιες. Οι πράξεις μας, όταν πρέπει να απεγκλωβίσουμε την μπάλα μέσα από την περιοχή μας, είναι ηλίθιες. Αυτά προσέχεις στον Άρη. Δεν προσέχεις τα τριγωνάκια, τους συνδυασμούς και τα δυνατά σουτ. Δεν τα προσέχεις, διότι δεν υπάρχουν. Κλείνω την παράγραφο, λέγοντας ότι το πρόβλημα επικοινωνίας στην άμυνα είναι τόσο μεγάλο, λόγω ανομοιογένειας, που δεν μπορούμε να παίξουμε με συνέπεια το τεχνητό οφσάιντ. Αντίθετα, ο Ολυμπιακός φάνηκε αρκετά δουλεμένος σε αυτό το κομμάτι του παζλ.


Ο Κάνθαρος, όμως, πρόσεξε και κάποια άλλα πράγματα. Το να βλέπεις τον Βελλίδη στον πάγκο, σου προξενεί ερωτήματα. Το να βλέπεις τον Γιαννώτα βασικό, σου δίνει μια αίσθηση δροσιάς. Το να βλέπεις τον Καζναφέρη να παίζει παθιασμένος, σε ικανοποιεί. Κι ας δυσλειτουργούσε η δεξιά πτέρυγα. Σε αυτό, βέβαια, έπαιξε ρόλο κι ο Μόνχε που ήταν το άλφα και το ωμέγα των φιλοξενούμενων. Για την ακρίβεια είναι κανονικό αριστερό χαφ. Πάρα πολύ καλή εμφάνιση από τον παίχτη του Ολυμπιακού. Έδινε πλάτος στο γήπεδο, άνοιγε χώρους, δημιουργούσε και εκτελούσε, συγκλίνοντας συχνά προς τον άξονα. Επίσης, δεν κατάλαβα -για πολλοστή φορά- σε ποια θέση αγωνιζόταν ο Μιραλάς. Δεν ξέρω που τον τοποθετούσαν οι προηγούμενοι προπονητές του, αλλά είναι προφανές ότι στον ασβέστη χαντακώνεται. Επιπλέον, ο παίχτης έχει την τάση να συγκλίνει συνεχώς προς τον άξονα και να κινείται μονοδιάστατα σε οριζόντιο επίπεδο, μπερδεύοντας συμπαίχτες και αντιπάλους. Και πάμε στον Τζιμπούρ. Δεν ξεγελιέμαι από το γκολ του Αλγερινού. Για μια ακόμη φορά ήταν άτακτος και προκλητικός: δεν μαρκάρει ούτε τον κώλο του. Και για μία ακόμη φορά άλλαζε (;) θέσεις με τον Μιραλάς. Έχω την εντύπωση ότι ο Βάσκος δεν είναι απολύτως σύμφωνος με τη συγκεκριμένη εναλλαγή θέσεων καθώς και την ανασταλτική λειτουργία των δυο παιχτών. Μπορεί να κάνω και λάθος.

Εκεί που δεν κάνω λάθος, σε καμία περίπτωση, είναι στα φαπ που θα δώσω στον εαυτό μου. Ο Μίτσελ για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι ήταν πάρα πολύ καλός. Για την ακρίβεια ήταν ο καλύτερος παίχτης του Άρη. Και μάλιστα χωρίς να λαμβάνει βοήθειες. Εντυπωσιακό. Τολμώ να πω ότι η απόδοσή του γνωρίζει συνεχή κλιμάκωση. Μακάρι να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο. Εκεί, όμως, που κατάπια την γλώσσα μου ήταν στην είσοδο του Τόχα. Μάλιστα, πριν το δεύτερο ημίχρονο έλεγα: «Χάνουμε με 2-0, μετά το 30' λεπτό έχουμε παραδώσει πνεύμα και βάζουμε τον Τόχα να κάνει τι; Να κουβαλήσει την μπάλα; Να δημιουργήσει; Να πλαγιοκοπήσει; Να σουλουπώσει το κέντρο; Να σκοράρει;». Εν τέλει, ο Κολομβιανός μου έβαλε μια κάλτσα στο στόμα. Ο Κάνθαρος το βούλωσε. Μπορεί να ακούγεται απίστευτο, αλλά όντως ο Τόχα έδωσε φρεσκάδα στη μεσαία γραμμή. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά έπαιρνε και πρωτοβουλίες για κάθετο ποδόσφαιρο. Απίστευτα πράγματα. Η χαρά μου ήταν ισάξια με το να μου ζητάει ραντεβού η Πηνελόπη Αναστασοπούλου (γυναικάρα). Βγαίναμε πρώτοι στην μπάλα, κλέβαμε πολλές πάσες και αποκτήσαμε ενέργεια. Ο παίχτης που αντικαταστάθηκε από τον Τόχα, ο Βράνιες, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Ηταν ηλίου φαεινότερο ότι βρισκόταν έξω από τα νερά του. Θέλει κι άλλο χρόνο και προσωπικά του τον δίνω. Αυτό έλειπε. Και έρχεται το αναπάντεχο: ο Τόχα σκοράρει έστω και μπουρδουκλωμένος. Αμέσως καταρρίφθηκε ο μύθος της έλλειψης φυσικής κατάστασης, ενώ παράλληλα ενισχύθηκε εκείνος της έλλειψης ψυχολογίας. Με το που μειώσαμε το σκορ, η ομάδα έμοιαζε λες και είχε πιει δέκα Red Bull. Η ψυχολογία πήρε τα πάνω της, τα κοντέρ πήραν φωτιά και η ομάδα πίεζε για την ισοφάριση. Μπορεί να σπαταλήσαμε ένα ολόκληρο ημίχρονο, εξαιρώντας τα πρώτα πέντε λεπτά του παιχνιδιού, αλλά δείχναμε έντονα σημεία ζωής. Το παιχνίδι απέκτησε άγρια ομορφιά (κλισέ). Το ίδιο ίσχυε ακόμα και μετά το γκολ του Μακούν. Και μια παρατήρηση: δεν είναι τυχαίο ότι μόλις αποσύρθηκε ο Ιμπαγάσα, η συνοχή των ολυμπιακών γραμμών χάθηκε. Το έχουμε πει, άλλωστε, ότι ο Αργεντινός προσδίδει ουσιώδες κύρος στην ομάδα του Πειραιά.

Η αποθέωση, όμως, έλαβε μέρος όταν ο Βαλβέρδε έβγαλε την μόνιμη πηγή κινδύνων για την άμυνα του Άρη: τον Μόνχε. Ένα φιλαράκι από την παρέα, εξέφρασε τις έντονες ενστάσεις του: «Ωχ, πάλι βαλβερδιά έκανε». Νταξ, ήταν κάπως υπερβολικός στις αντιδράσεις του. Ο Βαλβέρδε έβαλε τον Μαρκάνο αριστερό μπακ και τοποθέτησε μπροστά του τον Χολέμπας -το έκανε και με την Ντόρτμουντ. Σαν να έπαιζε με δυο αριστερούς οπισθοφύλακες. Κι επειδή κάπου το αυτί μου άρπαξε μια αναφορά για τον Χολέμπας και την μετατροπή αυτού σε χαφ, ομολογώ ότι δεν διέκρινα τάση του εν λόγω παίχτη να λειτουργεί ως εσωτερικός αριστερός χαφ. Η κίνηση, πάντως, του Βαλβέρδε είχε νόημα και λογική. Πολύ απλά ήθελε να θωρακίσει την πλευρά, ώστε να μπλοκάρει την δεξιά πτέρυγα του Άρη. Παράλληλα, όμως, φάνηκε ότι φοβήθηκε μήπως στραβώσει η δουλειά. Σου λέει κάτσε να κρατήσω τα μπόσικα και να πάρω τη νίκη. Καλά έκανε. Όπως καλά έκανε που ανέβασε τις γραμμές ψηλά, προκειμένου να πιέσει τους παίχτες του Άρη στην πρώτη πάσα. Ο Βάσκος ακολούθησε τη συγκεκριμένη τακτική από την αρχή του παιχνιδιού, όμως, και να μην την είχε επιλέξει από το ξεκίνημα, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα γινόταν. Οι γηπεδούχοι δεν μπορούσαν να επιτεθούν συγκροτημένα. Ο Σολτάνι δεν είναι ο ορισμός του φουνταριστού κι ο Ούμπιντες δεν είναι αριστερό εξτρέμ. Θα έλεγα κάτι και για τον Καστίγιο, αλλά θα σιγήσω. Το θέμα είναι ότι η μπάλα δεν έφτανε με ευκολία στις προκεχωρημένες γραμμές. Οι αποστάσεις μεταξύ άμυνας και επίθεσης, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, ήταν ισόποσες με τη σιδηροδρομική γραμμή Αθήνα - Σαλονίκη.

Εν κατακλείδι, το τρίμπαλο δεν το γλιτώσαμε. Το κλειδί ήταν τα στημένα. Τρία γκολ είχε ο Ολυμπιακός κι άλλο ένα ο Άρης. Σύνολο: τέσσερα γκολ από στημένα. Θα πρέπει να ξέρουμε ότι για να πετύχεις γκολ από στημένες φάσεις, θα πρέπει πρώτα να κερδίσεις το στημένο. Για να κερδίσεις το στημένο, θα πρέπει να έχεις εκδηλώσει επιθετικές τάσεις. Να έχεις απειλήσει. Κανείς δεν σου χαρίζει τα φάουλ, τα πέναλτι και τα κόρνερ, αν και κατανοώ ότι υπάρχουν πάμπολλες ενστάσεις επί τούτου. Και κάπου εδώ φτάνουμε στο δεύτερο νόμο του Μέρφι: «Τίποτα δεν είναι τόσο κακό, ώστε να μην μπορεί να γίνει χειρότερο». Το ότι ήρθε νέος προπονητής δεν σημαίνει τίποτα. Ο Τσιώλης δεν ήταν η καθολική πηγή των κακών για τον Άρη. Μακάρι να ήταν. Μακάρι να έφταιγε ένας. Αν ντυθούμε με τον μανδύα της κυνικότητας θα πρέπει να δηλώσουμε ότι για μια ακόμη φορά δεν κερδίσαμε. Υπενθυμίζω, όμως, ότι τα αποτελέσματα δεν είναι το παν. Όπως υποστηρίζει κι ο Καρπετόπουλος: «Tο πώς κερδίζεις και πώς χάνεις έχει στο ποδόσφαιρο μεγάλη σημασία -όπως ακριβώς και στη ζωή. Το ποδόσφαιρο δεν είναι μια υπόθεση αποτελεσμάτων -τα αποτελέσματα είναι μέρος της ιστορίας και όχι όλη η ιστορία». Η ομάδα εξακολουθεί να είναι άρρωστη -φαίνεται από τις εμφανίσεις, όχι τα αποτελέσματα- και το μόνο φάρμακο που μπορεί να λάβει ονομάζεται χρόνος. Δεν υπάρχει καιρός για επανάπαυση, παρά μόνο για δουλειά. Ο Άρης, όπως είπα στο πρόσφατο παρελθόν, λειτουργεί ακόμα σε ρύθμιση καλοκαιρινής προετοιμασίας. Με τα λίγα που ξέρω από μπάλα και πιστεύοντας ότι γνωρίζω την ομάδα, θεωρώ ότι στις αρχές του Γενάρη θα αρχίσουμε να ρολάρουμε. Ασχέτως αν στον πάγκο κάθεται ο Τσιώλης ή ο Πολωνός Γκουαρντιόλα (τρομάρα του και τρομάρα μας). Και μόλις ρολάρει, θα αποκτήσουμε και ψυχολογία. Ας ελπίσουμε ότι θα μπορέσουμε να διαχειριστούμε την πίεση και την ανυπομονησία που δεδομένα κυριαρχεί τις συνειδήσεις μας. Ο Μέρφι, άλλωστε, έχει κι άλλους νόμους.

Υ.Γ.1 Η συμπεριφορά του Γιάκομπ προς τον επόπτη ήταν κάτι παραπάνω από προκλητική. Ο Ρουμάνος είχε δηλώσει στο πρόσφατο παρελθόν ότι έχει ηρεμήσει. Σκεφτείτε να μην ήταν και ήρεμος. Αν ήμουν στον Άρη, θα τον είχε πάρει ο διάολος. Ρε λακαμά, παίρνεις ετησίως περίπου 200.000 γιούρο, όσα βγάζει κάποιος άλλος σε μια ολόκληρη ζωή και κάνει και τουμπεκί. Σύνελθε. Συνέλθετε.

Υ.Γ.2 Όταν βλέπεις τον Πρωθυπουργό της χώρας, σε μια κρίσιμη στιγμή, να βγάζει λόγο από το βήμα της Βουλής, διαβάζοντας ένα κείμενο που έχουν γράψει οι συνεργάτες του, ούτε καν ο ίδιος, τότε σίγουρα κάτι πάει στραβά. Αυτό δεν λέγεται ηγεσία. Λέγεται παρωδία. Ποιον θα εμπνεύσεις; Ποιον θα πείσεις; Ποιος θα σε πιστέψει; Φανταστείτε τον Μέγα Αλέξανδρο, στη μάχη των Γαυγαμήλων, να κυκλοφορεί με τον Βουκεφάλα κατά μήκος της στρατιωτικής παράταξης και να διαβάζει ένα κείμενο που του έγραψε το επιτελείο του, προκειμένου να ανυψώσει το ηθικό των ανδρών, με τα χέρια κολλημένα στην πανοπλία του λες και είναι playmobil. Τα λόγια, σε τέτοιες περιπτώσεις, πρέπει να πηγάζουν μέσα από την ψυχή και την καρδιά. Πρέπει να βγάζεις συναίσθημα. Ζωντάνια. Πάθος. Να μην είσαι ανενεργός, ξύλινος και απαθής. Ο ηγέτης στα δύσκολα πρέπει να δείχνει ό,τι έχει επίγνωση της κατάστασης και να φαίνεται ότι μπορεί να βρει λύσεις. Ο Κάνθαρος βλέπει τον Τζέφρυ και νομίζει ότι παρακολουθεί την πρωινή ζώνη του Star Channel. Καρτούν κετς. Οι ηγέτες μας τελείωσαν. Ο κόσμος, ελπίζω, όχι.

Υ.Γ.3 «Η φρουρά πεθαίνει, αλλά δεν παραδίνεται». Τα λόγια αυτά έλαβαν μέρος κατά τη μάχη του Βατερλώ το 1815 και ανήκουν στην φρουρά του Μεγάλου Ναπολέοντα. Πολλά χρόνια αργότερα, το 1981, οι Saxon κυκλοφορούν το τέταρτο στούντιο άλμπουμ της καριέρας τους, με τίτλο ''Denim and Leather''. Όσοι δεν το ξέρετε, να το μάθετε. Όσοι το έχετε μάθει, αλλά δεν το έχετε ακούσει, να το ακούσετε. Όσοι το έχετε ακούσει, θυμηθείτε το.

19 σχόλια:

  1. Χάρης

    Είδα το ματσάκι χθες, από μακρυά, χωρίς να ακούω την περιγραφή, και δεν ήξερα ποιός παίχτης του Άρη είχε κάθε φορά την μπάλα στα πόδια (αναρωτιόμουν "πού ειναι ο Νέτο, πού είναι ο Καπετάνος, πού είναι ο Λαζαρίδης, πού είναι ο Ιάκομπ?"...). Πριν την πουλήσει βέβαια στους παίχτες του Ολυμπιακού που δάγκωναν στο κέντρο.

    Ο Άρης, με δεδομένο ότι ο νέος "προπονητής" έκανε άνω-κάτω την ενδεκάδα όπως ο Τζέφρυ την Ελλάδα και την Ευρωζώνη με το δημοψήφισμα, πάλι καλά να λέει που δεν έφαγε 4 ή 5 γκολ. Και όχι μόνο αυτό, αλλά με το 0-2 του ημιχρόνου άλλαξε το αγωνιστικό πλάνο από "ποδόσφαιρο" και πήγε στον τσαμπουκά, στην δύναμη και ό,τι γίνει. Δεν υποτιμώ το λεγόμενο φιλότιμο και την ψυχή και άλλα συναφή, αλλά όπως ο Ολυμπιακός πριν 3 χρόνια δεν ήταν δυνατόν να πάρει το πρωτάθλημα μόνο με τις κεφαλιές του Τοροσίδη αφού είχε έλλειψη ποδοσφαιρικής ποιότητας με συνέπεια να βγει 5ος, έτσι και ο Άρης δεν ήταν δυνατόν να γυρίσει ολοκληρωτικά το χθεσινό ματσάκι, άσχετα αν δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι θα μπορούσε να το καταφέρει κιόλας. Με τουρλουμπούκι και "πάθος" δεν μπορείς να κερδίσεις κάποιον αντίπαλο που παίζει στρωτό ποδόσφαιρο και έχει κάποιους παίχτες που μπορούν να βάλουν άνετα την μπάλα στα δίχτυα.

    Οι μικροί του Άρη, Γιαννιώτας και Κασναφέρης, μου άφησαν καλές εντυπώσεις. Βέβαια μιλάμε για ένα ματς, όπου έπαιξαν περισσότερο με πάθος παρά με μυαλό. Θα πρέπει να δείξουν την αξία τους σε βάθος χρόνου με πολλούς αντιπάλους και να αποδείξουν ότι δεν είναι "μικροί" παίχτες. Όχι σαν την ΑΕΚ που χάνει από τους πάντες και όποτε έχει ντέρμπυ τα δίνει όλα και μετά πάλι τα ίδια.

    Ο Μιραλάς χαντακώνεται σαν εξτρέμ, γιατί δεν έχει την τεχνική, την ηρεμία, την δημιουργικότητα και το μυαλό ενός χαφ όπως π.χ. ο Ιμπαγάσα. Δεν μπορεί να βγάλει καλές πάσες ή σέντρες από μέση απόσταση και άνω, το έδειξε σε μια φάση που αντί για τον Τζιμπούρ στην περιοχή έδωσε πάσα την πλάτη του αμυντικού του Άρη. Έχει όμως ταχύτητα, έκρηξη, ντρίμπλα, εκτελεστικότητα και τοποθετήσεις. Πιο πολύ είναι επιθετικός, όπως ο Πέδρο στην Μπαρτσελόνα (όχι βέβαια στο ίδιο επίπεδο, απλά στο αγωνιστικό στυλ). Ενδιαφέρον θα είχε να άλλαζε θέση με τον Φουστέρ αντί για τον Τζιμπούρ, προκειμένου να έρχεται κοντά στην περιοχή, αν και ο Φουστέρ δεν είναι το ίδιο γρήγορος. Ή να επιστρέψει στο περυσινό πλάνο, με τον Μιραλάς σέντερ φορ και στα άκρα κάποιους άλλους άλλους.

    Τον Μόνχε να πω την αλήθεια δεν μπορώ να τον κρίνω τακτικά, άλλωστε με τον χαβαλέ της παρέας δεν μπορείς να δεις παρά ελάχιστα πράγματα. Σίγουρα φαίνεται πιο ταιριαστός χαφ για αριστερά παρά τον Χολέμπας, αλλά δεν νομίζω ότι είναι τίποτα ιδιαίτερο.

    Η πλάκα είναι ότι ο Ορμπάιθ, που ήρθε σαν τελαυταίος στην ιεραρχία αμυντικός χαφ, αντικαθιστώντας τον ανεκδιήγητο Ουρτάδο, και έχοντας μπροστά του τους Μοντέστο, Φέισα, Μακούν, αλλά και Ιμπαγάσα-Γιέστε (ο Βαλβέρδε σχεδίαζε στην προετοιμασία τον Ολυμπιακό με την προοπτική σε κάποια ματς οι δύο τελευταίοι να είναι αμυντικά χαφ που θα γίνονται 10άρια στην επίθεση, δίνοντας έξτρα παίχτη στην επίθεση, πλάνο που μάλλον εγκαταλείπεται οριστικά) αναδεικνύεται σε στυλοβάτη του Ολυμπιακού φέτος, σε Ελλάδα και Ευρώπη. Κατά την γνώμη μου, μέχρι στιγμής είναι ο MVP του Ολυμπιακού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όταν μια ομάδα έχει φάει 9 παστέλια σε 7 παιχνίδια, έχει δηλ. μ.ο. 1,3 δεν είναι μόνο ο Κονστάτζο η αιτία. Όπως είχε τονιστεί πρόσφατα αυτός είναι το δέντρο που τους κάνει να χάνουν το δάσος. Δεν στέκομαι μόνο στον χθεσινό αγώνα, πάντα δέχεται τέρμα φέτος, με εξαίρεση το Νιόνιο.

    Το εκπληκτικό στα στατιστικά του είναι πως οι αντίπαλοι έχουν 3 assists to goal και 0 assists no goal! Δηλαδή όταν γίνει ασίστ το τρώει! Σε παραβολή ο Άρης έχει από 7, δηλαδή δέχεται το παστέλι στις μισές assists.

    Το κακό με τον Άρη είναι ότι έχει χρησιμοποιήσει 28 παίκτες μέχρι τώρα! Από τον Τουρούζη με 18 λεπτά μέχρι τον Φατί με 560. Έτσι όχι ομάδα δεν δένει, ούτε μαγιονέζα.

    Ο Μιραλάς ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να παίζει στην άκρη, όχι ότι δεν μπορεί! Βάζει τον εγωισμό του πάνω απ' την ομάδα, θέλει να είναι μόνο πρωταγωνιστής και όχι νεροκουβαλητής. Δεν τον κόβω για τον καλύτερο χαρακτήρα, άσχετα που τον θεωρώ ένα από τους καλύτερους στην Ελλάδα στη θέση του φουνταριστού.

    Ο πολυδιαφημισμένος Ολυμπιακός με τις 3 ενδεκάδες καθαρίζει μόνο με Αριέλ. Όταν χρησιμοποιεί Dixan ή Skip μένουν λεκέδες. Είναι ο παίκτης που ξέρει το περισσότερο ποδόσφαιρο εκτός από μπάλα και είναι ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ. Οι καλοί αντίπαλοι προπονητές θα αποδείξουν την ποιότητά τους αν καταφέρουν να τον μπλοκάρουν.

    Τα σέβη μου για την παραδοχή του λάθους που αφορά τον Τόχα και τον Μίτσελ. Πολύ παντελονάτο.

    Ο αλλοδαπός Τζέφρυ είναι ένα χαμηλού δείκτη νοημοσύνης ανδρείκελο που έχει σκόπιμα (λόγω IQ) τοποθετηθεί σ' αυτή τη θέση, ώστε να έχει το ελαφρυντικό στο βάθος της συνείδησης του κόσμου. Θεωρώ ότι είναι εκτός θέματος να επεκταθώ, όχι ότι δεν έχω την ευχέρεια να το κάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχω πρόταση για το blog. Επειδή οι αναρτήσεις είναι μπαμπάτσικες, καθώς και αρκετά σχόλια, προτείνω να δώσεις πλάτος στην εμφάνιση, στο πρότυπο.

    Για να μη φαίνεται ότι λουφάρω :lol: δίνω και τον τρόπο:

    Σχεδίαση - Πρότυπο - Προσαρμογή - Προσαρμογή εύρους. Αν αλλάξεις το πλάτος στην παράμετρο «όλο το ιστολόγιο» σε κάτι κοντά στα 1000 (αφού είναι πολύ σπάνιες πια οθόνες μικρότερες από 1024) ίσως να δείχνει καλύτερο. Στον Λούκουλλο είναι στα 1260, παρεμπιπτόντως.

    Πήρα το θάρρος και το είπα, εσύ κάμε ότι σε φωτίσει ο Μεγαλοδύναμος! p)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ολα καλα και σωστα κανθαρε.
    θα σταθβω ομως σε ενα γεγονος.
    οτι μαμακια και να σφυριζε ο κορακας δεν διαμαρτυρονταν οι παιχτες μας!!
    αποκορυφομα ο τορο που πηρε κιτρινη γιατι σκονταψε ο αντιπαλος!!!!
    για τοσο ξυλο δεν αντεδρασε κανενας.
    περα τα ποδοσφαιρικα θα ηθελα να τους δω τους "μαγκες" μεσα στο καραισκακη.
    τους βλεπω να ζητανε συνεχεια την "προστασια "του διαιτητη.
    μετα φταιμε εμεις ετσι??
    τα υπολοιπα αυριο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ξεχασα.
    ο πρωταθλητης μπαοκ χανει ηδη 1-0.
    γιατι δεν ακουω φανφαρες τωρα για μπολονι συνολα ψυχαρες??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χάρη, το να μην ακούς την περιγραφή δεν είναι πάντα κακό. Πάντως, ακόμα κι αυτός ο Άρης, που ήταν άχρωμος και άγευστος, προσπάθησε, έστω και στα τελευταία 15 λεπτά, να κάνει τη ζημιά στον Ολυμπιακό. Κι αυτό κάτι δείχνει. Και για τον Άρη και για τον Ολυμπιακό. Ο Γιαννώτας είναι 18 χρονών, ενώ ο Καζναφέρης, αν θυμάμαι καλά, είναι 23. Είχαν πάθος, το οποίο καλύπτει ορισμένες αδυναμίες, αλλά δεν αρκεί. Μπορεί να ικανοποιεί, αλλά απαιτείται ομαδική δουλειά. Προσωπικά περίμενα να δω και τον Κατίδη. Σε αυτούς πρέπει να στηριχτούμε. Σε διψασμένα μικρά Αρειανάκια. Συμφωνώ για τον Μιραλάς. Αν έπρεπε να του δώσω έναν χαρακτηρισμό θα διάλεγα το περιφερειακός επιθετικός. Είναι, όμως, λίγο τεμπελάκος. Κυνηγάει μόνο την πρώτη πάσα, μπας και κλέψει, και μετά κωλοκάθεται σαν να λέει το έκανα το χρέος μου, σειρά σας τώρα. Ο Φουστέρ δεν μπορεί στον ασβέστη. Εδώ με το ζόρι την παλεύει στον άξονα. Υπερτιμημένος παίχτης. Ο Ορμπάιθ έχει πολύ καλή διαγώνια πάσα, βλέπει την αδύναμη πλευρά και δείχνει δημιουργηκές τάσεις, αλλά δεν είναι καλός κόφτης. Θα μου πεις δεν μπορούμε να τα έχουμε κι όλα. Επιπλέον, παίζει αρκετά πίσω -δεν ξέρω αν έχει δώσει ανάλογη εντολή ο Βαλβέρδε- και όχι μόνο δεν είναι γρήγορος, αλλά δεν τρέχει κιόλας. Ή μάλλον θα τρέξει από το ύψος της μεγάλης περιοχής μέχρι τη σέντρα και τούμπαλιν. Για να τρέξει οριζόντια και να καλύψει κάποιο ακραίο μπακ δύσκολο. Ξέρει, όμως, να λαμβάνει σωστές τοποθετήσεις στην μεσαία γραμμή. Τρέχει, δηλαδή, ποιοτικά. Το μυστικό της άμυνας του Ολυμπιακού είναι η πίεση στο τερέν του αντιπάλου -τουλάχιστον στο ελληνικό πρωτάθλημα.

    Τπουργέ, ο Ολυμπιακός δείχνει να έχει μια καλή άμυνα, αλλά η αμυντική του γραμμή είναι κάπως χειρότερη. Ελπίζω να με πιάνεις. Αν εξαιρέσεις τον Αβραάμ και τον Μέλμπεργκ -παίρνει υπερπολύτιμες βοήθειες από τα γρήγορα ποδάρια του Αβραάμ-, το τέρμα και τα ακραιά μπακ συναντούν προβλήματα. Τα ακραία μπακ προβληματίζονται, διότι οι παίχτες που βρίσκονται μπροστά τους δεν δίνουν βοήθειες.
    Οι πολλοί παίχτες που έχουμε χρησιμοποιήσει δείχνουν το πειραματικό στάδιο που ακόμα βρισκόμαστε. Επαναλαμβάνω ότι η ομάδα θα ρολάρει. Το πιστεύω ακράδαντα. Παρατήρηση: ο παίχτης λέγεται Τοπούζης. Συμφωνώ απόλυτα ότι ο Βέλγος δεν θέλει να παίζει την άκρη. Δεν γουστάρει. Άσε που βαριέται να χαλάει δυνάμεις κυνηγώντας το αντίπαλο ακραίο μπακ. Δεν του δίνω άδικο -στον άξονα είναι πιο επικίνδυνος. Το πρόβλημα, όμως, για αυτόν είναι το τι πιστεύει ο Βαλβέρδε. Ούτε εμείς μήτε εκείνος. Θα ήμουν πίθηκος αν δεν παραδεχόμουν την αγωνιστική άνοδο του Μίτσελ και την έκρηξη του Τόχα. Μακάρι να παίζουν έτσι, να κάνω λάθη και να τα παραδέχομαι συνέχεια. Για τον Τζέφρυ ό,τι και να πούμε είναι λίγο. Αλλά ρε παιδιά, το παλικάρι δεν μπορεί να μιλήσει. Είχαμε τον Σημίτη που μιλούσε τα γερμανικά καλύτερα από τα ελληνικά και τώρα έχουμε τον Τζέφρυ που μιλάει τα αγγλικά καλύτερα από τα ελληνικά. Τον έχεις ακούσει να μιλάει αγγλικά; Ροδάνι πάει η γλώσσα του. Υπουργέ, δεκτή, καλοδεχούμενη και σεβαστή η πρότασή σου. Να προτείνετε ό,τι θέλετε. Το είχα δοκιμάσει κάποτε, αλλά δεν μου έβγαινε. Σαν να είναι σταθερό το πλάτος και δεν μου δίνει την δυνατότητα να το διευρύνω. Μάλλον είναι θέμα προτύπου. Υπόσχομαι ότι θα το κοιτάξω. Το βάζω μπλογκική προτεραιότητα. Ωχ, σαν πολιτικός μίλησα.

    Θέμη, όπως ξέρεις δεν σχολιάζω διαιτητές και διαιτητικές αποφάσεις, διότι δεν καταλήγουμε πουθενά. Δεν έχουμε την (τακτική) παιδεία για να συζητήσουμε ώριμα. Ο λόγος απλός. Δεν σκεφτόμαστε το ποδόσφαιρο, αλλά τις ομάδες που υποστηρίζουμε. Κοινώς, δεν είμαστε ορθολογικοί και αντικειμενικοί. Ελπίζω να με καταλαβαίνεις. Ας προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε τις αντιδράσεις, τα κίνητρα, την τακτική, το πάθος και το πλάνο της εκάστοτε ομάδας με βάση τις εμφανήσεις της κι όχι τα αποτελέσματα ή τις διαιτητικές αποφάσεις. Όσο για τον ΠΑΟΚ τι να πω; Άσε, δεν λέω τίποτα. Εξάλλου, τι ξέρω εγώ; Ένας κομπλεξικός Αρειανός είμαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χάρης

    Φίλε Κάνθαρε, αυτός ο Παναθηναϊκός έχει τρελάνει κόσμο. Με Νίνη και Χριστοδουλόπουλο τραυματίες για πολύ καιρό ακόμα, χωρίς τον Τοτσέ και τον Πετρόπουλο, χωρίς τον Ούγγρο τον Ρούντολφ, με τον Καραγκούνη στον πάγκο, με τον Σεϊταρίδη να είναι πλέον εισοδηματίας και όχι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Και όχι μόνο αυτά. Ο Φερέιρα, ο πρώην παππούς και μυρωδιάς, προφανώς πήρε σπραίυ για την μύτη, την άνοιξε για να οσφραίνεται ο άνθρωπος καλά, ψιλο-ανέστησε τον Κλέητον και έκανε εκτελεστή τον Λέτο. Φύτεψε και μια μπουκάλα οξυγόνου στον Κατσουράνη που πατάει πλέον περιοχή. Την αντίπαλη, όχι την δικιά του καλύπτοντας τους αμυντικούς όπως πέρυσι. Και το καταπληκτικότερο? Ο Παναθηναϊκός παίζει ποδόσφαιρο. Όχι διαστημικό, αλλά απλό, στρωτό και γρήγορο.

    Το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ ήταν για 5-0. Αλλά στο 3-0, έχοντας κάνει πλάκα στην ΑΕΚ, οι παίχτες του Παναθηναϊκού κατέβασαν δύο ταχύτητες και χαλάρωσαν. Πάρα πολύ. Κι έδωσαν το δικαίωμα στην αξιολύπητη όπως είναι πια ΑΕΚ να βάλει δύο γκολ, πέρα από άλλα δύο δοκάρια, και να κάνει το ματς πουτάνα. Εκτός του Λεονάρντο που βελτιώθηκε φέτος θεαματικά, δεν υπάρχει άλλος στο ρόστερ της ΑΕΚ που να μπορεί να τρέξει και να πασάρει και να μπουκάρει στην αντίπαλη περιοχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. δε λεω για διαιτητες κανθαρε.
    με παρεξηγησες μαλλον.
    για την "οριμοτητα" να το πω "δασκαλεμενους" να τους πω παντως οι παιχτες του ολυμπιακου παρα τα αντιαθλητικα φαουλ δεν αντεδρασαν οπως γινετε συνηθως!!
    και κανω τη συγκριση με τους παιχτες του αρη που για ενα αναποδο πλαγιο θα ξεσηκωνουν τον κοσμο.
    περα απο αυτα χαλαρα το πηρε το διπλο ο θρυλος.
    δεν ξερω αν η ομαδα ειναι καμενη απο τον τσιωλη παντως κατι τετοιο θα αρχισει να διαρρεετε λεω εγω.
    μαλλον για αλλοθι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Χάρη, πράγματι ο ΠΑΟ παίζει στρωτό ποδόσφαιρο. Καλά τα λες. Ο Φερέιρα έχει δώσει μέτρα στον Κατσούρ. Έχει συμφωνήσει με την απελευθέρωση του Λέτο. Έχει αξιοποιήσει τον Κλέιτον. Έχει καταλάβει την σημασία του Καραγκούνη. Έχει διαπιστώσει τα ισχυρά σημεία του Σιμάο. Πρώην μυρουδιάς και νυν προπονηταράς. Ε ρε πως αλλάζουν οι καιροί. Μάλλον πήρε το σπρέι που λες. Ή μάλλον ήθελε χρόνο ο άνθρωπος για να παρουσιάσει μια τέτοια εικόνα. Αν θυμάσαι το έλεγε ότι η ομάδα θα στρώσει, όταν οι περισσότεροι τον κράζανε. Ελάχιστοι τον πίστεψαν. Έχω την αίσθηση, όμως, ότι οι τραυματισμοί έπαιξαν το ρόλο τους. Ίσως αναγκάστηκε να καταφύγει σε κάποιες επιλογές. Δεν έχει τόσο σημασία. Σημασία έχεις ότι οι επιλογές έγιναν και αποδίδουν. Είδα το δεύτερο ημίχρονο και μπορώ να πω ότι ήταν καλό παιχνίδι. Η ΑΕΚ άστα. Κι έχεις τον Κωνστένογλου να δηλώνει ότι πριν λίγο καιρό θα τρώγανε πέντε. Ατυχέστατη δήλωση. Τα σκέφτονται αυτά πριν τα δηλώσουν;

    Θέμη, κατάλαβα τι θες να πεις. Απλά έριξα περισσότερο βάρος στα της διαιτησίας, πολύ περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Λάθος. Τώρα γιατί οι παίχτες σου δεν αντιδρούσαν, όπως λες, δεν το ξέρω. Θυμάμαι, πάντως, τη φάση που λες με την κίτρινη κάρτα του Τορο. Σίγουρα θα φορτώσουμε στον Τσιώλη αρκετά κακά. Μαζί σου είμαι. Δεν φταίει, όμως, ο Τσιώλης. Δεν γίνεται να φταίει πάντα ένας. Δεν γίνεται. Άσε έναν φιλόδοξο προπονητή στον πάγκο για χρόνια και προώθησε επιτέλους μικρά διψασμένα Αρειανάκια. Αυτά νοιώθουν. Αυτά έχουν το κίνητρο. Δεν θα χάσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ρε συ, ποια είναι αυτή η Πηνελόπη Αναστασοπούλου;

    Πάω να search-o-googlάρω κι επιστρέφω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Με ανησυχεί και με προβληματίζει η κατάσταση στον Άρη και στο λέω σοβαρά...
    Όσον αφορά την αμυντική λειτουργία των ομάδων..ακόμα και τον υποτιθέμενων μεγάλων, χμμμ δεν πάνε καλά...αν και είμαστε ακόμα στην αρχή σχετικά τρώνε πολλά γκολς..Θα μου πεις αυτό εξυπηρετεί το θέαμα και τον σκοπό του αθλήματος...
    Ωραίο το τραγούδι σου...Χαχαχαχαχα ξέρω πως σε κάθε επίσκεψή μου στο blog σου σίγουρα τα γκάζια θα είναι στο τέρμα!
    Καλή εβδομάδα Kanthare! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Kanthare για οποιαδήποτε αλλαγή θελήσεις να κάνεις στο ιστολόγιο και χρειάζεσαι βοήθεια είμαι στην διάθεσή σου. Χαρά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κάνθαρε διαφωνώ κάθετα. Ε όχι και γυναικάρα η Πηνελόπη Αναστασοπούλου, πολύ συμπαθητική και γλυκιά ναι.

    Στα του άρθρου τώρα, συμφωνώ απόλυτα. Είναι αρνητικό να έχεις δεχθεί πόσα γκολ από στημένα, δείχνει πως δεν γίνεται δουλειά στη προπόνηση. Ο Ολυμπιακός είναι μέτριος, δεν βλέπω ούτε τη μπάλα που έλεγαν πολλοί, ούτε το βάθος του ρόστερ που υποτίθεται πως έχει.

    Ο Μόνχε ήταν πολύ καλός, συμφωνώ μαζί σου. Για τον Άρη ξεχώρισε ο Τόχα, που πρέπει να έκανε το πιο ουσιώδες παιχνίδι του από τότε που φόρεσε τα κίτρινα. Δεν γνωρίζω αν η αλλαγή προπονητή θα κάνει καλό ή όχι, αυτό θα το δείξει ο χρόνος.

    Υ.Γ Αν χρειαστείς βοήθεια με την αλλαγή στο μπλογκ είμαι και εγώ στη διαθεσή σου. Εξάλλου, όπως ξέρεις άλλωστε, έχω αλλάξει ουκ ολίγες φορές πρότυπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μια αναμπουμπούλα παραπάνω αρκούσε για το Χ έστω! Κρίμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μπαλαντέρ, η Πηνελόπη Αναστασοπούλου είναι μπόμπα. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την προσφορά σου. Εν πρώτοις, θα τσεκάρω το πλάτος. Για αλλαγή προτύπου δεν νοιώθω έτοιμος.

    Αστροφεγγιά, και μένα με προβληματίζει η απόδοση και επίδοση του Άρη. Κοίτα, η αμυντική λειουργία είναι απαραίτητη και συνήθως απαιτεί όρεξη, ενέργεια και διάθεση, σε αντίθεση με την επίθεση που θέλει και ταλέντο. Και τα δυο, όμ,ως θέλουν επικοινωνία. Ποδόσφαιρο, χωρίς να μιλάς με τον συμπαίχτη σου δεν έχει βγει ακόμα. Για τα γκάζια που λες που να έρθεις σπίτι να δεις τι γίνεται. Ειδικά όταν έχω όρεξη γίνεται χαμός. Χαμός.

    Μικρέ Σκάουτερ, δεν πειράζει που διαφωνούμε. Η Πηνελόπη είναι φωτιά. Χαίρομαι, πάντως, που τη θεωρείς συμπαθητική και γλυκιά. Υπάρχουν άνθρωποι που επειδή δεν τη θεωρούν γυναικάρα θα την έβγαζαν μπάζο (!). Για τον Ολυμπιακό, είναι προφανές ότι κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν για καταστάσεις που δεν υφίστανται. Μιλάω αγωνιστικά. Αν δεν είχα δει το ματς και διάβαζα τις φυλλάδες θα είχα τελείως διαφορετική εικόνα για το παιχνίδι. Ειδικά οι ρεπόρτερ του Ολυμπιακού είναι για τα πανηγύρια και τα παραμύθια. Δεν καταλαβαίνει ο κόσμος της ομάδας ότι αυτοί οι άνθρωποι νοιάζονται μόνο για λίγη προβολή και χρήμα; Χεσμένη την έχουν την ομάδα. Άνωθεν εντολές παίρνουν, όπως οι δημοσιογράφοι στα πολιτικά ρεπορτάζ. Για τον Τόχα που λες πρέπει να έχεις δίκιο. Μπήκε και άλλαξε τη ροή. Για να είμαι ειλικρινής δεν το πίστευα ότι ο Τόχα έπαιζε έτσι. Μακάρι να συνεχίσει. Ο Μόνχε ήταν ο καλύτερος του Ολυμπιακού. Τέλος, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την προσφορά βοήθειας. Θα το ψάξω το θέμα.

    Κίτσο, δεν πειράζει μωρέ. Το έχω πει αρκετές φορές. Απαιτείται ρομαντισμός. Για μένα ο Άρης δεν είναι μια ομάδα που ''πρέπει'' να κερδίζει. Είναι κάτι παραπάνω από αυτό.

    Καλημέρες σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Νικολας.

    Μου την εσπασε ο βροχερος καιρος και το ολισθηρο γηπεδο. Γιατι και οι δυο ομαδες ηταν ‘’φτιαγμενες’’ να παιξουν μπαλα και κυριως να τρεξουν ολο το γηπεδο.
    Ο Γκουαρντιολα την ψυλιαστηκε τη δουλεια οτι θα εχει δυσκολο βραδυ και χρησιμοποιησε σε θεσεις επιθετικων τους Ινιεστα και Αντριανο, που μπορουν να πασσαρουν καλυτερα τη μπαλα, αντι των Βιγια και Αλεξις Σαντσεζ.
    Επισης και ο Λοκο Μπιελσα επαιξε με τεσσερις αμυντικους, αλλά με σεντερ μπακ τον Javi Martinez, βαζοντας διπλα στον Itturaspe τον Ander Herrera. Καποιες στιγμες ανεβαινε ο Μαρτινεζ για να δωσει εναν παραπανω παικτη στα χαφ και να δωσει ισοροπια στα μαρκαρισματα.

    Εκεινο ομως που ειδα και πιστωνεται στον Μπιελσα, ειναι οτι η Ατλετικ ανεβηκε ψηλα να πιεσει και οτι οι παιχτες της ειχαν τα τρεξιματα ν’ ακολουθησουν τους Καταλανους.
    Το ειχε κανει και η Βαλενθια στο παιχνιδι της εναντιον της Μπαρτσα και μαλλον αυτος ειναι ο τροπος να τους αντιμετωπισεις. Βγαζοντας παιχτες απο την αμυνα, που μπορουν ομως να γυρισουν και να καλυψουν γρηγορα τις θεσεις τους. Το λεγομενο transition game απο την αμυνα στην επιθεση και τουμπαλιν.
    Για να γινει αυτο χρειαζεσαι ομως πνευμονια, γιατι απαιτει εκρηκτικες κινησεις ταχυδυναμης και αντοχης στην ταχυτητα.
    Βλεποντας τα πρωτα παιχνιδια και τ’ αποτελεσματα της Ατλετικ, τεινω να πιστεψω οτι οι παιχτες αρχιζουν να ξεμπουκωνουν και να βγαζουν στο γηπεδο τη θεωρια και τη δουλεια της προετοιμασιας. Δεδομενου οτι ο μεσος ορος ηλικιας ειναι μικρος, δεν θα μου φανει παραξενο η Ατλετικ να διευρυνει το σερι των 9 αηττητων αγωνων της, κατα πολυ.

    ΥΓ. Παλιοτερα ειχα γραψει οτι ο Λαος ειναι ο λιγοτερο υπευθυνος για το χαλι που ζουμε στην Ελλαδα. Μετα το κραξιμο στον Παπουλια στην παρελαση και την πτωση του Τζεφρυ, απεδειξε οτι οι Ελληνες ουτε διεφθαρμενοι ειναι, ουτε ανιστορητοι, ουτε Γιουσουφακια.
    Κι αν δεν εχει το δικαιωμα να κανει δημοψηφισμα, τοτε για ποια Δημοκρατια μιλαμε ? Γιατι συμφωνα με τον Κορνηλιο Καστοριαδη, ο Λαος εχει το δικαωμα να κανει λαθος. Οχι ο εκλεγμενος απο τον Λαο Πρωθυπουργος, Προεδρος ή οτιδηποτε αλλο.
    Ο Λαος ψηφισε τον Τζεφρυ, να εφαρμοσει το προεκλογικο του προγραμμα. Οχι το Μνημονιο και την καταπτυστη Δανειακη Συμβαση.
    Δηλαδη ο Λαος εκανε λαθος, που αποδειχτηκε εκ των υστερων. Ο Τζεφρυ ομως εξαπατησε τον Λαο, εφαρμοζωντας τελειως αντιθετα πραγματα απ’ αυτα που ελεγε.
    Παρε και το μουσικο μου ιχνος, καθοτι δεν τη ‘’βρισκω’’ με τα βαρια μεταλα.
    http://youtu.be/hAXoGxLx6yk

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ο μέρφυ είπε επίσης ότι όταν ολά δείχνουν ότι θα πάνε καλύτερα τότε απλά πάνε χειρότερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Και εμείς στην ΑΕΚ δν έχουμε ψιχούλα?
    απο τον πιθανό διασυρμό,φτάσαμε να τους κάνουμε καρδιακούς,πχ 2 δοκάρια.
    ρουφιάνα μπάλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Γεια σου Νικόλα. Είδα μόνο το τελευταίο πεντέλεπτο της Μπιλμπάο με την Μπάρτσα -δεν το πρόλαβα από την αρχή. Ως εκ τούτου, δεν μπόρεσα να καταλαβω και πολλά. Εκπλήσσομαι που γράφεις ότι ο Ξάβι Μαρτίνεζ έπαιζε σέντερ μπακ. Να υποθέσω ότι ήταν κόλπο του Μπιέλσα. Η Μπιλμπάο τα έχει τα τρεξίματα και πάντα τη θυμάμαι να πιέζει ψηλά. Και συμφωνώ απόλυτα ότι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσεις την Μπάρτσα είναι να πιέζεις, όσο το δυνατόν περισσότερο, στην πρώτη πάσα. Οι περισσότεροι προπονητές, όμως, θεωρούν ότι οι παίχτες δεν θα αντέξουν σε βάθους 90λεπτού να κυνηγάνε την μπάλα, προσέχοντας παράλληλα κι αλλά πράγματα, π.χ. να παίζουν και επίθεση. Αλλά αφού μιλάμε για την άμυνα, πρέπει επίσης να παίζεις ιδανικά το μαν του μαν και παράλληλα να δίνεις βοήθειες εκεί που χρειάζεται. Πώς, όμως, μπορείς να παίξεις μαν του μαν τον Μέσι και τους υπόλοιπους Καταλανούς; Πολύ δύσκολα είναι η απάντηση. Όχι τόσο λόγω ατομικής ποιότητας και ικανότητας με την μπάλα κάτω εκ μέρους της Μπάρτσα, όσο λόγω συνεχούς κίνησης άνευ μπάλας με κάθετα σπριντ (κυρίως) και διαγώνιες διαδρομές. Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα. Το δεύτερο ημίχρονο δεν το είδα, διότι παρακολούθησα το Μπορντό - Παρί. Μοιρασμένο παιχνίδι. Περίμενα την Παρί πιο επιθετική, αλλά παραδόξως δεν είχε την γρήγορα μεταφορά μπάλας από την άμυνα στην επίθεση. Ίσως να φοβήθηκε την Μπορντό περισσότερο από όσο έπρεπε. Η άποψη ενισχύεται από την εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου. Και οι δυο ομάδες έμοιαζαν ευχαριστημένες με το Χ. Τουλάχιστον στη θέση του Μπίσεβατς μπήκε ο έμπειρος Ζουμανά Καμαρά και ανέβηκε η απόδοση του Σακχό που στις πρώτες αγωνιστικές ήταν έξω από τα νερά του. Ο λαός ψήφισε Τζέφρυ, διότι έλεγε και ξανάλεγε ότι λεφτά υπάρχουν. Αποπροσανατολισμός. Ψέμα. Ανηθικότητα. Και κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος. Προδοσία λέγεται αυτό. Την ίδια στιγμή η Ν.Δ. έλεγε ότι λεφτά δεν υπάρχουν. Ο κόσμος ''ψήφισε'' τα λεφτά. Ως εκ τούτου, έχει τεράστια ευθύνη για το σημερινό χάλι, όχι μόνο λόγω της εκλογής Τζέφρυ, αλλά κυρίως λόγω της καταρράκωσης αξιών και αξιοπρέπειας. Μια κατάσταση που υφίσταται από την μεταπολίτευση και έπειτα. Όχι δυο και πέντε χρόνια. Κοντεύουμε τα σαράντα χρόνια. Σαράντα ολόκληρα χρόνια. Για ποια δημοκρατία μιλάμε; Να γυρίσουμε στην εποχή του Περικλή για να δούμε τι εστί Δημοκρατία ή έστω να πάμε μια βόλτα από την Ελβετία. Αγωνιστικό το κομμάτι που έβαλες. Καλό ξημέρωμα φίλε μου.

    Πρόεδρε, αυτός ο Μέρφι είπε πολλά πράγματα. Στα περισσότερα πέφτει μέσα. Υποθέτω ότι και σε αυτό που λες πέφτει μέσα.

    Ανέστη, το πάλεψες όσο μπορούσες. Κάποιος μόνο να πει στον Κωστένογλου ότι πριν μιλάει πρέπει να βουτάει την γλώσσα του στο μυαλό του.

    Καλή συνέχεια παίδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...