Σαρδέλες και Αστακοί

Ως καλύτερος προπονητής για την περσινή αγωνιστική περίοδο βραβεύτηκε ο Φερνάντο Σάντος. Έτσι έκρινε ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών (Π.Σ.Α.Π.). Το βραβείο το παρέλαβε ο ίδιος μιλώντας μάλιστα στα ελληνικά! Οι δηλώσεις του μετρημένες και ταπεινές. Και δεν είναι η πρώτη φορά που ανακηρύσσεται καλύτερος προπονητής στην Ελλάδα. Ήταν τυχαίο; Φυσικά κι όχι. Ναι αλλά γιατί ο Σάντος θα αναρωτηθεί κάποιος; Μήπως κέρδισε κάποιο τίτλο; Όχι δεν κέρδισε. Τότε; Η απάντηση είναι απλή. Το άξιζε.

Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2007, μία μόλις αγωνιστική μετά την έναρξη του πρωταθλήματος, ο τότε πρόεδρος Θοδωρής Ζαγοράκης απολύει άκομψα τον Γιώργο Παράσχο και στη θέση του προσλαμβάνει τον Φερνάντο Σάντος. Γνωστό όνομα στο ελληνικό κοινό από την θητεία του στην Α.Ε.Κ. και το σύντομο πέρασμά του από τον Παναθηναϊκό. Τι επακολουθεί; Μία κάκιστη σεζόν με τον Π.Α.Ο.Κ. να τερματίζει ένατος, ανήμπορος να πάρει αποτέλεσμα εκτός έδρας. Το κοινό του Π.Α.Ο.Κ. έβλεπε την ομάδα απλά να μην μπορεί να κάνει σχεδόν τίποτα σωστά και (δικαίως) αγανακτούσε. Ο Ζαγοράκης όμως είχε άλλη άποψη.

Η δεύτερη σεζόν ήταν ονειρική για τον ''Δικέφαλο του Βορρά''. Ούτε ο πιο φανατικός υποστηρικτής της ομάδας δεν περίμενε τέτοια πορεία. Το τέλος της περιόδου βρίσκει την ομάδα στην δεύτερη θέση, αλλά στα play off χάνει το όποιο πλεονέκτημα διέθετε. Η γκρίνια προς τον Πορτογάλο αμείωτη. Τον κατηγορούν μεταξύ άλλων ότι είναι ηττοπαθής, συντηρητικός, αντικοινωνικός, ανίκανος να αντιμετωπίσει τα κρούσματα απειθαρχίας και τέλος ότι αυτό που παίζει δεν είναι μπάλα. Ο Ζαγοράκης κλείνει τα αυτιά του για μια ακόμη μία φορά.

Κι ερχόμαστε στην φετινή αγωνιστική περίοδο, κατά την οποία τα πράγματα δεν ξεκινούν καλά για τον Π.Α.Ο.Κ. Η προετοιμασία δεν εκτυλίσσεται ομαλά. Ο Βρύζας ψάχνει εναγωνίως παίχτες. Υπάρχουν τραυματισμοί. Η γκρίνια όμως σταθερή. Προσοχή! Όχι γκρίνια προς τον Ζαγοράκη. Ποτέ γκρίνια προς τον πρόεδρο. Φαίνεται ότι κάποιοι λατρεύουν να μισούν τον Πορτογάλο. Μήπως πρόκειται για αχαριστία; Ίσως.

Το θέμα είναι ότι η ομάδα αυτή την στιγμή βρίσκεται στην τρίτη θέση με όχι και τόσο καλές εμφανίσεις. Η ομάδα δεν τραβάει, η άμυνα δεν είναι τόσο αξιόπιστη όσο πέρυσι, η επίθεση μοιάζει προβληματική. Οι παίχτες δεν φαίνεται να είναι φορμαρισμένοι, με εξαίρεση τον Βιερίνια, τον Π. Γκαρσία, άντε και τον Ίβιτς. Η αλήθεια είναι ότι έχει και αρκετή δόση τύχης. Φταίει ο Σάντος; Η απάντηση δεν δίνεται τόσο εύκολα. Σίγουρα έχει μερίδιο ευθύνης, καθώς δεν φαίνεται πρόθυμος να αλλάξει το σύστημα. Προτιμά να παίζει με έναν επιθετικό μέχρι να πεθάνει ο Χαϊλάντερ. Επίσης, φοβάται να πάρει ρίσκα. Θέλει να πάει στα σίγουρα. Λάθος και το ότι δεν επέμεινε για την απόκτηση επιθετικού παίχτη, αλλά διώχνει και τον Αναστασάκο.

Αυτό το υλικό έχει όμως. Τις σαρδέλες όπως είχε πει κάποτε. Τι θέαμα μπορεί να παρουσιάσει με τις ''σαρδέλες''; Πως να τα βάλει με τους ''αστακούς''; Και ερχόμαστε στο μεγάλο ερώτημα. Αποτέλεσμα ή θέαμα; Ο Σάντος είναι ρεαλιστής και προφανώς κυνηγάει το πρώτο. Οι οπαδοί όμως τι προτιμούν; Αν τους ρωτήσεις θα σου πουν το δεύτερο. Αν φύγει ο Σάντος δηλαδή θα δουν θέαμα; Μήπως στην περίπτωση που φύγει ο Πορτογάλος καταλάβουν πόσο λάθος έκαναν;

Ο Σάντος κατάφερε να δώσει στην ομάδα αγωνιστική ταυτότητα και σαφείς προσανατολισμούς. Δημιούργησε μια ομάδα που ξέρει τι ζητάει μέσα στο γήπεδο, διαθέτοντας περιορισμένο μπάτζετ. Κατάφερε να στεριώσει στην ομάδα της Θεσσαλονίκης, χωρίς την στήριξη των οπαδών και των Μ.Μ.Ε. Ο μόνος που τον στήριζε ήταν ο Ζαγοράκης. Τώρα που ο Βρύζας έγινε Ζαγοράκης θα έχει την ίδια στήριξη; Δεν νομίζω. Ο χρόνος θα δείξει.

Υ.Γ.1 Γιατί όταν κερδίζει ο Π.Α.Ο.Κ. ένα ματς το παίρνει ο λαός, αλλά όταν δεν κερδίζει το χάνει ο Σάντος;