Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Ζαχαροπλαστική και μπάλα

Κατά την τελευταία δεκαετία ασχολούμαι ερασιτεχνικά με τη ζαχαροπλαστική. Ίσως θυμάστε τα γλυκά που είχα φτιάξει στην πρωτοχρονιάτικη ανάρτηση. Η όλη κατάσταση ξεκίνησε από την εποχή που εργαζόμουν σε ένα cafe-restaurant. Έβλεπα τους μάγειρες να φτιάχνουν τιραμισού, μηλόπιτες, brownies και ομολογώ ότι η όλη διαδικασία μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Η επόμενη κίνηση ήταν να πάω στον Σεφ και να του ζητήσω συνταγές και συμβουλές. Ο Σεφ ήταν καλή ψυχούλα και με βοήθησε σε ότι του ζήτησα. Με το που πήρα τις συνταγές στα χέρια μου, παρέα με τον πάλαι ποτέ καλύτερο μου φίλο, ξεκινήσαμε τις γλυκές απόπειρές μας στο χώρο της ζαχαροπλαστικής. Θυμάμαι ότι η αρχή ήταν δύσκολη, αλλά γρήγορα μπήκαμε σε τροχιά γύρω από την (απόλυτη) επιτυχία. Είχαμε καλή συνεργασία και φυσικά καλή όρεξη. Ωστόσο, δεν παρασκεύαζα  γλυκά αποκλειστικά με τον φίλο μου. Έφτιαχνα μόνος μου και μάλιστα πολλές φορές πειραματιζόμουν με νέες συνταγές. Όντας (ψιλο)πεπειραμένος συνήθως ότι έφτιαχνα έβγαινε από πολύ καλό έως τέλειο.

Η ενασχόλησή μου με τα γλυκά εκτοξεύτηκε στα ύψη όταν μπήκε στη ζωή μου το πρόσωπο. Μαζί φτιάξαμε πάρα πολλά γλυκά. Δοκιμάσαμε πάμπολλες συνταγές, αυτοσχεδιάσαμε αρκετές φορές και το κυριότερο ήταν ότι βλέπαμε τη διαδικασία ως παιχνίδι κι όχι ως αγγαρεία. Η επιβράβευση δεν ερχόταν μόνο από την χαρά της δημιουργίας, αλλά και από το αποτέλεσμα. Είχαμε αποκτήσει μεγάλη εμπειρία κι ως εκ τούτου οι πιθανότητες να κάνουμε κάτι λάθος ήταν (απειρο)ελάχιστες. Συγκεντρώναμε τα υλικά στον πάγκο, ακολουθούσαμε την διαδικασία και μπίνγκο. Μέχρι και παραγγελίες παίρναμε.


Στο ποδόσφαιρο όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Δεν σημαίνει ότι όταν συγκεντρώνεις τα ίδια υλικά και χρησιμοποιείς τις ίδιες τεχνικές θα σου βγαίνει πάντα το ίδιο μείγμα. Όχι βέβαια. Ενδέχεται να ακολουθείς την ίδια συνταγή και κάθε φορά να προκύπτει διαφορετικό αποτέλεσμα. Για παράδειγμα παίζεις στο Χαριλάου με αντίπαλο τον Εργοτέλη και τον χρόνο και βάζεις μέσα τον Τσέζαρεκ που σκοράρει στις καθυστερήσεις. Τον ξαναβάζεις στα επόμενα ματς ως αλλαγή για να βάλει το νικητήριο γκολ, αλλά δεν προλαβαίνει καν να δει τι χρώμα έχει η μπάλα. Αντιμετωπίζεις την Α.Ε.Κ. εκτός έδρας, πετάς τον Νέτο έξω δεξιά και τον βλέπεις να τρυπάει την αντίπαλη άμυνα σαν το μπιχλιμπίδι που τρυπάει τα σου για να φτιάξουμε προφιτερόλ. Στο επόμενο ματς τον ξαναβάζεις έξω δεξιά και το μόνο που τρυπάει είναι το νερό κι αυτό με δυσκολία. Παίζεις με την Ατλέτικο Μαδρίτης και την κερδίζεις δικαιότατα. Στον επόμενο αγώνα, απέναντι στον Πανιώνιο, παίζουν οι ίδιοι παίχτες με το ίδιο σύστημα και χάνουν με κατεβασμένα τα χέρια. Αντιμετωπίζεις την Κέρκυρα, περνάς  τον Καστίγιο δίπλα στον Κόκε να παίζει κρυφός επιθετικός και σκοράρει. Δεν σημαίνει ότι κάθε φορά που παίζει κρυφός φορ θα κουνάει τα δίχτυα. Μπλεντάρεις τα ίδια υλικά, δουλεύεις με τα ίδια συστατικά, αλλά την μια φορά προκύπτει λαχταριστό τσιζκέικ με μαρμελάδα βατόμουρο και την αμέσως επόμενη βγαίνει με σάλτσα καρμπονάρα. Άντε να φας τσίζκεικ με σάλτσα καρμπονάρα. Ούτε ο Τζόι δεν θα το έτρωγε, θα το φάνε οι Αρειανοί;

Σύμφωνα με τα παραπάνω, προκύπτει ότι ο εκάστοτε προπονητής πρέπει να ξέρει να φτιάχνει πανακότα και κορμό σοκολάτας για να μπορέσει να καταρτίσει μια εντεκάδα. Δεν ξέρω αν ο Κούπερ κι ο Μιχαλήτσιος έχουν καλή σχέση με την κουζίνα, αλλά είναι βέβαιο ότι πολλές από τις συνταγές που ακολούθησαν δεν βγήκαν. Σε αυτό το σημείο θα συγκρατηθώ και δεν θα κάνω λόγο για εμμονές ή μανατζεριλίκια. Όπως κάποιοι ζαχαροπλάστες που έχουν κόλλημα με το ξύσμα πορτοκαλιού και το προσθέτουν σε ιλιγγιώδεις ποσότητες ακόμα και σε  φρεσκοστυμμένη πορτοκαλάδα. Ή κάποιοι άλλοι που αν το βούτυρο δεν είναι Κέρκυρας και το γάλα δεν είναι Adoro αρνούνται πεισματικά να βάλουν μπρος τα μίξερ και τους φούρνους. Ξεκινάει λοιπόν η σεζόν. Φυσικά έχουμε κάνει μια ντουζίνα μεταγραφές έτσι για να έχει να γράφει κάτι ο Πετρουλάκης και κατόπιν βλέπουμε τα πρώτα δείγματα γραφής. Διαπιστώνουμε ότι η ομάδα έχει σοβαρές αδυναμίες σε καίριες θέσεις, όπως στα εξτρέμ, στο αριστερό μπακ, στα αμυντικά χαφ, ακόμα και στη θέση του επιτελικού μέσου. Και καθώς επισημοποιείς ότι σου λείπουν σημαντικά υλικά πλησιάζει ο Γενάρης. Ώρα για μεταγραφές λοιπόν. Εμείς, όμως, έχοντας τους Κόντη και Φερέρ ως Καγκελάριους των μεταγραφών ψωνίζουμε κυριολεκτικά από το πάνω ράφι. Τόσο πάνω που δεν το φτάνει κανένας άλλος παρά μόνο εμείς.

Τα ψώνια μας τα είχαμε γράψει σε προηγούμενο άρθρο που μάλλον στην πορεία προέκυψε προφητικό. Τι κάναμε λοιπόν; Ας φέρω ένα παράδειγμα. Έστω ότι θέλουμε να φτιάξουμε κέικ σοκολάτας. Τι θα πράξουμε; Θα πάμε να πάρουμε τα απαιτούμενα υλικά (αλεύρι, γάλα, αυγά,  βανίλια, ζάχαρη, κουβερτούρα κ.λπ.) προσέχοντας παράλληλα την ποιότητά τους και την ημερομηνία λήξης. Αν τα υλικά που προμηθευτήκαμε έχουν λήξει ή/και δεν είναι καλής ποιότητας θα πετύχει το γλυκό; Φυσικά όχι. Εμείς πήραμε τον Σακάτα (πουλέν) που νομίζει ότι σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου κερδίζει ο πιο γρήγορος. Πήραμε τον ανέτοιμο και απείθαρχο - πλην ορεξάτο - Καστίγιο που προετοιμάζεται όμορφα και ωραία για την νέα σεζόν στο αμερικάνικο πρωτάθλημα. Πήραμε τον - χωρίς να το ξέρουμε - ταλαντούχο Περέιρα για να ξεπληρώσουμε στην Πάρμα τον δανεισμό του Κάλβο και τέλος πήραμε τον Μπομπαντίγια που είναι ικανό(τατο)ς, άτακτος και (ψιλο)ατομιστής. Σαν να φεύγει το αλεύρι από το μπολ και να προσπαθεί να γίνει από μόνο του κέικ σοκολάτας. Πόσοι από αυτούς θα μείνουν και του χρόνου; Άντε να μείνει ο Σακάτα. Μακάρι να μείνουν όλοι και να δουλέψουν. Ξέχασα, πήραμε και τον μέγιστο Πορτίγια. Το μοναδικό υλικό με ικανοποιητική ημερομηνία λήξης, αλλά δυστυχώς χαμηλής ποιότητας.

Και ερωτώ όλους εσάς τους ηρωικούς αναγνώστες μου. Πως είναι δυνατόν να φτιάξεις ομάδα όταν υπογράφεις παίχτες για μισή σεζόν; Όταν υπογράφεις παίχτες για μία σεζόν και τους διώχνεις στα μέσα αυτής; Πως είναι δυνατόν να φτιάξεις ομάδα όταν κάθε, μα κάθε καλοκαίρι υπογράφεις τουλάχιστον μια ντουζίνα παίχτες αμφιβόλου ποιότητας; Όταν εμπιστεύεσαι τα υπάρχοντα υλικά επανειλημμένως κι όμως αυτά σε δικαιώνουν σπανιότατα; Όταν δείχνεις επιείκεια σε βασικά συστατικά αντί να επιβάλλεις άμεση και παραδειγματική τιμωρία; Υποθέτω ότι δεν είναι δυνατόν. Ο Κάνθαρος δεν είναι Γιωργάκης να σας πει ότι λεφτά υπάρχουν. Δυστυχώς, λεφτά δεν υπάρχουν. Προσπαθούμε με το ελάχιστο οικονομικό κόστος να ''τσιμπήσουμε'' την μέγιστη απόδοση. Με βάση τα οικονομικά της Π.Α.Ε. αυτό είναι θεμιτό. Κανείς δεν θα κατηγορήσει την  εκάστοτε διοίκηση για αυτό. Εξάλλου, η ομάδα θεωρείται οικονομικά νοικοκυρεμένη. Το να έχω μια διοίκηση περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων δεν είναι κατακριτέο. Το να έχω όμως μια διοίκηση περιορισμένων διαχειριστικών ικανοτήτων, σίγουρα αποτελεί σημαντικότατο πρόβλημα για την ομαλή και εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησης. Το σίγουρο είναι ότι απαιτείται αλλαγή πλεύσης. Πρέπει να αλλάξουμε μεταγραφικό μοντέλο. Βαρέθηκα να βλέπω τυχάρπαστους και γυρολόγους να φοράνε την φανέλα με τον Θεό του Πολέμου στο στήθος. Η δεύτερή μας ομάδα βγήκε πρωταθλήτρια. Μπορώ να δω κάποια μικρά και διψασμένα Αρειανάκια να παίρνουν συμμετοχές στην πρώτη ομάδα; Να τα δοκιμάσουμε σε πραγματικές συνθήκες μάχης και να δούμε πόσα ψάρια πιάνουν. Αρνούμαι να πιστέψω ότι δεν αξίζει ούτε ένας. Για παράδειγμα, ο Κατίδης πόσο χειρότερος είναι από τον Πορτίγια; Πόσο πιο αδύναμος είναι ο Αγτζίδης από τον Μίτσελ στο ένας εναντίον ενός; Ή πόσο πιο άμπαλος μπορεί να είναι ο Μπουγαΐδης από τον Κουλουχέρη;

Από το παρόν άρθρο προκύπτουν ορισμένα κομβικά σημεία. Πρώτον, μου αρέσει να φτιάχνω και να τρώω γλυκά. Δεύτερον, το ποδόσφαιρο δεν είναι μαγειρική και ζαχαροπλαστική, όπου η επιτυχία της συνταγής είναι δεδομένη. Κάθε φορά είναι σαν να ξεκινάς από την αρχή. Επομένως,  για να έχεις επιτυχίες, διάρκεια και συνέπεια πρέπει να έχεις τον κατάλληλο Σεφ προπονητή και να του παράσχεις τα απαραίτητα υλικά. Και last but not least, χρειαζόμαστε μακρόπνοο προγραμματισμό που να λειτουργεί υπό καθεστώς ευελιξίας. Χρειαζόμαστε βαθιές τομές στην μεταγραφική πολιτική.  Πρέπει επιτέλους να υιοθετήσουμε έναν ορθολογικό σχεδιασμό. Πρέπει να καταλήξουμε σε κάποιο εταιρικό πλάνο, εκ του οποίου θα προκύπτει κάποιο συγκεκριμένο αγωνιστικό σχέδιο. Θεωρώ πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να βάλουμε τα απαραίτητα θεμέλια κι όχι κεραμίδια πριν από αυτά. Ας τα κάνουμε όλα αυτά και σας εγγυώμαι ότι στο μέλλον θα είμαστε σε θέση να ελαχιστοποιούμε την αποτυχία, όπως ακριβώς ο Κάνθαρος με τα υπέροχα γλυκά του. Η αρχή έγινε με την πρόσληψη Τσιώλη. Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν έχουμε την ικανότητα και κυρίως την υπομονή για να υλοποιήσουμε τις παραπάνω προτάσεις. Εσείς τι λέτε;

Υ.Γ.1 Ο Ιησούς Χριστός αναστήθηκε. Μήπως ήρθε η σειρά μας;

Υ.Γ.2 Σε ανύποπτο χρόνο θα σας αναφέρω κάποια αποσπάσματα από τον πύρινο λόγο του Αρχιμανδρίτη Ιτέας που έλαβε μέρος στο απομακρυσμένο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, το οποίο βρίσκεται στην ορεινή Φωκίδα, στον δρόμο προς την Καλλιθέα.

Υ.Γ.3 Είχα σκοπό να σας βάλω ένα ''σοκολατένιο'' τραγουδάκι του Joe Dassin, αλλά τελικώς προτίμησα ένα μουσικό έπος των φοβερών Testament. Όλο δικό σας.

25 σχόλια:

  1. χριστος ανεστη χρονια πολλααα..

    και του χρονου μαζι με το γλυκακι σου.. αληθεια τι κανει?..

    σε χαιρετωωωωωωωωω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γειά σου Κάνθαρε!
    Αρκετά εύστοχος ο παραλληρισμός ζαχαροπλαστικής και ποδοσφαίρου, ας μην ξεχνάμε όμως ότι τα άψυχα μαγειρικά υλικά ο σεφ μπορεί να τα χειριστεί ανάλογα με τη βούλησή του, τους ανθρώπους πάλι δεν μπορείς να τους κοντρολάρεις εντελώς κατά πως εσύ θέλεις και θεωρείς σωστό...

    Πάντως το ότι ξέρεις και φτιάχνεις γλυκά, κακό δεν είναι, τυχεροί οι φίλοι σου :)

    Ναι, ο Χριστός αναστήθηκε, να και ένα πασχαλινό τραγουδάκι από μένα:
    http://youtu.be/f-EfflMI6_4

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χρόνια πολλά Κανθαράκο, Χριστός Ανέστη!
    Τι αποκάλυψη κι αυτή με τα γλυκά!!!!!
    Respect!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ιδιαίτερος ο συνδυασμός ποδόσφαιρο και ζαχαροπλαστική ....καμιά φορά βλάπτουν και τα 2 αλλά τα αγαπάμε εξίσου!
    Πολύ ωραίο το τραγουδάκι!
    Χρόνια πολλά Kanthare, φιλιά πολλά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όσα αφορούν τη ζαχαροπλαστική τα κατάλαβα όλα, δεν ισχύει όμως το ίδιο και για τα ποδοσφαιρικά τα οποία μου φαίνονται σαν κινέζικα!
    Χρόνια Πολλά εύχομαι και καλές ζαχαροπλαστικές δημιουργίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Queen in red, ευχαριστώ. Δεν ξέρω τι κάνει. Αυτό που ξέρω είναι ότι μου λείπει.

    Σκοτεινέ Σεφ όταν γίνεται γνωστό ότι ξέρω να φτιάχνω γλυκά κερδίζω πόντους στην συμπάθεια τους. Πλέον, το έχω εγκαταλείψει το άθλημα πλην μεμονομένων περιπτώσεων. Δεν έχει την ίδια πλάκα, δεν έχει την ίδια γλύκα. Δεν λες πάλι καλά που έφυγε ο Dave νωρίς και μεγαλούργησε; Τα σέβη μου.

    Αληθώς Ανέστη Έλενα. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Να είσαι καλά.

    Αστροφεγγιά, να είσαι καλά. Το τραγούδι μπορεί να κυμαίνεται σε διαφορετικό μήκος κύματος από του Dassin, αλλά είναι εξαιρετικό. Καλά να περνάς.

    Ερατώ μην μασάς. Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχουν κι αυτοί που κατάλαβαν τα πάντα από τα ποδοσφαρικά, αλλά τίποτα από τα γλυκά. Οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν την ζαχαροπλαστική γλώσσα, ξέρουν μόνο να την γεύονται. Όχι ότι καταλαβαίνουν την ποδοσφαιρική γλώσσα, αλλά τέλος πάντων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. χρονια πολλα!!! φανταστικη αναρτηση :) !! γιαυτο σας αγαπησα εσας τους αρειανους γιατι ,οι περισσοτεροι, λετε τα πραγματα οπως ειναι δεν θεοποιειτε ανθρωπους και καταστασεις! καλη συνεχεια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χρόνια πολλά Κάνθαρε! ΥΓΕΙΑ πάνω από όλα. Καταπληκτική ανάρτηση και πάλι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλώς σε βρήκα και ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλησπέρα φίλε μου Χρόνια πολλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΦΙΛΕ ΜΟΥ, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σαν Ολυμπιακός όμως φίλε μου αν βάλω γκολ δεν θα σου αρέσει!!! :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Υποβαλλω για πολλοστη φορα τα σεβη μου στον KANTHAR0S.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μπραβο σου ρε Κάνθαρε. Πολύ ωραιο άρθρο και με έκανες να γελάσω. Ειδικά στην 3η παραγραφο...(Μπλεντάρεις τα ίδια υλικά, δουλεύεις με τα ίδια συστατικά, αλλά την μια φορά προκύπτει λαχταριστό τσιζκέικ με μαρμελάδα βατόμουρο και την αμέσως επόμενη βγαίνει με σάλτσα καρμπονάρα. Άντε να φας τσίζκεικ με σάλτσα καρμπονάρα. Ούτε ο Τζόι δεν θα το έτρωγε, θα το φάνε οι Αρειανοί;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πολύ καλό το άρθρο σου Κάνθαρε. Ο Άρης πικστεύω ότι θα στηρίξει τον Τσιώλη και θα τον βοηθήσει. Του χρόνου θα είστε πολύ ανταγωνιστικοί, αρκεί να πάρετε και τα σωστά υλικά.

    Υ.Γ Διώξτε τον Μίτσελ από την ομάδα είναι χειρότερος και από τον Καράμπελα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ευχαριστώ Μαρία. Οι Αρειανοί είναι λεβέντες. Καλή συνέχεια.

    Να είσαι καλά Doremi. Σε ευχαριστώ ρε μάγκα.

    Γεια σου Χρυσάνθη. Καλώς με βρήκες και καλώς σε βρήκα.

    Χρόνια πολλά στους Χαράλαμπο και Αστραπή. Να είστε καλά παιδιά.

    Γεια σου Chrisgio. Δεν πειράζει που είσαι Ολυμπιακός. Και βάλε όσα γκολ θες.

    Ευχάριστω ανώνυμε. Ανταποδίδω τα σέβη.

    Ευχαριστώ Footballnews. Χαίρομαι που γέλασες. Το γέλιο είναι πηγή ζωής.

    Πέστα ρε Footballfan. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου για τον Μίτσελ. Μακάρι να ευστοχήσουμε στις επιλογές μας κι όλα θα πάνε καλά. Έχω υψηλές βλέψεις για του χρόνου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Χρονια πολλα αρχοντα ! Τα σεβη μου στις γνωσεις σου περι του γλυκου !
    Προσωπικα ειμαι παντελως ασχετος και πρεπει να ειμαι απο τους ελαχιστους που δεν τρωνε γλυκα !
    Για τα υπολοιπα τα ξερεις καλυτερα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Γεια σου Κανθαρε, δωσε μεταλ στο λαο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Γεια σου φίλε Kanthare! Χρόνια πολλά και Χριστός Ανέστη, μια και έχουμε αρκετό καιρό να τα πούμε. Εξαιρετικό το άρθρο σου. Άσε που συνδυάζεις δύο πράγματα που λατρεύω. Τα γλυκά αλλά και το ποδόσφαιρο! Να 'σαι καλά φίλε, καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΕ ΚΩΣΤΑ...ΚΑΛΟ Σ/Κ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΑΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Χρόνια πολλά στον γίγαντα των Τρικάλων. Δεν τρως γλυκά; Πως γίνεται; Ίσως δεν έχεις φάει από τα χεράκια μου (υπερβολικός αλαζόνας).

    Ηλία, οι Τέσταμεντ είναι από τις αγαπημένες μου μπάντες. Πολύ δύναμη.

    Γεια σου Χάρη. Αληθώς Ανέστη φίλε μου. Μα είναι δυνατόν να μην λατρεύεις τα γλυκά και το ποδόσφαιρο; Απαντώ και απαντάς: δεν είναι.

    Ευχαριστώ ρε παίχτη. Ανταποδίδω τις ευχές. Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ...φίλε μου καλό μήνα! Χθες γύρισα, οπότε από Δευτέρα θα τα λέμε πιο πολύ! Καλά να περάσεις αύριο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Χαιρετώ τον Γιάννη και τον Κώστα. Καλό μήνα παιδιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...