Δείτε τα λάβαρα και νιώστε

Τι να πούμε τώρα; Από που να ξεκινήσουμε; Είμαι απίστευτα ξενερωμένος και απογοητευμένος. Θα προσπαθήσω νηφάλια να πω δυο πράγματα. Ας ξεκινήσουμε από το χάος που φαίνεται ότι έχει παραλάβει (και) ο Μπλατ. Έχουμε αλλάξει τρεις προπονητές. Και ποια είναι η διαφορά; Τίποτα. Μηδέν εις το πηλήκιον που είχε πει κι ο Γιωργάκης. Η άμυνα μάλλον έχει γίνει λίγο χειρότερη, αλλά το πρόβλημα παραμένει η επίθεση. Τουλάχιστον επί Ματσόν ήξερες ότι δεν υπάρχει σύστημα. Έβλεπες μια οργανωμένη αναρχία. Πλέον βλέπεις σκέτη αναρχία. Ο καθένας κάνει ότι θέλει. Ενώ θεωρητικά υπάρχουν επιθετικά συστήματα, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτα. Δεν βλέπεις ένα πικ εν ρολ, κάποιο καλό συνδυασμό, δεν υπάρχουν καν σωστά σκριν. Φυσικό επακόλουθο, να μην υπάρχει δημιουργία και να στηρίζεσαι αποκλειστικά στα τρίποντα. Κακά τα ψέμματα όλο το ζουμί βρίσκεται στην περιφέρειά μας. Μπαίνουν τα σουτ; Μπορεί και να κερδίσουμε. Δεν μπαίνουν; Ετοιμαζόμαστε για ήττα.

Αλλά πως να υπάρξει επιθετική δημιουργία με τον Κλαρκ στον άσσο; Πολύ απλά δεν υπάρχει. Μιλάμε για ένα παίχτη εκτελεστή σε κορμί play maker. Τον έχω χορτάσει τον Κίκι δυο χρόνια τώρα. Τον θυμάμαι κι από το Αιγάλεω, τότε που πέταγε κάτι πενηντάρες. Αλλά ο Άρης δεν είναι Αιγάλεω. Ποια είναι η εναλλακτική μας; Ο κουτσός Μάιλς που απόψε προσπάθησε να παίξει μπάσκετ. Διότι οι περισσότεροι παίχτες μας δεν μπορούν. Ο Ρίτσαρτσον είναι ένα στατικός σουτέρ και αν δεν έχει χώρο για τρίποντα βραχυκυκλώνει μόνος του. Ο Γουόλς ήρθε για να βελτιωθούμε επιθετικά και να ανοίξει χώρους, αλλά είναι παίχτης ψυχολογίας και μάλλον μας μπερδεύει παρά μας βοηθάει. Ο Χατζηβρέττας και ο Ντικούδης είναι κατεστραμμένοι μπασκετμπολίστες ελέω Ομπράντοβιτς. Ο Μπετς θέλει κινητή μονάδα νεφρού. Ποιος μένει; Ο μαχητής Κακιούζης. Διότι, θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να αναφερθώ σε Πάουνιτς, Μπάρλο και λοιπούς. Ουσιαστικά ο μόνος παίχτης που μπορεί να κάνει την διαφορά είναι ο Μάιλς. Ούτε ο Ριτς, ούτε ο Γουόλς. Ο Μάιλς βλέπει γήπεδο, μπορεί να τρέξει, βγάζει κάθετες, δημιουργεί ρε παιδί μου. Αν χρειαστεί σκοράρει κιόλας.

Και ερωτώ. Τι απαιτήσεις μπορούμε να έχουμε από μια τέτοια ομάδα; Από ένα σύνολο χωρίς ουσιαστικό καθοδηγητή στο γήπεδο και με έναν προπονητή που σιωπηλά δίνει την συγκατάθεσή του σε αυτό το πράγμα που παίζουμε. Θα μου πείτε τι να κάνει κι αυτός. Ό,τι μπορεί προσφέρει. Και φυσικά δεν αρκεί ένας Μπλατ. Και για να προλαβω μερικούς το πρόβλημα δεν είναι ο Δαμιανίδης. Ο Δαμιανίδης φταίει που με τρεις προπονητές δεν έχω δει ακόμα ένα πικ εν ρολ; Ο Δαμιανίδης φταίει που δεν έχει βγει ούτε μια φορά ένα καταραμένο σύστημα; Δεν νομίζω. Ο Καλημερίδης στην μετάδοση του αγώνα είπε ότι οι παίχτες δεν πολέμησαν. Σωστό. Περίμενα να δώσουν την ψυχή τους στο γήπεδο και φυσικά για άλλη μια φορά δεν το είδα. Νομίζαμε ότι η Βαλένθια θα ήταν του χεριού μας, ότι θα ήταν άλλη μια Μπανταλόνα. Φυσικά δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Οι Ισπανοί πολύ απλά ήταν καλύτεροι από εμάς και δίκαια προκρίνονται στο Final 4. Η πρόκριση για τον Άρη χάθηκε από τον όμιλο και όχι από το πρώτο ματς στο Παλέ. Από μια γαλλική ομάδα που δεν καταφέραμε να κερδίσουμε σε δυο παιχνίδια. Οι πιθανότητές μας αυτόματα περιορίστηκαν. Αυτό δήλωσε άλλωστε και ο Μπλατ.

Και ελαχιστοποιήθηκαν όταν δεν μπαίνεις αποφασισμένος και συγκεντρωμένος για να παλέψεις για αυτό που σου αναλογεί. Ο Άρης έχει μεγάλη ιστορία και τεράστια φανέλα που φαίνεται ότι άντεξε το βάρος μέχρι τους 8. Από κει και πέρα χρειαζόμασταν κι άλλα πράγματα που φαίνεται ότι απλά δεν τα έχουμε. Αλλά δείξτε σεβασμό στα λάβαρα που κρέμονται και στον κόσμο που διψάει για διακρίσεις. Δεν είμαι απογοητευμένος με τον αποκλεισμό, αλλά με την προσπάθεια. Το σλόγκαν μου είναι παίξε σωστά και χάσε. Εμείς δεν παίζουμε σωστά και προφανώς χάνουμε. Εδώ χάνουμε από την Α.Ε.Κ., τα Τρίκαλα, το Περιστέρι και τη Λε Μαν, δεν θα χάσουμε από τη Βαλένθια; Το μεγάλο ερώτημα είναι τι μας μένει να κάνουμε; Η απάντηση δίνεται σε τρεις λέξεις: Ψηστήρι στον Μπλατ. Μπας και μείνει του χρόνου και φτιάξουμε ομάδα. Ο coach μετά το τέλος του ματς μίλησε για παίχτες που δεν αντέχουν την πίεση. Κάτσε και του χρόνου και φτιάξε σύνολο να διαχειρίζεται την πίεση. Η φετινή χρονιά εξάλλου μάλλον τελείωσε. Διότι αν περιμένουμε από το πρωτάθλημα καήκαμε, εκτός αν αποκλείσουμε τον Π.Α.Ο. ή τον Ο.Σ.Φ.Π. στα play off. Καληνύχτα και όνειρα γλυκά.