(Μ)πάνε έλα

Αρκετοί στη Θεσσαλονίκη θεωρούν πως ο Ζαγοράκης βάζει τον εγωισμό του πάνω από το συμφέρον του συλλόγου. Αλλά για ποιον εγωισμό μιλάμε; Εδώ αφήνει τα αναρχόσκυλα να κάνουν ότι θέλουν. Εδώ ψηφίζει τον Μαρινάκη. Επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά ότι ο δρόμος της επιλεκτικής σιωπής δεν οδηγεί πουθενά. Κυριολεκτικά πουθενά. Γκρεμός. Αδιέξοδο. Dead end που λένε κι οι Εγγλέζοι. Κι ας προβάλλεται η άποψη ότι πλέον στον Π.Α.Ο.Κ. μετρούν τα έργα και οι πράξεις. Ωστόσο, η εποχή των δηλώσεων και των ανακοινώσεων δεν έχει παρέλθει, τουλάχιστον ακόμα. Κι όποιος θέλει να ξεφύγει από την πειθαρχημένη σκέψη και να προτρέξει στο αγωνιστικό ή οικονομικό αποτέλεσμα της ομάδας δεν θα κερδίσει τίποτα. Το έχουμε ξαναπεί: ο Ζαγοράκης έκανε πρωταθλητισμό με τα λεφτά του πολυμετοχικού. Η πίκρα είναι ότι κανείς δεν έχει βγει να το δηλώσει. Το δούλεμα συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς.

Βγαίνει, λοιπόν, η φήμη ότι ο Π.Α.Ο. συμφώνησε με τον Βρύζα. Το μαθαίνει η διοίκηση του Π.Α.Ο.Κ. και αμέσως τίθεται επί τάπητος το ενδεχόμενο επιστροφής του. Αίφνης, ο Πρόεδρας παίρνει το αεροπλάνο και κατεβαίνει Αθήνα για να συναντήσει τον Βρύζα. Και ερωτώ εγώ ο ανίδεος και κομπλεξικός, πλην τίμιος και περήφανος, Αρειανός: ρε λακαμά Ζαγοράκη γιατί δεν προσέγγιζες τόσο καιρό τον Ζήση; Τι περίμενες; Να πουλήσεις τον Μπαλάφα στον Αντωνίου για πέντε εκατομμύρια (γιούρο); Φαίνεται ότι ο Θόδωρας δεν ανέχεται την απουσία του Βρύζα και προκειμένου να μην στελεχώσει ολόκληρη την Π.Α.Ε. με πρώην μπασκετμπολίστες - από τη στιγμή που τα φιλαράκια του την κάνουν με ελαφρά - σκέφτηκε να τον επαναφέρει.  Όμως, ξεχνάει ότι δεν υπάρχει μόνο ο Μπάνε και ο Βρύζας. Υπάρχει ο Κόρφας, ο Μαματζιόλας, ο Τσέκος, ο Μπουντούρης κι ο Μπαλογιάνης. Επαρκούν για όλη την Π.Α.Ε. Θα έλεγα και τον Φασούλα, αλλά μάλλον αυτός δεν πιάνεται εδώ και πολλά χρόνια. Και για να έχουμε καλό ερώτημα τι θα απογίνει ο Κωνσταντινίδης; Ίσως μετατραπεί σε σβούρα.

Όταν προσπαθείς να παίξεις με τα λεγόμενα επικοινωνιακά παιχνίδια οφείλεις να γνωρίζεις ότι κάποιες φορές λειτουργούν σαν μπούμερανγκ. Εν προκειμένω, ο Πρόεδρας δεν είχε κάτι να χάσει ή τουλάχιστον έτσι νομίζει: του κάνει την πρόταση και αναμένει την απάντηση. Αν δεχτεί είναι γίγαντας κι αν αρνηθεί είναι πάλι γίγαντας. Μονά - ζυγά δικά του. Εντούτοις, ο Βρύζας είναι ελεύθερος να επιλέξει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Νταξ, δεν πρόκειται να πάει στον Άρη. Με τον Παναθηναϊκό υποτίθεται ότι συνομιλεί. Χέστηκε η φοράδα στο αλώνι. Γιατί τα λέω όλα αυτά; Διότι, έχουμε ξεφύγει. Μέχρι και προδότη τον βάφτισαν τον άνθρωπο. Η υπερβολή στο μεγαλείο της. Εν τέλει, αυτό που μπορεί να ισχυριστεί κανείς είναι ότι ενδεχόμενη πρόσληψη του Βρύζα από τον Π.Α.Ο. θα πληγώσει, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα προδώσει. Η διαφορά είναι χαώδης. Κλείνοντας την τρέχουσα παράγραφο ξαναρωτώ: τι περίμενες ρε Ζαγοράκη;

Πάντως, το πρόβλημα εντοπίζεται σε διαφορετικά λημέρια. Δημοσιογραφικά λημέρια. Όσο έχετε  τον Κόλκα και τους κλώνους του να περνάνε την ανεπίσημη γραμμή της Π.Α.Ε. καλύτερα να πάτε μαζικά να γίνετε μέλη στη Λέσχη Φίλων Άρη. Την επίσημη γραμμή την γνωρίζουμε καλά: ανούσιες ανακοινώσεις κατά της αστυνομίας και του κράτους, καθώς και αναφορές για σωματεία ''μικρότερου βεληνεκούς''. Με δυο λόγια: μηδενική διάθεση για αυτοκριτική και προδέρμ για τους οπαδούς. Όμως, αυτά θέλει ο λαός. Για αυτά διψάει. Και προφανώς για αυτά διψάνε οι δημοσιογράφοι της Σαλονίκης. Αυτά τα δυο στοιχεία είναι αλληλένδετα. Έστω κι αν η αλήθεια δεν αποτελεί κρίκο αυτής της αλυσίδας. Επομένως, αυτός που βρίσκεται στην λάθος πλευρά του λόφου, μάλλον είμαι εγώ.

Υ.Γ.1 Για την μπασκετούμπα θα μιλήσουμε, αφού τελειώσει η σειρά. Πάντως, όποιος θέλει να αυτοκτονήσει ας πάρει μαθήματα από τον μπασκετικό Άρη. Αύριο, λίγο πριν το ματς, θα τσοντάρω και λινκ. Για να παρακολουθήσετε το ματς πατήστε εδώ ή εδώ ή εδώ.

Υ.Γ.2 Σας παραδίδω στις σολιές των Tipton και Downing.