Φύγαμε για Νότια Αφρική!!!

Είναι ψυχολογικά σημαντικό, όταν παίζεις εκτός έδρας, να ξέρεις ότι και γκολ να δεχτείς δεν αλλάζει κάτι, γιατί πάλι ένα τέρμα χρειάζεσαι. Σε ένα ματς τελείως διαφορετικό από εκείνο του Ο.Α.Κ.Α., η Εθνική μας έκανε ακριβώς αυτό. Μπήκε στο γήπεδο με αυτήν τη λογική με σκοπό να κάνει ότι έκανε και στο πρώτο ματς. Να μη δεχτεί γκολ.

Σε σχέση με τον προηγούμενο αγώνα, μοναδική αλλαγή στο αρχικό σχήμα ήταν αυτή του Γκέκα με τον Χαριστέα. Είχαμε δηλαδή το κλασικό ρεχαγκελιστικό σύστημα 5-4-1. Από την άλλη πλευρά, οι Ουκρανοί παρατάχθηκαν με 4-4-2 με τη μεσαία γραμμή σε ευθεία. Το παιχνίδι ξεκίνησε όπως ακριβώς περιμέναμε. Η Ουκρανοί μπήκαν δυνατά και προσπάθησαν να κυριαρχήσουν στον αγωνιστικό χώρο. Είναι πολύ δύσκολο να τιθασεύσεις τις ορμές σου και να μην παρασυρθείς από τη δύναμη της έδρας. Εμείς το επιτύχαμε αυτό τις προάλλες. Οι Ουκρανοί μπήκαν για να καθαρίσουν το ματς. Το πρώτο δεκάλεπτο άνηκε στην ομάδα του Μιχαϊλιτσένκο και μάλιστα είχαν και ευκαιρία με τον Σεφτσένκο να ανοίξουν το σκορ. Η Ελλάδα άρχισε να ανεβαίνει και είχε δυο καλές στιγμές με την κεφαλιά του Σαμαρά, από εκτέλεση φάουλ του Καραγκούνη στο 11' λεπτό και τη φάση του Σαλπιγγίδη, ύστερα από γύρισμα του Σπυρόπουλου στο 19' λεπτό.

Ο τραυματισμός του Παπασταθόπουλου στο 29' λεπτό δεν αλλάζει κάτι. Ο Γερμανός τραβάει άσσο από το μανίκι του και περνάει τον Πλιάτσικα στον αγώνα. Ο βαψομαλλιάς πηγαίνει δεξιά και ο Βύντρα μετατοπίζεται στο κέντρο της άμυνας παρέα με τον Κυργιάκο και τον Μόρα. Δυο λεπτά αργότερα, ύστερα από καταπληκτική κάθετη πάσα 20 μέτρων από το Σαμαρά, ο Σαλπιγγίδης τρυπάει το κέντρο άμυνας των Ουκρανών και με αριστερό πλασέ στέλνει τη μπάλα στην αριστερή γωνία του Πιατόφ. Και να σκεφτεί κανείς ότι δεν ήθελα τον Σαμαρά βασικό. Αμέσως αναρωτήθηκα πόσο σημαντικό ήταν να μείνει έτσι το σκορ μέχρι το τέλος του ημιχρόνου. Ένα σουτ του Σεφτσένκο, ύστερα από ωραία υποδοχή της μπάλας από πλάγια θέση δεν ανησύχησε τον Τζόρβα. Στο επόμενο λεπτό, υπάρχει υποψία φάσης μετά από αναμπουμπούλα στην περιοχή μας. Το ημίχρονο έληξε με την Εθνική μας να προηγείται.

Μετά το γκολ είδα τα ακραία μπακ των Ουκρανών να ανεβαίνουν ολοένα και περισσότερο, ειδικά τον Ρακίτσκι από δεξιά, τον Αλίγεφ να κάνει πολύ καλό παιχνίδι, αντίθετα με τον Μιλέφσκι που ήταν εξαφανισμένος και έναν Τίμοστσουκ να προσπαθεί να συμμαζέψει το κέντρο.

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με τις δυο ομάδες να μην έχουν αλλαγές στις συνθέσεις τους. Στο 54' λεπτό, φάση από το πουθενά για την Ουκρανία, ύστερα από εκτέλεση φάουλ του Ρακίτσκι (δεν υπήρχε παράβαση). Ήταν φανερό ότι το παιχνίδι θα άνοιγε επικίνδυνα και όσο περνούσε ο χρόνος θα βρίσκαμε περισσότερο χώρο. Τότε ο Μιχαϊλιτσένκο κάνει μια αδιανόητη αλλαγή, αντικαθιστώντας τον δραστήριο Αλίγεφ με τον Σελέζνοφ. Η Ουκρανοί εντείνουν την πίεση προς την ελληνική ομάδα με τον ορεξάτο Σεφτσένκο να απειλεί για μια ακόμη φορά τον Τζόρβα. Νέα φάση στο 60' λεπτό με σουτ του νεοεισελθέντα Σελέζνοφ, λίγο άουτ. Ψάχνουν το γκολ απεγνωσμένα. Ο Γερμανός βάζει τον Γκέκα στη θέση του (πολύ καλού) Σαμαρά με το Χαριστέα να περνάει δεξιά και τον παίχτη της Λεβερκούζεν στην κορυφή. Ο τεχνικός των γηπεδούχων αποσύρει τον νωχελικό Μίχαλικ και αλλάζει το σύστημα σε 4-4-2 με την μεσαία γραμμή σε ρόμβο με μοναδικό αμυντικό χαφ τον Τίμοστσουκ. Η Ουκρανία επιμένει με τον προωθημένο Ρακίτσκι να επιχειρεί σουτ και τον Τζόρβα να μπλοκάρει.

Οι χώροι είναι καλά κλεισμένοι από την ελληνική ομάδα, πράγμα που υποχρεώνει τους παίχτες της Ουκρανίας να επιτίθενται χωρίς πλάνο. Νέα απεγνωσμένη κίνηση από τον προβληματισμένο Μιχαϊλιτσένκο, βάζοντας τον Γκούσεφ στο γήπεδο. Ο Ρεχάγκελ απαντάει αλλάζοντας τον ακούραστο Χαριστέα με τον Τζιόλη στο 71' λεπτό, ακριβώς τη στιγμή που χρειαζόμασταν φρέσκα ποδάρια στο κέντρο. Οι γραμμές είναι πολύ κοντά μεταξύ τους και οι διάδρομοι κλειστοί με τους Έλληνες να ψάχνουν την κόντρα. Οι γηπεδούχοι επιτίθενται με ανορθόδοξο τρόπο μη μπορώντας να διασπάσουν την καλά οργανωμένη ελληνική άμυνα, παρόλα τα προβλήματα τραυματισμών που είχε. Ο Κατσουράνης γυρνάει να καλύψει τον Μόρα, ο οποίος με το ζόρι περπατάει. Η Ουκρανοί όμως απλά δεν μπορούν. Μάλιστα στο 89' λεπτό ο Σαλπιγγίδης βγάζει φοβερή κάθετη πάσα στον Γκέκα που κόβεται τελευταία στιγμή από τον Κόμπιν.

Το παιχνίδι λήγει με τους αλαζόνες Ουκρανούς να αποκλείονται και τον Σεφτσένκο να κλαίει σα μικρό παιδί στο κέντρο του γηπέδου. Πάντως, αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, οι Ουκρανοί δικαιούντο ένα γκολ. Πάρα πολύ μεγάλη νίκη με όλους τους Έλληνες παίχτες να έχουν παίξει λες και ήταν το τελευταίο τους παιχνίδι. Πραγματικά δεν υστέρησε κανένας. Ο Γερμανός σε τεράστια κέφια σήμερα έδωσε στην ομάδα ότι χρειαζόταν. Σωστό σύστημα, σωστή διάταξη και σωστές αλλαγές. Κάναμε ακριβώς αυτό που έπρεπε. Το εκατοστό παιχνίδι του ''Ρεχακλή'' στον πάγκο της Εθνικής μας ομάδας συνοδεύτηκε με μια ακόμη σπουδαία επιτυχία. Μέσα σε οχτώ χρόνια μας μετέτρεψε από μικρομεσαία ομάδα σε άκρως υπολογίσιμο αντίπαλο. Παρόλα τα ελαττώματα και τα κολλήματα που έχει κατά καιρούς ένα πράγμα έχω να πω. Ευχαριστούμε Ρεχάγκελ.

Υ.Γ.1. Όπως είπε και το Κουρκούτι μετά το τέλος του παιχνιδιού, παρακολουθήσαμε σήμερα εμφάνιση από Euro.

Υ.Γ.2 Α ρε Σαλπιγγίδη πόσο δίκιο έχεις για το ''καλοπροαίρετο'' κράξιμο που τρώτε.