Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Ηθικές νίκες και αντιβιοτικά κλειδιά

Ποτέ δεν κατάλαβα τον συνειρμό μεταξύ σφαγής και ποσότητας ελευθέρων βολών. Η σχέση τους δεν είναι απόλυτη. Η σφαγή στο μπάσκετ γίνεται χειρουργικά. Με το γάντι. Σε σημείο, μάλιστα, που πολλές φορές να μην δίνονται απλά τα σπόρια σε μια ομάδα (π.χ. τον φιλοξενούμενο), αλλά ολόκληρο το καρπούζι. Δεν αφήνω υπόνοιες περί σφαγής. Οι (πραγματικοί) λόγοι που χάσαμε αναφέρονται παρακάτω. Και τα (πραγματικά) κέρδη είναι περισσότερα από αυτά που νομίζουμε. Ωστόσο, είναι προφανές ότι κάτι δεν πάει καλά. Η Κ.Ε.Δ. οφείλει να επανεξετάσει κάποιες συμπεριφορές. Κάποια πράγματα βγάζουν μάτια. Και πάμε στην πεμπτουσία της υπόθεσης. Διέκρινα έντονο πρόβλημα στον αναπληρωματικό άσσο. Γιατί ο Αλεξανδρής προτιμούσε τον Μαυροειδή από τον Βεργίνη; Η απορία μου ενισχύθηκε, όταν έβλεπα ότι, παρά τα (πέντε) λάθη του ομογενούς γκαρντ (κλισέ), εξακολουθούσε να τον προτιμά. Κατόπιν του αγώνα, βέβαια, διάβασα ότι ο Βεργίνης ήταν ολίγον τραυματίας. Την δέχομαι την εξήγηση. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι ο Νταν δεν είναι άσσος και επιτρέψτε μου να τηρώ παρόμοιες αμφιβολίες και για τον Βεργίνη. Με λίγα λόγια, μετά τον Τζέιμς, υπάρχει πρόβλημα στο κατέβασμα της μπάλας. Πρόβλημα, επίσης, υπάρχει στα αμυντικά ριμπάουντ -ο Παναθηναϊκός ανανέωσε αρκετές επιθέσεις. Και οι δυο ομάδες, πάντως, έπαιξαν εντυπωσιακή άμυνα. Χαλύβδινη. Επιθετική.


Πάντως, στα κρίσιμα χρονικά σημεία δεν είχαμε για μια ακόμη φορά καθαρό μυαλό. Και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός ήταν σαφώς πιο έτοιμος στα διαστήματα που ο αγώνα απαιτούσε τη λήψη τολμηρών αποφάσεων. Η ομάδα του Ομπράντοβιτς έχει σφυρηλατηθεί σε δύσκολες συνθήκες και γνωρίζει το πρωτόκολλο έκτακτης ανάγκης. Δεν τίθεται μόνο θέμα εμπειρίας ή, αν θέλετε, απειρίας, αλλά σίγουρα οφείλουμε να παραδεχτούμε την ποιοτική ανισορροπία των δυο ρόστερ. Δηλώνω, πάντως, ότι είμαι άκρως ευχαριστημένος από την προσπάθεια. Έζησα το παιχνίδι με πάθος και ένταση, έστω κι αν η εναλλαγή συναισθημάτων με άφησε μπουκάλα, έστω κι αν το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό, έστω κι αν έκλεισε η φωνή μου. Πετύχαμε, λοιπόν, μια ηθική νίκη. Και έπεται συνέχεια: την Τρίτη παίζουμε με την Κίμκι. Δεν ξέρω τι πρόσωπο θα παρουσιάσουμε και ελπίζω να περισσεύει ενέργεια στις μπαταρίες μας. Κι αν δεν έχουμε, θα φορτιστούμε από τον υπέροχο κόσμο που, πιστεύω, ότι θα τιγκάρει το Παλέ. Το βέβαιο είναι ότι την Τρίτη με ανάλογη εμφάνιση δεν χάνουμε.

Και πάμε στο Περιστέρι. Το πρώτο ημίχρονο άνηκε ολοκληρωτικά στον Άρη. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης (κλισέ), όντας απαλλαγμένη από το άγχος του κυπέλλου, προσπάθησε -και πράγματι το πέτυχε- να μεταφέρει την πίεση στο στρατόπεδο των γηπεδούχων. Το πριμ που έταξε ο Σπανός σε περίπτωση νίκης, καθώς και η άτακτη οπισθοχώρηση του πρώτου ημιχρόνου, όταν ο Άρης έδειξε τα κοφτερά του δόντια, φανερώνουν ακλόνητα σημάδια φόβου. Ο φόβος συνιστά παρεξηγημένο συναίσθημα. Υποδηλώνει αναγνώριση της κρισιμότητας μιας κατάστασης, αποτελεί προειδοποιητικό σήμα, και αντικατοπτρίζει την αναγκαιότητα δυναμικής και γρήγορης αντίδρασης. Και φυσικά, δεν πρέπει να συγχέεται με το άγχος. Ο Άρης, λοιπόν, έπαιξε ποδόσφαιρο κατοχής, έβγαλε αυτοματισμούς και υποχρέωσε τον Ατρόμητο σε άναρχη υποχώρηση. Οι επελάσεις του Μίτσελ και οι εναλλαγές θέσεων μεταξύ των Ούμπιντες (επιτελικός μέσος), Γιαννώτα (κορυφή) και Κατίδη (αριστερό χαφ) ήταν υποδειγματικές. Ο Σκόνδρας τα είχε βρει μπαστούνια, καθώς ορμούσαν κατά πάνω του δύο και τρία κορμιά. Μεγάλη ευθύνη φέρουν οι Νάστος και Φυτανίδης, οι οποίοι βοήθησαν μόνο κατόπιν υπόδειξης του Δώνη, καθώς και ο Μπρίτο (δεξί χαφ) που είχε αφήσει κυριολεκτικά αβοήθητο το δεξί άκρο της άμυνας. Επιπλέον, ο Μήτρογλου ήταν καλά κλεισμένος, πράγμα απολύτως λογικό από τη στιγμή που το ατομικό μαρκάρισμα, είτε του Σανκαρέ είτε του Λαζαρίδη, λειτούργησε ιδανικά. Ο μοναδικός ναυαγός που διεσώθη ήταν ο Τάτος που προσπαθούσε να απεγκλωβίσει την ομάδα του από την άμυνα και να οργανώσει -ανεπιτυχώς- κάποια επίθεση. Αφενός μεν ο Τάτος είναι soft παίχτης, αφετέρου δε οι βοήθειες και ειδικά οι διαγώνιες αλληλοκαλύψεις ήταν για σεμινάριο. Μολαταύτα, για να εφαρμοστούν όλα αυτά στο γήπεδο, έπρεπε να απενεργοποιηθεί η δεξιά πλευρά. Ο Καζναφέρης και ο Βελλίδης έβλεπαν δωρεάν το παιχνίδι, ενώ ο Νέτο φάνηκε να είναι τακτικά ανυπόμονος και ελαφρώς απείθαρχος. Από την άλλη πλευρά, ο Ούμπιντες ήταν συγκλονιστικός, ο Κατίδης έβριθε από ποδοσφαιρικό και δημιουργικό θράσος, ενώ ο Γιαννώτας ενεργούσε συνεχώς κινήσεις χωρίς την μπάλα.

Και πάμε στο δεύτερο μέρος. Ο Δώνης έπρεπε να βρει τρόπο, ώστε να κόψει σε ευθείες το τρίγωνο Ούμπιντες-Γιαννώτα-Κατίδη. Τι κάνει; Αντικαθιστά τον ντελικάτο Μπρίτο με τον Δημούτσο και του δίνει εντολή για κάλυψη του Σκόνδρα και δυνατό, σκληρό παιχνίδι. Ο παίχτης υπακούει και αποκομίζει κίτρινη κάρτα στα πρώτα δευτερόλεπτα του δευτέρου 45λέπτου. Η κατάσταση, όμως, δεν είχε αλλάξει ιδιαίτερα. Η αριστερή πλευρά του Άρη, έστω και σε μειωμένο βαθμό, ήταν επικίνδυνη και δραστήρια, ο Σφακιανάκης βρισκόταν εκτός κλίματος, ενώ ο Μήτρογλου εξακολουθούσε να κλείνεται από τις αμυντικές συμπληγάδες του Άρη, Λαζαρίδη και Σανκαρέ. Οι αδιάφορες εμφανίσεις των επιθετικογενών παιχτών του Ατρομήτου δεν συνιστούν έκπληξη. Ένας επιθετικός για να κάνει αισθητή την παρουσία του πρέπει να κατέχει μπάλα κι ο Ατρόμητος σπάνια την κατείχε. Έχουμε πει, εξάλλου, ότι η επιθετική δεινότητα των γηπεδούχων περιορίζεται στον Μήτρογλου. Κλείνεις τον Μήτρογλου, κλείνεις και τον Ατρόμητο. Εντούτοις, στο 61' λεπτό, ο Τάτος χάνει μεγάλη ευκαιρία για να ανοίξει το σκορ. Στην αμέσως επόμενη φάση ο (συγκλονιστικός) Ούμπιντες εκτοξεύει ευθύβολη τορπίλη. Από εκείνο το σημείο και έπειτα, ο Σκόνδρας προσαρμόστηκε στην αριστερή πτέρυγα του Άρη και ο Δώνης έψαχνε τρόπους για να βγάλει την ομάδα του έξω από το καβούκι της. Στο 64' λεπτό περνάει τον Πίτου Γκαρσία στη θέση του Μπάλλα. Ποιος θα αναλάμβανε την νευραλγική θέση του αμυντικού μέσου; Ρητορικό το ερώτημα. Ο Μιχαλήτσιος (ή ο Μασάδο;) βλέπει ότι το παιχνίδι του Άρη έγινε προβλέψιμο και ενεργοποιεί βίαια, πλην πειθαρχημένα, την δεξιά πλευρά. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν οι μονομαχίες Μίτσελ-Δημούτσος και Καζανφέρης-Γιαννούλης. Το ματς είχε αποκτήσει άγρια ομορφιά, διατηρώντας παράλληλα τον καλό ρυθμό του πρώτου ημιχρόνου. Και στο 78' λεπτό ανατρέπονται όλα τα σχέδια. Ο επιβλητικός Φατί, ο άρχοντας της μεσαίας γραμμής, αποβάλλεται με δεύτερη κίτρινη κάρτα. Η τραγική ειρωνεία προσδιορίζεται στο ότι ο διαιτητής του αγώνα επαγγέλλεται οφθαλμίατρος. Τέλος πάντων. Ο Δώνης πετάει άμεσα τον Αναστασάκο για να γεμίσει την αντίπαλη περιοχή, αλλά ο Άρης, κρατώντας μπάλα, δεν πτοήθηκε.


Συγκεφαλαιώνοντας επιλογικά, η Αρειανάρα έπαιξε πειθαρχημένα και άξιζε την νίκη. Δυστυχώς, όμως, δεν εξαργυρώσαμε την σπουδαία εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου. Αν είχαμε μπομπάτο επιθετικό (Μπομπαντίγια γύρνα!) για να γεμίζει η αντίπαλη περιοχή το ματς θα είχε κλειδώσει. Εν πάση περιπτώσει, δεν αποπροσανατολιστήκαμε από την αναγκαστική αλλαγή του Παπαστεριανού (ευτυχώς, δεν έπαθε χοντρή ζημιά), διαθέταμε αυτοματισμούς, είχαμε τριγωνάκια και βγάλαμε πάθος και ένταση. Πετύχαμε, κατά την γνώμη μου, όπως και στο μπάσκετ, μια ηθική νίκη. Η τακτική συμπεριφορά της ομάδας ήταν εντυπωσιακή, ενώ παράλληλα καταρρίφθηκε -για μια ακόμη φορά- ο μύθος της έλλειψης φυσικής κατάστασης. Η φυσική κατάσταση είναι πιο σύνθετο ζήτημα από να βλέπεις έντεκα μαντράχαλους να κυνηγάνε μια μπάλα. Κάποια στιγμή θα το αναλύσουμε. Ωστόσο, οι ισχυρές μεταπτώσεις στην απόδοσή μας υποδεικνύουν νοητική αναμπουμπούλα. Ας ελπίσουμε ότι θα βρούμε την φόρμα μας. Έχουμε ακόμα, όπως έχω γράψει επανειλημμένως, δυο βδομάδες. Εξάλλου, η Αρειάναρα συνιστά ομάδα ψυχολογίας. Συνιστά ομάδα δευτέρου γύρου. Και κάτι τελευταίο: ο καμικάζι φανερώνει ικανοποιητικά δείγματα στο διάβασμα του αντιπάλου και στήνει καλά την ομάδα, αλλά υστερεί στο κοουτσάρισμα και τις διορθωτικές κινήσεις. Παραμένει, όμως, ένας πιστός στρατιώτης του Άρη. Όπως, πιστεύω, όλοι μας.

Επόμενη στάση: ίντερνετ. Πρόσφατα το F.B.I. προειδοποίησε ότι ο κίνδυνος από τους χάκερς είναι τεράστιος κι ότι βρίσκονται σε ικανή θέση να παρέμβουν σε ηλεκτρονικές δομές που θα μπορούσαν να προκαλέσουν οικονομικές καταστροφές, διπλωματικά επεισόδια και στρατιωτικές αναμπουμπούλες. Η λύση ονομάζεται άμυνα. Αποτελεσματική άμυνα. Ως εκ τούτου, έχουν βγει προγράμματα που εντοπίζουν και καταστρέφουν επιθέσεις από ιούς, δούρειους ίππους, σκουλήκια και κακόβουλα λογισμικά. Υποθέτω ότι το F.B.I. διαθέτει εκλεπτυσμένες μορφές ηλεκτρονικής προστασίας. Αντίθετα, οι περισσότεροι χρήστες αρέσκονται να χρησιμοποιούν τα κλασικά προγράμματα αντιβίωσης. Ένα από αυτά ονομάζεται Kaspersky. Για να ''τρέξεις'' το πρόγραμμα απαιτούνται κάποια (αντιβιοτικά) κλειδιά, τα οποία για να τα αποκτήσεις πρέπει να πληρώσεις. Εντούτοις, στο ίντερνετ κυκλοφορούν πολλά ''δωρεάν'' κλειδιά που μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει, προκειμένου να ''τρέξει'' το πρόγραμμα. Το κόλπο τις περισσότερες φορές πετυχαίνει κι ως εκ τούτου γλιτώνεις το χρηματικό ποσό που θα πλήρωνες για τα αυθεντικά κλειδιά. Και προφανώς η εταιρία δεν συμφωνεί με το ''σπάσιμο'' των κλειδιών. Το πρόβλημα, βέβαια, έγκειται στο ότι οι εταιρίες προστασίας και άμυνας βρίσκονται πάντα ένα βήμα πίσω από τους χάκερς. Όπως ακριβώς γίνεται με το ντόπινγκ και το αντιντόπινγκ. Ως εκ τούτου, η Kaspersky δεν μπορεί να προβλέψει ποια κλειδιά θα ''σπάσουν''. Όταν, όμως, ''σπάσουν'', η εταιρία τα εντοπίζει και τα μπλοκάρει, τα κάνει black list. Ακριβώς όπως η Π.Α.Ε. Άρης έκανε (σ)τον Μιχάλη Σηφάκη.

Υ.Γ.1 Φεύγει (;) και ο Σολτάνι. Θέλουμε έναν επιθετικό ολκής. Και δεν αναφέρομαι στον Κόκε. Όσο για τον Τόχα, ελπίζω να μην τον ξαναδώ με τον Θεό του Πολέμου στο στήθος.

Υ.Γ.2 Ο Μήτρογλου, εκτός όλων των άλλων, απέδειξε ότι δεν ξέρει να εκτελεί και πλάγιο άουτ. Αρχίζω να πιστεύω σφόδρα ότι δεν γνωρίζει τους κανόνες του παιχνιδιού.

Υ.Γ.3 Ο Ομπράντοβιτς στη συνέντευξη τύπου δήλωσε: «Ο Παναθηναϊκός είναι ελληνική ομάδα και θα συνεχίσει να δουλεύει με το ίδιο σθένος για το καλό του Παναθηναϊκού και του ελληνικού μπάσκετ». Το ελληνικού μπάσκετ; Όπως τα δυο ''μεγάλα'' κόμματα δουλεύουν για το καλό της Ελλάδας.

Υ.Γ.4 Παρακολούθησα το ματς Γιάνννενα - Π.Α.Ο. Δεν θα σχολιάσω τα περί πάγου. Θα μας παρατηρούν οι έχουσες πάγο χώρες και θα γελάνε. Θα σταθώ, όμως, σε αυτόν τον Γεωργίου: σας είχα πει ότι θα τον προσέχω. Ε, λοιπόν, τον θέλω. Ποδοσφαιρικά εννοώ. Μην το πάρετε στραβά.

Υ.Γ.5 Κυκλοφόρησε το 1974 και αποτελεί το τρίτο στούντιο άλμπουμ της μπάντας. Ο τίτλος του; ''Phenomenon''. Και πράγματι, ο δίσκος ήταν φαινόμενο. Το συγκρότημα, με την προσθήκη του ικανοτάτου Michael Schenker, άφησε, εν πολλοίς, πίσω του το μπλουζ-ροκ ύφος και στράφηκε ξεκάθαρα σε πιο rock μονοπάτια. Το αποτέλεσμα εντυπωσιακό. Τα σέβη μου στους UFO.

16 σχόλια:

  1. Είδα το μεγαλύτερο κομμάτι του αγώνα μπάσκετ. Πραγματικά ο Άρης με εξέπληξε! Δεν το περίμενα!
    Κάνα γήπεδο της προκοπής δεν μπορούμε να φτιάξουμε, ο λίγος πάγος μας μάρανε; Πέρισυ ή πρόπερσι ήταν στο ΟΑΚΑ που είχε περισσότερες λακούβες από τους δρόμους μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάποτε έκανες αθλητικομαγειρικές συνθέσεις. Σήμερα ξεπέρασες κάθε όριο με την σύνθεση FBI-Σηφάκη. Να δω που θα το φτάσεις!!!
    Δεν κάνω σχόλια επί του βασικού κειμένου. Συγνώμη, αλλά η απασχόλησή σου με τον Άρη δικαιολογείται μόνο λόγω αρρώστιας (ευτυχώς υγιούς!)! Τα γραπτά σου πάντα όμορφα αλλά…
    Ας πάμε λοιπόν στα υστερόγραφα!
    ΥΓ 1: Φεύγει ο Σολτάνι. Εδώ είναι που ταιριάζει κατά τη γνώμη μου το «θα χάσει η Βενετιά βελόνι». Μια μεταγραφή που κραύγαζε για την μελλοντική αποτυχία της λόγω χαρακτήρα κυρίως. Στον ίδιο τορβά και ο Καστίγιο. Δύο προϊόντα στη συσκευασία ενός. Όσο αφορά τον Κόκε τον παρακολούθησα μερικές φορές όταν ήμουν στην Αμερική τον περασμένο Φεβρουάριο. Τραγικός! Αφού έχετε κάνει το άσπρο μαύρο εκεί στον Άρη τότε πάρτε τον πίσω. Πάτε και στο αεροδρόμιο και γίνετε πανευτυχείς για κάνα δυο τρεις-μέρες μέχρι να παίξει, μετά βλέπετε…
    ΥΓ 2: Για τον Μήτρογλου έχεις δίκιο. Αν την ευκαιρία που έχασε χθες την έχανε παίζοντας στον Ολυμπιακό θα άκουγε τα εξ’ αμάξης. Καλός για τον Ατρόμητο, τον Πανιώνιο….
    Υ.Γ.3: Ποιο Ελληνικό μπάσκετ;
    Υ.Γ.4: Μου θυμίζουν τα σχολεία που κλείνουν με το πρώτο… πασπάλισμα.
    Υ.Γ.5: !!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. συμφωνείς στον μύθο (κατ εμέ) ότι οι μεγάλες ομάδες πέρνουν αποτελεσματα στις κακές τους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πρόεδρε, ο Άρης μπορεί να έχει μικρό μπάτζετ, αλλά όλα τα υπόλοιπα τα κατέχει σε υπερθετικό βαθμό. Η υπόθεση με τον πάγο είναι ανάξια σχολιασμού.

    Chrisgio, πού θα φτάσω; Ίδωμεν! Ο Σολτάνι στον Ηρακλή έδειξε καλά στοιχεία. Το συμβόλαιό του ήταν για ένα έτος και δήλωνε λαμβάνειν 180.000. Δεν έπιασε η μεταγραφή. Έστω ότι αφήνει ο Ολυμπιακός τον Μήτρογλου ελεύθερο. Ποιος θα τον πάρει; Ποιος ελληνικό μπάσκετ; Έλα ντε. Μόνο τα σχολεία; Οι δρόμοι, τα αεροδρόμια, οι δημόσιες υπηρεσίες. Άστα.

    Άλεξ, δεν είναι τόσο απλό. Η μεγάλη ομάδα θα έχει και κάποιον ποιοτικό παίχτη που θα κάνει την διαφορά. θα έχει μεγαλύτερο βάθος. Θα γνωρίζει περισσότερους τρόπους δράσης ή αντίδρασης. Θα έχει κόσμο στο πλευρό της. Βαριά φανέλα. Την υποστήριξη των ΜΜΕ. Μπορεί να πάρει και τα σπόρια. Σε γενικές γραμμές ο μύθος έχει μια μικρή δόση αλήθειας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Προπονητης κκαι παικτες πρεπει να μαθουν να χειρίζονται τα τελευταια λεπτά,έξι αγωνες χασαμε ετσι φετος!(για το μπάσκετ μιλάω,ε;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χάρης

    Στο ματς Ατρόμητος-Άρης συνέβη μια μετάπτωση στις δύο ομάδες, κανένα ματς δεν είναι ίδιο, ακόμα κι αν παίξουν οι ίδιοι ακριβώς παίκτες, με τις ίδιες οδηγίες από τον προπονητή. Ο Ατρόμητος κάνει ό,τι μπορεί, και είναι καλός σ' αυτό. Ο Άρης δεν με πείθει ακόμα με την εμφάνιση που έκανε. Μπορεί πριν 2 μήνες να κέρδισε χαλαρά τον Παναθηναϊκό, αλλά δεν έλυσε τα προβλήματά του, ούτε ο Παναθηναϊκός διαλύθηκε. Στο επόμενο ματς, πάλι τα ίδια. Ήττα ο Άρης, νίκη ο Παναθηναϊκός.

    Το θέμα Σηφάκη είναι περίεργο, με μπόλικο σκοτάδι. Καλά έκανε και τα 'λεγε για το τί έγινε στην ομάδα το καλοκαίρι, καλά έκανε που τα ξανάπε. Ο Άρης είναι που εγκληματεί με τον να τον αφήνει να φύγει, χωρίς να πάρει φράγκο. Τόσο μαλάκες (συγγνώμη) είναι εκεί στον Άρη? Δεν πιστεύω ότι είναι ακριβός για να τον κρατήσουν, αλλιώς θα τον πουλούσαν στο εξωτερικό το καλοκαίρι. Αν νομίζουν ότι θα σωθούν με Γιακούποβιτς και Βελλίδη, γελιώνται. Λυπάμαι που μιλάω έτσι για τους δύο τερματοφύλακες, αλλά έτσι είναι, καλώς ή κακώς, μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Π.χ. άλλο Νικοπολίδης κι άλλο οι διάφοροι που πέρασαν από τον Ολυμπιακό από το 2004. Άλλο ο διεθνής Σηφάκης, κι άλλο οι Βελλίδης-Γιακούποβιτς.

    Ο Ομπράντοβιτς δεν φταίει που έχει διαλυθεί η Α1. Όταν ήρθε, ακόμα η Α1 είχε 10 ομαδάρες. Πλέον υπάρχει μόνο ο Παναθηναϊκός και λίγο ο Ολυμπιακός. Και σε όλη την Ευρώπη δεν είναι πολύ καλυτερα τα πρωταθλήματα. Μόνο στην Ισπανία και στην Ιταλία υπάρχει ανταγωνισμός. Από εκεί και πέρα, κάποιες σκόρπιες καλές ομάδες από χώρα σε χώρα (Ελλάδα, Ρωσία, Γαλλία, Λιθουανία, Τουρκία). Αυτό συμβαίνει και γιατί έφυγαν πολλοί Ευρωπαίοι για το ΝΒΑ, αλλά και γιατί επικράτησε το δόγμα να έχω πολλούς καλούς παίκτες που να παίζουν για 20-25 λεπτά το πολύ, παρά το παλαιό δόγμα με τους 2-3 παιχταράδες σε κάθε ομάδα να παίζουν 40 λεπτά και οι άλλοι να είναι άμπαλοι και να παίζουν 2-3 λεπτά, κάτι που οδήγησε σε υπερσυγκέντρωση ταλέντου σε λίγες πλούσιες ομάδες και διάλυση του ανταγωνισμού. Έτσι έγινε και στην Α1. Τουλάχιστον ο Ομπράντοβιτς δεν έχει γεμίσει τον Παναθηναϊκό με Κοινοτικούς ή Αμερικανούς που να πήραν ευρωπαϊκή υπηκοότητα. Έχει δώσει έμφαση στους Έλληνες παίκτες για να στελεχώνεται με καλούς μπασκετμπολίστες η Εθνική ομάδα. Τί κάνει ο Ίβκοβιτς γι' αυτό?

    Το παιχνίδι στα Γιάννινα είχε θέμα με τον πάγο. Και ναι, στην Βόρεια Ευρώπη είναι συνηθισμένοι, εμείς όμως όχι. Όπως αντίστοιχα οι Βόρειοι δεν ξέρουν τί πάει να πει 40 βαθμοί Κελσίου και υγρασία μαζί το καλοκαίρι στην Ελλάδα. Οι Ρώσοι δεν παίζουν τέτοια εποχή (Νοέμβριο-Φλεβάρη). Ίσως πρέπει κάποτε σταδιακά τα ποδοσφαιρικά γήπεδα να γίνουν κλειστά όπως τα μπασκετικά, για να μην επηρεάζονται οι αγώνες από τον καιρό και το κλίμα.

    Οι UFO στην αρχή δεν έπαιζαν μπλουζ ροκ, αλλά space rock. Α λα Hawkwind. Και όχι με την ίδια επιτυχία. Μετά το γύρισαν στο ροκ. Τα άλμπουμ Phenomenon και Lights Out, αλλά κυρίως το live Strangers in the Night, είναι ό,τι καλύτερο έκαναν ποτέ. Από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. εγώ, κανθαρούλη μου, την μόνη αντιβίωση που ξέρω είναι αυτή που παίρνω από χθες για το κρυολόγημά μου!!!

    όσο για τους UFO... ε, λοιπόν δεν είναι όνομα και πράγμα!!!

    φιλάκια πολλά, έτσι για να σε κολλήσω! χι χι χι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Eγω περίμενα νέα οργισμένη ανακοίνωση του Σούπερ-3 για τους καταστροφείς του μπάσκετ :Ρ
    Στο μπάσκετ και στα παιχνίδια που κρίνονται με διαφορά τελική απο έναν εως 7 πόντους, τα πάντα παίζουν ρόλο.
    Τρείς χαμένες βολές στο α' 10λεπτο και δύο λάθος σφυρίγματα στο γ' 10λεπτο.
    Τρία βήματα, ενα ανάποδο φάουλ και μιά λάθος πάσα οποτεδήποτε εντός παιδιάς.
    Πέντε λάθος επιλογές προπονητή και δύο μικροτραυματισμοί, συν 3 χαμένα ρημπάουντ.
    Τι θέλω να πώ ;
    Οτι στομπάσκετ σπάνια φταίει ενα μόνο πράγμα, ειδικά σε ματς που λήγουν με μικρές διαφορές.

    Ο Μαυροειδής ναι, το παιδί δεν τα κατάφερε.
    Ο Βεργίνης ειναι άσσος αλλα ο αμερικάνος ειναι πολύ πιο δυνατός άσσος άρα ο Αρης θέλει ενα αμερικανάκι τέτοιο στη θέση του Νταν.
    Ο Αρης περιόρισε τον Παναθηναϊκό στους 72 πόντους ενω μεχρι τότε είχε μέσο όρο 85 ανα αγώνα. Αυτο, κάτι λέει.
    Επίσης ο Αρης παραλίγο να κερδίσει και πραγματικά φώναξε βροντερό "παρών".
    Ο Ηλυσιακός παραλίγο να ειχε κερδίσει τον οσουφουπού στο ΣΕΦ τις προάλλες, ενα ματς δικό του αφου προηγείτο σχεδόν σε όλο το ματς με 15 πόντους διαφορά !
    Απειρία ; ισως.
    Αδικία ; ίσως.
    Μετά το ματς,πολλοί παναθηναϊκοί έκαναν αυτοκριτική λέγοντας οτι με αυτη την απόδοση δεν θα πάμε μπροστά, στην Ευρωλίγκα. Ναι μεν, αλλα θα δούμε, αφου η ομάδα αυτη εχει πολύ μέταλλο και θα παλέψει.
    Οσο για τον Αρη, μακάρι πράγματι να εχει μπαταρίες με την Κίμκι.
    Παρεμπιπτόντως, έμεινα απο μπαταρία στο αυτοκίνητο σήμερα.
    Ευχάριστη έκπληξη ο Μπόγρης θα βιηθήσει παραπάνω απο όσο φανταζόμουν, αλλα θέλετε εναν άσσο, ή εστω ενα παίκτη στυλ Χατζηβρέττα ή Ξανθόπουλου να βοηθάει σίγουρα στον άσσο.
    Οταν κατέβει για ματς ο Αρης στην Αθήνα, θα παω να τον δω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Από τις φάσεις που είδα από το Περιστέρι, μου έκανε εντύπωση -πέρα από εκείνον με τη σκάλα στην ταράτσα!- ο Κατίδης. Ελπίζω να εξελιχθεί και να μη χαθεί.
    Για το καλό σας, ελπίζω να φύγει ο Σολτάνι. Περισσότερο κακό κάνει παρά καλό σε μία ομάδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γεια σου Γιάννη. Καλή βδομάδα!

    Vad, στα τελευταία λεπτά περιορίζονται οι λύσεις λόγω αποβολών με φάουλ και πίεσης. Δεν μασάμε. Συνεχίζουμε. Όλοι Παλέ!

    Χάρη, εννοείται ότι και εμένα δεν με πείθει η ομάδα. Δεν αρκεί μια εμφάνιση. Διάρκεια θέλουμε. Όμως, προχθές, παίξαμε τακτικό και σωστό ποδόσφαιρο. Δεν γίνεται να μην καταγραφεί η εμφάνιση. Ας ελπίσουμε ότι η ομάδα θα συνέλθει και θα κάνει το κλασικό καλό φίνις του δευτέρου γύρου. Ο Βελλίδης, όπως έχω πει πολλάκις, αυτή την στιγμή παίζει απελευθερωμένος. Ξέρει ότι ο Σηφάκης είναι τραυματίας και ως εκ τούτου παίζει εκ του ασφαλούς. Η πίεση ανεβαίνει, μόλις του μιλήσει ο προπονητής στην καλοκαιρινή προετοιμασία και του πει: ''Παίρνεις τα ηνία. Είσαι ο πρώτος κίπερ, η πρώτη επιλογή μου και σε θεωρώ βασικό για όλη τη σεζόν''. Εκεί αυξάνει η πίεση και εμφανίζεται άγχος. Ο παίχτης θέλει δουλειά ακόμα. Τον πιστεύω. Όσο για τον Γιακούποβιτς δεν ξέρω τι θα γίνει. Στον Βόλο έπαιζε καλά, στον Άρη αγωνίστηκε ένα ματς, αυτό με τον Ολυμπιακό, και φωνάζαμε βοήθεια. Τον πάω τον Σηφάκη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει κάνει λάθη. Δεν γίνεται να μπαίνεις χειρουργείο χωρίς να έχεις ενημερώσει την διοίκηση. Σηφάκη, αγόρι μου, υπέγραψε νέο συμβόλαιο και δεν θα το μετανιώσεις. Οι Αρειανοί σε πίστευαν και σε πιστεύουν. Ειδάλλως, φύγε για το εξωρετικό. Μην κάτσεις εδώ. Διοίκηση, προσέγγισε τον παίχτη, δείξε ότι τον θέλεις και κλείστον. Ο Ομπράντοβιτς εννοείται ότι δεν φταίει. Έχει, όμως, κι αυτός μερίδιο ευθύνης, έστω και ελάχιστο για τον απλό λόγο ότι βρίσκεται τόσα χρόνια στην Ελλάδα και βλέπει τι γίνεται, χωρίς φυσικά να μιλάει. Είναι προπονητής και δουλευταράς. Την δήλωση δεν την ανάρτησα ως μομφή προς τον Ομπράντοβιτς. Το περιστατικό με τον πάγο στα Γιάννενα το θεωρώ απαράδεκτο από πολλές απόψεις. Και έχεις τον διαιτητή να βγαίνει και να μπαίνει στα αποδύτηρια. Τι περίμενε; Να βρέξει καυτό νερό και να λιώσει ο πάγος; Ή μήπως να τον πάρουν τηλέφωνο; Θυμάμαι ένα ματς στο Χαριλάου με τον Πανθρακικό σε ένα γήπεδο που άρμοζε σε βαρκάδα. Βενετία είχε γίνει το Χαριλάου. Κι όμως, το ματς έγινε (!). Ουδείς συγκινήθηκε. Λες space rock: μέσα, δεν θα τα χαλάσουμε. Είναι ωραία μπάντα. Μου αρέσει. Το live τους παραμένει ένα από τα καλύτερα όλων των εποχών.

    Γεια σου Λύχνε. Τι να με κολλήσεις; Εδώ με το ζόρι μιλάμε. Α, ρε Αρειανάρα, για σένα χάνουμε και την φωνή μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τζονάκο, ο Σούπερ3 έβγαλε ανακοίνωση για την εμφάνιση στο ποδόσφαιρο. Έτριβαν, υποστηρίζουν, τα μάτια τους. Τέλος πάντων. Τζονάκο, συμφωνώ ότι σε κλειστά ματς σπάνια φταίει ένα πράγμα, αλλά αν είναι, να χάσω από δικά μου λάθη ή από ανωτερότητα του αντιπάλου. Δεν χρειάζεται εξωτερική βοήθεια. Ο Βεργίνης είναι καλός χειριστής της μπάλας, αλλά αυτό δεν τον κάνει αυτόματα άσσο. Κι εγώ στα μπασκετικά μου νιάτα ήμουν καλός χειριστής, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήμουν πόιντ γκαρντ. Επειδή αναφέρεις το ματς του Ολυμπιακού με τα Ιλίσια και για να τα συνδέσουμε με τις πολλές αιτίας μιας ήττας, δεν μου λες: πώς κέρδισε ο Ολυμπιακός σε αυτό το παιχνίδι; Ο Παναθηναϊκός δεν είναι τόσο κακός όσο φωνάζει ο Ομπράντοβιτς. Χρειάζεται ενεργοποίηση του Μάριτς και, κατά την γνώμη μου, αρκετές αλλαγές παιχτών: η ομάδα πρέπει να μπολιαστεί με δίψα. Όσο για τον Άρη, μπορεί να έχει 400 χιλιάρικα μπάτζετ, αλλά όλα τα υπόλοιπα τα διαθέτει σε υπερθετικό βαθμό. Απόψε, θα γίνει χαμός.

    Πιγκουίνε, ο Κατίδης, ο Γιαννώτας, όπως και πολλά άλλα παιδιά από την πρωταθλήτρια ομάδα νέων, θέλουν καθοδήγηση. Για αυτό φωνάζω ότι η επιλογή ενός προπονητή είναι πάρα πολύ σημαντική εργασία. Εμείς υποτιμούμε τον ρόλο ενός προπονητή, κυρίως διότι νομίζουμε ότι οι παίχτες στις προπονήσεις πίνουν καφέ και λένε ανέκδοτα. Το μόνο για το οποίο έχουμε σαφή εικόνα είναι το ματς κι εκεί πάλι δεν μπορείς να μπεις στο μυαλό του εκάστοτε προπονητή. Έλεγα, λοιπόν, ότι όταν έχεις μικρούς, ταλαντούχους παίχτες, πρέπει να έχεις και έναν άνθρωπο από δίπλα για να τους συμβουλεύει. Πρέπει να έχεις έναν προπονητή που θα δουλεύει με τους μικρούς και θα τους εμπιστεύεται. Θα τους ενσωματώνει σιγά, αλλά σταθερά, στην εντεκάδα. Ο Άρης διαθέτει διψασμένα και ετοιμοπόλεμα Αρειανάκια για να μπουν στην μάχη. Το μόνο που χρειάζονται είναι ηγεσία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κάνθαρε,
    καλά ἔκανες καί σημείωσες τά πέρι "ἔλλειψης φυσικῆς κατάστασης". Ὅπως εἶδαμε δέν ὑφίστατι κάτι τέτοιο. Κάπου ἀλλοῦ εἶναι τό πρόβλημα στήν ὁμάδα. Ποῦ ὅμως; Στά λεφτά;
    (τό κομμάτι ὐπέροχο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Απο μπαταρία ...όπως έλεγες, μάλλον πεσμένη.
    Εξαιρετικοί στα μακρινά σουτ οι Κίμκιδες και απο την άλλη ο Αρης τραγικά άστοχος. Αποτέλεσμα, κάτω απο 50 πόντους στην επίθεση τελικά ο Αρης, κατι πραγματικά απογοητευτικό.
    Περίμενα κάτι καλύτερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Cummulus, όταν η διαγραφείσα πορεία μιας ομάδας δεν είναι η αναμενόμενη, τότε προσπαθούν όλοι να βρουν την αιτία ή ''αιτία''. Η φυσική κατάσταση πάντα βρίσκεται ψηλά στην λίστα των οπαδών. Το γεγονός ότι σε κάποια ματς τρέχουμε και σε κάποια άλλα όχι, δείχνει ότι το πρόβλημα δεν είναι η φυσική κατάσταση. Αν ήταν, τότε δεν θα τρέχαμε σε κανένα. Εξάλλου, το ζήτημα δεν είναι πόσο τρέχεις. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο θες ακριβώς το αντίθετο: να μην τρέχεις. Είναι ενδιαφέρον θέμα και δεν μπορώ να το αναπτύξω σε τόσο μικρό χωρικό διάστημα.

    Τζονάκο, δεν τα καταφέραμε. Το παλέψαμε, αλλά ο αντίπαλος ήταν ανώτερος. Είχαμε μεγάλα νεκρά διαστήματα, δεν είχαμε καθαρό μυαλό και η ήττα ήρθε φυσιολογικά. Όσο υπάρχουμε στον όμιλο θα ελπίζουμες. Απομένουν ακόμα πέντε παιχνίδια.

    Καλό βράδυ σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...