Στύση, καταστροφές και συνομιλίες

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η τάπα ήταν αντικανονική. Δεν ήταν. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι έγινε φάουλ πάνω στον Τζέιμς. Έγινε. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Πελεκάνος ακούμπησε το διχτάκι, ενώ η μπάλα βρίσκεται πάνω από τη στεφάνη. Το ακούμπησε. Κι εγώ υποστηρίζω ότι η Αρειανάρα έχασε στα τελευταία δευτερόλεπτα δυο ελεύθερες βολές και έπαιξε στην τελευταία επίθεση του Ολυμπιακού κάκιστη προσωπική άμυνα στον Σπανούλη. Το να μιλάμε αποκλειστικά για την τελευταία φάση ή τα περιστατικά του πρώτου ημιχρόνου αποτελεί παγίδα ολκής. Πέρα από τα δεδομένα και χρόνια λάθη της διαιτησίας, οφείλουμε να σπεκουλάρουμε τις αδυναμίες μας και να τις βελτιώσουμε. Ωστόσο, δεν κατάλαβα πως γίνεται ο διαιτητής να παίρνει την (μη προβλεπόμενη εκ του κανονισμού) πρωτοβουλία να τσεκάρει το replay έξι και επτά φορές και να μην αντιλαμβάνεται το φάουλ και το διχτάκι. Τέλος πάντων. Επίσης, υποστηρίζω ότι μόλις παρακολούθησα το κάρφωμα του Κιρούς, απέκτησα ξαφνική, άμεση και διαρκής στύση. Τι έκανε ο άνθρωπος; Χρόνια είχα να δω παρόμοιο κάρφωμα. Αυτός ο παίχτης έχει πλούσια αθλητικά προσόντα και σαφέστατη άγνοια κινδύνου. Μπάσκετ, φυσικά, δεν ξέρει, αλλά τα προαναφερθέντα στοιχεία κρίνονται απαραίτητα. Προσδίδουν ενθουσιασμό. Το ρεζουμέ είναι ότι, παρά το γεγονός πως δεν ήμαστε εύστοχοι και αποτελεσματικοί, φανερώσαμε διάθεση, πίστη και ενέργεια. Επεδείξαμε την ανταγωνιστικότητά μας και απεδείξαμε ότι αυτή δεν έρχεται με την εμπειρία, αλλά με την ικανότητα και τη θέληση. Ο Κάνθαρος ευχαριστήθηκε.

Όπως, επίσης, ευχαριστήθηκα και το ματς της Ευρώπης. Παρέα με μια καζανούμπα γεμάτη (σπιτικό) ποπ κορν, παρακολούθησα τον αγώνα από τον υπέροχο καναπέ μου, σουηδικής κατασκευής, αξίας 99 ευρώ. Τι ωραία θα ήταν να βρισκόμουν Σαλονίκη και να έδινα το παρόν στο Παλέ. Ο αντίπαλος ήταν χαμηλής δυναμικότητας κι ως εκ τούτου δεν συναντήσαμε προβλήματα. Εντούτοις, επιμένω ότι πρέπει να βελτιωθούμε στα ριμπάουντ. Να δείξουμε μεγαλύτερη μαχητικότητα και να μην ξεχνιόμαστε να κάνουμε μπλοκ άουτ. Δεν είναι δυνατόν να χτυπάει η μπάλα στο σίδερο κι εμείς να την κοιτάμε σαν αερόστατο. Τα ριμπάουντ αποτελούν τη δικαίωση της καλής ομαδικής άμυνας. Το επιστέγασμα αυτής. Χρειαζόμαστε δουλειά και στην προσωπική άμυνα. Έχουμε παίχτες που διαθέτουν γρήγορα πλάγια βήματα, αλλά θα πρέπει να μην ψαρώνουν στις προσποιήσεις. Το ευχάριστο είναι ότι η ομάδα ανεβαίνει σταδιακά και χτίζει αυτοπεποίθηση. Υπενθυμίζω, ωστόσο, ότι θα έχουμε αρκετά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή μας. Επιπρόσθετα, ένα σημείο που απαιτεί επικέντρωση είναι το διοικητικό. Δεν ξέρω τι επιφυλάσσει το εγγύς μέλλον. Ας ελπίσουμε ότι θα λειτουργήσουμε με γνώμονα τον Άρη. Κλείνοντας, εύχομαι να ξεφύγουμε από τα στενά όρια του τυφλωμένου οπαδισμού, ο οποίος μπλοκάρει την καθαρή σκέψη και την ωμή πραγματικότητα. Δεν εννοώ τους Αρειανούς. Όπως απαντάνε οι Π.Α.Σ.Ο.Κ.τσήδες και οι Νεοδημοκράτες, όταν τους λέει κάποιος ότι κατέστρεψαν τη χώρα, τα ίδια ακριβώς αραδιάζουν και οι Παναθηναϊκοί με τους Ολυμπιακούς, όταν τους λένε ότι κατέστρεψαν το ελληνικό πρωτάθλημα. Και η απόδειξη της θεωρίας περί καταστροφής προέρχεται από το πως τσακώνονται μεταξύ τους για το ποιος ευθύνεται για την ισοπέδωση της χώρας και του μπάσκετ αντίστοιχα. Αφού πρώτα βγάλουν και οι δυο τις ουρές τους από έξω. Και φυσικά, ακριβώς το ίδιο γίνεται και στο ποδόσφαιρο. Τραγελαφικές καταστάσεις.

Και πάμε στον τζαμπιολίδικο Ολυμπιακό. Το ματς έχει τελειώσει, τα σουβλάκια χωνεύονται, η ξανθιά στο ποτήρι εξακολουθεί να με φλερτάρει και η συνομιλία με άνθρωπο γένους θηλυκού ξεκινάει:

- Πολύ χάρηκα με την νίκη του Ολυμπιακού.
- Νίκησε, αλλά δεν προκρίθηκε.
- Δεν προκρίθηκε; Τι εννοείς; Αφού νίκησε.
- Βρε, νίκησε, αλλά νίκησαν κι άλλοι. Δεν ήταν ο μόνος. Ως εκ τούτου, αποκλείστηκε από την επόμενη φάση.
-  Αποκλείστηκε; Δεν πειράζει. Εγώ πάλι το χάρηκα.
- Εκείνοι δεν το χάρηκαν.
- Θα έπρεπε. Αφού νίκησαν. 

 
Φυσικά, ο προπονητής, οι παίχτες και οι φίλοι της ομάδας δεν χάρηκαν τη νίκη, όσο η πρωταγωνίστρια της παραπάνω συνομιλίας. Είναι εξαιρετικά δυσάρεστο συναίσθημα να έχεις (εκ)πληρώσει το χρέος σου και να βασίζεσαι/εξαρτάσαι από τα θέλω τρίτων. Αυτοί οι τρίτοι, λοιπόν, στέρησαν από τον Ολυμπιακό μια πρόκριση στους 16 του τσου λου. Τις δηλώσεις του Τοροσίδη και του Φουστέρ, περί ύποπτου αποτελέσματος στο άλλο παιχνίδι του ομίλου, τις γράφω εκεί που δεν πιάνει μελάνι, δηλαδή στα καλαμπαλίκια μου και στο μαλαπέρδι μου. Απαράδεκτες. Φανερώνουν αξιοπερίεργη νοοτροπία. Δεν θα εκπλαγώ αν πέσει καμπάνα από την Ουέφα. Επί τούτου, ο Μιχάλης Τσαμπάς, αρχισυντάκτης του Gazzetta, γράφει: «Αν αυτή η εξέλιξη γινόταν σε κάποιον άλλο όμιλο το μόνο βέβαιο είναι ότι όλοι θα συμφωνούσαμε σε κάτι. Θα λέγαμε πως αυτή είναι η μαγεία του ποδοσφαίρου, πως ο βασιλιάς των σπορ είναι πάντα απρόβλεπτος και θα γίνονταν αναλύσεις επί αναλύσεων για την... ψυχή που έβγαλαν οι Γάλλοι και το πως την ''πάτησαν'' οι Γερμανοί». Αντίθετα, ο Βαλβέρδε, παρουσιάστηκε για μια ακόμη φορά σοβαρός στις δηλώσεις του. Μακάρι να παραμείνει ο Βάσκος στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά πολύ φοβάμαι ότι το καλοκαίρι θα αποτελέσει παρελθόν -θέλει να επιστρέψει στην Ισπανία. Ο Μαρινάκης, ο οποίος έδειξε χθες ότι μπορεί να φερθεί πολιτισμένα και λεβέντικα, πρέπει να τον πείσει για το όραμα του Ολυμπιακού. Ειδάλλως, θα ψάχνει για διάδοχο - δεν είναι εύκολο.

Όσο για το ματς, δεν χωράει ιδιαίτερη κριτική. Όπως η Ντόρτμουντ κατέρρευσε μετά το γκολ της Μαρσέιγ, άλλο τόσο αδιάφορη ήταν η Άρσεναλ. Αυτό, όμως, δεν μειώνει την νίκη του Ολυμπιακού που μπήκε για να πάρει το ματς και το πήρε. Πολύ καλά έκανε. Το γεγονός ότι ο Βενγκέρ υποχρεώθηκε να παίξει με κάποιο Playmobil κάτω από τα δοκάρια, δεν αποτελεί πρόβλημα του Ολυμπιακού. Το παιχνίδι είχε ανορθόδοξο ρυθμό, θυμίζοντας φιλικό αγώνα στο τελευταίο στάδιο προετοιμασίας. Μολαταύτα, υπήρχε ενδιαφέρον, υπήρχε σασπένς, ειδικά μετά το γκολ του Μπεναγιούν, υπήρχε πίστη και στο τέλος επικράτησε η πίκρα. Μήπως η τύπισσα της παραπάνω συνομιλίας έχει δίκιο; Η ομάδα μάζεψε εννιά βαθμούς, πάλεψε και έπεσε μαχόμενη, νικώντας την Άρσεναλ. Για ποια αποτυχία μιλάμε; Ο κόσμος αναγνώρισε την προσπάθεια. Εξάλλου, δεν αποκλείστηκε από την Ευρώπη. Συνεχίζει στο πρώην Ουέφα. Μια διοργάνωση που μπορεί να μην έχει την αίγλη, τα λεφτά και το κίνητρο του τσου λου, αλλά σίγουρα περιλαμβάνει συγκινήσεις και δύσκολα παιχνίδια. Προσωπικά χάρηκα την νίκη, χάρηκα το παιχνίδι, χάρηκα τη δίψα του κόσμου και χάρηκα την προσπάθεια του προπονητή και των παιχτών. Αυτό που δεν χαρώ θα είναι το πιθανολογούμενο σνομπάρισμα του πρώην Ουέφα.

Υ.Γ.1 Αρκετοί χάρηκαν με τον αποκλεισμό. Ένας από αυτός ενδέχεται να είναι ο Μαρινάκης. Ενδεχόμενη πρόκριση στους 16, θα δημιουργούσε νοητική κούραση και ψυχολογική φθορά, ειδικά αν κληρωνόταν με ''βατό αντίπαλο'', διότι θα υπήρχαν απαιτήσεις πρόκρισης. Για τον Μαρινάκη, όντας ιδιοκτήτης Π.Α.Ε., προηγείται η βιωσιμότητα της επιχείρησης, ήτοι η πρώτη θέση στο πρωτάθλημα και τα λεφτά του τσου λου. Δικαιολογημένη συμπεριφορά, αρκεί να το πετύχει με θεμιτά μέσα. Ποιοι άλλοι ενδέχεται να χάρηκαν με τον αποκλεισμό; Ορισμένοι οπαδοί του Παναθηναϊκού -οι λόγοι είναι ευνόητοι. Ποιοι στεναχωρήθηκαν με τον αποκλεισμό; Πάλι οι οπαδοί του Παναθηναϊκού. Για τους λόγους που αναφέρω στην δεύτερη πρόταση του παρόντος υστερόγραφου: η νοητική κούραση και η ψυχολογική φθορά πιθανότατα θα είχε αντίκτυπο στο κυνήγι του πρωταθλήματος και θα έδινε θεωρητικό προβάδισμα στον Παναθηναϊκό. Επίσης, στεναχωρήθηκε ο Βαλβέρδε, ο οποίος μου θυμίζει τον Κούπερ που σάρωνε πέρυσι (σ)την Ευρώπη. Ο Βάσκος θέλει να φτιάξει όνομα και να ακουστεί στην πατρίδα του κι ο Αργεντινός ήθελε να αποδείξει ότι δεν είναι τελειωμένος -αμφότεροι τα κατάφεραν. Και φυσικά ο κόσμος του Ολυμπιακού που παρόλη την απογοήτευση χειροκρότησε και αναγνώρισε την προσπάθεια. Νομίζω ότι οι μόνοι που εξαιρούνται από την όλη διαδικασία είναι οι δημοσιογράφοι. Οι περισσότεροι εξ αυτών πρέπει να ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν. Δεν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά. Πάνε, όπου φυσάει ο άνεμος. Κυριολεκτικά ανεμοδούρες.

Υ.Γ.2 Παρακολούθησα ένα μεγάλο μέρος του παιχνιδιού Α.Ε.Κ. - Κέρκυρα. Η ομάδα του Κωστένογλου έπαιξε πολύ καλά, αν και ορισμένες αδυναμίες βγάζουν μάτια. Για παράδειγμα, πρόβλημα στα κεντρικά χαφ, αργά πόδια στο κέντρο άμυνας, περιορισμένες αλληλοκαλύψεις. Δεν νομίζω ότι μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα, αλλά τη δεδομένη στιγμή είναι η μόνη ομάδα που μπορεί να κοντράρει, για όσο αντέξει, τον Π.Α.Ο. και τον Ο.Σ.Φ.Π. Κι όπως λέει ο Καρπετόπουλος: «Αν μάλιστα αποφασίσουν να τη στηρίξουν και οι οπαδοί της, μπορεί να κάνει ένα ηρωικό πρωτάθλημα».

Υ.Γ.3 Έρχεται το Σάββατο. Έρχεται το ποδοσφαιρικό νέκταρ: Ρεάλ - Μπάρτσα. 

Υ.Γ.4 Μπορεί κάποιος να μου πει πόσο μεγάλη κομματάρα είναι το τραγούδι που ακολουθεί;