Τιμές, φαρίνα, γκρίνια και μάχες

Όταν βλέπεις τους μισούς παίχτες του Παναιτωλικού να αδυνατούν να στοπάρουν την μπάλα σε πρώτο ή δεύτερο χρόνο, τότε δεν μπορείς να έχεις αξιώσεις από την ομάδα. Επιπλέον, δεν υπήρχαν αλληλοκαλύψεις στον βαθμό που έπρεπε. Για παράδειγμα, ανέβαινε ο Κουτρουμάνος από δεξιά, έχανε την μπάλα και ουδείς έσπευδε να τον καλύψει. Αυτό που σπούδασα από το ματς είναι ότι η όρεξη και η διάθεση δεν μπορεί  σε καμία περίπτωση να  υποκαταστήσει την ατομική ανεπάρκεια της ομάδας. Κι όλα αυτά απέναντι στον Πανιώνιο που έδειξε καλά στοιχεία. Όχι μόνο ως ομάδα, αλλά κι ως μονάδες. Ο Γουνδουλάκης δείχνει ότι έχει ωριμάσει ποδοσφαιρικά. Έπαιζε κάθετο ποδόσφαιρο και είχε πολύ καλή συνεργασία με τον Κούτσι. Λες και έπαιζαν χρόνια μαζί. Ο Κουμουρτζί έκανε σχεδόν τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Έκοβε, δημιουργούσε και εκτελούσε. Ο Όμο δεν βοηθούσε τόσο ανασταλτικά, αλλά απεγκλώβιζε ανώδυνα την μπάλα και άνοιγε γρήγορα το παιχνίδι. Τέλος, ο Ελευθερόπουλος έδειξε ότι κατέχει την θέση του τερματοφύλακα. Δεν είναι απατεώνας. Μάλιστα, στην ηλικία που βρίσκεται, οφείλω να του αποδώσω τιμές. Κι όλα αυτά χωρίς τον ντελικάτο Ριέρα και τον παιχταρά Εστογιανόφ.

Τιμές, όμως, πρέπει να αποδώσω και στον Εργοτέλη. Η ομάδα διατηρεί τον ίδιο προπονητή εδώ και πολλά χρόνια. Στο ελληνικό πρωτάθλημα των άμεσων αποτελεσμάτων υπό τη συνοδεία μηδενικής πίστωσης χρόνου, μια τέτοια κατάσταση είναι άκρως ενδιαφέρουσα και ζηλευτή. Η περίπτωση του Εργοτέλη, όμως, είναι εξαιρετική και για άλλους λόγους. Κάποτε, ο Καραγεωργίου στελέχωνε τα άκρα της άμυνας με τους Ρουμπάκη και Κορδονούρη. Μολαταύτα, η ομάδα δεν υποβιβαζόταν. Πραγματικά εντυπωσιακό κατόρθωμα. Αξιοθαύμαστο. Εκπληκτικό. Πλέον, τη θέση αυτών των δυο παιχτών την έχουν πάρει οι Γιαλούσης και Βίσιο. Και πάλι η ομάδα δεν θα υποβιβαστεί. Ο Καραγεωργίου για τη δεδομένη τεχνική ανεπάρκεια της ομάδας, έχει επιτύχει ικανοποιητική ομοιογένεια. Κι όλα αυτά απέναντι σε έναν Π.Α.Ο.Κ. που χρειαζόταν δέκα συνδετήρες για να ενώσει τις γραμμές του. Αλλά όταν έχεις τον Μπαλάφα τι μπορείς να ελπίζεις από το ματς; Υπενθυμίζω ότι όσοι προπονητές πέρασαν από τον Π.Α.Ο.Κ. δεν υπολόγιζαν τον παίχτη. Έβαλε ένα γκολ με την Καρπάτι και βγήκαν όλοι οι Μακεδονομάχοι να τον αποθεώσουν. Με τον Εργοτέλη σκόραρε εκ νέου από στημένη φάση και έδωσε το προβάδισμα στον Π.Α.Ο.Κ. Ξάφνου, όλες οι λάθος μεταβιβάσεις που έκανε ο παίχτης μηδενίστηκαν. Ο παίχτης εξιλεώθηκε. Και δεν μιλάμε για μια και δυο λάθος πάσες. Έστω, λοιπόν, ότι έπιανες τον συμπαίχτη του που δεχόταν την πάσα. Τον κάρφωνες στο έδαφος με καρφιά μήκους πέντε μέτρων, τον στόλιζες με λαμπάκια που αναβοσβήνουν, του έβαζες τρεις σημαίες με το πρόσωπο του Κόλκα κι όμως ο Μπαλάφας δεν μπορούσε να βρει στόχο. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά περιφερόταν στο γήπεδο σαν τον Κωτσέτσο στην (άγρια) Μύκονο. Απίστευτα πράγματα. Και έχεις από πάνω τους φίλους του Π.Α.Ο.Κ. να αναρωτιούνται πως έχασαν από τον Εργοτέλη. Όταν η -αποτελούμενη από ποδοσφαιράνθρωπους- διοίκηση  δεν βγαίνει εδώ και χρόνια να δηλώσει την αλήθεια και σε αφήνει να βαυκαλίζεσαι, τότε μην ρωτάς πολλά. Μην απορείς. Μην εκπλήσσεσαι. Οι οπαδοί νομίζουν ότι πάνε για πρωτάθλημα. Ότι θα κοντράρουν τον Ολυμπιακό. Ουτοπικές καταστάσεις. Φυσικά, μερίδιο ευθύνης έχουν και τα λεγόμενα των δημοσιογράφων που φουσκώνουν τα μυαλά των οπαδών πιο πολύ κι από φαρίνα. Ποια είναι η αλήθεια; Ότι η ομάδα στερείται ποιότητας, ποσότητας και φρεσκάδας. Έβλεπα τον Λαζάρ και νόμιζα ότι έτρεχε με πατερίτσες. Πάλι καλά που έτρεχε και κάποιος: ο Ίβιτς δεν το ρίσκαρε καν. Ο Σέρβος δεν μπορεί να επαναλάβει σε καμία περίπτωση την μαγευτική σεζόν που είχε κάνει πριν δυο χρόνια. Τεράστια κενά στον άξονα. Σε όλο το μήκος του. Κενά στο κέντρο άμυνας, στη μεσαία γραμμή, στην επίθεση και στον αέρα. Δεν είναι τυχαίο ότι μόλις πέρασαν στο παιχνίδι οι Μπέτο και Ολίσε άλλαξε άρδην όλο το σκηνικό. Λες και το ήξερε ο Καραγεωργίου. Όσο για την κόκκινη του Αρίας, θεωρώ ότι και με έντεκα παίχτες, τη νίκη δεν την έπαιρνε ο Π.Α.Ο.Κ. Η ροή του αγώνα αυτό άφηνε να εννοηθεί. Δυστυχώς, για αυτούς, χρησιμοποιείται ήδη ως δικαιολογία. Κι ο Μπολόνι ακόμα φωνάζει ότι θέλει παίχτες. Σε ποσότητα και ποιότητα. Ας κλείσουμε και με τη δεύτερη αλήθεια. Τα πολυμετοχικά λεφτά από τις σκανδαλώδεις μεταγραφές των Μελίσση και Χριστοδουλόπουλου έχουν τελειώσει εδώ και πολύ καιρό. Επιτέλους, πάρτε χαμπάρι ότι κάνατε πρωταθλητισμό με ξένα κόλλυβα.

Και πάμε στον Άρη. Οι οπαδοί θέλουν να ικανοποιήσουν την ακόρεστη δίψα τους. Τις υπέρμετρες φιλοδοξίες τους. Έχουν το κάθε δικαίωμα. Είχαμε πει ότι η ομάδα θα πρέπει να ξεκινήσει με νίκη και καλή εμφάνιση, προκειμένου να γλυκάνει τους οπαδούς. Αντίθετα, τους πίκρανε. Τους έδωσε πάτημα για περαιτέρω γκρίνια. Θυμηθείτε τον τέταρτο παράγοντα. Και γκρινιάζουμε άκομψα. Άστοχα. Άκαιρα. Χωρίς τακτ. Δεν θα σταθώ στο αποτέλεσμα. Είναι πολύ νωρίς για κάτι τέτοιο. Θα σταθώ σε πιο βασικά και ουσιώδη δεδομένα. Έχω αναφέρει πολλάκις την συνύπαρξη των Καστίγιο και Σολτάνι. Ωρολογιακές βόμβες. Ο Σολτάνι την έκανε την μαλακία του. Ο Καστίγιο, αντί να τελέσει την αγωνιστική αποστολή του, φλερτάρει συνεχώς με την κόκκινη κάρτα. Και δεν μας φτάνουν μόνο αυτοί οι δυο, έχουμε και τον Γιάκομπ που το πρώιμο παρελθόν του θυμίζει Παλαιστίνιο έτοιμο για έκρηξη και ανάφλεξη. Ο Τσιώλης θα πρέπει να σταματήσει να δηλώνει ότι θα είμαστε έτοιμοι στους επίσημους αγώνες και να κοιτάξει λίγο να συνετίσει τα ''καλόπαιδα'' που έχουμε μαζέψει. Και επειδή αν δεν το πω θα σκάσω, οφείλω να αναφέρω ότι πλην του πειθαρχικού πρέπει να εξετάσουμε και το αγωνιστικό. Τι σημαίνει αυτό; Πρώτον, ο προπονητής θα πρέπει να αποφασίσει τι σύστημα και διάταξη επιθυμεί. Είχα καταλάβει ότι θα παίζουμε ρόμβο. Ξαφνικά το γυρίσαμε σε 4-4-2 στην ευθεία; Δεύτερον, ο Τόχα δεν πρέπει να παίζει στον Άρη. Προσέξτε: όχι δεν πρέπει να παίζει βασικός. Δεν πρέπει να βρίσκεται στον οργανισμό που λέγεται Άρης. Το παιδί δεν μπορεί. Δεν ξέρω πως αλλιώς δύναμαι να το εξηγήσω και να το καταστήσω σαφές. Άλλωστε, τα έχουμε πει και γράψει ουκ ολίγες φορές. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για τον Μίτσελ. Φθηνός, φιλότιμος, ευγενικός, μορφωμένος, όμορφος κι ότι άλλο θέλετε. Αλλά κι εγώ περικλείω το εν λόγω πακέτο. Τσιώλη, βάλε με να παίξω στον Άρη. Θα μου πείτε ότι αν αποσυρθούν οι συγκεκριμένοι παίχτες, η ομάδα θα ρολάρει; Όχι, σε απόλυτο βαθμό, αλλά τουλάχιστον θα έχει ξεφορτωθεί δυο ανίκανους παίχτες και θα έχει απελευθερωθεί από την γκρίνια του Κάνθαρου και του κάθε Κάνθαρου. Για να ευλογήσουμε και τα γένια μας, όταν έλεγα ότι αυτοί οι δυο παίχτες είναι ανεπαρκείς, το ημερολόγιο έδειχνε 27/8/10. Κάποιοι συνοπαδοί μου το κατάλαβαν αργά. Πολύ αργά. Αφού με ''στόλισαν''. Και ποιοι να μπουν να παίξουν, ρε Κάνθαρε; Εδώ έγκειται το μεγάλο ερώτημα. Η απάντηση είναι ότι έχουμε ξεμείνει με αυτούς τους δυο. Αυτό είναι το υλικό μας. Το ευοίωνο είναι ότι, έστω και με δέκα παίχτες, δείξαμε ότι είχαμε αποθέματα ενέργειας. Το δυσοίωνο είναι ότι η φυσική κατάσταση ήταν το μόνο ευοίωνο. Ναι, ήμαστε απαράδεκτοι. Για τον Ατρόμητο δεν χρειάζεται να γράψω πολλά. Η πρώτη κηδεία είναι γεγονός. Πιστέψτε με όταν σας λέω ότι θα επακολουθήσουν κι άλλες. Δεν έχασε ο Άρης, κέρδισε ο Ατρόμητος. Η άμυνα έχει δέσει ικανοποιητικά. Απολύτως αναμενόμενο και λογικό από τη στιγμή που έφυγαν οι Μπαζίνσκι και Ολιβέιρα. Το κέντρο μπορεί να είναι σχετικά soft (όπως και πέρυσι), αλλά είναι άκρως δημιουργικό. Οι Επστάιν, Γκαρσία, Τάτος και Σφακιανάκης ξέρουν τα βασικά και έχουν ποδοσφαιρικό μυαλό. Ο Ζουέλα καταπίνει ελέφαντες και χιλιόμετρα. Ο Καραγκούνης είναι σχεδόν βέβαιο ότι στο μέλλον θα παίζει στην Εθνική. Το ίδιο κι ο Σκόνδρας. Η παραφωνία ακούει στο όνομα Μήτρογλου. Ο άνθρωπος είναι ποζεράς. Άσχημος ποζεράς. Άσχετος ποζεράς. Είχα δηλώσει ότι ο Μήτρογλου είναι ο πρώτος επιθετικός που βλέπω στη ζωή μου να κάνει κίνηση πίσω από το σέντερ μπακ. Επιπρόσθετα, επιβεβαίωσα και το ότι δεν ξέρει τι σημαίνει οφσάιντ. Είχε δώσει, άλλωστε, ισχυρό στίγμα από την εποχή του Ολυμπιακού. Απίστευτα πράγματα. Όταν, όμως, όλη η ομάδα παίζει για σένα, τότε είναι αναπόφευκτο να σκοράρεις. Έστω κι αν νομίζεις ότι συμμετέχεις σε πασαρέλα καγκουριών.

Μόλις τέλειωσε η Αρειανάρα φύγαμε σφαίρα για το Ο.Α.Κ.Α. Δεν προλάβαμε το γκολ του τεράστιου Βάσκου, αλλά δεν τα βάψαμε και μαύρα. Μπήκε νωρίς το άτιμο. Οι γηπεδούχοι ήταν ορεξάτοι και ιδιαίτερα ευδιάθετοι. Βέβαια, ο αντίπαλος δεν ήταν υψηλής δυναμικότητας -το διαπιστώσαμε και στο πρώτο ματς απέναντι στον Άρη. Όμως, προς τιμήν του δεν έπαιζε ταμπούρι. Ο Ντεμόλ έδωσε πλάτος και προσπάθησε να κρατήσει τις γραμμές όσο πιο συσπειρωμένες μπορούσε. Αλλά ήταν δύσκολο να επιτευχθεί σε βάθος 90λεπτου. Εντούτοις, ο Μπακαγιόκο το παστέλωσε και προς στιγμήν οι φίλοι του Π.Α.Ο. βρήκαν την ευκαιρία να κράξουν τον Βύντρα. Το τι έχει ακούσει αυτός ο παίχτης δεν περιγράφεται. Φταίνε οι γκέλες; Το ότι θεωρείται παιδί του Τζίγγερ; To ότι οι οπαδοί δεν ξέρουν ποδόσφαιρο μέσα στο κεφάλι τους; Έλα στην Αρειανάρα αγόρι μου. Πάντως, σε γενικές γραμμές έγινε καλό ματς. Μέσα στο γήπεδο μπόρεσα και παρακολούθησα ενδελεχώς ορισμένους παίχτες. Για παράδειγμα τον Τοτσέ. Δεν είναι κακός ποδοσφαιριστής. Την ξέρει την δουλειά του. Χρειάζεται περισσότερη τροφοδότηση. Το ίδιο κι ο Ζέκα, ο οποίος εφάρμοζε ιδανικά τις αλληλοκαλύψεις. Πολυσύνθετος παίχτης. Αντίθετα, ο Κουίνσι κάνει μια ενέργεια και μετά μετατρέπεται σε κλώνο του Κάσπερ. Αφήστε που θέλει και μια μπάλα μόνος του. Ωστόσο, δεν τον αφήνει ο Λέτο. Αυτός ο άνθρωπος είναι από τους πιο εκνευριστικούς παίχτες που έχω παρακολουθήσει στη ζωή μου. Ουδεμία τακτική κυβερνά το παιχνίδι του. Θεωρεί το μαρκάρισμα ποδοσφαιρική ταπείνωση, δεν γνωρίζει την αξία της κίνησης χωρίς την μπάλα, φοράει δύο αριστερά παπούτσια και είναι κουραστικός σε απελπιστικό βαθμό. Ξέρει μπάλα, αλλά όχι ποδόσφαιρο και είμαι απόλυτος σε αυτό. Έχω ετοιμάσει ένα κολοσσιαίο άρθρο περί τούτου. Κι όμως ο κόσμος τον αποθέωνε. Ντρίμπλαρε το δεξί του πόδι κι ο κόσμος φώναζε με πάθος το γνωστό σύνθημα. Απίστευτα πράγματα. Αλλά εδώ δεν μπορούμε να κρίνουμε αντικειμενικά τα πιο απλά πράγματα. Δεν μπορούμε να πράξουμε το αυτονόητο στην ίδια μας τη ζωή. Ο Λέτο και η ''ηγεσία'' του μας πείραξε; Σωστό κι αυτό. Μπροστά στα πραγματικά προβλήματα του καθενός συνιστά πταίσμα και μάλιστα ολκής. Και έρχομαι στο πιο σημαντικό εξαγόμενο στοιχείο. Η ομάδα έχει σοβαρότατο οπαδικό πρόβλημα. Είναι γνωστό, άλλωστε. Πρέπει να είναι από τις πρώτες φορές που βλέπω θύρα οργανωμένων να μην φωνάζει συνθήματα υπέρ την ομάδας τους. Επίσης, είδα ένα μεγάλο πανί, το οποίο ανέφερε τον Ρουσάκη που πέθανε στην μάχη του Ηρακλείου. Τραγικά πράγματα. Τέτοιες καταστάσεις προκρίνουν την βία και ενθαρρύνουν τις συμπλοκές. Κατηγορούμε τους παράγοντες, τις φυλλάδες και την αστυνομία, αλλά αδιαφορούμε προκλητικά για τους εφαρμοστές της βίας: τους οπαδούς. Εκεί αρχίζει και τελειώνει η περηφάνειά σας; Οφείλω να τους πληροφορήσω ότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος έληξε το 1945, ο Εμφύλιος τέλειωσε το 1949 και η Χούντα έπεσε το 1974. Εσείς ποιον πολεμάτε;

Υ.Γ.1 Οι περισσότεροι ψηφίσατε τον Κάλβο.  Η σωστή απάντηση στο προηγούμενο κουίζ είναι ο Αντού -την βρήκε ο Vaggnamite. Γιατί ρε Φρέντυ;

Υ.Γ.2 Ο Βράνιες είναι έτοιμος να υπογράψει με τον Άρη.  Προφανώς, ο παίχτης θα πληρωθεί με γιούρο. Τα έχουμε; Υποθέτω πως όχι. Η οπαδοί ζητάνε ενίσχυση. Θεμιτό και αναμενόμενο. Λογικό; Όχι; Πώς θες να πάρεις παίχτες όταν δεν έχεις διαρκείας, διότι θεωρείς ότι έτσι πας κόντρα στην διοίκηση; Κόντρα στον Άρη πας, όχι στην διοίκηση. Κι όλοι αυτοί που φωνάζουν για ποιοτικές μεταγραφικές ενέσεις, είναι οι ίδιοι που λίγους μήνες μετά θα ουρλιάζουν για την υπέρβαση του προϋπολογισμού. Ο Κάνθαρος εμμένει πεισματικά στις θέσεις του. Υποστηρίζει τον Άρη κι όχι την Π.Α.Ε. Άρης. Εντούτοις, οφείλω να καταθέσω την ακόλουθη ένσταση. Το να έχω μια διοίκηση περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων είναι δεκτό. Το να έχω, όμως, μια διοίκηση περιορισμένων διαχειριστικών ικανοτήτων δεν είναι σε καμία περίπτωση επιθυμητό. Ο Αθανασιάδης ενέδωσε στις κραυγές απελπισίας των οπαδών. Βγες αγόρι μου και πες ότι η σεζόν είναι μεταβατική κι ότι ο Τσιώλης θα μείνει πάση θυσία και του χρόνου. Βγες όσο είναι νωρίς.

Υ.Γ.3 Ο Σηφάκης είναι λεβέντης.

Υ.Γ.4 Ο Ολυμπιακός φιλοξενεί την Μαρσέιγ. Άντε να δούμε. Λυπάμαι που δεν πρόλαβα να ασχοληθώ με τον Ολυμπιακό σε προηγούμενα άρθρα. Θα αναγκαστώ να αναφερθώ σε μεταγενέστερο χρόνο και δεν μου αρέσει να το κάνω αυτό.

Υ.Γ.5 Γιατί ο Ζούρος προτιμάει τον Ξανθόπουλο;

Υ.Γ.6 Σκεφτόμουν τι τραγούδι να βάλω. Εν τέλει, προκρίθηκαν οι Iced Earth. Καλό μας ταξίδι.