Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Η μέρα του δαίμονα και το κέικ της υπομονής

Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν και λαμβάνουν την υπομονή ως αδυναμία. Η πραγματικότητα είναι άκρως διαφορετική. Έχουμε αναφέρει ότι η ζαχαροπλαστική δεν είναι μπάλα. Σκεφτείτε την παρασκευή ενός κέικ, το οποίο απαιτεί το μιξάρισμα αρκετών υλικών και κατόπιν ψήσιμο για 75' λεπτά σε πάνω-κάτω αντιστάσεις στους 180 βαθμούς Κελσίου. Αν η ανυπομονησία σε ωθεί να μην έχεις την εγκράτεια για να μπλεντάρεις σωστά όλα τα υλικά, τότε το γλυκό θα βγει σαν υγρό τσιμέντο. Αν η ανυπομονησία σε ενθαρρύνει να αποσύρεις το κέικ γρηγορότερα από το προβλεπόμενο, τότε το γλυκό θα είναι σαν αφρολέξ. Αν η ανυπομονησία σε προτρέπει να ανεβάσεις την θερμοκρασία ψησίματος, προκειμένου να ψηθεί πιο γρήγορα, τότε το γλυκό θα αποβεί καμμένο από έξω και άψητο από μέσα. Το ρεζουμέ είναι ένα και μοναδικό: δεν θα φας κέικ. Κατάρες θα εξαπολύεις ούτως ή άλλως. Πάγιο γνώρισμα των ανθρώπων που δεν έχουν υπομονή και δεν υποβάλλουν εαυτόν σε αυτοκριτική. Εξάλλου, για πιο κέικ μιλάμε; Εδώ μας πηδάνε χωρίς σάλιο, βαζελίνη και βούτυρο κι όμως η ''αγανακτισμένη'' αφεντιά μας θα ψηφίσει πάλι τους ίδιους και τους ίδιους. Αυτοί είμαστε, αυτά μας αξίζουν. Αντί να κυνηγάμε τους πολιτικούς με αυγά και γιαούρτια, γκρινιάζουμε για την κάθε Αρειανάρα και ασχολούμαστε με τα βρακιά που (δεν) φοράνε οι κλώνοι της Σκορδά. Αν είσαι πολιτικά και κοινωνικά ηλίθιος θα ψηφίσεις πάλι τους σκοταδόψυχους. Θα τους υποστηρίξεις, θα τους εκλέξεις και μετά θα τους κράξεις. Παράνοια (μαζί σου Αρειανάρα στα ουράνια). Αν είσαι ανυπόμονος δεν θα φας ποτέ ένα εύγευστο και γκλαμουράτο κέικ. Θα προσπαθείς, θα επαναπροσπαθείς και στο τέλος θα πας να αγοράσεις έτοιμο κέικ από το φούρνο ή την υπεραγορά. Ο υπέρτατος Τζόρνταν σημειώνει με σαφήνεια: «Μπορώ να δεχτώ την αποτυχία. Όλοι αποτυγχάνουν σε κάτι. Αυτό που δεν μπορώ να αποδεχτώ είναι η έλλειψη προσπάθειας».


Κι εμείς δεν προσπαθούμε. Δεν προσπαθούμε για την πατρίδα μας. Για τις παντός είδους σχέσεις μας. Για τον ίδιο μας τον εαυτό. Διαλέγουμε τις εύκολες λύσεις. Χλευασμό. Κράξιμο. Άτακτη φυγή. Οργή. Και τις διαλέγουμε εν γνώσει. Δεν είναι μόνο ότι δεν έχουμε υπομονή και δεν προσπαθούμε. Επιπλέον, θυμώνουμε με λάθος πράγματα και καταστάσεις. Άκαιρα. Ανούσια. Χωρίς φινέτσα. Ο γράφων δεν αποτελεί εξαίρεση και δεν βγάζει την ουρά του από έξω. Ωστόσο, σας εγγυώμαι ότι προσπαθώ πολύ σκληρά να λειτουργώ και να φέρομαι ως άνθρωπος κι όχι σαν άνθρωπος. Ειδικά τον τελευταίο χρόνο που έμαθα αρκετά πράγματα, έστω με βαύνασο, απρόβλεπτο και άκομψο τρόπο. Όλα αυτά, δυστυχώς, αποτελούν γνωρίσματα του σύγχρονου ανθρώπου. Απαίτηση άμεσων αποτελεσμάτων με μηδενική πίστωση χρόνου. Και φυσικά οι οπαδοί συνιστούν ανθρώπους. Νταξ, για κάποιους ενίσταμαι και τηρώ ισχυρές αμφιβολίες, αλλά δεν είναι επί του παρόντος. Για παράδειγμα, οι ιθύνοντες του Αστέρα Τρίπολης απέλυσαν τον προπονητή τους. Υπενθυμίζω ότι βρισκόμαστε στη δεύτερη αγωνιστική. Όχι στην εικοστή. Στη δεύτερη. Μήπως να απολύσουμε κι εμείς τον Τσιώλη;

Το ερώτημα είναι σαφώς ρητορικό. Ο Τσιώλης πρέπει να μείνει για πολλά χρόνια. Το έχω πει πολλές φορές και θα το λέω συνεχώς μέχρι να δώσει ο Λέτο πάσα σε συμπαίχτη του: Πρόεδρε, βγες και πες ότι την τρέχουσα σεζόν προσπαθούμε να θέσουμε τις βάσεις. Να βάλουμε τα θεμέλια κι όχι τα κεραμίδια πριν από αυτά. Βοήθησε λίγο την κατάσταση. Βάλε την προσπάθεια και σου εγγυώμαι ότι θα βάλουμε μπρος τη μηχανή της υπομονής. Ίσως, σε μια τέτοια περίπτωση, αρχίσουμε και πάλι να θυμώνουμε για αρμόζοντα θέματα. Όπως την μετατροπή και το μασκάρεμα του ψέμματος σε αλήθεια. Οι πολιτικοί την ξέρουν πολύ καλά την μπίζνα. Το ίδιο και οι δημοσιογράφοι. Το έχω αναφέρει πολλάκις: ο κόσμος διψάει για ειλικρίνεια. Για αλήθειες. Για δεδομένα. Ποιος κόσμος; Όλος. Όλες οι πτυχές. Όλα τα κομμάτια. Όχι μόνον οι οπαδοί. Πώς γίνεται, όμως, να έχουμε την απαίτηση από τον συνάνθρωπό μας να δηλώνει αλήθειες, τη στιγμή που εμείς είμαστε κλώνοι του Πινόκιο; Δεν γίνεται. Ας το πάρουμε χαμπάρι ότι δεν είναι δυνατόν να αλλάξουν τα πάντα γύρω μας, χωρίς να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι. Είναι ανώφελο. Ανέφικτο. Ουτοπικό.

Όπως ουτοπικό είναι να κράζουμε για το μεταγραφικό σχεδιασμό. Να κράζει ποιος; Εκείνος που δεν μπορεί να φτιάξει το πιο απλό σχέδιο. Εκείνος που δεν μπορεί να βάλει τάξη στα οικονομικά του. Εκείνος που δεν έχει στην τράπεζα ούτε χίλια ευρώ, αλλά κριτικάρει επίμονα και κακοπροαίρετα ανώνυμες εταιρίες που πραγματεύονται εκατομμύρια γιούρο. Το έχω πει πάμπολλες φορές και θα το λέω μέχρι να κόψει αντίπαλο ο Μίτσελ: η κριτική διαθέτει πολλές μορφές και δεν είναι όλες κατακριτέες. Το γνωρίζω κι εγώ ότι στην πορεία τα πράγματα άλλαξαν, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι άλλαξαν κυρίως λόγω των υπέρμετρων φιλοδοξιών που μας χαρακτηρίζουν. Το να διακατέχεσαι από δίψα είναι άκρως θεμιτό, αλλά θα πρέπει η βρύση να στάζει κάποιες σταγόνες κι όχι να τρως το λαστιχάκι στο μαπίδι. Εκεί που λέγαμε για προώθηση νέων παιδιών και ουσιαστική συμμετοχή στην πρώτη ομάδα, ξαφνικά λέμε που πάμε με τους μικρούς. Έχοντας ως εικόνα τα φιλικά παιχνίδια. Απίστευτα πράγματα. Εκεί που λέμε ότι η ομάδα πρέπει να πουλάει παίχτες, ξαφνικά μόλις πωλείται ο Βανγκέλι αρχίζουν κάποιοι να κράζουν. Τελικά τι θέλουμε; Να πουλάμε ή να μην πουλάμε; Και μόλις η διοίκηση πιάνει τον παλμό του κόσμου και προσπαθεί να ικανοποιήσει τα θέλω του, ξαφνικά αρχίζουν όλοι και μιλάνε για τα λάθη του μεταγραφικού σχεδιασμού. Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα. Ένας μεταγραφικός σχεδιασμός δεν αντιπροσωπεύει το απόλυτο. Αντίθετα, πρέπει να είναι ευέλικτος. Προσαρμοστικός. Να αξιοποιεί τυχόν ευκαιρίες. Για παράδειγμα, η πώληση Βανγκέλι, η απόκτηση Βράνιες και οι φημολογούμενες προσλήψεις των Ούμπιντες και Σανκαρέ. Θα πρέπει, όμως, να ικανοποιεί και κάποιες βασικές προϋποθέσεις, όπως τον εξορθολογισμό του μπάτζετ. Ας ελπίσουμε ότι το άνοιγμα δεν είναι μεγάλο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι αυτοί που απαιτούσαν ενίσχυση, θα είναι εκείνοι που θα κράζουν περί τυχόν υπέρβασης του μπάτζετ.

Όλα αυτά που έχω γράψει προέκυψαν εκ των υστέρων. Είχα στο μυαλό μου να γράψω αυστηρώς για τακτική, αλλά με συνεπήρε ένα λαχταριστό κέικ σοκολάτας που έφτιαξα και κάποια σχόλια συνοπαδών μου που διάβασα. Εντούτοις, θα πούμε και δυο λόγια περί τακτικής προσέγγισης. Υποτίθεται ότι δουλεύαμε πάνω στο ρόμβο. Ξαφνικά το αλλάξαμε σε 4-4-2 στην ευθεία. Γιατί; Είναι φανερό ότι το εν λόγω σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει. Αδυνατούμε να διασπάσουμε κλειστές άμυνες, δεν έχουμε το απαιτούμενο υλικό και δεν λαμβάνουμε σωστή διάταξη με τον Καστίγιο να περπατά σαν την Κοκκινοσκουφίτσα, τον Φατί να θέλει κλωνοποίηση και τον Τσέζαρεκ να πρέπει να ψηλώσει είκοσι εκατοστά για να πιάνει τις μακρινές μπαλιές. Γιατί, όμως, κάνουμε μακρινές μπαλιές; Λατρεύω το 4-4-2, αλλά δεν μπορούμε να το παίξουμε. Εδώ απέτυχε ο Κούπερ, θα πετύχει ο Τσιώλης; Είχα καταλάβει, άλλωστε, ότι επιζητούμε χαμηλό παιχνίδι και κίνηση χωρίς την μπάλα. Πώς θα το πετύχουμε αυτό; Πρωτίστως, πρέπει να αποφορτιστούμε ψυχολογικά και να επιδείξουμε ποδοσφαιρικό και αγωνιστικό ρεαλισμό. Έπειτα, να προκρίνουμε την τακτική Ντούσαν. Ο μοναδικός που προσπάθησε να εφαρμόσει ένα σύστημα και κυρίως μια διάταξη σύμφωνα με το υλικό της ομάδας. Άντε να βάλω και την πρώτη θητεία του Κίκε. Με την υπογραφή Βράνιες ισχυροποιούμαστε σε υπερθετικό βαθμό. Αν μπορεί να παίξει το μισό από αυτό που έχω παρακολουθήσει ιδίοις όμμασι, τότε μαζί με τον Φατί, τον Ούμπιντες (;) και τον Νάτσο θα αποτελέσουν -για τα ελληνικά δεδομένα- μια πολύ δυνατή μεσαία γραμμή. Ο Βράνιες, μέχρι στιγμής, θεωρώ ότι είναι άκρως υποτιμημένη μεταγραφή, ίσως εσκεμμένα. Αν σας πω και πόσο φημολογείται ότι στοίχισε θα τραβάτε τα αυτιά σας. Μακάρι να έχει όρεξη και διάθεση. Όσο για τον Νάτσο ας μην ξεχνάμε ότι όταν έχει παίχτες δίπλα του παίζει απελευθερωμένος. Στο ρόμβο, επί Ντούσαν, έπαιζε με Νέμπε (γίγαντας) και Γιάχιτς, ενώ στην κορυφή βρισκόταν ο Ίβιτς. Οι κλειστοί χώροι του αρμόζουν περισσότερο, παρά τα χωράφια του 4-4-2. Επιπλέον, οι αλληλοκαλύψεις θα βελτιωθούν σε ικανοποιητικό βαθμό. Άρα, κατά την γνώμη μου, το κλειδί είναι η μεσαία γραμμή. Η καυτή πατάτα βρίσκεται στα χέρια του Τσιώλη. Πρέπει να γίνουμε προβλέψιμοι, παίζοντας απρόβλεπτα. Να προσθέσουμε νέα (τακτικά) στοιχεία όπως αιφνιδιασμό και κόντρα, ακόμα και μέσα στο Χαριλάου. Όπως βάζεις αλατοπίπερο στα φαγητά, έτσι κι εμείς πρέπει να βάλουμε λίγο κλεφτοπόλεμο. Υποθέτω ότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο καλύτερα καταλαβαίνει τις απαιτήσεις και τα εμπόδια του οργανισμού που λέγεται Άρης. Επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά ότι είμαι αισιόδοξος. Αρκεί να ικανοποιηθεί, πρωτίστως, ο τέταρτος παράγοντας. Η ομάδα θα βρει τον δρόμο της, αρκεί να τον βρούμε κι εμείς. Μακάρι η Αρειανάρα να αποτελέσει δαίμονα για τις αντίπαλες ομάδες. Για μένα αποτελεί δαίμονα κάθε φορά που μπαίνει στο γήπεδο. Με αυτόν τον δαίμονα γεμίζω τις Κυριακές μου κι όχι μόνο. Η μέρα θα έρθει. Να είστε σίγουροι για αυτό. Όσο κι εγώ είμαι σίγουρος για τα φινετσάτα κέικ που φτιάχνω και τους πολιτικούς που (δεν) ψηφίζω.

Υ.Γ.1 Ο Ντέιβιντ Μόγες, προπονητής της Έβερτον, με αφορμή την εξέλιξη του Βέλλιου δηλώνει: Έχω εξηγήσει και στους οπαδούς ότι αυτά τα παιδιά πρέπει να πάρουν ευκαιρίες και είναι στο χέρι τους να τις αξιοποιήσουν. Επομένως, μερικά αποτελέσματα μπορεί να μην έρθουν όπως τα θέλουμε. Το αυτονόητο λέει γαμώ το κεφάλι μου. Το αυτονόητο. Δεν θα το αποθεώσω.

Υ.Γ.2 Είδα το Τότεναμ - Λίβεπουλ και εντυπωσιάστηκα από τους Λονδρέζους. Συμπαγής ομάδα που απλώνεται σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου. Τα αντίπαλα ακραία μπακ χρειάζονται αντιεμετικά. Οι Κινγκ και Καμπούλ τρομάζουν ακόμα και τους (τηλε)θεατές. Ειδικά ο πρώτος είναι ηγετική φυσιογνωμία. Κι όλα αυτά με τον Κροάτη και τον Ολλανδό να κάνουν το κέφι τους. Μέχρι κι ο Αντεμπαγιόρ παίζει απελευθερωμένος. Θαρρώ ότι η ομάδα θα βρίσκεται στην πρώτη τετράδα. Δεν μπορώ να πω το ίδιο και για τη Λίβερπουλ. Ασύνδετο σύνολο με έναν Σουάρεζ (παιχταράς) παντελώς αποκομμένο από τους συμπαίχτες του, ακόμη κι από τον παρτενέρ του στην επίθεση. Και η άμυνα πιο αργή κι από χελώνα. Πάρ' το αλλιώς ένα πράγμα. Το πόσο ισχυρή ήταν η πίεση της Τότεναμ στην αμυντική γραμμή της Λίβερπουλ φαίνεται από τη συμμετοχή του Ρέινα στην επιθετική ''ανάπτυξη'' της ομάδας. Με γέμισε η συνεργασία, η αυτοπεποίθηση και η ομαδικότητα της Τότεναμ. Χόρτασα.

Υ.Γ.3 Τα σενάρια εμπλοκής επίδοξων αγοραστών ξεκίνησαν πιο γρήγορα από ότι φανταζόμουν. Και μάλιστα από Άραβες -ο Βγενό μόνο ως παπατζής λογίζεται. Η κατάσταση στον Παναθηναϊκό είναι πιο δύσκολη από ό,τι φανταζόμουν. Ας μην προτρέχουμε. Μπορεί το παραμύθι να έχει δράκο. Άκυρο. Έχει δράκο: τον Τσάκα.

Υ.Γ.4 Η παρέα του Chris Boltendahl κυκλοφορεί το 1995 το ''Heart of Darkness''. Τα λόγια περιττεύουν.

22 σχόλια:

  1. το παραδειγμα με κεηκ εφευρετικο,εξαιρετικο.
    εΝΘΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να πουλήσουμε.... Μετά την πώληση: Όχι δεν έπρεπε να πουλήσουμε!
    Να διώξουμε τον προπονητή.... Μετά την απόλυση: Όχι δεν έπρεπε να τον διώξουμε!
    Να κάνουμε κι άλλες μεταγραφές.... Μετά τις μεταγραφές: Όχι δεν έπρεπε να κάνουμε!
    Αυτά τα λένε συνέχεια οπαδοί πολλών ομάδων χωρίς να ξέρουν ούτε οι ίδιοι τι θέλουν τελικά!
    Τώρα έρχονται και οι Άραβες... Έμεινε από βενζίνη η καμήλα στη μέση της ερήμου γι' αυτό καθυστερούν....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. κανθαρε κεικ θα φας.
    μπαλα απο την ομαδα σου μην περιμενεις να δεις.
    ποσο μαλιστα να παρεις και αποτελεσματα.
    δεν κανει ο τσιωλης.
    ειναι για ομαδα με χαμηλο προφιλ.
    θα το λεω μεχρι να σταματησει να πεφτει ο καραγκουνης!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστώ Meanan. Θα ξαναφτιάξω σύντομα κέικ. Μου φέρνει όρεξη και έμπνευση.

    Πρόεδρε, την έχω βαρεθεί αυτή τη δουλειά. Και δεν εξαιρείται ούτε ένας. Όλοι πέφτουν μέσα στο λάκκο. Υπομονή ρε παιδιά χρειάζεται. Δεν γίνεται διαφορετικά. Και εννοείται ότι δεν ξέρουν τι θέλουν. Και πώς να ξέρουμε όταν έχουμε χάσει τα αυγά και τα πασχάλια; Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο. Σε όλη τη ζωή.

    θέμη, εννοείται ότι θα φάω κέικ. Δεν ξέρω αν θα δω μπάλα. Δεν ξέρω αν θα φέρω τα απαιτούμενα αποτέλεσματα. Και δεν ξέρω αν κάνει ο Τσιώλης. Είναι πολύ νωρίς για να τον κρίνω. Ενδέχεται, όντως, να είναι για ομάδες χαμηλού προφίλ. Από την άλλη ο Άρης είναι μοναδική ευκαιρία στην καριέρα του, αν και δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή. Προσωπικά τον στηρίζω. Ίδωμεν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Απ' όλα τα παραπάνω για τα οποία έχω δηλώσει άσχετη, έπιασα ότι έφτιαξες ένα λαχαριστό κέικ, οπότε εύχομαι καλοφάγωτο, φάε ένα κομμάτι και για μας, έτσι?
    Φιλιά, καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χάρης

    Κάνθαρε καλησπέρες!

    Η υπομονή στις μέρες μας δεν είναι αρετή, δυστυχώς... Αλλιώς οι Αγανακτισμένοι δεν θα είχαν ξεφουσκώσει και θα ήταν ακόμα στο Σύνταγμα. Για τις ποδοσφαιρικές ομάδες η υπομονή είναι ασύμπτωτη και ασύλληπτη έννοια, ακόμα και για τους Διοικούντες τον εκάστοτε Σύλλογο.

    Μην κρίνεις αυτήν την Λίβερπουλ με απαιτήσεις Πρωταθλητισμού. Άσε που δεν έχει προπονητή, αλλά ένα παλληκάρι της ομάδας που βγήκε μπροστά. Το έγκλημα είναι ότι δεν πήρε καλύτερους αμυντικούς από τους απίθανους που έχει τώρα. Φέτος πάει να φτιάξει ομάδα, γι' αυτό και αγόρασε έναν κορμό παιχτών με τα Αμερικανικά λεφτά. Και το κυριότερο, έβαλε ντόπιο αίμα στην ομάδα, που είχε καταντήσει να είναι ο Τζέραρντ ο μοναδικός Άγγλος στην Λίβερπουλ. Ακούει ο κύριος Βενγκέρ στην Άρσεναλ, που πάει και φέρνει οποιονδήποτε Γαλλόφωνο βρει ακόμα και στα πιο απίθανα μέρη του Πλανήτη? Η Τόττεναμ έχει πολύ καλό έμψυχο δυναμικό, αλλά χωρίς βάθος. Έχει μπρος γκρεμό και πίσω ρέμα. Αν δεν μπει τετράδα, θα αναγκαστεί να πουλήσει 1-2 παίχτες (κυρίως Μόντριτς και τον υπερτιμημένο Μπέηλ). Αν τα καταφέρει να πάει τσου λου πρέπει να κάνει μεταγραφές, όμως έχει λεφτά? Διότι αν δεν ενισχυθεί, αργά ή γρήγορα θα ξεπέσει. Ίδωμεν.

    Ο Βέλλιος και λοιποί νεαροί Έλληνες παίχτες που παίζουν στην Ευρώπη έχουν σώσει τον εαυτό τους από την Ελλάδα. Δηλαδή? Οποιοσδήποτε κάνει ένα καλό ματς, βάλει ένα γκολ, ή έστω ρίξει μια γερή κλανιά να δονηθεί το γήπεδο ολόκληρο, θα γίνει αυτόματα Μέσσι. Μετά δώσ' του μοντέλες σαν την Σάστα Μπάστα με τον Ταχτσίδη και τον Μανιάτη, και δώσ' του μπουζούκια, και δώσ' του Λαμποργκίνι και Παραλιακή. Δεν θα πω τίποτα άλλο, η αξία και οι δυνατότητες του κάθε Βέλλιου μένει να φανούν στο γήπεδο.

    Last but not least, ο Παναθηναϊκός έχει απαξιωθεί τρελά. Όταν έχει φτάσει στο σημείο να εμφανίζονται ανύπαρκτοι και μουσαντένιοι Άραβες πρίγκηπες, με εκπροσώπους ποντικομούρηδες σαν ταβερνιάρηδες στην Χασιά ονόματι Τσάκας και Πρόδρομος και δεν ξέρω 'γω τί άλλο, έχει κατέβει στο επίπεδο του ΠΑΟΚ, του Άρη, της ΑΕΚ κα του Πανιωνίου που οι δήθεν Άραβες θα τους έσωζαν ή θα σώσουν. Με το στόμα 200+ εκατομμύρια θα βάλει ο πρίγκηψ - και μάλιστα όχι ο Ντούσαν. Ελικρινά συγχαρητήρια στους πολυμετοχικούς. Κύριοι Γιαννακόπουλοι (πατήρ, υιός και αδερφός-θείος), Πατέρα, Βγενόπουλε, Βαρδινογιάννη (οικογένεια ολόκληρη), Πολέμη, και λοιποί, χρειάστηκε μια τιτάνια προσπάθεια ώστε ο Panathinaikos (ένα όνομα που η Γιουβέντους ειδικά τρέμει και η υπόλοιπη Ευρώπη υπολογίζει σοβαρά) να ξεφτιλιστεί σε Παναθηναϊκάκι και να έρχεται ο κάθε Αλβανός ή Πακιστανός μεταμφιεσμένος σε Άραβα Πρίγκηπα για να τον "σώσει". Και πάλι μπράβο σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Hello, Κάνθαρε!

    Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα με το μεγαλύτερο μέρος της ανάρτησης.

    Για την ομάδα, ο ρόμβος ενδείκνυται για το υπάρχον υλικό. Θα έλεγα και ένα καθαρό 4-3-3 με σταδιακή ενσωμάτωση των νέων (Μόγιες θαυματοποιός στην Έβερτον των 1000 οικονομικών προβλημάτων). Αλλά το πιο σημαντικό είναι υπομονή και εφαρμογή μακροπρόθεσμου πλάνου. Το έχουμε ξαναπεί αρκετές φορές. Επαναλαμβανόμαστε.

    Στο ματς της μεγάλης Τότεναμ (αγαπημένη ομάδα στην Αγγλία από το 2008) με την Λίβερπουλ, αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η εφαρμογή του 4-4-2 στη ευθεία από τον Χάρρυ. Δύο καθαρά φορ (Ντεφόε-Αντεμπαγιόρ), ελεύθερο ρόλο πίσω τους το "τύποις" δεξί χαφ(ο VdV) και όλη την πλευρά το δεξί μπακ. Πολύ ιδιότυπο. Αλλά δούλεψε (βασικά, δεν φάνηκε) γιατί ο Κεννυ εβαλε τον Σκρτελ δεξί μπακ και ο ρεφ έδειχνε πολλές κάρτες-με συνέπεια τις δύο κόκκινες για τα σκληρά μαρκαρίσματα των κόκκινων. Ποιός Μήτρογλου? Δεν γινόταν να πάρουμε στην Αρειανάρα δανεικό τον Αντεμπαγιορ? Μιας και έχουμε μια κάποια οικειότητα με την διοίκηση της Σιτυ...

    Τα σέβη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φίλε Κάνθαρε η παρομοίωση που κάνεις με το κέικ είναι φανταστική.
    Θα ήθελα μόνο να συμπληρώσω ότι για να το πετύχεις θα πρέπει να ξέρεις τη συνταγή και να την εφαρμόσεις κατά γράμμα. Αν δεν τηρήσεις τη σειρά ή τη δοσολογία, πάλι δεν τρως σωστό κέικ…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. 1. Ο Τσιώλης, όντως, πρέπει να μείνει πολλά χρόνια αλλά στην Ελλάδα και στον Άρη αυτά δεν συμβαίνουν.
    2. Η Τότεναμ είναι, όντως, πολύ δυνατή ομάδα, ειδικά αν βρει ανοιχτό γήπεδο και δύσκολα αντιμετωπίζεται.
    3. Δράκος, ο κ. Τσάκας; Ντροπή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολλές καλησπέρες στο τολμηρό και υπομονετικό κοινό που με διαβάζει και με σχολιάζει.

    Έλενα, για να ακριβολογώ έφτιαξα δυο κέικ, τα οποία αποτελούν ήδη παρελθόν. Βγαίνουν εύγεστα τα άτιμα και γνωρίζουν άμεση κατανάλωση. Στο έχω ξαναπεί: δεν είσαι περισσότερο άσχετη από κάποιους ''ειδικούς'' του χώρου.

    Χάρη, δυστυχώς η υπομονή είναι βασικό στοιχείο της προσωπικότητας ενός ατόμου. Κάτσε σε ένα παγκάκι από όπου περνάει πολύς κόσμος και θα δεις ότι η ανυπομονησία ζει και βασιλεύει. Στις σχέσεις μας, στην μαγειρική, στην μπάλα, στο τιμόνι, στις οικιακές δουλειές και σε πολλά άλλα. Ο Νταγκλίς προσπαθεί να φέρει ενθουσιασμό και ψυχολογία. Στην αρχή τα κατάφερε, αλλά πρέπει να έρθουν και αποτελέσματα και με αυτή την αργή άμυνα δεν θα τα φέρει. Λείπει κι ο αρχηγός. Τους βλέπω εκτός τσου λου και υποθέτω ότι θα παλέψουν για πρώην Ουέφα. Σίγουρα η Τότεναμ δεν εχει το βάθος άλλων ομάδων, αλλά κάτσε να το διαπιστώσουμε στο χόρτο. Ο Μπεήλ υπερτιμημένος; Μπορεί. Έχει, όμως, όλα τα φόντα για να φτάσει ψηλά. Το να είσαι γρήγορος δεν αποτελεί τόσο μεγάλο πλεονέκτημα. Το να είσαι γρήγορος και να μπορείς να κοντρολάρεις τα πόδια σου καθώς αναπτύσσεις μέγιστη ταχύτητα είναι εξαιρετικά δύσκολο. Έλα στην Αρειανάρα αγόρι μου. Εννοείται ότι ο Βέλλιος και τα λοιπά Ελληνάκια σώνονται. Αποκτούν άλλη νοοτροπία, μαθαίνουν να δουλεύουν και να έχουν συνεχώς κίνητρο. Για αυτό φώναζα όλα αυτά τα χρόνια να φέρουμε πίσω τον Χαριστέα. Διότι από μικρός έχει μάθει να παλεύει. Έχει ποτιστεί με διαφορετική κουλτούρα. Κι ας τον έκραζαν οι περισσότεροι στην Εθνική. Καλά αυτός ο Τσάκας τι είναι τελικά; Δεν μπορώ να καταλάβω. Πάντως, κρατώ μια πισινή. Δεν ξέρεις ποτέ τι γίνεται. Κάποιοι που δηλώνουν πολέμιοι του Τζίγγερ θεωρούν ότι η όλη δουλειά είναι δικό του έργο για να μην απαντήσει στον Βγενό. Ρε την παλεύετε; Το πρόβλημα του ΠΑΟ είναι οπαδικό. Το λέω και θα το ξαναλέω. Ακόμα κι αν εξαφανιστεί ο Τζίγγερ η κρίση πάντα θα υποβόσκει. Τα μυαλά δεν αλλάζουν τόσο εύκολα.

    Vaggnamite, πράγματι τα έχουμε πει χίλιες φορές. Μακάρι να γίνουν πράξη. Και ναι ο Μόγιες έχει κάνει πολύ καλή δουλειά. Για αυτό, άλλωστε, έχει στεριώσει στον πάγκο. Ο Χάρυ παίζει 4-4-2 στην ευθεία με μεγάλο πλάτος και μήκος και δεν υπάρχουν κενά. Θαυμαστό. Μπορεί σε αυτό να βοηήθησαν τα αργά ποδάρια της αμυντικής γραμμής της Λίβερπουλ, αλλά όταν έχεις τον Κροάτη και τον Ολλανδό δεν φοβάσαι τίποτα. Ο μεν Κροάτης έχει χαλυβδώσει ως παίχτης, ο δε Ολλανδός παίζει απελευθερωμένος. Όπως ο Αντεμπαγιόρ. Ο ίδιος δήλωσε ότι μετά την επίθεση θανάτου που δέχθηκε η Εθνική ομάδα της χώρας του είδε τη ζωή με άλλο μάτι και άλλαξε μυαλά. Αν με ρωτάς ποιον έπρεπε να πάρουμε αυτός είναι ο Χαριστέας. Μεταξύ μας προτιμώ τον Ρούνεϊ.

    Φίλε Μπετόνια, σε ευχαριστώ ιδιαιτέρως και συμφωνώ με τις παρατηρήσεις σου. Στην τρίτη σειρά του κειμένου βρίσκεται ο πρώτος σύνδεμος. Κάνε κλικ και θα διαβάσεις περισσότερα για την ποιότητα των υλικών και την ημερομηνία λήξη τους.

    Πιγκουίνε, συμφωνώ και στα τρία. Όσο για αυτόν τον Τσάκα με τέτοιο παρουσιαστικό αν πράγματι τελεί ως εκπρόσωπος του Πρίγκιπα, όπως άλλωστε δηλώνει, τότε του βγάζω του καπέλο. Με απόλυτο σεβασμό προς όλους αυτούς που δουλεύουν ως γκαρσόνια, ως χασάπηδες και στους πάγκους της Λαϊκής δεν μπορώ να καταλάβω σε τι διαφέρει ως προς την εξωτερική εμφάνιση. Στον κόσμο των επιχειρήσεων οφείλεις να έχεις και ένα άλφα παρουσιαστικό. Ειδικά όταν εκπροσωπείς Πρίγκιπες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ε,γειάσου φίλε...ε,ναί εσύ δίκιο έχεις, αλλά...τι γίνεται όμως,όταν η υπομονή σου έχει εξαντληθεί επικύνδυνα, πλέον? κι όταν ότι και να κάνεις ΔΕΝ αντέχεις, καθόλου κάποιες καταστάσεις? εκνευριστικές,ψυχοφθόρες,αγχωτικές (στη ζωή σου,στις διαπρωσοπικές σου σχέσεις,(ακόμη κι αυτές με τους,γονείς σου και με τους δικούς σου υπόψιν)? και σου'ρχεται να τα τινάξεις ΟΛΑ όμως στον αέρα?και όταν ΔΕΝ δίνεις δεκάρα τσακιστή γι'αυτό? και για τις όποιες συνέπειες μπορεί να έχει? το τίναγμα εννοώ?...μεγάλο θέμα έπιασες φίλε,που έχει πάααρα πολλές εκδοχές...μπορεί,να μην αντέχεις πλέον να κάνεις υπομονή για διάφορα...και να ΜΗΝ αντέχεις να κάνεις, υπομονή γιανά βγεί 'καλό το κέικ'που λες εδώ...πάντως έχεις δίκιο σε ότι λες...και πολύ μάλιστα...για πολλοστή φορά...καλησπέρες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γειά σου φίλε.
    Το πως κατάφερες και μουρδούκλωσες το κέικ με τον Άρη είναι άξιο συγχαρητηρίων. Το τελικό αποτέλεσμα καλό. Αλλά έφαγες κέικ ΜΟΝΟ!!! Αν περιμένεις να έχεις ανάλογα αποτελέσματα και από τον Άρη τότε μάλλον ανήκεις στους αιθεροβάμονες. Θα τον φας στη μάπα άψητο, καμένο, σαν αφρολέξ (συ είπας), κι αν δεν το ψήσεις καθόλου θα το φας ωμό, κι επειδή δεν μας έμεινε ούτε μαντίλι για να κλάψουμε μάλλον το τελευταίο θα συμβεί.
    Το θέμα όμως δεν είναι ούτε το κέικ ούτε ο Άρης αλλά το χρεωκοπημένο στο σύνολό του Ελληνικό ποδόσφαιρο το οποίο ακολουθεί την δίχως φρένα πορεία της χώρας προς την απόλυτη καταστροφή. Άλλωστε πάντα λέγαμε ότι «το ποδόσφαιρο δεν είναι αποκομμένο από την κοινωνία της οποίας αποτελεί κομμάτι της».
    Τα σημάδια που έχουμε μέχρι τώρα είναι απελπιστικά. Ο Ηρακλής έπεσε κατηγορίες τάχα για λόγους «εκδίκησης» και άλλων φαιδρών. Στην πραγματικότητα δεν υπήρχε, δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει «σάλιο» κι αν δεν έπεφτε φέτος θα έπεφτε κατηγορίες του χρόνου. Δεν πιστεύω να περιμένεις βελτίωση αυτής της εικόνας. Απλά του χρόνου ο ιός θα μεταδοθεί και σε πολλούς από τους υπόλοιπους. Τι είναι αυτό που μπορεί να μας κάνει να αισιοδοξούμε; ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ!!! Σα να λέμε, πρώτα η Ελλάδα, μετά η Πορτογαλία, Ισπανία Ιταλία κλπ. Ούτε αξιοπρεπείς και σοβαροί δεν είμαστε ικανοί να κρατηθούμε μέσα σ’ αυτό το μεγάλο χάλι. Φέτος, Άραβες στον ΠΑΟΚ, Φλωρίδης στο ΠΑΟΚ, Τσάκας και Άραβες στον ΠΑΟ, Πτι Σατώ στην ΑΕΚ, ο Μαχλάς είναι έτοιμος να τα «βροντήξει», Β’ και Γ’ Εθνική δεν υπάρχουν κλπ κλπ.
    Τι είναι αυτό που σε κάνει να αισιοδοξείς για τον Άρη; Ο Τσιώλης; Να συμφωνήσω ότι είναι καλός προπονητής για την συνέχεια της κουβέντας όταν δεν άντεξε ο Κούπερ; Η υγιής φιλοσοφία των υπευθύνων της ομάδας; ή τα λεφτά που τρέχουν από τα μπατζάκια;
    Ένας τρελός(;) έχει απομείνει, ο Μαρινάκης, που κι αυτός μάλλον κοροϊδεύει τους δικούς του με μεταγραφές της πλάκας, μείωση του μπάτζετ και αλλαγή του επιπέδου ποιότητας και του Ολυμπιακού προς το χειρότερο ο οποίος πιστεύω ότι κι αυτός δεν είναι καλός. Οι κάφροι βέβαια μάλλον δεν θέλουν να το παραδεχτούν και περιμένουν την πρώτη χοντρή στραβή. Tα άσχημα αποτελέσματα είναι σίγουρο ότι θα έρθουν, ίσως και ο διασυρμός, ειδικά στα εκτός έδρας παιχνίδια του CL. Επίσης υπάρχει άνθρωπος που να μην πιστεύει ότι αν δεν υπήρχε ο Μαρινάκης ο Ολυμπιακός θα ήταν μια από τα ίδια με τους υπόλοιπους;
    Ποια είναι η ελπίδα; ΚΑ-ΜΙ-Α!!!
    Από δω και πέρα θα έχουμε το "κάθε αύριο και χειρότερα" και οι οπαδοφίλαθλοι θα ψάχνουν να βρουν τι φταίει στην ομάδα τους μη βλέποντας τον γενικό κατήφορο.
    Η επιστροφή της χώρας στην δεκαετία του ‘50 ή στην καλύτερη περίπτωση του ‘60 δεν θα αφήσει ανεπηρέαστο το ποδόσφαιρο λες κι έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας! Τίποτα τα επόμενα χρόνια δεν θα θυμίζει ακόμα και το σημερινό κακό μας χάλι για το οποίο ο μόνος που φταίει είναι Ο ΚΑΚΟΣ ΜΑΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ.


    ΥΓ 1: Κράτησα τελευταία μια απορία μου. Ο Μπέος είναι φυλακή κι ο Ολυμπιακός Βόλου πληρώνει τι πομπές του.
    Ερώτηση: Ο Ψωμιάδης κρίθηκε σήμερα "περίπου" αθώος και αποφυλακίστηκε. Ο γιος του αθώος. Την ΚΑΒΑΛΑ ρε παιδιά γιατί την τιμώρησαν! Μπορεί να μου εξηγήσει κανείς;

    ------------------------------

    ΥΓ 2: Την Τότεναμ αν την κρίνεις στο ματς με την Γιουνάιτεντ είναι για τα μπάζα. Αν την κρίνεις στο ματς με την Λίβερπουλ, που είναι για τα μπάζα, τότε είναι ομαδάρα. Καθένας διαλέγει αυτό που του αρέσει και του «συμφέρει»!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Νικολας.

    Ο Τσιωλης ειναι ο καλυτερος Ελληνας προπονητης. Το κακο ειναι οτι πρεπει να πετυχει εκει που απετυχαν οι Μπαγιεβιτς και Κουπερ.
    Συνεπως το προβλημα ειναι του Αρη.

    Γενικα ομως μου τη δινει στα νευρα το Ελληνικο ποδοσφαιρο, για πολλους και διαφορους λογους.

    Αντιθετα γουσταρω τα μαλα το Ευρωπαικο ποδοσφαιρο και τις τακτικες και τα συστηματα των ομαδων. Για παραδειγμα τη Μπαρτσελονα. Χτες πληρωσε με δυο γκολ την αλλαγη συστηματος με τρια μπακ. Αν διατηρουσε την αμυντικη γραμμη με τεσσερις, τοτε το αριστερο μπακ θα καθαριζε και τις τρεις πανομοιοτυπες φασεις, (τα δυο γκολ και την ευκαιρια του Σολνταδο).
    Καλη εντυπωση μου εκανε ακομη μια φορα η τακτικη της Βαλενθια, που πιεζε τη Μπαρτσα στη μεγαλη περιοχη της. Ας τα βλεπει αυτα ο Μουρινιο, κι ας παιρνει ιδεες. Γιατι χτες με τη Σανταντερ του Κουπερ και του Τζιολλη, (που κριθηκε ανεπαρκης για την Παναθα), ειχε μολις μια ευκαιρια για γκολ και συνολικα ενα γκολ στα τρια τελευταια παιχνιδια. Αηδια σκετη δηλαδη.
    Η Ρεαλ ειναι εκτος φορμας, (κατι φυσιολογικο) γιατι ο Μουρινιο την φορμαρισε εν οψειν των δυο παιχνιδιων εναντιον της Barca για το supercopa της Ισπανιας, για να παρει την κουπα και να εχει ψυχολογικο προβαδισμα εναντι των Καταλανων. Ελα ομως που τον Μαη ξυριζουν το γαμπρο.

    Η Τοτεναμ με τον Χαρρυ στον παγκο εχει μια σταθεροτητα. Πριν δυο χρονια τερματισε στην τετραδα, ενω περυσι συμμετειχε στο τσουλου που εφτασε στους οχτω και τερματισε πεμπτη στην Αγγλια, λογω ελλειψης βαθους.
    Τα δυνατα σημεια της ειναι η καλη αμυνα και τα καλα ακρα. Με τον Αντεμπαγιορ γεμιζει και στην επιθεση.
    Τ’ αδυνατα σημεια ειναι στο αμυντικο χαφ και στο τερμα. Ο Huddlestone ειναι βαρυς, ο Parker τραχαλατζης μεν, χωρις καλη τεχνικη δε, κι επιρρεπης σε τραυματισμους. Ο νεαρος Livemore που επαιξε στην Τουμπα, δεν ειναι για βασικος ακομα, ενω δεν ξερω που χαθηκε ο Βραζιλιανος Santro που περυσι εδειξε πολυ καλα στοιχεια.
    Στο τερμα ο Friedel που παιζει βασικος, ειναι 40 χρονων και πιστευω μετα τον Οκτωβριο θα εχει ρευματισμους απο την υγρασια, ενω ο Cudicini ειναι στα 38. Ο Γκομεζ που επαιζε μεχρι περσυ ειναι προς πωληση.
    Ο Modric ειναι ο ηγετης της ομαδας.

    Η μεγαλη Αρσεναλ καταφερε να χασει απο την Blackburn, με δυο αυτογκολ κι ενα offside. Μετα το 4-3 ειχε πεντε κλασσικες ευκαιριες να ισοφαρισει.
    Το φεγγαρι ειναι ασχημο για την ομαδαρα.

    Οσο για την Man. Utd ισχυει οτι και για τη Ρεαλ. Καλες οι πενταρες και η οχταρα, αλλά να δω πώς θα παιζει και μετα το Δεκεμβριο. Αλλωστε το παραδειγμα της περσυνης Chelsea ειναι κοντινο.


    ΥΓ. Βασει της μεταβατικης ιδιοτητας, αν Α=Β και Β=Γ, τοτε και Α=Γ.
    Συνεπως, αν ο ΠΑΟΚ με την Τοττεναμ εφεραν ισοπαλια 0-0 και η Τοττεναμ κερδισε 4-0 τη Λιβερπουλ, τοτε αν θα παιξουν ΠΑΟΚ-Λιβερπουλ, ο ΠΑΟΚ θα κερδισει 4-0.
    Οψομεθα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. πρωτον ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΑΔΑ ΤΟΤΕΝΑΜ
    δυστυχως το φαντασμα που λεγεται λιβερπουλ εκανε το θαυμα της και ανεστησε καποια ομαδα με ποδοσφαιριστη τον αραπη το δρεπανι της αφρικης που στην ισπανια εβλεπε τους παιχτες του πεπε ακονιζε τα μαχαιρια του και επαιρνε μπρος με τις ευλογιες του μουρινιο να καταστρεψει ποδοσφαιρικες ζωες
    δυστυχως η μεγαλη λιβερπουλ δεν μπορεσε να σταματησει αυτον τον παιχτη καρμανιολα βαζοντας μας μεσα στα διχτυα
    τη καταντια θεε μου τη καταντια
    τη καταντια να μην μπορεις να σταματας την ομαδα με τα ασπρα να σε παιρνει παραμαζωμα ο καθε τυχαιος
    να μενουμε με εννια παιχτες γιατι δεν μπορουσαμε να παιξουμε αμυνα γιατι το κεντρο δεν υπηρχε γιατι δεν υπηρχε οργανωση ορθολογικη γιατι ο σουαρες στην επιθεση παιζει μονος του
    γιατι δωθησαν τοσα χρηματα για το αδερφακι του κυργιακου ?(καρολ)
    γιατι δεν πηραμε εναν κανονικο τερματοφυλακα (οταν ο μεγαλος στεκελεμποργκ θα εφευγε απο τον αγιαξ )
    γιατι πρεπει να κανω το σταυρο μου οταν ο καραφλας φτωχια και φιλοτιμο (ρεινα )κανει εξοδο
    και γιατι γαμω τα καντηλια μου να βλεπω την βαθμολογια και οι αραβες τα ξαδερφια του πριγκηπα του βαζελου να ειναι δευτεροι η εβερτον με τους βελλιους να ειναι ποιο πανω απο εμας
    ποσο ποια να αντεξουμε που καθομαι να δω εχθες καριλγκ καπ μπας και χαρω και εγω ο ΜΑΥΡΟΣ
    αν καταργιεμαι τον νταγκλις ? ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ
    Ο KING ΠΑΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΜΑΔΑ παει ξανα να βαλει την χαμενη ταυτοτη αυτης της ομαδας
    ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΣΤΟΥΣ ΠΑΙΧΤΕΣ ΤΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕ Ο ΜΠΙΛ ΣΑΝΓΚΛΕΙ ΟΤΑΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΧΩΡΟ
    THIS IS ANFIELD
    δεν υπαρχουν μαυρες και λευκες νυχτες στο ποδοσφαιρο υπαρχουν κοκκινες νυχτες δοξας και κοκκινες νυχτες απογνωσης αυτες που βιωνουμε ολα αυτα τα χρονια εμεις οι οπαδοι της μεγαλης ομαδας που λεγεται liverpool
    γιατι εμεις δεν συμπληρωνουμε το champions league οπως καποιοι αλλοι ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ CHAMPIONS LEAGUE γαμω την τρελλα μου
    ΤΕΛΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. φίλε, συγχώρεσε με για την υπεραπλούστευση, αλλά δεν έχεις παίκτες. στο μεταξύ, δε φτάνει που δεν έχεις παίκτες, ορισμένοι έχουν τη νοοτροπία ότι ο σύλλογος σας πρέπει να κάνει πρωταθλητισμό. κρίμα κι άδικο να καεί ο Τσιώλης. δεν είχε καλύτερους παίκτες στο Βόλο. είχε όμως καταλληλότερους για τις θέσεις που εσείς σήμερα πονάτε. μη σε στεναχωρήσω παραπάνω, απλά να ξέρεις ότι, στην κόντρα με τον ΠΑΟΚ, βγαίνεις χαμένος από άμυνα...να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αθανασία, περιγράφεις μια πραγματικά δύσκολη κατάσταση και προφανώς όχι ποδοσφαιρική. Με ρωτάς τι κάνεις; Πρώτον, δεν αφήνεις τον εαυτό σου να φτάσει σε αυτό το σημείο. Με μια λέξη: πρόληψη. Δεύτερον, το πολεμάς με όλες σου τις δυνάμεις. Κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει το δικαίωμα να παλέψεις. Με όποιον τρόπο μπορείς, π.χ. με ένα χόμπι. Τρίτον, μιλάς. Μιλάς με τον ενδιαφερόμενο. Όποιος και να είναι αυτός. Μιλάς έγκαιρα και χρησιμοποιείς ειλικρινή λόγια. Είναι πολύ σημαντικό να χρησιμοποιήσεις την επικοινωνία. Ο άλλος δεν μπορεί να τα ξέρει όλα, δεν βρίσκεται μέσα στο μυαλό μας. Τέταρτον, αν θες να τα τινάξεις στον αέρα φροντίζεις να τιναχτείς μόνο εσύ κι όχι άνθρωποι που δεν φταίνε ή δεν έχουν ιδέα τι τους περιμένει. Δεν είναι δίκαιο, δεν είναι ηθικό, δεν είναι σωστό. Μακάρι να μπορούσα να απαντήσω πληρέστερα στις εύλογες απορίες σου. Δυστυχώς, δεν μπορώ. Εγώ, πάντως, προσπαθώ να εφαρμόζω αυτά που μόλις έγραψα. Ειδικά τους τελευταίους 14 μήνες κι από τη στιγμή που έφαγα την τσαπού σε κάθε μου τρύπα με τρόπο άκομψο, άκαιρο και βάναυσο.

    Chrisgio, με ρωτάς τι είναι αυτό που με κάνει να αισιοδοξώ για τον Άρη (και πιθανολογώ για τον κάθε Άρη). Πρώτον η φύση μου. Είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος. Δεν είμαι φαν της καταστροφολογίας και αρνούμαι να συμπορεύομαι με καταστάσεις μιζέριας, γρίνιας και απαιδιοδοξίας σε συνεχές επίπεδο. Χρειάζεται ρεαλισμός τον οποίο δεν διαθέτουμε σε καμία περίπτωση και δεν μιλάω μόνο για τον Άρη ή ο ποδόσφαιρο. Εδώ καιγόμαστε και ουδείς αναλαμβάνει να πάρει πρωτοβουλία μπας και σωθούμε. Πρωτίστως να σωθούμε ηθικά και κοινωνικά. Να μην χάσουμε την ταυτότητά μας. Επομένως, για ποιο ποδόσφαιρο μιλάμε; Στο κείμενο υπάρχουν πολλές νύξεις για πολιτικά και κοινωνικά θέματα και φυσικά όλα είναι αλληλένδετα. Γιατί να αισιοδοξούμε; Διότι, σε τελική ανάλυση ξεμένουμε από επιλογές ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε. Σκέψου ότι είσαι εγκλωβισμένος σε μια πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση, την οποία δεν ξέρεις πως πρέπει να αντιμετωπίσεις. Δεν ξέρεις πως μπορείς να βρεις την λύση, την έξοδο. Αν κάτσεις και κλαίγεσαι είσαι χαμένος από χέρι. Δεν σε σώζει τίποτα και και κανενας. Τι πρέπει να κάνεις; Να εξετάσεις με στυγνή λογική την κατάσταση, να την ζυγίσεις και να προτείνεις λύσεις. Όλοι ξέρουν να κράζουν και να κρίνουν κακοπροαίρετα, αλλά ουδείς προτείνει λύσεις και εκφράζει εναλλακτικές προτάσεις. Οφείλεις να έχεις την υπομονή και την διαύγεια να ψάξεις για το καλύτερο δυνατό. Να προσπαθήσεις. Με όλες σου τις δυνάμεις. Και μπορεί να δικαιωθείς. Αρνούμαι να δεχτώ την ήττα χωρίς να πέσω ένδοξα. Η φρουρά πεθαίνει, αλλά δεν παραδίνεται. Όσο για την Αρειανάρα, με γεμίζει κάθε φορά που πατάει το χόρτο. Άλλωστε, το έχω δηλώσει πολλές φορές. Δεν περιμένω να έρθει η Κυριακή για να κερδίσω. Περιμένω να έρθει η Κυριακή για να δω την ομάδα μου να αγωνίζεται. Σαν να είσαι με μια γκόμενα. Μου αρκεί να είμαι μαζί της. Δεν χρειάζεται να μου αποδεικνύει ποικιλοτρόπως και συνεχώς ότι είναι η καλύτερη. Αφού είναι μαζί μου, είναι πάντα η καλύτερη. Μόνο να πατήσει το χόρτο. Έτσι και η Αρειανάρα. Τι να κάνω δλδ; Να αρχίζω και να κράζω όπως κάνουν οι περισσότεροι οπαδοί όλων των ομάδων; Δυστυχώς, όμως, έτσι έχουμε μάθει. Να μην έχουμε υπομονή, να μην έχουμε εγκράτεια, να μην προσπαθούμε. Θέλουμε άμεσα αποτελέσματα, διαλέγουμε τις εύκολες λύσεις και σε γενικές γραμμές έχουμε καλομάθει. Για αυτό το ελληνικό βαπόρι αρμενίζει στραβά. Έχει χαθεί η πίστη, η ελπίδα, η λογική και το συναίσθημα. Έχει χαθεί το ήθος. Κι όλα αυτά έχουν αντικατασταθεί από μηδενική διάθεση αυτοκριτικής, μηδενική διάθεση ρεαλισμού και οργή. Οργή για τα πάντα. Κι ας έχουμε σεβαστό μερίδιο ευθύνης. Εννοείται ότι φταίει ο κακός μας ο καιρός. Αυτά μας αξίζουνε. Ο Μάκαρος κάνει ότι θέλει -είναι γίγαντας. Όσο για την Τότεναμ δεν είπα ότι είναι ομαδάρα. Σίγουρα η ροη του αγώνα την βοήθησε τα μάλα, αλλά κατόρθωσε και διαχειρίστηκε άψογα την κατάσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Νικόλα, στην Ελλάδα το μόνο που στηρίζει τον προπονητή είναι τα αποτελέσματα. Ούτε οι οπαδοί, ούτε οι Πρόεδροι, ούτε κανείς. Τα αποτελέσματα. Να σου πω κάτι; Στα παπάρια μου τα αποτελέσματα. Για αυτό λέω και ξαναλέω ότι πρέπει να βγει ο Πρόεδρος και να πει ότι ο Τσιώλης θα μείνει πάση θυσία. Βγείτε όσο θέλετε και κράξτε για μεταγραφικές πολιτικές, κοουτσάρισμα, μπάτζετ κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο. Ο προπονητής θα μείνει μέχρι να θελήσει αυτός να φύγει. Τέλος. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο του Άρη. Είναι όλων των ελληνικών ομάδων. Εδώ ομάδες χωρίς κόσμο ή πίεση και αλλάζουν προπονητές σαν πουκάμισα. Παθογένεια και άγνοια. Η Βαλένθια είναι πολύ καλή ομάδα, γρήγορη με αυτοματισμούς. Έχει τρεξίματα, πιέζει ψηλά και διαθέτει μπαλαδόφατσες. Δεν μου προξενεί έκπληξη το αποτέλεσμα με την Μπάρτσα. Όσο για τη Ρεάλ μπορώ να πω ότι χαίρομαι. Αντιπαθώ σφόδρα τον Μουρίνιο. Αν ο Μουρίνιο φορμάρισε την ομάδα για την Μπάρτσα, τότε φαίνεται πόσο πολύ τον πονάει. Μέγα στρατηγικό λάθος κατά τη γνωμή μου. Δεν είναι δυνατόν να ποντάρει σε δυο ματς και μια κούπα και να παίρνει το ρίσκο να θυσιάσει τις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος με μοναδικό όφελος το ψυχολογικό αβαντάζ αμφιβόλου χρησιμότητας. Τις έχεις ακούσει τις φήμες περί αποχώρησης του Μουρίνιο το καλοκαίρι και άμεσης πρόσληψης από την Παρί; Αν ισχύει κάτι τέτοιο έχει βάση το παραπάνω σενάριο. Η Τότεναμ όντως δεν έχει το βάθος άλλων ομάδων και σίγουρα έχει ένα πρόβλημα στα χαφ, αλλά νομίζω ότι προς το παρόν τσουλάει καλά. Ίσως το χειμώνα ενισχυθεί σε αυτή τη θέση. Ο Πάρκερ μου αρέσει. Από την εποχή της Γουέστ Χαμ μου άρεσε. Ο Γκόμεζ είναι κουνελοπνίχτης και για αυτό έπεσε τρίτη επιλογή. Είναι όντως προς πώληση και δεν τον θέλει κανείς. Ο Φρίντελ κι ο Ιταλός θα την μοιραστούν την θέση. Ο Χάρυ θεωρώ ότι τους εμπιστεύεται. Στην Άρσεναλ δώσε λίγο χρόνο ακόμα. Και στην Μάντσεστερ του τσίχλα. Πάντως, έχει ξεκινήσει ορμητικά. Μήπως, να βάλουμε τον ΠΑΟΚ στην Πρέμιερ;

    Κωνσταντίνε, είσαι κάπως αυστηρός. Η Τότεναμ δεν είναι κακή ομάδα. Αντίθετα, την Λίβερπουλ την έδωσες σωστό χαρακτηρισμό: φάντασμα. Τον Κάρολ δεν κατάλαβα γιατί τον πήρε για τόσα πολλά χρήματα. Είναι τόσο καλός; Φυσικά όχι. Ο Ρέινα δεν νομίζω ότι είναι τόσο κακός όσο λες. Το πρόβλημα δηλαδή είναι στον άσσο κι αν έπαιρνε τον Ολλανδό θα λυνόταν το θέμα; Δεν νομίζω. Όσο για τον Κένι προσπαθεί να αλλάξει την ψυχολογία και να εμπνεύσει τους παίχτες, αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό. Ειδικά στο αγγλικό πρωτάθλημα και από μια ομάδα με βαριά φανέλα και πολλές απαιτήσεις. Έχουν γίνει πολλές λάθος επιλογές σε παίχτες. Χρειάζεται γενικό ξεσκαρτάρισμα. Ήδη έχουν φύγει πολλοί, αλλά δεν αρκεί. Και επιτέλους να πλασιωθεί αυτός ο Σουάρες, που τον έβλεπα με τον Άγιαξ και έτριβα τα μάτια μου, με κάποιο μπομπάτο φορ. Σαν το Σκούμπι Ντου τρέχει ο καημένος. Πάντως, νομίζω ότι η επιστροφή του αρχηγού θα διορθώσει κάπως τα πράγματα. Θα δώσει νέα αίγλη.

    Μάρκο, δεν με ενδιαφέρει η κόντρα με τον ΠΑΟΚ. Σίγουρα δεν έχω τρομερό υλικό, αλλά μην το απαξιώνουμε τόσο γρήγορα και εύκολα. Ακόμα είναι αρχή. Εξάλλου, δεν είναι μόνο το υλικό. Είναι το πως διαχειρίζεσαι την ομάδα και το κατά πόσον σε επηρεάζουν οι εξωγενείς παράγοντες. Το έχω γράψει πολλές φορές: το πρόβλημα δεν είναι η νοοτροπία των παιχτών, αλλά των οπαδών. Τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει Πρόεδροι, παίχτες, προπονητές και μόνο πράγμα παραμένει ακλόνητο: ο κόσμος. Με τα καλά του και τα κακά του. Τα κακά είναι η νοοτροπία του. Σε αυτό φταίνε τα μυαλά μας και φυσικά συμβάλλουν και οι δημοσιογράφοι. Έχουμε κάνει βήματα προόδου στην ννοτροπία, αλλά πρέπει να δουλέψουμε περαιτέρω κι αυτό προσπαθώ να κάνω. Ευτυχώς, υπάρχουν πάρα πολλοί Αρειανοί που συμφωνούν μαζί μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Χάρης

    Η Ρεάλ φέτος ξεκίνησε με μπούφλες και κακές εμφανίσες, διότι εμφανίζει τα ίδια μειονεκτήματα που είχε πέρυσι. Θεωρώ ότι η Ρεάλ για τα κυβικά της και τα λεφτά που σκορπάει παίζει με 2 παίχτες λιγότερους. Πρώτον δεν έχει στράικερ. Ο Μπενζεμά δεν με πείθει εδώ και πάνω από 2 χρόνια. Ο Ιγκουαΐν που σκόραρε σαν τρελός τραυματίστηκε και μάλλον δεν προβλέπεται να συνέλθει γρήγορα. Και δεύτερον, στον άξονα δεν υπάρχει παίχτης αντάξιος του Τσάμπι Αλόνσο. Ούτε Κεντίρα, ούτε Λασσανά Ντιαρά, ούτε ο Τούρκος ο Σαχίν. Και πήρε ένα αριστερό μπακ με το εξωφρενικό ποσό των 30 εκατομμυρίων ευρώ, τον Φάμπιο Κοεντράο. Κι επειδή ο Μαρσέλο είναι κρίμα να φάει πάγκο για χάρη του Κοεντράο, τον βάζει ο Μουρίνιο 8άρι για να μην κάθεται στον πάγκο. Και πέρα απ' όλα αυτά, τού έχει μείνει αμανάτι κι ένα πολύ χοντρό παλτό, ο Κακά που δεν μπορεί να τρέξει πια, ο οποίος δεν φεύγει και του δένει τα χέρια στο μπάτζετ και τον σχεδιασμό της ομάδας.

    Σημειωτέον ότι ο Μουρίνιο όσο είναι στην Ρεάλ δεν έχει κάνει τις μεταγραφές που θα ήθελε για να παίξει στα ίσα την Μπαρτσελόνα, όταν οι προηγούμενοι κάθε καλοκαίρι έφερναν καραβιές αποτυχημένων ποδοσφαιριστών χωρίς κανένα ευρύτερο μεταγραφικό σχέδιο. Προσπαθεί με τους ήδη υπάρχοντες παίχτες (που είναι καλοί) μαζί με κάποιες μεταγραφές value for money να σουλουπώσει την ομάδα που ήταν καφενείο και τσίρκο. Την ίδια τακτική στην διαχείρηση των ποδοσφαιριστών είχε και στην Ίντερ, λίγες μεταγραφές να προστίθενται στο υπάρχον ρόστερ εκεί που πρέπει. Έχει όμως κάνει την Ρεάλ πιο αντιαθλητκή και βίαιη από την Ίντερ. Μάλλον οφείλεται στο ότι η Ίντερ είχε από πριν αμυντικογενείς ποδοσφαιριστές που ξέρανε να αμύνονται και να κλείνουν χώρους αποτελεσματικά χωρίς να καταφεύγουν σε καρατιές, λόγω και της φύσης του Πρωταθλήματος της Σέριε Α.

    Δηλώνω ότι ο Μουρίνιο είναι προπονητής αντίστοιχου μεγέθους με Φέργκιουσον και Βενγκέρ για όσα κατάφερε σε λίγα χρόνια σταδιοδρομίας. Και παρ' ότι τον συμπάθησα περισσότερο με τον καιρό, ο Γκουαρδιόλα δεν θεωρώ ότι είναι ιδίου μεγέθους προπονητής, όπως δεν ήταν και ο Ράικαρντ, που τον έφαγε η μαρμάγκα. Με αφορμή τους Ράικαρντ και Γκουαρδιόλα (που δεν νομίζω ότι την παλεύουν μακρυά από την Μπάρτσα), κλείνω με την εξής παρατήρηση: Η Μπαρτσελόνα είναι ένας μοναδικός σύλλογος, από πλευράς δομής, λειτουργίας και φιλοσοφίας. Τόσο μοναδική, που πιστεύω ότι κανείς απ' όσους ανατράφηκαν στα τσικό της δεν μπορεί να σταδιοδρομήσει σε κανέναν άλλο σύλλογο. Γιατί κανείς δεν παίζει με τον τρόπο της Μπαρτσελόνα και ούτε προβλέπεται. Οι υπόλοιπες ομάδες βασίζονται σε ατομικές εξάρσεις κατά κύριο λόγο, όχι σε 100% ομαδική λειτουργία. Και πιστεύω ότι παλικαράκια σαν τον Χεφρέν και τον Μπόγιαν που έφυγαν το καλοκαίρι δεν θα καταφέρουν να σταδιορομήσουν μακρυά από την Μπαρτσελόνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Χάρη, επίτρεψέ μου να ξεκινήσω ανάποδα. Συμφωνώ πλήρως με την τρίτη παράγραφο και δεν προσθέτω απολύτως τίποτα. Επομένως, πάμε στη δεύτερη.

    Συμφωνώ, εκ νέου, απόλυτα για τη φύση του ιταλικού πρωταθλήματος και για τους αμυντικογενείς παίχτες που στελέχωναν την Ίντερ. Αλλά δεν δέχομαι ότι στη Ρεάλ δεν έχει κάνει τις μεταγραφές που θέλει. Όπως και στο Μιλάνο, έτσι και στη Μαδρίτη είναι ο ανώτατος άρχων. Μάλιστα, στην Μαδρίτη κατόρθωσε να διώξει και τον Βαλντάνο -πρόκειται για σπουδαία εξωαγωνιστική επιτυχία. Ο λόγος του στην Ίντερ είχε βαρύνουσα σημασία σε ανεξήγητο επίπεδο. Ένας λόγος που απέτυχε ο Μπενίτεζ είναι ακριβώς αυτός: ο Μοράτι είχε κολλήσει στα του Μουρίνιο. Το ίδιο γίνεται και στη Ρεάλ. Ο λόγος του Μουρίνιο είναι ευαγγέλιο. Για αυτό δεν προξενεί εντύπωση ότι συνεχίζει να παίζει π.χ. με το Πέπε. Δεν είναι ότι δεν έχει άλλον ή ότι δεν μπορεί να αγοράσει. Αυτόν θέλει. Ειλικρινά δεν νομίζω ότι αν του έλεγα να αγοράσει παίχτες θα το έκανε. Είναι αποκλειστικά δική του επιλογή να πορευτεί με τους υπάρχοντες. Ουδείς τον ανάγκασε να μην πάρει καλύτερους ή καταλληλότερους παίχτες. Νομίζω ότι αυτό που θέλει να κάνει είναι να φέρει τους παίχτες που έχει υπό τις εντολές του να δουλέψουν και να λειτουργήσουν σύμφωνα με τα θέλω του. Ακόμα και το βίαιο ή αντιαθλητικό είναι μέρος του σχεδίου. Ειδάλλως, δεν θα λάμβανε μέρος με τόση συχνότητα.

    Οδεύω προς την πρώτη παράγραφο. Θυμάσαι τι παιχταράς ήταν ο Κακά στη Μίλαν; Δεκάρι παλαιάς κοπής. Τον έβλεπα και μου έτρεχαν τα σάλια. Κούρσες, σουτ, κάθετο ποδόσφαιρο, ψηλά το κεφάλι. Πράγματι, πλέον, θέλουν να τον ξεφορτωθούν. Όσο για τον Κοεντράο είναι καλός παίχτης, αλλά όχι τόσο καλός για να αξίζει τόσα μύρια. Μην τρελαθούμε. Ο Τσάμπι Αλόνσο δεν με τρελαίνει, αλλά είναι ουσιαστικός και ποιοτικός παίχτης. Το ίδιο πιστεύω και για τον Κεντίρα. Δεν είναι ο υπέρτατος παιχταράς, αλλά είναι μοντέρνος και σύγχρονος χαφ και μάλιστα τολμώ να πω box to box. Ο Ντιαρά είναι καταστροφέας παιχνιδιού και είναι χρήσιμος μόνο σε εκτός έδρας ματς υψηλής έντασης και επικινδυνότητας. Και εννοείται ότι ο Μπενζεμά είναι λίγος. Δεν έχει σταθερότητα. Και ερωτώ: δεν υπήρχαν επιθετικοί στην αγορά; Σαφώς και υπήρχαν. Αυτός προτίμησε να πορευτεί έτσι και να δαπανήσει ένα πολύ μεγάλο ποσό για τον Κοεντράο. Άγνωστο γιατί. Δεν υπήρχαν χαφ στην αγορά. Φυσικά. Μόνο ο Σαχίν βρέθηκε; Αυτή η Ρεάλ είναι δικό του δημιούργημα. Είναι σαν να λέει ότι θα πετύχω με τα λίγα και θα είμαι ήρωας. Του έχω νέα: αν συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο δεν θα πετύχει και δεν θα είναι ήρωας. Οι ήρωες είναι λεβέντες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ε,καλέ μου σε ευχαριστώ, για τις συμβουλές σου πολύυ χρήσιμες πραγματικά,ε, όμως στη δική μου περίπτωση πιστέυω,ΔΕΝ χρησιμέυουν και τόοσο πολύ επειδή εσύ μιλάς για άτομο, που ίσως έχει κάποια αποθέματα,υπομονής ακόμη..εγώ στη προκειμένη περίπτωση έχω,εξαντλήσει ΕΝΤΕΛΩΣ όμως και τη τελευταία,σταγόνα υπομονής που είχα οπότε...νομίζω ότι ΔΕ χρειάζεται καν να υ πο θέ σω για ποιά τσαπού μιλάς,εννοώ αυτή που λες ότι έφαγες εδώ,και 14μήνες...ούυυυφ!τι να σου κάνω και σένα, παιδάκι μου...δε λέω σε καταλαβαίνω βαρύ το βάσανό σου,τα'χω τραβήξει κι εγώ και ξέρω,μακάρι να μπορούσα να κάνω κάτι να σε βοηθήσω,να απαλλαγείς από αυτό το μαρτύριο...αλλά..αλλά...δυστυχώς πρέπει να το περάσεις μόνος σου....είναι κάτι που είναι καθαρά πρωσοπικό,και που κανείς μα κανείς ΔΕ μπορεί ούτε να πάρει θέση σε αυτό ούτε να σου δώσει'μαγικές συνταγές' απαλλαγής από αυτό (που έτσι κι αλλιώς ΔΕΝ υπάρχει καμία μα καμία)ούτε ν'ανακατευθεί με αυτό, είναι απίστευτα λεπτό θέμα...καλησπέρες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Το μεγαλυτερο εγκλημα του Περεζ ηταν η προσληψη του Μουρινιο στον παγκο. Κι αυτο γιατι ο Πορτογαλος οπου κι αν εργαστηκε, δεν εφτιαξε ομαδες που να παιζουν ομορφο και θεαματικο ποδοσφαιρο. Γιατι δεν μπορει να διδαξει τετοιο στυλ.
    Αντιθετα χρησιμοποιησε τις ομαδες και τη διψα τους για τιτλους, κι εφτιαξε την εικονα που ηθελε για τον εαυτο του.
    Το ερωτημα για τον Πορτογαλο ειναι. Γιατι δεν στεριωσε σε καποιον παγκο πανω απο 2 χρονια ?
    Γιατι πολυ απλα δεν μπορουσε και δεν μπορει να δωσει θεαμα και χαρα στους φιλαθλους.
    Μονο σφιγμενα προσωπα με το μαχαιρι στα δοντια, ετοιμα για το νυν υπερ παντων αγωνα. Γιατι τη βρισκει με τον Πεπε και τον Ντιαρα και οχι με τον Πικε και τον Κακα.

    Το πλεονεκτημα του ειναι οτι δινει κινητρα σε ολους και τους κρατα ενωμενους και προσηλωμενους στο στοχο του.
    Εδω μιλαμε ομως για Μαδριτη, που στοχος της δεν ειναι απλα να κερδισει το πρωταθλημα και το τσουλου. Αλλά να το κερδισει με στυλ. Παιζοντας ομορφο ποδοσφαιρο.
    Γι αυτο ειναι αποτυχια του Περεζ η προσληψη του Μουρινιο. Γιατι μπορει να φερει κουπα στο συλλογο (οπως το copa del ray), αλλά ποτε δεν θα φερει νεους ουδετερους φιλαθλους.
    Ο Πορτογαλος κανει τα παντα για την παρτη του. Θυμαμαι τη δηλωση του οταν ανακοινωθηκε απο τη Μαδριτη. ‘’Αν κερδισω το πρωταθλημα, θα ειμαι ο μοναδικος που θα εχω κερδισει τον τιτλο στα τρια πιο δυνατα πρωταθληματα της Ευρωπης’’. Για τετοια επαρση μιλαμε.

    Ο Ferguson ειναι καλος για μεσα στην Αγγλια. Δε νοειται να εισαι μια 20ετια στην πλουσιοτερη ομαδα του κοσμου και να μην εχεις επιτυχιες στην Ευρωπη. Μια κουπα στα χασομερια και μια στα πεναλτυ. Ασε που εκαψε παιχταραδες τυπου Veron και Forlan.
    Ο Guardiola ειναι πολυ πιθανο να αποτυχει αν φυγει απο την Barca. Οσο ειναι ομως εκει ειναι ο καλυτερος στον κοσμο. Ο καταλληλος ανθρωπος στην καταλληλη θεση.
    Εχω ομως τις αμφιβολιες μου σχετικα με την Μπαρτσελονα φετος. Εκτος απο τη φθορα και πιθανη ελλειψη κινητρων που ισως υπαρξει, η προσληψη του Κροιφ απο τον Αγιαξ σε θεση τεχνικου διευθυντη, ισως στερησει την επικοινωνια Πεπ-Κροιφ. Ως γνωστον ο Γκουαρδιολα ειναι πνευματικο παιδι του Κροιφ.

    Ως εκ τουτου ανυπομονω να δω τον Αιαντα στα παιχνιδια του τσουλου στον ομιλο με Μαδριτη-Λυον-Ζαγκρεμπ. Αρχιζουν να βρισκουν εφαρμογες οι ιδεες του Κροιφ ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αθανασία, άσε με εμένα. Αντέχω. Ο Κάνθαρος έφαγε την τσαπού που εν μέρει άξιζε και έμαθε πολλά, έστω και με αυτόν τον τρόπο. Όπως είπα σε παραπάνω σχόλιο: η φρουρά πεθαίνει, αλλά δεν παραδίνεται. Κι αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να μην παραδινόμαστε. Υπομονή, πίστη και συνεχής πάλη. Και ναι θα υπάρξουν κατατάσεις που θα περάσουμε μόνοι μας. Και θα τα βγάλουμε πέρα. Δεν μασάω. Δεν μασάς. Δεν μασάμε. Καλό ξημέρωμα Αθανασία. Να έχουμε μια χαρούμενη Παρασκευή.

    Νικόλα, συμφωνώ. Το έχουμε πει άπειρες φορές ότι η Ρεάλ έχει συγκεκριμένη ταυτότητα. Ο Μουρίνιο μπορεί να κάνει ότι θέλει, αλλά όχι να τσαλακώνει το προφίλ της Ρεάλ. Και η αλήθεια είναι ότι το έχει ήδη τσαλακώσει. Ναι, έχει έπαρση, είναι αλαζόνας, είναι κωλοτούμπας. Το λυπηρό είναι ότι μόνος του αδικεί τον εαυτό του, διότι έχει δυνατότητες. Αλλά πρέπει να αλλάξει μυαλά, διότι τον βλέπω να του κάνει πρόταση ο Κόντης και να έρχεται Χαριλάου. Δεν διαφωνώ για το κάψιμο των Βερόν και Φορλάν. Αδικημένοι παίχτες στο Μάντσεστερ. Αλλά σκέψου πόσους άλλους ανέδειξε. Καλώς ή κακώς δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Δεν γίνεται να είμαστε αλάνθαστοι. Εδώ κοτζάμ Καλαμάτα είχε απορρίψει τον Ρονάλντο (τον αυθεντικό). Λάθη γίνονται. Τον σέβομαι τον τσίχλα και τον εκτιμώ. Όσο για τους τίτλους στο τσου λου δεν είναι και λίγα δυο τρόπαια. Μπορεί να μην είχε πάρει κανέναν. Τι θα λέγαμε τότε; Για τον Πέπε συμφωνώ απόλυτα. Όπως και για την φθορά και έλλειψη κινήτρων. Νομίζω ότι ο χρόνος θα δείξει αν η ομάδα θα καταφέρει να έχει περαιτέρω διάρκεια. Θεωρώ, πάντως, ότι θα τα βρει τα κίνητρα, τουλάχιστον για φέτος. Η πρόσληψη Φάμπρεγας αποσυντόνισε λίγο την δομή της ομάδας, αλλά πιστεύω ότι θα βρει τη φόρμα της. Ας μην αποπροσανατολίζομαστε από το Χ στο Μεστάγια. Οι Νυχτερίδες είναι ποιοτική ομάδα. Για τον Αίαντα οψόμεθα. Έχω να τον παρακολουθήσω από τότε που έπαιζε ο Σουάρες. Υποθέτω ότι με τον Κρόιφ στη μηχανή θα έχει αλλάξει, έστω και λίγο. Καλό ξημέρωμα φίλε μου και σε ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιος θα λομπάρει τον τερματοφύλακα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...