Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Άρης, μύθος, άγαλμα και κλώνοι

Οι τωρινές εξελίξεις φανερώνουν έλλειψη ρεαλισμού, περιορισμένη αξιοπιστία, απουσία ορθής επικοινωνιακής πολιτικής και άσχημη οικονομική διαχείριση. Τι κάνει η Λέσχη για αυτό; Αυτή δεν συγκροτεί, άραγε, τον θεματοφύλακα της Π.Α.Ε.; Τέλος πάντων. Ο Τσέζαρεκ, λοιπόν, αποτελεί (;) παρελθόν. Ο τρόπος φυγής με προβληματίζει τα μάλα. Είναι φανερό ότι δεν μας αρέσουν οι αλήθειες. Διέκρινα, ωστόσο, αρκετούς Αρειανούς να χαίρονται με την συγκεκριμένη κατάσταση, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο Κροάτης είναι άμπαλος. Μισό λεπτό. Για να καταλάβω. Η κατάσταση γίνεται αποδεκτή επειδή δεν γουστάρουμε τον Τσέζαρεκ; Επειδή τον θεωρούμε άμπαλο; Επειδή θα γλιτώσουμε -σε θεωρητική βάση, διότι είναι πιθανό να μην γλιτώσουμε τίποτα- κάποια λεφτά; Κοροϊδευόμαστε; Μεταξύ μας; Περί αυτού, ο Λάμπρος Σκόρδας, πρώην Πρόεδρος της Π.Α.Ε. Άρης και ιδρυτής της Λέσχης Φίλων Άρη, υποστηρίζει: «Ο καθένας μας έχει μέσα του, το δικό του Άρη. Τον μεγαλώνει και τον μικραίνει ανάλογα με τον ίδιο, με τους φόβους του, με τα όνειρά του. Με βάση αυτήν την αντίληψη αντιδρούμε και στα γεγονότα». Αν έφευγε, δηλαδή, με παρόμοιο τρόπο κάποιος αγαπητός ή ''έμπαλος'' ποδοσφαιριστής της ομάδας, πάντα κατά την άποψη των Αρειανών, τι θα άλλαζε; Επί της ουσίας τι θα άλλαζε; Εν πάση περιπτώσει, λυπάμαι που ο Κροάτης αποτελεί παρελθόν και από την πλευρά μου οφείλω να του ευχηθώ καλή συνέχεια. Παρεξηγημένος ποδοσφαιριστής που σε κάθε ματς τιμούσε και ίδρωνε τη φανέλα. Και τι ζητούσε; Σωστές πάσες. Σαν τους Έλληνες πολίτες που ζητούν δικαιοσύνη και αξιοκρατία. Τουλάχιστον, θέλω να πιστεύω, ότι θα πάρουν ευκαιρίες -αν τις αξίζουν- οι Κανούλας, Τοπούζης, Τριανταφυλλάκος και Τσουκάνης. Έστω κι αν αυτό σημαίνει τη βίαιη, αναγκαστική ενσωμάτωσή τους στην αποστολή και -γιατί όχι- στην εντεκάδα. Και φυσικά, η αποπομπή Τσέζαρεκ ανοίγει τον δρόμο για τον Κόκε. Για τον Ισπανό, όμως, θα τα πούμε σε μεταγενέστερη ανάρτηση. Κλείνω την παρούσα παράγραφο με τον Βράνιες, ο οποίος στις αποχαιρετιστήριες δηλώσεις του, έκανε λόγο για περίεργες καταστάσεις μέσα στην ομάδα. Ρε Γιούριτσα, βγες και πέστα. Ποιος, που, πότε και γιατί.


Επόμενος σταθμός η Νέα Σμύρνη. Τι ματς παρακολουθήσαμε; Φιλικό προετοιμασίας, φιλικό μεσούσης της περιόδου, πρωτάθλημα, κύπελλο, παιχνίδι μεταξύ φίλων, προσομοίωση αλάνας ή χαλαρή προπόνηση; Αίνιγμα ολκής. Το βέβαιο είναι ότι δεν υπήρχε τακτική. Όπως, επίσης, δεν υπήρχε ένταση και πάθος. Η ποσότητα των φάουλ που σφυρίχτηκαν στο πρώτο ημίχρονο αντικατοπτρίζει την εικόνα. Ο Πανιώνιος, για να καταλάβετε, είχε μόλις ένα (!) φάουλ. Κι όλα αυτά σε νοκ άουτ ματς! Την απάντηση, πάντως, στο άνωθεν αίνιγμα δεν έδωσε ούτε η διαδικασία των πέναλτι -θύμιζε προπόνηση. Βάραγε πέναλτι παίχτης του Παναθηναϊκού και ο Κατσουράνης γελούσε. Αυτό θα πει σοβαρότητα, αφοσίωση και αντίληψη. Ένας Κατσουράνης που δεν μπορεί να παίξει σέντερ μπακ. Λειτουργεί ικανοποιητικά σε λίγα τετραγωνικά, αλλά οι αντιδράσεις του σε συνθήκες πίεσης (τάκλιν, ένας εναντίον ενός, κεφαλιά) παίρνουν ελλειμματικό βαθμό. Επιπλέον, ο Κατσουράνης, όντας χαφ, μπορεί να ανοίξει το παιχνίδι και να μοιράσει μπάλες, κυρίως όταν έχει κάποιον καθαρόαιμο κόφτη δίπλα του, αλλά όταν πρέπει ως κεντρικός αμυντικός να λάβει την πρώτη πάσα από τον τερματοφύλακα, βραχυκυκλώνει. Είναι ξεκάθαρο ότι ο ποδοσφαιριστής δεν διαθέτει την ιδιοσυγκρασία (κεντρικού) αμυντικού. Έχει γαλουχηθεί ως παίχτης μεσαίας γραμμής κι ως τέτοιος λειτουργούσε στο χθεσινό παιχνίδι. Επομένως, κατά την γνώμη μου, η λαϊκή ρήση ότι ο Κατσουράνης μπορεί να αντεπεξέλθει ως κεντρικός οπισθοφύλακας αποτελεί έναν μεγάλο μύθο. Ειδικά, όταν η αμυντική γραμμή συμπεριλαμβάνει τους Σπυρόπουλο και Μπίαρσμιρ. Μολαταύτα, δεν δικαιώθηκα, όταν υποστήριζα ότι ο Πανιώνιος θα βάλει γκολ και θα πάρει την πρόκριση. Ίσως, διότι, ο Κούκι, παρόλο που κινούταν ικανοποιητικά χωρίς την μπάλα, δεν την έπαιρνε σωστά κι ο Σκέμπρι φαινόταν φανερά εκτός κλίματος, μη μπορώντας να κάνει μπούκες. Οι μόνοι που ήταν ορεξάτοι ήταν ο Σάμαρης που σου δίνει την εντύπωση ότι παιχνίδι με παιχνίδι παρουσιάζεται πιο ώριμος και ο Όμο που θαρρείς ότι τρέχει πάνω, κάτω και πλαγίως. Το σίγουρο είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει εξαντλήσει την φρεσκάδα του, έχει απωλέσει την αγωνιστική του συνοχή και δείχνει να έχει ξε(χάσει) το passing game. Κι όπως λέει ο Καρπετόπουλος: «Άλλο να παίζω με τον ίδιο τρόπο κι άλλο να παίζω με τους ίδιους παίχτες». Η φράση λαμβάνει ως αποδέκτες αρκετούς ποδοσφαιριστές. Στοχεύει, για παράδειγμα, τον Κουίνσι. Δεν μαρκάρει ούτε τον ασβέστη. Ποιο πιθανό είναι να μαρκάρει συμπαίχτη. Για να θέσει τα πόδια του σε κίνηση, πρέπει να κατέχει την μπάλα. Ειδάλλως, δεν κουνιέται. Κυριολεκτώ. Και εννοείται ότι ανασταλτικά δεν βοηθάει τον Σπυρόπουλο. Επομένως, πώς να πάρει ο Σπυρόπουλος μέτρα στην πλευρά; Ποιος θα τον καλύψει μετά; Ο επόπτης; Ο Φερέιρα θα πρέπει να ανακατέψει την τράπουλα και να στηριχτεί σε παίχτες που μέχρι πρότινος δεν υπολόγιζε ως βασικούς. Επιπρόσθετα, δεν πρέπει να αμελήσουμε την αποχή του Τσάκα από τα Μ.Μ.Ε. Ο άνθρωπος τραβούσε όλα τα φώτα πάνω του και απελευθέρωνε την ομάδα. Για τον Τσάκα, όμως, θα τα πούμε σύντομα -σας το έχω υποσχεθεί. Το ευτυχές γεγονός είναι ότι πλέον το μόνο καρπούζι που έχει παραμάσχαλα είναι αυτό του πρωταθλήματος. Όσο για τον Πανιώνιο, απλά επιβεβαιώθηκε αυτό που διαπιστώνει ο κάθε φίλαθλος που έχει παρακολουθήσει την ομάδα: τα πράγματα, πάντα σε αγωνιστικό επίπεδο, δεν είναι τόσο τραγικά όσο αφήνουν να εννοηθούν οι περισσότεροι δημοσιογράφοι. Καλή συνέχεια στους Πάνθηρες.

Και πάμε στο νησί. Δεν τον συμπαθώ ιδιαίτερα. Μου την σπάει, όταν επιχειρεί αυτά τα τεχνικά πλασεδάκια. Μου την δίνει το υφάκι του. Με ενοχλεί το αλαζονικό του στυλ. Με εκνευρίζει το πόσο ατσαλάκωτος (θέλει να) δείχνει. Είναι, όμως, μεγάλος παίχτης και αποτελεί αδιαμφισβήτητα  σημαντική προσωπικότητα και - τολμώ να πω- είδωλο της Άρσεναλ. Ο τρόπος που πανηγύρισε το γκολ με άγγιξε. Δεν τον έχω συνηθίσει σε τέτοια ένταση. Να πανηγυρίζει τόσο εκδηλωτικά. Να βγάζει άκρατο συναίσθημα. Ο τρόπος, με τον οποίο σκόραρε αποτελεί σήμα κατατεθέν του Γάλλου: γρήγορο πρώτο βήμα, σύντομη κίνηση χωρίς την μπάλα, υποδοχή εν κινήσει, κοντρόλ, κοφτή ντρίμπλα, λοκάρισμα στόχου, τεχνικό πλασέ με το δεξί, γκολ, σέντρα. Το μόνο που άλλαξε, όπως προείπα, είναι ο πανηγυρισμός. Η Άρσεναλ έπαιξε γρήγορο και κάθετο ποδόσφαιρο, αλλά δεν μπόρεσε να σκοράρει σε πρώιμο στάδιο του παιχνιδιού. Ο Βενγκέρ πέταξε μέσα τον Ανρί και δικαιώθηκε. Αυτές οι επιστροφές είναι η χαρά των Άγγλων. Τα στοιχήματα δίνουν και παίρνουν. Θα αγωνιστεί; Ως βασικός ή αλλαγή; Θα σκοράρει; Σε ποιο λεπτό; Με ποιο τρόπο; Πανικός. Είναι σαν τα στοιχήματα των τροϊκανών μπουκ: θα πτωχεύσει η Ελλάδα; Θα πέσουν ή θα ανέβουν τα spreads; Θα ξυρίσει το μουστάκι του ο Τζέφρυ; Η ουσία είναι ότι η Άρσεναλ με μια στιγμή μεγαλοπρέπειας κέρδισε την σκληροτράχηλη Λιντς και προκρίθηκε στην επόμενη φάση του κυπέλλου. Και ο Ανρί απέδειξε ότι το άγαλμα που στήθηκε λίγο καιρό πριν έξω από το Emirates, ζει και βασιλεύει.


Αντίθετα, η Α.Ε.Κ ζει με μηχανική υποστήριξη και σίγουρα δεν βασιλεύει. Ο Ξενιάδης, υποψήφιος επενδυτής της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ., παραδέχθηκε ότι από το 2005 κάνει μηδενικές φορολογικές δηλώσεις στην Ελλάδα (sic!). Το πρόβλημα δεν είναι η παραδοχή. Το πρόβλημα είναι ότι την εν λόγω κατάσταση την θεωρούμε τετριμμένη. Δεδομένη. Πάγια. Λειτουργούμε εντός πλαισίου που διακρίνεται από ψέμα και προσπαθούμε να το καλύψουμε με σοβαροφάνεια. Είμαστε αξιολύπητοι. Αυτός ο άνθρωπος, που παραδέχεται ότι είναι κλέφτης και ψεύτης, θέλει να πάρει την Π.Α.Ε. Και να την πάρει πώς θα την ''τρέξει''; Με αλήθειες και τιμιότητα; Κοροϊδευόμαστε; Αυτό είναι το συμφέρον της ομάδας; Αυτό είναι το συμφέρον της εταιρίας; Ας είμαστε σοβαροί. Και μαζεύονται δικηγόροι, επαγγελματίες οπαδοί, δημοσιογράφοι, πρώην Πρόεδροι και διάφοροι παρατρεχάμενοι για να εξετάσουν τα απίθανα. Υπάρχουν πολλές λύσεις για τις ελληνικές ομάδες -δεν αναφέρομαι μόνο στην Α.Ε.Κ. Και δεν εννοώ την αγορά Α.Φ.Μ. που, όπως φαίνεται, πρόκειται για τη νέα διοικητική μόδα στο χώρο του επαγγελματικού (ποιου;) ποδοσφαίρου. Αντί να στρώσουμε τον κώλο μας κάτω και να νοικοκυρευτούμε σε παν επίπεδο, σπεύδουμε να ψάξουμε διαθέσιμο Α.Φ.Μ. Υπενθυμίζω ότι οι φήμες υποδηλώνουν ότι η Α.Ε.Κ. έχει συμφωνήσει με τον Θρασύβουλο, ο Π.Α.Ο.Κ. με την Βέροια και ο Άρης με την Επανομή. Μπούρου μπούρου στην πλατεία Κουμουνδούρου. Έλεγα, λοιπόν, για λύσεις, τις οποίες πλείστοι ευαγγελίζονται, αλλά ελάχιστοι τολμούν να εφαρμόσουν και να θέσουν σε λειτουργία. Είναι εύκολο να το δηλώνεις σε μια συνέντευξη τύπου, ειδικά όταν οι οπαδοί-δημοσιογράφοι δεν θα σε φέρουν σε δύσκολη θέση με περίεργες ερωτήσεις, αλλά εξαιρετικά δύσκολο να το κάνεις πράξη. Γιατί το δηλώνεις τότε; Τι κερδίζεις; Θεωρητικά χρόνο, πρακτικά μιζέρια και γκρίνια. Τι χάνεις; Χρόνο. Πολύτιμο χρόνο. Αυτές οι δηλώσεις, λοιπόν, έχουν κάψει τη γούνα της Α.Ε.Κ. Και η αλήθεια είναι ότι μετά τον Ντέμη, κάθε σεζόν που περνάει, η ομάδα υποβαθμίζεται ολοένα και περισσότερο. Τσαλακώνεται. Ας όψεται, μεταξύ άλλων, η υπόθεση Βάλνερ που καταρράκωσε την Προεδρία του Νικολαΐδη. Το εν λόγω περιστατικό αποτελεί μία από εκείνες της ιστορίες που βρίθουν με λεπτομέρειες, οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν αλλάξει τον ελληνικό ποδοσφαιρικό χάρτη. Και δεν νομίζω ότι ο Ξενιάδης θα μετατραπεί σε κλώνο του Ντέμη. Τουλάχιστον μάθαμε/θυμηθήκαμε ότι οι μετοχές βρίσκονται ενεχυριασμένες στη Μόργκαν Στάνλεϊ. Πάλι καλά που δεν έχουν φτάσει -ακόμα- τα χάλια του Ηρακλή που δεν γνώριζαν ποιος κυριεύει τις μετοχές της εταιρίας.

Αλλά τι κάθομαι και γράφω ο βλαξ; Ασχολούμαι με τον Άρη, το κύπελλο, την Άρσεναλ και την Α.Ε.Κ.; Χαζός είμαι; Εδώ έχουμε κοτζάμ Κουλούρη -άνευ eyeliner- να δίνει ρεσιτάλ ολκής. Έχουμε έναν διορισμένο Πρωθυπουργό να υποδύεται τον εκλεγμένο Πρωθυπουργό. Έχουμε έναν Πρόεδρο Δημοκρατίας, χωρίς να έχουμε Δημοκρατία. Έχουμε έναν Τζέφρυ να δίνει ξαφνικά βροντερό, εκκωφαντικό απών (πού είναι τα λεφτά Τζέφρυ;). Και έχουμε τους πολίτες, οι οποίοι δεν συγκινούνται. Πλέον, ό,τι και να γίνει το θεωρούν φυσιολογικό. Δεν είναι! Ξεσηκωθείτε! Επαναστατήστε! Νοητικά. Ψυχολογικά. Συναισθηματικά. Κλείστε την τηλεόρασή σας. Πάρτε αγκαλιά γκόμενες, γυναίκες, παιδιά, βιβλία, φυτά, κουτάβια, μαξιλάρια, μακαρονάδες και σκεφτείτε, όντας απεξαρτημένοι από το βαθύτερο ορισμό του εγώ σας, ποια είναι τα δικαιώματά σας και ποιες οι υποχρεώσεις σας. Σκεφτείτε το μέλλον. Επιθυμείτε να δίνετε το καλό παράδειγμα; Θέλετε να σας μιμείται ο πλησίον; Σκεφτείτε τον κοινωνικό και πολιτικό σας ρόλο. Οι εκλογές πλησιάζουν. Το ίδιο και οι κλώνοι του Κουλούρη και του Τζέφρυ. Εσείς;

Υ.Γ.1 Οι τελευταίες (ανυπόστατες;) φήμες αναφέρουν ότι ο Άρης έχει κλείσει τον Δημήτρη Παπαδόπουλο (μυτόγκας).

Υ.Γ.2 Για το (τα) ματς του Περιστερίου θα μιλήσουμε στην επόμενη ανάρτηση.

Υ.Γ.3 Στο μπάσκετ πραγματοποιήσαμε μετριότατη εμφάνιση. Τα σκαμπανεβάσματα που λέγαμε.

Υ.Γ.4 Αφιερωμένο σε όλους τους ηρωικούς αναγνώστες του Κάνθαρου. Δικό σας.

14 σχόλια:

  1. Great Blog! Check Out http://themetallodge.blogspot.com and lets exchange banners/links! Cheers!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Κάνθαρε.
    Ὁ Τσέζαρεκ, δέν ἔφυγε ἀπλῶς. Στήν οὐσία ἔφτυσε τήν ὁμἀδα, καί αὐτό πρέπει νά μᾶς βάλει σέ σκέψεις, δεδομένου ὅτι ὁ Κροάτης ἔδειξε πώς εἶναι συγκροτημένος χαρακτήρας. Δυστυχῶς δέν ξέρουμε ἀκριβῶς τἰ συμβαίνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Hello, my friend. I 've checked your blog and I approve it. Your link is added. Greetings.

    Γεια σου Cummulus. Αυτό είναι το πρόβλημα: ο τρόπος που έφυγε. Ο Αθανασιάδης ήταν ενήμερος; Οι προπονητές; Ο Τσέζαρεκ είχε ενημερώσει ή ξαφνικά ερεθίστηκε και προέβη σε αυτή την πράξη; Μία μέρα πριν το συμβάν ο Ραπτόπουλος είχε πει ότι κάποιος παίχτης του Άρη θα κάνει προσφυγή. Για να το γνώριζε ο Ραπτόπουλος, έστω ως φήμη, τότε σίγουρα η διοίκηση ήταν ενήμερη. Τα πράγματα είναι πιο σοβαρά από ό,τι μας λέγανε και πιο δύσκολα από ό,σο νόμιζα. Και ναι, δεν ξέρουμε τι συμβαίνει. Δεν χρειάζονται ντρίμπλες στην αλήθεια. Η αλήθεια είναι συμπαίχτης μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο Κατσουράνης έχει την κάθετη και την καλή μπαλιά. Μέχρι εκεί. Δεν τρέχει, κουράζεται εύκολα και καταλήγει να μη μαρκάρει. Για σέντερ μπακ δε θα το σχολιάσω καν!
    Μιας και ανέφερες τον Ξενιάδη, εδώ ο Μπέος δεν ήθελε να αναλάβει πάλι την ομάδα μέσα από τη φυλακή; χαχαχαχαχα
    Όσο για τον Κουλούρη αυτή είναι η άποψή μου:
    ................................................................................................................................................................................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και να πεις ότι είναι ο μόνος...Σκέψου πόσοι έφυγαν με παρόμοιο τρόπο (ή έστω λίγο καλύτερο) πχ Ναφτί, Νεμπεγλέρας (όντας αρχηγός!), Κάμπορα, Ρουίζ κλπ Για να μη πάμε σε προπονητές...
    Το μόνο σίγουρο είναι αυτό που λες, ότι δεν μας αρέσει η αλήθεια (αλλά ούτε την ξέρουμε)
    Τεσπα. Καλή τύχη απόψε
    Νικος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλησπέρα αδερφέ (γιατί όλοι οι Αρειανοί αδέρφια είμαστε)!!! Χθές ακούσα τον δικηγόρο του παίχτη στο ραδιο του Σκόρδα και είπε ότι είχε ενημερώσει τον Αθανασιάδη και τον Κόντη πριν ένα μήνα πως ο Τσέζαρεκ σκέφτεται να κάνει προσφυγή επείδη του χρωστάνε λεφτά (205.000 είπε συνολικά)!!!!! Γιατί? Δεν βλέπει τι γίνεται σε όλες τις ομάδες? Στην αεκ έχουν να πληρωθούν σχεδόν ένα χρόνο έκανε κανείς προσφυγή? όχι. Στους δίπλα τα ίδια έκανε κανείς προσφυγή? όχι. Αν είχε βρεί άλλη ομάδα δεν μπορούσε να ζητήση να φύγει? θα του έλεγε κανείς όχι? Θα έκανε έναν διακανονισμό για αυτά που έχει δουλέψει και θα πήγαινε στην ευχή του Θεού. Αλλά οχι ρε σύ να ζητάει κάνοντας προσφυγή απο 500.000 εως 700.000 αυτό είναι αχαριστία. Αχαριστία προς την διοίκηση και τον κόσμο που του έδωσε την ευκαιρία να παίξει στον ΑΡΗ με ό,τι αυτό συνεπάγεται(βλέπε ευκαιρία να παίξει στην Ευρώπη κ.α.),αχαριστία γιατί τον στήριξε μετά απο αλεπάλληλους τραυματισμούς. Καληνύχτα λοιπόν σ'εναν αχάριστο και με μηδενική προσφορά παίχτη.
    Όσο για τις κάθετες πάσες δεν νομίζω στην Τρίπολη να έπαιρνε περισσότερες, απλά μεταξύ μετρίων φαινόταν περισσότερο γιατί για μένα είναι πολύ μέτριος παίχτης.

    Υπογραφή: Ο άντρας της Pelas

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χάρης

    Έχω περιγράψει την κατάσταση στον ποδοσφαιρικό Άρη ως ένα μεγαλειώδες τουρλουμπούκι. Τώρα φεύγουν τρέχοντας και ποδοσφαιριστές, ο Τσέζαρεκ (αναξιοποίητος, κρίμα) και ο Βράνιες (ανύπαρκτος). Ας έφευγε τουλάχιστον ο Τόχα παρέα με άλλα χοντρά παλτά. Η επιστροφή Κόκε όχι μόνο δεν προσφέρει τίποτα, αλλά θα τον καταστρέψει κιόλας, πιστεύω. Κόντης, Αθανασιάδης και σία ας τα βγάλουν πέρα αν μπορούν. Ο Σκόρδας τα βλέπει και γελάει, αν κα δεν πιστεύω ότι θα επιστρέψει ποτέ στον Άρη.

    Ο Παναθηναϊκός έπαθε πατατράκ στην Νέα Σμύρνη, αφ' ενός μεν επειδή δεν το πήρε στα σοβαρά, αφ' ετέρου δε επειδή το ρόστερ δεν έχει βάθος και οι ίδιοι 14 ποδοσφαιριστές που μοιράζονται τον χρόνο έχουν συσσωρευμένη κούραση. Ο Κατσουράνης είναι χαφ με επιθετικές τάσεις, αλλά όχι δεκάρι. Μπορεί ακόμα και σ' αυτή την ηλικία που είναι να προσφέρει ως κρυφός φορ (σε παρόμοι ρόλο με τον Λάμπαρντ στην Τσέλσυ) γιατί το 'χει το γκολ, όπως έκανε επί Τεν Κάτε, δημιουργώντας αριθμητική ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα.

    Ο Ανρί είναι απλά παιχταράς. Στα ντουζένια του θα συγκρινόταν με τους σημερινούς Κριστιάνο Ρονάλντο και Μέσσι. Αυτά που έκανε στο Νησί δεν τα έχει κάνει κανείς άλλος. Γρήγορος, ντριμπλαδόρος, ψηλός με έκρηξη και μή αντιμετωπίσιμος στο ένας με έναν, σουτέρ, οργανωτής, ψύχραιμος, με αίσθηση του χώρου, σκόρερ των 20+ γκολ κάθε σαιζόν. Πήρε 2 πρωταθλήματα, αλλά δεν είχε ποτέ συμπαίκτες σαν την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για να πάρει και το Τσάμπιονς Ληγκ. Το υφάκι του Κάνθαρε δεν πρέπει να σε απασχολεί στο ελάχιστο. Αν θες, γκρίνιαξε με την βλακεία του Μήτρογλου με τα όπλα και ταπολυβόλα στο Καραϊσκάκη, επειδή έβλε δύο γκολ στο θηρίο του Παναθηναϊκού.

    Η ΑΕΚ είναι ιδιάζουσα περίπτωση. Αυτή την εποχή υπάρχει θέμα με τα λεφτά του Μάκαρου. Και μιλάμε θεωρητικά για τουλάχιστον 20 εκατομμύρια. Από την μία, εμφανίζεται ο Ξενιάδης αγκαζέ με τον Σαλιαρέλη με την πρόθεση να αγοράσουν την ομάδα. Από την άλλη, Αδαμίδης και σία ξαφνικά από εκεί που θα έδιναν την ομάδα σε οποιονδήποτε, ακόμα και στον Βασιλιά των τσιγγάνων της Αγιας Βαρβάρας, κάνουν πίσω. Προφανώς γίνεται σκοτωμός για την προίκα του Μάκαρου και ποιός θα τα γραπώσει. Σιγά μην μπουν στην ομάδα για να πληρώσει τα χρέη της και να κάνει μεταγραφές.

    Ποιός είναι ο "Πρωθυπουργός" μας? Ο Παπαδήμος. Ο άνθρωπος που μαζι με τον Σημίτη μαγείρεψαν τα οικονομικά στοιχεία του Κράτους πριν 15 χρόνια. Και επειδή δεν πιστεύω ότι τον πρότεινε κάποιος Έλλην πολιτικός παρά τον επέβαλλαν οι Μερκοζί, είναι σαν να του λένε "εσύ τα έκανες πουτάνα τότε, εσύ καθάρισέ τα τώρα". Δεν τραβάει όμως κανένα ζόρι σε προσωπικό επίπεδο με την τύχη της Ελλάδος ο Λουκάς, παρομοίως με τους προκατόχους του (ο Μητσοτάκης θα επιμένει να θέλει να δει την Ντόρα πρωθυπουργό, ο Σημίτης θα συνεχίσει να βγάζει βιβλία, ο Καραμανλής θα εξακολουθεί να παρατρώει και να αναρωτιέται τί πήγε στραβά και διαλύθηκε η Ελλάς, ο ΓΑΠ θα μπορεί με άνεση να αθλείται και θα τρώει από τα CDS μαζί με τα αδέρφια του και τους φίλους του). Χρεωκοπήσει δεν χρεωκοπήσει η Ελλάς, εκείνος έκανε ό,τι ήταν να κάνει στην ζωή του. Εμείς που τρώμε στην μάπα Κουλούρηδες, Γεννηματάδες, Παπανδρέου, Παπουτσήδες, Γιακουμάτους, Καραμανλήδες, Βαρβιτσιώτηδες, Κεφαλογιάννηδες, Μητσοτάκηδες, Βουλγαράκηδες, καθώς και τα τέκνα αυτών και το συγγενολόι τους, ποιός θα μας σώσει?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πρόεδρε, τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Κατσουράνη δεν του επιτρέπουν να αγωνιστεί στη θέση του σέντερ μπακ, τουλάχιστον με την συνέπεια που υποδεικνύουν οι φίλα προσκείμενοι προς τον Παναθηναϊκό δημοσιογράφοι. Δεν ξέρω πως αλλιώς μπορώ να εκφραστώ. Το θέμα του Μπέου είναι από πολλές απόψεις πολύ ενδιαφέρον. Όσο για τον Κουλούρη, άστα φίλε μου, βράστα. Και να πω ότι είχε να επιδείξει πολιτικό έργο να πάει στο διάολο. Τώραμ όμως, δεν πάει ούτε στο απέναντι πεζοδρόμιο.

    Νίκο, οι παίχτες που αναφέρεις δεν αποτέλεσαν παρελθόν με τον ίδιο τρόπο. Συμφωνώ, ωστόσο, ότι αρκετοί από αυτούς έφυγαν άκομψα, ξαφνικά και απρόσμενα. Την αλήθεια κάποιοι την ξέρουν (Πρόεδροι, προπονητές, παίχτες, δημοσιογράφοι, επαγγελματίες οπαδοί). Απλά δεν την δηλώνουν. Δεν κερδίζεις έτσι χρόνο: χάνεις χρόνο. Ευχαριστούμε για την ευχή. Θα το παλέψουμε. Πρέπει να δηλώσουμε βροντερό παρόν. Είθε το αποψινό παιχνίδι να αποτελέσει ισχυρό στίγμα και σημείο αναφοράς για την πολυπόθητη ανάκαμψη.

    Καλησπέρα στον άντρα της Pelas. Δεν μπορώ να κατηγορήσω έναν επαγγελματία ποδοσφαιριστή που ζητάει τα χρήματά του. Και δεν μπορώ να το κάνω, διότι κι εγώ στην εκάστοτε εργασία μου θέλω να πληρώνομαι στην ώρα μου. Μήπως, όμως, η διοίκηση ακολούθησε λανθασμένη επικοινωνιακή πολιτική; Μήπως υποτίμησε την προειδοποίηση του Τσέζαρεκ; Το θέμα εγκειται στο πως προσεγγίζεις τον παίχτη και τι διαβεβαιώσεις του προσφέρεις. Εκ των υστέρων κρίνω ότι κάτι κάναμε λάθος. Επομένως, δεν νομίζω ότι υπάρχει αχαριστία, ειδικά προς τον κόσμο που τον έχει περάσει, άνευ σημαντικού λόγου κατά την γνώμη μου, γενεές δεκατέσσερις. Τέλος πάντων. Πάμε για την πρόκριση. Να μας ξανάρθεις φίλε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Χάρη, η κατάσταση στον Άρη είναι πιο νοσηρή από ό,τι νόμιζα. Κατά την γνώμη μου όλα ξεκινούν από τις κακές δημόσιες σχέσεις της ΠΑΕ -πρόβλημα που ταλανίζει σχεδόν όλες τις ομάδες- και την έλλειψη υπομονής. Σημείο ορόσημο θεωρώ την απόλυση Τσιώλη. Ο Σκόρδας ασκεί ανεπίσημη αντιπολίτευση και τολμω να πω με αρκετή επιτυχία. Η πάγια ερώτησή μου, όμως, είναι η εξής: ποιος είναι ο εχθρός;

    Ο Κατσουράνης μπορεί να παίξει ως κρυφό εννιάρι. Ο Κάτε είχε αντιληφθεί πλήρως τις δυνατότητες/ικανότητες του παίχτη. Κεντρικός οπισθοφύλακας, όμως, δεν μπορεί να παίξει. Ειδικά με τέτοια στηρίγματα. Η ομάδα χρειάζεται μεταγραφή στο κέντρο άμυνας.


    Συμφωνώ ότι ο Γάλλος είναι παιχταράς. Το ότι μου την σπάει το υφάκι του δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζω την ποιότητά του. Την γνώμη μου για τον Μήτρογλου την ξέρεις και πολύ πιθανόν να την ξανακούσεις τις επόμενες μέρες λόγω των παιχνιδιών Ατρόμητος - Άρης. Αλλά είναι ιεροσυλία στην ίδια παράγραφο να αναφέρονται τα ονόματα Ανρί και Μήτρογλου.

    Για τα λεφτά του Μάκαρου, τίποτα δεν είναι δεδομένο. Από ό,τι έχω καταλάβει όλα είναι ρευστά και πρόκειται σαφώς για μια χρονοβόρα διαδικασία. Εκείο θα στηρίξει η ΠΑΕ την βιωσιμότητά της; Καήκαμε φίλε μου.

    Για το πολιτικό σκηνικό, το χείριστο είναι ότι έχουμε ισχυρές τάσεις παραδοχής της όλης κατάστασης. Προσοχή: δεν αναφέρομαι σε αυτοκριτική. Σε καμία περίπτωση. Αναφέρομαι σε εξάντληση της ''αγανάκτησής'' μας. Σαν να είμαστε ένα άψυχο πτώμα, στο οποίο ατιμούν και ασελγούν διάφοροι επιτήδειοι που μέχρι πρότινος ήταν ''φίλοι'', ''συνεργάτες'' και ''σωτήρες''μ με μερικούε περασδτικούς να κοιτάνε αδιάφορα σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Το μέλλον διαγράφεται ζοφερό. Ποιος θα μας σώσει; Ο εαυτός μας και τα αγέννητα παιδιά. Τα σέβη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ουτε εγω συμπαθω τον Ανρι αλλα δεν νομιζω να αμφισβητει κανεις την αξια του. Βεβαια "κουμπωσε" πολυ με την Αρσεναλ και με τον Βενγκερ, δεν ξερω δηλαδη ποια θα ηταν η πορεια του αν αλλαζε συχνοτερα συλλογους.

    Στη Μπαρτσελονα οπως και να εχει ηταν δευτερος σε λαμψη και δεν μπορεσαμε να τον δουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χάρης

    Φίλε Κάνθαρε, πρέπει να επαναπροσδιορίσεις τις απόψεις σου. Δεν είναι δυνατόν να σου την δίνει ο Λεμονής, ο Μήτρογλου, κα ο Ανρί. Ο Καστίγιο, που τον έχει και τον ανέχεται ο Άρης, δεν σε νευριάζει?! Ο σερ Τάκης μπορεί μια φορά να μπήκε στο γήπεδο να πανηγυρίσει στο 4-3 με την ΑΕΚ. Ο Μήτρογλου μπορεί να έβγαλε πιστόλια και πολυβόλα σε πανηγυρισμό στο Καραϊσκάκη με τον Παναθηναϊκό. Ο Ανρί μπορεί να έδωσε ασίστ κοντρολάροντας πρώτα με το χέρι σε ματς της Εθνικής Γαλλίας για τα προκριματικά του Μουντιάλ. Κανείς τους όμως δεν έφτυσε ποτέ αντίπαλο στα μούτρα, ούτε έκανε το γήπεδο πουτάνα μέχρι να φύγει για τα αποδυτήρια μετά την αποβολή του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μανολο, για να αμφισβητήσει κάποιος την αξία του Ανρί πρέπει να είναι τρελός. Συμφωνώ ότι κούμπωσε καλά με τον Βενγκέρ. Στην Μπάρτσα επικρατεί διαφορετικό στυλ παιχνιδιού και δεν είναι εύκολο να γίνουν συγκρίσεις. Ωστόσο, ήταν ιδιαίτερα λειτουργικός. Σκέψου απλά την περίπτωση Ιμπραΐμοβιτς. Όπως και να έχει, ο Ανρί ζει και βασιλεύει. Και το κυριότερο: δεν έχει φθαρεί η εικόνα του. Τουναντίον.

    Χάρη, για τον Ανρί ίσως δεν διάβασες προσεχτικά το αρχικό κείμενο και την απάντησή μου στο πρώτο σχόλιο σου. Για τον Καστίγιο, έχω φερθεί εναντίον του, πάμπολλες φορές. Κωλοπαίδι τον ανεβάζω, κωλοπαίδι τον κατεβάζω. Μέχρι και στο διάολο τον έχω στείλει. Δεν ξέρω από που προκύπτει η άποψη σου ότι δεν με νευριάζει ο Καστίγιο και μάλιστα εκπλήσσομαι ιδιαίτερα που το γράφεις αυτό. Γαι τον Λεμονή, τα είπαμε στην προηγούμενη ανάρτηση. Είναι καλός προπονητής, αλλά από την στιγμή που φέρθηκε με τέτοιο αντιεπαγγελματικό τρόπο δεν τον θέλω στην ομάδα που υποστηρίζω. Δεν γίνεται ξαφνικά να ξεχνάμε το παρελθόν. Κι αν το ποδόσφαιρο ήταν δίκαιο και ηθικό ο προπονητής αυτός δεν επρεπε να έχει ζήτηση. Σου υπενθυμίζω τις δικαιολογίες-μαλακίες που έλεγε για να καλύψει την άτακτη φυγή του. Ο Πανόπουλος φυσικά τον εξέθεσε. Τον Λεμονή δεν τον είχαν καλύψει ούτε οι παίχτες του στην Ξάνθη. Ακύρωσαν ό,τι είχε δηλώσει και τον έδωσαν στεγνά. Για τον Μήτρογλου, ισχύει ό,τι έχω γράψει στο πρόσφατο παρελθόν. Η γνώμη μου δεν έχει αλλάξει. Παίχτης με ικανότητες (και βελτιωμένη τεχνική), ωστόσο πολυδιαφημισμένος και υπερτιμημένος, που δεν δουλεύει νοητικά και τακτικά. Η πορεία που θα διαγράψει τα δυο επόμενα χρόνια θα δείξει μέχρι που μπορεί να φτάσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χάρης

      Όσα έγραψα είναι ρητορικά ερωτήματα. Και τα πρόσωπα που ανέφερα, είναι απλώς ενδεικτικά, στο πλαίσιο του χαβαλέ. Με την έννοια ότι, αν δεν γουστάρεις τον Λεμονή μια φορά, τον Καστίγιο δεν θα τον γουστάρεις εκατό.

      Ένα ρητορικό ερώτημα επιπλέον, για να κλείσω με τον Λεμονή: αν ένας προπονητής φέυγει ετσιθελικά από μια ομάδα στην μέση της σαιζόν και είναι "αχάριστος" ή "αντιεπαγγελματίας", τότε ο Πρόεδρος που διώχνει έναν προπονητή όποτε γουστάρει για οποιονδήποτε λόγο (πάει δεν πάει καλά η ομάδα) τί είναι? Ενδεικτικά παραδείγματα: πρώτη απόλυση Μπάγεβιτς από τον Κόκκαλη το 1999 (χώρια πόσους άλλους έχει σφουγγαρίσει ο Σωκράτης με το πέρασμα των χρώνων), απόλυση Λίνεν από τον Ολυμπιακό πέρυσι (έπρεπε να τον διώξει ο Μαρινάκης με το που πήρε την ομάδα, ήταν αγενές να τον αφήσει να κάνει προετοιμασία Ιούνιο μήνα και με την πρώτη ευκαιρία να τον διώξει για χάρη του Βαλβέρδε), απόλυση Κούπερ πέρυσι στον Άρη, απόλυση Τσιώλη φέτος στον Άρη, απόλυση Χιμένεθ φέτος στην ΑΕΚ, απόλυση Τεν Κάτε πρόπερσι στον Παναθηναϊκό, και άλλοι. Και στο εξωτερικό δεν κωλώνουν οι Πρόεδροι: Η Παρί Σαιν Ζερμαίν έδιωξε τον Κομπουαρέ, η Τσέλσυ είχε διώξει και τον Μουρίνιο και τον Ρανιέρι, η Ίντερ και ο Πρόεδρός της είναι προπονητοφάγοι, η Μπάγερν έδιωξε πέρυσι τον Φαν Χάαλ, η Βιγιαρεάλ έδιωξε τον Βαλβέρδε πρόπερσι. Και ρωτώ: αν ο Πρόεδρος έχει το δικαίωμα να απολύει όποτε γουστάρει τον προπονητή (ειδικά όταν αποδεδειγμένα κάνει κακό στην ομάδα, όχι εν θερμώ), ο προπονητής γιατί να μην μπορεί να φύγει όποτε γουστάρει για οποιονδήποτε λόγο, όπως γίνεται και στις επιχειρήσεις με τα στελέχη που απλώς υποβάλλουν παραίτηση και γειά σας? Και θυμίζω ότι οι πρπονητές έχουν άλλο εργασιακό καθεστώς από τους ποδοσφαιριστές. Ο ποδοσφαιριστής μπορεί να κάτσει πάνω στο συμβόλαιό του αν θέλει και να μην το κουνάει ρούπι μέχρι να λήξει, ο προπονητής όμως όχι. Ο ποδοσφαιριστής για να αποχωρήσει δικαιούται σε κάποιες περιπτώσεις να πάρει μέρος του υπόλοιπου συμβολαίου ή ακόμη και ολόκληρο το συμβόλαιό του, ακόμη κι αν μένουν άλλα 4 χρόνια για να λήξει. Ο προπονητής θα πάρει μόνο τα δεδουλυμένα του και θα πει κι ευχαριστώ.

      Δεν υπερασπίζομαι τον Λεμονή, γιατί ούτε τον ξέρω προσωπικά, ούτε έχω κοινό συμφέρον μαζί του. Καλά έκανε ο σερ Τάκης που έφυγε τότε από την Ξάνθη για να πάει στον Ολυμπιακό, κι ας τον έβριζαν. Λες και ο Πανόπουλος δεν υπήρξε ποτέ αντιεπαγγελματίας στο ποδόσφαιρο. Απλώς, πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι, όχι πώς θα θέλαμε. Το ξέρεις κι εσύ Κάνθαρε ότι στο επαγγελματικό ποδόφαιρο δεν υπάρχει πολύς χώρος για συναίσθημα, και όσα λέγονται είναι υποκρισίες. Ο Πάντελιτς με το που πάτησε στο λιμάνι κι έβαλε το πρώτο γκολ, ανέβηκε στα κάγκελα στην Θύρα 7 και έκανε ταρζανιές με το σήμα του Ολυμπιακού και οι γαύροι τον αποθέωναν. Όσοι ξέρουμε όμως να ερμηνεύουμε γεγονότα και συμπεριφορές, συμπεραίνουμε ότι πουλάει οπαδιλίκι για να τον αγαπήσει ο κόσμος μπας και πιέσει την διοίκηση να του ανανεώσει το συμβόλαιο όταν λήξει και θα είναι 35 ετών (σαν τον Τζιοβάνι με το "Τζιοβάνι για πάντα στο λιμάνι", παρ' ότι ο Κόκκαλης ήθελε να το διώξει). Ο Μέσσι μπορεί να δηλώνει ότι δεν θα πήγαινε στην Ρεάλ, αλλά αν πάει κάποτε θα του κάνει κανένας μήνυση για εξαπάτηση? Όχι βέβαια.

      Τέλος πάντων Κάνθαρε, να βλέπεις μπαλίτσα και να χαίρεσαι, κι άσε τους επαγγελματισμούς και τους αντιεπαγγελματισμούς γι' αυτούς τουλάχιστον που τους αφορά άμεσα. Εμάς δεν μας αφορούν, ας κόψουν τον λαιμό τους και να τα βρουν μεταξύ τους. Στο κάτω-κάτω, όλα για τα λεφτά γίνονται.

      Διαγραφή
  13. Χαίρομαι που διευκρίνισες ότι τα ερωτήματα είναι ρητορικά, διότι ένοιωσα ότι το τελευταίο μου σχόλιο είχε απολογητικό χαρακτήρα! Αυτό που λες με τους Προέδρους να διώχνουν προπονητές κακήν κακώς είναι σωστό, συμφωνώ και δεν μπορώ να σου δώσω άδικο. Ωστόσο, το θέμα για μένα δεν είναι μόνο η φυγή του, αλλά ο τρόπος αυτής. Οι Πρόεδροι όταν διώχνουν έναν προπονητή επικαλούνται συνήθως άσχημα αποτελέσματα ή κακό κλίμα στα αποδυτήρια. Λόγους, δηλαδή, που δύσκολα μπορεί κάποιος να αντικρούσει. Ο Λεμονής τι λόγο επικαλέστηκε; Εκεί έγκειται ο αντιεπαγγελματισμό του.

    Το θέμα είναι ακριβώς αυτό: δεν ανήκω στον επαγγελματικό χώρο του ποδοσφαίρου. Επομένως, διαθέτω συναίσθημα και λειτουργώ με γνώμονα αυτό κι όχι με οικονομικά και λοιπά κριτήρια. Αγαπώ το ποδόσφαιρο, αγαπώ την Αρειανάρα και έχω κάθε διακαίωμα να λαμβάνω έννοιες που για μια διοίκηση δεν έχουν και τόση μεγάλη σημασία, αν και, κατά την γνώμη μου, θα έπρεπε.

    Για αυτό δεν θέλω τον Μήτρογλου. Για αυτό δεν θέλω τον Λεμονή. Σκέφτομαι διαφορετικά. Εδώ με βρίζουν αρκετοί συνοπαδοί μου. Όσοι δεν ενδιαφέρονται για το οπαδιλικί του κώλου που πουλάει ο Πάντελιτς και για παρεμφερείς καταστάσεις που έγραψες, κατά την γνώμη μου, δεν αγαπούν το ποδόσφαιρο, ούτε καν την ομάδα που υποστηρίζουν. Διότι, αν αγαπούσαν την ομάδα θα καταδίκαζαν τον Πάντελιτς, θα καταδίκαζαν τις ''μαγκιές'' του Γκαρσία, θα καταδίκαζαν τις μαλακίες του Καστίγιο, θα καταδίκαζαν τον παίχτη που δηλώνει ''δεν πάω στην Ρεάλ'' και μόλις πάει ο Μαδριλένος τον αποθεώνει, ενώ προηγούμενως τον έβριζε. Μόλις, όμως, συμβεί το αντίθετο, κράζει.

    Και σωστά λες ότι δεν μας αφορά. Εμείς βλέπουμε την μπαλίτσα μας, άσχετα αν οι περισσότεροι οπαδοί λειτουργούν λες και τους ανήκει η εκάστοτε ΠΑΕ. ΠΑΕ ίσον εταιρία, δηλαδή κέρδος. Για αυτό λέω ότι ο Άρης με γεμίζει με το που πατήσει το χόρτο ή το παρκέ. Οι περισσότεροι δεν το καταλαβαίνουν.

    Πάω να φάω ψαρόσουπα. Με τα χεράκια μου την έφτιαξα. Καλή όρεξη και να έχουμε καλό απόγευμα. Χαρά μου για τη συνομιλία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...